Wyrok SN z dnia 25 czerwca 2019 r., sygn. I NO 26/19

Przyjmuje się, że z przepisów ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa nie wynika obowiązek przedstawienia przez przewodniczącego zespołu członków Rady szczegółowej charakterystyki wybranego kandydata. Wystarczające będzie przedstawienie argumentów, które przemawiają za daną kandydaturą bądź wskazanie okoliczności, które świadczą przeciwko niej. Należy z tego wyprowadzić wniosek, że nie jest konieczne odwołanie się w uzasadnieniu uchwały do wszystkich przesłanek branych pod uwagę w czasie procedury nominacyjnej, jeżeli zdaniem KRS kandydat nie spełnił wymogów stawianych osobie pretendującej do sprawowania danego stanowiska sędziowskiego. Niezbędne będzie wówczas sporządzenie uzasadnienia, zawierającego wskazanie przesłanek przemawiających za odmową rekomendacji kandydata.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Krzysztof Wiak (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Tomasz Demendecki

SSN Janusz Niczyporuk

w sprawie z odwołania A. J. od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa Nr (...)/2018 z dnia 24 lipca 2018 r. w przedmiocie nieprzedstawienia wniosku o powołanie do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Rejonowego w Ś., ogłoszonym w Monitorze Polskim z 2018 r., poz. 261, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 25 czerwca 2019 r.

1. oddala odwołanie

2. zarządza zwrot opłaty od odwołania.

Uzasadnienie

Krajowa Rada Sądownictwa (dalej jako: KRS lub Rada) w dniu 24 lipca 2018 r. podjęła uchwałę nr (...)/2018 w przedmiocie nieprzedstawienia wniosku o powołanie do urzędu na stanowisku sędziego Sądu Rejonowego w Ś., ogłoszonym w Monitorze Polskim z 2018 r., poz. 261. Na jedno wolne stanowisko sędziego sądu rejonowego w Sądzie Rejonowym w Ś. zgłosiła się A. J. (dalej jako: Skarżąca) ­referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w Ś. Przewodniczący KRS wyznaczył zespół, zawiadomił Ministra Sprawiedliwości o jego powołaniu oraz o sprawach indywidualnych przekazanych zespołowi w celu przygotowania ich do rozpatrzenia na posiedzeniu Rady. W dniu 11 lipca 2018 r. na posiedzeniu zespół członków KRS przeanalizował zgromadzone materiały, omówił kandydaturę Skarżącej, odbył naradę i uznał, że przedstawione materiały nie są wystarczające do zajęcia w sprawie stanowiska. W związku z powyższym, zespół jednogłośnie postanowił wystąpić do Krajowej Radzie Sądownictwa z wnioskiem o zaproszenie Skarżącej do siedziby Rady w celu jej osobistego wysłuchania. KRS zaakceptowała propozycję zespołu. W dniu 23 lipca 2018 r. Skarżąca stawiła się celem jej wysłuchania. Następnie zespół ponownie przeanalizował zgromadzone w sprawie materiały i po odbyciu narady zadecydował jednogłośnie o nierekomendowaniu KRS kandydatury Skarżącej na jedno wolne stanowisko sędziowskie w Sądzie Rejonowym w Ś. Zespół uznał, że Skarżąca nie posiada aktualnie wystarczających predyspozycji merytorycznych do objęcia urzędu sędziego sądu rejonowego. Zdaniem zespołu, A.J. w czasie rozmowy z członkami zespołu nie wykazała się wiedzą, umiejętnościami oraz predyspozycjami, które dawałyby podstawę do pozytywnej oceny jej starań o powołanie na urząd sędziego. Rada postanawiając o nierekomendowaniu kandydatury Skarżącej kierowała się kryteriami wymienionymi w przepisie art. 35 ust. 2 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa (jednolity tekst: Dz.U. z 2019 r., poz. 84 ze zm., dalej jako: u.k.r.s.) i uwzględniła w szczególności uzyskaną przez Skarżącą ocenę kwalifikacyjną, posiadane przez nią doświadczenie zawodowe, a także poparcie udzielone przez Kolegium Sądu Okręgowego w Z. i Zgromadzenie Ogólne Sędziów Okręgu Sądu Okręgowego w Z. Po wszechstronnym rozważaniu całokształtu okoliczności sprawy, Rada podzieliła stanowisko zespołu i uznała, że nie przedstawi Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej wniosku o powołanie Skarżącej do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Rejonowego w Ś. Rada wzięła pod uwagę przebieg edukacji Skarżącej (ukończone studia prawnicze, aplikacja sądowa, zdany egzamin sędziowski, ukończone studia podyplomowe w zakresie ekonomii i prawa gospodarczego), jej doświadczenie zawodowe (praca w kancelarii adwokackiej, praca jako asystenta sędziego w sądach rejonowym i okręgowym oraz referendarza sądowego), pozytywną ocenę pracy i kwalifikacji zawodowych Skarżącej, sporządzoną przez sędziego wizytatora, pozytywną opinię Kolegium Sądu Okręgowego w Z., a także wynik głosowania Zgromadzenia Ogólnego Sędziów Okręgu Sądu Okręgowego w Z. (8 głosów "za", 1 głos "przeciw", przy braku głosów "wstrzymujących się").

KRS wskazała, że o nieprzedstawieniu kandydatury Skarżącej zadecydował całokształt okoliczności sprawy. Rada dokonała wszechstronnej analizy jej kwalifikacji i doświadczenia zawodowego oraz pozostałych kryteriów wyboru i na ich podstawie uznała, że Skarżąca nie posiada wystarczających predyspozycji do objęcia urzędu sędziego sądu rejonowego. Zdaniem KRS w dniu podejmowania uchwały Skarżąca dysponowała wiedzą wystarczającą dla realizowania obowiązków wyłącznie na stanowisku asystenta sędziego bądź referendarza sądowego. Na podstawie udzielonych przez nią odpowiedzi na zadane jej pytania o charakterze praktyczno-orzeczniczym, uznano, że uzyskując nominację sędziowską zostałaby skonfrontowana z zadaniami, które przerastają jej możliwości.