Jak najkorzystniej przyznawać dodatkowe świadczenia pracownikom, aby były zwolnione z podatku i składek ZUS

Szczegółowe zasady opodatkowania i oskładkowania dodatkowych świadczeń dla pracowników określa rozporządzenie z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (zwane dalej rozporządzeniem składkowym) oraz ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej ustawa o PIT).

Świadczenie jest opodatkowane i oskładkowane, gdy nie jest objęte zwolnieniem ze składek ZUS i podatku oraz przybiera postać zindywidualizowaną, przez co można określić, jaka jego wartość przypada na danego pracownika.

W wypadku wątpliwości w kwestii dopuszczalności wyłączenia danego świadczenia z podstawy składek ZUS i zaliczki na podatek wskazane jest, aby pracodawca wystąpił o pisemną interpretację do właściwej instytucji.

Częściowo odpłatne korzyści materialne

Wolne od składek są korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji (§ 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia składkowego).