Wyrok SN z dnia 21 lutego 2018 r., sygn. III SK 1/17

Kary pieniężne nakładane na podstawie uokik stanowią jedną z form odpowiedzialności represyjnej, która ze względu na dolegliwość tych kar oraz ich funkcje, powinna być traktowana w sposób zbliżony do odpowiedzialności karnej, uzasadnione jest uwzględnienie w odniesieniu do instytucji nieuregulowanych w administracyjnym prawie represyjnym instytucji znanych standardowi karnemu. Za dozwolone należy zatem uznać wyłączenie kompetencji Prezesa Urzędu do nakładania na podstawie art. 106 uokik kar pieniężnych w przypadku dopuszczania się czynu zabronionego w usprawiedliwionej nieświadomości jego bezprawności, skoro błąd taki wyłącza winę sprawcy zachowania, z którym ustawodawca wiąże określone skutki o charakterze represyjnym

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dawid Miąsik (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec

SSN Andrzej Wróbel

w sprawie z powództwa T. S.A. z siedzibą w Z. przeciwko Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów o nałożenie kary pieniężnej, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 21 lutego 2018 r., skargi kasacyjnej strony powodowej od wyroku Sądu Apelacyjnego w III (...) z dnia 2 września 2016 r., sygn. akt VI ACa (...),

1. oddala skargę kasacyjną.

2. zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 540 (pięćset czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

Uzasadnienie

Decyzją z 22 października 2013 r., nr DKK-132/2013 Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (Prezes Urzędu) nałożył na T. S.A. z siedzibą w Z. (powód) karę pieniężną w wysokości 40.000,00 zł za dokonanie bez uzyskania zgody Prezesa Urzędu koncentracji polegającej na przejęciu przez powoda kontroli nad E. Sp. z o.o. z siedzibą w Z.

W uzasadnieniu decyzji Prezes Urzędu stwierdził, że na powodzie ciążył obowiązek zgłoszenia zamiaru koncentracji, która polegała na przejęciu przez powoda kontroli nad E., przez powołanie uchwałą zgromadzenia wspólników E. z 2 października 2012 r. na stanowisko prezesa jednoosobowego zarządu E. pani T. G., pełniącej równocześnie funkcję przewodniczącego rady nadzorczej powoda. Zgłoszenie zamiaru koncentracji powinno nastąpić najpóźniej przed podjęciem uchwały zgromadzenia wspólników E. Prezes Urzędu nie przyjął tłumaczeń powoda, że był on nieświadomy istnienia obowiązku zgłoszenia zamiaru koncentracji, wskazując na doświadczenia i prowadzoną na szeroką skalę działalność spółki na rynku sprzedaży AGD, RTV i IT.