Kiedy można zwolnić pracownika, który stawił się do pracy po długotrwałej chorobie

W następnym numerze napiszemy:

• Jakie korzyści może mieć pracodawca z zawarcia ugody z pracownikiem?

• Czy po zmianie przepisów pracodawca samorządowy musi zwolnić z pracy skazanego pracownika?

Długotrwała nieobecność pracownika w pracy spowodowana chorobą umożliwia rozwiązanie z nim umowy o pracę bez wypowiedzenia na podstawie art. 53 § 1 Kodeksu pracy (dalej k.p.). Długość okresu, przez który nie można rozwiązać umowy o pracę z pracownikiem nieobecnym z powodu choroby, zależy od jego stażu u danego pracodawcy oraz przyczyny niezdolności do pracy. Okres ochronny składa się z dwóch części - 182 dni pobierania wynagrodzenia lub zasiłku chorobowego (w przypadku gruźlicy i ciąży okres ten wynosi 270 dni - art. 8 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa) oraz 3 miesięcy pobierania świadczenia rehabilitacyjnego, jeżeli to świadczenie zostanie przyznane pracownikowi. Natomiast jeśli niezdolność do pracy powstała wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, pracownik niezależnie od stażu pracy korzysta z dłuższego okresu ochronnego.