Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok SN z dnia 29 stycznia 2007 r., sygn. II PK 181/06

1. Uchylenie przez Sąd Najwyższy orzeczenia komisji dyscyplinarnej, stanowiącego podstawę stwierdzenia wygaśnięcia stosunku pracy nauczyciela akademickiego nie prowadzi do restytucji ex tunc stosunku pracy, lecz stanowi podstawę roszczeń określonych w art. 56-61 k.p. w związku z art. 97 ust. 2 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385 ze zm.).

2. Z ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy nie mogą być potrącane bez zgody pracownika wyrażonej na piśmie inne należności niż określone w art. 87 § 1 k.p.

 

Przewodniczący SSN Jerzy Kuźniar, Sędziowie SN: Krystyna Bednarczyk, SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 29 stycznia 2007 r. sprawy z powództwa Jacka B. przeciwko Politechnice W. o ekwiwalent za urlop, na skutek skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu z dnia 15 listopada 2005 r. [...]

I. uchylił zaskarżony wyrok w punkcie I (pierwszym) w części dotyczącej ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy za 2000 r. oraz w punkcie II (drugim) w całości i w tym zakresie przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego,

II. oddalił skargę kasacyjną w pozostałej części.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 1 marca 2005 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia - Śródmieścia we Wrocławiu zasądził od Politechniki W. w W. na rzecz Jacka B. kwotę 230,50 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 28 kwietnia 2000 r. tytułem ekwiwalentu za niewyko­rzystany urlop wypoczynkowy, a w pozostałym zakresie powództwo oddalił. Podstawę rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia.

Powód był zatrudniony w pozwanej Politechnice w okresie od 1 października 1995 r. na podstawie mianowania na stanowisku asystenta naukowo-dydaktycznego. W 1997 r. nie wykorzystał urlopu wypoczynkowego w wymiarze 5 dni. W latach 1998 i 1999 wykorzystał urlop wypoczynkowy w całości. Pismem z dnia 23 maja 2000 r. powód został zawiadomiony, że łączący strony stosunek pracy wygasł z mocy prawa z dniem 27 kwietnia 2000 r. na podstawie orzeczenia Komisji Dyscyplinarnej przy Radzie Głównej Szkolnictwa, utrzymującego w mocy orzeczenie Komisji Dyscypli­narnej dla Nauczycieli Akademickich Politechniki W. o wydaleniu z zawodu nauczy­cielskiego połączonego z zakazem przyjmowania do pracy w tym zawodzie. W okre­sie zatrudnienia w 2000 r. powód nie korzystał z urlopu wypoczynkowego. Strona pozwana wypłaciła mu z góry wynagrodzenie za pracę za miesiąc maj 2000 r. w kwocie 1.463 zł, dokonując następnie potrącenia z tego wynagrodzenia ekwiwalentu za niewykorzystany w całości, to jest w rozmiarze 6 tygodni, urlop wypoczynkowy w kwocie 1.936,48 zł i wypłacając różnicę w kwocie 273.22 zł. Postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 9 lutego 2001 r., III SZ 3/00, uchylone zostało orzeczenie Komi­sji Dyscyplinarnej z dnia 27 kwietnia 2000 r., a w dniu 5 września 2002 r. zapadł wy­rok Sądu Okręgowego we Wrocławiu oddalający apelację pracodawcy od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia Śródmieścia z dnia 19 kwietnia 2002 r. przywracającego powoda do pracy. Wyrok Sądu Okręgowego uprawomocnił się w dniu 11 września 2002 r., co oznacza, że ze wskazaną datą powód został przywrócony do pracy na dotychczasowe stanowisko. W rezultacie aneksem do aktu mianowania przedłużono mu okres zatrudnienia do dnia 30 września 2003 r. Na przestrzeni 2001 r. powód nie świadczył pracy, a tym samym nie korzystał z urlopu wypoczynkowego. Z urlopu takiego nie korzystał również w 2002 r., natomiast w 2003 r. wykorzystał 27 dni urlopy wypoczynkowego. Łącząca strony umowa o pracę uległa rozwiązaniu z dniem 30 września 2003 r. za wypowiedzeniem dokonanym przez pracodawcę. W miesiącach wrześniu i październiku 2003 r. strona pozwana wypłaciła powodowi ekwiwalent za cały urlop wypoczynkowy należny za 2003 r. w wymiarze 36 dni oraz za 9 urlopu wypoczynkowego niewykorzystanego w roku 2002 w łącznej kwocie 3.797,68 zł.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00