Wyrok SN z dnia 9 lipca 2020 r., sygn. III UK 52/19

W przypadkach, gdy umowa wykazuje cechy wspólne dla co najmniej dwóch różnych rodzajów (typów) umów np. umowy rezultatu i umowy starannego działania), to w celu dokonania jej właściwej kwalifikacji prawnej należy posłużyć się metodą typologiczną, której istota sprowadza się do poczynienia ustaleń w kierunku, jakie cechy przeważają (dominują) w umowie. W razie wątpliwości, czy dana umowa jest umową o dzieło czy umową zlecenia, należy ustalić, czy w treści i sposobie jej wykonywania przeważają cechy jednej z tych umów. Dopiero wówczas, gdy umowa poddawana analizie (w swej treści, a zwłaszcza w sposobie wykonywania) wykazuje z ich jednakowym nasileniem cechy wspólne dla co najmniej dwóch różnych wzorców umownych, o jej typie (rodzaju) decyduje zgodny zamiar stron i cel umowy, który może (ale wcale nie musi) wyrażać się także w nazwie umowy. Istotne (pomocne) przy kwalifikacji takiej umowy jest też uwzględnienie okoliczności towarzyszących jej zawarciu. Nazwa umowy z eksponowaniem terminologii służącej podkreśleniu charakteru umowy jako umowy zlecenia lub umowy o dzieło, nie jest elementem decydującym samodzielnie o rodzaju zobowiązania, w oderwaniu od oceny rzeczywistego przedmiotu tej umowy i sposobu oraz okoliczności jej zawarcia i wykonania.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Maciej Pacuda (przewodniczący)

SSN Piotr Prusinowski

‎SSN Krzysztof Rączka (sprawozdawca)

w sprawie z odwołania Firmy "R." ‎od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R. ‎z udziałem K. K. ‎o podleganie ubezpieczeniom społecznym, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 9 lipca 2020 r., skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…) z dnia 10 października 2018 r., sygn. akt III AUa (…),

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w (…) do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 10 października 2018 r., sygn. akt III AUa (…) Sąd Apelacyjny w (…) oddalił apelację Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. od wyroku Sądu Okręgowego w T. z 7 września 2017 r., sygn. akt III U (…), którym Sąd pierwszej instancji zmienił zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. z 27 kwietnia 2017 r. stwierdzając, że K. K. nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu i wypadkowemu w okresach: 14 czerwca 2013 r. - 25 czerwca 2013 r., 7 stycznia 2014 r. - 15 stycznia 2014 r., 25 kwietnia 2014 r. - 10 maja 2014 r., 1 grudnia 2014 r. - 12 grudnia 2014 r., 8 czerwca 2015 r. - 19 czerwca 2015 r., 2 lipca 2015 r. - 16 lipca 2015 r.

Decyzją z 27 kwietnia 2017 r., nr (…) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. powołując się na treść art. 83 ust. 1 pkt 1 i 3 w związku z art. 6 ust. 1 pkt 4, art. 13 pkt 2, art. 18 ust. 1 i 3, art. 20 ust. 1, art. 36 ust. 1, 2, 4, 11, art. 38 ust. 1 i art. 68 ust. 1 lit. a i c ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2016 r., poz. 963 z późn. zm.) oraz art. 81 ust. 1 i 6 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2016 r., poz. 1793 z późn. zm.) stwierdził, że K. K. jako zleceniobiorca u płatnika składek J. B. – Firma „R.” podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu w okresach: 14 czerwca 2013 r. - 25 czerwca 2013 r., 7 stycznia 2014r. - 15 stycznia 2014 r., 25 kwietnia 2014 r. - 10 maja 2014 r., 1 grudnia 2014 r. - 12 grudnia 2014 r., 8 czerwca 2015 r. - 19 czerwca 2015 r., 2 lipca 2015 r. - 16 lipca 2015 r. i ustalił podstawę wymiaru składek.