RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215,

uwzględniając decyzję Rady 2014/386/WPZiB z dnia (¹) w sprawie ograniczeń dotyczących towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola, w odpowiedzi na bezprawne przyłączenie Krymu i Sewastopola,

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Na posiedzeniu w dniach 20–21 marca 2014 r. Rada Europejska zdecydowanie potępiła przyłączenie Autonomicznej Republiki Krymu (zwanej dalej „Krymem”) i miasta Sewastopol (zwanego dalej „Sewastopolem”) do Federacji Rosyjskiej i podkreśliła, że nie uzna tego przyłączenia. Rada Europejska wezwała Komisję do przeprowadzenia oceny skutków prawnych tego przyłączenia oraz do zaproponowania gospodarczych, handlowych i finansowych środków ograniczających w odniesieniu do Krymu, które powinny zostać szybko wprowadzone w życie.

(2) W rezolucji z dnia 27 marca 2014 r. Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych potwierdziło swe zaangażowanie na rzecz suwerenności, niezależności politycznej, jedności i integralności terytorialnej Ukrainy w jej granicach uznanych przez społeczność międzynarodową, podkreśliło nieważność referendum, które odbyło się na Krymie w dniu 16 marca, i wezwało wszystkie państwa do nieuznawania żadnych zmian w statusie Krymu i Sewastopola.

(3) W dniu 23 czerwca 2014 r. Rada przyjęła decyzję 2014/386/WPZiB w sprawie ograniczeń dotyczących towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola oraz udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, jak również ubezpieczenia i reasekuracji, mających związek z przywozem takich towarów, w odpowiedzi na bezprawne przyłączenie Krymu i Sewastopola. W celu zminimalizowania skutków takich środków ograniczających dla podmiotów gospodarczych, należy przewidzieć wyjątki i okresy przejściowe w odniesieniu do handlu towarami i związanych z tym usług, dla których transakcje wymagane są umową handlową lub umową dodatkową, z zastrzeżeniem procedury zgłoszenia.

(4) Środki te wchodzą w zakres stosowania Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zatem do ich wdrożenia niezbędne jest działanie regulacyjne na szczeblu unijnym, przede wszystkim w celu zapewnienia jednolitego stosowania tych środków we wszystkich państwach członkowskich.

(5) W celu zapewnienia skuteczności środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie następnego dnia po jego opublikowaniu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

[1] Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „roszczenie” oznacza każde roszczenie, dochodzone w postępowaniu sądowym lub nie, zgłoszone przed dniem 25 czerwca 2014 r. lub później, na mocy umowy lub transakcji, lub w związku z nimi, w szczególności obejmujące:

(i) roszczenie o wykonanie jakiegokolwiek zobowiązania powstałego na mocy umowy lub transakcji, lub w związku z nimi;

(ii) roszczenie o przedłużenie terminu zapłaty lub spłatę obligacji, gwarancji finansowej lub odszkodowania w jakiejkolwiek formie;

(iii) roszczenie o odszkodowanie z tytułu umowy lub transakcji;

(iv) roszczenie wzajemne;

(v) żądanie uznania lub wykonania, łącznie z uznaniem na podstawie procedury exequatur, wyroku, orzeczenia arbitrażowego lub równoważnej decyzji, niezależnie od miejsca ich wydania;

b) „umowa lub transakcja” oznacza każdą transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, oraz niezależnie od tego, czy obejmuje jedną lub kilka umów zawartych przez te same lub różne strony lub podobnych zobowiązań powstałych między nimi; do celów niniejszej definicji pojęcie „umowa” obejmuje wszelkie obligacje, gwarancje lub zabezpieczenia, w szczególności gwarancje finansowe lub zabezpieczenie finansowe, oraz wszelkie kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie postanowienia z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;

c) „towary pochodzące z Krymu lub Sewastopola” oznaczają towary, które są w całości uzyskane na Krymie lub w Sewastopolu lub które zostały tam poddane ostatniemu istotnemu przetworzeniu zgodnie z, mutatis mutandis, art. 23 i 24 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (²);

d) „terytorium Unii” oznacza terytoria państw członkowskich, do których zastosowanie ma Traktat, na warunkach określonych w Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną;

e) „właściwe organy” oznaczają właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku I [2];

f) „usługi pośrednictwa” oznaczają:

(i) negocjowanie lub zawieranie transakcji zakupu, sprzedaży lub dostawy towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, w tym z państwa trzeciego do któregokolwiek innego państwa trzeciego; lub

(ii) sprzedaż lub zakup towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, w tym w przypadku gdy znajdują się one w państwach trzecich, w celu ich przekazania do innego państwa trzeciego;

g) „pomoc techniczna” oznacza wszelkie wsparcie techniczne związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, konserwacją lub wszelką inną obsługę techniczną, mogące przyjmować formy takie, jak instruktaż, doradztwo, szkolenia, przekazanie praktycznej wiedzy lub umiejętności lub usługi konsultingowe; pomoc techniczna obejmuje werbalne formy pomocy;

h) „podmiot na Krymie lub w Sewastopolu” oznacza dowolny podmiot mający siedzibę statutową, administrację centralną lub główne miejsce prowadzenia działalności na Krymie lub w Sewastopolu, jego podmioty zależne lub podmioty powiązane pozostające pod jego kontrolą na Krymie lub w Sewastopolu, a także oddziały i inne podmioty działające na Krymie lub w Sewastopolu;

i) „usługi inwestycyjne” oznaczają następujące usługi i działalność:

(i) przyjmowanie oraz przekazywanie zleceń w związku z co najmniej jednym instrumentem finansowym;

(ii) wykonywanie zleceń w imieniu klientów;

(iii) prowadzenie transakcji na własny rachunek;

(iv) zarządzanie portfelem;

(v) doradztwo inwestycyjne;

(vi) gwarantowanie emisji instrumentów finansowych lub subemisja instrumentów finansowych z gwarancją przejęcia emisji; (vii) subemisja instrumentów finansowych bez gwarancji przejęcia emisji;

(viii) wszelkie usługi związane z dopuszczeniem do obrotu na rynku regulowanym lub wielostronnej platformie obrotu;

j) „armator unijny” ma takie samo znaczenie jak „armator Wspólnoty” zdefiniowany w art. 2 ust. 2 lit. a) i b) rozporządzenia Rady (EWG) 3577/92 (³).

Artykuł 2

Zabrania się:

a) przywozu do Unii Europejskiej towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola;

b) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, jak również ubezpieczenia i reasekuracji, mających związek z przywozem towarów, o których mowa w lit. a).

Artykuł 2a

1. Zakazuje się:

a) nabywania własności lub zwiększania posiadanych udziałów we własności nieruchomości znajdujących się na Krymie;

b) nabywania nowych udziałów lub zwiększania udziałów związanych z prawem własności podmiotu na Krymie lub w Sewastopolu lub kontrolą nad nim, w tym nabywania takiego podmiotu w całości, oraz nabywania udziałów lub akcji i innych papierów wartościowych o charakterze udziałowym takiego podmiotu;

c) udzielania pożyczek lub kredytów lub uczestniczenia we wszelkich uzgodnieniach służących udzielaniu pożyczek lub kredytów lub udzielaniu finansowania w inny sposób w tym w postaci kapitału własnego, na rzecz podmiotu na Krymie lub w Sewastopolu lub w udokumentowanym celu finansowania takiego podmiotu;

d) tworzenia wszelkich wspólnych przedsięwzięć na Krymie i w Sewastopolu lub z podmiotami na Krymie lub w Sewastopolu;

e) świadczenia usług inwestycyjnych bezpośrednio związanych z działalnością, o której mowa w lit. a)–d).

2. Zakazy i ograniczenia przewidziane w niniejszym artykule nie mają zastosowania do prowadzenia legalnej działalności gospodarczej z podmiotami spoza Krymu i Sewastopola, w przypadku gdy powiązane inwestycje nie są przeznaczone dla podmiotów na Krymie lub w Sewastopolu.

3. Zakazy, o których mowa w ust. 1, pozostają bez uszczerbku dla wykonywania zobowiązań wynikających z umowy, która została zawarta przed dniem 20 grudnia 2014 r., lub umów dodatkowych niezbędnych do wykonania takiej umowy, pod warunkiem że właściwy organ został poinformowany z wyprzedzeniem co najmniej pięciu dni roboczych.

Artykuł 2b

1. Zakazuje się sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu towarów i technologii wymienionych w wykazie w załączniku II:

a) na rzecz jakiejkolwiek osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu na Krymie lub w Sewastopolu; lub

b) w celu wykorzystania na Krymie lub w Sewastopolu.

Załącznik II obejmuje określone towary i technologie nadające się do wykorzystania w następujących kluczowych sektorach:

(i) transport;

(ii) telekomunikacja;

(iii) energia;

(iv) poszukiwanie, badanie i wydobywanie ropy naftowej, gazu ziemnego i surowców mineralnych.

2. Zakazuje się:

a) dostarczania, bezpośrednio lub pośrednio, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami, które wymieniono w wykazie w załączniku II, lub związanych z dostarczaniem, produkcją, konserwacją i wykorzystaniem takich przedmiotów jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi na Krymie lub w Sewastopolu lub w celu wykorzystania na Krymie lub w Sewastopolu;

b) dostarczania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanych z towarami i technologiami, które wymieniono w wykazie w załączniku II, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi na Krymie lub w Sewastopolu lub w celu wykorzystania na Krymie lub w Sewastopolu.

3. Zakazy, o których mowa w ust. 1 i 2, w przypadku gdy odnoszą się do ust. 1 lit. b), nie mają zastosowania w przypadku gdy nie zachodzą rozsądne powody by stwierdzić, że towary i technologie lub usługi, o których mowa w ust. 2, mają być wykorzystywane na Krymie lub w Sewastopolu.

4. Zakazy, o których mowa w ust. 1 i 2, pozostają bez uszczerbku dla wykonywania do dnia 21 marca 2015 r. zobowiązań wynikających z umowy, która została zawarta przed dniem 20 grudnia 2014 r. lub z umów dodatkowych niezbędnych do wykonania takiej umowy, pod warunkiem że właściwy organ został poinformowany z wyprzedzeniem co najmniej pięciu dni roboczych.

Artykuł 2c

1. Zakazuje się świadczenia pomocy technicznej lub usług pośrednictwa, usług budowlanych lub inżynierskich bezpośrednio związanych z infrastrukturą na Krymie lub w Sewastopolu w sektorach, o których mowa w art. 2b ust. 1, określonych na podstawie załącznika II, niezależnie od pochodzenia danych towarów lub technologii.

2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, pozostaje bez uszczerbku dla wykonywania do dnia 21 marca 2015 r. zobowiązań wynikających z umowy, która została zawarta przed dniem 20 grudnia 2014 r., lub z umów dodatkowych niezbędnych do wykonania takiej umowy.

3. Zakazuje się świadomego lub celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście zakazów, o których mowa w ust. 1 i 2.

Artykuł 2d

1. Zakazuje się świadczenia usług bezpośrednio związanych z działalnością turystyczną na Krymie lub w Sewastopolu.

2. W szczególności zakazuje się wszelkim statkom świadczącym usługi wycieczkowe wpływania lub zawijania do portów znajdujących się na Półwyspie Krymskim, wymienionych w wykazie w załączniku III. Zakaz ten ma zastosowanie do statków pływających pod banderą państwa członkowskiego lub wszelkich statków będących własnością oraz znajdujących się pod kontrolą operacyjną armatora unijnego lub wszelkich statków, w odniesieniu do których armator unijny ponosi ogólną odpowiedzialność za ich działania.

3. Zakazy określone w ust. 1 i 2 nie mają zastosowania, gdy statek wpływa lub zawija do jednego z portów wymienionych w wykazie w załączniku III z powodów związanych z bezpieczeństwem morskim w sytuacji nadzwyczajnej. Właściwy organ jest informowany o danym wpłynięciu lub zawinięciu do portu w terminie pięciu dni roboczych.

4. Zakazy, o których mowa w ust. 1 i 2, pozostają bez uszczerbku dla wykonywania do dnia 21 marca 2015 r. zobowiązań wynikających z umowy lub umowy dodatkowej, które zostały zawarte przed dniem 20 grudnia 2014 r., lub z umów dodatkowych niezbędnych do wykonania takich umów, pod warunkiem że właściwy organ został poinformowany z wyprzedzeniem co najmniej pięciu dni roboczych.

Artykuł 2e

1. Właściwe organy mogą przyznać na zasadach i warunkach, jakie uznają za stosowne, zezwolenie w związku z działalnością, o której mowa w art. 2a ust. 1 lub art. 2b ust. 2, i z towarami i technologiami, o których mowa w art. 2b ust. 1, pod warunkiem że są one:

a) niezbędne do oficjalnych celów placówek konsularnych lub misji organizacji międzynarodowych objętych immunitetem na mocy prawa międzynarodowego, znajdujących się na Krymie lub w Sewastopolu;

b) związane z projektami mającymi na celu wyłącznie wsparcie dla szpitali lub innych instytucji służby zdrowia świadczących usługi medyczne lub cywilnych instytucji oświatowych, znajdujących się na Krymie lub w Sewastopolu; lub

c) sprzętem lub wyposażeniem do wykorzystania do celów medycznych.

2. Właściwe organy mogą również przyznać, na zasadach i warunkach, jakie uznają za stosowne, zezwolenie w związku z działalnością, o której mowa w art. 2a ust. 1, pod warunkiem że dana transakcja ma na celu utrzymanie obecnej infrastruktury w stanie zapewniającym bezpieczeństwo.

3. Właściwe organy mogą również przyznać, na zasadach i warunkach, jakie uznają za stosowne, zezwolenie w związku z działalnością, o której mowa w art. 2a ust. 1 oraz w art. 2b ust. 2, a także w związku z towarami i technologiami, o których mowa w art. 2b ust. 1 oraz w związku z usługami, o których mowa w art. 2c, w przypadku gdy sprzedaż, dostarczanie, przekazywanie lub wywóz tych przedmiotów lub prowadzenie tej działalności jest konieczne do pilnego zapobieżenia zdarzeniu, które może mieć poważny i znaczny wpływ na ludzkie zdrowie i bezpieczeństwo, w tym na bezpieczeństwo istniejącej infrastruktury, lub na środowisko, lub do zminimalizowania skutków takiego zdarzenia. W należycie uzasadnionych przypadkach nadzwyczajnych, sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu można dokonywać bez uprzedniego zezwolenia, o ile eksporter powiadomi właściwe organy w ciągu pięciu dni roboczych od daty sprzedaży, dostarczenia, przekazania lub wywozu, przedstawiając szczegóły dotyczące odpowiedniego uzasadnienia sprzedaży, dostarczenia, przekazania lub wywozu bez uprzedniego zezwolenia.

Komisja i państwa członkowskie powiadamiają się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego ustępu oraz dzielą się wszelkimi odpowiednimi informacjami, którymi dysponują.

Artykuł 3

Zakazy określone w art. 2 nie mają zastosowania do:

a) realizacji do dnia 26 września 2014 r. umów handlowych zawartych przed dniem 25 czerwca 2014 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do realizacji takich umów, pod warunkiem że osoby fizyczne lub prawne, jednostki lub organy chcące realizować daną umowę zgłosiły co najmniej 10 dni roboczych wcześniej dane działania lub transakcje właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę;

b) towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola, które udostępniono organom Ukrainy do zbadania, w odniesieniu do których sprawdzono zgodność z warunkami umożliwiającymi przyznanie preferencyjnego pochodzenia i dla których zostało wydane świadectwo pochodzenia, zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 978/2012 i rozporządzeniem (UE) nr 374/2014 (⁴) lub zgodnie z układem o stowarzyszeniu UE-Ukraina.

Artykuł 4

Zakazuje się świadomego i celowego, w tym pośredniego, udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście zakazów określonych w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 5

Działanie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów nie stanowi podstawy do żadnej odpowiedzialności z ich strony, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczania, że ich działania mogą naruszyć środki określone w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 6

1. Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszym rozporządzeniem, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o zapłatę obligacji, gwarancji lub odszkodowania, w szczególności gwarancji finansowych lub odszkodowania finansowego w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w załączniku I do rozporządzenia Rady (UE) nr 269/2014;

b) wszelkie osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a);

c) wszelkie osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, wobec których w drodze decyzji arbitrażowej, sądowej lub administracyjnej uznano, że naruszyły one zakazy określone w niniejszym rozporządzeniu;

d) wszelkie osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, jeżeli roszczenie dotyczy towarów, których przywóz jest zabroniony na mocy art. 2.

2. We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przez ust. 1, spoczywa na osobie fizycznej lub prawnej, podmiocie lub organie dochodzącym zaspokojenia tego roszczenia.

3. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę legalności niewypełnienia zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 7

1. Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i dzielą się wszelkimi innymi dostępnymi im istotnymi informacjami w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacjami dotyczącymi naruszeń przepisów i trudności z ich egzekwowaniem oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

2. Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują sobie wzajemnie oraz Komisji wszelkie inne dostępne im istotne informacje, które mogą mieć wpływ na skuteczne wdrożenie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

1. Państwa członkowskie przyjmują przepisy określające sankcje mające zastosowanie w przypadkach naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia oraz podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich stosowania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o przepisach, o których mowa w ust. 1, niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, a następnie powiadamiają ją o wszelkich zmianach.

Artykuł 9

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i podają ich nazwy na stronach internetowych wymienionych w załączniku. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji wszelkie zmiany adresów swoich stron internetowych wymienionych w załączniku I [3].

2. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji swoje właściwe organy, w tym dane kontaktowe tych właściwych organów, niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, a następnie powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

3. Adres i inne dane kontaktowe Komisji na potrzeby powiadamiania, informowania lub innego porozumiewania się we wszystkich przypadkach, gdy wymaga tego niniejsze rozporządzenie, wskazane są w załączniku I [4].

4. [5] Komisja jest uprawniona do zmiany załącznika I na podstawie informacji dostarczanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 10

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie:

a) na terytorium Unii, w tym w granicach jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładach wszystkich statków powietrznych lub wodnych podlegających jurysdykcji państwa członkowskiego;

c) wobec każdej osoby będącej obywatelem państwa członkowskiego, przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu, na terytorium Unii lub poza nim, zarejestrowanych lub utworzonych na mocy prawa państwa członkowskiego;

e) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do każdego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej, w całości lub częściowo, na terytorium Unii.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 23 czerwca 2014 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215,

uwzględniając decyzję Rady 2014/386/WPZiB z dnia (¹) w sprawie ograniczeń dotyczących towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola, w odpowiedzi na bezprawne przyłączenie Krymu i Sewastopola,

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Na posiedzeniu w dniach 20–21 marca 2014 r. Rada Europejska zdecydowanie potępiła przyłączenie Autonomicznej Republiki Krymu (zwanej dalej „Krymem”) i miasta Sewastopol (zwanego dalej „Sewastopolem”) do Federacji Rosyjskiej i podkreśliła, że nie uzna tego przyłączenia. Rada Europejska wezwała Komisję do przeprowadzenia oceny skutków prawnych tego przyłączenia oraz do zaproponowania gospodarczych, handlowych i finansowych środków ograniczających w odniesieniu do Krymu, które powinny zostać szybko wprowadzone w życie.

(2) W rezolucji z dnia 27 marca 2014 r. Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych potwierdziło swe zaangażowanie na rzecz suwerenności, niezależności politycznej, jedności i integralności terytorialnej Ukrainy w jej granicach uznanych przez społeczność międzynarodową, podkreśliło nieważność referendum, które odbyło się na Krymie w dniu 16 marca, i wezwało wszystkie państwa do nieuznawania żadnych zmian w statusie Krymu i Sewastopola.

(3) W dniu 23 czerwca 2014 r. Rada przyjęła decyzję 2014/386/WPZiB w sprawie ograniczeń dotyczących towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola oraz udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, jak również ubezpieczenia i reasekuracji, mających związek z przywozem takich towarów, w odpowiedzi na bezprawne przyłączenie Krymu i Sewastopola. W celu zminimalizowania skutków takich środków ograniczających dla podmiotów gospodarczych, należy przewidzieć wyjątki i okresy przejściowe w odniesieniu do handlu towarami i związanych z tym usług, dla których transakcje wymagane są umową handlową lub umową dodatkową, z zastrzeżeniem procedury zgłoszenia.

(4) Środki te wchodzą w zakres stosowania Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zatem do ich wdrożenia niezbędne jest działanie regulacyjne na szczeblu unijnym, przede wszystkim w celu zapewnienia jednolitego stosowania tych środków we wszystkich państwach członkowskich.

(5) W celu zapewnienia skuteczności środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie następnego dnia po jego opublikowaniu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

[1] Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „roszczenie” oznacza każde roszczenie, dochodzone w postępowaniu sądowym lub nie, zgłoszone przed dniem 25 czerwca 2014 r. lub później, na mocy umowy lub transakcji, lub w związku z nimi, w szczególności obejmujące:

(i) roszczenie o wykonanie jakiegokolwiek zobowiązania powstałego na mocy umowy lub transakcji, lub w związku z nimi;

(ii) roszczenie o przedłużenie terminu zapłaty lub spłatę obligacji, gwarancji finansowej lub odszkodowania w jakiejkolwiek formie;

(iii) roszczenie o odszkodowanie z tytułu umowy lub transakcji;

(iv) roszczenie wzajemne;

(v) żądanie uznania lub wykonania, łącznie z uznaniem na podstawie procedury exequatur, wyroku, orzeczenia arbitrażowego lub równoważnej decyzji, niezależnie od miejsca ich wydania;

b) „umowa lub transakcja” oznacza każdą transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, oraz niezależnie od tego, czy obejmuje jedną lub kilka umów zawartych przez te same lub różne strony lub podobnych zobowiązań powstałych między nimi; do celów niniejszej definicji pojęcie „umowa” obejmuje wszelkie obligacje, gwarancje lub zabezpieczenia, w szczególności gwarancje finansowe lub zabezpieczenie finansowe, oraz wszelkie kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie postanowienia z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;

c) „towary pochodzące z Krymu lub Sewastopola” oznaczają towary, które są w całości uzyskane na Krymie lub w Sewastopolu lub które zostały tam poddane ostatniemu istotnemu przetworzeniu zgodnie z, mutatis mutandis, art. 23 i 24 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (²);

d) „terytorium Unii” oznacza terytoria państw członkowskich, do których zastosowanie ma Traktat, na warunkach określonych w Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną;

e) „właściwe organy” oznaczają właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku;

f) „usługi pośrednictwa” oznaczają:

(i) negocjowanie lub zawieranie transakcji zakupu, sprzedaży lub dostawy towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, w tym z państwa trzeciego do któregokolwiek innego państwa trzeciego; lub

(ii) sprzedaż lub zakup towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, w tym w przypadku gdy znajdują się one w państwach trzecich, w celu ich przekazania do innego państwa trzeciego;

g) „pomoc techniczna” oznacza wszelkie wsparcie techniczne związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, konserwacją lub wszelką inną obsługę techniczną, mogące przyjmować formy takie, jak instruktaż, doradztwo, szkolenia, przekazanie praktycznej wiedzy lub umiejętności lub usługi konsultingowe; pomoc techniczna obejmuje werbalne formy pomocy;

h) [2] „podmiot na Krymie lub w Sewastopolu” oznacza dowolny podmiot mający siedzibę statutową, administrację centralną lub główne miejsce prowadzenia działalności na Krymie lub w Sewastopolu, jego podmioty zależne lub podmioty powiązane pozostające pod jego kontrolą na Krymie lub w Sewastopolu, a także oddziały i inne podmioty działające na Krymie lub w Sewastopolu;

i) [3] „usługi inwestycyjne” oznaczają następujące usługi i działalność:

(i) przyjmowanie oraz przekazywanie zleceń w związku z co najmniej jednym instrumentem finansowym;

(ii) wykonywanie zleceń w imieniu klientów;

(iii) prowadzenie transakcji na własny rachunek;

(iv) zarządzanie portfelem;

(v) doradztwo inwestycyjne;

(vi) gwarantowanie emisji instrumentów finansowych lub subemisja instrumentów finansowych z gwarancją przejęcia emisji; (vii) subemisja instrumentów finansowych bez gwarancji przejęcia emisji;

(viii) wszelkie usługi związane z dopuszczeniem do obrotu na rynku regulowanym lub wielostronnej platformie obrotu;

j) [4] „armator unijny” ma takie samo znaczenie jak „armator Wspólnoty” zdefiniowany w art. 2 ust. 2 lit. a) i b) rozporządzenia Rady (EWG) 3577/92 (³).

Artykuł 2

Zabrania się:

a) przywozu do Unii Europejskiej towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola;

b) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, jak również ubezpieczenia i reasekuracji, mających związek z przywozem towarów, o których mowa w lit. a).

Artykuł 2a

[5] 1. Zakazuje się:

a) nabywania własności lub zwiększania posiadanych udziałów we własności nieruchomości znajdujących się na Krymie;

b) nabywania nowych udziałów lub zwiększania udziałów związanych z prawem własności podmiotu na Krymie lub w Sewastopolu lub kontrolą nad nim, w tym nabywania takiego podmiotu w całości, oraz nabywania udziałów lub akcji i innych papierów wartościowych o charakterze udziałowym takiego podmiotu;

c) udzielania pożyczek lub kredytów lub uczestniczenia we wszelkich uzgodnieniach służących udzielaniu pożyczek lub kredytów lub udzielaniu finansowania w inny sposób w tym w postaci kapitału własnego, na rzecz podmiotu na Krymie lub w Sewastopolu lub w udokumentowanym celu finansowania takiego podmiotu;

d) tworzenia wszelkich wspólnych przedsięwzięć na Krymie i w Sewastopolu lub z podmiotami na Krymie lub w Sewastopolu;

e) świadczenia usług inwestycyjnych bezpośrednio związanych z działalnością, o której mowa w lit. a)–d).

2. Zakazy i ograniczenia przewidziane w niniejszym artykule nie mają zastosowania do prowadzenia legalnej działalności gospodarczej z podmiotami spoza Krymu i Sewastopola, w przypadku gdy powiązane inwestycje nie są przeznaczone dla podmiotów na Krymie lub w Sewastopolu.

3. Zakazy, o których mowa w ust. 1, pozostają bez uszczerbku dla wykonywania zobowiązań wynikających z umowy, która została zawarta przed dniem 20 grudnia 2014 r., lub umów dodatkowych niezbędnych do wykonania takiej umowy, pod warunkiem że właściwy organ został poinformowany z wyprzedzeniem co najmniej pięciu dni roboczych.

Artykuł 2b

[6] 1. Zakazuje się sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu towarów i technologii wymienionych w wykazie w załączniku II:

a) na rzecz jakiejkolwiek osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu na Krymie lub w Sewastopolu; lub

b) w celu wykorzystania na Krymie lub w Sewastopolu.

Załącznik II obejmuje określone towary i technologie nadające się do wykorzystania w następujących kluczowych sektorach:

(i) transport;

(ii) telekomunikacja;

(iii) energia;

(iv) poszukiwanie, badanie i wydobywanie ropy naftowej, gazu ziemnego i surowców mineralnych.

2. Zakazuje się:

a) dostarczania, bezpośrednio lub pośrednio, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami, które wymieniono w wykazie w załączniku II, lub związanych z dostarczaniem, produkcją, konserwacją i wykorzystaniem takich przedmiotów jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi na Krymie lub w Sewastopolu lub w celu wykorzystania na Krymie lub w Sewastopolu;

b) dostarczania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanych z towarami i technologiami, które wymieniono w wykazie w załączniku II, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi na Krymie lub w Sewastopolu lub w celu wykorzystania na Krymie lub w Sewastopolu.

3. Zakazy, o których mowa w ust. 1 i 2, w przypadku gdy odnoszą się do ust. 1 lit. b), nie mają zastosowania w przypadku gdy nie zachodzą rozsądne powody by stwierdzić, że towary i technologie lub usługi, o których mowa w ust. 2, mają być wykorzystywane na Krymie lub w Sewastopolu.

4. Zakazy, o których mowa w ust. 1 i 2, pozostają bez uszczerbku dla wykonywania do dnia 21 marca 2015 r. zobowiązań wynikających z umowy, która została zawarta przed dniem 20 grudnia 2014 r. lub z umów dodatkowych niezbędnych do wykonania takiej umowy, pod warunkiem że właściwy organ został poinformowany z wyprzedzeniem co najmniej pięciu dni roboczych.

Artykuł 2c

[7] 1. Zakazuje się świadczenia pomocy technicznej lub usług pośrednictwa, usług budowlanych lub inżynierskich bezpośrednio związanych z infrastrukturą na Krymie lub w Sewastopolu w sektorach, o których mowa w art. 2b ust. 1, określonych na podstawie załącznika II, niezależnie od pochodzenia danych towarów lub technologii.

2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, pozostaje bez uszczerbku dla wykonywania do dnia 21 marca 2015 r. zobowiązań wynikających z umowy, która została zawarta przed dniem 20 grudnia 2014 r., lub z umów dodatkowych niezbędnych do wykonania takiej umowy.

3. Zakazuje się świadomego lub celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście zakazów, o których mowa w ust. 1 i 2.

Artykuł 2d

[8] 1. Zakazuje się świadczenia usług bezpośrednio związanych z działalnością turystyczną na Krymie lub w Sewastopolu.

2. W szczególności zakazuje się wszelkim statkom świadczącym usługi wycieczkowe wpływania lub zawijania do portów znajdujących się na Półwyspie Krymskim, wymienionych w wykazie w załączniku III. Zakaz ten ma zastosowanie do statków pływających pod banderą państwa członkowskiego lub wszelkich statków będących własnością oraz znajdujących się pod kontrolą operacyjną armatora unijnego lub wszelkich statków, w odniesieniu do których armator unijny ponosi ogólną odpowiedzialność za ich działania.

3. Zakazy określone w ust. 1 i 2 nie mają zastosowania, gdy statek wpływa lub zawija do jednego z portów wymienionych w wykazie w załączniku III z powodów związanych z bezpieczeństwem morskim w sytuacji nadzwyczajnej. Właściwy organ jest informowany o danym wpłynięciu lub zawinięciu do portu w terminie pięciu dni roboczych.

4. Zakazy, o których mowa w ust. 1 i 2, pozostają bez uszczerbku dla wykonywania do dnia 21 marca 2015 r. zobowiązań wynikających z umowy lub umowy dodatkowej, które zostały zawarte przed dniem 20 grudnia 2014 r., lub z umów dodatkowych niezbędnych do wykonania takich umów, pod warunkiem że właściwy organ został poinformowany z wyprzedzeniem co najmniej pięciu dni roboczych.

Artykuł 2e

[9] 1. Właściwe organy mogą przyznać na zasadach i warunkach, jakie uznają za stosowne, zezwolenie w związku z działalnością, o której mowa w art. 2a ust. 1 lub art. 2b ust. 2, i z towarami i technologiami, o których mowa w art. 2b ust. 1, pod warunkiem że są one:

a) niezbędne do oficjalnych celów placówek konsularnych lub misji organizacji międzynarodowych objętych immunitetem na mocy prawa międzynarodowego, znajdujących się na Krymie lub w Sewastopolu;

b) związane z projektami mającymi na celu wyłącznie wsparcie dla szpitali lub innych instytucji służby zdrowia świadczących usługi medyczne lub cywilnych instytucji oświatowych, znajdujących się na Krymie lub w Sewastopolu; lub

c) sprzętem lub wyposażeniem do wykorzystania do celów medycznych.

2. Właściwe organy mogą również przyznać, na zasadach i warunkach, jakie uznają za stosowne, zezwolenie w związku z działalnością, o której mowa w art. 2a ust. 1, pod warunkiem że dana transakcja ma na celu utrzymanie obecnej infrastruktury w stanie zapewniającym bezpieczeństwo.

3. Właściwe organy mogą również przyznać, na zasadach i warunkach, jakie uznają za stosowne, zezwolenie w związku z działalnością, o której mowa w art. 2a ust. 1 oraz w art. 2b ust. 2, a także w związku z towarami i technologiami, o których mowa w art. 2b ust. 1 oraz w związku z usługami, o których mowa w art. 2c, w przypadku gdy sprzedaż, dostarczanie, przekazywanie lub wywóz tych przedmiotów lub prowadzenie tej działalności jest konieczne do pilnego zapobieżenia zdarzeniu, które może mieć poważny i znaczny wpływ na ludzkie zdrowie i bezpieczeństwo, w tym na bezpieczeństwo istniejącej infrastruktury, lub na środowisko, lub do zminimalizowania skutków takiego zdarzenia. W należycie uzasadnionych przypadkach nadzwyczajnych, sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu można dokonywać bez uprzedniego zezwolenia, o ile eksporter powiadomi właściwe organy w ciągu pięciu dni roboczych od daty sprzedaży, dostarczenia, przekazania lub wywozu, przedstawiając szczegóły dotyczące odpowiedniego uzasadnienia sprzedaży, dostarczenia, przekazania lub wywozu bez uprzedniego zezwolenia.

Komisja i państwa członkowskie powiadamiają się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego ustępu oraz dzielą się wszelkimi odpowiednimi informacjami, którymi dysponują.

Artykuł 3

Zakazy określone w art. 2 nie mają zastosowania do:

a) realizacji do dnia 26 września 2014 r. umów handlowych zawartych przed dniem 25 czerwca 2014 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do realizacji takich umów, pod warunkiem że osoby fizyczne lub prawne, jednostki lub organy chcące realizować daną umowę zgłosiły co najmniej 10 dni roboczych wcześniej dane działania lub transakcje właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę;

b) towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola, które udostępniono organom Ukrainy do zbadania, w odniesieniu do których sprawdzono zgodność z warunkami umożliwiającymi przyznanie preferencyjnego pochodzenia i dla których zostało wydane świadectwo pochodzenia, zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 978/2012 i rozporządzeniem (UE) nr 374/2014 (⁴) lub zgodnie z układem o stowarzyszeniu UE-Ukraina.

Artykuł 4

[10] Zakazuje się świadomego i celowego, w tym pośredniego, udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście zakazów określonych w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 5

Działanie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów nie stanowi podstawy do żadnej odpowiedzialności z ich strony, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczania, że ich działania mogą naruszyć środki określone w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 6

1. Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszym rozporządzeniem, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o zapłatę obligacji, gwarancji lub odszkodowania, w szczególności gwarancji finansowych lub odszkodowania finansowego w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w załączniku I do rozporządzenia Rady (UE) nr 269/2014;

b) wszelkie osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a);

c) wszelkie osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, wobec których w drodze decyzji arbitrażowej, sądowej lub administracyjnej uznano, że naruszyły one zakazy określone w niniejszym rozporządzeniu;

d) wszelkie osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, jeżeli roszczenie dotyczy towarów, których przywóz jest zabroniony na mocy art. 2.

2. We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przez ust. 1, spoczywa na osobie fizycznej lub prawnej, podmiocie lub organie dochodzącym zaspokojenia tego roszczenia.

3. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę legalności niewypełnienia zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 7

1. Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i dzielą się wszelkimi innymi dostępnymi im istotnymi informacjami w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacjami dotyczącymi naruszeń przepisów i trudności z ich egzekwowaniem oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

2. Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują sobie wzajemnie oraz Komisji wszelkie inne dostępne im istotne informacje, które mogą mieć wpływ na skuteczne wdrożenie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

1. Państwa członkowskie przyjmują przepisy określające sankcje mające zastosowanie w przypadkach naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia oraz podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich stosowania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o przepisach, o których mowa w ust. 1, niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, a następnie powiadamiają ją o wszelkich zmianach.

Artykuł 9

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i podają ich nazwy na stronach internetowych wymienionych w załączniku. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji wszelkie zmiany adresów swoich stron internetowych wymienionych w załączniku.

2. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji swoje właściwe organy, w tym dane kontaktowe tych właściwych organów, niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, a następnie powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

3. Adres i inne dane kontaktowe Komisji na potrzeby powiadamiania, informowania lub innego porozumiewania się we wszystkich przypadkach, gdy wymaga tego niniejsze rozporządzenie, wskazane są w załączniku.

Artykuł 10

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie:

a) na terytorium Unii, w tym w granicach jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładach wszystkich statków powietrznych lub wodnych podlegających jurysdykcji państwa członkowskiego;

c) wobec każdej osoby będącej obywatelem państwa członkowskiego, przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu, na terytorium Unii lub poza nim, zarejestrowanych lub utworzonych na mocy prawa państwa członkowskiego;

e) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do każdego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej, w całości lub częściowo, na terytorium Unii.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 23 czerwca 2014 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215,

uwzględniając decyzję Rady 2014/386/WPZiB z dnia (¹) w sprawie ograniczeń dotyczących towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola, w odpowiedzi na bezprawne przyłączenie Krymu i Sewastopola,

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Na posiedzeniu w dniach 20–21 marca 2014 r. Rada Europejska zdecydowanie potępiła przyłączenie Autonomicznej Republiki Krymu (zwanej dalej „Krymem”) i miasta Sewastopol (zwanego dalej „Sewastopolem”) do Federacji Rosyjskiej i podkreśliła, że nie uzna tego przyłączenia. Rada Europejska wezwała Komisję do przeprowadzenia oceny skutków prawnych tego przyłączenia oraz do zaproponowania gospodarczych, handlowych i finansowych środków ograniczających w odniesieniu do Krymu, które powinny zostać szybko wprowadzone w życie.

(2) W rezolucji z dnia 27 marca 2014 r. Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych potwierdziło swe zaangażowanie na rzecz suwerenności, niezależności politycznej, jedności i integralności terytorialnej Ukrainy w jej granicach uznanych przez społeczność międzynarodową, podkreśliło nieważność referendum, które odbyło się na Krymie w dniu 16 marca, i wezwało wszystkie państwa do nieuznawania żadnych zmian w statusie Krymu i Sewastopola.

(3) W dniu 23 czerwca 2014 r. Rada przyjęła decyzję 2014/386/WPZiB w sprawie ograniczeń dotyczących towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola oraz udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, jak również ubezpieczenia i reasekuracji, mających związek z przywozem takich towarów, w odpowiedzi na bezprawne przyłączenie Krymu i Sewastopola. W celu zminimalizowania skutków takich środków ograniczających dla podmiotów gospodarczych, należy przewidzieć wyjątki i okresy przejściowe w odniesieniu do handlu towarami i związanych z tym usług, dla których transakcje wymagane są umową handlową lub umową dodatkową, z zastrzeżeniem procedury zgłoszenia.

(4) Środki te wchodzą w zakres stosowania Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zatem do ich wdrożenia niezbędne jest działanie regulacyjne na szczeblu unijnym, przede wszystkim w celu zapewnienia jednolitego stosowania tych środków we wszystkich państwach członkowskich.

(5) W celu zapewnienia skuteczności środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie następnego dnia po jego opublikowaniu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

[1] Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „roszczenie” oznacza każde roszczenie, dochodzone w postępowaniu sądowym lub nie, zgłoszone przed dniem 25 czerwca 2014 r. lub później, na mocy umowy lub transakcji, lub w związku z nimi, w szczególności obejmujące:

(i) roszczenie o wykonanie jakiegokolwiek zobowiązania powstałego na mocy umowy lub transakcji, lub w związku z nimi;

(ii) roszczenie o przedłużenie terminu zapłaty lub spłatę obligacji, gwarancji finansowej lub odszkodowania w jakiejkolwiek formie;

(iii) roszczenie o odszkodowanie z tytułu umowy lub transakcji;

(iv) roszczenie wzajemne;

(v) żądanie uznania lub wykonania, łącznie z uznaniem na podstawie procedury exequatur, wyroku, orzeczenia arbitrażowego lub równoważnej decyzji, niezależnie od miejsca ich wydania;

b) „umowa lub transakcja” oznacza każdą transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, oraz niezależnie od tego, czy obejmuje jedną lub kilka umów zawartych przez te same lub różne strony lub podobnych zobowiązań powstałych między nimi; do celów niniejszej definicji pojęcie „umowa” obejmuje wszelkie obligacje, gwarancje lub zabezpieczenia, w szczególności gwarancje finansowe lub zabezpieczenie finansowe, oraz wszelkie kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie postanowienia z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;

c) „towary pochodzące z Krymu lub Sewastopola” oznaczają towary, które są w całości uzyskane na Krymie lub w Sewastopolu lub które zostały tam poddane ostatniemu istotnemu przetworzeniu zgodnie z, mutatis mutandis, art. 23 i 24 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (²);

d) „terytorium Unii” oznacza terytoria państw członkowskich, do których zastosowanie ma Traktat, na warunkach określonych w Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną;

e) „właściwe organy” oznaczają właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku.

f) [2] „usługi pośrednictwa” oznaczają:

(i) negocjowanie lub zawieranie transakcji zakupu, sprzedaży lub dostawy towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, w tym z państwa trzeciego do któregokolwiek innego państwa trzeciego; lub

(ii) sprzedaż lub zakup towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, w tym w przypadku gdy znajdują się one w państwach trzecich, w celu ich przekazania do innego państwa trzeciego;

g) [3] „pomoc techniczna” oznacza wszelkie wsparcie techniczne związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, konserwacją lub wszelką inną obsługę techniczną, mogące przyjmować formy takie, jak instruktaż, doradztwo, szkolenia, przekazanie praktycznej wiedzy lub umiejętności lub usługi konsultingowe; pomoc techniczna obejmuje werbalne formy pomocy.

Artykuł 2

Zabrania się:

a) przywozu do Unii Europejskiej towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola;

b) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, jak również ubezpieczenia i reasekuracji, mających związek z przywozem towarów, o których mowa w lit. a).

Artykuł 2a

[4] 1. Zabrania się:

a) przyznawania jakichkolwiek pożyczek lub kredytów specjalnie związanych z tworzeniem, nabywaniem lub rozwijaniem infrastruktury w sektorach transportu, telekomunikacji lub energii na Krymie lub w Sewastopolu;

b) nabywania lub zwiększania udziałów, w tym nabywania w całości oraz nabywania akcji lub papierów wartościowych o charakterze udziałowym, w przedsiębiorstwach z siedzibą na Krymie lub w Sewastopolu, które są zaangażowane w tworzenie, nabywanie lub rozwijanie infrastruktury w sektorach transportu, telekomunikacji lub energii na Krymie lub w Sewastopolu;

c) tworzenia spółek joint venture związanych z tworzeniem, nabywaniem lub rozwijaniem infrastruktury w sektorach transportu, telekomunikacji lub energii na Krymie lub w Sewastopolu.

2. Zabrania się:

a) przyznawania jakichkolwiek pożyczek lub kredytów specjalnie związanych z eksploatacją ropy naftowej, gazu lub zasobów mineralnych na Krymie lub w Sewastopolu;

b) nabywania lub zwiększania udziałów, w tym nabywania w całości takich przedsiębiorstw oraz nabywania akcji lub papierów wartościowych o charakterze udziałowym, w przedsiębiorstwach z siedzibą na Krymie lub w Sewastopolu, które są zaangażowane w eksploatację ropy naftowej, gazu lub zasobów mineralnych na Krymie lub w Sewastopolu;

c) tworzenia spółek joint venture związanych z eksploatacją ropy naftowej, gazu lub zasobów mineralnych na Krymie lub w Sewastopolu.

3. Do celów niniejszego artykułu i art. 2b stosuje się następujące definicje:

a) „zasoby mineralne” to zasoby wymienione w załączniku II;

b) „eksploatacja” oznacza poszukiwanie, badanie, wydobycie, rafinację ropy naftowej, gazu i zasobów mineralnych i gospodarowanie nimi oraz świadczenie związanych z tym usług geologicznych, ale nie obejmuje konserwacji do celów zapewnienia bezpieczeństwa istniejącej infrastruktury;

c) „ rafinacja” oznacza przetwarzanie, obróbkę i przygotowanie do sprzedaży.

Artykuł 2b

[5] Zabrania się świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, pomocy technicznej, usług pośrednictwa związanych z działaniami inwestycyjnymi, o których mowa w art. 2a.

Artykuł 2c

[6] 1. Zabrania się sprzedaży, dostawy, transferu, wywozu, w sposób bezpośredni lub pośredni, kluczowego sprzętu i kluczowych technologii wymienionych w załączniku III, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi na Krymie lub w Sewastopolu lub do wykorzystania na Krymie lub w Sewastopolu.

2. Załącznik III wymienia kluczowy sprzęt i kluczowe technologie związane z tworzeniem, nabywaniem lub rozwijaniem infrastruktury w następujących sektorach:

a) transport;

b) telekomunikacja:

c) energia;

d) eksploatacja ropy naftowej, gazu i zasobów mineralnych na Krymie lub w Sewastopolu.

3. Zabrania się:

a) świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z kluczowym sprzętem i kluczowymi technologiami wymienionymi w załączniku III lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku III, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi na Krymie lub w Sewastopolu lub do wykorzystania na Krymie lub w Sewastopolu; oraz

b) zapewniania finansowania lub świadczenia pomocy finansowej, bezpośrednio lub pośrednio, w odniesieniu do kluczowego sprzętu i kluczowych technologii wymienionych w załączniku III, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi na Krymie lub w Sewastopolu lub do wykorzystania na Krymie lub w Sewastopolu.

4. Zabrania się świadomego lub umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście zakazów, o których mowa w ust. 1 i 3.

5. Zakazy w ust. 1 i 3 nie mają zastosowania do wykonywania, do dnia 28 października 2014 r., transakcji wymaganych przez umowy handlowe zawarte przed dniem 30 lipca 2014 r. dotyczących kluczowego sprzętu lub kluczowych technologii wymienionych w załączniku III lub przez umowy dodatkowe niezbędne do wykonania takich umów, pod warunkiem, że osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy zamierzające przeprowadzić takie transakcje lub udzielić pomocy w związku z takimi transakcjami, z wyprzedzeniem co najmniej 10 dni roboczych powiadomiły o tej transakcji lub pomocy właściwy organ państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę.

Artykuł 2d

[7] Art. 2a i 2b nie mają zastosowania do udzielania pożyczek lub kredytów, zwiększania udziałów w spółkach joint venture lub tworzenia takich spółek, jeżeli spełniono następujące warunki:

a) transakcji wymaga umowa lub porozumienie zawarte przed dniem 30 lipca 2014 r.; oraz

b) właściwy organ został powiadomiony z wyprzedzeniem co najmniej 10 dni roboczych.

Artykuł 3

Zakazy określone w art. 2 nie mają zastosowania do:

a) realizacji do dnia 26 września 2014 r. umów handlowych zawartych przed dniem 25 czerwca 2014 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do realizacji takich umów, pod warunkiem że osoby fizyczne lub prawne, jednostki lub organy chcące realizować daną umowę zgłosiły co najmniej 10 dni roboczych wcześniej dane działania lub transakcje właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę;

b) towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola, które udostępniono organom Ukrainy do zbadania, w odniesieniu do których sprawdzono zgodność z warunkami umożliwiającymi przyznanie preferencyjnego pochodzenia i dla których zostało wydane świadectwo pochodzenia, zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 978/2012 i rozporządzeniem (UE) nr 374/2014 (³) lub zgodnie z układem o stowarzyszeniu UE-Ukraina.

Artykuł 4

Zabrania się świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście zakazów określonych w art. 2.

Artykuł 5

Działanie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów nie stanowi podstawy do żadnej odpowiedzialności z ich strony, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczania, że ich działania mogą naruszyć środki określone w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 6

1. Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszym rozporządzeniem, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o zapłatę obligacji, gwarancji lub odszkodowania, w szczególności gwarancji finansowych lub odszkodowania finansowego w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w załączniku I do rozporządzenia Rady (UE) nr 269/2014;

b) wszelkie osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a);

c) wszelkie osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, wobec których w drodze decyzji arbitrażowej, sądowej lub administracyjnej uznano, że naruszyły one zakazy określone w niniejszym rozporządzeniu;

d) wszelkie osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, jeżeli roszczenie dotyczy towarów, których przywóz jest zabroniony na mocy art. 2.

2. We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przez ust. 1, spoczywa na osobie fizycznej lub prawnej, podmiocie lub organie dochodzącym zaspokojenia tego roszczenia.

3. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę legalności niewypełnienia zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 7

1. Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i dzielą się wszelkimi innymi dostępnymi im istotnymi informacjami w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacjami dotyczącymi naruszeń przepisów i trudności z ich egzekwowaniem oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

2. Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują sobie wzajemnie oraz Komisji wszelkie inne dostępne im istotne informacje, które mogą mieć wpływ na skuteczne wdrożenie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

1. Państwa członkowskie przyjmują przepisy określające sankcje mające zastosowanie w przypadkach naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia oraz podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich stosowania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o przepisach, o których mowa w ust. 1, niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, a następnie powiadamiają ją o wszelkich zmianach.

Artykuł 9

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i podają ich nazwy na stronach internetowych wymienionych w załączniku. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji wszelkie zmiany adresów swoich stron internetowych wymienionych w załączniku.

2. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji swoje właściwe organy, w tym dane kontaktowe tych właściwych organów, niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, a następnie powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

3. Adres i inne dane kontaktowe Komisji na potrzeby powiadamiania, informowania lub innego porozumiewania się we wszystkich przypadkach, gdy wymaga tego niniejsze rozporządzenie, wskazane są w załączniku.

Artykuł 10

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie:

a) na terytorium Unii, w tym w granicach jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładach wszystkich statków powietrznych lub wodnych podlegających jurysdykcji państwa członkowskiego;

c) wobec każdej osoby będącej obywatelem państwa członkowskiego, przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu, na terytorium Unii lub poza nim, zarejestrowanych lub utworzonych na mocy prawa państwa członkowskiego;

e) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do każdego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej, w całości lub częściowo, na terytorium Unii.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 23 czerwca 2014 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215,

uwzględniając decyzję Rady 2014/386/WPZiB z dnia (¹) w sprawie ograniczeń dotyczących towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola, w odpowiedzi na bezprawne przyłączenie Krymu i Sewastopola,

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Na posiedzeniu w dniach 20–21 marca 2014 r. Rada Europejska zdecydowanie potępiła przyłączenie Autonomicznej Republiki Krymu (zwanej dalej „Krymem”) i miasta Sewastopol (zwanego dalej „Sewastopolem”) do Federacji Rosyjskiej i podkreśliła, że nie uzna tego przyłączenia. Rada Europejska wezwała Komisję do przeprowadzenia oceny skutków prawnych tego przyłączenia oraz do zaproponowania gospodarczych, handlowych i finansowych środków ograniczających w odniesieniu do Krymu, które powinny zostać szybko wprowadzone w życie.

(2) W rezolucji z dnia 27 marca 2014 r. Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych potwierdziło swe zaangażowanie na rzecz suwerenności, niezależności politycznej, jedności i integralności terytorialnej Ukrainy w jej granicach uznanych przez społeczność międzynarodową, podkreśliło nieważność referendum, które odbyło się na Krymie w dniu 16 marca, i wezwało wszystkie państwa do nieuznawania żadnych zmian w statusie Krymu i Sewastopola.

(3) W dniu 23 czerwca 2014 r. Rada przyjęła decyzję 2014/386/WPZiB w sprawie ograniczeń dotyczących towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola oraz udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, jak również ubezpieczenia i reasekuracji, mających związek z przywozem takich towarów, w odpowiedzi na bezprawne przyłączenie Krymu i Sewastopola. W celu zminimalizowania skutków takich środków ograniczających dla podmiotów gospodarczych, należy przewidzieć wyjątki i okresy przejściowe w odniesieniu do handlu towarami i związanych z tym usług, dla których transakcje wymagane są umową handlową lub umową dodatkową, z zastrzeżeniem procedury zgłoszenia.

(4) Środki te wchodzą w zakres stosowania Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zatem do ich wdrożenia niezbędne jest działanie regulacyjne na szczeblu unijnym, przede wszystkim w celu zapewnienia jednolitego stosowania tych środków we wszystkich państwach członkowskich.

(5) W celu zapewnienia skuteczności środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie następnego dnia po jego opublikowaniu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „roszczenie” oznacza każde roszczenie, dochodzone w postępowaniu sądowym lub nie, zgłoszone przed dniem 25 czerwca 2014 r. lub później, na mocy umowy lub transakcji, lub w związku z nimi, w szczególności obejmujące:

(i) roszczenie o wykonanie jakiegokolwiek zobowiązania powstałego na mocy umowy lub transakcji, lub w związku z nimi;

(ii) roszczenie o przedłużenie terminu zapłaty lub spłatę obligacji, gwarancji finansowej lub odszkodowania w jakiejkolwiek formie;

(iii) roszczenie o odszkodowanie z tytułu umowy lub transakcji;

(iv) roszczenie wzajemne;

(v) żądanie uznania lub wykonania, łącznie z uznaniem na podstawie procedury exequatur, wyroku, orzeczenia arbitrażowego lub równoważnej decyzji, niezależnie od miejsca ich wydania;

b) „umowa lub transakcja” oznacza każdą transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, oraz niezależnie od tego, czy obejmuje jedną lub kilka umów zawartych przez te same lub różne strony lub podobnych zobowiązań powstałych między nimi; do celów niniejszej definicji pojęcie „umowa” obejmuje wszelkie obligacje, gwarancje lub zabezpieczenia, w szczególności gwarancje finansowe lub zabezpieczenie finansowe, oraz wszelkie kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie postanowienia z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;

c) „towary pochodzące z Krymu lub Sewastopola” oznaczają towary, które są w całości uzyskane na Krymie lub w Sewastopolu lub które zostały tam poddane ostatniemu istotnemu przetworzeniu zgodnie z, mutatis mutandis, art. 23 i 24 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (²);

d) „terytorium Unii” oznacza terytoria państw członkowskich, do których zastosowanie ma Traktat, na warunkach określonych w Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną;

e) „właściwe organy” oznaczają właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku.

Artykuł 2

Zabrania się:

a) przywozu do Unii Europejskiej towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola;

b) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, jak również ubezpieczenia i reasekuracji, mających związek z przywozem towarów, o których mowa w lit. a).

Artykuł 3

Zakazy określone w art. 2 nie mają zastosowania do:

a) realizacji do dnia 26 września 2014 r. umów handlowych zawartych przed dniem 25 czerwca 2014 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do realizacji takich umów, pod warunkiem że osoby fizyczne lub prawne, jednostki lub organy chcące realizować daną umowę zgłosiły co najmniej 10 dni roboczych wcześniej dane działania lub transakcje właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę;

b) [1] towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola, które udostępniono organom Ukrainy do zbadania, w odniesieniu do których sprawdzono zgodność z warunkami umożliwiającymi przyznanie preferencyjnego pochodzenia i dla których zostało wydane świadectwo pochodzenia, zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 978/2012 i rozporządzeniem (UE) nr 374/2014 (³) lub zgodnie z układem o stowarzyszeniu UE-Ukraina.

Artykuł 4

Zabrania się świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście zakazów określonych w art. 2.

Artykuł 5

Działanie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów nie stanowi podstawy do żadnej odpowiedzialności z ich strony, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczania, że ich działania mogą naruszyć środki określone w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 6

1. Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszym rozporządzeniem, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o zapłatę obligacji, gwarancji lub odszkodowania, w szczególności gwarancji finansowych lub odszkodowania finansowego w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w załączniku I do rozporządzenia Rady (UE) nr 269/2014;

b) wszelkie osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a);

c) wszelkie osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, wobec których w drodze decyzji arbitrażowej, sądowej lub administracyjnej uznano, że naruszyły one zakazy określone w niniejszym rozporządzeniu;

d) wszelkie osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, jeżeli roszczenie dotyczy towarów, których przywóz jest zabroniony na mocy art. 2.

2. We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przez ust. 1, spoczywa na osobie fizycznej lub prawnej, podmiocie lub organie dochodzącym zaspokojenia tego roszczenia.

3. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę legalności niewypełnienia zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 7

1. Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i dzielą się wszelkimi innymi dostępnymi im istotnymi informacjami w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacjami dotyczącymi naruszeń przepisów i trudności z ich egzekwowaniem oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

2. Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują sobie wzajemnie oraz Komisji wszelkie inne dostępne im istotne informacje, które mogą mieć wpływ na skuteczne wdrożenie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

1. Państwa członkowskie przyjmują przepisy określające sankcje mające zastosowanie w przypadkach naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia oraz podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich stosowania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o przepisach, o których mowa w ust. 1, niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, a następnie powiadamiają ją o wszelkich zmianach.

Artykuł 9

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i podają ich nazwy na stronach internetowych wymienionych w załączniku. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji wszelkie zmiany adresów swoich stron internetowych wymienionych w załączniku.

2. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji swoje właściwe organy, w tym dane kontaktowe tych właściwych organów, niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, a następnie powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

3. Adres i inne dane kontaktowe Komisji na potrzeby powiadamiania, informowania lub innego porozumiewania się we wszystkich przypadkach, gdy wymaga tego niniejsze rozporządzenie, wskazane są w załączniku.

Artykuł 10

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie:

a) na terytorium Unii, w tym w granicach jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładach wszystkich statków powietrznych lub wodnych podlegających jurysdykcji państwa członkowskiego;

c) wobec każdej osoby będącej obywatelem państwa członkowskiego, przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu, na terytorium Unii lub poza nim, zarejestrowanych lub utworzonych na mocy prawa państwa członkowskiego;

e) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do każdego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej, w całości lub częściowo, na terytorium Unii.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 23 czerwca 2014 r.