Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 26 marca 2024 r., sygn. I SA/Bk 65/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Dariusz Marian Zalewski, Sędziowie sędzia WSA Marcin Kojło (spr.), sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz, Protokolant st. sekretarz sądowy Renata Kryńska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 13 marca 2024 r. sprawy ze skargi B. C. na decyzję Naczelnika Podlaskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Białymstoku z dnia 30 listopada 2023 r. nr 318000-COP.4103.55.2023 w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2019 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną do sądu decyzją z dnia 30 listopada 2023 r. nr 318000-COP.4103.55.2023, Naczelnik Podlaskiego Urzędu Celno-Skarbowego

w Białymstoku utrzymał w mocy decyzję z dnia 31 maja 2023 r. nr 318000-CKK3-2.5001.29.2023 rozliczającą B. C. (dalej również jako "skarżący") podatek od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2019 r.

Organ odwoławczy wskazał, że skarżący prowadził działalność gospodarczą (pn. C.) od roku 2007. W roku 2019 głównym przedmiotem jego działalności było świadczenie usług transportowych oraz prowadzenie salonu tatuażu. W prowadzonej ewidencji zakupu skarżący ujął między innymi faktury wystawione przez:

- P., łączna wartość netto 281.140,00 zł, podatek VAT 64.662,20 zł, faktury opisują zakup usług wspomagania transportu oraz auto-laweta zastępcza;

- P1., łączna wartość netto 54.400,00 zł, podatek VAT 12.512 zł, faktury opisują zakup usług wspomagania transportu;

- "R.", łączna wartość netto 136.200,00 zł, podatek VAT 31.326,00 zł, faktury opisują zakup materiałów reklamowych na konwenty tatuażu;

- A., łączna wartość netto 96.900,00 zł, podatek VAT 22.287,00 zł, faktury opisują zakup usług wspomagania transportu oraz auto-laweta zastępcza.

W ocenie Naczelnika PUCS, zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwala na jednoznaczne stwierdzenie, że faktury, na których wpisano w/w podmioty nie dokumentują faktycznych zdarzeń gospodarczych. Firmy prowadzone przez K. N., A. Ł., A. Z. i A. M. w rzeczywistości nie zrealizowały usług na rzecz skarżącego, a tym samym skarżący nie miał podstaw do odliczenia wykazanego na fakturach podatku naliczonego. Właściciele w/w firm zgodnie zeznali, że nie znają skarżącego, nie świadczyli na jego rzecz żadnych usług, a w prowadzonych ewidencjach nie odnotowali transakcji ze skarżącym i nie zapłacili podatku wykazanego na kwestionowanych fakturach. Łączna wartość "zakupionych" usług wyniosła netto 568.640,00 zł i podatek VAT 130.787,20 zł.