Postanowienie SN z dnia 23 listopada 2021 r., sygn. III USK 240/21

Sąd Najwyższy w składzie:

Prezes SN Piotr Prusinowski

w sprawie z odwołania K. Sp. z o.o. w S. ‎od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w L. ‎z udziałem Syndyka Masy Upadłości K. Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej w O. ‎o ustalenie płatnika składek dla ubezpieczonych: Ł .K., R. C., K. L., A. H., P. P., K. J., G. S., na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 23 listopada 2021 r., na skutek skargi kasacyjnej odwołującej się od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…) z dnia 7 maja 2020 r., sygn. akt III AUa (…),

I. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

II. zasądza od odwołującej się na rzecz organu rentowego 240 zł (dwieście czterdzieści) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 7 maja 2020 r. Sąd Apelacyjny w (…) oddalił apelację K. Sp. z o.o. z siedzibą w S. od wyroku Sądu Okręgowego w L. z dnia 25 października 2019 r. w sprawie przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w L. przy udziale Syndyka Masy Upadłości K. Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej w O. o ustalenie płatnika składek dla ubezpieczonych: Ł. K., R. C., K. L., A. H., P. P., K. J., G. S. .

Zdaniem Sądu Apelacyjnego umowa cywilnoprawna o przejęcie pracowników jest zdarzeniem prawnym, które może wywołać skutek w postaci przejścia zakładu pracy jedynie wtedy, gdy dojdzie do faktycznego przejścia składników jednostki gospodarczej decydujących o jej tożsamości, a takie przejście nie nastąpiło. Spółki R. i K. nie przejęły w posiadanie jakichkolwiek składników majątkowych, ani nie przejęły zadań realizowanych w ramach działalności gospodarczej płatnika K. Sp. z o.o., gdyż były to tylko agencje pracy tymczasowej. Wbrew dosłownej treści § 1 umowy o świadczenie usług z 27 czerwca 2012 r. spółka R. nie przejęła wykonywania żadnej działalności płatnika składek, albowiem to on, a nie R. Sp. z o.o., prowadził nadal dotychczasową działalność handlową w oparciu o salon sprzedaży samochodów, w którym zatrudnieni byli ubezpieczeni. Element realizacji działalności płatnika dotyczył jedynie tego, że R., jako podmiot rzekomo wstępujący w pozycję pracodawcy w odniesieniu do dotychczasowych pracowników K. Sp. z o.o., miała „oddelegować” tych pracowników do pracy na rzecz płatnika składek przy wykonywaniu prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Operacja ta nie służyła wydzieleniu prowadzenia określonej działalności na zewnątrz danego podmiotu (outsourcingowi), a jedynie zwolnieniu K. Sp. z o.o. z obowiązków uiszczania składek na ubezpieczenie społeczne, przy jednoczesnym unikaniu uiszczania składek przez spółki R. i K. W ocenie Sądu Apelacyjnego przede wszystkim jednak przekształcenie podmiotowe, jakiego apelująca upatruje na gruncie okoliczności faktycznych i prawnych sprawy, to jest przejście zakładu pracy na innego pracodawcę (art. 23¹ kp) nie miało miejsca w stosunku do ubezpieczonych, gdyż po zakończeniu stosunku pracy lub umowy zlecenia ze sp. K. i nawiązaniu umowy zlecenia lub umowy o pracę ze sp. R., a następnie K., ubezpieczeni nadal świadczyli zadania na rzecz poprzedniego pracodawcy/zleceniodawcy w tym samym sklepie, należącym do płatnika składek.

Skargę kasacyjną oparto na naruszeniu prawa materialnego: art. 23 § 1 k.p., art. 4 pkt 2a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, art. 85 ust. 1 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, art. 9 ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, art. 104 ust. 1 pkt 1a ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.