Wersja obowiązująca od 2016-04-02 do 2016-05-29

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 22 grudnia 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/800/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (¹) („KRLD”), wdrażającą między innymi rezolucje Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych („rezolucja RB ONZ”) nr 1718 (2006) i 1874 (2009).

(2) W dniu 19 grudnia 2011 r. Rada przyjęła decyzję 2011/860/WPZiB (²) zmieniającą decyzję 2010/800/WPZiB.

(3) W dniu 12 lutego 2013 r. KRLD – naruszając swoje międzynarodowe zobowiązania wynikające z rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), nr 1874 (2009) i nr 2087 (2013) – przeprowadziła próbę jądrową, co stanowi poważne zagrożenie dla pokoju i bezpieczeństwa w regionie i na świecie.

(4) W dniu 18 lutego 2013 r. Rada przyjęła decyzję 2013/88/WPZiB (³), która zmieniła decyzję 2010/800/WPZiB i między innymi wprowadziła w życie rezolucję RB ONZ nr 2087 (2013).

(5) W dniu 7 marca 2013 r. Rada Bezpieczeństwa ONZ przyjęła rezolucję RB ONZ nr 2094 (2013), surowo potępiającą próbę jądrową przeprowadzoną przez KRLD w dniu 12 lutego 2013 r. z naruszeniem i jaskrawym lekceważeniem odnośnych rezolucji RB ONZ.

(6) Ponadto rezolucja RB ONZ nr 2094 (2013) rozszerza obowiązek uniemożliwiania dokonywania do KRLD jakichkolwiek transferów w dziedzinie szkolenia technicznego, usług doradczych lub pomocy, przewidziany w pkt 8 lit. c) rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), na produkty, materiały, sprzęt, towary i technologie, o których mowa w pkt 20 rezolucji RB ONZ nr 2094 (2013) oraz produkty, o których mowa w pkt 22 tej rezolucji i zaznacza, że środki te mają zastosowanie również w odniesieniu do usług brokerskich lub pośrednictwa.

(7) Rezolucja RB ONZ nr 2094 (2013) rozszerza również ograniczenia finansowe zawarte w pkt 8 lit. d) rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006) na dodatkowe osoby i podmioty oraz na osoby i podmioty działające w imieniu lub pod kierunkiem wskazanych osób i podmiotów, a także na osoby i podmioty będące ich własnością lub kontrolowane przez nie.

(8) Rezolucja RB ONZ nr 2094 (2013) rozszerza również ograniczenia przemieszczania się zawarte w pkt 8 lit. e) rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006) na osoby działające w imieniu lub pod kierunkiem wskazanych osób.

(9) Ponadto rezolucja RB ONZ nr 2094 (2013) przewiduje, że ograniczenia przemieszczania się zawarte w pkt 8 lit. e) rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006) mają również zastosowanie do osób, które zostały uznane przez państwo za działające w imieniu lub pod kierunkiem wskazanych osób lub podmiotów lub za pomagające w uniknięciu sankcji lub naruszające postanowienia rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013) lub 2094 (2013).

(10) Rezolucja RB ONZ nr 2094 (2013) określa również, że obywatel KRLD działający w imieniu lub pod kierunkiem wskazanych osób lub podmiotów lub pomagający w uniknięciu sankcji lub naruszający postanowienia rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013) lub 2094 (2013), zostaje wydalony.

(11) Poza tym zgodnie z rezolucją RB ONZ nr 2094 (2013) państwa uniemożliwiają świadczenie usług finansowych lub dokonywanie transferu na, poprzez lub z ich terytorium jakichkolwiek aktywów lub zasobów finansowych lub innych, w tym wielkich ilości gotówki, w odniesieniu do działań, które mogą posłużyć do realizacji programów pocisków balistycznych lub jądrowych KRLD, lub innych działań zabronionych rezolucjami RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013) lub 2094 (2013), lub do unikania środków nałożonych tymi rezolucjami.

(12) Rezolucja RB ONZ nr 2094 (2013) wzywa również państwa do przyjęcia środków, aby zabronić na ich terytoriach otwierania nowych oddziałów, jednostek zależnych lub biur przedstawicielskich banków z KRLD oraz zabronić bankom z KRLD zakładania nowych wspólnych przedsięwzięć oraz obejmowania udziałów własnościowych w bankach w jurysdykcji tych państw lub nawiązywania stosunków korespondenckich z tymi bankami. Państwa powinny również przyjmować środki zabraniające otwierania biur przedstawicielskich lub jednostek zależnych lub rachunków bankowych w KRLD przez banki znajdujące się na terytoriach tych państw lub będące w ich jurysdykcji.

(13) Ponadto rezolucja RB ONZ nr 2094 (2013) zabrania udzielania publicznego wsparcia finansowego na handel z KRLD, w przypadku gdy takie wsparcie finansowe mogłoby posłużyć do realizacji programów pocisków balistycznych lub jądrowych KRLD lub do innych działań zabronionych na mocy rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013) lub 2094 (2013), lub do unikania środków nałożonych tymi rezolucjami.

(14) Rezolucja RB ONZ nr 2094 (2013) nakłada również obowiązek kontrolowania wszelkich ładunków pochodzących z KRLD lub przeznaczonych dla KRLD lub w odniesieniu do których jako pośrednicy lub organizatorzy występowali KRLD lub jej obywatele lub osoby bądź podmioty działające w ich imieniu, w przypadku gdy istnieją uzasadnione powody, aby domniemywać, że ładunki te mogą zawierać zabronione produkty. W przypadku gdy statek odmawia poddania się kontroli, odmawia się mu prawa wjazdu.

(15) Rezolucja RB ONZ nr 2094 (2013) wzywa również państwa do odmawiania wszelkim statkom powietrznym prawa startu z odnośnego terytorium, lądowania na nim i przelotu nad nim, w przypadku gdy istnieją uzasadnione powody do domniemywania, że taki statek powietrzny zawiera zabronione produkty.

(16) Rezolucja RB ONZ nr 2094 (2013) rozciąga również zakaz dostaw, sprzedaży lub przekazywania niektórych produktów i technologii wojskowych, o których mowa w pkt 8 lit. a) i b) rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006) na dodatkowe produkty i technologie.

(17) Ponadto rezolucja RB ONZ nr 2094 (2013) wzywa również wszystkie państwa do uniemożliwiania dostaw, sprzedaży lub przekazywania do lub z KRLD, lub w odniesieniu do jej obywateli, wszelkich produktów, w przypadku gdy dane państwo stwierdzi, że artykuł taki mógłby posłużyć do realizacji programów pocisków balistycznych lub jądrowych KRLD lub do działań zabronionych rezolucjami RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013) lub 2094 (2013).

(18) Rezolucja RB ONZ nr 2094 (2013) precyzuje pojęcie „towarów luksusowych”.

(19) Rezolucja RB ONZ nr 2094 (2013) wzywa również wszystkie państwa do zachowania wzmożonej czujności wobec personelu dyplomatycznego KRLD.

(20) Niniejsza decyzja nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, a zwłaszcza z prawem do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu, prawem własności i prawem do ochrony danych osobowych. Niniejsza decyzja powinna być stosowana zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(21) Niniejsza decyzja jest także w pełni zgodna ze zobowiązaniami państw członkowskich wynikającymi z Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa.

(22) W celu zachowania przejrzystości, decyzja 2010/800/WPZiB powinna zostać uchylona i zastąpiona nową decyzją,

(23) Unia powinna podjąć dalsze działania, aby wprowadzić w życie niektóre środki,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

ROZDZIAŁ I

OGRANICZENIA WYWOZU I PRZYWOZU

Artykuł 1

1. Zakazane jest bezpośrednie lub pośrednie dostarczanie, sprzedaż lub przekazywanie KRLD następujących produktów i technologii, w tym oprogramowania, przez obywateli państw członkowskich lub poprzez terytoria państw członkowskich lub z ich terytoriów lub przy użyciu statków pływających pod banderą państw członkowskich lub ich statków powietrznych – bez względu na to, czy pochodzą one z terytoriów państw członkowskich, czy nie:

a) uzbrojenia i wszelkiego związanego z nim sprzętu, w tym broni i amunicji, pojazdów wojskowych i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zapasowych do wyżej wymienionych produktów, z wyjątkiem pojazdów niebojowych, które zostały wyprodukowane lub wyposażone w materiały w celu zapewnienia ochrony przed rakietami balistycznymi i które przeznaczone są wyłącznie do ochrony personelu Unii i jej państw członkowskich w KRLD;

b) wszelkich produktów, materiałów, sprzętu, towarów i technologii określonych przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub komitet utworzony na mocy pkt 12 rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006) (dalej zwany „Komitetem Sankcji”) zgodnie z pkt 8 lit. a) ppkt (ii) rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), pkt 5 lit. b) rezolucji RB ONZ nr 2087 (2013) i pkt 20 rezolucji RB ONZ nr 2094 (2013), które mogłyby posłużyć do realizacji programów KRLD dotyczących broni jądrowej, rakiet balistycznych lub innej broni masowego rażenia;

c) niektórych innych produktów, materiałów, sprzętu, towarów i technologii, które mogłyby posłużyć do realizacji programów KRLD dotyczących broni jądrowej, rakiet balistycznych lub innej broni masowego rażenia lub które mogłyby posłużyć jej do działalności wojskowej, w tym wszystkich towarów i technologii podwójnego zastosowania wymienionych w załączniku I do rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2009 z dnia 5 maja 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system kontroli wywozu, transferu, pośrednictwa i tranzytu w odniesieniu do produktów podwójnego zastosowania (⁴). Unia przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych produktów, które należy objąć niniejszym przepisem;

d) niektórych kluczowych składników przeznaczonych dla sektora pocisków balistycznych, takich jak niektóre rodzaje aluminium wykorzystywane w systemach powiązanych z pociskami balistycznymi. Unia przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych produktów, które należy objąć niniejszym przepisem;

e) [1] wszelkich innych produktów, które mogłyby posłużyć do realizacji programów pocisków jądrowych lub balistycznych lub innych programów w zakresie broni masowego rażenia realizowanych przez KRLD, do działań zabronionych rezolucjami RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016) lub niniejszą decyzją lub do uniknięcia środków nałożonych przez te rezolucje RB ONZ lub niniejszą decyzję. Unia podejmuje działania niezbędne do określenia odpowiednich produktów, które mają być objęte niniejszym przepisem;

f) [2] wszelkich innych produktów, z wyjątkiem żywności lub leków, jeśli państwo członkowskie stwierdzi, że dany produkt mógłby przyczynić się bezpośrednio do rozwoju zdolności operacyjnych sił zbrojnych KRLD lub do wywozu, który wspiera lub zwiększa zdolności operacyjne sił zbrojnych innego państwa poza KRLD.

2. Zakazane jest również:

a) bezpośrednie lub pośrednie zapewnianie szkoleń technicznych, doradztwa, usług, pomocy lub usług brokerskich lub innych usług pośrednictwa związanych z produktami i technologią, o których mowa w ust. 1, lub z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i z wykorzystaniem tych produktów – jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi w KRLD lub do użytku na terytorium tego państwa;

b) bezpośrednie lub pośrednie finansowanie lub zapewnianie pomocy finansowej związanej z produktami i technologią, o których mowa w ust. 1, w tym w szczególności dotacji, pożyczek i ubezpieczenia kredytów eksportowych, a także ubezpieczenia i reasekuracji, na wszelkiego rodzaju sprzedaż, dostarczanie, przekazywanie lub wywóz tych produktów i technologii lub na zapewnianie związanych z powyższymi działaniami szkoleń technicznych, doradztwa, usług, pomocy lub pośrednictwa – jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi w KRLD lub do użytku na terytorium tego państwa;

c) świadome lub celowe uczestniczenie w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście zakazów, o których mowa w lit. a) i b).

3. Zakazane jest również nabywanie od KRLD przez obywateli państw członkowskich lub przy użyciu statków pływających pod banderą państw członkowskich lub ich statków powietrznych produktów i technologii, o których mowa w ust. 1, oraz zapewnianie przez KRLD obywatelom państw członkowskich szkoleń technicznych, doradztwa, usług, pomocy, finansowania i pomocy finansowej, o których mowa w ust. 2, jest również zakazane – bez względu na to, czy pochodzą one z terytorium KRLD, czy nie.

Artykuł 1a

[3] 1.Środki nałożone na mocy art. 1 ust. 1 lit. f) nie mają zastosowania do dostarczania, sprzedaży ani przekazywania danego produktu ani jego nabycia, jeżeli:

a) państwo członkowskie stwierdzi, że działalność taka prowadzona jest wyłącznie w celach humanitarnych lub służy wyłącznie zapewnieniu środków utrzymania, że działalność ta nie zostanie wykorzystana przez osoby lub podmioty z KRLD do generowania dochodu, a także nie jest związana z żadną działalnością zakazaną na mocy rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013), 2270 (2016) lub niniejszej decyzji, pod warunkiem że dane państwo członkowskie powiadomi wcześniej Komitet Sankcji o takim ustaleniu oraz poinformuje także Komitet Sankcji o środkach podjętych w celu uniemożliwienia wykorzystywania danego produktu do takich innych celów; lub

b) Komitet Sankcji stwierdził w poszczególnych przypadkach, że dane dostarczanie, sprzedaż lub przekazanie nie byłoby sprzeczne z celami rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016).

Artykuł 2

Zakazane są: bezpośrednia lub pośrednia sprzedaż, zakup, transport lub pośrednictwo w odniesieniu do złota i metali szlachetnych, a także diamentów, na rzecz, od lub w imieniu rządu KRLD, jej organów publicznych, korporacji i agencji, banku centralnego KRLD, a także osób i podmiotów działających na ich rzecz lub pod ich kierunkiem lub podmiotów stanowiących ich własność lub kontrolowanych przez nie. Unia przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych produktów, które należy objąć niniejszym przepisem.

Artykuł 2a

[4] Zakazuje się nabywania od KRLD przez obywateli państw członkowskich lub przy użyciu statków pływających pod banderą państw członkowskich lub ich statków powietrznych, złota, rudy tytanu, rudy wanadu oraz pierwiastków ziem rzadkich, bez względu na to, czy pochodzą one z terytorium KRLD czy nie. Unia podejmuje działania niezbędne do określenia odpowiednich produktów, które mają być objęte niniejszym przepisem.

Artykuł 4a

[5] 1. Zakazuje się nabywania od KRLD przez obywateli państw członkowskich lub przy użyciu statków pływających pod banderą państw członkowskich lub ich statków powietrznych, węgla, żelaza i rudy żelaza, bez względu na to, czy pochodzą one z terytorium KRLD czy nie. Unia podejmuje działania niezbędne do określenia odpowiednich produktów, które mają być objęte niniejszym przepisem.

2. Ustęp 1 nie ma zastosowania w odniesieniu do węgla, co do którego państwo członkowskie potwierdzi na podstawie wiarygodnych informacji, że pochodzi spoza KRLD i był transportowany przez KRLD wyłącznie w celu wywozu z portu Rason, pod warunkiem że dane państwo członkowskie powiadomi wcześniej Komitet Sankcji, a transakcje takie nie mają związku z generowaniem dochodów na rzecz programów jądrowych lub balistycznych KRLD lub innych działań zakazanych na mocy rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016), lub niniejszej decyzji.

3. Ustęp 1 nie ma zastosowania w odniesieniu do transakcji, co do których stwierdzono, że są przeprowadzane wyłącznie w celu zapewnienia środków utrzymania i nie mają związku z generowaniem dochodów na rzecz programów jądrowych lub balistycznych KRLD lub innych działań zakazanych na mocy rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016), lub niniejszej decyzji.

Artykuł 4b

[6] 1. Zakazuje się sprzedaży lub dostarczania do KRLD paliwa lotniczego, w tym benzyny lotniczej, paliwa typu benzynowego do silników odrzutowych, paliwa typu nafty do silników odrzutowych oraz paliwa typu nafty do silników rakietowych, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich lub przy użyciu statków pływających pod banderą państw członkowskich lub ich statków powietrznych, bez względu na to, czy pochodzą one z terytorium państw członkowskich czy nie.

2. Ustęp 1 nie ma zastosowania, jeżeli Komitet Sankcji zatwierdził wcześniej w poszczególnych przypadkach i na zasadzie wyjątku przekazywanie do KRLD takich produktów w celu zaspokojenia zweryfikowanych podstawowych potrzeb humanitarnych oraz z zastrzeżeniem szczegółowych ustaleń w zakresie skutecznego monitorowania dostawy i wykorzystania.

3. Ustęp 1 nie ma zastosowania w odniesieniu do sprzedaży lub dostarczania paliwa lotniczego dla cywilnych pasażerskich statków powietrznych poza KRLD wyłącznie do wykorzystania podczas ich lotu do KRLD i lotu powrotnego.

Artykuł 3

Zakazane jest dostarczanie nowo drukowanych lub bitych lub nieemitowanych banknotów i monet w walucie KRLD bankowi centralnemu KRLD lub na jego rzecz.

Artykuł 4

Zakazane jest bezpośrednie lub pośrednie dostarczanie, sprzedaż lub przekazywanie towarów luksusowych do KRLD przez obywateli państw członkowskich, poprzez terytoria państw członkowskich lub z ich terytoriów lub przy użyciu statków pływających pod banderą państw członkowskich lub ich statków powietrznych – bez względu na to, czy pochodzą one z terytoriów państw członkowskich, czy nie. Unia przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych produktów, które należy objąć niniejszym przepisem.

ROZDZIAŁ II

OGRANICZENIA WSPARCIA FINANSOWEGO HANDLU

Artykuł 5

[7] Państwa członkowskie nie udzielają publicznego ani prywatnego wsparcia finansowego na rzecz wymiany handlowej z KRLD, w tym kredytów eksportowych, gwarancji lub ubezpieczeń, własnym obywatelom lub podmiotom prowadzącym taką wymianę handlową w przypadkach, gdy takie wsparcie finansowe mogłoby posłużyć do realizacji programów lub działań KRLD dotyczących broni jądrowej, rakiet balistycznych lub innej broni masowego rażenia lub innych działań zakazanych rezolucjami RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016), lub niniejszą decyzją lub do unikania środków nałożonych tymi rezolucjami RB ONZ lub niniejszą decyzją.

ROZDZIAŁ III

SEKTOR FINANSOWY

Artykuł 6

Państwa członkowskie nie podejmują wobec KRLD nowych zobowiązań dotyczących dotacji, pomocy finansowej lub pożyczek na zasadach preferencyjnych, w tym przez ich uczestnictwo w międzynarodowych instytucjach finansowych, z wyjątkiem zobowiązań w celach humanitarnych i rozwojowych bezpośrednio związanych z potrzebami ludności cywilnej lub z propagowaniem eliminowania broni jądrowej. Państwa członkowskie zachowują również czujność, dążąc do ograniczenia obecnych zobowiązań i, w miarę możliwości, całkowitego wycofania się z nich.

Artykuł 7

1. [8] Aby uniemożliwić świadczenie usług finansowych lub przekazywanie na terytorium państw członkowskich, poprzez nie lub z tego terytorium, lub na rzecz lub przez ich obywateli lub podmiotów utworzonych na mocy ich prawa krajowego, lub osób lub instytucji finansowych objętych ich jurysdykcją, jakichkolwiek aktywów lub zasobów finansowych, w tym wielkich ilości gotówki, lub innych, które mogłyby posłużyć do realizacji programów lub działań KRLD dotyczących broni jądrowej, rakiet balistycznych i innej broni masowego rażenia lub innych działań zabronionych rezolucjami RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016), lub niniejszą decyzją, lub do unikania środków nałożonych tymi rezolucjami RB ONZ lub niniejszą decyzją, państwa członkowskie prowadzą wzmożone monitorowanie – zgodnie z ich organami i przepisami krajowymi – działań instytucji finansowych podlegających ich jurysdykcji prowadzonych z:

a) bankami mającymi siedzibę w KRLD;

b) podlegającymi jurysdykcji państw członkowskich oddziałami i jednostkami zależnymi banków mających siedzibę w KRLD, wymienionymi w załączniku IV;

c) niepodlegającymi jurysdykcji państw członkowskich oddziałami i jednostkami zależnymi banków mających siedzibę w KRLD, wymienionymi w załączniku V; oraz

d) podmiotami finansowymi niemającymi siedziby w KRLD ani niepodlegającymi jurysdykcji państw członkowskich, ale kontrolowanymi przez osoby i podmioty mające siedzibę w KRLD wymienione w załączniku V,

aby uniknąć sytuacji, gdy działania takie służą programom lub działaniom KRLD dotyczącym broni jądrowej, rakiet balistycznych lub innej broni masowego rażenia.

2. Z powyższych względów wymaga się od instytucji finansowych, aby podczas swoich działań prowadzonych z bankami i podmiotami finansowymi wymienionymi w ust. 1:

a) stale monitorowały ruch na rachunkach, w tym za pomocą swoich programów należytej staranności wobec klientów i w ramach swoich zobowiązań odnoszących się do przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu;

b) wymagały wpisywania w rubrykach blankietów zleceń płatniczych wszystkich informacji odnoszących się do zleceniodawcy i beneficjenta danej transakcji oraz aby odmawiały przeprowadzenia transakcji, gdy informacje te nie są dostarczone;

c) zachowywały całą dokumentację dotyczącą transakcji przez okres pięciu lat i udostępniały ją na żądanie organów krajowych;

d) jeżeli podejrzewają lub mają uzasadnione powody, by podejrzewać, że środki finansowe mogłyby posłużyć programom lub działaniom KRLD dotyczącym broni jądrowej, rakiet balistycznych lub innej broni masowego rażenia, niezwłocznie zawiadamiały o swoich podejrzeniach jednostkę wywiadu finansowego (FIU) lub inny właściwy organ wyznaczony przez dane państwo członkowskie. FIU lub ten inny właściwy organ uzyskuje w wymaganym czasie bezpośredni lub pośredni dostęp do informacji finansowych, administracyjnych i związanych z egzekwowaniem prawa, które są niezbędne do odpowiedniego wypełniania tego zadania, w tym do analizy zgłoszeń podejrzanych transakcji.

Artykuł 8

[9] 1. Zakazane jest otwieranie oddziałów, jednostek zależnych lub biur przedstawicielskich banków KRLD, w tym banku centralnego KRLD, jego oddziałów i jednostek zależnych oraz innych podmiotów finansowych, o których mowa w art. 7 ust. 1, na terytorium państw członkowskich.

2. Istniejące oddziały, jednostki zależne i biura przedstawicielskie zamyka się w ciągu dziewięćdziesięciu dni od przyjęcia rezolucji RB ONZ nr 2270 (2016).

3.Zakazane jest, aby banki KRLD, w tym bank centralny KRLD, jego oddziały i jednostki zależne oraz inne podmioty finansowe, o których mowa w art. 7 ust. 1:

a) zakładały nowe wspólne przedsięwzięcia z bankami podlegającymi jurysdykcji państw członkowskich;

b) obejmowały udziały własnościowe w bankach podlegających jurysdykcji państw członkowskich;

c) nawiązywały lub utrzymywały stosunki korespondenckie z bankami podlegającymi jurysdykcji państw członkowskich,

chyba że transakcje, o których mowa w lit. a), b) i c) powyżej, zostały wcześniej zatwierdzone przez Komitet Sankcji.

4. Istniejące wspólne przedsięwzięcia, udziały własnościowe i stosunki korespondenckie z bankami KRLD zostają zakończone w ciągu dziewięćdziesięciu dni od przyjęcia rezolucji RB ONZ nr 2270 (2016).

5. Instytucje finansowe na terytorium państw członkowskich lub podlegające ich jurysdykcji nie mogą otwierać biur przedstawicielskich, jednostek zależnych, oddziałów ani rachunków bankowych w KRLD.

6. Istniejące biura przedstawicielskie, jednostki zależne lub rachunki bankowe w KRLD zamyka się w ciągu dziewięćdziesięciu dni od przyjęcia rezolucji RB ONZ nr 2270 (2016), jeżeli dane państwo jest w posiadaniu wiarygodnych informacji dających uzasadnione podstawy, by domniemywać, że takie usługi finansowe mogłyby posłużyć do realizacji programów pocisków jądrowych lub balistycznych KRLD lub innych działań zakazanych rezolucjami RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016).

7. Ustęp 6 nie ma zastosowania, jeżeli Komitet Sankcji stwierdzi w poszczególnych przypadkach, że takie biura, jednostki zależne lub rachunki są wymagane w celu dostarczenia pomocy humanitarnej lub do działalności misji dyplomatycznych w KRLD zgodnie z Konwencją wiedeńską o stosunkach dyplomatycznych lub działalności Organizacji Narodów Zjednoczonych lub wyspecjalizowanych agencji ONZ, lub powiązanych organizacji, lub w jakichkolwiek innych celach zgodnie z rezolucją RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016).

Artykuł 9

Zakazane są – dokonywane bezpośrednio lub pośrednio – sprzedaż lub kupno obligacji państwowych KRLD lub gwarantowanych przez państwo, wydanych po 18 lutego 2013 r., pośrednictwo w handlu nimi lub pomoc w ich wydawaniu, na rzecz lub od rządu KRLD, jej organów publicznych, korporacji i agencji, banku centralnego KRLD, banków mających siedzibę w KRLD, lub podlegających albo niepodlegających jurysdykcji państw członkowskich oddziałów i filii banków mających siedzibę w KRLD, lub podmiotów finansowych, które nie mają siedziby w KRLD, ani nie podlegają jurysdykcji państw członkowskich, ale są kontrolowane przez osoby i podmioty mające siedzibę w KRLD, a także jakiekolwiek osoby i podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem, lub podmioty, które do nich należą lub są przez nie kontrolowane.

ROZDZIAŁ IV

SEKTOR TRANSPORTOWY

Artykuł 10

1. [10] Państwa członkowskie – w porozumieniu ze swoimi organami krajowymi i zgodnie ze swoimi przepisami krajowym oraz prawem międzynarodowym, w tym Konwencjami wiedeńskimi o stosunkach dyplomatycznych i konsularnych – dokonują kontroli wszelkich ładunków wysyłanych do KRLD i przysyłanych z tego państwa na ich terytorium lub przemieszczanych tranzytem przez ich terytorium, w tym w ich portach lotniczych i morskich oraz wolnych obszarach celnych, lub ładunków, w odniesieniu do których jako pośrednicy lub organizatorzy występowali: KRLD lub obywatele KRLD lub osoby bądź podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierownictwem, lub podmioty będące w ich posiadaniu lub pod ich kontrolą, lub osoby lub podmioty wymienione w załączniku I, lub ładunków transportowanych na statkach pływających pod banderą KRLD lub statkach powietrznych tego kraju, w celu zapewnienia, by żadne produkty nie były przekazywane z naruszeniem rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) i 2270 (2016).

1a. [11] Państwa członkowskie – w porozumieniu ze swoimi organami krajowymi i zgodnie ze swoimi przepisami krajowym oraz prawem międzynarodowym, w tym Konwencjami wiedeńskimi o stosunkach dyplomatycznych i konsularnych – dokonują kontroli wszelkich ładunków wysyłanych do KRLD i przysyłanych z tego państwa na ich terytorium lub przemieszczanych tranzytem przez ich terytorium lub ładunków, w odniesieniu do których jako pośrednicy lub organizatorzy występowali: KRLD lub obywatele KRLD lub osoby bądź podmioty działające w ich imieniu, w tym w portach lotniczych i morskich, jeżeli te państwa członkowskie są w posiadaniu informacji dających uzasadnione podstawy, by domniemywać, że dany ładunek zawiera produkty, których dostarczanie, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz są zakazane na mocy niniejszej decyzji.

2. Za zgodą państwa bandery państwa członkowskie przeprowadzają inspekcje statków na pełnym morzu, o ile posiadają informacje dające uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że ładunek takich statków zawiera produkty, których dostarczanie, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz są zakazane na mocy niniejszej decyzji.

3. Państwa członkowskie zgodnie ze swoimi przepisami krajowymi współpracują przy przeprowadzaniu kontroli dokonywanych na mocy ust. 1 i 2.

4. Statki powietrzne i statki transportujące ładunki wysyłane do KRLD i przysyłane z tego państwa podlegają wymogowi dodatkowej informacji poprzedzającej przyjazd lub wyjazd w przypadku wszystkich towarów wwożonych do państwa członkowskiego lub z niego wywożonych.

5. W przypadku przeprowadzania kontroli, o których mowa w ust. 1 i 2, państwa członkowskie dokonują zajęcia i zniszczenia produktów, których dostarczania, sprzedaży, przekazywania lub wywozu zakazuje się na mocy niniejszej decyzji zgodnie z pkt 14 rezolucji RB ONZ nr 1874 (2009) i pkt 8 rezolucji RB ONZ nr 2087 (2013).

6. Państwa członkowskie odmawiają prawa wejścia do swoich portów wszelkim statkom, które odmówiły poddania się kontroli po zatwierdzeniu takiej kontroli przez państwo bandery danego statku lub w przypadku gdy statek pod banderą KRLD odmówił poddania się kontroli na mocy pkt 12 rezolucji RB ONZ nr 1874 (2009).

7. Ustęp 6 nie ma zastosowania, w przypadku gdy wejście do portu jest konieczne do celów kontroli lub w sytuacji nagłej lub w przypadku powrotu takiego statku do portu macierzystego.

Artykuł 11

[12] 1. Państwa członkowskie odmawiają wszelkim statkom powietrznym prawa startu ze swojego terytorium, lądowania na nim lub przelotu nad nim, w przypadku gdy państwa te są w posiadaniu informacji dających uzasadnione podstawy, by domniemywać, że ładunek zawiera produkty, których dostarczanie, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz są zabronione na mocy rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016), lub na mocy niniejszej decyzji.

2. Ustęp 1 nie ma zastosowania w przypadku lądowania awaryjnego lub pod warunkiem dokonania lądowania w celu przejścia kontroli.

Artykuł 11a

[13] 1. Państwa członkowskie zakazują wejścia do swoich portów wszelkim statkom, jeżeli są w posiadaniu informacji dających uzasadnione podstawy, by domniemywać, że statek jest własnością lub pod kontrolą, bezpośrednio lub pośrednio, osób lub podmiotów wymienionych w załączniku I lub zawiera ładunek, którego dostarczanie, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz są zakazane na mocy rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016).

2. Ustęp 1 nie ma zastosowania w sytuacji nagłej lub w przypadku powrotu danego statku do portu macierzystego lub do celów kontroli lub jeżeli Komitet Sankcji stwierdzi wcześniej, że takie wejście do portu jest konieczne w celach humanitarnych lub wszelkich innych celach zgodnych z celami rezolucji RB ONZ 2270 (2016).

Artykuł 12

Zakazuje się świadczenia na rzecz statków KRLD usług bunkrowania lub zaopatrzenia statków lub innego rodzaju usług dla statków, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, o ile posiadają oni informacje dające uzasadnione podstawy, by domniemywać, że dane statki przewożą towary, których dostarczanie, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz są zakazane na mocy niniejszej decyzji, chyba że świadczenie tych usług jest niezbędne do celów humanitarnych lub do momentu przeprowadzenia inspekcji ładunku, a w razie potrzeby jego zajęcia i zniszczenia, zgodnie z art. 10 ust. 1, 2 i 5.

Artykuł 12a

[14] 1. Zakazuje się leasingu lub czarteru statków powietrznych lub statków pływających pod banderą lub świadczenia usług załogowych KRLD wszelkim osobom lub podmiotom wymienionym w załączniku I, wszelkim innym osobom lub podmiotom, co do których państwo członkowskie stwierdziło, że pomagały w uniknięciu sankcji lub naruszeniu postanowień rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016), wszelkim osobom lub podmiotom działającym w imieniu lub pod kierownictwem wyżej wymienionych osób lub podmiotów oraz wszelkim podmiotom będących własnością wyżej wymienionych osób lub podmiotów lub przez nie kontrolowanych.

2. Ustępu 1 nie stosuje się do leasingu, czarteru ani świadczenia usług załogowych, pod warunkiem że dane państwo członkowskie powiadomiło wcześniej w poszczególnych przypadkach Komitet Sankcji oraz przekazało mu informacje wskazujące na to, że takie działania służą wyłącznie zapewnieniu środków utrzymania, że działania te nie zostaną wykorzystane przez osoby lub podmioty z KRLD do generowania dochodów, a także informacje dotyczące środków zastosowanych w celu uniemożliwienia, by takie działania przyczyniały się do naruszenia postanowień rezolucji RB ONZ 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016).

Artykuł 12b

[15] Państwa członkowskie wyrejestrowują każdy statek, który jest własnością KRLD, jest obsługiwany przez to państwo lub któremu KRLD zapewnia załogę, oraz nie rejestrują żadnego statku, który został wyrejestrowany przez inne państwo zgodnie z pkt 19 rezolucji RB ONZ nr 2270 (2016).

Artykuł 12c

[16] 1. Zakazuje się rejestrowania statków w KRLD, uzyskiwania zezwolenia na wykorzystywanie przez dany statek bandery KRLD lub posiadana, leasingowania, obsługi lub świadczenia wszelkich usług w zakresie klasyfikacji, certyfikacji statków lub powiązanych usług, lub ubezpieczania wszelkich statków pływających pod banderą przez KRLD.

2. Ustęp 1 nie ma zastosowania do działań zgłoszonych wcześniej, w poszczególnych przypadkach przez Komitet Sankcji, pod warunkiem że odnośne państwo członkowskie przekazało Komitetowi Sankcji szczegółowe informacje na temat tych działań, w tym nazwiska osób i nazwy podmiotów uczestniczących w nich, informacje wskazujące na to, że takie działania służą wyłącznie zapewnieniu środków utrzymania, że działanie te nie zostaną wykorzystane przez osoby lub podmioty z KRLD do generowania dochodów, a także informacje dotyczące środków zastosowanych w celu uniemożliwienia, by takie działania przyczyniały się do naruszenia rezolucji RB ONZ 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016).

ROZDZIAŁ V

OGRANICZENIA DOTYCZĄCE PRAWA WJAZDU I POBYTU

Artykuł 13

1. [17] Państwa członkowskie stosują niezbędne środki, by uniemożliwić wjazd na ich terytorium lub przejazd przez nie:

a) osób wskazanych przez Komitet Sankcji lub przez Radę Bezpieczeństwa jako odpowiedzialne za politykę KRLD – także przez jej wspieranie lub promowanie – w odniesieniu do programów dotyczących broni jądrowej, rakiet balistycznych lub innej broni masowego rażenia, a także członków rodzin tych osób, lub osób działających w ich imieniu lub pod ich kierunkiem, wymienionych w załączniku I;

b) osób nieobjętych załącznikiem I, wymienionych w załączniku II:

(i) odpowiedzialnych, w tym poprzez wspieranie lub promowanie, za programy pocisków balistycznych lub jądrowych KRLD lub jej inne programy związane z bronią masowego rażenia lub osób działających w ich imieniu lub pod ich kierunkiem;

(ii) zaangażowanych w świadczenie usług finansowych lub przekazywanie na terytorium państw członkowskich, przez nie lub z tego terytorium, z udziałem obywateli państw członkowskich lub podmiotów utworzonych na mocy ich prawa krajowego, osób lub instytucji finansowych działających na ich terytorium, jakichkolwiek aktywów lub zasobów finansowych lub innych, które mogą posłużyć do realizacji programów KRLD dotyczących broni jądrowej, rakiet balistycznych i innej broni masowego rażenia;

(iii) zaangażowanych, w tym przez świadczenie usług finansowych, w dostarczanie do lub z KRLD broni i wszystkich rodzajów materiałów z nią związanych lub dostarczanie do KRLD produktów, materiałów, sprzętu, towarów i technologii, które mogłyby przyczyniać się do dalszego prowadzenia przez KRLD programów dotyczących broni jądrowej, pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia;

c) osób nieobjętych załącznikiem I lub załącznikiem II działających w imieniu lub pod kierunkiem osoby wymienionej lub podmiotu wymienionego w załączniku I lub załączniku II, lub osób pomagających w uniknięciu sankcji lub naruszających postanowienia rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016), lub niniejszej decyzji, wymienionych w załączniku III do niniejszej decyzji.

2. [18] Ustęp 1 lit. a) nie ma zastosowania, jeżeli Komitet Sankcji stwierdzi w poszczególnych przypadkach, że taka podróż jest uzasadniona potrzebą humanitarną, w tym obowiązkami religijnymi, lub jeżeli Komitet Sankcji dojdzie do wniosku, że odstępstwo przybliży w inny sposób realizację celów wyznaczonych przez rezolucję RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009)), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016).

3. Ustęp 1 nie zobowiązuje państwa członkowskiego do odmowy swoim obywatelom wjazdu na terytorium tego państwa członkowskiego.

4. Ustęp 1 pozostaje bez uszczerbku dla zobowiązań państwa członkowskiego wynikających z prawa międzynarodowego, w przypadkach gdy:

a) jest państwem goszczącym międzynarodową organizację międzyrządową;

b) jest ono państwem goszczącym międzynarodową konferencję zwołaną przez ONZ lub odbywającą się pod jej auspicjami;

c) zastosowanie ma umowa wielostronna przyznająca przywileje i immunitety;

d) zastosowanie ma traktat pojednawczy z 1929 r. (traktat laterański) zawarty między Stolicą Apostolską (Państwem Watykańskim) a Włochami.

5. Uznaje się również, że ust. 4 ma zastosowanie w przypadkach, gdy państwo członkowskie jest państwem przyjmującym Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).

6. Rada jest należycie informowana o wszystkich przypadkach przyznania przez państwo członkowskie odstępstwa na mocy ust. 4 lub 5.

7. Państwa członkowskie mogą zastosować odstępstwa od środków nałożonych na podstawie ust. 1 lit. b) w przypadkach, gdy podróż jest uzasadniona pilną potrzebą humanitarną lub uczestnictwem w posiedzeniach międzyrządowych, włącznie z posiedzeniami popieranymi przez Unię lub których gospodarzem jest państwo członkowskie sprawujące przewodnictwo w OBWE, gdzie prowadzony jest dialog polityczny bezpośrednio wspierający demokrację, prawa człowieka i praworządność w KRLD.

8. Państwo członkowskie, które zamierza przyznać odstępstwa, o których mowa w ust. 7, powiadamia o tym Radę na piśmie. Odstępstwo uznaje się za przyznane, jeżeli żaden członek Rady nie wniesie pisemnego sprzeciwu w ciągu dwóch dni roboczych od otrzymania informacji o proponowanym odstępstwie. W przypadku gdy jeden lub kilku członków Rady wniesie sprzeciw, Rada może postanowić o przyznaniu proponowanego odstępstwa, stanowiąc większością kwalifikowaną.

9. Ustęp 1 lit. c) nie ma zastosowania w przypadku tranzytu przedstawicieli rządu KRLD do siedziby głównej ONZ w celach związanych z działalnością ONZ.

10. W przypadku gdy zgodnie z ust. 4, 5, 7 i 9 państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez nie osobom wymienionym w załączniku I, II lub III, zezwolenie ograniczone jest do celu, w którym zostało udzielone i do osób, których dotyczy.

11. Państwa członkowskie zachowują czujność i powściągliwość w odniesieniu do wjazdu na ich terytoria lub przejazdu przez nie osób działających w imieniu lub pod kierunkiem wskazanych osób lub podmiotów wymienionych w załączniku I.

Artykuł 14

1. Państwa członkowskie wydalają ze swoich terytoriów obywateli KRLD, co do których stwierdzono, że działają w imieniu lub pod kierunkiem osoby wymienionej lub podmiotu wymienionego w załączniku I lub załączniku II lub co do których stwierdzono, że pomagają w uniknięciu sankcji lub naruszają postanowienia rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013) lub 2094 (2013) lub niniejszej decyzji, w celu repatriacji do KRLD zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami prawa krajowego i międzynarodowego.

2. Ustęp 1 nie ma zastosowania, w przypadku gdy obecność danej osoby jest niezbędna do spełnienia wymogów procesu sądowego lub wyłącznie z powodów medycznych, bezpieczeństwa lub innych powodów humanitarnych.

Artykuł 14a

[19] 1. Państwa członkowskie wydalają ze swoich terytoriów dyplomatów KRLD, przedstawicieli rządu lub innych obywateli KRLD działających z upoważnienia rządu, co do których stwierdzą, że działają w imieniu lub pod kierunkiem osoby lub podmiotu wymienionych w załączniku I, lub osoby lub podmiotów pomagających w uniknięciu sankcji lub naruszających postanowienia rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016); wydalenie to ma na celu repatriację odnośnych osób do KRLD, zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami prawa krajowego i międzynarodowego.

2. Ustęp 1 nie ma zastosowania w przypadku tranzytu przedstawicieli rządu KRLD do siedziby głównej ONZ lub innych obiektów ONZ w celach związanych z działalnością ONZ.

3. Ustęp 1 nie ma zastosowania w przypadku, gdy obecność danej osoby jest niezbędna do spełnienia wymogów procesu sądowego lub wyłącznie z powodów medycznych, bezpieczeństwa lub innych powodów humanitarnych. lub jeżeli Komitet Sankcji stwierdził w poszczególnych przypadkach, że wydalenie danej osoby byłoby sprzeczne z celami rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) i 2270 (2016).

Artykuł 14b

[20] 1. Państwa członkowskie wydalają ze swoich terytoriów obywateli państw trzecich, co do których stwierdzą, że działają w imieniu lub pod kierunkiem osoby lub podmiotu wymienionych w załączniku I lub pomagają w uniknięciu sankcji, lub naruszają postanowienia rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016); wydalenie to ma na celu repatriację odnośnych osób do państwa, którego są obywatelami, zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami prawa krajowego i międzynarodowego.

2. Ustęp 1 nie ma zastosowania w przypadku, gdy obecność danej osoby jest niezbędna do spełnienia wymogów procesu sądowego lub wyłącznie z powodów medycznych, bezpieczeństwa lub innych powodów humanitarnych, lub jeżeli Komitet Sankcji stwierdził w poszczególnych przypadkach, że wydalenie danej osoby byłoby sprzeczne z celami rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) i 2270 (2016).

3. Ustęp 1 nie ma zastosowania w przypadku tranzytu przedstawicieli rządu KRLD do siedziby głównej ONZ lub innych obiektów ONZ w celach związanych z działalnością ONZ.

ROZDZIAŁ VI

ZAMROŻENIE ŚRODKÓW FINANSOWYCH I ZASOBÓW GOSPODARCZYCH

Artykuł 15

1. Wszelkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do następujących osób i podmiotów lub przez nie posiadane, przechowywane lub kontrolowane, bezpośrednio lub pośrednio:

a) osób i podmiotów wskazanych przez Komitet Sankcji lub Radę Bezpieczeństwa jako zaangażowane w programy KRLD dotyczące broni jądrowej, rakiet balistycznych lub innej broni masowego rażenia, lub wspierające takie programy – w tym przez stosowanie niedozwolonych środków – lub osób lub podmiotów działających w ich imieniu lub pod ich kierunkiem lub podmiotów będących ich własnością lub kontrolowanych przez nie – w tym przez stosowanie niedozwolonych środków – wymienionych w załączniku I;

b) osób i podmiotów nieobjętych załącznikiem I, wymienionych w załączniku II:

(i) odpowiedzialnych, także przez wspieranie lub promowanie, za programy KRLD dotyczące broni jądrowej, rakiet balistycznych lub innej broni masowego rażenia lub osób lub podmiotów działających w ich imieniu lub pod ich kierunkiem lub osób lub podmiotów będących ich własnością lub kontrolowanych przez nie, w tym przez stosowanie niedozwolonych środków;

(ii) zaangażowanych w świadczenie usług finansowych lub przekazywanie na terytorium państw członkowskich, przez nie lub z tego terytorium, z udziałem obywateli państw członkowskich lub podmiotów utworzonych na mocy ich prawa krajowego, osób lub instytucji finansowych działających na ich terytorium, jakichkolwiek aktywów lub zasobów finansowych lub innych, które mogą posłużyć do realizacji programów lub działań KRLD dotyczących broni jądrowej, rakiet balistycznych i innej broni masowego rażenia, lub osób lub podmiotów działających w ich imieniu lub pod ich kierunkiem lub osób lub podmiotów będących ich własnością lub kontrolowanych przez nie;

c) [21] osób i podmiotów nieobjętych załącznikiem I ani załącznikiem II działających w imieniu lub pod kierunkiem osoby lub podmiotu wymienionych w załączniku I lub załączniku II, lub osób pomagających w uniknięciu sankcji lub naruszających postanowienia rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016), lub niniejszej decyzji, wymienionych w załączniku III do niniejszej decyzji;

d) [22] podmiotów rządu KRLD lub Partii Pracy Korei, lub osób lub podmiotów działających w ich imieniu lub pod ich kierunkiem, lub podmiotów będących ich własnością lub kontrolowanych przez nie, jeśli państwo członkowskie stwierdzi, że są związane z programami pocisków jądrowych lub balistycznych KRLD lub innymi działaniami zakazanymi rezolucjami RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016) zostają zamrożone.

2. Nie udostępnia się żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych, bezpośrednio ani pośrednio, osobom i podmiotom, o których mowa w ust. 1, lub na rzecz tych osób i podmiotów.

3. Możliwe jest wyłączenie w odniesieniu do środków finansowych i zasobów gospodarczych, które są:

a) konieczne do zaspokojenia podstawowych potrzeb, w tym do opłacenia artykułów spożywczych, czynszu lub kredytu hipotecznego, leków i leczenia, podatków, składek ubezpieczeniowych i opłat na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych; lub

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub należności za usługi, zgodnie z prawem krajowym, związane z rutynowym przechowywaniem i utrzymaniem zamrożonych środków finansowych i zasobów gospodarczych,

po powiadomieniu, w stosownych przypadkach, Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie o zamiarze udzielenia zezwolenia na dostęp do tych funduszy i zasobów gospodarczych oraz niepodjęciu przez Komitet Sankcji decyzji odmownej w terminie pięciu dni roboczych od takiego powiadomienia.

4. Możliwe jest zastosowanie odstępstwa wobec środków finansowych i zasobów gospodarczych, które są:

a) konieczne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków W odpowiednim przypadku, zainteresowane państwo członkowskie powinno powiadomić oraz uzyskać zgodę Komitetu Sankcji; lub

b) przedmiotem zastawu lub orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego, w którym to przypadku środki finansowe i zasoby gospodarcze mogą być wykorzystane do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub do wykonania orzeczenia pod warunkiem że zastaw ten został ustanowiony lub orzeczenie zostało wydane przed dniem, w którym dana osoba lub dany podmiot, o których mowa w ust. 1, zostały wskazane przez Komitet Sankcji, Radę Bezpieczeństwa lub Radę, i zastaw ten nie został ustanowiony ani orzeczenie nie zostało wydane na rzecz osoby lub podmiotu, o których mowa w ust. 1. W odpowiednim przypadku, zainteresowane państwo członkowskie powiadamia uprzednio Komitet Sankcji.

5. Ustęp 2 nie ma zastosowania do środków zwiększających saldo zamrożonych rachunków z tytułu:

a) odsetek i innych dochodów od tych rachunków; lub

b) należności z tytułu kontraktów, umów lub zobowiązań zawartych lub powstałych przed dniem 14 października 2006 r.,

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i należności nadal podlegają przepisom ust. 1.

6. W przypadku koreańskiego przedsiębiorstwa Korea National Insurance Corporation (zwanego dalej „KNIC”):

a) właściwe państwo członkowskie może udzielić zezwolenia na otrzymanie przez unijne osoby i podmioty płatności od KNIC, pod warunkiem że:

(i) płatność jest należna:

— zgodnie z postanowieniami umowy o świadczenie usług ubezpieczeniowych przez KNIC, które są niezbędne do prowadzenia przez unijną osobę lub unijny podmiot działalności w KRLD, lub

— zgodnie z postanowieniami umowy o świadczenie usług ubezpieczeniowych przez KNIC w związku ze szkodą wyrządzoną na terytorium UE przez którąkolwiek ze stron takiej umowy;

(ii) płatność nie jest bezpośrednio ani pośrednio dokonywana na rzecz osoby lub podmiotu, o których mowa w ust. 1; oraz

(iii) płatność nie dotyczy bezpośrednio ani pośrednio działalności zabronionej na mocy niniejszej decyzji;

b) właściwe państwo członkowskie może udzielić zezwolenia na dokonanie przez unijne osoby i podmioty płatności na rzecz KNIC wyłącznie w celu uzyskania usług ubezpieczeniowych niezbędnych w przypadku działalności takich osób lub podmiotów w KRLD, pod warunkiem że dany rodzaj działalności nie jest zabroniony na mocy niniejszej decyzji;

c) zezwolenie takie nie jest wymagane w przypadku płatności dokonywanych przez KNIC lub na jego rzecz, które są niezbędne do celów urzędowych misji dyplomatycznych lub konsularnych państwa członkowskiego w KRLD;

d) ust. 1 nie uniemożliwia KNIC dokonania płatności należnej z tytułu umowy zawartej przed umieszczeniem KNIC w wykazie, pod warunkiem że właściwe państwo członkowskie stwierdziło, iż:

(i)umowa nie ma związku z jakimikolwiek zakazanymi produktami, materiałami, sprzętem, towarami, technologiami, pomocą, szkoleniami, pomocą finansową, inwestycjami, pośrednictwem ani usługami, o których mowa w niniejszej decyzji;

(ii) płatność nie jest bezpośrednio ani pośrednio dokonywana na rzecz osoby lub podmiotu, o których mowa w ust. 1.

Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu.

Artykuł 15a

[23] Artykuł 15 ust. 1 lit. d) nie ma zastosowania w odniesieniu do środków finansowych, innych aktywów finansowych i zasobów gospodarczych, które są wymagane do prowadzenia działalności misji KRLD przy Organizacji Narodów Zjednoczonych i jej organizacji wyspecjalizowanych oraz powiązanych organizacji lub innych misji dyplomatycznych i konsularnych KRLD, a także do wszelkich środków finansowych, innych aktywów finansowych i zasobów gospodarczych, co do których Komitet Sankcji stwierdzi wcześniej w poszczególnych przypadkach, że są wymagane do dostarczania pomocy humanitarnej, denuklearyzacji lub wszelkich innych celów zgodnych z założeniami rezolucji RB ONZ nr 2270 (2016).

Artykuł 15b

[24] 1. Zamyka się biura przedstawicielskie podmiotów wymienionych w załączniku I.

2. Zakazuje się bezpośredniego lub pośredniego udziału we wspólnych przedsięwzięciach lub wszelkich innych porozumieniach handlowych przez podmioty wymienione w załączniku I, a także osoby lub podmioty działające na ich rzecz lub w ich imieniu.

ROZDZIAŁ VII

INNE ŚRODKI OGRANICZAJĄCE

Artykuł 16

[25] Państwa członkowskie stosują wszelkie niezbędne środki w celu zachowania czujności i uniemożliwiania specjalistycznego kształcenia lub szkolenia obywateli KRLD – na swoich terytoriach lub przez swoich obywateli – w dziedzinach, które mogą wesprzeć działania KRLD w dziedzinie jądrowej wrażliwe z punktu widzenia proliferacji oraz opracowywanie systemów przenoszenia broni jądrowej, w tym nauczania lub szkolenia w zakresie zaawansowanej fizyki, zaawansowanych symulacji komputerowych i powiązanych dziedzin informatyki, nawigacji przestrzennej, inżynierii jądrowej, inżynierii kosmicznej, inżynierii lotniczej oraz w powiązanych dyscyplinach.

Artykuł 17

[26] Państwa członkowskie, zgodnie z prawem międzynarodowym, zachowują wzmożoną czujność wobec personelu dyplomatycznego KRLD, aby uniemożliwić takim osobom przyczynianie się do programów pocisków balistycznych lub jądrowych KRLD lub innych działań zabronionych na mocy rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) i 2270 (2016) lub niniejszej decyzji, lub do uniknięcia środków nałożonych przez rezolucje RB ONZ lub niniejszą decyzję.

ROZDZIAŁ VIII

PRZEPISY OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł 18

[27] Żadne roszczenia, w tym o odszkodowanie lub rekompensata ani inne tego rodzaju uprawnienia, takie jak prawo do potrącenia, roszczenie o zapłatę kary lub roszczenia z tytułu gwarancji, roszczenia o odroczenie lub o zapłatę zobowiązania, gwarancji finansowej, w tym roszczenia wynikające z akredytyw i innych podobnych instrumentów w związku z umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, całkowicie lub częściowo, z powodu środków ustanowionych na podstawie rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) i 2270 (2016), w tym środków przyjętych przez Unię lub którekolwiek z jej państw członkowskich zgodnie lub w związku z realizacją odnośnych decyzji Rady Bezpieczeństwa lub środków objętych niniejszą decyzją, nie przysługują wskazanym osobom ani podmiotom wymienionym w załącznikach I, II lub III, ani żadnej innej osobie ani podmiotowi w KRLD, w tym rządowi KRLD, jej organom publicznym, korporacjom i agencjom, ani żadnej osobie ani podmiotowi zgłaszającemu roszczenie za pośrednictwem takiej osoby lub podmiotu lub na ich rzecz.

Artykuł 19

1. Rada przyjmuje zmiany do załącznika I na podstawie ustaleń dokonanych przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji.

2. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek państw członkowskich lub Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, przygotowuje wykazy w załącznikach II lub III oraz przyjmuje zmiany do nich.

Artykuł 20

1. Jeżeli Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji umieszczają jakąś osobę lub podmiot w wykazie, Rada umieszcza taką osobę lub podmiot w załączniku I.

2. W przypadku gdy Rada podejmie decyzję o zastosowaniu wobec danej osoby lub danego podmiotu środków, o których mowa w art. 13 ust. 1 lit. b) i c) oraz art. 15 ust. 1 lit. b), odpowiednio zmienia załącznik II lub III.

3. Rada przekazuje swoją decyzję i uzasadnienie umieszczenia w wykazie osobie lub podmiotowi, o których mowa w ust. 1 i 2, bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając danej osobie lub podmiotowi przedstawienie uwag.

4. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada weryfikuje swoją decyzję i w stosowny sposób informuje daną osobę lub podmiot.

Artykuł 21

1. Załączniki I, II i III zawierają uzasadnienie umieszczenia danych osób i podmiotów w wykazie, przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji w odniesieniu do załącznika I.

2. Załączniki I, II i III zawierają również, w stosownych przypadkach, informacje niezbędne do zidentyfikowania danych osób lub podmiotów, przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa lub, w odniesieniu do załącznika I, przez Komitet Sankcji. Jeżeli chodzi o osoby, takie informacje mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportów i dokumentów tożsamości, płeć, adres, jeśli jest znany, a także funkcję lub zawód. W odniesieniu do podmiotów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania danej osoby lub podmiotu przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 22

1. Niniejsza decyzja jest poddawana przeglądowi i w razie potrzeby zmieniana, w szczególności w odniesieniu do kategorii osób, podmiotów lub produktów lub dodatkowych osób, podmiotów lub produktów, które mają zostać objęte środkami ograniczającymi, lub w celu uwzględnienia odpowiednich rezolucji Rady Bezpieczeństwa.

2. Środki, o których mowa w art. 13 ust. 1 lit. b) i c) oraz art. 15 ust. 1 lit. b) i c), poddawane są przeglądom regularnie, co najmniej raz na 12 miesięcy. Przestają one obowiązywać w odniesieniu do danych osób i podmiotów, jeżeli Rada stwierdzi zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 19 ust. 2, że warunki ich stosowania nie są już spełniane.

Artykuł 23

Niniejszym decyzja 2010/800/WPZiB traci moc.

Artykuł 24

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 22 kwietnia 2013 r.

[1] Art. 1 ust. 1 lit. e) w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 decyzji Rady (WPZiB) 2016/476 z dnia 31 marca 2016 r. zmieniającej decyzję 2013/183/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.Urz.UE L 85 z 01.04.2016, str. 38). Zmiana weszła w życie 2 kwietnia 2016 r.

[2] Art. 1 ust. 1 lit. f) dodana przez art. 1 pkt 2 decyzji Rady (WPZiB) 2016/476 z dnia 31 marca 2016 r. zmieniającej decyzję 2013/183/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.Urz.UE L 85 z 01.04.2016, str. 38). Zmiana weszła w życie 2 kwietnia 2016 r.

[3] Art. 1a dodany przez art. 1 pkt 3 decyzji Rady (WPZiB) 2016/476 z dnia 31 marca 2016 r. zmieniającej decyzję 2013/183/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.Urz.UE L 85 z 01.04.2016, str. 38). Zmiana weszła w życie 2 kwietnia 2016 r.

[4] Art. 2a dodany przez art. 1 pkt 4 decyzji Rady (WPZiB) 2016/476 z dnia 31 marca 2016 r. zmieniającej decyzję 2013/183/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.Urz.UE L 85 z 01.04.2016, str. 38). Zmiana weszła w życie 2 kwietnia 2016 r.

[5] Art. 4a dodany przez art. 1 pkt 5 decyzji Rady (WPZiB) 2016/476 z dnia 31 marca 2016 r. zmieniającej decyzję 2013/183/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.Urz.UE L 85 z 01.04.2016, str. 38). Zmiana weszła w życie 2 kwietnia 2016 r.

[6] Art. 4b dodany przez art. 1 pkt 5 decyzji Rady (WPZiB) 2016/476 z dnia 31 marca 2016 r. zmieniającej decyzję 2013/183/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.Urz.UE L 85 z 01.04.2016, str. 38). Zmiana weszła w życie 2 kwietnia 2016 r.

[7] Art. 5 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 6 decyzji Rady (WPZiB) 2016/476 z dnia 31 marca 2016 r. zmieniającej decyzję 2013/183/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.Urz.UE L 85 z 01.04.2016, str. 38). Zmiana weszła w życie 2 kwietnia 2016 r.

[8] Art. 7 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 decyzji Rady (WPZiB) 2016/476 z dnia 31 marca 2016 r. zmieniającej decyzję 2013/183/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.Urz.UE L 85 z 01.04.2016, str. 38). Zmiana weszła w życie 2 kwietnia 2016 r.

[9] Art. 8 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 decyzji Rady (WPZiB) 2016/476 z dnia 31 marca 2016 r. zmieniającej decyzję 2013/183/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.Urz.UE L 85 z 01.04.2016, str. 38). Zmiana weszła w życie 2 kwietnia 2016 r.

[10] Art. 10 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 9 decyzji Rady (WPZiB) 2016/476 z dnia 31 marca 2016 r. zmieniającej decyzję 2013/183/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.Urz.UE L 85 z 01.04.2016, str. 38). Zmiana weszła w życie 2 kwietnia 2016 r.

[11] Art. 10 ust. 1a dodany przez art. 1 pkt 10 decyzji Rady (WPZiB) 2016/476 z dnia 31 marca 2016 r. zmieniającej decyzję 2013/183/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.Urz.UE L 85 z 01.04.2016, str. 38). Zmiana weszła w życie 2 kwietnia 2016 r.

[12] Art. 11 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 11 decyzji Rady (WPZiB) 2016/476 z dnia 31 marca 2016 r. zmieniającej decyzję 2013/183/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.Urz.UE L 85 z 01.04.2016, str. 38). Zmiana weszła w życie 2 kwietnia 2016 r.

[13] Art. 11a dodany przez art. 1 pkt 12 decyzji Rady (WPZiB) 2016/476 z dnia 31 marca 2016 r. zmieniającej decyzję 2013/183/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.Urz.UE L 85 z 01.04.2016, str. 38). Zmiana weszła w życie 2 kwietnia 2016 r.

[14] Art. 12a dodany przez art. 1 pkt 13 decyzji Rady (WPZiB) 2016/476 z dnia 31 marca 2016 r. zmieniającej decyzję 2013/183/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.Urz.UE L 85 z 01.04.2016, str. 38). Zmiana weszła w życie 2 kwietnia 2016 r.

[15] Art. 12b dodany przez art. 1 pkt 13 decyzji Rady (WPZiB) 2016/476 z dnia 31 marca 2016 r. zmieniającej decyzję 2013/183/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.Urz.UE L 85 z 01.04.2016, str. 38). Zmiana weszła w życie 2 kwietnia 2016 r.

[16] Art. 12c dodany przez art. 1 pkt 13 decyzji Rady (WPZiB) 2016/476 z dnia 31 marca 2016 r. zmieniającej decyzję 2013/183/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.Urz.UE L 85 z 01.04.2016, str. 38). Zmiana weszła w życie 2 kwietnia 2016 r.

[17] Art. 13 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 14 decyzji Rady (WPZiB) 2016/476 z dnia 31 marca 2016 r. zmieniającej decyzję 2013/183/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.Urz.UE L 85 z 01.04.2016, str. 38). Zmiana weszła w życie 2 kwietnia 2016 r.

[18] Art. 13 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 14 decyzji Rady (WPZiB) 2016/476 z dnia 31 marca 2016 r. zmieniającej decyzję 2013/183/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.Urz.UE L 85 z 01.04.2016, str. 38). Zmiana weszła w życie 2 kwietnia 2016 r.

[19] Art. 14a dodany przez art. 1 pkt 15 decyzji Rady (WPZiB) 2016/476 z dnia 31 marca 2016 r. zmieniającej decyzję 2013/183/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.Urz.UE L 85 z 01.04.2016, str. 38). Zmiana weszła w życie 2 kwietnia 2016 r.

[20] Art. 14b dodany przez art. 1 pkt 15 decyzji Rady (WPZiB) 2016/476 z dnia 31 marca 2016 r. zmieniającej decyzję 2013/183/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.Urz.UE L 85 z 01.04.2016, str. 38). Zmiana weszła w życie 2 kwietnia 2016 r.

[21] Art. 15 ust. 1 lit. c) w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 16 decyzji Rady (WPZiB) 2016/476 z dnia 31 marca 2016 r. zmieniającej decyzję 2013/183/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.Urz.UE L 85 z 01.04.2016, str. 38). Zmiana weszła w życie 2 kwietnia 2016 r.

[22] Art. 15 ust. 1 lit. d) dodana przez art. 1 pkt 17 decyzji Rady (WPZiB) 2016/476 z dnia 31 marca 2016 r. zmieniającej decyzję 2013/183/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.Urz.UE L 85 z 01.04.2016, str. 38). Zmiana weszła w życie 2 kwietnia 2016 r.

[23] Art. 15a dodany przez art. 1 pkt 18 decyzji Rady (WPZiB) 2016/476 z dnia 31 marca 2016 r. zmieniającej decyzję 2013/183/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.Urz.UE L 85 z 01.04.2016, str. 38). Zmiana weszła w życie 2 kwietnia 2016 r.

[24] Art. 15b dodany przez art. 1 pkt 18 decyzji Rady (WPZiB) 2016/476 z dnia 31 marca 2016 r. zmieniającej decyzję 2013/183/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.Urz.UE L 85 z 01.04.2016, str. 38). Zmiana weszła w życie 2 kwietnia 2016 r.

[25] Art. 16 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 19 decyzji Rady (WPZiB) 2016/476 z dnia 31 marca 2016 r. zmieniającej decyzję 2013/183/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.Urz.UE L 85 z 01.04.2016, str. 38). Zmiana weszła w życie 2 kwietnia 2016 r.

[26] Art. 17 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 20 decyzji Rady (WPZiB) 2016/476 z dnia 31 marca 2016 r. zmieniającej decyzję 2013/183/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.Urz.UE L 85 z 01.04.2016, str. 38). Zmiana weszła w życie 2 kwietnia 2016 r.

[27] Art. 18 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 21 decyzji Rady (WPZiB) 2016/476 z dnia 31 marca 2016 r. zmieniającej decyzję 2013/183/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.Urz.UE L 85 z 01.04.2016, str. 38). Zmiana weszła w życie 2 kwietnia 2016 r.