Interpretacja indywidualna z dnia 15 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.12.2023.3.ID

Sprzedaż w przyszłości wydzielonych działek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 stycznia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 2 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek niezabudowanych.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 lutego 2023 r. (wpływ 24 lutego 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca, 27 marca 2013 r. aktem notarialnym repertorium A: (…) w zamian za dożywocie, od swoich rodziców, małżonków (…) otrzymał nieruchomość zabudowaną oznaczoną w księdze wieczystej pod numerem Kw. (…) stanowiącej działki (…), (…), (…), (…) i (…) o łącznym obszarze 14,2821 ha bez inwentarza żywego i martwego. Wnioskodawca wyżej wymienioną nieruchomość otrzymał będąc kawalerem i jest jej jedynym właścicielem. Powyższego nabycia dokonał celem utworzenia i prowadzenia gospodarstwa rolnego oraz zobowiązał się przyjąć rodziców – zbywców nieruchomości jako domowników i zapewnić im utrzymanie.

Otrzymana nieruchomość stanowi gospodarstwo rolne, o łącznym obszarze 14,2821 ha (…) zgodnie z wypisem z rejestru gruntów składająca się z działek o numerach (numeracja działek na dzień aktu notarialnego):

·nr 10 (grunty orne Rllla, RIVa, RV) o obszarze 4,4200 ha,

·nr 15 (grunty orne RIVa) o obszarze 1,2800 ha,

·nr 16 (grunty orne Rllla, Rlllb, RIVa, rowy W-RIVa) o obszarze 1,2200 ha,

·nr 19 (drogi dr) o obszarze 0,3700 ha,

·20/2 (grunty orne Rllla, RIVa, użytki rolne zabudowane B-RIVa, rowy W-RIVa) o obszarze 6,9921 ha.

Powyższe działki położone są w obrębie geodezyjnym (…), nie objętym aktualnym planem zagospodarowania przestrzennego. Przedmiotowy obszar objęty jest studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego z przeznaczeniem na tereny osadnicze – symbol planu „MM”.

Wyżej wymienione działki są gruntami rolnymi służącymi wyłącznie do produkcji rolnej. Działki obsiewane są rzepakiem i pszenicą. Po zbiorach płody rolne są sprzedawane. Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym, korzystającym ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Głównym źródłem utrzymania Wnioskodawcy są dochody otrzymywane z tytułu umowy o pracę i z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego.

Wnioskodawca jako osoba fizyczna nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej i nie wykorzystywał wyżej wymienionych działek w działalności gospodarczej tym samym nie podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a wyżej wymienione działki nie były i nie są wpisane jako środek trwały do ewidencji środków trwałych. Przedmiotowe działki nie były też nigdy dzierżawione i nie uzyskiwano z tego tytułu dochodu.

W wyniku połączenia geodezyjnego działek o numerach (…), (…), (…) i (…) powstała działka o numerze ewidencyjnym (…) o łącznej powierzchni 9,8621 ha, która następnie w wyniku podziału rolnego została podzielona na działki o numerach (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…).

Wnioskodawca zamierza podzielić i sprzedać działki o numerach i powierzchni: (…) o powierzchni 0,4622 ha i (…) o powierzchni 0,3823 ha. Łączna powierzchnia obu działek to 0,8445 ha. Ponieważ przedmiotowe działki (…) i (…), nie są objęte planem zagospodarowania przestrzennego, Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o wydanie warunków zabudowy dla każdej z nieruchomości. Otrzymał decyzje pozytywne i na jej podstawie nieruchomości o numerze (…) zostaną podzielone odpowiednio każda z nich na cztery działki z dostępem do drogi publicznej przez udział w gruncie. Według wstępnego projektu podziału będzie to łącznie osiem działek o łącznej powierzchni 0,8445 ha. Wnioskodawca całość dochodów uzyskanych ze zbycia tych działek zamierza podarować siostrze jako spłatę majątku, który otrzymał od rodziców.

Przy sprzedaży działek Wnioskodawca nie będzie podejmował działań marketingowych, reklamowych i tym podobnych. Jedyną czynnością jakiej Wnioskodawca nie wyklucza, to że da ogłoszenie w gazecie lub Internecie w celu poinformowania potencjalnych zainteresowanych o możliwości zakupu przedmiotowych działek.

Wnioskodawca nie będzie podejmował żadnych prac dotyczących uzbrojenia działek w media typu: woda, prąd, kanalizacja, gaz itp., które to czynności podniosłyby wartość sprzedawanych działek. Działki, które mają być przedmiotem sprzedaży do momentu ich sprzedania będą dalej wykorzystywane tylko i wyłącznie do celów rolniczych czyli będą obsiewane. Wnioskodawca nadal będzie prowadzić gospodarstwo rolne.

Doprecyzował Pan opis zdarzenia przyszłego

1.W wyniku podziału działki nr (…) powstaną działki o numerach: (…), (…),(…), (…).

W wyniku podziału działki nr (…) powstaną działki o numerach: (…), (…), (…), (…).

2.Działki mające być przedmiotem sprzedaży zostaną wydzielone z nieruchomości, która wchodzi w skład gospodarstwa rolnego. Przedmiotowe działki, oraz nieruchomość, z której one powstały, wchodzące w skład tego gospodarstwa rolnego od momentu nabycia były i do momentu ich sprzedaży będą obsiewane między innymi rzepakiem i pszenicą. Sprzedaż tych produktów rolnych dokonywałem jako rolnik ryczałtowy. Zgodnie z art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. Z 2022 r. poz. 931 ze zm.) jako rolnika ryczałtowego należy rozumieć rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych. Jeżeli przyjąć, że uprawa roślin jest produkcją roślinną, zgodnie z art. 2 pkt 15 ustawy o VAT, a rolnik ryczałtowy mieści się w pojęciu rolnik to należy odpowiedzieć twierdząco, że tak od momentu nabycia, tj. od 27 marca 2013 r. do momentu sprzedaży, działki mające być przedmiotem sprzedaży oraz nieruchomości, z których one powstaną były i są oraz będą nadal – w odniesieniu do tych nieruchomości, które nie będą przeznaczone na sprzedaż (tj. pozostała część gospodarstwa rolnego), wykorzystywane w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. Z 2022 r. poz. 931 ze zm.) w tym z działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ww. ustawy, towarów i usług (t. j. Dz. U. Z 2022 r. poz. 931 ze zm.). W związku z tym, że produkty rolne sprzedawałem jako rolnik ryczałtowy nie byłem, nie jestem i nie zamierzam być czynnym podatnikiem podatku VAT.

3.Decyzja o warunkach zabudowy wydana do działki (…) ustala warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie czterech budynków mieszkalnych jednorodzinnych na działce, o nr ewidencyjnym (…) w miejscowości (…), gmina (…).

Decyzja o warunkach zabudowy wydana do działki (…) ustala warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie czterech budynków mieszkalnych jednorodzinnych na działce, o nr ewidencyjnym (…) w miejscowości (…), gmina (…).

4.O warunki zabudowy dla działek (…) i (…) wystąpiłem z dwoma wnioskami – dla każdej z działek złożony został oddzielny wniosek 11 czerwca 2021 r., uzupełniony 13 lipca 2021 r. oraz 14 czerwca 2022 r. Wystąpienie z wnioskami o wydanie warunków zabudowy spowodowane było tym, że dla danego terenu nie było obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a uzyskanie ww. decyzji było jedyną możliwością podziału tych działek.

5.Wystąpienie o wyżej wymienione decyzje o warunkach zabudowy były elementem koniecznym do możliwości podziału działek rolnych na działki budowlane z możliwością zabudowy.

6.Decyzja o warunkach zabudowy dla działki (…) obejmuje obszar wszystkich nowo wydzielanych działek (…), (…), (…), (…).

Decyzja o warunkach zabudowy dla działki (…) obejmuje obszar wszystkich nowo wydzielanych działek (…), (…), (…), (…).

Na tej podstawie możliwe będzie podzielenie działek i ich sprzedaż. Na dzień dzisiejszy nie przewiduję i nie zamierzam występować o wydanie nowych decyzji o warunkach zabudowy.

7.Przed dostawą przedmiotowych działek nie będą do nich wydawane pozwolenia na budowę.

8.Nie będę występował z wnioskiem o objęcie przedmiotowych działek miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Nie posiadam również informacji, żeby Gmina do takiego planu zamierzała przystąpić.

9.Nie poczyniłem i nie zamierzam do momentu sprzedaży przedmiotowych działek podejmować innych działań niż te, które wskazałem we wniosku dotyczące uatrakcyjniania lub zwiększenia wartości nieruchomości.

Informacja dodatkowa do wniosku

Działka nr (…), która ma zostać wyłączona z działki (…) nie będzie przeznaczona na sprzedaż. Działka ta, na prośbę siostry zostanie jej podarowana.

Pytanie

Czy sprzedaż w przyszłości wydzielonych działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, oceniając zdarzenie przyszłe jakim będzie sprzedaż wydzielonych dziełek, sprzedaż ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem” podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy przez pojęcie towary w myśl ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części a także wszelkie postacie energii.

Żeby odpłatna dostawa towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług konieczne jest spełnienie warunku, że odpłatna dostawa wykonywana jest przez osobę, która działa w charakterze podatnika zgodnie z art. 15 ustawy. W myśl przywołanego art. 15 podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Zgodnie z art. 15 ust 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmioty pozyskujące zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wnioskodawca zamierza sprzedać wydzieloną część gospodarstwa rolnego, które Wnioskodawca otrzymał od rodziców. Nie dokonał zakupu nieruchomości celem jej podziału na działki i ich sprzedaży. Gospodarstwo otrzymał w celu dalszego jego prowadzenia co w dalszym ciągu zamierza robić. Celem zbycia części majątku prywatnego jest chęć pozyskania środków finansowych i przekazania ich siostrze Wnioskodawcy w ramach spłaty. Cel ten również nie wskazuje na przejaw prowadzenia działalności gospodarczej. Działalność gospodarcza zgodnie z ustawą to czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Sprzedaż działek, które będą wydzielone z majątku, który w przeszłości Wnioskodawca otrzymał bez własnej inicjatywy i przeznaczenie uzyskanych z ich zbycia środków finansowych na spłatę siostry Wnioskodawcy nie są czynnościami, które należy uznać za działalność gospodarczą.

W związku z tym, że przedmiotowe działki (…) i (…) nie były objęte planem zagospodarowania przestrzennego Wnioskodawca wystąpił o wydanie warunków zabudowy. Wystąpienie z wnioskiem o wydanie warunków zabudowy również nie jest działaniem profesjonalnego podmiotu mogącego świadczyć o prowadzeniu działalność gospodarczej. Takie samo stanowisko podzielił Wojewódzki Sąd Administracyjny w (…) w wyroku z 7 września 2017r. nr I SA/Łd 610/17 stwierdzając „Decyzja o warunkach zabudowy to przecież ustalająca warunki zmiany sposobu zagospodarowania terenu poprzez budowę obiektu budowlanego lub wykonanie innych robót budowlanych wydawana w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania terenu. Wystąpienie o taką decyzję jest prostym wykonaniem prawa własności i nie może być ujmowane jako aktywność profesjonalnego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą”.

Przedmiotowe działki nigdy też nie były wykorzystywane do działalności gospodarczej, zawsze wykorzystywane były tylko do działalności rolniczej.

Przy sprzedaży działek Wnioskodawca nie będzie korzystał z pomocy pośrednictwa agencji nieruchomości. Wnioskodawca nie będzie również angażował środków finansowych, tak jak robi to osoba prowadząca działalność gospodarczą, na reklamę lub inne działania marketingowe mające zachęcić do zakupu, czy mające na celu zbudowanie wartości dodanych, które zwiększą atrakcyjność działek i wpłyną na ich wyższą cenę. Jedynym działaniem jakie Wnioskodawca nie wyklucza, to że zrobi zamieszczenie informacji o sprzedaży działek w gazecie lokalnej lub w internecie. Będą to zwykłe czynności, mające na celu tylko poinformowanie potencjalnych kupujących o możliwości zakupu. Nie będą to czynności, które mogą świadczyć o prowadzeniu działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie będzie tych działek także uzbrajał czyli dokonywał podłączeń mediów jak woda, gaz, prąd, kanalizacja, które to czynności niewątpliwie podnoszą atrakcyjność, a tym samym cenę działek.

W myśl przywołanych przepisów oraz opisanego zdarzenia przyszłego sprzedaż działek zdaniem Wnioskodawcy nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku– jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizują powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez przedmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

Zgodnie z art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

W myśl art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Analiza powyższych przepisów prawa wspólnotowego wskazuje, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku prywatnego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku prywatnego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedać realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest to, czy zbywca w celu dokonania jego sprzedaży, podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Analizując powyższe przepisy, należy stwierdzić, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność ta została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wyjaśniono powyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca podejmował/będzie podejmował działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Należy również stwierdzić, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa/będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług, co wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca 27 marca 2013 r. na podstawie aktu notarialnego, otrzymał od swoich rodziców zabudowaną nieruchomość stanowiącą działki (…), (…),(…), (…) i (…) o łącznym obszarze 14,2481 ha. Wnioskodawca nabył działkę celem utworzenia i prowadzenia gospodarstwa rolnego, jak również zobowiązał się dożywotnio przyjąć rodziców jako domowników i zapewnić im utrzymanie. Wymienione działki są gruntami rolnymi, służącymi wyłącznie do produkcji rolnej. Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym, korzystającym ze zwolnienia od podatku VAT, nigdy nie był, nie jest i nie zamierza być zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej. Przedmiotowe działki nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej, nie były też nigdy dzierżawione i nie uzyskiwano z tego tytułu dochodu. W wyniku połączenia działek (…),(…), (…), (…) powstała działka o numerze ewidencyjnym (…) o łącznej powierzchni 9,8621 ha, która następnie w wyniku podziału rolnego została podzielona na działki o numerach (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…). Wnioskodawca zamierza podzielić i sprzedać działkę o numerach (…) o powierzchni 0,4622 ha na działki (…), (…), (…), (…) i działkę (…) o powierzchni 0,3823 ha na działki (…), (…), (…), (…) o łącznej powierzchni 0,8445 ha. Przedmiotowe działki (…) i (…) nie są objęte planem zagospodarowania przestrzennego i jak zaznacza Wnioskodawca do momentu ich dostawy nie będzie występował z wnioskiem o objecie przedmiotowych działek miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca wystąpił i uzyskał decyzję o warunkach zabudowy dla działek (…) i (…), która obejmuje obszar wszystkich nowo powstałych w wyniku podziału działek. Uzyskanie przez Wnioskodawcę decyzji o warunkach zabudowy było niezbędnym elementem potrzebnym do podziału działek rolnych na działki budowlane z możliwością zabudowy. Przy sprzedaży działek nie będą podejmowane działania marketingowe, reklamowe itp., Wnioskodawca nie wyklucza, że umieści jedynie ogłoszenie w gazecie lub w internecie w celu znalezienia potencjalnych kupców dla przedmiotowych działek. Jak wskazał Wnioskodawca nie poczynił i nie zamierza podejmować żadnych działań, tj. uzbrojenia działek w media typu: woda, prąd, kanalizacja, gaz, które spowodowałyby uatrakcyjnienie lub zwiększenie wartości nieruchomości będących przedmiotem wniosku. Działka (…), która zostanie wydzielona z działki (…) nie będzie przeznaczona na sprzedaż. Wnioskodawca całość dochodów uzyskanych ze zbycia działek zamierza podarować siostrze jako spłatę majątku po rodzicach wraz z działką (…), która zostanie jej podarowana.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy sprzedaż w przyszłości wydzielonych działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawione przepisy oraz okoliczności sprawy wskazać należy, że w odniesieniu do planowanej sprzedaży powstałych w wyniku podziału działek, należy uznać, że brak jest przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. W analizowanej sprawie brak jest również przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie planowanej sprzedaży wydzielonych działek, które mogłyby być porównywalne do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż wydzielonych działek wypełniać będzie przesłanki działalności gospodarczej, Wnioskodawca nie podjął i nie będzie podejmował aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Wnioskodawcę należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Sprzedając działki będące wynikiem podziału działek (…) i (…), Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego Mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą w stosunku do tych transakcji.

W konsekwencji dokonując sprzedaży w przyszłości działek powstałych w wyniku podziału działek nr (…) i (…) na działki o numerach (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…) – będących przedmiotem wniosku – Wnioskodawca nie będzie występował w charakterze podatnika podatki VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Działania podejmowane przez Wnioskodawcę będą należały do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Podsumowując, sprzedaż w przyszłości wydzielonych działek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).