Wycena materiałów w księgach rachunkowych
Jednostki podczas swojej działalności gospodarczej nabywają materiały, towary i usługi, aby realizować cele, do jakich zostały powołane, tj. prowadzić działalność produkcyjną, usługową lub handlową.
Jednostki podczas swojej działalności gospodarczej nabywają materiały, towary i usługi, aby realizować cele, do jakich zostały powołane, tj. prowadzić działalność produkcyjną, usługową lub handlową.
Zgodnie z zapisami ustawy o rachunkowości towary to rzeczowe aktywa obrotowe nabyte w celu odprzedaży w stanie nieprzetworzonym.
W myśl zapisów o rachunkowości niektóre aktywa i pasywa mogą, a według rozporządzenia o instrumentach finansowych - powinny być wyceniane nie rzadziej niż na dzień bilansowy według skorygowanej ceny nabycia.
W myśl zapisów Kodeksu cywilnego przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Zatem przedmiotem aportu mogą być rzeczy i prawa majątkowe, jeżeli są zbywalne i stanowią składnik aktywów. Ujęcie w księgach zależy od tego, jakie składniki są przekazane w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Na potrzeby bilansowe koszty generalnie przypisywane są, zgodnie z zasadą memoriału, do okresu, którego dotyczą, niezależnie od terminu ich zapłaty. Odnosząc tę zasadę do ewidencjonowania kosztów w trakcie roku, należałoby uznać, że koszty dotyczące danego miesiąca powinny, co do zasady, zostać przypisane do miesiąca, którego dotyczą. W wielu przypadkach spowoduje to jednak wątpliwości na przełomie
Koszty zostały zdefiniowane w ustawie o rachunkowości jako uprawdopodobnione zmniejszenia w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych, o wiarygodnie określonej wartości, w formie: - zmniejszenia wartości aktywów, - zwiększenia wartości zobowiązań i rezerw, które doprowadzą do zmniejszenia kapitału własnego lub zwiększenia jego niedoboru w inny sposób niż wycofanie środków przez udziałowców lub