Wyrok WSA w Krakowie z dnia 25 stycznia 2022 r., sygn. III SA/Kr 1335/21

Ubezpieczenia

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Knysiak-Sudyka Sędziowie WSA Elżbieta Czarny-Drożdżejko WSA Katarzyna Marasek-Zybura (spr.) po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym, sprawy ze skargi A. K. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 11 sierpnia 2021 r., nr: [...] w przedmiocie ustalenia kosztów świadczenia opieki zdrowotnej I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. umarza postępowanie administracyjne w zakresie ustającym obowiązek poniesienia kosztów świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych w dniach 15 lipca 2016 r. i 25 października 2016 r. w wysokości 113, 50 zł (sto trzynaście złotych 50/100);

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 11 sierpnia 2021 r., nr [...], Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia, działając na podstawie art. 50 ust. 18 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j.: Dz. U. z 2021 r., poz. 1285 z późn. zm., dalej: "ustawa o świadczeniach") oraz art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. 2021 r., poz. 735, dalej: "k.p.a."), ustalił obowiązek poniesienia przez A. K. (dalej: skarżąca) kosztów świadczeń opieki zdrowotnej udzielonej jej w dniach 15 lipca 2016 r., 25 października 2016 r. oraz kolejnych wskazanych w decyzji datach w okresie od 10 marca 2017 r. do 8 października 2018 r., pomimo braku prawa do świadczeń opieki zdrowotnej, w wysokości: 4 657, 62 zł.

W uzasadnieniu organ podał, że w toku postępowania wyjaśniającego, w oparciu o dane zawarte w Centralnym Wykazie Ubezpieczonych, ustalił że skarżąca w ww. okresach nie posiadała prawa do świadczenia opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Organ wskazał, że mimo braku wskazanego prawa, świadczenia zostały udzielone skarżącej, a Narodowy Fundusz Zdrowia poniósł koszty udzielenia tych świadczeń - łącznie 4 657, 62 zł. Dalej organ podał, że we wskazanym powyżej okresie, nie potwierdzono również posiadania przez skarżącego prawa do świadczeń z opieki zdrowotnej, o którym mowa w art. 54 ustawy o świadczeniach, tj. potwierdzonego decyzją wójta (burmistrza, prezydenta) gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania świadczeniobiorcy, ani też uprawnień do świadczeń opieki zdrowotnej w ramach koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego.