Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 15 września 2016 r., sygn. I SA/Po 453/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska - Tylewicz Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Sędzia WSA Dominik Mączyński (spr.) Protokolant ref. staż. Natalia Puchalska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 września 2016 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenie wygaśnięcia decyzji w sprawie ustalenia wysokości stawki karty podatkowej na rok podatkowy 2011 I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w [...] na rzecz skarżącego kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego w W., decyzją z dnia [...] listopada 2013 r., nr [...], wydaną wobec P. B. (dalej zwanego również skarżącym) stwierdził wygaśnięcie decyzji z dnia [...] marca 2011 r., nr [...] w sprawie ustalenia wysokości stawki karty podatkowej na rok podatkowy 2011.

Na skutek rozpoznania odwołania od tej decyzji Dyrektor Izby Skarbowej, decyzją z dnia [...] marca 2014 r., nr [...], uchylił decyzję organu I instancji przekazując sprawę temu organowi do ponownego wyjaśnienia.

W motywach rozstrzygnięcia organ odwoławczy stwierdził, że zgromadzony w sprawie materiał dowodowy był niewystarczający dla prawidłowego ustalenia stanu faktycznego. Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, że organ I instancji przyjmując, że skarżący zajmował się poszczególnymi etapami budowy stacji paliw nie przeprowadził dowodów z dokumentów, które potwierdzałyby ten fakt. Zaznaczono również, że wskazanym byłoby przeprowadzenie dowodów z przesłuchań świadków będących kontrahentami skarżącego, na okoliczność zakresu wykonanych prac. Za zasadne uznano także, uwzględnienie ewentualnych różnic pomiędzy definicjami urządzeń technicznych, o których mowa w ustawie o dozorze technicznym, a definicjami maszyn i urządzeń mechanicznych wymienionych załączniku nr 4, a w szczególności w poz. 11 tego załącznika do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. W ocenie organu odwoławczego zgromadzony w sprawie materiał dowodowy winien, bez uchybienia zasadzie prawdy materialnej, pozwolić ocenić charakter przeprowadzonych przez podatnika prac, a co za tym idzie dokonać prawidłowej kwalifikacji przedmiotowych usług w kontekście analizy poszczególnych pozycji tabeli załącznika nr 4 do powołanej ostatnio ustawy. Stwierdzono również, że w sprawach o zawiłym charakterze, które można wyjaśnić dopiero wtedy, gdy dysponuje się specjalnymi wiadomościami, organ jest obowiązany rozważyć wykorzystanie środka dowodowego w postaci opinii biegłego.