Wyrok SN z dnia 5 lipca 2016 r., sygn. III UK 199/15

Niepełnosprawność nie jest tożsama z niezdolnością do pracy. Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 127, poz. 721 ze zm.) ustala się trzy stopnie niepełnosprawności (znaczny, umiarkowany oraz lekki). Nie ma jednak podstaw do utożsamiania niepełnosprawności i niezdolności do pracy oraz do negowania istniejących między nimi różnic. Mimo pewnego podobieństwa definicji, stwierdzenie umiarkowanego lub znacznego stopnia niepełnosprawności nie jest równoznaczne z ustaleniem całkowitej niezdolności do pracy jako przesłanki prawa do renty na podstawie ustawy emerytalnej.

Gazeta Prawna nr 149/2016

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Maciej Pacuda (przewodniczący)

SSN Halina Kiryło

SSN Krzysztof Staryk (sprawozdawca)

w sprawie z odwołania P. M. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o rentę rodzinną, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 5 lipca 2016 r., skargi kasacyjnej odwołującego się od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 3 czerwca 2015 r.,

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 3 czerwca 2015 r., Sąd Apelacyjny- w sprawie z wniosku P. M. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych o rentę rodzinną - oddalił apelację wnioskodawcy od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 1 sierpnia 2014 r., oddalającego odwołanie P. M. od decyzji organu rentowego z dnia 4 czerwca 2013 r., którą odmówiono wnioskodawcy prawa do renty rodzinnej po zmarłej matce.

Sąd ustalił, że P. M. (ur. 27 marca 1971 r.) ukończył szkołę podstawową oraz dwuletnią szkołę przysposabiającą do zawodu ślusarza. Wnioskodawca ma orzeczony stopień niepełnosprawności. Sąd Okręgowy dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych. Psycholog oraz lekarz psychiatra stwierdzili u badanego cechy deficytu intelektualnego na poziomie upośledzenia w stopniu lekkim i cechy organicznych zaburzeń osobowości, ale bez znacznego nasilenia i niestanowiących o zaburzeniu funkcjonowania, które uniemożliwiają podjęcie pracy. Biegły z zakresu neurologii uznał, że z przyczyn wyłącznie neurologicznych, wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy, równocześnie zastrzegając, że wiążący charakter powinna mieć ocena biegłego psychiatry. Sąd Okręgowy uznał, że wnioskodawca nie spełnia warunków do przyznania prawa do renty rodzinnej po zmarłej matce K. M. na podstawie przepisów art. 65 i art. 68 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (obecny jednolity tekst: z 2015 r., poz. 748 ze zm.; dalej również jako ustawa emerytalna).