Porada
Kiedy pracodawca poświadcza wynagrodzenie zastępcze do celów emerytalnych
Ustalając podstawę wymiaru świadczenia dla osób zatrudnionych za granicą przed 1991 r., ZUS może uwzględnić wynagrodzenie innego pracownika zatrudnionego na takim samym lub podobnym stanowisku w Polsce. Pracodawca, który zatrudniał takiego pracownika, powinien wystawić odpowiednie zaświadczenie, jeśli zażąda tego ZUS lub osoba ubiegająca się o emeryturę, rentę lub o ustalenie kapitału początkowego.
Ustalając podstawę wymiaru emerytury, renty lub kapitału początkowego ZUS uwzględnia wynagrodzenia, od których istniał obowiązek opłacenia składek na ubezpieczenia społeczne (ubezpieczenia emerytalne i rentowe) zgodnie z polskimi przepisami ubezpieczeniowymi. Tracą na tym pracownicy, którzy pracowali poza granicami Polski, nie będąc delegowani do takiej pracy przez pracodawcę działającego na terytorium RP. W czasie gdy wykonywali pracę za granicą, nie było obowiązku opłacania za nich składek ubezpieczeniowych w Polsce, a tym samym uzyskiwane przez nich zagraniczne wynagrodzenie nie może być wliczone do podstawy wymiaru świadczeń emerytalno-rentowych.
