Wersja obowiązująca od 2015-07-01 do 2020-07-31

Rozdział 11

Odstąpienie od wniesienia wniosku o ukaranie do sądu

§ 66

1. Jeżeli czynności dowodowe nie dają podstaw do wniesienia wniosku o ukaranie do sądu, należy je zakończyć. Na wniosek policjanta prowadzącego czynności wyjaśniające organ Policji lub osoba upoważniona przez ten organ zatwierdza wniosek o odstąpienie od skierowania wniosku o ukaranie do sądu w tej sprawie. Czynności wykrywcze prowadzi się do czasu przedawnienia karalności czynu.

2. Policjant prowadzący czynności wyjaśniające, wnioskując o zatwierdzenie wniosku o odstąpienie od skierowania wniosku o ukaranie do sądu, przedstawia krótkie uzasadnienie oraz opis wykonanych czynności wyjaśniających.

2a. Wniosku o odstąpienie od skierowania wniosku o ukaranie nie sporządza się w przypadku nałożenia w toku czynności wyjaśniających grzywny w drodze mandatu karnego.

3. Organ Policji zawiadamia pisemnie o odstąpieniu od kierowania wniosku o ukaranie do sądu:

1) ujawnionych pokrzywdzonych, wskazując przyczynę niewniesienia wniosku o ukaranie oraz pouczając o prawie do:

a) samodzielnego wniesienia wniosku o ukaranie w charakterze oskarżyciela posiłkowego,

b) [8] zaznajomienia się z materiałem dowodowym uzyskanym w toku czynności wyjaśniających oraz sporządzania odpisów i kopii, na zasadach określonych w art. 54 § 2 k.p.w.;

2) osobę, która złożyła zawiadomienie o popełnieniu wykroczenia, a nie jest pokrzywdzonym, wskazując przyczynę niewniesienia wniosku o ukaranie oraz pouczając o prawie do złożenia, w terminie 7 dni od daty doręczenia zawiadomienia, zażalenia na niewniesienie wniosku do organu nadrzędnego nad organem, który podjął decyzję o odstąpieniu od skierowania wniosku o ukaranie, za pośrednictwem tego organu.

4. Osobę wymienioną w ust. 3 pkt 2 informuje się o przyczynie odstąpienia od wniesienia wniosku o ukaranie, bez pouczenia o prawie złożenia zażalenia, jeżeli podstawą odstąpienia jest:

1) brak żądania ścigania, gdy ustawa tego wymaga;

2) śmierć osoby, co do której istniała uzasadniona podstawa do sporządzenia przeciwko niej wniosku o ukaranie;

3) wystąpienie okoliczności wskazujących na to, że są już prowadzone wcześniej podjęte czynności wyjaśniające dotyczące tego samego czynu i tej samej osoby;

4) prawomocne zakończenie postępowania dotyczącego tego samego czynu;

5) ustalenie, że wobec osoby, co do której istnieje uzasadniona podstawa do sporządzenia przeciwko niej wniosku o ukaranie, zachodzą okoliczności określone w art. 5 § 1 pkt 7, 8 i 10 k.p.w. lub brak jest zezwolenia na ściganie wymaganego na podstawie art. 5 § 1 pkt 9 k.p.w.

[8] § 66 ust. 3 pkt 1 lit. b) w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 15 zarządzenia nr 7 Komendanta Głównego Policji z dnia 31 marca 2015 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie metodyki wykonywania przez Policję czynności administracyjno-porządkowych w zakresie wykrywania wykroczeń oraz ścigania ich sprawców (Dz.U.KGP. poz. 25). Zmiana w zakresie pouczenia o możliwości zaznajomienia się z materiałem dowodowym i sporządzania odpisów lub kopii weszła w życie 1 lipca 2015 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2015-04-18 do 2015-06-30

Rozdział 11

Odstąpienie od wniesienia wniosku o ukaranie do sądu

§ 66

1. Jeżeli czynności dowodowe nie dają podstaw do wniesienia wniosku o ukaranie do sądu, należy je zakończyć. Na wniosek policjanta prowadzącego czynności wyjaśniające organ Policji lub osoba upoważniona przez ten organ zatwierdza wniosek o odstąpienie od skierowania wniosku o ukaranie do sądu w tej sprawie. Czynności wykrywcze prowadzi się do czasu przedawnienia karalności czynu.

2. Policjant prowadzący czynności wyjaśniające, wnioskując o zatwierdzenie wniosku o odstąpienie od skierowania wniosku o ukaranie do sądu, przedstawia krótkie uzasadnienie oraz opis wykonanych czynności wyjaśniających.

2a. Wniosku o odstąpienie od skierowania wniosku o ukaranie nie sporządza się w przypadku nałożenia w toku czynności wyjaśniających grzywny w drodze mandatu karnego.

3. [18] Organ Policji zawiadamia pisemnie o odstąpieniu od kierowania wniosku o ukaranie do sądu:

1) ujawnionych pokrzywdzonych, wskazując przyczynę niewniesienia wniosku o ukaranie oraz pouczając o prawie do:

a) samodzielnego wniesienia wniosku o ukaranie w charakterze oskarżyciela posiłkowego,

b) [19] zaznajomienia się z materiałem dowodowym uzyskanym w toku czynności wyjaśniających oraz sporządzania odpisów i kopii, na zasadach określonych w art. 54 § 2 k.p.w.;

2) osobę, która złożyła zawiadomienie o popełnieniu wykroczenia, a nie jest pokrzywdzonym, wskazując przyczynę niewniesienia wniosku o ukaranie oraz pouczając o prawie do złożenia, w terminie 7 dni od daty doręczenia zawiadomienia, zażalenia na niewniesienie wniosku do organu nadrzędnego nad organem, który podjął decyzję o odstąpieniu od skierowania wniosku o ukaranie, za pośrednictwem tego organu.

4. [20] Osobę wymienioną w ust. 3 pkt 2 informuje się o przyczynie odstąpienia od wniesienia wniosku o ukaranie, bez pouczenia o prawie złożenia zażalenia, jeżeli podstawą odstąpienia jest:

1) brak żądania ścigania, gdy ustawa tego wymaga;

2) śmierć osoby, co do której istniała uzasadniona podstawa do sporządzenia przeciwko niej wniosku o ukaranie;

3) wystąpienie okoliczności wskazujących na to, że są już prowadzone wcześniej podjęte czynności wyjaśniające dotyczące tego samego czynu i tej samej osoby;

4) prawomocne zakończenie postępowania dotyczącego tego samego czynu;

5) ustalenie, że wobec osoby, co do której istnieje uzasadniona podstawa do sporządzenia przeciwko niej wniosku o ukaranie, zachodzą okoliczności określone w art. 5 § 1 pkt 7, 8 i 10 k.p.w. lub brak jest zezwolenia na ściganie wymaganego na podstawie art. 5 § 1 pkt 9 k.p.w.

[18] § 66 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 15 zarządzenia nr 7 Komendanta Głównego Policji z dnia 31 marca 2015 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie metodyki wykonywania przez Policję czynności administracyjno-porządkowych w zakresie wykrywania wykroczeń oraz ścigania ich sprawców (Dz.U.KGP. poz. 25). Zmiana weszła w życie 18 kwietnia 2015 r.

[19] Na podstawie § 1 pkt 15 zarządzenia nr 7 Komendanta Głównego Policji z dnia 31 marca 2015 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie metodyki wykonywania przez Policję czynności administracyjno-porządkowych w zakresie wykrywania wykroczeń oraz ścigania ich sprawców (Dz.U.KGP. poz. 25) § 66 ust. 3 pkt 1 w zakresie pouczenia o możliwości zaznajomienia się z materiałem dowodowym i sporządzania odpisów lub kopii wchodzi w życie 1 lipca 2015 r.

[20] § 66 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 15 zarządzenia nr 7 Komendanta Głównego Policji z dnia 31 marca 2015 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie metodyki wykonywania przez Policję czynności administracyjno-porządkowych w zakresie wykrywania wykroczeń oraz ścigania ich sprawców (Dz.U.KGP. poz. 25). Zmiana weszła w życie 18 kwietnia 2015 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2012-09-21 do 2015-04-17

Rozdział 11

Odstąpienie od wniesienia wniosku o ukaranie do sądu

§ 66

1. Jeżeli czynności dowodowe nie dają podstaw do wniesienia wniosku o ukaranie do sądu, należy je zakończyć. Na wniosek policjanta prowadzącego czynności wyjaśniające organ Policji lub osoba upoważniona przez ten organ zatwierdza wniosek o odstąpienie od skierowania wniosku o ukaranie do sądu w tej sprawie. Czynności wykrywcze prowadzi się do czasu przedawnienia karalności czynu.

2. Policjant prowadzący czynności wyjaśniające, wnioskując o zatwierdzenie wniosku o odstąpienie od skierowania wniosku o ukaranie do sądu, przedstawia krótkie uzasadnienie oraz opis wykonanych czynności wyjaśniających.

2a. [84] Wniosku o odstąpienie od skierowania wniosku o ukaranie nie sporządza się w przypadku nałożenia w toku czynności wyjaśniających grzywny w drodze mandatu karnego.

3. Organ Policji zawiadamia pisemnie o odstąpieniu od kierowania wniosku o ukaranie do sądu:

1) ujawnionych pokrzywdzonych, wskazując przyczynę niewniesienia wniosku o ukaranie oraz pouczając o uprawnieniu do samodzielnego wniesienia wniosku o ukaranie w charakterze oskarżyciela posiłkowego, na zasadzie art. 27 § 1 i 2 k.p.w.;

2) osobę, która złożyła zawiadomienie o popełnieniu wykroczenia, a nie jest pokrzywdzonym, wskazując przyczynę niewniesienia wniosku o ukaranie oraz pouczając o prawie do założenia w terminie 7 dni zażalenia na niewniesienie wniosku do organu nadrzędnego nad organem, który podjął decyzję o odstąpieniu od skierowania wniosku o ukaranie, za pośrednictwem tego organu.

4. Jeżeli podstawą odstąpienia od wniesienia wniosku o ukaranie jest brak żądania ścigania, osobę wymienioną w ust. 3 pkt 2 informuje się o przyczynie odstąpienia bez pouczenia o prawie złożenia zażalenia.

[84] § 66 ust. 2a dodany przez § 1 pkt 37 zarządzenia nr 131 Komendanta Głównego Policji z dnia 4 września 2012 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie metodyki wykonywania przez Policję czynności administracyjno-porządkowych w zakresie wykrywania wykroczeń oraz ścigania ich sprawców (Dz.U.KGP. poz. 46). Zmiana weszła w życie 21 września 2012 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2010-10-26 do 2012-09-20

Rozdział 11

Odstąpienie od wniesienia wniosku o ukaranie do sądu

§ 66

1. [9] Jeżeli czynności dowodowe nie dają podstaw do wniesienia wniosku o ukaranie do sądu, należy je zakończyć. Na wniosek policjanta prowadzącego czynności wyjaśniające organ Policji lub osoba upoważniona przez ten organ zatwierdza wniosek o odstąpienie od skierowania wniosku o ukaranie do sądu w tej sprawie. Czynności wykrywcze prowadzi się do czasu przedawnienia karalności czynu.

2. Policjant prowadzący czynności wyjaśniające, wnioskując o zatwierdzenie wniosku o odstąpienie od skierowania wniosku o ukaranie do sądu, przedstawia krótkie uzasadnienie oraz opis wykonanych czynności wyjaśniających.

3. Organ Policji zawiadamia pisemnie o odstąpieniu od kierowania wniosku o ukaranie do sądu:

1) ujawnionych pokrzywdzonych, wskazując przyczynę niewniesienia wniosku o ukaranie oraz pouczając o uprawnieniu do samodzielnego wniesienia wniosku o ukaranie w charakterze oskarżyciela posiłkowego, na zasadzie art. 27 § 1 i 2 k.p.w.;

2) [10] osobę, która złożyła zawiadomienie o popełnieniu wykroczenia, a nie jest pokrzywdzonym, wskazując przyczynę niewniesienia wniosku o ukaranie oraz pouczając o prawie do założenia w terminie 7 dni zażalenia na niewniesienie wniosku do organu nadrzędnego nad organem, który podjął decyzję o odstąpieniu od skierowania wniosku o ukaranie, za pośrednictwem tego organu.

4. Jeżeli podstawą odstąpienia od wniesienia wniosku o ukaranie jest brak żądania ścigania, osobę wymienioną w ust. 3 pkt 2 informuje się o przyczynie odstąpienia bez pouczenia o prawie złożenia zażalenia.

[9] § 66 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 9 lit. a) zarządzenia nr 1371 Komendanta Głównego Policji z dnia 31 sierpnia 2010 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie metodyki wykonywania przez Policję czynności administracyjno-porządkowych w zakresie wykrywania wykroczeń oraz ścigania ich sprawców (Dz.U.KGP. Nr 10, poz. 59). Zmiana weszła w życie 26 października 2010 r.

[10] § 66 ust. 3 pkt 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 9 lit. b) zarządzenia nr 1371 Komendanta Głównego Policji z dnia 31 sierpnia 2010 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie metodyki wykonywania przez Policję czynności administracyjno-porządkowych w zakresie wykrywania wykroczeń oraz ścigania ich sprawców (Dz.U.KGP. Nr 10, poz. 59). Zmiana weszła w życie 26 października 2010 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2008-04-15 do 2010-10-25

Rozdział 11

Odstąpienie od wniesienia wniosku o ukaranie do sądu

§ 66

1. Jeżeli czynności dowodowe nie dają podstaw do wniesienia wniosku o ukaranie do sądu, należy je zakończyć. Na wniosek policjanta prowadzącego czynności wyjaśniające organ Policji zatwierdza wniosek o odstąpienie od skierowania wniosku o ukaranie do sądu w tej sprawie. Czynności wykrywcze prowadzi się do czasu przedawnienia karalności czynu.

2. Policjant prowadzący czynności wyjaśniające, wnioskując o zatwierdzenie wniosku o odstąpienie od skierowania wniosku o ukaranie do sądu, przedstawia krótkie uzasadnienie oraz opis wykonanych czynności wyjaśniających.

3. Organ Policji zawiadamia pisemnie o odstąpieniu od kierowania wniosku o ukaranie do sądu:

1) ujawnionych pokrzywdzonych, wskazując przyczynę niewniesienia wniosku o ukaranie oraz pouczając o uprawnieniu do samodzielnego wniesienia wniosku o ukaranie w charakterze oskarżyciela posiłkowego, na zasadzie art. 27 § 1 i 2 k.p.w.;

2) osobę, która złożyła zawiadomienie o popełnieniu wykroczenia, a nie jest pokrzywdzonym, pouczając o prawie do złożenia w terminie 7 dni zażalenia na niewniesienie wniosku do organu nadrzędnego nad organem, który podjął decyzję o odstąpieniu od skierowania wniosku o ukaranie, za pośrednictwem tego organu.

4. Jeżeli podstawą odstąpienia od wniesienia wniosku o ukaranie jest brak żądania ścigania, osobę wymienioną w ust. 3 pkt 2 informuje się o przyczynie odstąpienia bez pouczenia o prawie złożenia zażalenia.