Jak rozliczyć świadczenie przyznane praktykantowi

Osoba fizyczna, osoba prawna albo jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej może przyjmować na praktykę osobę, która ukończyła co najmniej gimnazjum i w dniu rozpoczęcia praktyki nie ukończyła 30. roku życia.

W przypadku praktyki odbywanej odpłatnie umowa powinna określać wysokość należnego z tego tytułu świadczenia. Wysokość miesięcznego świadczenia pieniężnego nie może przekraczać dwukrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę (tj. 3200 zł w 2013 r.).

Wynagrodzenie dla absolwenta ma charakter świadczenia pieniężnego i ustawodawca nie przewidział sytuacji, kiedy taka osoba otrzymuje wynagrodzenie w innej postaci.

Wynagrodzenie z umowy absolwenckiej

Przy kwalifikacji zarówno wynagrodzeń, jak i innych świadczeń wypłacanych absolwentowi w związku z odbytą praktyką należności tych nie należy kwalifikować jako świadczeń pracowniczych. Absolwent odbywający praktykę nie ma statusu pracownika. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 27 września 2010 r. (IPPB2/415-594/10-4/AK) przyjął, że umowa o praktykę absolwencką nie ma charakteru umowy o pracę, została bowiem skonstruowana jako szczególny typ umowy cywilnoprawnej zawieranej między absolwentem a podmiotem przyjmującym na praktykę. Do praktyki absolwenckiej nie mają zastosowania przepisy prawa pracy (z wyjątkami dotyczącymi np. przepisów o bhp).