Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 14 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1.4011.459.2023.1.MR

Opodatkowania przychodu z tytułu obrotu walutą wirtualną.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 czerwca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 6 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych kupna i sprzedaży walut wirtualnych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym.

W celu inwestycji prywatnego majątku Wnioskodawca ma zamiar rozpocząć inwestycję w kryptowaluty (waluty wirtualne w rozumieniu art. 2 ust. 2 pkt 26 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu – dalej: „waluty wirtualne”). W tym celu Wnioskodawca chce dokonać zakupu waluty wirtualnej (...) (zwana również jako token (...)).

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o AML. Sprzedaż, jak i zakup walut wirtualnych we własnym imieniu i na własny rachunek lub wymiana na inne waluty wirtualne nie stanowi żadnego z rodzajów działalności regulowanej wskazanej w tym przepisie. Inwestycja w kryptowaluty będzie formą inwestycji prywatnego majątku, niezwiązanego z działalnością gospodarczą.

Tokeny (...) spełniają definicję waluty wirtualnej, o której mowa w art. 5a pkt 33a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: „ustawa o PIT”) w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 26 ustawy z 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu (dalej jako: „ustawa o AML”). We wniosku Wnioskodawca będzie zamiennie używał słów: token, kryptowaluta, waluta wirtualna.

Koszty, które Wnioskodawca będzie ponosił w związku z nabywaniem kryptowalut, to m.in: cena zakupu kryptowalut, prowizje giełd lub innych pośredników pobierane od każdej zawartej transakcji (zarówno transakcji, jak i zakupu). Bez poniesienia opisywanych kosztów nie będzie w stanie osiągnąć przychodów – są to bowiem koszty związane z zakupem samych kryptowalut (tj. cena za jaką kryptowaluty zostały kupione), prowizja od każdej transakcji zakupu lub sprzedaży (zarówno giełdy, jak i kantory pobierają prowizję związaną z zakupem/sprzedażą kryptowalut; prowizja to określony procent wartości transakcji pobierany w kryptowalucie lub w walucie tradycyjnej). Wnioskodawca jednakże będzie zaliczał do kosztów wyłącznie prowizje pobrane w walucie fiducjarnej.

Jednym z celów nabywania kryptowaluty jest ich dalsza odsprzedaż i uzyskanie zysków na zmianach kursów kryptowalut (tzw. trading), ewentualnie na różnicach kursów pomiędzy poszczególnymi giełdami (tzw. arbitraż). Te transakcje dokonywane będą w ramach tzw. strategii krótkoterminowej. Niewykluczone, iż Wnioskodawca będzie dokonywał zakupu tych tokenów w ramach tzw. strategii długoterminowej (kiedy kupuje kryptowalutę i liczy na wzrost jej wartości w dłuższym okresie – kilku lat) lub będzie po prostu korzystał z innych funkcji jakie będą miały dane kryptowaluty.

Poza tym Wnioskodawca po dokonaniu zakupu waluty wirtualnej (...) (zwany również jako token (...)) ma zamiar również dokonywać tzw. stakingu tej kryptowaluty w celu otrzymania nagrody. Staking w tym przypadku polega na wpłaceniu owych kryptowalut do tzw. puli stakingowej. Za trzymanie tych kryptowalut przez pewien czas w takim stakingu Wnioskodawca będzie uprawniony do uzyskania nagrody w postaci tokenów (...) lub tokenów (...). Decyzja o tym jaką formę nagrody dostanie Wnioskodawca (tokeny (...) czy tokeny (...)) należy do Wnioskodawcy.

W przypadku gdyby Wnioskodawca wybrał jako nagrodę tokeny (...), to takie tokeny Wnioskodawca będzie mógł później wymienić na kod, który uprawnia go do odbioru (...), który współpracuje z Emitentem tokenów (...). Co ważne, kryptowaluty (...), które Wnioskodawca wpłacił do tzw. puli stakingowej nie przepadną. Oznacza to, że po pewnym czasie tego stakowania Wnioskodawca będzie wciąż w posiadaniu tej samej ilości tokenów (...) oraz dodatkowo jako nagroda zostaną mu przyznane tokeny (...), które później będzie mógł wymienić na wspomniany kod, który można wymienić na (...) bądź sprzedać za walutę wirtualną. Podkreślić należy, iż wskutek takiego stakingu nagrody w postaci tokenów (...) otrzymują wszyscy uczestnicy stakingu, czyli nie będzie dochodzić do sytuacji wyłaniania zwycięzców według określonych kryteriów, tj. samo uczestnictwo w stakingu przez określony czas oznaczać będzie, że takiemu uczestnikowi zostaną przyznane tokeny (...). Natomiast w przypadku wybrania jako nagrody tokenów (...) Wnioskodawca będzie mógł wymienić tokeny (...) na pieniądze lub też inne tokeny.

Dodatkowo, w przypadku takiego stakingu Wnioskodawca nie ponosi żadnych kosztów związanych z uczestnictwem w tym stakingu, tj. wzięcie udziału w stakingu nie będzie związane z opłatami ze strony Wnioskodawcy oprócz technicznymi związanymi z samym przesłaniem kryptowalut, ale te opłaty nie są przychodem Wnioskodawcy. Jest to tzw. GAS, tj. kwota konieczna do poniesienia przy przesyłaniu kryptowalut.

Co ważne, przy pomocy wspomnianego kodu Wnioskodawca nie będzie mógł otrzymać (...) o wartości większej niż 200 zł. Stakując tokeny (...) otrzymuje się 1 token (...) rocznie. Wnioskodawca nie jest oraz nie będzie pracownikiem podmiotu, który przyznaje tokeny (...) oraz podmiotu, który sprzedaje (...), które można będzie nabyć za ww. kod oraz nie jest osobą pozostającą w stosunku cywilnoprawnym z tymi podmiotami. Wnioskodawca nie jest i nie będzie również pracownikiem lub osobą pozostającą w stosunku cywilnoprawnym z Emitentem tokenu (...). Ponadto Wnioskodawca wskazuje, iż Emitent tokenu (...), podmiot przyznający tokeny (...) oraz podmiot, który sprzedaje (...), są różnymi podmiotami.

Działania polegające na wymianie ww. kodu na (...) o wartości nie większej niż 200zł są działaniami skierowanymi na promocję oraz reklamę działalności podmiotu, który zajmuje się sprzedażą tych (...). Ma to na celu zwiększyć popularność produktów (…), działalność tego podmiotu, jego rozpoznawalność, przyspieszyć jego rozwój, a także wywoływać pozytywne skojarzenia. Są to również działania, które mają na celu rozpowszechnianie informacji o tych (...), ich zaletach, w celu zwrócenia uwagi i zachęcenia do zakupu, ich wartości, miejscach i możliwościach nabycia.

Pytania

1.Czy w przypadku nabycia tokenu (...) za walutę wirtualną (np. …) lub w przypadku wymiany tokenu (...) na inną walutę wirtualną, takie transakcje zamiany walut wirtualnych będą neutralne podatkowo?

2.Czy przychód z wymiany (...) na prawny środek płatniczy (walutę FIAT) Wnioskodawca powinien zaliczyć do źródła przychodów jako kapitały pieniężne, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 11 ustawy PIT oraz w związku z tym taki przychód powinien zostać opodatkowany stawką 19% zgodnie z art. 30b ust. 1a ustawy o PIT?

3.Czy w przypadku wymiany (...) na prawny środek płatniczy (walutę FIAT) Wnioskodawca będzie upoważniony przy rozliczeniu przychodu z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z. art. 17 ust. 1 pkt 11 ustawy o PIT, rozpoznać koszty uzyskania przychodu w wysokości kosztu nabycia tokenu (...), wykazując tym samym dochód lub jego brak w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy o PIT?

4.Czy jeśli Wnioskodawca najpierw kupi walutę wirtualną (...), a następnie ją sprzeda za kwotę wyższą w jednym roku podatkowym lub w następnych latach podatkowych, to od dochodów z odpłatnego zbycia walut wirtualnych uzyskanych ten sposób zapłaci podatek w wysokości 19% wedle art. 30b ust. 1a ustawy o PIT, zakładając, że są to jego jedyne transakcje z zakresu walut wirtualnych?

5.Czy jeśli Wnioskodawca kupuje i sprzedaje różne waluty wirtualne (nie tylko (...)) to czy należy w celu dokonania rozliczenia wziąć pod uwagę wszystkie te transakcje przychodowe i kosztowe oraz od osiągniętej w roku podatkowym różnicy między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia walut wirtualnych a sumą kosztów uzyskania przychodów, powstałej wskutek owego rozliczenia, tj. w przypadku jeśli dojdzie do powstania dochodu wskutek takiego rozliczenia, odprowadzić podatek w wysokości 19% zgodnie z art. 30b ust. 1a ustawy o PIT, niezależnie od tego, że pojedyncze transakcje podlegające rozliczeniu mogą być sprzedawane „na stracie” (tj. jako sprzedaż po niższej cenie niż była cena zakupu waluty wirtualnej)?

6.Czy otrzymanie (...), które Wnioskodawca uzyska wskutek wymiany kodu opisanego w stanie faktycznym, korzystać będzie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy PIT w przypadku gdy wartość (...) otrzymanych wskutek wymiany za kod nie przekracza 200 zł oraz Wnioskodawca nie jest pracownikiem ani osobą pozostającą w stosunku cywilnoprawnym z emitentem tokenu (...), podmiotem przyznającym tokeny (...) oraz podmiotem, który sprzedaje (...)?

Pana stanowisko w sprawie pytania 1

Zdaniem Wnioskodawcy, nabycie tokenu (...) za walutę wirtualną (np. …) lub wymiana tokenu (...) na inną walutę wirtualną nie będzie rodzić po jego stronie obowiązku wykazania przychodu i kosztu uzyskania przychodu, a zatem takie transakcje zamiany walut wirtualnych będą neutralne podatkowo.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 11 ustawy o PIT opodatkowaniu podlega odpłatne zbycie waluty wirtualnej.

Jednocześnie, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1f [powinno być: art. 17 ust. 1f – przypis organu] ustawy o PIT, przez odpłatne zbycie waluty wirtualnej rozumie się wymianę waluty wirtualnej na prawny środek płatniczy, towar, usługę lub prawo majątkowe inne niż waluta wirtualna lub regulowanie innych zobowiązań walutą wirtualną.

W związku z tym, transakcje polegające na zamianie waluty wirtualnej na inna walutę wirtualną nie są traktowane jako odpłatne zbycie waluty wirtualnej i tym samym w ocenie Wnioskodawcy nie powodują powstania przychodu.

Zgodnie natomiast z art. 23 ust. 1 pkt 38d ustawy o PIT:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków związanych z zamianą waluty wirtualnej na inną walutę wirtualną.

Wobec tego, zdaniem Wnioskodawcy, uzasadnione jest twierdzenie, iż opisane transakcje będą neutralne pod względem podatkowym, w związku z czym Wnioskodawca nie musi tych transakcji w żaden sposób rozliczać, w tym nie musi ich wykazywać w zeznaniu rocznym.

Pana stanowisko w sprawie pytania 2

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód z wymiany (...) na prawny środek płatniczy (np. złotówki) Wnioskodawca powinien zaliczyć do źródła przychodów jako kapitały pieniężne, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 11 ustawy PIT oraz w związku z tym powinien taki przychód opodatkować stawką 19% zgodnie z art. 30b ust. 1a ustawy o PIT.

Definicja legalna waluty wirtualnej została określona w art. 5a pkt 33a ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 5a pkt 33a ustawy o PIT, waluta wirtualna oznacza walutę wirtualną w rozumieniu art. 2 ust. 2 pkt 26 ustawy AML.

Zgodnie z definicją legalną wynikającą z ustawy AML walutą wirtualną jest cyfrowe odwzorowanie wartości, które nie jest:

a.prawnym środkiem płatniczym emitowanym przez NBP, zagraniczne banki centralne lub inne organy administracji publicznej,

b.międzynarodową jednostką rozrachunkową ustanawianą przez organizację międzynarodową i akceptowaną przez poszczególne kraje należące do tej organizacji lub z nią współpracujące,

c.pieniądzem elektronicznym w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych,

d.instrumentem finansowym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi,

e.wekslem lub czekiem

oraz jest wymienialne w obrocie gospodarczym na prawne środki płatnicze i akceptowane jako środek wymiany, a także może być elektronicznie przechowywane lub przeniesione albo może być przedmiotem handlu elektronicznego.

Token (...) nie może zostać zakwalifikowany do żadnej z ww. kategorii, w związku z czym jest walutą wirtualną.

Artykuł 17 ust. 1 pkt 1f [powinno być: art. 17 ust. 1f – przypis organu] ustawy o PIT definiuje czym jest odpłatne zbycie waluty wirtualnej. Zgodnie z tym przepisem przez odpłatne zbycie waluty wirtualnej rozumie się wymianę waluty wirtualnej na prawny środek płatniczy, towar, usługę lub prawo majątkowe inne niż waluta wirtualna lub regulowanie innych zobowiązań walutą wirtualną.

Wymiana waluty wirtualnej, jaką jest token (...) na prawny środek płatniczy (np. złotówki), w ocenie Wnioskodawcy, jest odpłatnym zbyciem waluty wirtualnej w rozumieniu art. 17 ust. 1f ustawy o PIT.

Mając na względzie wyżej powołane okoliczności prawne oraz faktyczne, zdaniem Wnioskodawcy przychód z wymiany tokenu (...) na środki płatnicze jest przychodem z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 11 ustawy o PIT, a więc w ocenie Wnioskodawcy, uzyskując taki przychód, powinien zaliczyć ten przychód do źródła przychodów jako kapitały pieniężne, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 11 ustawy PIT.

Jako że przychód z wymiany tokenu (...) na środki płatnicze jest przychodem z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 11 ustawy o PIT, to zdaniem Wnioskodawcy podatek dochodowy od dochodu uzyskanego z wymiany waluty wirtualnej na środki płatnicze wynosić będzie 19% uzyskanego dochodu. Wynika to z regulacji art. 30b ust. 1a ustawy o PIT, zgodnie z którym:

Od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia walut wirtualnych podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Pana stanowisko w sprawie pytania 3

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wymiany (...) na prawny środek płatniczy (np. złotówki) przy rozliczeniu przychodu z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z. art. 17 ust. 1 pkt 11 ustawy o PIT, w ocenie Wnioskodawcy będzie on mógł rozpoznać koszty uzyskania przychodu w wysokości kosztu nabycia tokenu (...), tj. w wysokości kwoty, którą wydał na nabycie tego tokenu.

Zgodnie z art. 30b ust. 1b ustawy o PIT:

Dochodem z odpłatnego zbycia walut wirtualnych jest osiągnięta w roku podatkowym różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia walut wirtualnych a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 14-16.

Stosownie do art. 30b ust. 6 pkt 2 ustawy o PIT:

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy o PIT, wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia walut wirtualnych.

W myśl art. 30b ust. 6a cyt. ustawy o PIT:

W zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1, podatnik wykazuje koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 14-16, także wtedy, gdy w roku podatkowym nie uzyskał przychodów z odpłatnego zbycia walut wirtualnych.

Z treści art. 22 ust. 14 ustawy o PIT wynika, że kosztami podatkowymi z tytułu zbycia walut wirtualnych są wszystkie udokumentowane wydatki na ich nabycie, poniesione w danym roku podatkowym. Kosztem podatkowym są także wydatki bezpośrednio związane z nabyciem i sprzedażą walut wirtualnych. Kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. W ich przypadku możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Zatem koszty bezpośrednie to te, które łatwo można na podstawie pomiaru lub dokumentów źródłowych zaliczyć wprost na określony produkt. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru.

W konsekwencji powyższego, aby wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu powinien być:

udokumentowany,

bezpośredni,

poniesiony na nabycie waluty wirtualnej,

związany z nabyciem (zbyciem) waluty wirtualnej.

W ocenie Wnioskodawcy powyższe rozważania znajdują potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 września 2020 r., nr 0115- KDIT1.4011.470.2020.2.MR, 0113-KDIPT2-3.4011.249.2022.1.SJ.

Wobec powyższego na zadane pytanie należy odpowiedzieć, zdaniem Wnioskodawcy, w ten sposób, że wydatki ponoszone przez Niego na cenę zakupu waluty wirtualnej (tokenu (...)), prowizje giełd lub innych pośredników pobierane od każdej zawartej transakcji (zarówno transakcji wymiany waluty fiducjarnej na walutę wirtualną, jak i wymiany waluty wirtualnej na walutę fiducjarną) należy uznać za koszty, o których mowa w art. 22 ust. 14 ustawy o PIT, a w konsekwencji Wnioskodawca ma prawo zaliczyć te wydatki do kosztów uzyskania przychodów.

Z kolej w przypadku wystąpienia nadwyżki przychodów z odpłatnego zbycia tokenów (...) nad kosztami uzyskania tych przychodów, Wnioskodawca uważa, że ma wykazać ją w zeznaniu podatkowym PIT-38 oraz obliczyć od tej nadwyżki należny podatek dochodowy.

Natomiast w przypadku, gdy wartość uzyskanych przez Wnioskodawcę w danym roku podatkowym przychodów ze zbycia tokenów (...) będzie równa lub niższa od wartości kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia walut wirtualnych podlegających potrąceniu w tym roku podatkowym, to Wnioskodawca nie uzyska w tym roku podatkowym dochodu z takiego odpłatnego zbycia waluty wirtualnej (tokenów (...)). Mimo tego Wnioskodawca i tak będzie musiał wykazać przychody i koszty dotyczące odpłatnego zbycia waluty wirtualnej, jaką jest (...) w zeznaniu podatkowym PIT-38.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy o PIT należy wykazać:

1.kwotę X zł przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia walut wirtualnych (jest to kwota uzyskana przez Wnioskodawcę wskutek wymiany tokenów (...) na środki płatnicze (PLN));

2.kwotę Y zł kosztów, które zostały poniesione na nabycie waluty wirtualnej, w tym tokenów (...) (kwota ta zawierać będzie kwotę, którą Wnioskodawca wydał na nabycie tokenów (...) oraz inne koszty, które są bezpośrednio związane z nabyciem i sprzedażą walut wirtualnych).

Sytuacja gdy kwota X będzie równa kwocie Y na koniec roku podatkowego oznaczać będzie, iż nie doszło do powstania dochodu. Natomiast jeżeli kwota X będzie wyższa od kwoty Y, oznaczać to będzie iż doszło do powstania dochodu po stronie Wnioskodawcy.

Pana stanowisko w sprawie pytania 4

Zdaniem Wnioskodawcy, jeśli ten najpierw kupi walutę wirtualną (...), a następnie ją sprzeda za kwotę wyższą w jednym roku podatkowym lub w następnych latach podatkowych, to od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia walut wirtualnych uzyskanych w ten sposób zapłaci podatek w wysokości 19% wedle art. 30b ust. 1a ustawy o PIT, zakładając że są to jego jedyne transakcje z zakresu walut wirtualnych.

Zgodnie z art. 30b ust. 1b ustawy o PIT:

Dochodem z odpłatnego zbycia walut wirtualnych jest osiągnięta w roku podatkowym różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia walut wirtualnych a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 14-16.

Stosownie do art. 30b ust. 6 pkt 2 ustawy o PIT:

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1, wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia walut wirtualnych i obliczyć należny podatek dochodowy.

A zatem w przypadku wystąpienia nadwyżki przychodów z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej uzyskanych w roku podatkowym nad kosztami uzyskania przychodów, w ocenie Wnioskodawcy, należy ją wykazać w zeznaniu podatkowym PIT-38 oraz obliczyć należny podatek dochodowy.

W myśl art. 30b ust. 1a ustawy PIT:

Od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia walut wirtualnych podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

W myśl art. 22 ust. 15 ustawy PIT:

Koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 14, są potrącane w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione, z zastrzeżeniem ust. 16.

Stosownie do art. 22 ust. 16 ustawy PIT:

Nadwyżka kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 14, nad przychodami z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej uzyskanymi w roku podatkowym powiększa koszty uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia waluty wirtualnej poniesione w następnym roku podatkowym.

A zatem jeśli w roku podatkowym, w którym Wnioskodawca nabył waluty wirtualne, dojdzie do nadwyżki kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 14, nad przychodami z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej uzyskanymi w roku podatkowym (bo np. tylko nabędzie walutę wirtualną a nie będzie jej sprzedawać), to, jak uważa Wnioskodawca, taka nadwyżka kosztów przenoszona jest do rozliczenia jako koszty uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia waluty wirtualnej w następnym roku podatkowym.

Mając na względzie powołane wyżej okoliczności prawne i faktyczne Wnioskodawca uważa, że sytuacja w której nabędzie on walutę wirtualną (...), a następnie ją sprzeda za cenę wyższą niż cena nabycia (w jednym roku podatkowym czy następnych latach podatkowych) oraz będą to jedyne transakcje z zakresu walut wirtualnych, które dokona Wnioskodawca, to od dochodu uzyskanego w ten sposób Wnioskodawca powinien w jego ocenie zapłacić podatek w wysokości 19% zgodnie z art. 30b ust. 1a ustawy o PIT.

W celu lepszego zobrazowania problematyki tego pytania Wnioskodawca pragnie wskazać, iż sytuacja o której mowa w akapicie poprzednim może polegać na następującym:

1)Wnioskodawca nabywa walutę wirtualną (...);

2)Waluta wirtualna (...) rośnie w wartości;

3)Wnioskodawca decyduje się ją sprzedać w tym samym roku podatkowym co nabył lub w następnych latach podatkowych;

4)W zw. z pkt 3 Wnioskodawca dokonuje sprzedaży za cenę wyższą niż cena nabycia;

5)Wnioskodawca w zakresie walut wirtualnych przeprowadzać będzie tylko transakcje związane z walutą wirtualną (...) (czyli będą to same transakcje nabycia tokenu (...) oraz jego sprzedaży);

6)W związku z tym, że powstał dochód (gdyż sprzedał za cenę wyższą niż cena nabycia), Wnioskodawca jest zdania, że od takiego dochodu ma zapłacić podatek 19% zakładając, że transakcje które on wskazał w pkt 5 są jedynymi transakcjami związanymi z walutami wirtualnymi, które były dokonywane przez Wnioskodawcę.

Podsumowując, na podstawie powyższego Wnioskodawca uważa, iż z powodu powyższych działań dojdzie do powstania dochodu po stronie Wnioskodawcy, który ten ma opodatkować stawką 19% zgodnie z art. 30b ust. 1a ustawy o PIT.

Pana stanowisko w sprawie pytania 5

Zdaniem Wnioskodawcy, jeśli będzie nabywać oraz sprzedawać waluty wirtualne różnego rodzaju to powinien wziąć pod uwagę te wszystkie transakcje (przychodowe i kosztowe), a jeśli przy takim zsumowaniu dojdzie do nadwyżki przychodu nad kosztami, tj. dojdzie do powstania dochodu, to powinien zapłacić od tego podatek w wysokości 19% zgodnie z art. 30b ust. 1a ustawy o PIT niezależnie od tego, że pojedyncze transakcje które brał pod uwagę przy rozliczeniu mogły być sprzedawane „na stracie”, tj. dochodziło do sprzedaży waluty wirtualnej po cenie niższej niż był zakup tej waluty wirtualnej.

Zgodnie z art. 30b ust. 1b ustawy PIT:

Dochodem z odpłatnego zbycia walut wirtualnych jest osiągnięta w roku podatkowym różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia walut wirtualnych a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 14-16.

Stosownie do art. 30b ust. 6 pkt 2 ustawy o PIT:

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 a pkt 1, wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia walut wirtualnych i obliczyć należny podatek dochodowy.

W myśl art. 30b ust. 1a ustawy PIT:

Od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia walut wirtualnych podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

A zatem w przypadku wystąpienia nadwyżki przychodów z odpłatnego zbycia walut wirtualnych różnego rodzaju (nie tylko walutę wirtualną (...)), które Wnioskodawca nabył w roku podatkowym, nad kosztami uzyskania przychodów to, w ocenie Wnioskodawcy, należy tę nadwyżkę wykazać w zeznaniu podatkowym PIT-38 oraz obliczyć należny podatek dochodowy, który zgodnie z art. 30b ust. 1a ustawy o PIT wyniesie 19%.

W celu lepszego zobrazowania problematyki tego pytania Wnioskodawca pragnie wskazać, iż sytuacja, o której mowa w akapicie poprzednim może polegać na następującym:

1)Wnioskodawca kupuje i sprzedaje w trakcie roku podatkowego waluty wirtualne różnego rodzaju (nie tylko walutę wirtualną (...));

2)Dokonując takich transakcji Wnioskodawca przy niektórych transakcjach może być „stratny”, tj. będzie dochodziło do sprzedaży waluty wirtualnej po cenie niższej niż był zakup tej waluty wirtualnej (np. Wnioskodawca dokona zakupu waluty wirtualnej za cenę 30 PLN, a później sprzeda ją w całości za 25 PLN. Wtedy z powodu takich czynności będzie „stratny” 5 PLN);

3)Zatem w trakcie roku podatkowego mogą być takie transakcje jak opisana w pkt 2 (czyli transakcje, wskutek których Wnioskodawca będzie „stratny”) lub takie, na których Wnioskodawca nie będzie „stratny”, bo np. dokona zakupu waluty wirtualnej za cenę 30 PLN, a później (np. za tydzień) sprzeda ją w całości za 35 PLN;

4)Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca jest zdania, iż żeby prawidłowo dokonać rozliczenia powinien wziąć pod uwagę wszystkie te transakcje przychodowe i kosztowe. Jeśli po takim rozliczeniu tych transakcji przychodowych i kosztowych powstanie dochód (nadwyżka przychodu nad kosztami) to w ocenie Wnioskodawcy od tej nadwyżki (dochodu) ma zapłacić podatek 19% zgodnie z art. 30b ust. 1a ustawy o PIT niezależnie od tego, że w trakcie roku podatkowego występowały niektóre „stratne” transakcje (czyli transakcje gdzie do sprzedaży doszło po niższej cenie niż zakup tej waluty wirtualnej).

Podsumowując, na podstawie powyższego Wnioskodawca uważa, iż z powodu powyższych działań, w przypadku gdy dojdzie do powstania dochodu po stronie Wnioskodawcy, to niezależnie od tego, że pojedyncze transakcje podlegające rozliczeniu były sprzedawane „na stracie” (jako sprzedaż po niższej cenie niż był zakup), ten dochód Wnioskodawca, w jego ocenie, ma opodatkować stawką 19% zgodnie z art. 30b ust. 1a ustawy o PIT.

Pana stanowisko w sprawie pytania 6

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie (...), które Wnioskodawca uzyska wskutek wymiany kodu opisanego w stanie faktycznym, będzie korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy PIT w przypadku gdy wartość (...) otrzymanych wskutek wymiany za kod nie przekracza 200 zł, w przypadku gdy Wnioskodawca nie jest pracownikiem ani osobą pozostającą w stosunku cywilnoprawnym z emitentem tokenu (...), podmiotem przyznającym tokeny (...) oraz podmiotem, który sprzedaje (...).

Jak wynika z art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy PIT wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy PIT, otrzymywanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą – jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł jest wolne od podatku dochodowego; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

W ocenie Wnioskodawcy przedmiotowy przepis będzie miał zastosowanie do sytuacji Wnioskodawcy, w której ten uzyska (...) o wartości nieprzekraczającej 200 zł wskutek wymiany kodu opisanego w stanie faktycznym.

W ocenie Wnioskodawcy takie świadczenie będzie korzystało ze wspomnianego zwolnienia w przypadku spełnienia łącznie następujących warunków, tj.:

1)świadczenie musi mieć charakter nieodpłatny,

2)świadczenie musi pozostawać w związku z promocją lub reklamą świadczeniodawcy,

3)jednorazowa wartość tego świadczenia nie może przekraczać 200 zł,

4)świadczenie nie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby związanej z nim stosunkiem cywilnoprawnym.

1) Świadczenie nieodpłatne

Rozwijając poszczególne przesłanki należy zauważyć, że przepisy cytowanej ustawy nie zawierają legalnej definicji „nieodpłatnego świadczenia”.

Pojęcie „nieodpłatnego świadczenia” było przedmiotem analizy zarówno ze strony organów podatkowych, jak i sądów administracyjnych. Na szczególna uwagę zasługuje wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21 sierpnia 2019 r. (sygn. akt II FSK 2958/17). Pojęcie „nieodpłatnego świadczenia”, użyte w art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f., jak również w art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1 oraz art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. nie zostało zdefiniowane w tej ustawie, ale ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono nie tylko świadczenie w cywilistycznym znaczeniu (działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony - art. 353 k.c.), ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy (por. uchwała NSA z 18 listopada 2002 r. sygn. FPS 9/02, uchwała NSA z 16 października 2006 r. sygn. II FPS 1/6, uchwała NSA z 24 maja 2010 r. sygn. II FPS 1/10).

W literaturze natomiast podaje się, iż:

Nieodpłatne są te świadczenia, które zostały otrzymane bez wynagrodzenia, bez ekwiwalentu. Definicja nieodpłatnego świadczenia nie wyklucza tego, że otrzymujący świadczenie musi podjąć jakieś działania, aby świadczenie otrzymać. Istotne jest wszakże to, aby w zamian za to świadczenie (kwalifikowane jako nieodpłatne) nie wykonywał żadnego świadczenia wzajemnego (A. Bartosiewicz, R. Kubacki [w:] A. Bartosiewicz, R. Kubacki, PIT. Komentarz, wyd. V, Warszawa 2015, art. 21.).

W świetle powyższego kluczową cechą świadczenia nieodpłatnego jest to, ażeby otrzymujący takie świadczenie nie był zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego.

W ocenie Wnioskodawcy opisane w stanie faktycznym świadczenie spełnia tę przesłankę, bowiem nie wnosi on jakiejkolwiek opłaty, która mogłaby stanowić przysporzenie majątkowe świadczeniodawcy, ani nie dokonuje, ani nie zobowiązuje się dokonywać żadnych innych świadczeń ekwiwalentnych w zamian za otrzymanie nagrody w postaci (...). Uczestnictwo w stakingu, które pozwoli Wnioskodawcy w przyszłości otrzymać (...) w nagrodę, nie będzie również kreować po stronie świadczeniodawcy żadnego przysporzenia. Wobec tego nie dochodzi również, w ocenie Wnioskodawcy, w ten sposób do powstania stosunku wzajemnego między nim a świadczeniodawcą.

2) Związek z reklamą lub promocją świadczeniodawcy

Kolejnym warunkiem zastosowania omawianego zwolnienia jest przekazanie nieodpłatnych świadczeń w związku z promocją i reklamą świadczeniodawcy.

Przy czym podobnie jak pojęcie „nieodpłatnego świadczenia” również „promocja” i „reklama” nie zostały zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, dlatego należy poszukiwać rozumienia tych pojęć w znaczeniu potocznym postępując zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa sądów, uznając nadrzędność gramatycznej (językowej) wykładni prawa.

Zgodnie z definicją zawartą w Wielkim Słowniku Wyrazów Obcych pod redakcją M. Bańko wyd. PWN, Warszawa 2005 r., „promocja” to działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia; też: każde z tych działań; zaś słownikowo „reklama” to rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, w celu zwrócenia uwagi i zachęcenia do zakupu, ich wartości, miejscach i możliwościach nabycia.

Z kolei według Uniwersalnego Słownika Języka Polskiego pod redakcją S. Dubisza (PWN, Warszawa 2003, t. 3, str. 894 i t. 4 str. 56) „promocja” to: działania zmierzające do spopularyzowania czegoś, mające ułatwić rozwój czegoś, upowszechnianie, propagowanie, ale także: działania zmierzające do zwiększenia popularności firmy i jej produktów, do zwiększenia sprzedaży jakiegoś towaru. Z kolei według tego samego źródła „reklama” to: działania polegające na zachęceniu potencjalnych klientów do zakupu określonych produktów i usług.

Z brzmienia przepisu art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy wynika, że nieodpłatne świadczenie ma pozostawać w związku z promocją świadczeniodawcy.

Zgodnie z orzecznictwem skoro nieodpłatne świadczenie otrzymane od świadczeniodawcy następuje w związku z jego promocją, to mając na uwadze słownikową definicję promocji należy uznać, iż ma to dotyczyć działalności (aktywności) świadczeniodawcy. Działania takie co do zasady skierowane są do potencjalnych odbiorców świadczeniodawcy, celem zachęcenia ich do nabycia oferowanych przez niego towarów i usług (wyrok NSA z dnia 23 kwietnia 2015 r. sygn. akt II FSK 1138/13).

Wobec tego w ocenie Wnioskodawcy ta przesłanka również zostanie spełniona, gdyż działania świadczeniodawcy, jak już zostało opisane w stanie faktycznym, mają na celu promowanie jego działalności i reklamowanie jego produktów, pozwalają zapoznać się z produktem świadczeniodawcy, a w efekcie ma na celu zachęcić do zakupów (...) potencjalnych nabywców.

3) Jednorazowa wartość świadczenia nie przekracza 200 zł

Następnymi warunkami zastosowania przedmiotowego zwolnienia jest, aby jednorazowa wartość świadczenia nie przekraczała 200 zł. Według „Nowego Słownika Języka Polskiego” Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002 r., „jednorazowy” to „raz jeden dany, uczyniony, zachodzący; jednokrotny”.

W konsekwencji dla potrzeb zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, każde świadczenie należy rozpatrywać oddzielnie, a nie jako sumę pojedynczych świadczeń otrzymanych w roku podatkowym, gdyż jednorazowa wartość odnosi się do pojedynczego świadczenia przyznanego w danym okresie lub za wykonanie określonego zadania, a nie do sumy świadczeń przyznanych w roku podatkowym. Stąd zwolnienie przysługuje jeśli pojedyncza wartość świadczenia nie jest wyższa niż 200 zł.

Skoro Wnioskodawca nie ma możliwości otrzymania (...) o wartości przekraczającej 200 zł, to opisany warunek, w ocenie Wnioskodawcy, należy uznać za spełniony.

4) Świadczenie nie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby związanej z nim stosunkiem cywilnoprawnym

Jak już zostało wskazane w stanie faktycznym, Wnioskodawca nie jest oraz nie będzie pracownikiem podmiotu, który przyznaje tokeny (...) oraz podmiotu, który sprzedaje (...), które można będzie nabyć za opisany w stanie faktycznym kod oraz nie jest osobą pozostającą w stosunku cywilnoprawnym z tymi podmiotami. Wnioskodawca nie jest również pracownikiem ani osobą pozostającą w stosunku cywilnoprawnym z emitentem tokenu (...). Wobec tego w ocenie Wnioskodawcy owa przesłanka również zostanie spełniona.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, powstający przychód po stronie Wnioskodawcy w momencie wymiany opisanego w stanie faktycznym kodu na (...) o wartości nieprzekraczającej 200 zł będzie korzystał ze zwolnienia w myśl art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy PIT.

Powyższe potwierdza również stanowisko dyrektora KIS w interpretacji z dnia 30 marca 2022 sygn. 0112-KDIL2-1.4011.1231.2021.1.AMN, w którym dochodziło do przyznania punktów uczestnikom badania. Owe punkty uczestnicy badania mogli wymienić na upominki o wartości nie większej niż 200 zł. Działania spółki w opisywanej interpretacji również stanowiły działania promujące jej działalność. W przedmiotowej interpretacji Organ wskazał, iż do powstania przychodu dojdzie dopiero w momencie wymiany punktów na upominki.

Zatem samo przekazanie Respondentom/potencjalnym Respondentom punktów Spółki umożliwiających ich wymianę na upominki, nie powoduje po stronie Respondenta/ potencjalnego Respondenta przysporzenia majątku mającego konkretny wymiar finansowy. Tym samym w takiej sytuacji nie powstanie po stronie tych osób przychód. Przychód u Respondenta/potencjalnego respondenta powstanie w momencie otrzymania nieodpłatnie określonego świadczenia (upominku), tj. w momencie wymiany punktów na upominek o określonej wartości. Respondenci nie będą bowiem otrzymywali „gotowych” świadczeń, a punkty, które będą mogli na te świadczenia wymienić.

W ocenie Wnioskodawcy jego sytuacja jest bardzo podobna do opisanej powyżej interpretacji, gdyż on będzie uzyskiwać tokeny (...), które będzie mógł wymienić tylko na kod, który będzie mógł wymienić wyłącznie na (...) o wartości nieprzekraczającej 200 zł.

Zatem do powstania przychodu po stronie Wnioskodawcy może dojść tylko dopiero w momencie wymiany kodu na (...), zatem samo przekazanie Wnioskodawcy kodu lub tokenów (...) nie powinno spowodować po stronie Wnioskodawcy przysporzenia majątku mającego konkretny wymiar finansowy.

Organ wskazuje, iż „Respondenci nie będą bowiem otrzymywali „gotowych” świadczeń, a punkty, które będą mogli na te świadczenia wymienić”.

W sytuacji Wnioskodawcy jest podobnie – nie będzie on otrzymywał gotowych świadczeń, tylko tokeny (...), które wymieni na kod, który będzie mógł dopiero wymienić na świadczenie w postaci (...) o wartości nieprzekraczającej 200 zł.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego oceny Pana stanowiska.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00