history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2016-08-06

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1766/92 z dnia 30 czerwca 1992 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż (1), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1104/2003 (2), w szczególności jego art. 9 ust. 2 oraz art. 13 ust. 11,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 3072/95 z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku ryżu (3), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 411/2002 (4), w szczególności jego art. 9 ust. 2 oraz art. 13,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1162/95 z dnia 23 maja 1995 r. ustanawiające specjalne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz zbóż i ryżu (5) zostało kilkakrotnie zasadniczo zmienione (6). W interesie jasności i do celów praktycznych wspomniana dyrektywa powinna zostać skodyfikowana.

(2) Z punktu widzenia działań charakterystycznych dla handlu zbożami i ryżem, należy stworzyć przepisy dalszych reguł lub odstępujące od rozporządzenia Komisji (EWG) nr 1291/2000 z dnia 9 czerwca 2000 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (7), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 325/2003 (8).

(3) W przypadku ogłoszeń o przetargu na wywóz zapasów interwencyjnych, pozwolenia powinny określać ilości i miejsca przeznaczenia, w odniesieniu do których zostały wydane pozwolenia, oraz należy wprowadzić przepisy dotyczące umieszczenia specjalnych danych szczegółowych w pozwoleniu na wywóz, w szczególności w przypadku ogłoszeń o przetargu na refundacje wywozowe, wywozu mieszanek paszowych na bazie zboża oraz wcześniejszego ustalenia podatków wywozowych.

(4) Terminy obowiązywania pozwoleń na przywóz i wywóz różnych produktów powinny zostać ustalone zgodnie z wymogami rynkowymi oraz potrzebami racjonalnego zarządzania. Z punktu widzenia konkurencji na światowym rynku, na wywóz słodu należy przyznawać szczególnie długie terminy ważności, jednakże wygasające w dniu 30 września w przypadku pozwoleń wydanych przed dniem 1 lipca, aby zobowiązania wywozowe nie wchodziły w życie na nowy rok gospodarczy, przed rozpoczęciem zbiorów jęczmienia.

(5) Z punktu widzenia ryzyka wydawania pozwoleń wyłącznie na duże ilości, należy określić trzydniowy termin potrzebny na rozpatrzenie wniosku, który musi upłynąć, zanim zostanie wydane jakiekolwiek pozwolenie na wszelkie zboża oraz większość przetworzonych produktów zbożowych, inne niż na wywóz, na wywóz w celach niehandlowych w związku z dostarczaniem wspólnotowej lub krajowej pomocy żywnościowej, a także niektóre dostawy agencji humanitarnych.

(6) Decyzja Komisji o nieprzyznawaniu certyfikatu eksportowego na koniec trzydniowego terminu na rozpatrzenie może jednakże w niektórych przypadkach zakłócić ciągłość dostaw produktów, których regularne dostawy są niezbędne. Podmiotom gospodarczym składającym takie żądania należy umożliwić uzyskanie pozwolenia na wywóz bez refundacji, pod warunkiem że do takich pozwoleń zostają dołączone specjalne warunki ich wykorzystania.

(7) Niektóre przepisy art. 49 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 dotyczące wniosków o pozwolenia na wywóz niektórych produktów w związku z ogłoszeniami o przetargu zorganizowanym w państwach trzecich przywozu powinny być bardziej zaostrzone i tym samym bardziej dostosowane do praktyki handlowej w handlu zbożami.

(8) Z punktu widzenia konkurencji na światowym rynku zbóż i ryżu, należy ustanowić przepisy na przyznawanie pozwoleń na przywóz głównych produktów, zawierających pszenicę durum, ze specjalnymi terminami ważności i na stosunkowo duże ilości minimalne, o korzystniejszych ilościach minimalnych na wywóz do Państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP). Pozwolenia należy przyznawać zgodnie z niektórymi warunkami dodatkowymi dotyczącymi w szczególności, przedłożenia w określonym terminie zamówienia dostawy we właściwej agencji.

(9) Należy ustalić kwotę zabezpieczenia wnoszonego w przypadku pozwoleń na przywóz i wywóz, różnicując te kwoty według grup produktów zgodnie z ewentualnymi wahaniami refundacji lub podatku wywozowego w okresie ważności pozwolenia, przy czym dostawy dla krajów AKP są traktowane preferencyjnie.

(10) Należy określić stosowane refundacje wywozowe, w przypadku gdy termin ważności pozwoleń zostaje przedłużony wskutek działania siły wyższej na podstawie art. 41 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych wprowadzonego przez rozporządzenie Komisji (WE) nr 376/2008 (9) odnośnie produktów wymienionych w części I i II załącznika I do rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 (10).

2. O ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, stosuje się przepisy rozporządzeń (WE) nr 376/2008 i rozporządzeń Komisji (WE) nr 1301/2006 (11) oraz (WE) nr 1454/2007 (12).

Artykuł 2

1. W przypadku gdy wnioski o wydanie pozwolenia na wywóz zostają złożone w związku z przetargiem zgodnie z art. 7 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2131/93 (13), pozwolenie jest wystawiane tylko na ilości, na które wnioskodawca zawarł umowy.

Pozwolenia na wywóz są ważne na ilość nieprzekraczającą tej, którą podano w sekcji 17. W sekcji 19 wpisuje się „0”.

2. W sekcji 7 wniosku o udzielenie pozwolenia na wywóz przewidzianego w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2131/93 podaje się właściwe miejsce przeznaczenia. Posiadacz pozwolenia zobowiązany jest do wywozu danych produktów do tego miejsca przeznaczenia.

Przez miejsce przeznaczenia należy rozumieć wszystkie państwa, w stosunku do których stosowana jest taka sama stawka refundacji wywozowej lub podatku wywozowego.

Artykuł 3

1. W przypadku gdy refundacje wywozowe ustala się w drodze przetargu, w polu 22 pozwolenia wpisuje się słownie i cyframi stawki refundacji wywozowej figurującej w oświadczeniu o udzieleniu zamówienia. Stawka ta jest wyrażona w euro i poprzedza ją jeden z wpisów znajdujących się w załączniku VII.

2. W przypadku gdy podatek wywozowy jest ustalony na podstawie oferty przetargowej, w polu 22 pozwolenia wpisuje się słownie i cyframi stawki podatku figurującego w oświadczeniu o udzieleniu zamówienia. Stawka ta jest wyrażona w euro i poprzedza ją jeden z wpisów znajdujących się w załączniku VIII.

Artykuł 4

1. Nie naruszając przepisów art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, dla produktów objętych kodami CN 1101 00 15, 1102 20, 1103 11 10 i 1103 13 wnioski o pozwolenia na wywóz mogą zawierać produkty objęte dwoma sąsiadującymi ze sobą kolejnymi pozycjami, oznaczonymi dwunastoma cyframi, wyżej wymienionych podpozycji.

Stosuje się następujące kategorie produktów w rozumieniu art. 14 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000:

kategoria 1:

1108 11 00 9200,1108 11 00 9300

kategoria 2:

1108 12 00 9200,1108 12 00 9300

kategoria 3:

1108 13 00 9200,1108 13 00 9300

kategoria 4:

1108 19 10 9200,1108 19 10 9300

kategoria 5:

1702 30 51 9000,1702 30 91 9000,1-702 90 50 9100

kategoria 6:

1702 30 59 9000,1702 30 99 9000,1-702 40 90 9000,1702 90 50 9900,21-06 90 55 9000

kategoria 7:

1006 20 11 9000, 1006 20 13 9000, 1006 20 15 9000, 1006 20 92 9000, 1006 20 94 9000, 1006 20 96 9000

kategoria 8:

1006 30 21 9000, 1006 30 23 9000, 1006 30 25 9000, 1006 30 42 9000, 1006 30 44 9000, 1006 30 46 9000

kategoria 9:

1006 30 61 9100, 1006 30 63 9100, 1006 30 65 9100, 1006 30 92 9100, 1006 30 94 9100, 1006 30 96 9100

kategoria 10:

1006 30 61 9900, 1006 30 63 9900, 1006 30 65 9900, 1006 30 92 9900, 1006 30 94 9900, 1006 30 96 9900

 

 

12-cyfrowe podpodziały widniejące na wniosku zostają umieszczone na pozwoleniu na wywóz.

2. Nie naruszając przepisów art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, na produkty objęte kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53, zawierające wagowo mniej niż 50 % przetworów mlecznych, wnioski o pozwolenie na wywóz przedstawiają:

a) w sekcji 15 opis produktu i jego 12-cyfrowy kod; w przypadku produktów dających się przyporządkować do dwóch lub więcej sąsiednich podpozycji, eksporter może zastosować 12-cyfrową nomenklaturę refundacji, w takim przypadku zostanie to zaznaczone w sekcji 15; preparaty wykorzystywane jako pasza dla zwierząt objęta rozporządzeniem (WE) nr 1517/95;

b) w sekcji 16 numer referencyjny „2309”;

c) w sekcji 17 i 18 ilość mieszanek paszowych, które muszą zostać wywiezione;

d) w sekcji 20 zawartość produktów zbożowych, którą mają zawierać mieszanki paszowe, jeżeli jest ona znana, należy wprowadzić rozróżnienie między kukurydzą i innymi zbożami; oznacza to, że jeżeli stosuje się przepis lit. a) o wypełnieniu sekcji 15, należy wprowadzić nawias przedstawiający ilości kukurydzy i innych zbóż zawartych w paszy.

Informacje zamieszczone we wniosku są zawarte w pozwoleniu na wywóz.

Artykuł 5

Do celów stosowania art. 15 akapit drugi rozporządzenia Komisji (WE) nr 1501/95 (14) oraz art. 16 ust. 10 rozporządzenia (WE) nr 3072/95, w polu 22 pozwolenia na wywóz wprowadza się jeden z wpisów znajdujących się w załączniku IX do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 6

1. Okresy ważności pozwoleń na przywóz i wywóz są następujące:

a) [1] (skreślona);

b) o ile nie postanowiono inaczej, w przypadku produktów przywożonych lub wywożonych w ramach kontyngentów taryfowych przydzielanych z zastosowaniem innej metody niż metoda oparta na chronologicznym porządku składania wniosków zgodnie z art. 308a, 308b i 308c rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 (15) (według zasady „kto pierwszy, ten lepszy”): od dnia faktycznego wydania pozwolenia, zgodnie z art. 22 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 376/2008 do końca drugiego miesiąca następującego po miesiącu, w którym wydano pozwolenie;

c) w przypadku produktów wywożonych, dla których ustalono refundacje i produktów, co do których na dzień złożenia wniosku ustalono podatek wywozowy: od dnia wydania pozwolenia, zgodnie z art. 22 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 376/2008 do końca czwartego miesiąca następującego po miesiącu, w którym wydano pozwolenie.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 w odniesieniu do produktów wymienionych w załączniku II część II pkt A rozporządzenia (WE) nr 376/2008, pozwolenia na wywóz są ważne sześćdziesiąt dni po ich wydaniu w rozumieniu art. 22 ust. 1 wspomnianego rozporządzenia, w przypadku gdy refundacja nie została ustalona - wcześniej lub w ogóle - lub gdy produkty te wywożone są bez refundacji, zgodnie z art. 8 ust. 3 niniejszego rozporządzenia.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 okres ważności pozwoleń na wywóz, w odniesieniu do których ustalono refundacje dotyczące produktów oznaczonych kodami CN 1702 30, 1702 40, 1702 90 i 2106 90 upływa nie później niż:

a) dnia 30 czerwca w przypadku wniosków złożonych do dnia 31 maja każdego roku gospodarczego;

b) dnia 30 września w przypadku wniosków złożonych w okresie od 1 czerwca roku gospodarczego do 31 sierpnia następnego roku gospodarczego;

c) 30 dni od daty wydania pozwolenia w przypadku wniosków złożonych w okresie od 1 do 30 września tego samego roku gospodarczego.

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, na wniosek podmiotu gospodarczego, okres ważności pozwoleń na wywóz, na które ustalono refundacje, odnośnie produktów oznaczonych kodami CN 1107 10 19, 1107 10 99 i 1107 20 00 upływa nie później niż:

a) dnia 30 września bieżącego roku kalendarzowego, w przypadku pozwoleń wydanych w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 30 kwietnia;

b) do końca jedenastego miesiąca od miesiąca wydania, w przypadku pozwoleń wydanych w okresie od dnia 1 lipca do dnia 31 października;

c) dnia 30 września następnego roku kalendarzowego, w przypadku pozwoleń wydanych w okresie od dnia 1 listopada do dnia 31 grudnia.

5. W pozycji 22 pozwoleń wydanych zgodnie z ust. 2, 3 i 4 należy umieścić jeden z wpisów określonych w załączniku X.

6. W przypadku gdy ustanowiony jest szczególny termin ważności pozwoleń na przywóz towarów pochodzących i przywożonych z niektórych państw trzecich, w sekcji 7 i 8 wniosków o wydanie pozwolenia oraz pozwoleń podaje się nazwę państwa lub państw wywozu i pochodzenia. Pozwolenia zobowiązują do przywozu z tego państwa lub z tych państw.

7. W drodze odstępstwa od art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 376/2008 prawa wynikające z pozwoleń, o których mowa w ust. 4 niniejszego artykułu, nie podlegają przeniesieniu.

Artykuł 7

(skreślony).

Artykuł 8

1. Pozwolenia na wywóz produktów, na które ustalono refundacje lub podatek wywozowy wydaje się w trzecim dniu roboczym następującym po dniu złożenia wniosku, z zastrzeżeniem, że w tym czasie Komisja nie podjęła działań szczególnych, jak podano w art. 9 niniejszego rozporządzenia, w art. 15 rozporządzenia (WE) nr 1501/1995 lub art. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1518/1995 (16) oraz że powiadomiono o ilości wnioskowanych pozwoleń zgodnie z art. 16 ust. 1 lit. a) niniejszego rozporządzenia.

Akapit pierwszy nie ma zastosowania do pozwoleń wydanych w związku z ogłoszeniami o przetargu lub do pozwoleń określonych w art. 15 rozporządzenia (WE) nr 376/2008, które są wydawane do celów operacji pomocy żywnościowej w rozumieniu art. 10 ust. 4 Porozumienia w sprawie rolnictwa zawartego w ramach Rundy Urugwajskiej wielostronnych negocjacji handlowych (17). Pozwolenia na wywóz, o których mowa wydaje się w pierwszym dniu roboczym następującym po rozstrzygnięciu przetargu.

2. [2] (skreślony).

3. W drodze odstępstwa od ust. 1 pozwolenia na wywóz produktów o ustalonej refundacji wydawane są na wniosek podmiotu w dniu złożenia wniosku, pod warunkiem że wniosek zawiera informację o tym, że pozwolenie wydawane jest bez refundacji oraz, w przypadku gdy podatek wywozowy jest stosowany w chwili przyjęcia zgłoszenia wywozowego, ma on również zastosowanie do odnośnych produktów. W takich przypadkach na wniosku oraz na wydanym pozwoleniu na wywóz w polu 20 umieszcza się jeden z opisów wyszczególnionych w załączniku Ia.

Artykuł 9

1. [3] (skreślony).

2. [4] (skreślony).

3. Składający wnioski mogą je wycofać w ciągu 3 dni roboczych po opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej procentowego współczynnika akceptacji, jak określono w ust. 1 lit. a), jeżeli jest on niższy niż 80 %. W wyniku tego państwa członkowskie zwalniają zabezpieczenie.

4. Działań podjętych na mocy ust. 1 nie stosuje się przy wywozie podjętym w celu wprowadzania w życie wspólnotowych i krajowych środków pomocy żywnościowej regulowanej międzynarodowymi umowami lub innymi programami dodatkowymi, a także wprowadzania w życie innych wspólnotowych środków dotyczących nieodpłatnych dostaw.

Artykuł 10

1. W przypadku gdy wywóz zostaje dokonany w wyniku przetargu otwartego w państwie trzecim przywozu, pozwolenia na wywóz pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, żyta, jęczmienia, kukurydzy, ryżu, mąki pszennej i żytniej, kaszy i kaszki z pszenicy durum oraz produktów objętych kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53 o zawartości wagowej produktów mlecznych mniejszej niż 50 %, są ważne od daty ich wydania w rozumieniu art. 23 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 do dnia, w którym muszą być wypełnione zobowiązania wynikające z udzielenia zamówienia.

2. Termin ważności pozwolenia nie może przekraczać czterech miesięcy następujących po miesiącu, w którym wydano pozwolenie, na podstawie art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

3. Nie naruszając przepisów art. 49 ust. 3 akapit trzeci rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000, wniosek lub wnioski o udzielenie pozwolenia na wywóz nie mogą być składane wcześniej niż na cztery dni robocze przed terminem ostatecznym składania ofert, określonym w ogłoszeniu o przetargu.

4. Nie naruszając przepisów art. 49 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, maksymalny okres między ostatecznym terminem składania ofert a poinformowaniem organu wystawiającego przez ubiegającego się o pozwolenie o wyniku przetargu, tak jak przewidziano w art. 44 ust. 5 lit. a)–d) tego rozporządzenia, wynosi sześć dni roboczych.

Artykuł 11

(skreślony).

Artykuł 12

Wprowadza się następujące zabezpieczenia, o których mowa w art. 14 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 376/2008, które należy składać zgodnie z tytułem III rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2220/85 (18):

a) [5] (skreślona);

b) o ile nie postanowiono inaczej, w przypadku produktów przywożonych lub wywożonych w ramach kontyngentów taryfowych:

(i) 30 EUR za każdą tonę przywożonego produktu;

(ii) 3 EUR za każdą tonę wywożonego produktu nie objętego refundacją;

c) w przypadku produktów wywożonych, dla których ustalono refundacje lub pozwoleń dotyczących produktów, co do których na dzień złożenia wniosku o pozwolenie ustalono podatek wywozowy:

(i) 20 EUR za każdą tonę w odniesieniu do produktów oznaczonych kodami 1102 20, 1103 13, 1104 19 50, 1104 23 10, 1108, 1702, i 2106;

(ii) 10 EUR za każdą tonę w odniesieniu do pozostałych produktów;

(iii) 3 EUR za tonę w odniesieniu do produktów, wobec których stosuje się art. 8 ust. 3.

Artykuł 13

W przypadku gdy termin ważności pozwolenia zostaje przedłużony na podstawie art. 41 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, stosowana jest kwota korygująca obowiązująca w dniu złożenia wniosku o wydanie pozwolenia na wywóz w ciągu ostatniego miesiąca normalnej ważności pozwolenia.

Ponadto refundacja wywozowa jest korygowana zgodnie z przepisami art. 14.

Artykuł 14

1. Refundacje stosowane na podstawie art. 13 ust. 5 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 do produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) wspomnianego rozporządzenia, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, są korygowane w okresie od sierpnia do maja tego samego roku gospodarczego o kwotę równą miesięcznej podwyżce stosowanej w odniesieniu do ceny interwencyjnej wyznaczonej na dany rok gospodarczego.

W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo refundacje te są korygowane w okresie od listopada jednego roku gospodarczego do sierpnia następnego roku gospodarczego o kwotę równą miesięcznej podwyżce stosowanej w odniesieniu do cen interwencyjnych ustalonych na dany rok gospodarczy.

Pierwszej korekty dokonuje się pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym został złożony wniosek. Kolejne korekty dokonywane są co miesiąc.

W przypadku produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, refundacje korygowane zgodnie z akapitem pierwszym i obowiązujące w maju obowiązują również w czerwcu. W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo, refundacje korygowane zgodnie z akapitem drugim i obowiązujące w sierpniu obowiązują również we wrześniu.

2. Korekta określona w ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy kwota refundacji jest równa zero.

3. W przypadku gdy termin ważności pozwoleń upływa po zakończeniu roku gospodarczego, a wywóz ma miejsce w kolejnym roku gospodarczym, refundacje do produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit a) i b) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 z wyłączeniem wszelkich podwyżek miesięcznych, określonych w ust. 1, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, zostają obniżone w związku z rozbiciem ceny na dwa lata gospodarcze. Rozbicie ceny następuje w dniu 1 lipca i oznacza:

a) różnicę między cenami interwencyjnymi za ryż niełuskany bez jakichkolwiek miesięcznych podwyżek cen za poprzedni i nowy rok gospodarczy, oraz

b) kwotę równą miesięcznej podwyżce, pomnożonej przez liczbę miesięcy, które upłynęły od sierpnia do miesiąca, w którym złożono wniosek o wydanie pozwolenia włącznie.

W przypadku gdy rozbicie ceny jest większe niż dana refundacja, skorygowana refundacja zostaje obniżona do zera.

Refundacje obniżane w związku z rozbiciem ceny są zwiększane począwszy od miesiąca sierpnia nowego roku gospodarczego zgodnie z zasadami ustanowionymi w ust. 1 o kwotę miesięcznej podwyżki obowiązującej w nowym roku gospodarczym.

4. W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo, reguły dotyczące korekty, wymienione w pierwszym i drugim akapicie stosuje się mutatis mutandis z zastrzeżeniem następujących wyjątków:

a) za koniec roku gospodarczego uważa się dzień 30 września,

b) wspomniane wyżej rozbicie ceny pojawia się dnia 1 października zamiast dnia 1 lipca,

c) miesiąc sierpień zastępuje się miesiącem listopad;

d) miesięczne podwyżki są tymi, które stosuje się w danych latach gospodarczych.

Artykuł 15

1. W przypadku produktów, wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. c) i d) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 i art. 1 lit. c) rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 kwota będąca efektem każdej z korekt, wymienionych w art. 14 ust. 1 i 3 niniejszego rozporządzenia jest pomnożona przez współczynnik przetworzenia obowiązujący w odniesieniu do danego produktu.

2. Kwota refundacji stosowanej zgodnie z art. 13 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 dla produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) tego rozporządzenia, jest korygowania w miesiącach od października do lipca przez kwotę równą miesięcznej podwyżce ceny interwencyjnej za ryż niełuskany ustalonej na ten rok gospodarczy, oparty na etapie przetworzenia oraz odpowiednim współczynniku przetworzenia.

Pierwszej korekty należy dokonać pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po tym, w którym złożono wniosek o pozwolenie. Kolejne korekty dokonywane są co miesiąc.

3. Korekta przewidziana w ust. 2 nie ma zastosowania w przypadku gdy kwota refundacji jest równa zero.

4. W przypadku gdy termin ważności pozwolenia upływa po zakończeniu roku gospodarczego oraz wywóz ma miejsce w kolejnym roku gospodarczym, refundacje wywozowe, z wyłączeniem podwyżek miesięcznych, określonych w ust. 2, zostają obniżone w związku z rozbiciem ceny interwencyjnej ryżu niełuskanego na dwa lata gospodarcze, w oparciu o stadium przetworzenia i obowiązujący współczynnik przetworzenia.

To rozbicie ceny ma miejsce w dniu 1 września i jest określane jako:

a) różnica między ceną interwencyjną za ryż niełuskany bez jakichkolwiek miesięcznych podwyżek cen za poprzedni i nowy rok gospodarczy,

b) kwota równa miesięcznej podwyżce pomnożona przez liczbę miesięcy, jakie upłynęły od października do miesiąca, w którym złożono wniosek o wydanie pozwolenia, włącznie.

Wymienione dwa czynniki należy skorygować współczynnikiem przetworzenia, stosowanym w czasie wywozu produktu.

W przypadku gdy rozbicie ceny jest większe niż dana refundacja, skorygowana refundacja zostaje obniżona do zera.

Refundacje zostają zmniejszone o kwoty wynikające z powyższych lit. a) i b) na podstawie etapu mielenia i mogą zostać zwiększone od października nowego roku gospodarczego przez miesięczne podwyżki odnoszące się do nowego roku gospodarczego, zgodnie z przepisami określonymi w ust. 2.

Artykuł 16

[6] (skreślony).

Artykuł 17

Rozporządzenie (EWG) nr 1162/95 traci moc.

Stosuje się je wobec pozwoleń wydanych przed wejściem niniejszego rozporządzenia w życie.

Odniesienia do uchylonego rozporządzenia traktowane są tak, jak odniesienia do niniejszego rozporządzenia i odczytywane są zgodnie z tabelą korelacji w załączniku VI.

Artykuł 18

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 lipca 2003 r.

[1] Art. 6 ust. 1 lit. a) skreślona przez art. 11 ust. 1 lit. b) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016/1237 z dnia 18 maja 2016 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do zasad stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz oraz uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do zasad dotyczących zwalniania i przepadku zabezpieczeń złożonych w odniesieniu do takich pozwoleń, zmieniającego rozporządzenia Komisji (WE) nr 2535/2001, (WE) nr 1342/2003, (WE) nr 2336/2003, (WE) nr 951/2006, (WE) nr 341/2007 i (WE) nr 382/2008 oraz uchylającego rozporządzenia Komisji (WE) nr 2390/98, (WE) nr 1345/2005, (WE) nr 376/2008 i (WE) nr 507/2008 (Dz.Urz.UE L 206 z 30.07.2016, str. 1). Zmiana weszła w życie 6 sierpnia 2016 r. i ma zastosowanie od 6 listopada 2016 r.

[2] Art. 8 ust. 2 skreślony przez art. 11 ust. 1 lit. b) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016/1237 z dnia 18 maja 2016 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do zasad stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz oraz uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do zasad dotyczących zwalniania i przepadku zabezpieczeń złożonych w odniesieniu do takich pozwoleń, zmieniającego rozporządzenia Komisji (WE) nr 2535/2001, (WE) nr 1342/2003, (WE) nr 2336/2003, (WE) nr 951/2006, (WE) nr 341/2007 i (WE) nr 382/2008 oraz uchylającego rozporządzenia Komisji (WE) nr 2390/98, (WE) nr 1345/2005, (WE) nr 376/2008 i (WE) nr 507/2008 (Dz.Urz.UE L 206 z 30.07.2016, str. 1). Zmiana weszła w życie 6 sierpnia 2016 r. i ma zastosowanie od 6 listopada 2016 r.

[3] Art. 9 ust. 1 skreślony przez art. 11 ust. 1 lit. b) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016/1237 z dnia 18 maja 2016 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do zasad stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz oraz uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do zasad dotyczących zwalniania i przepadku zabezpieczeń złożonych w odniesieniu do takich pozwoleń, zmieniającego rozporządzenia Komisji (WE) nr 2535/2001, (WE) nr 1342/2003, (WE) nr 2336/2003, (WE) nr 951/2006, (WE) nr 341/2007 i (WE) nr 382/2008 oraz uchylającego rozporządzenia Komisji (WE) nr 2390/98, (WE) nr 1345/2005, (WE) nr 376/2008 i (WE) nr 507/2008 (Dz.Urz.UE L 206 z 30.07.2016, str. 1). Zmiana weszła w życie 6 sierpnia 2016 r. i ma zastosowanie od 6 listopada 2016 r.

[4] Art. 9 ust. 2 skreślony przez art. 11 ust. 1 lit. b) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016/1237 z dnia 18 maja 2016 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do zasad stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz oraz uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do zasad dotyczących zwalniania i przepadku zabezpieczeń złożonych w odniesieniu do takich pozwoleń, zmieniającego rozporządzenia Komisji (WE) nr 2535/2001, (WE) nr 1342/2003, (WE) nr 2336/2003, (WE) nr 951/2006, (WE) nr 341/2007 i (WE) nr 382/2008 oraz uchylającego rozporządzenia Komisji (WE) nr 2390/98, (WE) nr 1345/2005, (WE) nr 376/2008 i (WE) nr 507/2008 (Dz.Urz.UE L 206 z 30.07.2016, str. 1). Zmiana weszła w życie 6 sierpnia 2016 r. i ma zastosowanie od 6 listopada 2016 r.

[5] Art. 12 lit. a) skreślona przez art. 11 ust. 1 lit. b) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016/1237 z dnia 18 maja 2016 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do zasad stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz oraz uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do zasad dotyczących zwalniania i przepadku zabezpieczeń złożonych w odniesieniu do takich pozwoleń, zmieniającego rozporządzenia Komisji (WE) nr 2535/2001, (WE) nr 1342/2003, (WE) nr 2336/2003, (WE) nr 951/2006, (WE) nr 341/2007 i (WE) nr 382/2008 oraz uchylającego rozporządzenia Komisji (WE) nr 2390/98, (WE) nr 1345/2005, (WE) nr 376/2008 i (WE) nr 507/2008 (Dz.Urz.UE L 206 z 30.07.2016, str. 1). Zmiana weszła w życie 6 sierpnia 2016 r. i ma zastosowanie od 6 listopada 2016 r.

[6] Art. 16 skreślony przez art. 11 ust. 1 lit. b) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016/1237 z dnia 18 maja 2016 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do zasad stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz oraz uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do zasad dotyczących zwalniania i przepadku zabezpieczeń złożonych w odniesieniu do takich pozwoleń, zmieniającego rozporządzenia Komisji (WE) nr 2535/2001, (WE) nr 1342/2003, (WE) nr 2336/2003, (WE) nr 951/2006, (WE) nr 341/2007 i (WE) nr 382/2008 oraz uchylającego rozporządzenia Komisji (WE) nr 2390/98, (WE) nr 1345/2005, (WE) nr 376/2008 i (WE) nr 507/2008 (Dz.Urz.UE L 206 z 30.07.2016, str. 1). Zmiana weszła w życie 6 sierpnia 2016 r. i ma zastosowanie od 6 listopada 2016 r.

Wersja obowiązująca od 2016-08-06

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1766/92 z dnia 30 czerwca 1992 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż (1), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1104/2003 (2), w szczególności jego art. 9 ust. 2 oraz art. 13 ust. 11,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 3072/95 z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku ryżu (3), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 411/2002 (4), w szczególności jego art. 9 ust. 2 oraz art. 13,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1162/95 z dnia 23 maja 1995 r. ustanawiające specjalne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz zbóż i ryżu (5) zostało kilkakrotnie zasadniczo zmienione (6). W interesie jasności i do celów praktycznych wspomniana dyrektywa powinna zostać skodyfikowana.

(2) Z punktu widzenia działań charakterystycznych dla handlu zbożami i ryżem, należy stworzyć przepisy dalszych reguł lub odstępujące od rozporządzenia Komisji (EWG) nr 1291/2000 z dnia 9 czerwca 2000 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (7), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 325/2003 (8).

(3) W przypadku ogłoszeń o przetargu na wywóz zapasów interwencyjnych, pozwolenia powinny określać ilości i miejsca przeznaczenia, w odniesieniu do których zostały wydane pozwolenia, oraz należy wprowadzić przepisy dotyczące umieszczenia specjalnych danych szczegółowych w pozwoleniu na wywóz, w szczególności w przypadku ogłoszeń o przetargu na refundacje wywozowe, wywozu mieszanek paszowych na bazie zboża oraz wcześniejszego ustalenia podatków wywozowych.

(4) Terminy obowiązywania pozwoleń na przywóz i wywóz różnych produktów powinny zostać ustalone zgodnie z wymogami rynkowymi oraz potrzebami racjonalnego zarządzania. Z punktu widzenia konkurencji na światowym rynku, na wywóz słodu należy przyznawać szczególnie długie terminy ważności, jednakże wygasające w dniu 30 września w przypadku pozwoleń wydanych przed dniem 1 lipca, aby zobowiązania wywozowe nie wchodziły w życie na nowy rok gospodarczy, przed rozpoczęciem zbiorów jęczmienia.

(5) Z punktu widzenia ryzyka wydawania pozwoleń wyłącznie na duże ilości, należy określić trzydniowy termin potrzebny na rozpatrzenie wniosku, który musi upłynąć, zanim zostanie wydane jakiekolwiek pozwolenie na wszelkie zboża oraz większość przetworzonych produktów zbożowych, inne niż na wywóz, na wywóz w celach niehandlowych w związku z dostarczaniem wspólnotowej lub krajowej pomocy żywnościowej, a także niektóre dostawy agencji humanitarnych.

(6) Decyzja Komisji o nieprzyznawaniu certyfikatu eksportowego na koniec trzydniowego terminu na rozpatrzenie może jednakże w niektórych przypadkach zakłócić ciągłość dostaw produktów, których regularne dostawy są niezbędne. Podmiotom gospodarczym składającym takie żądania należy umożliwić uzyskanie pozwolenia na wywóz bez refundacji, pod warunkiem że do takich pozwoleń zostają dołączone specjalne warunki ich wykorzystania.

(7) Niektóre przepisy art. 49 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 dotyczące wniosków o pozwolenia na wywóz niektórych produktów w związku z ogłoszeniami o przetargu zorganizowanym w państwach trzecich przywozu powinny być bardziej zaostrzone i tym samym bardziej dostosowane do praktyki handlowej w handlu zbożami.

(8) Z punktu widzenia konkurencji na światowym rynku zbóż i ryżu, należy ustanowić przepisy na przyznawanie pozwoleń na przywóz głównych produktów, zawierających pszenicę durum, ze specjalnymi terminami ważności i na stosunkowo duże ilości minimalne, o korzystniejszych ilościach minimalnych na wywóz do Państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP). Pozwolenia należy przyznawać zgodnie z niektórymi warunkami dodatkowymi dotyczącymi w szczególności, przedłożenia w określonym terminie zamówienia dostawy we właściwej agencji.

(9) Należy ustalić kwotę zabezpieczenia wnoszonego w przypadku pozwoleń na przywóz i wywóz, różnicując te kwoty według grup produktów zgodnie z ewentualnymi wahaniami refundacji lub podatku wywozowego w okresie ważności pozwolenia, przy czym dostawy dla krajów AKP są traktowane preferencyjnie.

(10) Należy określić stosowane refundacje wywozowe, w przypadku gdy termin ważności pozwoleń zostaje przedłużony wskutek działania siły wyższej na podstawie art. 41 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych wprowadzonego przez rozporządzenie Komisji (WE) nr 376/2008 (9) odnośnie produktów wymienionych w części I i II załącznika I do rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 (10).

2. O ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, stosuje się przepisy rozporządzeń (WE) nr 376/2008 i rozporządzeń Komisji (WE) nr 1301/2006 (11) oraz (WE) nr 1454/2007 (12).

Artykuł 2

1. W przypadku gdy wnioski o wydanie pozwolenia na wywóz zostają złożone w związku z przetargiem zgodnie z art. 7 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2131/93 (13), pozwolenie jest wystawiane tylko na ilości, na które wnioskodawca zawarł umowy.

Pozwolenia na wywóz są ważne na ilość nieprzekraczającą tej, którą podano w sekcji 17. W sekcji 19 wpisuje się „0”.

2. W sekcji 7 wniosku o udzielenie pozwolenia na wywóz przewidzianego w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2131/93 podaje się właściwe miejsce przeznaczenia. Posiadacz pozwolenia zobowiązany jest do wywozu danych produktów do tego miejsca przeznaczenia.

Przez miejsce przeznaczenia należy rozumieć wszystkie państwa, w stosunku do których stosowana jest taka sama stawka refundacji wywozowej lub podatku wywozowego.

Artykuł 3

1. W przypadku gdy refundacje wywozowe ustala się w drodze przetargu, w polu 22 pozwolenia wpisuje się słownie i cyframi stawki refundacji wywozowej figurującej w oświadczeniu o udzieleniu zamówienia. Stawka ta jest wyrażona w euro i poprzedza ją jeden z wpisów znajdujących się w załączniku VII.

2. W przypadku gdy podatek wywozowy jest ustalony na podstawie oferty przetargowej, w polu 22 pozwolenia wpisuje się słownie i cyframi stawki podatku figurującego w oświadczeniu o udzieleniu zamówienia. Stawka ta jest wyrażona w euro i poprzedza ją jeden z wpisów znajdujących się w załączniku VIII.

Artykuł 4

1. Nie naruszając przepisów art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, dla produktów objętych kodami CN 1101 00 15, 1102 20, 1103 11 10 i 1103 13 wnioski o pozwolenia na wywóz mogą zawierać produkty objęte dwoma sąsiadującymi ze sobą kolejnymi pozycjami, oznaczonymi dwunastoma cyframi, wyżej wymienionych podpozycji.

Stosuje się następujące kategorie produktów w rozumieniu art. 14 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000:

kategoria 1:

1108 11 00 9200,1108 11 00 9300

kategoria 2:

1108 12 00 9200,1108 12 00 9300

kategoria 3:

1108 13 00 9200,1108 13 00 9300

kategoria 4:

1108 19 10 9200,1108 19 10 9300

kategoria 5:

1702 30 51 9000,1702 30 91 9000,1-702 90 50 9100

kategoria 6:

1702 30 59 9000,1702 30 99 9000,1-702 40 90 9000,1702 90 50 9900,21-06 90 55 9000

kategoria 7:

1006 20 11 9000, 1006 20 13 9000, 1006 20 15 9000, 1006 20 92 9000, 1006 20 94 9000, 1006 20 96 9000

kategoria 8:

1006 30 21 9000, 1006 30 23 9000, 1006 30 25 9000, 1006 30 42 9000, 1006 30 44 9000, 1006 30 46 9000

kategoria 9:

1006 30 61 9100, 1006 30 63 9100, 1006 30 65 9100, 1006 30 92 9100, 1006 30 94 9100, 1006 30 96 9100

kategoria 10:

1006 30 61 9900, 1006 30 63 9900, 1006 30 65 9900, 1006 30 92 9900, 1006 30 94 9900, 1006 30 96 9900

 

 

12-cyfrowe podpodziały widniejące na wniosku zostają umieszczone na pozwoleniu na wywóz.

2. Nie naruszając przepisów art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, na produkty objęte kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53, zawierające wagowo mniej niż 50 % przetworów mlecznych, wnioski o pozwolenie na wywóz przedstawiają:

a) w sekcji 15 opis produktu i jego 12-cyfrowy kod; w przypadku produktów dających się przyporządkować do dwóch lub więcej sąsiednich podpozycji, eksporter może zastosować 12-cyfrową nomenklaturę refundacji, w takim przypadku zostanie to zaznaczone w sekcji 15; preparaty wykorzystywane jako pasza dla zwierząt objęta rozporządzeniem (WE) nr 1517/95;

b) w sekcji 16 numer referencyjny „2309”;

c) w sekcji 17 i 18 ilość mieszanek paszowych, które muszą zostać wywiezione;

d) w sekcji 20 zawartość produktów zbożowych, którą mają zawierać mieszanki paszowe, jeżeli jest ona znana, należy wprowadzić rozróżnienie między kukurydzą i innymi zbożami; oznacza to, że jeżeli stosuje się przepis lit. a) o wypełnieniu sekcji 15, należy wprowadzić nawias przedstawiający ilości kukurydzy i innych zbóż zawartych w paszy.

Informacje zamieszczone we wniosku są zawarte w pozwoleniu na wywóz.

Artykuł 5

Do celów stosowania art. 15 akapit drugi rozporządzenia Komisji (WE) nr 1501/95 (14) oraz art. 16 ust. 10 rozporządzenia (WE) nr 3072/95, w polu 22 pozwolenia na wywóz wprowadza się jeden z wpisów znajdujących się w załączniku IX do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 6

1. Okresy ważności pozwoleń na przywóz i wywóz są następujące:

a) [1] (skreślona);

b) o ile nie postanowiono inaczej, w przypadku produktów przywożonych lub wywożonych w ramach kontyngentów taryfowych przydzielanych z zastosowaniem innej metody niż metoda oparta na chronologicznym porządku składania wniosków zgodnie z art. 308a, 308b i 308c rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 (15) (według zasady „kto pierwszy, ten lepszy”): od dnia faktycznego wydania pozwolenia, zgodnie z art. 22 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 376/2008 do końca drugiego miesiąca następującego po miesiącu, w którym wydano pozwolenie;

c) w przypadku produktów wywożonych, dla których ustalono refundacje i produktów, co do których na dzień złożenia wniosku ustalono podatek wywozowy: od dnia wydania pozwolenia, zgodnie z art. 22 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 376/2008 do końca czwartego miesiąca następującego po miesiącu, w którym wydano pozwolenie.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 w odniesieniu do produktów wymienionych w załączniku II część II pkt A rozporządzenia (WE) nr 376/2008, pozwolenia na wywóz są ważne sześćdziesiąt dni po ich wydaniu w rozumieniu art. 22 ust. 1 wspomnianego rozporządzenia, w przypadku gdy refundacja nie została ustalona - wcześniej lub w ogóle - lub gdy produkty te wywożone są bez refundacji, zgodnie z art. 8 ust. 3 niniejszego rozporządzenia.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 okres ważności pozwoleń na wywóz, w odniesieniu do których ustalono refundacje dotyczące produktów oznaczonych kodami CN 1702 30, 1702 40, 1702 90 i 2106 90 upływa nie później niż:

a) dnia 30 czerwca w przypadku wniosków złożonych do dnia 31 maja każdego roku gospodarczego;

b) dnia 30 września w przypadku wniosków złożonych w okresie od 1 czerwca roku gospodarczego do 31 sierpnia następnego roku gospodarczego;

c) 30 dni od daty wydania pozwolenia w przypadku wniosków złożonych w okresie od 1 do 30 września tego samego roku gospodarczego.

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, na wniosek podmiotu gospodarczego, okres ważności pozwoleń na wywóz, na które ustalono refundacje, odnośnie produktów oznaczonych kodami CN 1107 10 19, 1107 10 99 i 1107 20 00 upływa nie później niż:

a) dnia 30 września bieżącego roku kalendarzowego, w przypadku pozwoleń wydanych w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 30 kwietnia;

b) do końca jedenastego miesiąca od miesiąca wydania, w przypadku pozwoleń wydanych w okresie od dnia 1 lipca do dnia 31 października;

c) dnia 30 września następnego roku kalendarzowego, w przypadku pozwoleń wydanych w okresie od dnia 1 listopada do dnia 31 grudnia.

5. W pozycji 22 pozwoleń wydanych zgodnie z ust. 2, 3 i 4 należy umieścić jeden z wpisów określonych w załączniku X.

6. W przypadku gdy ustanowiony jest szczególny termin ważności pozwoleń na przywóz towarów pochodzących i przywożonych z niektórych państw trzecich, w sekcji 7 i 8 wniosków o wydanie pozwolenia oraz pozwoleń podaje się nazwę państwa lub państw wywozu i pochodzenia. Pozwolenia zobowiązują do przywozu z tego państwa lub z tych państw.

7. W drodze odstępstwa od art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 376/2008 prawa wynikające z pozwoleń, o których mowa w ust. 4 niniejszego artykułu, nie podlegają przeniesieniu.

Artykuł 7

(skreślony).

Artykuł 8

1. Pozwolenia na wywóz produktów, na które ustalono refundacje lub podatek wywozowy wydaje się w trzecim dniu roboczym następującym po dniu złożenia wniosku, z zastrzeżeniem, że w tym czasie Komisja nie podjęła działań szczególnych, jak podano w art. 9 niniejszego rozporządzenia, w art. 15 rozporządzenia (WE) nr 1501/1995 lub art. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1518/1995 (16) oraz że powiadomiono o ilości wnioskowanych pozwoleń zgodnie z art. 16 ust. 1 lit. a) niniejszego rozporządzenia.

Akapit pierwszy nie ma zastosowania do pozwoleń wydanych w związku z ogłoszeniami o przetargu lub do pozwoleń określonych w art. 15 rozporządzenia (WE) nr 376/2008, które są wydawane do celów operacji pomocy żywnościowej w rozumieniu art. 10 ust. 4 Porozumienia w sprawie rolnictwa zawartego w ramach Rundy Urugwajskiej wielostronnych negocjacji handlowych (17). Pozwolenia na wywóz, o których mowa wydaje się w pierwszym dniu roboczym następującym po rozstrzygnięciu przetargu.

2. [2] (skreślony).

3. W drodze odstępstwa od ust. 1 pozwolenia na wywóz produktów o ustalonej refundacji wydawane są na wniosek podmiotu w dniu złożenia wniosku, pod warunkiem że wniosek zawiera informację o tym, że pozwolenie wydawane jest bez refundacji oraz, w przypadku gdy podatek wywozowy jest stosowany w chwili przyjęcia zgłoszenia wywozowego, ma on również zastosowanie do odnośnych produktów. W takich przypadkach na wniosku oraz na wydanym pozwoleniu na wywóz w polu 20 umieszcza się jeden z opisów wyszczególnionych w załączniku Ia.

Artykuł 9

1. [3] (skreślony).

2. [4] (skreślony).

3. Składający wnioski mogą je wycofać w ciągu 3 dni roboczych po opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej procentowego współczynnika akceptacji, jak określono w ust. 1 lit. a), jeżeli jest on niższy niż 80 %. W wyniku tego państwa członkowskie zwalniają zabezpieczenie.

4. Działań podjętych na mocy ust. 1 nie stosuje się przy wywozie podjętym w celu wprowadzania w życie wspólnotowych i krajowych środków pomocy żywnościowej regulowanej międzynarodowymi umowami lub innymi programami dodatkowymi, a także wprowadzania w życie innych wspólnotowych środków dotyczących nieodpłatnych dostaw.

Artykuł 10

1. W przypadku gdy wywóz zostaje dokonany w wyniku przetargu otwartego w państwie trzecim przywozu, pozwolenia na wywóz pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, żyta, jęczmienia, kukurydzy, ryżu, mąki pszennej i żytniej, kaszy i kaszki z pszenicy durum oraz produktów objętych kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53 o zawartości wagowej produktów mlecznych mniejszej niż 50 %, są ważne od daty ich wydania w rozumieniu art. 23 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 do dnia, w którym muszą być wypełnione zobowiązania wynikające z udzielenia zamówienia.

2. Termin ważności pozwolenia nie może przekraczać czterech miesięcy następujących po miesiącu, w którym wydano pozwolenie, na podstawie art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

3. Nie naruszając przepisów art. 49 ust. 3 akapit trzeci rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000, wniosek lub wnioski o udzielenie pozwolenia na wywóz nie mogą być składane wcześniej niż na cztery dni robocze przed terminem ostatecznym składania ofert, określonym w ogłoszeniu o przetargu.

4. Nie naruszając przepisów art. 49 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, maksymalny okres między ostatecznym terminem składania ofert a poinformowaniem organu wystawiającego przez ubiegającego się o pozwolenie o wyniku przetargu, tak jak przewidziano w art. 44 ust. 5 lit. a)–d) tego rozporządzenia, wynosi sześć dni roboczych.

Artykuł 11

(skreślony).

Artykuł 12

Wprowadza się następujące zabezpieczenia, o których mowa w art. 14 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 376/2008, które należy składać zgodnie z tytułem III rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2220/85 (18):

a) [5] (skreślona);

b) o ile nie postanowiono inaczej, w przypadku produktów przywożonych lub wywożonych w ramach kontyngentów taryfowych:

(i) 30 EUR za każdą tonę przywożonego produktu;

(ii) 3 EUR za każdą tonę wywożonego produktu nie objętego refundacją;

c) w przypadku produktów wywożonych, dla których ustalono refundacje lub pozwoleń dotyczących produktów, co do których na dzień złożenia wniosku o pozwolenie ustalono podatek wywozowy:

(i) 20 EUR za każdą tonę w odniesieniu do produktów oznaczonych kodami 1102 20, 1103 13, 1104 19 50, 1104 23 10, 1108, 1702, i 2106;

(ii) 10 EUR za każdą tonę w odniesieniu do pozostałych produktów;

(iii) 3 EUR za tonę w odniesieniu do produktów, wobec których stosuje się art. 8 ust. 3.

Artykuł 13

W przypadku gdy termin ważności pozwolenia zostaje przedłużony na podstawie art. 41 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, stosowana jest kwota korygująca obowiązująca w dniu złożenia wniosku o wydanie pozwolenia na wywóz w ciągu ostatniego miesiąca normalnej ważności pozwolenia.

Ponadto refundacja wywozowa jest korygowana zgodnie z przepisami art. 14.

Artykuł 14

1. Refundacje stosowane na podstawie art. 13 ust. 5 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 do produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) wspomnianego rozporządzenia, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, są korygowane w okresie od sierpnia do maja tego samego roku gospodarczego o kwotę równą miesięcznej podwyżce stosowanej w odniesieniu do ceny interwencyjnej wyznaczonej na dany rok gospodarczego.

W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo refundacje te są korygowane w okresie od listopada jednego roku gospodarczego do sierpnia następnego roku gospodarczego o kwotę równą miesięcznej podwyżce stosowanej w odniesieniu do cen interwencyjnych ustalonych na dany rok gospodarczy.

Pierwszej korekty dokonuje się pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym został złożony wniosek. Kolejne korekty dokonywane są co miesiąc.

W przypadku produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, refundacje korygowane zgodnie z akapitem pierwszym i obowiązujące w maju obowiązują również w czerwcu. W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo, refundacje korygowane zgodnie z akapitem drugim i obowiązujące w sierpniu obowiązują również we wrześniu.

2. Korekta określona w ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy kwota refundacji jest równa zero.

3. W przypadku gdy termin ważności pozwoleń upływa po zakończeniu roku gospodarczego, a wywóz ma miejsce w kolejnym roku gospodarczym, refundacje do produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit a) i b) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 z wyłączeniem wszelkich podwyżek miesięcznych, określonych w ust. 1, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, zostają obniżone w związku z rozbiciem ceny na dwa lata gospodarcze. Rozbicie ceny następuje w dniu 1 lipca i oznacza:

a) różnicę między cenami interwencyjnymi za ryż niełuskany bez jakichkolwiek miesięcznych podwyżek cen za poprzedni i nowy rok gospodarczy, oraz

b) kwotę równą miesięcznej podwyżce, pomnożonej przez liczbę miesięcy, które upłynęły od sierpnia do miesiąca, w którym złożono wniosek o wydanie pozwolenia włącznie.

W przypadku gdy rozbicie ceny jest większe niż dana refundacja, skorygowana refundacja zostaje obniżona do zera.

Refundacje obniżane w związku z rozbiciem ceny są zwiększane począwszy od miesiąca sierpnia nowego roku gospodarczego zgodnie z zasadami ustanowionymi w ust. 1 o kwotę miesięcznej podwyżki obowiązującej w nowym roku gospodarczym.

4. W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo, reguły dotyczące korekty, wymienione w pierwszym i drugim akapicie stosuje się mutatis mutandis z zastrzeżeniem następujących wyjątków:

a) za koniec roku gospodarczego uważa się dzień 30 września,

b) wspomniane wyżej rozbicie ceny pojawia się dnia 1 października zamiast dnia 1 lipca,

c) miesiąc sierpień zastępuje się miesiącem listopad;

d) miesięczne podwyżki są tymi, które stosuje się w danych latach gospodarczych.

Artykuł 15

1. W przypadku produktów, wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. c) i d) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 i art. 1 lit. c) rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 kwota będąca efektem każdej z korekt, wymienionych w art. 14 ust. 1 i 3 niniejszego rozporządzenia jest pomnożona przez współczynnik przetworzenia obowiązujący w odniesieniu do danego produktu.

2. Kwota refundacji stosowanej zgodnie z art. 13 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 dla produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) tego rozporządzenia, jest korygowania w miesiącach od października do lipca przez kwotę równą miesięcznej podwyżce ceny interwencyjnej za ryż niełuskany ustalonej na ten rok gospodarczy, oparty na etapie przetworzenia oraz odpowiednim współczynniku przetworzenia.

Pierwszej korekty należy dokonać pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po tym, w którym złożono wniosek o pozwolenie. Kolejne korekty dokonywane są co miesiąc.

3. Korekta przewidziana w ust. 2 nie ma zastosowania w przypadku gdy kwota refundacji jest równa zero.

4. W przypadku gdy termin ważności pozwolenia upływa po zakończeniu roku gospodarczego oraz wywóz ma miejsce w kolejnym roku gospodarczym, refundacje wywozowe, z wyłączeniem podwyżek miesięcznych, określonych w ust. 2, zostają obniżone w związku z rozbiciem ceny interwencyjnej ryżu niełuskanego na dwa lata gospodarcze, w oparciu o stadium przetworzenia i obowiązujący współczynnik przetworzenia.

To rozbicie ceny ma miejsce w dniu 1 września i jest określane jako:

a) różnica między ceną interwencyjną za ryż niełuskany bez jakichkolwiek miesięcznych podwyżek cen za poprzedni i nowy rok gospodarczy,

b) kwota równa miesięcznej podwyżce pomnożona przez liczbę miesięcy, jakie upłynęły od października do miesiąca, w którym złożono wniosek o wydanie pozwolenia, włącznie.

Wymienione dwa czynniki należy skorygować współczynnikiem przetworzenia, stosowanym w czasie wywozu produktu.

W przypadku gdy rozbicie ceny jest większe niż dana refundacja, skorygowana refundacja zostaje obniżona do zera.

Refundacje zostają zmniejszone o kwoty wynikające z powyższych lit. a) i b) na podstawie etapu mielenia i mogą zostać zwiększone od października nowego roku gospodarczego przez miesięczne podwyżki odnoszące się do nowego roku gospodarczego, zgodnie z przepisami określonymi w ust. 2.

Artykuł 16

[6] (skreślony).

Artykuł 17

Rozporządzenie (EWG) nr 1162/95 traci moc.

Stosuje się je wobec pozwoleń wydanych przed wejściem niniejszego rozporządzenia w życie.

Odniesienia do uchylonego rozporządzenia traktowane są tak, jak odniesienia do niniejszego rozporządzenia i odczytywane są zgodnie z tabelą korelacji w załączniku VI.

Artykuł 18

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 lipca 2003 r.

[1] Art. 6 ust. 1 lit. a) skreślona przez art. 11 ust. 1 lit. b) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016/1237 z dnia 18 maja 2016 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do zasad stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz oraz uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do zasad dotyczących zwalniania i przepadku zabezpieczeń złożonych w odniesieniu do takich pozwoleń, zmieniającego rozporządzenia Komisji (WE) nr 2535/2001, (WE) nr 1342/2003, (WE) nr 2336/2003, (WE) nr 951/2006, (WE) nr 341/2007 i (WE) nr 382/2008 oraz uchylającego rozporządzenia Komisji (WE) nr 2390/98, (WE) nr 1345/2005, (WE) nr 376/2008 i (WE) nr 507/2008 (Dz.Urz.UE L 206 z 30.07.2016, str. 1). Zmiana weszła w życie 6 sierpnia 2016 r. i ma zastosowanie od 6 listopada 2016 r.

[2] Art. 8 ust. 2 skreślony przez art. 11 ust. 1 lit. b) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016/1237 z dnia 18 maja 2016 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do zasad stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz oraz uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do zasad dotyczących zwalniania i przepadku zabezpieczeń złożonych w odniesieniu do takich pozwoleń, zmieniającego rozporządzenia Komisji (WE) nr 2535/2001, (WE) nr 1342/2003, (WE) nr 2336/2003, (WE) nr 951/2006, (WE) nr 341/2007 i (WE) nr 382/2008 oraz uchylającego rozporządzenia Komisji (WE) nr 2390/98, (WE) nr 1345/2005, (WE) nr 376/2008 i (WE) nr 507/2008 (Dz.Urz.UE L 206 z 30.07.2016, str. 1). Zmiana weszła w życie 6 sierpnia 2016 r. i ma zastosowanie od 6 listopada 2016 r.

[3] Art. 9 ust. 1 skreślony przez art. 11 ust. 1 lit. b) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016/1237 z dnia 18 maja 2016 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do zasad stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz oraz uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do zasad dotyczących zwalniania i przepadku zabezpieczeń złożonych w odniesieniu do takich pozwoleń, zmieniającego rozporządzenia Komisji (WE) nr 2535/2001, (WE) nr 1342/2003, (WE) nr 2336/2003, (WE) nr 951/2006, (WE) nr 341/2007 i (WE) nr 382/2008 oraz uchylającego rozporządzenia Komisji (WE) nr 2390/98, (WE) nr 1345/2005, (WE) nr 376/2008 i (WE) nr 507/2008 (Dz.Urz.UE L 206 z 30.07.2016, str. 1). Zmiana weszła w życie 6 sierpnia 2016 r. i ma zastosowanie od 6 listopada 2016 r.

[4] Art. 9 ust. 2 skreślony przez art. 11 ust. 1 lit. b) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016/1237 z dnia 18 maja 2016 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do zasad stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz oraz uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do zasad dotyczących zwalniania i przepadku zabezpieczeń złożonych w odniesieniu do takich pozwoleń, zmieniającego rozporządzenia Komisji (WE) nr 2535/2001, (WE) nr 1342/2003, (WE) nr 2336/2003, (WE) nr 951/2006, (WE) nr 341/2007 i (WE) nr 382/2008 oraz uchylającego rozporządzenia Komisji (WE) nr 2390/98, (WE) nr 1345/2005, (WE) nr 376/2008 i (WE) nr 507/2008 (Dz.Urz.UE L 206 z 30.07.2016, str. 1). Zmiana weszła w życie 6 sierpnia 2016 r. i ma zastosowanie od 6 listopada 2016 r.

[5] Art. 12 lit. a) skreślona przez art. 11 ust. 1 lit. b) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016/1237 z dnia 18 maja 2016 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do zasad stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz oraz uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do zasad dotyczących zwalniania i przepadku zabezpieczeń złożonych w odniesieniu do takich pozwoleń, zmieniającego rozporządzenia Komisji (WE) nr 2535/2001, (WE) nr 1342/2003, (WE) nr 2336/2003, (WE) nr 951/2006, (WE) nr 341/2007 i (WE) nr 382/2008 oraz uchylającego rozporządzenia Komisji (WE) nr 2390/98, (WE) nr 1345/2005, (WE) nr 376/2008 i (WE) nr 507/2008 (Dz.Urz.UE L 206 z 30.07.2016, str. 1). Zmiana weszła w życie 6 sierpnia 2016 r. i ma zastosowanie od 6 listopada 2016 r.

[6] Art. 16 skreślony przez art. 11 ust. 1 lit. b) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016/1237 z dnia 18 maja 2016 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do zasad stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz oraz uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do zasad dotyczących zwalniania i przepadku zabezpieczeń złożonych w odniesieniu do takich pozwoleń, zmieniającego rozporządzenia Komisji (WE) nr 2535/2001, (WE) nr 1342/2003, (WE) nr 2336/2003, (WE) nr 951/2006, (WE) nr 341/2007 i (WE) nr 382/2008 oraz uchylającego rozporządzenia Komisji (WE) nr 2390/98, (WE) nr 1345/2005, (WE) nr 376/2008 i (WE) nr 507/2008 (Dz.Urz.UE L 206 z 30.07.2016, str. 1). Zmiana weszła w życie 6 sierpnia 2016 r. i ma zastosowanie od 6 listopada 2016 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2015-11-13 do 2016-08-05

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1766/92 z dnia 30 czerwca 1992 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż (1), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1104/2003 (2), w szczególności jego art. 9 ust. 2 oraz art. 13 ust. 11,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 3072/95 z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku ryżu (3), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 411/2002 (4), w szczególności jego art. 9 ust. 2 oraz art. 13,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1162/95 z dnia 23 maja 1995 r. ustanawiające specjalne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz zbóż i ryżu (5) zostało kilkakrotnie zasadniczo zmienione (6). W interesie jasności i do celów praktycznych wspomniana dyrektywa powinna zostać skodyfikowana.

(2) Z punktu widzenia działań charakterystycznych dla handlu zbożami i ryżem, należy stworzyć przepisy dalszych reguł lub odstępujące od rozporządzenia Komisji (EWG) nr 1291/2000 z dnia 9 czerwca 2000 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (7), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 325/2003 (8).

(3) W przypadku ogłoszeń o przetargu na wywóz zapasów interwencyjnych, pozwolenia powinny określać ilości i miejsca przeznaczenia, w odniesieniu do których zostały wydane pozwolenia, oraz należy wprowadzić przepisy dotyczące umieszczenia specjalnych danych szczegółowych w pozwoleniu na wywóz, w szczególności w przypadku ogłoszeń o przetargu na refundacje wywozowe, wywozu mieszanek paszowych na bazie zboża oraz wcześniejszego ustalenia podatków wywozowych.

(4) Terminy obowiązywania pozwoleń na przywóz i wywóz różnych produktów powinny zostać ustalone zgodnie z wymogami rynkowymi oraz potrzebami racjonalnego zarządzania. Z punktu widzenia konkurencji na światowym rynku, na wywóz słodu należy przyznawać szczególnie długie terminy ważności, jednakże wygasające w dniu 30 września w przypadku pozwoleń wydanych przed dniem 1 lipca, aby zobowiązania wywozowe nie wchodziły w życie na nowy rok gospodarczy, przed rozpoczęciem zbiorów jęczmienia.

(5) Z punktu widzenia ryzyka wydawania pozwoleń wyłącznie na duże ilości, należy określić trzydniowy termin potrzebny na rozpatrzenie wniosku, który musi upłynąć, zanim zostanie wydane jakiekolwiek pozwolenie na wszelkie zboża oraz większość przetworzonych produktów zbożowych, inne niż na wywóz, na wywóz w celach niehandlowych w związku z dostarczaniem wspólnotowej lub krajowej pomocy żywnościowej, a także niektóre dostawy agencji humanitarnych.

(6) Decyzja Komisji o nieprzyznawaniu certyfikatu eksportowego na koniec trzydniowego terminu na rozpatrzenie może jednakże w niektórych przypadkach zakłócić ciągłość dostaw produktów, których regularne dostawy są niezbędne. Podmiotom gospodarczym składającym takie żądania należy umożliwić uzyskanie pozwolenia na wywóz bez refundacji, pod warunkiem że do takich pozwoleń zostają dołączone specjalne warunki ich wykorzystania.

(7) Niektóre przepisy art. 49 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 dotyczące wniosków o pozwolenia na wywóz niektórych produktów w związku z ogłoszeniami o przetargu zorganizowanym w państwach trzecich przywozu powinny być bardziej zaostrzone i tym samym bardziej dostosowane do praktyki handlowej w handlu zbożami.

(8) Z punktu widzenia konkurencji na światowym rynku zbóż i ryżu, należy ustanowić przepisy na przyznawanie pozwoleń na przywóz głównych produktów, zawierających pszenicę durum, ze specjalnymi terminami ważności i na stosunkowo duże ilości minimalne, o korzystniejszych ilościach minimalnych na wywóz do Państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP). Pozwolenia należy przyznawać zgodnie z niektórymi warunkami dodatkowymi dotyczącymi w szczególności, przedłożenia w określonym terminie zamówienia dostawy we właściwej agencji.

(9) Należy ustalić kwotę zabezpieczenia wnoszonego w przypadku pozwoleń na przywóz i wywóz, różnicując te kwoty według grup produktów zgodnie z ewentualnymi wahaniami refundacji lub podatku wywozowego w okresie ważności pozwolenia, przy czym dostawy dla krajów AKP są traktowane preferencyjnie.

(10) Należy określić stosowane refundacje wywozowe, w przypadku gdy termin ważności pozwoleń zostaje przedłużony wskutek działania siły wyższej na podstawie art. 41 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych wprowadzonego przez rozporządzenie Komisji (WE) nr 376/2008 (9) odnośnie produktów wymienionych w części I i II załącznika I do rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 (10).

2. O ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, stosuje się przepisy rozporządzeń (WE) nr 376/2008 i rozporządzeń Komisji (WE) nr 1301/2006 (11) oraz (WE) nr 1454/2007 (12).

Artykuł 2

1. W przypadku gdy wnioski o wydanie pozwolenia na wywóz zostają złożone w związku z przetargiem zgodnie z art. 7 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2131/93 (13), pozwolenie jest wystawiane tylko na ilości, na które wnioskodawca zawarł umowy.

Pozwolenia na wywóz są ważne na ilość nieprzekraczającą tej, którą podano w sekcji 17. W sekcji 19 wpisuje się „0”.

2. W sekcji 7 wniosku o udzielenie pozwolenia na wywóz przewidzianego w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2131/93 podaje się właściwe miejsce przeznaczenia. Posiadacz pozwolenia zobowiązany jest do wywozu danych produktów do tego miejsca przeznaczenia.

Przez miejsce przeznaczenia należy rozumieć wszystkie państwa, w stosunku do których stosowana jest taka sama stawka refundacji wywozowej lub podatku wywozowego.

Artykuł 3

1. W przypadku gdy refundacje wywozowe ustala się w drodze przetargu, w polu 22 pozwolenia wpisuje się słownie i cyframi stawki refundacji wywozowej figurującej w oświadczeniu o udzieleniu zamówienia. Stawka ta jest wyrażona w euro i poprzedza ją jeden z wpisów znajdujących się w załączniku VII.

2. W przypadku gdy podatek wywozowy jest ustalony na podstawie oferty przetargowej, w polu 22 pozwolenia wpisuje się słownie i cyframi stawki podatku figurującego w oświadczeniu o udzieleniu zamówienia. Stawka ta jest wyrażona w euro i poprzedza ją jeden z wpisów znajdujących się w załączniku VIII.

Artykuł 4

1. Nie naruszając przepisów art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, dla produktów objętych kodami CN 1101 00 15, 1102 20, 1103 11 10 i 1103 13 wnioski o pozwolenia na wywóz mogą zawierać produkty objęte dwoma sąsiadującymi ze sobą kolejnymi pozycjami, oznaczonymi dwunastoma cyframi, wyżej wymienionych podpozycji.

Stosuje się następujące kategorie produktów w rozumieniu art. 14 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000:

kategoria 1:

1108 11 00 9200,1108 11 00 9300

kategoria 2:

1108 12 00 9200,1108 12 00 9300

kategoria 3:

1108 13 00 9200,1108 13 00 9300

kategoria 4:

1108 19 10 9200,1108 19 10 9300

kategoria 5:

1702 30 51 9000,1702 30 91 9000,1-702 90 50 9100

kategoria 6:

1702 30 59 9000,1702 30 99 9000,1-702 40 90 9000,1702 90 50 9900,21-06 90 55 9000

kategoria 7:

1006 20 11 9000, 1006 20 13 9000, 1006 20 15 9000, 1006 20 92 9000, 1006 20 94 9000, 1006 20 96 9000

kategoria 8:

1006 30 21 9000, 1006 30 23 9000, 1006 30 25 9000, 1006 30 42 9000, 1006 30 44 9000, 1006 30 46 9000

kategoria 9:

1006 30 61 9100, 1006 30 63 9100, 1006 30 65 9100, 1006 30 92 9100, 1006 30 94 9100, 1006 30 96 9100

kategoria 10:

1006 30 61 9900, 1006 30 63 9900, 1006 30 65 9900, 1006 30 92 9900, 1006 30 94 9900, 1006 30 96 9900

 

 

12-cyfrowe podpodziały widniejące na wniosku zostają umieszczone na pozwoleniu na wywóz.

2. Nie naruszając przepisów art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, na produkty objęte kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53, zawierające wagowo mniej niż 50 % przetworów mlecznych, wnioski o pozwolenie na wywóz przedstawiają:

a) w sekcji 15 opis produktu i jego 12-cyfrowy kod; w przypadku produktów dających się przyporządkować do dwóch lub więcej sąsiednich podpozycji, eksporter może zastosować 12-cyfrową nomenklaturę refundacji, w takim przypadku zostanie to zaznaczone w sekcji 15; preparaty wykorzystywane jako pasza dla zwierząt objęta rozporządzeniem (WE) nr 1517/95;

b) w sekcji 16 numer referencyjny „2309”;

c) w sekcji 17 i 18 ilość mieszanek paszowych, które muszą zostać wywiezione;

d) w sekcji 20 zawartość produktów zbożowych, którą mają zawierać mieszanki paszowe, jeżeli jest ona znana, należy wprowadzić rozróżnienie między kukurydzą i innymi zbożami; oznacza to, że jeżeli stosuje się przepis lit. a) o wypełnieniu sekcji 15, należy wprowadzić nawias przedstawiający ilości kukurydzy i innych zbóż zawartych w paszy.

Informacje zamieszczone we wniosku są zawarte w pozwoleniu na wywóz.

Artykuł 5

Do celów stosowania art. 15 akapit drugi rozporządzenia Komisji (WE) nr 1501/95 (14) oraz art. 16 ust. 10 rozporządzenia (WE) nr 3072/95, w polu 22 pozwolenia na wywóz wprowadza się jeden z wpisów znajdujących się w załączniku IX do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 6

1. Okresy ważności pozwoleń na przywóz i wywóz są następujące:

a) w przypadku produktów wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 376/2008 innych niż wymienione w lit. b) i lit. c) niniejszego ustępu: zgodnie z przepisami wspomnianego załącznika;

b) o ile nie postanowiono inaczej, w przypadku produktów przywożonych lub wywożonych w ramach kontyngentów taryfowych przydzielanych z zastosowaniem innej metody niż metoda oparta na chronologicznym porządku składania wniosków zgodnie z art. 308a, 308b i 308c rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 (15) (według zasady „kto pierwszy, ten lepszy”): od dnia faktycznego wydania pozwolenia, zgodnie z art. 22 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 376/2008 do końca drugiego miesiąca następującego po miesiącu, w którym wydano pozwolenie;

c) w przypadku produktów wywożonych, dla których ustalono refundacje i produktów, co do których na dzień złożenia wniosku ustalono podatek wywozowy: od dnia wydania pozwolenia, zgodnie z art. 22 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 376/2008 do końca czwartego miesiąca następującego po miesiącu, w którym wydano pozwolenie.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 w odniesieniu do produktów wymienionych w załączniku II część II pkt A rozporządzenia (WE) nr 376/2008, pozwolenia na wywóz są ważne sześćdziesiąt dni po ich wydaniu w rozumieniu art. 22 ust. 1 wspomnianego rozporządzenia, w przypadku gdy refundacja nie została ustalona - wcześniej lub w ogóle - lub gdy produkty te wywożone są bez refundacji, zgodnie z art. 8 ust. 3 niniejszego rozporządzenia.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 okres ważności pozwoleń na wywóz, w odniesieniu do których ustalono refundacje dotyczące produktów oznaczonych kodami CN 1702 30, 1702 40, 1702 90 i 2106 90 upływa nie później niż:

a) dnia 30 czerwca w przypadku wniosków złożonych do dnia 31 maja każdego roku gospodarczego;

b) dnia 30 września w przypadku wniosków złożonych w okresie od 1 czerwca roku gospodarczego do 31 sierpnia następnego roku gospodarczego;

c) 30 dni od daty wydania pozwolenia w przypadku wniosków złożonych w okresie od 1 do 30 września tego samego roku gospodarczego.

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, na wniosek podmiotu gospodarczego, okres ważności pozwoleń na wywóz, na które ustalono refundacje, odnośnie produktów oznaczonych kodami CN 1107 10 19, 1107 10 99 i 1107 20 00 upływa nie później niż:

a) dnia 30 września bieżącego roku kalendarzowego, w przypadku pozwoleń wydanych w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 30 kwietnia;

b) do końca jedenastego miesiąca od miesiąca wydania, w przypadku pozwoleń wydanych w okresie od dnia 1 lipca do dnia 31 października;

c) dnia 30 września następnego roku kalendarzowego, w przypadku pozwoleń wydanych w okresie od dnia 1 listopada do dnia 31 grudnia.

5. W pozycji 22 pozwoleń wydanych zgodnie z ust. 2, 3 i 4 należy umieścić jeden z wpisów określonych w załączniku X.

6. W przypadku gdy ustanowiony jest szczególny termin ważności pozwoleń na przywóz towarów pochodzących i przywożonych z niektórych państw trzecich, w sekcji 7 i 8 wniosków o wydanie pozwolenia oraz pozwoleń podaje się nazwę państwa lub państw wywozu i pochodzenia. Pozwolenia zobowiązują do przywozu z tego państwa lub z tych państw.

7. W drodze odstępstwa od art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 376/2008 prawa wynikające z pozwoleń, o których mowa w ust. 4 niniejszego artykułu, nie podlegają przeniesieniu.

Artykuł 7

(skreślony).

Artykuł 8

1. Pozwolenia na wywóz produktów, na które ustalono refundacje lub podatek wywozowy wydaje się w trzecim dniu roboczym następującym po dniu złożenia wniosku, z zastrzeżeniem, że w tym czasie Komisja nie podjęła działań szczególnych, jak podano w art. 9 niniejszego rozporządzenia, w art. 15 rozporządzenia (WE) nr 1501/1995 lub art. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1518/1995 (16) oraz że powiadomiono o ilości wnioskowanych pozwoleń zgodnie z art. 16 ust. 1 lit. a) niniejszego rozporządzenia.

Akapit pierwszy nie ma zastosowania do pozwoleń wydanych w związku z ogłoszeniami o przetargu lub do pozwoleń określonych w art. 15 rozporządzenia (WE) nr 376/2008, które są wydawane do celów operacji pomocy żywnościowej w rozumieniu art. 10 ust. 4 Porozumienia w sprawie rolnictwa zawartego w ramach Rundy Urugwajskiej wielostronnych negocjacji handlowych (17). Pozwolenia na wywóz, o których mowa wydaje się w pierwszym dniu roboczym następującym po rozstrzygnięciu przetargu.

2. Pozwolenia na wywóz produktów, na które nie ustalono refundacji lub podatku wywozowego wydaje się w dniu złożenia wniosku.

3. W drodze odstępstwa od ust. 1 pozwolenia na wywóz produktów o ustalonej refundacji wydawane są na wniosek podmiotu w dniu złożenia wniosku, pod warunkiem że wniosek zawiera informację o tym, że pozwolenie wydawane jest bez refundacji oraz, w przypadku gdy podatek wywozowy jest stosowany w chwili przyjęcia zgłoszenia wywozowego, ma on również zastosowanie do odnośnych produktów. W takich przypadkach na wniosku oraz na wydanym pozwoleniu na wywóz w polu 20 umieszcza się jeden z opisów wyszczególnionych w załączniku Ia.

Artykuł 9

1. Komisja może podjąć następujące kroki:

a) ustalić procentowy współczynnik akceptacji dla ilości wnioskowanych, na które nie wydano jeszcze pozwoleń;

b) odrzucić wnioski, dla których jeszcze nie wydano pozwoleń na wywóz;

c) zawiesić składanie wniosków o wydanie pozwolenia na okres nie dłuższy niż pięć dni roboczych.

Zawieszenie, o którym mowa w ust. 1 lit. c) może zostać przedłużone zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 195 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

2. W przypadku zmniejszenia lub odrzucenia wnioskowanych ilości zabezpieczenia pozwoleń zostają niezwłocznie zwolnione na nieprzyznane ilości.

3. Składający wnioski mogą je wycofać w ciągu 3 dni roboczych po opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej procentowego współczynnika akceptacji, jak określono w ust. 1 lit. a), jeżeli jest on niższy niż 80 %. W wyniku tego państwa członkowskie zwalniają zabezpieczenie.

4. Działań podjętych na mocy ust. 1 nie stosuje się przy wywozie podjętym w celu wprowadzania w życie wspólnotowych i krajowych środków pomocy żywnościowej regulowanej międzynarodowymi umowami lub innymi programami dodatkowymi, a także wprowadzania w życie innych wspólnotowych środków dotyczących nieodpłatnych dostaw.

Artykuł 10

1. W przypadku gdy wywóz zostaje dokonany w wyniku przetargu otwartego w państwie trzecim przywozu, pozwolenia na wywóz pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, żyta, jęczmienia, kukurydzy, ryżu, mąki pszennej i żytniej, kaszy i kaszki z pszenicy durum oraz produktów objętych kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53 o zawartości wagowej produktów mlecznych mniejszej niż 50 %, są ważne od daty ich wydania w rozumieniu art. 23 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 do dnia, w którym muszą być wypełnione zobowiązania wynikające z udzielenia zamówienia.

2. Termin ważności pozwolenia nie może przekraczać czterech miesięcy następujących po miesiącu, w którym wydano pozwolenie, na podstawie art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

3. Nie naruszając przepisów art. 49 ust. 3 akapit trzeci rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000, wniosek lub wnioski o udzielenie pozwolenia na wywóz nie mogą być składane wcześniej niż na cztery dni robocze przed terminem ostatecznym składania ofert, określonym w ogłoszeniu o przetargu.

4. Nie naruszając przepisów art. 49 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, maksymalny okres między ostatecznym terminem składania ofert a poinformowaniem organu wystawiającego przez ubiegającego się o pozwolenie o wyniku przetargu, tak jak przewidziano w art. 44 ust. 5 lit. a)–d) tego rozporządzenia, wynosi sześć dni roboczych.

Artykuł 11

(skreślony).

Artykuł 12

Wprowadza się następujące zabezpieczenia, o których mowa w art. 14 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 376/2008, które należy składać zgodnie z tytułem III rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2220/85 (18):

a) w przypadku produktów wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 376/2008 innych niż wymienione w lit. b) i lit. c) niniejszego ustępu: zgodnie z przepisami wspomnianego załącznika;

b) o ile nie postanowiono inaczej, w przypadku produktów przywożonych lub wywożonych w ramach kontyngentów taryfowych:

(i) 30 EUR za każdą tonę przywożonego produktu;

(ii) 3 EUR za każdą tonę wywożonego produktu nie objętego refundacją;

c) w przypadku produktów wywożonych, dla których ustalono refundacje lub pozwoleń dotyczących produktów, co do których na dzień złożenia wniosku o pozwolenie ustalono podatek wywozowy:

(i) 20 EUR za każdą tonę w odniesieniu do produktów oznaczonych kodami 1102 20, 1103 13, 1104 19 50, 1104 23 10, 1108, 1702, i 2106;

(ii) 10 EUR za każdą tonę w odniesieniu do pozostałych produktów;

(iii) 3 EUR za tonę w odniesieniu do produktów, wobec których stosuje się art. 8 ust. 3.

Artykuł 13

W przypadku gdy termin ważności pozwolenia zostaje przedłużony na podstawie art. 41 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, stosowana jest kwota korygująca obowiązująca w dniu złożenia wniosku o wydanie pozwolenia na wywóz w ciągu ostatniego miesiąca normalnej ważności pozwolenia.

Ponadto refundacja wywozowa jest korygowana zgodnie z przepisami art. 14.

Artykuł 14

1. Refundacje stosowane na podstawie art. 13 ust. 5 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 do produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) wspomnianego rozporządzenia, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, są korygowane w okresie od sierpnia do maja tego samego roku gospodarczego o kwotę równą miesięcznej podwyżce stosowanej w odniesieniu do ceny interwencyjnej wyznaczonej na dany rok gospodarczego.

W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo refundacje te są korygowane w okresie od listopada jednego roku gospodarczego do sierpnia następnego roku gospodarczego o kwotę równą miesięcznej podwyżce stosowanej w odniesieniu do cen interwencyjnych ustalonych na dany rok gospodarczy.

Pierwszej korekty dokonuje się pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym został złożony wniosek. Kolejne korekty dokonywane są co miesiąc.

W przypadku produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, refundacje korygowane zgodnie z akapitem pierwszym i obowiązujące w maju obowiązują również w czerwcu. W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo, refundacje korygowane zgodnie z akapitem drugim i obowiązujące w sierpniu obowiązują również we wrześniu.

2. Korekta określona w ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy kwota refundacji jest równa zero.

3. W przypadku gdy termin ważności pozwoleń upływa po zakończeniu roku gospodarczego, a wywóz ma miejsce w kolejnym roku gospodarczym, refundacje do produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit a) i b) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 z wyłączeniem wszelkich podwyżek miesięcznych, określonych w ust. 1, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, zostają obniżone w związku z rozbiciem ceny na dwa lata gospodarcze. Rozbicie ceny następuje w dniu 1 lipca i oznacza:

a) różnicę między cenami interwencyjnymi za ryż niełuskany bez jakichkolwiek miesięcznych podwyżek cen za poprzedni i nowy rok gospodarczy, oraz

b) kwotę równą miesięcznej podwyżce, pomnożonej przez liczbę miesięcy, które upłynęły od sierpnia do miesiąca, w którym złożono wniosek o wydanie pozwolenia włącznie.

W przypadku gdy rozbicie ceny jest większe niż dana refundacja, skorygowana refundacja zostaje obniżona do zera.

Refundacje obniżane w związku z rozbiciem ceny są zwiększane począwszy od miesiąca sierpnia nowego roku gospodarczego zgodnie z zasadami ustanowionymi w ust. 1 o kwotę miesięcznej podwyżki obowiązującej w nowym roku gospodarczym.

4. W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo, reguły dotyczące korekty, wymienione w pierwszym i drugim akapicie stosuje się mutatis mutandis z zastrzeżeniem następujących wyjątków:

a) za koniec roku gospodarczego uważa się dzień 30 września,

b) wspomniane wyżej rozbicie ceny pojawia się dnia 1 października zamiast dnia 1 lipca,

c) miesiąc sierpień zastępuje się miesiącem listopad;

d) miesięczne podwyżki są tymi, które stosuje się w danych latach gospodarczych.

Artykuł 15

1. W przypadku produktów, wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. c) i d) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 i art. 1 lit. c) rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 kwota będąca efektem każdej z korekt, wymienionych w art. 14 ust. 1 i 3 niniejszego rozporządzenia jest pomnożona przez współczynnik przetworzenia obowiązujący w odniesieniu do danego produktu.

2. Kwota refundacji stosowanej zgodnie z art. 13 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 dla produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) tego rozporządzenia, jest korygowania w miesiącach od października do lipca przez kwotę równą miesięcznej podwyżce ceny interwencyjnej za ryż niełuskany ustalonej na ten rok gospodarczy, oparty na etapie przetworzenia oraz odpowiednim współczynniku przetworzenia.

Pierwszej korekty należy dokonać pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po tym, w którym złożono wniosek o pozwolenie. Kolejne korekty dokonywane są co miesiąc.

3. Korekta przewidziana w ust. 2 nie ma zastosowania w przypadku gdy kwota refundacji jest równa zero.

4. W przypadku gdy termin ważności pozwolenia upływa po zakończeniu roku gospodarczego oraz wywóz ma miejsce w kolejnym roku gospodarczym, refundacje wywozowe, z wyłączeniem podwyżek miesięcznych, określonych w ust. 2, zostają obniżone w związku z rozbiciem ceny interwencyjnej ryżu niełuskanego na dwa lata gospodarcze, w oparciu o stadium przetworzenia i obowiązujący współczynnik przetworzenia.

To rozbicie ceny ma miejsce w dniu 1 września i jest określane jako:

a) różnica między ceną interwencyjną za ryż niełuskany bez jakichkolwiek miesięcznych podwyżek cen za poprzedni i nowy rok gospodarczy,

b) kwota równa miesięcznej podwyżce pomnożona przez liczbę miesięcy, jakie upłynęły od października do miesiąca, w którym złożono wniosek o wydanie pozwolenia, włącznie.

Wymienione dwa czynniki należy skorygować współczynnikiem przetworzenia, stosowanym w czasie wywozu produktu.

W przypadku gdy rozbicie ceny jest większe niż dana refundacja, skorygowana refundacja zostaje obniżona do zera.

Refundacje zostają zmniejszone o kwoty wynikające z powyższych lit. a) i b) na podstawie etapu mielenia i mogą zostać zwiększone od października nowego roku gospodarczego przez miesięczne podwyżki odnoszące się do nowego roku gospodarczego, zgodnie z przepisami określonymi w ust. 2.

Artykuł 16

1. W odniesieniu do pozwoleń na wywóz Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję:

a) każdego dnia roboczego:

i) o wszystkich wnioskach o wydanie pozwolenia lub o braku takich wniosków;

ii) o wnioskach o wydanie pozwoleń, określonych w art. 49 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000, złożonych w dniu roboczym poprzedzającym dzień powiadomienia;

iii) o ilościach, na które wydano pozwolenia w wyniku wniosków o wydanie pozwolenia, określonych w art. 49 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000;

b) przed 15 dniem każdego miesiąca w odniesieniu do miesiąca poprzedniego:

i) o ilościach, na które wystawione zostały pozwolenia na pomoc żywnościową;

ii) o ilościach, objętych pozwoleniami wydanymi, lecz nie wykorzystanymi, oraz o refundacji lub podatku wywozowym według kodu;

iii) o ilościach, wobec których nie stosuje się art. 8 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, a na które pozwolenia zostały wydane;

c) raz na rok gospodarczy, najpóźniej do dnia 30 kwietnia, o dokładnych ilościach wykorzystanych na podstawie pozwoleń z uwzględnieniem tolerancji przewidzianych w art. 8 ust. 4 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

Powiadomienia o wnioskach oraz ilościach, określone w pierwszym akapicie muszą wymieniać:

a) ilość odpowiadającą każdemu 12-cyfrowemu kodowi produktu nomenklatury produktów rolnych do celów refundacji wywozowych. W przypadku wydania pozwolenia obejmującego więcej niż jeden kod 12-cyfrowy, podaje się tylko pierwszy kod.

b) ilość odpowiadającą każdemu kodowi rozbitą ze względu na miejsca przeznaczenia, w przypadku gdy refundacja lub podatek wywozowy jest zróżnicowany w zależności od miejsca przeznaczenia.

2. W przypadku pozwoleń na przywóz innych niż pozwolenia związane z zarządzaniem przywozowymi kontyngentami taryfowymi i uregulowane w rozporządzeniu (WE) nr 1301/2006 państwa członkowskie przekazują Komisji codziennie, wyłącznie drogą elektroniczną na formularzach udostępnionych przez Komisję i zgodnie z warunkami przewidzianymi przez system informatyczny przez nią opracowany, informacje o całkowitych ilościach objętych pozwoleniami według pochodzenia i kodu produktu, a w odniesieniu do pszenicy zwykłej według klasy jakości. Pochodzenie wskazuje się również w korespondencji dotyczącej pozwoleń na przywóz ryżu.

3. [1] Państwa członkowskie nie są zobowiązane do przekazywania informacji, o których mowa w ust. 1 lit. a) ppkt (ii) i (iii) oraz w ust. 1 lit. b) i c) w okresach, w których nie ustalono żadnych refundacji wywozowych, podatku wywozowego lub pomocy żywnościowej.

4. [2] Powiadomienia i informacje, o których mowa w ust. 1 i 2, są przekazywane zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 792/2009 (19).

Artykuł 17

Rozporządzenie (EWG) nr 1162/95 traci moc.

Stosuje się je wobec pozwoleń wydanych przed wejściem niniejszego rozporządzenia w życie.

Odniesienia do uchylonego rozporządzenia traktowane są tak, jak odniesienia do niniejszego rozporządzenia i odczytywane są zgodnie z tabelą korelacji w załączniku VI.

Artykuł 18

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 lipca 2003 r.

[1] Art. 16 ust. 3 dodany przez art. 2 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2000 z dnia 9 listopada 2015 r. zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 546/2003, (WE) nr 1342/2003, (WE) nr 952/2006, (WE) nr 826/2008, (WE) nr 1295/2008, (WE) nr 1296/2008, (UE) nr 1272/2009, (UE) nr 738/2010 oraz rozporządzenia wykonawcze (UE) nr 543/2011 i (UE) nr 511/2012 w odniesieniu do obowiązków przekazywania informacji w ramach wspólnej organizacji rynków rolnych (Dz.Urz.UE L 292 z 10.11.2015, str. 4). Zmiana weszła w życie 13 listopada 2015 r. i ma zastosowanie od 16 listopada 2015 r.

[2] Art. 16 ust. 4 dodany przez art. 2 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2000 z dnia 9 listopada 2015 r. zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 546/2003, (WE) nr 1342/2003, (WE) nr 952/2006, (WE) nr 826/2008, (WE) nr 1295/2008, (WE) nr 1296/2008, (UE) nr 1272/2009, (UE) nr 738/2010 oraz rozporządzenia wykonawcze (UE) nr 543/2011 i (UE) nr 511/2012 w odniesieniu do obowiązków przekazywania informacji w ramach wspólnej organizacji rynków rolnych (Dz.Urz.UE L 292 z 10.11.2015, str. 4). Zmiana weszła w życie 13 listopada 2015 r. i ma zastosowanie od 16 listopada 2015 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2012-05-24 do 2015-11-12

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1766/92 z dnia 30 czerwca 1992 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż (1), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1104/2003 (2), w szczególności jego art. 9 ust. 2 oraz art. 13 ust. 11,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 3072/95 z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku ryżu (3), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 411/2002 (4), w szczególności jego art. 9 ust. 2 oraz art. 13,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1162/95 z dnia 23 maja 1995 r. ustanawiające specjalne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz zbóż i ryżu (5) zostało kilkakrotnie zasadniczo zmienione (6). W interesie jasności i do celów praktycznych wspomniana dyrektywa powinna zostać skodyfikowana.

(2) Z punktu widzenia działań charakterystycznych dla handlu zbożami i ryżem, należy stworzyć przepisy dalszych reguł lub odstępujące od rozporządzenia Komisji (EWG) nr 1291/2000 z dnia 9 czerwca 2000 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (7), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 325/2003 (8).

(3) W przypadku ogłoszeń o przetargu na wywóz zapasów interwencyjnych, pozwolenia powinny określać ilości i miejsca przeznaczenia, w odniesieniu do których zostały wydane pozwolenia, oraz należy wprowadzić przepisy dotyczące umieszczenia specjalnych danych szczegółowych w pozwoleniu na wywóz, w szczególności w przypadku ogłoszeń o przetargu na refundacje wywozowe, wywozu mieszanek paszowych na bazie zboża oraz wcześniejszego ustalenia podatków wywozowych.

(4) Terminy obowiązywania pozwoleń na przywóz i wywóz różnych produktów powinny zostać ustalone zgodnie z wymogami rynkowymi oraz potrzebami racjonalnego zarządzania. Z punktu widzenia konkurencji na światowym rynku, na wywóz słodu należy przyznawać szczególnie długie terminy ważności, jednakże wygasające w dniu 30 września w przypadku pozwoleń wydanych przed dniem 1 lipca, aby zobowiązania wywozowe nie wchodziły w życie na nowy rok gospodarczy, przed rozpoczęciem zbiorów jęczmienia.

(5) Z punktu widzenia ryzyka wydawania pozwoleń wyłącznie na duże ilości, należy określić trzydniowy termin potrzebny na rozpatrzenie wniosku, który musi upłynąć, zanim zostanie wydane jakiekolwiek pozwolenie na wszelkie zboża oraz większość przetworzonych produktów zbożowych, inne niż na wywóz, na wywóz w celach niehandlowych w związku z dostarczaniem wspólnotowej lub krajowej pomocy żywnościowej, a także niektóre dostawy agencji humanitarnych.

(6) Decyzja Komisji o nieprzyznawaniu certyfikatu eksportowego na koniec trzydniowego terminu na rozpatrzenie może jednakże w niektórych przypadkach zakłócić ciągłość dostaw produktów, których regularne dostawy są niezbędne. Podmiotom gospodarczym składającym takie żądania należy umożliwić uzyskanie pozwolenia na wywóz bez refundacji, pod warunkiem że do takich pozwoleń zostają dołączone specjalne warunki ich wykorzystania.

(7) Niektóre przepisy art. 49 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 dotyczące wniosków o pozwolenia na wywóz niektórych produktów w związku z ogłoszeniami o przetargu zorganizowanym w państwach trzecich przywozu powinny być bardziej zaostrzone i tym samym bardziej dostosowane do praktyki handlowej w handlu zbożami.

(8) Z punktu widzenia konkurencji na światowym rynku zbóż i ryżu, należy ustanowić przepisy na przyznawanie pozwoleń na przywóz głównych produktów, zawierających pszenicę durum, ze specjalnymi terminami ważności i na stosunkowo duże ilości minimalne, o korzystniejszych ilościach minimalnych na wywóz do Państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP). Pozwolenia należy przyznawać zgodnie z niektórymi warunkami dodatkowymi dotyczącymi w szczególności, przedłożenia w określonym terminie zamówienia dostawy we właściwej agencji.

(9) Należy ustalić kwotę zabezpieczenia wnoszonego w przypadku pozwoleń na przywóz i wywóz, różnicując te kwoty według grup produktów zgodnie z ewentualnymi wahaniami refundacji lub podatku wywozowego w okresie ważności pozwolenia, przy czym dostawy dla krajów AKP są traktowane preferencyjnie.

(10) Należy określić stosowane refundacje wywozowe, w przypadku gdy termin ważności pozwoleń zostaje przedłużony wskutek działania siły wyższej na podstawie art. 41 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych wprowadzonego przez rozporządzenie Komisji (WE) nr 376/2008 (9) odnośnie produktów wymienionych w części I i II załącznika I do rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 (10).

2. O ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, stosuje się przepisy rozporządzeń (WE) nr 376/2008 i rozporządzeń Komisji (WE) nr 1301/2006 (11) oraz (WE) nr 1454/2007 (12).

Artykuł 2

1. W przypadku gdy wnioski o wydanie pozwolenia na wywóz zostają złożone w związku z przetargiem zgodnie z art. 7 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2131/93 (13), pozwolenie jest wystawiane tylko na ilości, na które wnioskodawca zawarł umowy.

Pozwolenia na wywóz są ważne na ilość nieprzekraczającą tej, którą podano w sekcji 17. W sekcji 19 wpisuje się „0”.

2. W sekcji 7 wniosku o udzielenie pozwolenia na wywóz przewidzianego w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2131/93 podaje się właściwe miejsce przeznaczenia. Posiadacz pozwolenia zobowiązany jest do wywozu danych produktów do tego miejsca przeznaczenia.

Przez miejsce przeznaczenia należy rozumieć wszystkie państwa, w stosunku do których stosowana jest taka sama stawka refundacji wywozowej lub podatku wywozowego.

Artykuł 3

1. W przypadku gdy refundacje wywozowe ustala się w drodze przetargu, w polu 22 pozwolenia wpisuje się słownie i cyframi stawki refundacji wywozowej figurującej w oświadczeniu o udzieleniu zamówienia. Stawka ta jest wyrażona w euro i poprzedza ją jeden z wpisów znajdujących się w załączniku VII.

2. W przypadku gdy podatek wywozowy jest ustalony na podstawie oferty przetargowej, w polu 22 pozwolenia wpisuje się słownie i cyframi stawki podatku figurującego w oświadczeniu o udzieleniu zamówienia. Stawka ta jest wyrażona w euro i poprzedza ją jeden z wpisów znajdujących się w załączniku VIII.

Artykuł 4

1. Nie naruszając przepisów art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, dla produktów objętych kodami CN 1101 00 15, 1102 20, 1103 11 10 i 1103 13 wnioski o pozwolenia na wywóz mogą zawierać produkty objęte dwoma sąsiadującymi ze sobą kolejnymi pozycjami, oznaczonymi dwunastoma cyframi, wyżej wymienionych podpozycji.

Stosuje się następujące kategorie produktów w rozumieniu art. 14 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000:

kategoria 1:

1108 11 00 9200,1108 11 00 9300

kategoria 2:

1108 12 00 9200,1108 12 00 9300

kategoria 3:

1108 13 00 9200,1108 13 00 9300

kategoria 4:

1108 19 10 9200,1108 19 10 9300

kategoria 5:

1702 30 51 9000,1702 30 91 9000,1-702 90 50 9100

kategoria 6:

1702 30 59 9000,1702 30 99 9000,1-702 40 90 9000,1702 90 50 9900,21-06 90 55 9000

kategoria 7:

1006 20 11 9000, 1006 20 13 9000, 1006 20 15 9000, 1006 20 92 9000, 1006 20 94 9000, 1006 20 96 9000

kategoria 8:

1006 30 21 9000, 1006 30 23 9000, 1006 30 25 9000, 1006 30 42 9000, 1006 30 44 9000, 1006 30 46 9000

kategoria 9:

1006 30 61 9100, 1006 30 63 9100, 1006 30 65 9100, 1006 30 92 9100, 1006 30 94 9100, 1006 30 96 9100

kategoria 10:

1006 30 61 9900, 1006 30 63 9900, 1006 30 65 9900, 1006 30 92 9900, 1006 30 94 9900, 1006 30 96 9900

 

 

12-cyfrowe podpodziały widniejące na wniosku zostają umieszczone na pozwoleniu na wywóz.

2. Nie naruszając przepisów art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, na produkty objęte kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53, zawierające wagowo mniej niż 50 % przetworów mlecznych, wnioski o pozwolenie na wywóz przedstawiają:

a) w sekcji 15 opis produktu i jego 12-cyfrowy kod; w przypadku produktów dających się przyporządkować do dwóch lub więcej sąsiednich podpozycji, eksporter może zastosować 12-cyfrową nomenklaturę refundacji, w takim przypadku zostanie to zaznaczone w sekcji 15; preparaty wykorzystywane jako pasza dla zwierząt objęta rozporządzeniem (WE) nr 1517/95;

b) w sekcji 16 numer referencyjny „2309”;

c) w sekcji 17 i 18 ilość mieszanek paszowych, które muszą zostać wywiezione;

d) w sekcji 20 zawartość produktów zbożowych, którą mają zawierać mieszanki paszowe, jeżeli jest ona znana, należy wprowadzić rozróżnienie między kukurydzą i innymi zbożami; oznacza to, że jeżeli stosuje się przepis lit. a) o wypełnieniu sekcji 15, należy wprowadzić nawias przedstawiający ilości kukurydzy i innych zbóż zawartych w paszy.

Informacje zamieszczone we wniosku są zawarte w pozwoleniu na wywóz.

Artykuł 5

Do celów stosowania art. 15 akapit drugi rozporządzenia Komisji (WE) nr 1501/95 (14) oraz art. 16 ust. 10 rozporządzenia (WE) nr 3072/95, w polu 22 pozwolenia na wywóz wprowadza się jeden z wpisów znajdujących się w załączniku IX do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 6

1. Okresy ważności pozwoleń na przywóz i wywóz są następujące:

a) w przypadku produktów wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 376/2008 innych niż wymienione w lit. b) i lit. c) niniejszego ustępu: zgodnie z przepisami wspomnianego załącznika;

b) o ile nie postanowiono inaczej, w przypadku produktów przywożonych lub wywożonych w ramach kontyngentów taryfowych przydzielanych z zastosowaniem innej metody niż metoda oparta na chronologicznym porządku składania wniosków zgodnie z art. 308a, 308b i 308c rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 (15) (według zasady „kto pierwszy, ten lepszy”): od dnia faktycznego wydania pozwolenia, zgodnie z art. 22 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 376/2008 do końca drugiego miesiąca następującego po miesiącu, w którym wydano pozwolenie;

c) w przypadku produktów wywożonych, dla których ustalono refundacje i produktów, co do których na dzień złożenia wniosku ustalono podatek wywozowy: od dnia wydania pozwolenia, zgodnie z art. 22 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 376/2008 do końca czwartego miesiąca następującego po miesiącu, w którym wydano pozwolenie.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 w odniesieniu do produktów wymienionych w załączniku II część II pkt A rozporządzenia (WE) nr 376/2008, pozwolenia na wywóz są ważne sześćdziesiąt dni po ich wydaniu w rozumieniu art. 22 ust. 1 wspomnianego rozporządzenia, w przypadku gdy refundacja nie została ustalona - wcześniej lub w ogóle - lub gdy produkty te wywożone są bez refundacji, zgodnie z art. 8 ust. 3 niniejszego rozporządzenia.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 okres ważności pozwoleń na wywóz, w odniesieniu do których ustalono refundacje dotyczące produktów oznaczonych kodami CN 1702 30, 1702 40, 1702 90 i 2106 90 upływa nie później niż:

a) dnia 30 czerwca w przypadku wniosków złożonych do dnia 31 maja każdego roku gospodarczego;

b) dnia 30 września w przypadku wniosków złożonych w okresie od 1 czerwca roku gospodarczego do 31 sierpnia następnego roku gospodarczego;

c) 30 dni od daty wydania pozwolenia w przypadku wniosków złożonych w okresie od 1 do 30 września tego samego roku gospodarczego.

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, na wniosek podmiotu gospodarczego, okres ważności pozwoleń na wywóz, na które ustalono refundacje, odnośnie produktów oznaczonych kodami CN 1107 10 19, 1107 10 99 i 1107 20 00 upływa nie później niż:

a) dnia 30 września bieżącego roku kalendarzowego, w przypadku pozwoleń wydanych w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 30 kwietnia;

b) do końca jedenastego miesiąca od miesiąca wydania, w przypadku pozwoleń wydanych w okresie od dnia 1 lipca do dnia 31 października;

c) dnia 30 września następnego roku kalendarzowego, w przypadku pozwoleń wydanych w okresie od dnia 1 listopada do dnia 31 grudnia.

5. W pozycji 22 pozwoleń wydanych zgodnie z ust. 2, 3 i 4 należy umieścić jeden z wpisów określonych w załączniku X.

6. W przypadku gdy ustanowiony jest szczególny termin ważności pozwoleń na przywóz towarów pochodzących i przywożonych z niektórych państw trzecich, w sekcji 7 i 8 wniosków o wydanie pozwolenia oraz pozwoleń podaje się nazwę państwa lub państw wywozu i pochodzenia. Pozwolenia zobowiązują do przywozu z tego państwa lub z tych państw.

7. [1] W drodze odstępstwa od art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 376/2008 prawa wynikające z pozwoleń, o których mowa w ust. 4 niniejszego artykułu, nie podlegają przeniesieniu.

Artykuł 7

(skreślony).

Artykuł 8

1. Pozwolenia na wywóz produktów, na które ustalono refundacje lub podatek wywozowy wydaje się w trzecim dniu roboczym następującym po dniu złożenia wniosku, z zastrzeżeniem, że w tym czasie Komisja nie podjęła działań szczególnych, jak podano w art. 9 niniejszego rozporządzenia, w art. 15 rozporządzenia (WE) nr 1501/1995 lub art. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1518/1995 (16) oraz że powiadomiono o ilości wnioskowanych pozwoleń zgodnie z art. 16 ust. 1 lit. a) niniejszego rozporządzenia.

Akapit pierwszy nie ma zastosowania do pozwoleń wydanych w związku z ogłoszeniami o przetargu lub do pozwoleń określonych w art. 15 rozporządzenia (WE) nr 376/2008, które są wydawane do celów operacji pomocy żywnościowej w rozumieniu art. 10 ust. 4 Porozumienia w sprawie rolnictwa zawartego w ramach Rundy Urugwajskiej wielostronnych negocjacji handlowych (17). Pozwolenia na wywóz, o których mowa wydaje się w pierwszym dniu roboczym następującym po rozstrzygnięciu przetargu.

2. Pozwolenia na wywóz produktów, na które nie ustalono refundacji lub podatku wywozowego wydaje się w dniu złożenia wniosku.

3. W drodze odstępstwa od ust. 1 pozwolenia na wywóz produktów o ustalonej refundacji wydawane są na wniosek podmiotu w dniu złożenia wniosku, pod warunkiem że wniosek zawiera informację o tym, że pozwolenie wydawane jest bez refundacji oraz, w przypadku gdy podatek wywozowy jest stosowany w chwili przyjęcia zgłoszenia wywozowego, ma on również zastosowanie do odnośnych produktów. W takich przypadkach na wniosku oraz na wydanym pozwoleniu na wywóz w polu 20 umieszcza się jeden z opisów wyszczególnionych w załączniku Ia.

Artykuł 9

1. Komisja może podjąć następujące kroki:

a) ustalić procentowy współczynnik akceptacji dla ilości wnioskowanych, na które nie wydano jeszcze pozwoleń;

b) odrzucić wnioski, dla których jeszcze nie wydano pozwoleń na wywóz;

c) zawiesić składanie wniosków o wydanie pozwolenia na okres nie dłuższy niż pięć dni roboczych.

Zawieszenie, o którym mowa w ust. 1 lit. c) może zostać przedłużone zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 195 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

2. W przypadku zmniejszenia lub odrzucenia wnioskowanych ilości zabezpieczenia pozwoleń zostają niezwłocznie zwolnione na nieprzyznane ilości.

3. Składający wnioski mogą je wycofać w ciągu 3 dni roboczych po opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej procentowego współczynnika akceptacji, jak określono w ust. 1 lit. a), jeżeli jest on niższy niż 80 %. W wyniku tego państwa członkowskie zwalniają zabezpieczenie.

4. Działań podjętych na mocy ust. 1 nie stosuje się przy wywozie podjętym w celu wprowadzania w życie wspólnotowych i krajowych środków pomocy żywnościowej regulowanej międzynarodowymi umowami lub innymi programami dodatkowymi, a także wprowadzania w życie innych wspólnotowych środków dotyczących nieodpłatnych dostaw.

Artykuł 10

1. W przypadku gdy wywóz zostaje dokonany w wyniku przetargu otwartego w państwie trzecim przywozu, pozwolenia na wywóz pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, żyta, jęczmienia, kukurydzy, ryżu, mąki pszennej i żytniej, kaszy i kaszki z pszenicy durum oraz produktów objętych kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53 o zawartości wagowej produktów mlecznych mniejszej niż 50 %, są ważne od daty ich wydania w rozumieniu art. 23 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 do dnia, w którym muszą być wypełnione zobowiązania wynikające z udzielenia zamówienia.

2. Termin ważności pozwolenia nie może przekraczać czterech miesięcy następujących po miesiącu, w którym wydano pozwolenie, na podstawie art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

3. Nie naruszając przepisów art. 49 ust. 3 akapit trzeci rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000, wniosek lub wnioski o udzielenie pozwolenia na wywóz nie mogą być składane wcześniej niż na cztery dni robocze przed terminem ostatecznym składania ofert, określonym w ogłoszeniu o przetargu.

4. Nie naruszając przepisów art. 49 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, maksymalny okres między ostatecznym terminem składania ofert a poinformowaniem organu wystawiającego przez ubiegającego się o pozwolenie o wyniku przetargu, tak jak przewidziano w art. 44 ust. 5 lit. a)–d) tego rozporządzenia, wynosi sześć dni roboczych.

Artykuł 11

(skreślony).

Artykuł 12

Wprowadza się następujące zabezpieczenia, o których mowa w art. 14 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 376/2008, które należy składać zgodnie z tytułem III rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2220/85 (18):

a) w przypadku produktów wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 376/2008 innych niż wymienione w lit. b) i lit. c) niniejszego ustępu: zgodnie z przepisami wspomnianego załącznika;

b) o ile nie postanowiono inaczej, w przypadku produktów przywożonych lub wywożonych w ramach kontyngentów taryfowych:

(i) 30 EUR za każdą tonę przywożonego produktu;

(ii) 3 EUR za każdą tonę wywożonego produktu nie objętego refundacją;

c) w przypadku produktów wywożonych, dla których ustalono refundacje lub pozwoleń dotyczących produktów, co do których na dzień złożenia wniosku o pozwolenie ustalono podatek wywozowy:

(i) 20 EUR za każdą tonę w odniesieniu do produktów oznaczonych kodami 1102 20, 1103 13, 1104 19 50, 1104 23 10, 1108, 1702, i 2106;

(ii) 10 EUR za każdą tonę w odniesieniu do pozostałych produktów;

(iii) 3 EUR za tonę w odniesieniu do produktów, wobec których stosuje się art. 8 ust. 3.

Artykuł 13

W przypadku gdy termin ważności pozwolenia zostaje przedłużony na podstawie art. 41 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, stosowana jest kwota korygująca obowiązująca w dniu złożenia wniosku o wydanie pozwolenia na wywóz w ciągu ostatniego miesiąca normalnej ważności pozwolenia.

Ponadto refundacja wywozowa jest korygowana zgodnie z przepisami art. 14.

Artykuł 14

1. Refundacje stosowane na podstawie art. 13 ust. 5 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 do produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) wspomnianego rozporządzenia, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, są korygowane w okresie od sierpnia do maja tego samego roku gospodarczego o kwotę równą miesięcznej podwyżce stosowanej w odniesieniu do ceny interwencyjnej wyznaczonej na dany rok gospodarczego.

W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo refundacje te są korygowane w okresie od listopada jednego roku gospodarczego do sierpnia następnego roku gospodarczego o kwotę równą miesięcznej podwyżce stosowanej w odniesieniu do cen interwencyjnych ustalonych na dany rok gospodarczy.

Pierwszej korekty dokonuje się pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym został złożony wniosek. Kolejne korekty dokonywane są co miesiąc.

W przypadku produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, refundacje korygowane zgodnie z akapitem pierwszym i obowiązujące w maju obowiązują również w czerwcu. W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo, refundacje korygowane zgodnie z akapitem drugim i obowiązujące w sierpniu obowiązują również we wrześniu.

2. Korekta określona w ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy kwota refundacji jest równa zero.

3. W przypadku gdy termin ważności pozwoleń upływa po zakończeniu roku gospodarczego, a wywóz ma miejsce w kolejnym roku gospodarczym, refundacje do produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit a) i b) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 z wyłączeniem wszelkich podwyżek miesięcznych, określonych w ust. 1, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, zostają obniżone w związku z rozbiciem ceny na dwa lata gospodarcze. Rozbicie ceny następuje w dniu 1 lipca i oznacza:

a) różnicę między cenami interwencyjnymi za ryż niełuskany bez jakichkolwiek miesięcznych podwyżek cen za poprzedni i nowy rok gospodarczy, oraz

b) kwotę równą miesięcznej podwyżce, pomnożonej przez liczbę miesięcy, które upłynęły od sierpnia do miesiąca, w którym złożono wniosek o wydanie pozwolenia włącznie.

W przypadku gdy rozbicie ceny jest większe niż dana refundacja, skorygowana refundacja zostaje obniżona do zera.

Refundacje obniżane w związku z rozbiciem ceny są zwiększane począwszy od miesiąca sierpnia nowego roku gospodarczego zgodnie z zasadami ustanowionymi w ust. 1 o kwotę miesięcznej podwyżki obowiązującej w nowym roku gospodarczym.

4. W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo, reguły dotyczące korekty, wymienione w pierwszym i drugim akapicie stosuje się mutatis mutandis z zastrzeżeniem następujących wyjątków:

a) za koniec roku gospodarczego uważa się dzień 30 września,

b) wspomniane wyżej rozbicie ceny pojawia się dnia 1 października zamiast dnia 1 lipca,

c) miesiąc sierpień zastępuje się miesiącem listopad;

d) miesięczne podwyżki są tymi, które stosuje się w danych latach gospodarczych.

Artykuł 15

1. W przypadku produktów, wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. c) i d) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 i art. 1 lit. c) rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 kwota będąca efektem każdej z korekt, wymienionych w art. 14 ust. 1 i 3 niniejszego rozporządzenia jest pomnożona przez współczynnik przetworzenia obowiązujący w odniesieniu do danego produktu.

2. Kwota refundacji stosowanej zgodnie z art. 13 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 dla produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) tego rozporządzenia, jest korygowania w miesiącach od października do lipca przez kwotę równą miesięcznej podwyżce ceny interwencyjnej za ryż niełuskany ustalonej na ten rok gospodarczy, oparty na etapie przetworzenia oraz odpowiednim współczynniku przetworzenia.

Pierwszej korekty należy dokonać pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po tym, w którym złożono wniosek o pozwolenie. Kolejne korekty dokonywane są co miesiąc.

3. Korekta przewidziana w ust. 2 nie ma zastosowania w przypadku gdy kwota refundacji jest równa zero.

4. W przypadku gdy termin ważności pozwolenia upływa po zakończeniu roku gospodarczego oraz wywóz ma miejsce w kolejnym roku gospodarczym, refundacje wywozowe, z wyłączeniem podwyżek miesięcznych, określonych w ust. 2, zostają obniżone w związku z rozbiciem ceny interwencyjnej ryżu niełuskanego na dwa lata gospodarcze, w oparciu o stadium przetworzenia i obowiązujący współczynnik przetworzenia.

To rozbicie ceny ma miejsce w dniu 1 września i jest określane jako:

a) różnica między ceną interwencyjną za ryż niełuskany bez jakichkolwiek miesięcznych podwyżek cen za poprzedni i nowy rok gospodarczy,

b) kwota równa miesięcznej podwyżce pomnożona przez liczbę miesięcy, jakie upłynęły od października do miesiąca, w którym złożono wniosek o wydanie pozwolenia, włącznie.

Wymienione dwa czynniki należy skorygować współczynnikiem przetworzenia, stosowanym w czasie wywozu produktu.

W przypadku gdy rozbicie ceny jest większe niż dana refundacja, skorygowana refundacja zostaje obniżona do zera.

Refundacje zostają zmniejszone o kwoty wynikające z powyższych lit. a) i b) na podstawie etapu mielenia i mogą zostać zwiększone od października nowego roku gospodarczego przez miesięczne podwyżki odnoszące się do nowego roku gospodarczego, zgodnie z przepisami określonymi w ust. 2.

Artykuł 16

1. W odniesieniu do pozwoleń na wywóz Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję:

a) każdego dnia roboczego:

i) o wszystkich wnioskach o wydanie pozwolenia lub o braku takich wniosków;

ii) o wnioskach o wydanie pozwoleń, określonych w art. 49 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000, złożonych w dniu roboczym poprzedzającym dzień powiadomienia;

iii) o ilościach, na które wydano pozwolenia w wyniku wniosków o wydanie pozwolenia, określonych w art. 49 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000;

b) przed 15 dniem każdego miesiąca w odniesieniu do miesiąca poprzedniego:

i) o ilościach, na które wystawione zostały pozwolenia na pomoc żywnościową;

ii) o ilościach, objętych pozwoleniami wydanymi, lecz nie wykorzystanymi, oraz o refundacji lub podatku wywozowym według kodu;

iii) o ilościach, wobec których nie stosuje się art. 8 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, a na które pozwolenia zostały wydane;

c) raz na rok gospodarczy, najpóźniej do dnia 30 kwietnia, o dokładnych ilościach wykorzystanych na podstawie pozwoleń z uwzględnieniem tolerancji przewidzianych w art. 8 ust. 4 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

Powiadomienia o wnioskach oraz ilościach, określone w pierwszym akapicie muszą wymieniać:

a) ilość odpowiadającą każdemu 12-cyfrowemu kodowi produktu nomenklatury produktów rolnych do celów refundacji wywozowych. W przypadku wydania pozwolenia obejmującego więcej niż jeden kod 12-cyfrowy, podaje się tylko pierwszy kod.

b) ilość odpowiadającą każdemu kodowi rozbitą ze względu na miejsca przeznaczenia, w przypadku gdy refundacja lub podatek wywozowy jest zróżnicowany w zależności od miejsca przeznaczenia.

2. W przypadku pozwoleń na przywóz innych niż pozwolenia związane z zarządzaniem przywozowymi kontyngentami taryfowymi i uregulowane w rozporządzeniu (WE) nr 1301/2006 państwa członkowskie przekazują Komisji codziennie, wyłącznie drogą elektroniczną na formularzach udostępnionych przez Komisję i zgodnie z warunkami przewidzianymi przez system informatyczny przez nią opracowany, informacje o całkowitych ilościach objętych pozwoleniami według pochodzenia i kodu produktu, a w odniesieniu do pszenicy zwykłej według klasy jakości. Pochodzenie wskazuje się również w korespondencji dotyczącej pozwoleń na przywóz ryżu.

Artykuł 17

Rozporządzenie (EWG) nr 1162/95 traci moc.

Stosuje się je wobec pozwoleń wydanych przed wejściem niniejszego rozporządzenia w życie.

Odniesienia do uchylonego rozporządzenia traktowane są tak, jak odniesienia do niniejszego rozporządzenia i odczytywane są zgodnie z tabelą korelacji w załączniku VI.

Artykuł 18

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 lipca 2003 r.

[1] Art. 6 ust. 7 w brzmieniu ustalonym przez art. 2 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 418/2012 z dnia 16 maja 2012 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 376/2008 w zakresie obowiązku stosowania systemu pozwoleń dotyczących niektórych produktów rolnych i zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1342/2003 w zakresie przenoszenia praw wynikających z pozwoleń na przywóz zbóż i ryżu w ramach kontyngentów taryfowych (Dz.Urz.UE L 130 z 17.05.2012, str. 1). Zmiana weszła w życie 24 maja 2012 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2009-02-04 do 2012-05-23

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1766/92 z dnia 30 czerwca 1992 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż (1), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1104/2003 (2), w szczególności jego art. 9 ust. 2 oraz art. 13 ust. 11,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 3072/95 z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku ryżu (3), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 411/2002 (4), w szczególności jego art. 9 ust. 2 oraz art. 13,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1162/95 z dnia 23 maja 1995 r. ustanawiające specjalne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz zbóż i ryżu (5) zostało kilkakrotnie zasadniczo zmienione (6). W interesie jasności i do celów praktycznych wspomniana dyrektywa powinna zostać skodyfikowana.

(2) Z punktu widzenia działań charakterystycznych dla handlu zbożami i ryżem, należy stworzyć przepisy dalszych reguł lub odstępujące od rozporządzenia Komisji (EWG) nr 1291/2000 z dnia 9 czerwca 2000 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (7), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 325/2003 (8).

(3) W przypadku ogłoszeń o przetargu na wywóz zapasów interwencyjnych, pozwolenia powinny określać ilości i miejsca przeznaczenia, w odniesieniu do których zostały wydane pozwolenia, oraz należy wprowadzić przepisy dotyczące umieszczenia specjalnych danych szczegółowych w pozwoleniu na wywóz, w szczególności w przypadku ogłoszeń o przetargu na refundacje wywozowe, wywozu mieszanek paszowych na bazie zboża oraz wcześniejszego ustalenia podatków wywozowych.

(4) Terminy obowiązywania pozwoleń na przywóz i wywóz różnych produktów powinny zostać ustalone zgodnie z wymogami rynkowymi oraz potrzebami racjonalnego zarządzania. Z punktu widzenia konkurencji na światowym rynku, na wywóz słodu należy przyznawać szczególnie długie terminy ważności, jednakże wygasające w dniu 30 września w przypadku pozwoleń wydanych przed dniem 1 lipca, aby zobowiązania wywozowe nie wchodziły w życie na nowy rok gospodarczy, przed rozpoczęciem zbiorów jęczmienia.

(5) Z punktu widzenia ryzyka wydawania pozwoleń wyłącznie na duże ilości, należy określić trzydniowy termin potrzebny na rozpatrzenie wniosku, który musi upłynąć, zanim zostanie wydane jakiekolwiek pozwolenie na wszelkie zboża oraz większość przetworzonych produktów zbożowych, inne niż na wywóz, na wywóz w celach niehandlowych w związku z dostarczaniem wspólnotowej lub krajowej pomocy żywnościowej, a także niektóre dostawy agencji humanitarnych.

(6) Decyzja Komisji o nieprzyznawaniu certyfikatu eksportowego na koniec trzydniowego terminu na rozpatrzenie może jednakże w niektórych przypadkach zakłócić ciągłość dostaw produktów, których regularne dostawy są niezbędne. Podmiotom gospodarczym składającym takie żądania należy umożliwić uzyskanie pozwolenia na wywóz bez refundacji, pod warunkiem że do takich pozwoleń zostają dołączone specjalne warunki ich wykorzystania.

(7) Niektóre przepisy art. 49 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 dotyczące wniosków o pozwolenia na wywóz niektórych produktów w związku z ogłoszeniami o przetargu zorganizowanym w państwach trzecich przywozu powinny być bardziej zaostrzone i tym samym bardziej dostosowane do praktyki handlowej w handlu zbożami.

(8) Z punktu widzenia konkurencji na światowym rynku zbóż i ryżu, należy ustanowić przepisy na przyznawanie pozwoleń na przywóz głównych produktów, zawierających pszenicę durum, ze specjalnymi terminami ważności i na stosunkowo duże ilości minimalne, o korzystniejszych ilościach minimalnych na wywóz do Państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP). Pozwolenia należy przyznawać zgodnie z niektórymi warunkami dodatkowymi dotyczącymi w szczególności, przedłożenia w określonym terminie zamówienia dostawy we właściwej agencji.

(9) Należy ustalić kwotę zabezpieczenia wnoszonego w przypadku pozwoleń na przywóz i wywóz, różnicując te kwoty według grup produktów zgodnie z ewentualnymi wahaniami refundacji lub podatku wywozowego w okresie ważności pozwolenia, przy czym dostawy dla krajów AKP są traktowane preferencyjnie.

(10) Należy określić stosowane refundacje wywozowe, w przypadku gdy termin ważności pozwoleń zostaje przedłużony wskutek działania siły wyższej na podstawie art. 41 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych wprowadzonego przez rozporządzenie Komisji (WE) nr 376/2008 (9) odnośnie produktów wymienionych w części I i II załącznika I do rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 (10).

2. O ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, stosuje się przepisy rozporządzeń (WE) nr 376/2008 i rozporządzeń Komisji (WE) nr 1301/2006 (11) oraz (WE) nr 1454/2007 (12).

Artykuł 2

1. W przypadku gdy wnioski o wydanie pozwolenia na wywóz zostają złożone w związku z przetargiem zgodnie z art. 7 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2131/93 (13), pozwolenie jest wystawiane tylko na ilości, na które wnioskodawca zawarł umowy.

Pozwolenia na wywóz są ważne na ilość nieprzekraczającą tej, którą podano w sekcji 17. W sekcji 19 wpisuje się „0”.

2. W sekcji 7 wniosku o udzielenie pozwolenia na wywóz przewidzianego w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2131/93 podaje się właściwe miejsce przeznaczenia. Posiadacz pozwolenia zobowiązany jest do wywozu danych produktów do tego miejsca przeznaczenia.

Przez miejsce przeznaczenia należy rozumieć wszystkie państwa, w stosunku do których stosowana jest taka sama stawka refundacji wywozowej lub podatku wywozowego.

Artykuł 3

1. W przypadku gdy refundacje wywozowe ustala się w drodze przetargu, w polu 22 pozwolenia wpisuje się słownie i cyframi stawki refundacji wywozowej figurującej w oświadczeniu o udzieleniu zamówienia. Stawka ta jest wyrażona w euro i poprzedza ją jeden z wpisów znajdujących się w załączniku VII.

2. W przypadku gdy podatek wywozowy jest ustalony na podstawie oferty przetargowej, w polu 22 pozwolenia wpisuje się słownie i cyframi stawki podatku figurującego w oświadczeniu o udzieleniu zamówienia. Stawka ta jest wyrażona w euro i poprzedza ją jeden z wpisów znajdujących się w załączniku VIII.

Artykuł 4

1. Nie naruszając przepisów art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, dla produktów objętych kodami CN 1101 00 15, 1102 20, 1103 11 10 i 1103 13 wnioski o pozwolenia na wywóz mogą zawierać produkty objęte dwoma sąsiadującymi ze sobą kolejnymi pozycjami, oznaczonymi dwunastoma cyframi, wyżej wymienionych podpozycji.

Stosuje się następujące kategorie produktów w rozumieniu art. 14 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000:

kategoria 1:

1108 11 00 9200,1108 11 00 9300

kategoria 2:

1108 12 00 9200,1108 12 00 9300

kategoria 3:

1108 13 00 9200,1108 13 00 9300

kategoria 4:

1108 19 10 9200,1108 19 10 9300

kategoria 5:

1702 30 51 9000,1702 30 91 9000,1-702 90 50 9100

kategoria 6:

1702 30 59 9000,1702 30 99 9000,1-702 40 90 9000,1702 90 50 9900,21-06 90 55 9000

kategoria 7:

1006 20 11 9000, 1006 20 13 9000, 1006 20 15 9000, 1006 20 92 9000, 1006 20 94 9000, 1006 20 96 9000

kategoria 8:

1006 30 21 9000, 1006 30 23 9000, 1006 30 25 9000, 1006 30 42 9000, 1006 30 44 9000, 1006 30 46 9000

kategoria 9:

1006 30 61 9100, 1006 30 63 9100, 1006 30 65 9100, 1006 30 92 9100, 1006 30 94 9100, 1006 30 96 9100

kategoria 10:

1006 30 61 9900, 1006 30 63 9900, 1006 30 65 9900, 1006 30 92 9900, 1006 30 94 9900, 1006 30 96 9900

 

 

12-cyfrowe podpodziały widniejące na wniosku zostają umieszczone na pozwoleniu na wywóz.

2. Nie naruszając przepisów art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, na produkty objęte kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53, zawierające wagowo mniej niż 50 % przetworów mlecznych, wnioski o pozwolenie na wywóz przedstawiają:

a) w sekcji 15 opis produktu i jego 12-cyfrowy kod; w przypadku produktów dających się przyporządkować do dwóch lub więcej sąsiednich podpozycji, eksporter może zastosować 12-cyfrową nomenklaturę refundacji, w takim przypadku zostanie to zaznaczone w sekcji 15; preparaty wykorzystywane jako pasza dla zwierząt objęta rozporządzeniem (WE) nr 1517/95;

b) w sekcji 16 numer referencyjny „2309”;

c) w sekcji 17 i 18 ilość mieszanek paszowych, które muszą zostać wywiezione;

d) w sekcji 20 zawartość produktów zbożowych, którą mają zawierać mieszanki paszowe, jeżeli jest ona znana, należy wprowadzić rozróżnienie między kukurydzą i innymi zbożami; oznacza to, że jeżeli stosuje się przepis lit. a) o wypełnieniu sekcji 15, należy wprowadzić nawias przedstawiający ilości kukurydzy i innych zbóż zawartych w paszy.

Informacje zamieszczone we wniosku są zawarte w pozwoleniu na wywóz.

Artykuł 5

Do celów stosowania art. 15 akapit drugi rozporządzenia Komisji (WE) nr 1501/95 (14) oraz art. 16 ust. 10 rozporządzenia (WE) nr 3072/95, w polu 22 pozwolenia na wywóz wprowadza się jeden z wpisów znajdujących się w załączniku IX do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 6

1. Okresy ważności pozwoleń na przywóz i wywóz są następujące:

a) w przypadku produktów wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 376/2008 innych niż wymienione w lit. b) i lit. c) niniejszego ustępu: zgodnie z przepisami wspomnianego załącznika;

b) o ile nie postanowiono inaczej, w przypadku produktów przywożonych lub wywożonych w ramach kontyngentów taryfowych przydzielanych z zastosowaniem innej metody niż metoda oparta na chronologicznym porządku składania wniosków zgodnie z art. 308a, 308b i 308c rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 (15) (według zasady „kto pierwszy, ten lepszy”): od dnia faktycznego wydania pozwolenia, zgodnie z art. 22 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 376/2008 do końca drugiego miesiąca następującego po miesiącu, w którym wydano pozwolenie;

c) w przypadku produktów wywożonych, dla których ustalono refundacje i produktów, co do których na dzień złożenia wniosku ustalono podatek wywozowy: od dnia wydania pozwolenia, zgodnie z art. 22 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 376/2008 do końca czwartego miesiąca następującego po miesiącu, w którym wydano pozwolenie.

2. [1] W drodze odstępstwa od ust. 1 w odniesieniu do produktów wymienionych w załączniku II część II pkt A rozporządzenia (WE) nr 376/2008, pozwolenia na wywóz są ważne sześćdziesiąt dni po ich wydaniu w rozumieniu art. 22 ust. 1 wspomnianego rozporządzenia, w przypadku gdy refundacja nie została ustalona - wcześniej lub w ogóle - lub gdy produkty te wywożone są bez refundacji, zgodnie z art. 8 ust. 3 niniejszego rozporządzenia.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 okres ważności pozwoleń na wywóz, w odniesieniu do których ustalono refundacje dotyczące produktów oznaczonych kodami CN 1702 30, 1702 40, 1702 90 i 2106 90 upływa nie później niż:

a) dnia 30 czerwca w przypadku wniosków złożonych do dnia 31 maja każdego roku gospodarczego;

b) dnia 30 września w przypadku wniosków złożonych w okresie od 1 czerwca roku gospodarczego do 31 sierpnia następnego roku gospodarczego;

c) 30 dni od daty wydania pozwolenia w przypadku wniosków złożonych w okresie od 1 do 30 września tego samego roku gospodarczego.

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, na wniosek podmiotu gospodarczego, okres ważności pozwoleń na wywóz, na które ustalono refundacje, odnośnie produktów oznaczonych kodami CN 1107 10 19, 1107 10 99 i 1107 20 00 upływa nie później niż:

a) dnia 30 września bieżącego roku kalendarzowego, w przypadku pozwoleń wydanych w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 30 kwietnia;

b) do końca jedenastego miesiąca od miesiąca wydania, w przypadku pozwoleń wydanych w okresie od dnia 1 lipca do dnia 31 października;

c) dnia 30 września następnego roku kalendarzowego, w przypadku pozwoleń wydanych w okresie od dnia 1 listopada do dnia 31 grudnia.

5. W pozycji 22 pozwoleń wydanych zgodnie z ust. 2, 3 i 4 należy umieścić jeden z wpisów określonych w załączniku X.

6. W przypadku gdy ustanowiony jest szczególny termin ważności pozwoleń na przywóz towarów pochodzących i przywożonych z niektórych państw trzecich, w sekcji 7 i 8 wniosków o wydanie pozwolenia oraz pozwoleń podaje się nazwę państwa lub państw wywozu i pochodzenia. Pozwolenia zobowiązują do przywozu z tego państwa lub z tych państw.

7. W drodze odstępstwa od art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 376/2008 prawa wynikające z pozwoleń, o których mowa w ust. 1 lit. b) i ust. 4 niniejszego artykułu są niezbywalne.

Artykuł 7

(skreślony).

Artykuł 8

1. Pozwolenia na wywóz produktów, na które ustalono refundacje lub podatek wywozowy wydaje się w trzecim dniu roboczym następującym po dniu złożenia wniosku, z zastrzeżeniem, że w tym czasie Komisja nie podjęła działań szczególnych, jak podano w art. 9 niniejszego rozporządzenia, w art. 15 rozporządzenia (WE) nr 1501/1995 lub art. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1518/1995 (16) oraz że powiadomiono o ilości wnioskowanych pozwoleń zgodnie z art. 16 ust. 1 lit. a) niniejszego rozporządzenia.

Akapit pierwszy nie ma zastosowania do pozwoleń wydanych w związku z ogłoszeniami o przetargu lub do pozwoleń określonych w art. 15 rozporządzenia (WE) nr 376/2008, które są wydawane do celów operacji pomocy żywnościowej w rozumieniu art. 10 ust. 4 Porozumienia w sprawie rolnictwa zawartego w ramach Rundy Urugwajskiej wielostronnych negocjacji handlowych (17). Pozwolenia na wywóz, o których mowa wydaje się w pierwszym dniu roboczym następującym po rozstrzygnięciu przetargu.

2. Pozwolenia na wywóz produktów, na które nie ustalono refundacji lub podatku wywozowego wydaje się w dniu złożenia wniosku.

3. [2] W drodze odstępstwa od ust. 1 pozwolenia na wywóz produktów o ustalonej refundacji wydawane są na wniosek podmiotu w dniu złożenia wniosku, pod warunkiem że wniosek zawiera informację o tym, że pozwolenie wydawane jest bez refundacji oraz, w przypadku gdy podatek wywozowy jest stosowany w chwili przyjęcia zgłoszenia wywozowego, ma on również zastosowanie do odnośnych produktów. W takich przypadkach na wniosku oraz na wydanym pozwoleniu na wywóz w polu 20 umieszcza się jeden z opisów wyszczególnionych w załączniku Ia.

Artykuł 9

1. Komisja może podjąć następujące kroki:

a) ustalić procentowy współczynnik akceptacji dla ilości wnioskowanych, na które nie wydano jeszcze pozwoleń;

b) odrzucić wnioski, dla których jeszcze nie wydano pozwoleń na wywóz;

c) zawiesić składanie wniosków o wydanie pozwolenia na okres nie dłuższy niż pięć dni roboczych.

Zawieszenie, o którym mowa w ust. 1 lit. c) może zostać przedłużone zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 195 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

2. W przypadku zmniejszenia lub odrzucenia wnioskowanych ilości zabezpieczenia pozwoleń zostają niezwłocznie zwolnione na nieprzyznane ilości.

3. Składający wnioski mogą je wycofać w ciągu 3 dni roboczych po opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej procentowego współczynnika akceptacji, jak określono w ust. 1 lit. a), jeżeli jest on niższy niż 80 %. W wyniku tego państwa członkowskie zwalniają zabezpieczenie.

4. Działań podjętych na mocy ust. 1 nie stosuje się przy wywozie podjętym w celu wprowadzania w życie wspólnotowych i krajowych środków pomocy żywnościowej regulowanej międzynarodowymi umowami lub innymi programami dodatkowymi, a także wprowadzania w życie innych wspólnotowych środków dotyczących nieodpłatnych dostaw.

Artykuł 10

1. W przypadku gdy wywóz zostaje dokonany w wyniku przetargu otwartego w państwie trzecim przywozu, pozwolenia na wywóz pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, żyta, jęczmienia, kukurydzy, ryżu, mąki pszennej i żytniej, kaszy i kaszki z pszenicy durum oraz produktów objętych kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53 o zawartości wagowej produktów mlecznych mniejszej niż 50 %, są ważne od daty ich wydania w rozumieniu art. 23 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 do dnia, w którym muszą być wypełnione zobowiązania wynikające z udzielenia zamówienia.

2. Termin ważności pozwolenia nie może przekraczać czterech miesięcy następujących po miesiącu, w którym wydano pozwolenie, na podstawie art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

3. Nie naruszając przepisów art. 49 ust. 3 akapit trzeci rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000, wniosek lub wnioski o udzielenie pozwolenia na wywóz nie mogą być składane wcześniej niż na cztery dni robocze przed terminem ostatecznym składania ofert, określonym w ogłoszeniu o przetargu.

4. Nie naruszając przepisów art. 49 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, maksymalny okres między ostatecznym terminem składania ofert a poinformowaniem organu wystawiającego przez ubiegającego się o pozwolenie o wyniku przetargu, tak jak przewidziano w art. 44 ust. 5 lit. a)–d) tego rozporządzenia, wynosi sześć dni roboczych.

Artykuł 11

(skreślony).

Artykuł 12

Wprowadza się następujące zabezpieczenia, o których mowa w art. 14 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 376/2008, które należy składać zgodnie z tytułem III rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2220/85 (18):

a) w przypadku produktów wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 376/2008 innych niż wymienione w lit. b) i lit. c) niniejszego ustępu: zgodnie z przepisami wspomnianego załącznika;

b) o ile nie postanowiono inaczej, w przypadku produktów przywożonych lub wywożonych w ramach kontyngentów taryfowych:

(i) 30 EUR za każdą tonę przywożonego produktu;

(ii) 3 EUR za każdą tonę wywożonego produktu nie objętego refundacją;

c) w przypadku produktów wywożonych, dla których ustalono refundacje lub pozwoleń dotyczących produktów, co do których na dzień złożenia wniosku o pozwolenie ustalono podatek wywozowy:

(i) 20 EUR za każdą tonę w odniesieniu do produktów oznaczonych kodami 1102 20, 1103 13, 1104 19 50, 1104 23 10, 1108, 1702, i 2106;

(ii) 10 EUR za każdą tonę w odniesieniu do pozostałych produktów;

(iii) [3] 3 EUR za tonę w odniesieniu do produktów, wobec których stosuje się art. 8 ust. 3.

Artykuł 13

W przypadku gdy termin ważności pozwolenia zostaje przedłużony na podstawie art. 41 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, stosowana jest kwota korygująca obowiązująca w dniu złożenia wniosku o wydanie pozwolenia na wywóz w ciągu ostatniego miesiąca normalnej ważności pozwolenia.

Ponadto refundacja wywozowa jest korygowana zgodnie z przepisami art. 14.

Artykuł 14

1. Refundacje stosowane na podstawie art. 13 ust. 5 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 do produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) wspomnianego rozporządzenia, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, są korygowane w okresie od sierpnia do maja tego samego roku gospodarczego o kwotę równą miesięcznej podwyżce stosowanej w odniesieniu do ceny interwencyjnej wyznaczonej na dany rok gospodarczego.

W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo refundacje te są korygowane w okresie od listopada jednego roku gospodarczego do sierpnia następnego roku gospodarczego o kwotę równą miesięcznej podwyżce stosowanej w odniesieniu do cen interwencyjnych ustalonych na dany rok gospodarczy.

Pierwszej korekty dokonuje się pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym został złożony wniosek. Kolejne korekty dokonywane są co miesiąc.

W przypadku produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, refundacje korygowane zgodnie z akapitem pierwszym i obowiązujące w maju obowiązują również w czerwcu. W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo, refundacje korygowane zgodnie z akapitem drugim i obowiązujące w sierpniu obowiązują również we wrześniu.

2. Korekta określona w ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy kwota refundacji jest równa zero.

3. W przypadku gdy termin ważności pozwoleń upływa po zakończeniu roku gospodarczego, a wywóz ma miejsce w kolejnym roku gospodarczym, refundacje do produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit a) i b) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 z wyłączeniem wszelkich podwyżek miesięcznych, określonych w ust. 1, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, zostają obniżone w związku z rozbiciem ceny na dwa lata gospodarcze. Rozbicie ceny następuje w dniu 1 lipca i oznacza:

a) różnicę między cenami interwencyjnymi za ryż niełuskany bez jakichkolwiek miesięcznych podwyżek cen za poprzedni i nowy rok gospodarczy, oraz

b) kwotę równą miesięcznej podwyżce, pomnożonej przez liczbę miesięcy, które upłynęły od sierpnia do miesiąca, w którym złożono wniosek o wydanie pozwolenia włącznie.

W przypadku gdy rozbicie ceny jest większe niż dana refundacja, skorygowana refundacja zostaje obniżona do zera.

Refundacje obniżane w związku z rozbiciem ceny są zwiększane począwszy od miesiąca sierpnia nowego roku gospodarczego zgodnie z zasadami ustanowionymi w ust. 1 o kwotę miesięcznej podwyżki obowiązującej w nowym roku gospodarczym.

4. W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo, reguły dotyczące korekty, wymienione w pierwszym i drugim akapicie stosuje się mutatis mutandis z zastrzeżeniem następujących wyjątków:

a) za koniec roku gospodarczego uważa się dzień 30 września,

b) wspomniane wyżej rozbicie ceny pojawia się dnia 1 października zamiast dnia 1 lipca,

c) miesiąc sierpień zastępuje się miesiącem listopad;

d) miesięczne podwyżki są tymi, które stosuje się w danych latach gospodarczych.

Artykuł 15

1. W przypadku produktów, wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. c) i d) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 i art. 1 lit. c) rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 kwota będąca efektem każdej z korekt, wymienionych w art. 14 ust. 1 i 3 niniejszego rozporządzenia jest pomnożona przez współczynnik przetworzenia obowiązujący w odniesieniu do danego produktu.

2. Kwota refundacji stosowanej zgodnie z art. 13 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 dla produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) tego rozporządzenia, jest korygowania w miesiącach od października do lipca przez kwotę równą miesięcznej podwyżce ceny interwencyjnej za ryż niełuskany ustalonej na ten rok gospodarczy, oparty na etapie przetworzenia oraz odpowiednim współczynniku przetworzenia.

Pierwszej korekty należy dokonać pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po tym, w którym złożono wniosek o pozwolenie. Kolejne korekty dokonywane są co miesiąc.

3. Korekta przewidziana w ust. 2 nie ma zastosowania w przypadku gdy kwota refundacji jest równa zero.

4. W przypadku gdy termin ważności pozwolenia upływa po zakończeniu roku gospodarczego oraz wywóz ma miejsce w kolejnym roku gospodarczym, refundacje wywozowe, z wyłączeniem podwyżek miesięcznych, określonych w ust. 2, zostają obniżone w związku z rozbiciem ceny interwencyjnej ryżu niełuskanego na dwa lata gospodarcze, w oparciu o stadium przetworzenia i obowiązujący współczynnik przetworzenia.

To rozbicie ceny ma miejsce w dniu 1 września i jest określane jako:

a) różnica między ceną interwencyjną za ryż niełuskany bez jakichkolwiek miesięcznych podwyżek cen za poprzedni i nowy rok gospodarczy,

b) kwota równa miesięcznej podwyżce pomnożona przez liczbę miesięcy, jakie upłynęły od października do miesiąca, w którym złożono wniosek o wydanie pozwolenia, włącznie.

Wymienione dwa czynniki należy skorygować współczynnikiem przetworzenia, stosowanym w czasie wywozu produktu.

W przypadku gdy rozbicie ceny jest większe niż dana refundacja, skorygowana refundacja zostaje obniżona do zera.

Refundacje zostają zmniejszone o kwoty wynikające z powyższych lit. a) i b) na podstawie etapu mielenia i mogą zostać zwiększone od października nowego roku gospodarczego przez miesięczne podwyżki odnoszące się do nowego roku gospodarczego, zgodnie z przepisami określonymi w ust. 2.

Artykuł 16

1. W odniesieniu do pozwoleń na wywóz Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję:

a) każdego dnia roboczego:

i) o wszystkich wnioskach o wydanie pozwolenia lub o braku takich wniosków;

ii) o wnioskach o wydanie pozwoleń, określonych w art. 49 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000, złożonych w dniu roboczym poprzedzającym dzień powiadomienia;

iii) o ilościach, na które wydano pozwolenia w wyniku wniosków o wydanie pozwolenia, określonych w art. 49 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000;

b) przed 15 dniem każdego miesiąca w odniesieniu do miesiąca poprzedniego:

i) o ilościach, na które wystawione zostały pozwolenia na pomoc żywnościową;

ii) o ilościach, objętych pozwoleniami wydanymi, lecz nie wykorzystanymi, oraz o refundacji lub podatku wywozowym według kodu;

iii) o ilościach, wobec których nie stosuje się art. 8 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, a na które pozwolenia zostały wydane;

c) raz na rok gospodarczy, najpóźniej do dnia 30 kwietnia, o dokładnych ilościach wykorzystanych na podstawie pozwoleń z uwzględnieniem tolerancji przewidzianych w art. 8 ust. 4 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

Powiadomienia o wnioskach oraz ilościach, określone w pierwszym akapicie muszą wymieniać:

a) ilość odpowiadającą każdemu 12-cyfrowemu kodowi produktu nomenklatury produktów rolnych do celów refundacji wywozowych. W przypadku wydania pozwolenia obejmującego więcej niż jeden kod 12-cyfrowy, podaje się tylko pierwszy kod.

b) ilość odpowiadającą każdemu kodowi rozbitą ze względu na miejsca przeznaczenia, w przypadku gdy refundacja lub podatek wywozowy jest zróżnicowany w zależności od miejsca przeznaczenia.

2. W przypadku pozwoleń na przywóz innych niż pozwolenia związane z zarządzaniem przywozowymi kontyngentami taryfowymi i uregulowane w rozporządzeniu (WE) nr 1301/2006 państwa członkowskie przekazują Komisji codziennie, wyłącznie drogą elektroniczną na formularzach udostępnionych przez Komisję i zgodnie z warunkami przewidzianymi przez system informatyczny przez nią opracowany, informacje o całkowitych ilościach objętych pozwoleniami według pochodzenia i kodu produktu, a w odniesieniu do pszenicy zwykłej według klasy jakości. Pochodzenie wskazuje się również w korespondencji dotyczącej pozwoleń na przywóz ryżu.

Artykuł 17

Rozporządzenie (EWG) nr 1162/95 traci moc.

Stosuje się je wobec pozwoleń wydanych przed wejściem niniejszego rozporządzenia w życie.

Odniesienia do uchylonego rozporządzenia traktowane są tak, jak odniesienia do niniejszego rozporządzenia i odczytywane są zgodnie z tabelą korelacji w załączniku VI.

Artykuł 18

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 lipca 2003 r.

[1] Art. 6 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 84/2009 z dnia 27 stycznia 2009 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1342/2003 ustalające specjalne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz zbóż i ryżu (Dz.Urz.UE L 24 z 28.01.2009, str. 5). Zmiana weszła w życie 4 lutego 2009 r.

[2] Art. 8 ust. 3 dodany przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 84/2009 z dnia 27 stycznia 2009 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1342/2003 ustalające specjalne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz zbóż i ryżu (Dz.Urz.UE L 24 z 28.01.2009, str. 5). Zmiana weszła w życie 4 lutego 2009 r.

[3] Art. 12 lit. c) ppkt (iii) dodany przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 84/2009 z dnia 27 stycznia 2009 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1342/2003 ustalające specjalne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz zbóż i ryżu (Dz.Urz.UE L 24 z 28.01.2009, str. 5). Zmiana weszła w życie 4 lutego 2009 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2008-06-13 do 2009-02-03

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1766/92 z dnia 30 czerwca 1992 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż (1), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1104/2003 (2), w szczególności jego art. 9 ust. 2 oraz art. 13 ust. 11,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 3072/95 z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku ryżu (3), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 411/2002 (4), w szczególności jego art. 9 ust. 2 oraz art. 13,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1162/95 z dnia 23 maja 1995 r. ustanawiające specjalne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz zbóż i ryżu (5) zostało kilkakrotnie zasadniczo zmienione (6). W interesie jasności i do celów praktycznych wspomniana dyrektywa powinna zostać skodyfikowana.

(2) Z punktu widzenia działań charakterystycznych dla handlu zbożami i ryżem, należy stworzyć przepisy dalszych reguł lub odstępujące od rozporządzenia Komisji (EWG) nr 1291/2000 z dnia 9 czerwca 2000 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (7), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 325/2003 (8).

(3) W przypadku ogłoszeń o przetargu na wywóz zapasów interwencyjnych, pozwolenia powinny określać ilości i miejsca przeznaczenia, w odniesieniu do których zostały wydane pozwolenia, oraz należy wprowadzić przepisy dotyczące umieszczenia specjalnych danych szczegółowych w pozwoleniu na wywóz, w szczególności w przypadku ogłoszeń o przetargu na refundacje wywozowe, wywozu mieszanek paszowych na bazie zboża oraz wcześniejszego ustalenia podatków wywozowych.

(4) Terminy obowiązywania pozwoleń na przywóz i wywóz różnych produktów powinny zostać ustalone zgodnie z wymogami rynkowymi oraz potrzebami racjonalnego zarządzania. Z punktu widzenia konkurencji na światowym rynku, na wywóz słodu należy przyznawać szczególnie długie terminy ważności, jednakże wygasające w dniu 30 września w przypadku pozwoleń wydanych przed dniem 1 lipca, aby zobowiązania wywozowe nie wchodziły w życie na nowy rok gospodarczy, przed rozpoczęciem zbiorów jęczmienia.

(5) Z punktu widzenia ryzyka wydawania pozwoleń wyłącznie na duże ilości, należy określić trzydniowy termin potrzebny na rozpatrzenie wniosku, który musi upłynąć, zanim zostanie wydane jakiekolwiek pozwolenie na wszelkie zboża oraz większość przetworzonych produktów zbożowych, inne niż na wywóz, na wywóz w celach niehandlowych w związku z dostarczaniem wspólnotowej lub krajowej pomocy żywnościowej, a także niektóre dostawy agencji humanitarnych.

(6) Decyzja Komisji o nieprzyznawaniu certyfikatu eksportowego na koniec trzydniowego terminu na rozpatrzenie może jednakże w niektórych przypadkach zakłócić ciągłość dostaw produktów, których regularne dostawy są niezbędne. Podmiotom gospodarczym składającym takie żądania należy umożliwić uzyskanie pozwolenia na wywóz bez refundacji, pod warunkiem że do takich pozwoleń zostają dołączone specjalne warunki ich wykorzystania.

(7) Niektóre przepisy art. 49 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 dotyczące wniosków o pozwolenia na wywóz niektórych produktów w związku z ogłoszeniami o przetargu zorganizowanym w państwach trzecich przywozu powinny być bardziej zaostrzone i tym samym bardziej dostosowane do praktyki handlowej w handlu zbożami.

(8) Z punktu widzenia konkurencji na światowym rynku zbóż i ryżu, należy ustanowić przepisy na przyznawanie pozwoleń na przywóz głównych produktów, zawierających pszenicę durum, ze specjalnymi terminami ważności i na stosunkowo duże ilości minimalne, o korzystniejszych ilościach minimalnych na wywóz do Państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP). Pozwolenia należy przyznawać zgodnie z niektórymi warunkami dodatkowymi dotyczącymi w szczególności, przedłożenia w określonym terminie zamówienia dostawy we właściwej agencji.

(9) Należy ustalić kwotę zabezpieczenia wnoszonego w przypadku pozwoleń na przywóz i wywóz, różnicując te kwoty według grup produktów zgodnie z ewentualnymi wahaniami refundacji lub podatku wywozowego w okresie ważności pozwolenia, przy czym dostawy dla krajów AKP są traktowane preferencyjnie.

(10) Należy określić stosowane refundacje wywozowe, w przypadku gdy termin ważności pozwoleń zostaje przedłużony wskutek działania siły wyższej na podstawie art. 41 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

[1] 1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych wprowadzonego przez rozporządzenie Komisji (WE) nr 376/2008 (9) odnośnie produktów wymienionych w części I i II załącznika I do rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 (10).

2. O ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, stosuje się przepisy rozporządzeń (WE) nr 376/2008 i rozporządzeń Komisji (WE) nr 1301/2006 (11) oraz (WE) nr 1454/2007 (12).

Artykuł 2

1. W przypadku gdy wnioski o wydanie pozwolenia na wywóz zostają złożone w związku z przetargiem zgodnie z art. 7 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2131/93 (13), pozwolenie jest wystawiane tylko na ilości, na które wnioskodawca zawarł umowy.

Pozwolenia na wywóz są ważne na ilość nieprzekraczającą tej, którą podano w sekcji 17. W sekcji 19 wpisuje się „0”.

2. W sekcji 7 wniosku o udzielenie pozwolenia na wywóz przewidzianego w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2131/93 podaje się właściwe miejsce przeznaczenia. Posiadacz pozwolenia zobowiązany jest do wywozu danych produktów do tego miejsca przeznaczenia.

Przez miejsce przeznaczenia należy rozumieć wszystkie państwa, w stosunku do których stosowana jest taka sama stawka refundacji wywozowej lub podatku wywozowego.

Artykuł 3

1. W przypadku gdy refundacje wywozowe ustala się w drodze przetargu, w polu 22 pozwolenia wpisuje się słownie i cyframi stawki refundacji wywozowej figurującej w oświadczeniu o udzieleniu zamówienia. Stawka ta jest wyrażona w euro i poprzedza ją jeden z wpisów znajdujących się w załączniku VII.

2. W przypadku gdy podatek wywozowy jest ustalony na podstawie oferty przetargowej, w polu 22 pozwolenia wpisuje się słownie i cyframi stawki podatku figurującego w oświadczeniu o udzieleniu zamówienia. Stawka ta jest wyrażona w euro i poprzedza ją jeden z wpisów znajdujących się w załączniku VIII.

Artykuł 4

1. Nie naruszając przepisów art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, dla produktów objętych kodami CN 1101 00 15, 1102 20, 1103 11 10 i 1103 13 wnioski o pozwolenia na wywóz mogą zawierać produkty objęte dwoma sąsiadującymi ze sobą kolejnymi pozycjami, oznaczonymi dwunastoma cyframi, wyżej wymienionych podpozycji.

Stosuje się następujące kategorie produktów w rozumieniu art. 14 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000:

kategoria 1:

1108 11 00 9200,1108 11 00 9300

kategoria 2:

1108 12 00 9200,1108 12 00 9300

kategoria 3:

1108 13 00 9200,1108 13 00 9300

kategoria 4:

1108 19 10 9200,1108 19 10 9300

kategoria 5:

1702 30 51 9000,1702 30 91 9000,1-702 90 50 9100

kategoria 6:

1702 30 59 9000,1702 30 99 9000,1-702 40 90 9000,1702 90 50 9900,21-06 90 55 9000

kategoria 7:

1006 20 11 9000, 1006 20 13 9000, 1006 20 15 9000, 1006 20 92 9000, 1006 20 94 9000, 1006 20 96 9000

kategoria 8:

1006 30 21 9000, 1006 30 23 9000, 1006 30 25 9000, 1006 30 42 9000, 1006 30 44 9000, 1006 30 46 9000

kategoria 9:

1006 30 61 9100, 1006 30 63 9100, 1006 30 65 9100, 1006 30 92 9100, 1006 30 94 9100, 1006 30 96 9100

kategoria 10:

1006 30 61 9900, 1006 30 63 9900, 1006 30 65 9900, 1006 30 92 9900, 1006 30 94 9900, 1006 30 96 9900

 

 

12-cyfrowe podpodziały widniejące na wniosku zostają umieszczone na pozwoleniu na wywóz.

2. Nie naruszając przepisów art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, na produkty objęte kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53, zawierające wagowo mniej niż 50 % przetworów mlecznych, wnioski o pozwolenie na wywóz przedstawiają:

a) w sekcji 15 opis produktu i jego 12-cyfrowy kod; w przypadku produktów dających się przyporządkować do dwóch lub więcej sąsiednich podpozycji, eksporter może zastosować 12-cyfrową nomenklaturę refundacji, w takim przypadku zostanie to zaznaczone w sekcji 15; preparaty wykorzystywane jako pasza dla zwierząt objęta rozporządzeniem (WE) nr 1517/95;

b) w sekcji 16 numer referencyjny „2309”;

c) w sekcji 17 i 18 ilość mieszanek paszowych, które muszą zostać wywiezione;

d) w sekcji 20 zawartość produktów zbożowych, którą mają zawierać mieszanki paszowe, jeżeli jest ona znana, należy wprowadzić rozróżnienie między kukurydzą i innymi zbożami; oznacza to, że jeżeli stosuje się przepis lit. a) o wypełnieniu sekcji 15, należy wprowadzić nawias przedstawiający ilości kukurydzy i innych zbóż zawartych w paszy.

Informacje zamieszczone we wniosku są zawarte w pozwoleniu na wywóz.

Artykuł 5

Do celów stosowania art. 15 akapit drugi rozporządzenia Komisji (WE) nr 1501/95 (14) oraz art. 16 ust. 10 rozporządzenia (WE) nr 3072/95, w polu 22 pozwolenia na wywóz wprowadza się jeden z wpisów znajdujących się w załączniku IX do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 6

[2] 1. Okresy ważności pozwoleń na przywóz i wywóz są następujące:

a) w przypadku produktów wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 376/2008 innych niż wymienione w lit. b) i lit. c) niniejszego ustępu: zgodnie z przepisami wspomnianego załącznika;

b) o ile nie postanowiono inaczej, w przypadku produktów przywożonych lub wywożonych w ramach kontyngentów taryfowych przydzielanych z zastosowaniem innej metody niż metoda oparta na chronologicznym porządku składania wniosków zgodnie z art. 308a, 308b i 308c rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 (15) (według zasady „kto pierwszy, ten lepszy”): od dnia faktycznego wydania pozwolenia, zgodnie z art. 22 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 376/2008 do końca drugiego miesiąca następującego po miesiącu, w którym wydano pozwolenie;

c) w przypadku produktów wywożonych, dla których ustalono refundacje i produktów, co do których na dzień złożenia wniosku ustalono podatek wywozowy: od dnia wydania pozwolenia, zgodnie z art. 22 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 376/2008 do końca czwartego miesiąca następującego po miesiącu, w którym wydano pozwolenie.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 okres ważności pozwoleń na wywóz produktów, o których mowa w części II sekcja A załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 376/2008, na które nie ustalono refundacji lub nie ustalono refundacji z góry, wygasa sześćdziesiątego dnia następującego po dniu, w którym wydano pozwolenie, zgodnie z art. 22 ust. 1 wspomnianego rozporządzenia (WE).

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 okres ważności pozwoleń na wywóz, w odniesieniu do których ustalono refundacje dotyczące produktów oznaczonych kodami CN 1702 30, 1702 40, 1702 90 i 2106 90 upływa nie później niż:

a) dnia 30 czerwca w przypadku wniosków złożonych do dnia 31 maja każdego roku gospodarczego;

b) dnia 30 września w przypadku wniosków złożonych w okresie od 1 czerwca roku gospodarczego do 31 sierpnia następnego roku gospodarczego;

c) 30 dni od daty wydania pozwolenia w przypadku wniosków złożonych w okresie od 1 do 30 września tego samego roku gospodarczego.

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, na wniosek podmiotu gospodarczego, okres ważności pozwoleń na wywóz, na które ustalono refundacje, odnośnie produktów oznaczonych kodami CN 1107 10 19, 1107 10 99 i 1107 20 00 upływa nie później niż:

a) dnia 30 września bieżącego roku kalendarzowego, w przypadku pozwoleń wydanych w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 30 kwietnia;

b) do końca jedenastego miesiąca od miesiąca wydania, w przypadku pozwoleń wydanych w okresie od dnia 1 lipca do dnia 31 października;

c) dnia 30 września następnego roku kalendarzowego, w przypadku pozwoleń wydanych w okresie od dnia 1 listopada do dnia 31 grudnia.

5. W pozycji 22 pozwoleń wydanych zgodnie z ust. 2, 3 i 4 należy umieścić jeden z wpisów określonych w załączniku X.

6. W przypadku gdy ustanowiony jest szczególny termin ważności pozwoleń na przywóz towarów pochodzących i przywożonych z niektórych państw trzecich, w sekcji 7 i 8 wniosków o wydanie pozwolenia oraz pozwoleń podaje się nazwę państwa lub państw wywozu i pochodzenia. Pozwolenia zobowiązują do przywozu z tego państwa lub z tych państw.

7. W drodze odstępstwa od art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 376/2008 prawa wynikające z pozwoleń, o których mowa w ust. 1 lit. b) i ust. 4 niniejszego artykułu są niezbywalne.

Artykuł 7

[3] (skreślony).

Artykuł 8

[4] 1. Pozwolenia na wywóz produktów, na które ustalono refundacje lub podatek wywozowy wydaje się w trzecim dniu roboczym następującym po dniu złożenia wniosku, z zastrzeżeniem, że w tym czasie Komisja nie podjęła działań szczególnych, jak podano w art. 9 niniejszego rozporządzenia, w art. 15 rozporządzenia (WE) nr 1501/1995 lub art. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1518/1995 (16) oraz że powiadomiono o ilości wnioskowanych pozwoleń zgodnie z art. 16 ust. 1 lit. a) niniejszego rozporządzenia.

Akapit pierwszy nie ma zastosowania do pozwoleń wydanych w związku z ogłoszeniami o przetargu lub do pozwoleń określonych w art. 15 rozporządzenia (WE) nr 376/2008, które są wydawane do celów operacji pomocy żywnościowej w rozumieniu art. 10 ust. 4 Porozumienia w sprawie rolnictwa zawartego w ramach Rundy Urugwajskiej wielostronnych negocjacji handlowych (17). Pozwolenia na wywóz, o których mowa wydaje się w pierwszym dniu roboczym następującym po rozstrzygnięciu przetargu.

2. Pozwolenia na wywóz produktów, na które nie ustalono refundacji lub podatku wywozowego wydaje się w dniu złożenia wniosku.

Artykuł 9

[5] 1. Komisja może podjąć następujące kroki:

a) ustalić procentowy współczynnik akceptacji dla ilości wnioskowanych, na które nie wydano jeszcze pozwoleń;

b) odrzucić wnioski, dla których jeszcze nie wydano pozwoleń na wywóz;

c) zawiesić składanie wniosków o wydanie pozwolenia na okres nie dłuższy niż pięć dni roboczych.

Zawieszenie, o którym mowa w ust. 1 lit. c) może zostać przedłużone zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 195 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

2. W przypadku zmniejszenia lub odrzucenia wnioskowanych ilości zabezpieczenia pozwoleń zostają niezwłocznie zwolnione na nieprzyznane ilości.

3. Składający wnioski mogą je wycofać w ciągu 3 dni roboczych po opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej procentowego współczynnika akceptacji, jak określono w ust. 1 lit. a), jeżeli jest on niższy niż 80 %. W wyniku tego państwa członkowskie zwalniają zabezpieczenie.

4. Działań podjętych na mocy ust. 1 nie stosuje się przy wywozie podjętym w celu wprowadzania w życie wspólnotowych i krajowych środków pomocy żywnościowej regulowanej międzynarodowymi umowami lub innymi programami dodatkowymi, a także wprowadzania w życie innych wspólnotowych środków dotyczących nieodpłatnych dostaw.

Artykuł 10

1. W przypadku gdy wywóz zostaje dokonany w wyniku przetargu otwartego w państwie trzecim przywozu, pozwolenia na wywóz pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, żyta, jęczmienia, kukurydzy, ryżu, mąki pszennej i żytniej, kaszy i kaszki z pszenicy durum oraz produktów objętych kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53 o zawartości wagowej produktów mlecznych mniejszej niż 50 %, są ważne od daty ich wydania w rozumieniu art. 23 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 do dnia, w którym muszą być wypełnione zobowiązania wynikające z udzielenia zamówienia.

2. Termin ważności pozwolenia nie może przekraczać czterech miesięcy następujących po miesiącu, w którym wydano pozwolenie, na podstawie art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

3. Nie naruszając przepisów art. 49 ust. 3 akapit trzeci rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000, wniosek lub wnioski o udzielenie pozwolenia na wywóz nie mogą być składane wcześniej niż na cztery dni robocze przed terminem ostatecznym składania ofert, określonym w ogłoszeniu o przetargu.

4. Nie naruszając przepisów art. 49 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, maksymalny okres między ostatecznym terminem składania ofert a poinformowaniem organu wystawiającego przez ubiegającego się o pozwolenie o wyniku przetargu, tak jak przewidziano w art. 44 ust. 5 lit. a)–d) tego rozporządzenia, wynosi sześć dni roboczych.

Artykuł 11

[6] (skreślony).

Artykuł 12

[7] Wprowadza się następujące zabezpieczenia, o których mowa w art. 14 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 376/2008, które należy składać zgodnie z tytułem III rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2220/85 (18):

a) w przypadku produktów wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 376/2008 innych niż wymienione w lit. b) i lit. c) niniejszego ustępu: zgodnie z przepisami wspomnianego załącznika;

b) o ile nie postanowiono inaczej, w przypadku produktów przywożonych lub wywożonych w ramach kontyngentów taryfowych:

(i) 30 EUR za każdą tonę przywożonego produktu;

(ii) 3 EUR za każdą tonę wywożonego produktu nie objętego refundacją;

c) w przypadku produktów wywożonych, dla których ustalono refundacje lub pozwoleń dotyczących produktów, co do których na dzień złożenia wniosku o pozwolenie ustalono podatek wywozowy:

(i) 20 EUR za każdą tonę w odniesieniu do produktów oznaczonych kodami 1102 20, 1103 13, 1104 19 50, 1104 23 10, 1108, 1702, i 2106;

(ii) 10 EUR za każdą tonę w odniesieniu do pozostałych produktów.

Artykuł 13

W przypadku gdy termin ważności pozwolenia zostaje przedłużony na podstawie art. 41 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, stosowana jest kwota korygująca obowiązująca w dniu złożenia wniosku o wydanie pozwolenia na wywóz w ciągu ostatniego miesiąca normalnej ważności pozwolenia.

Ponadto refundacja wywozowa jest korygowana zgodnie z przepisami art. 14.

Artykuł 14

1. Refundacje stosowane na podstawie art. 13 ust. 5 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 do produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) wspomnianego rozporządzenia, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, są korygowane w okresie od sierpnia do maja tego samego roku gospodarczego o kwotę równą miesięcznej podwyżce stosowanej w odniesieniu do ceny interwencyjnej wyznaczonej na dany rok gospodarczego.

W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo refundacje te są korygowane w okresie od listopada jednego roku gospodarczego do sierpnia następnego roku gospodarczego o kwotę równą miesięcznej podwyżce stosowanej w odniesieniu do cen interwencyjnych ustalonych na dany rok gospodarczy.

Pierwszej korekty dokonuje się pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym został złożony wniosek. Kolejne korekty dokonywane są co miesiąc.

W przypadku produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, refundacje korygowane zgodnie z akapitem pierwszym i obowiązujące w maju obowiązują również w czerwcu. W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo, refundacje korygowane zgodnie z akapitem drugim i obowiązujące w sierpniu obowiązują również we wrześniu.

2. Korekta określona w ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy kwota refundacji jest równa zero.

3. W przypadku gdy termin ważności pozwoleń upływa po zakończeniu roku gospodarczego, a wywóz ma miejsce w kolejnym roku gospodarczym, refundacje do produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit a) i b) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 z wyłączeniem wszelkich podwyżek miesięcznych, określonych w ust. 1, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, zostają obniżone w związku z rozbiciem ceny na dwa lata gospodarcze. Rozbicie ceny następuje w dniu 1 lipca i oznacza:

a) różnicę między cenami interwencyjnymi za ryż niełuskany bez jakichkolwiek miesięcznych podwyżek cen za poprzedni i nowy rok gospodarczy, oraz

b) kwotę równą miesięcznej podwyżce, pomnożonej przez liczbę miesięcy, które upłynęły od sierpnia do miesiąca, w którym złożono wniosek o wydanie pozwolenia włącznie.

W przypadku gdy rozbicie ceny jest większe niż dana refundacja, skorygowana refundacja zostaje obniżona do zera.

Refundacje obniżane w związku z rozbiciem ceny są zwiększane począwszy od miesiąca sierpnia nowego roku gospodarczego zgodnie z zasadami ustanowionymi w ust. 1 o kwotę miesięcznej podwyżki obowiązującej w nowym roku gospodarczym.

4. W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo, reguły dotyczące korekty, wymienione w pierwszym i drugim akapicie stosuje się mutatis mutandis z zastrzeżeniem następujących wyjątków:

a) za koniec roku gospodarczego uważa się dzień 30 września,

b) wspomniane wyżej rozbicie ceny pojawia się dnia 1 października zamiast dnia 1 lipca,

c) miesiąc sierpień zastępuje się miesiącem listopad;

d) miesięczne podwyżki są tymi, które stosuje się w danych latach gospodarczych.

Artykuł 15

1. W przypadku produktów, wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. c) i d) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 i art. 1 lit. c) rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 kwota będąca efektem każdej z korekt, wymienionych w art. 14 ust. 1 i 3 niniejszego rozporządzenia jest pomnożona przez współczynnik przetworzenia obowiązujący w odniesieniu do danego produktu.

2. Kwota refundacji stosowanej zgodnie z art. 13 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 dla produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) tego rozporządzenia, jest korygowania w miesiącach od października do lipca przez kwotę równą miesięcznej podwyżce ceny interwencyjnej za ryż niełuskany ustalonej na ten rok gospodarczy, oparty na etapie przetworzenia oraz odpowiednim współczynniku przetworzenia.

Pierwszej korekty należy dokonać pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po tym, w którym złożono wniosek o pozwolenie. Kolejne korekty dokonywane są co miesiąc.

3. Korekta przewidziana w ust. 2 nie ma zastosowania w przypadku gdy kwota refundacji jest równa zero.

4. W przypadku gdy termin ważności pozwolenia upływa po zakończeniu roku gospodarczego oraz wywóz ma miejsce w kolejnym roku gospodarczym, refundacje wywozowe, z wyłączeniem podwyżek miesięcznych, określonych w ust. 2, zostają obniżone w związku z rozbiciem ceny interwencyjnej ryżu niełuskanego na dwa lata gospodarcze, w oparciu o stadium przetworzenia i obowiązujący współczynnik przetworzenia.

To rozbicie ceny ma miejsce w dniu 1 września i jest określane jako:

a) różnica między ceną interwencyjną za ryż niełuskany bez jakichkolwiek miesięcznych podwyżek cen za poprzedni i nowy rok gospodarczy,

b) kwota równa miesięcznej podwyżce pomnożona przez liczbę miesięcy, jakie upłynęły od października do miesiąca, w którym złożono wniosek o wydanie pozwolenia, włącznie.

Wymienione dwa czynniki należy skorygować współczynnikiem przetworzenia, stosowanym w czasie wywozu produktu.

W przypadku gdy rozbicie ceny jest większe niż dana refundacja, skorygowana refundacja zostaje obniżona do zera.

Refundacje zostają zmniejszone o kwoty wynikające z powyższych lit. a) i b) na podstawie etapu mielenia i mogą zostać zwiększone od października nowego roku gospodarczego przez miesięczne podwyżki odnoszące się do nowego roku gospodarczego, zgodnie z przepisami określonymi w ust. 2.

Artykuł 16

1. W odniesieniu do pozwoleń na wywóz Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję:

a) każdego dnia roboczego:

i) o wszystkich wnioskach o wydanie pozwolenia lub o braku takich wniosków;

ii) o wnioskach o wydanie pozwoleń, określonych w art. 49 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000, złożonych w dniu roboczym poprzedzającym dzień powiadomienia;

iii) o ilościach, na które wydano pozwolenia w wyniku wniosków o wydanie pozwolenia, określonych w art. 49 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000;

b) przed 15 dniem każdego miesiąca w odniesieniu do miesiąca poprzedniego:

i) o ilościach, na które wystawione zostały pozwolenia na pomoc żywnościową;

ii) o ilościach, objętych pozwoleniami wydanymi, lecz nie wykorzystanymi, oraz o refundacji lub podatku wywozowym według kodu;

iii) o ilościach, wobec których nie stosuje się art. 8 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, a na które pozwolenia zostały wydane;

c) raz na rok gospodarczy, najpóźniej do dnia 30 kwietnia, o dokładnych ilościach wykorzystanych na podstawie pozwoleń z uwzględnieniem tolerancji przewidzianych w art. 8 ust. 4 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

Powiadomienia o wnioskach oraz ilościach, określone w pierwszym akapicie muszą wymieniać:

a) ilość odpowiadającą każdemu 12-cyfrowemu kodowi produktu nomenklatury produktów rolnych do celów refundacji wywozowych. W przypadku wydania pozwolenia obejmującego więcej niż jeden kod 12-cyfrowy, podaje się tylko pierwszy kod.

b) ilość odpowiadającą każdemu kodowi rozbitą ze względu na miejsca przeznaczenia, w przypadku gdy refundacja lub podatek wywozowy jest zróżnicowany w zależności od miejsca przeznaczenia.

2. W przypadku pozwoleń na przywóz innych niż pozwolenia związane z zarządzaniem przywozowymi kontyngentami taryfowymi i uregulowane w rozporządzeniu (WE) nr 1301/2006 państwa członkowskie przekazują Komisji codziennie, wyłącznie drogą elektroniczną na formularzach udostępnionych przez Komisję i zgodnie z warunkami przewidzianymi przez system informatyczny przez nią opracowany, informacje o całkowitych ilościach objętych pozwoleniami według pochodzenia i kodu produktu, a w odniesieniu do pszenicy zwykłej według klasy jakości. Pochodzenie wskazuje się również w korespondencji dotyczącej pozwoleń na przywóz ryżu.

Artykuł 17

Rozporządzenie (EWG) nr 1162/95 traci moc.

Stosuje się je wobec pozwoleń wydanych przed wejściem niniejszego rozporządzenia w życie.

Odniesienia do uchylonego rozporządzenia traktowane są tak, jak odniesienia do niniejszego rozporządzenia i odczytywane są zgodnie z tabelą korelacji w załączniku VI.

Artykuł 18

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 lipca 2003 r.

[1] Art. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 5 pkt 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 514/2008 z dnia 9 czerwca 2008 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 376/2008 ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych, oraz rozporządzenia (WE) nr 1439/95, (WE) nr 245/2001, (WE) nr 2535/2001, (WE) nr 1342/2003, (WE) nr 2336/2003, (WE) nr 1345/2005, (WE) nr 2014/2005, (WE) nr 951/2006, (WE) nr 1918/2006, (WE) nr 341/2007, (WE) nr 1002/2007, (WE) nr 1580/2007 i (WE) nr 382/2008 uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 1119/79 (Dz.Urz.UE L 150 z 10.06.2008, str. 7). Zmiana weszła w życie 13 czerwca 2008 r. i ma zastosowanie w odniesieniu do sektorów zbóż, lnu i konopi, oliwy z oliwek, świeżych lub przetworzonych owoców i warzyw, nasion, wołowiny i cielęciny, mięsa baraniego i koziego, wieprzowiny, mleka i przetworów mlecznych, jaj, mięsa drobiowego, alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego i pozostałych sektorów, innych niż sektor ryżu, cukru i wina, od 1 lipca 2008 r. oraz w odniesieniu do sektora ryżu od 1 września 2008 r.

[2] Art. 6 w brzmieniu ustalonym przez art. 5 pkt 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 514/2008 z dnia 9 czerwca 2008 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 376/2008 ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych, oraz rozporządzenia (WE) nr 1439/95, (WE) nr 245/2001, (WE) nr 2535/2001, (WE) nr 1342/2003, (WE) nr 2336/2003, (WE) nr 1345/2005, (WE) nr 2014/2005, (WE) nr 951/2006, (WE) nr 1918/2006, (WE) nr 341/2007, (WE) nr 1002/2007, (WE) nr 1580/2007 i (WE) nr 382/2008 uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 1119/79 (Dz.Urz.UE L 150 z 10.06.2008, str. 7). Zmiana weszła w życie 13 czerwca 2008 r. i ma zastosowanie w odniesieniu do sektorów zbóż, lnu i konopi, oliwy z oliwek, świeżych lub przetworzonych owoców i warzyw, nasion, wołowiny i cielęciny, mięsa baraniego i koziego, wieprzowiny, mleka i przetworów mlecznych, jaj, mięsa drobiowego, alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego i pozostałych sektorów, innych niż sektor ryżu, cukru i wina, od 1 lipca 2008 r. oraz w odniesieniu do sektora ryżu od 1 września 2008 r.

[3] Art. 7 skreślony przez art. 5 pkt 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 514/2008 z dnia 9 czerwca 2008 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 376/2008 ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych, oraz rozporządzenia (WE) nr 1439/95, (WE) nr 245/2001, (WE) nr 2535/2001, (WE) nr 1342/2003, (WE) nr 2336/2003, (WE) nr 1345/2005, (WE) nr 2014/2005, (WE) nr 951/2006, (WE) nr 1918/2006, (WE) nr 341/2007, (WE) nr 1002/2007, (WE) nr 1580/2007 i (WE) nr 382/2008 uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 1119/79 (Dz.Urz.UE L 150 z 10.06.2008, str. 7). Zmiana weszła w życie 13 czerwca 2008 r. i ma zastosowanie w odniesieniu do sektorów zbóż, lnu i konopi, oliwy z oliwek, świeżych lub przetworzonych owoców i warzyw, nasion, wołowiny i cielęciny, mięsa baraniego i koziego, wieprzowiny, mleka i przetworów mlecznych, jaj, mięsa drobiowego, alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego i pozostałych sektorów, innych niż sektor ryżu, cukru i wina, od 1 lipca 2008 r. oraz w odniesieniu do sektora ryżu od 1 września 2008 r.

[4] Art. 8 w brzmieniu ustalonym przez art. 5 pkt 4 rozporządzenia Komisji (WE) nr 514/2008 z dnia 9 czerwca 2008 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 376/2008 ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych, oraz rozporządzenia (WE) nr 1439/95, (WE) nr 245/2001, (WE) nr 2535/2001, (WE) nr 1342/2003, (WE) nr 2336/2003, (WE) nr 1345/2005, (WE) nr 2014/2005, (WE) nr 951/2006, (WE) nr 1918/2006, (WE) nr 341/2007, (WE) nr 1002/2007, (WE) nr 1580/2007 i (WE) nr 382/2008 uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 1119/79 (Dz.Urz.UE L 150 z 10.06.2008, str. 7). Zmiana weszła w życie 13 czerwca 2008 r. i ma zastosowanie w odniesieniu do sektorów zbóż, lnu i konopi, oliwy z oliwek, świeżych lub przetworzonych owoców i warzyw, nasion, wołowiny i cielęciny, mięsa baraniego i koziego, wieprzowiny, mleka i przetworów mlecznych, jaj, mięsa drobiowego, alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego i pozostałych sektorów, innych niż sektor ryżu, cukru i wina, od 1 lipca 2008 r. oraz w odniesieniu do sektora ryżu od 1 września 2008 r.

[5] Art. 9 w brzmieniu ustalonym przez art. 5 pkt 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 514/2008 z dnia 9 czerwca 2008 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 376/2008 ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych, oraz rozporządzenia (WE) nr 1439/95, (WE) nr 245/2001, (WE) nr 2535/2001, (WE) nr 1342/2003, (WE) nr 2336/2003, (WE) nr 1345/2005, (WE) nr 2014/2005, (WE) nr 951/2006, (WE) nr 1918/2006, (WE) nr 341/2007, (WE) nr 1002/2007, (WE) nr 1580/2007 i (WE) nr 382/2008 uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 1119/79 (Dz.Urz.UE L 150 z 10.06.2008, str. 7). Zmiana weszła w życie 13 czerwca 2008 r. i ma zastosowanie w odniesieniu do sektorów zbóż, lnu i konopi, oliwy z oliwek, świeżych lub przetworzonych owoców i warzyw, nasion, wołowiny i cielęciny, mięsa baraniego i koziego, wieprzowiny, mleka i przetworów mlecznych, jaj, mięsa drobiowego, alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego i pozostałych sektorów, innych niż sektor ryżu, cukru i wina, od 1 lipca 2008 r. oraz w odniesieniu do sektora ryżu od 1 września 2008 r.

[6] Art. 11 skreślony przez art. 5 pkt 6 rozporządzenia Komisji (WE) nr 514/2008 z dnia 9 czerwca 2008 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 376/2008 ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych, oraz rozporządzenia (WE) nr 1439/95, (WE) nr 245/2001, (WE) nr 2535/2001, (WE) nr 1342/2003, (WE) nr 2336/2003, (WE) nr 1345/2005, (WE) nr 2014/2005, (WE) nr 951/2006, (WE) nr 1918/2006, (WE) nr 341/2007, (WE) nr 1002/2007, (WE) nr 1580/2007 i (WE) nr 382/2008 uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 1119/79 (Dz.Urz.UE L 150 z 10.06.2008, str. 7). Zmiana weszła w życie 13 czerwca 2008 r. i ma zastosowanie w odniesieniu do sektorów zbóż, lnu i konopi, oliwy z oliwek, świeżych lub przetworzonych owoców i warzyw, nasion, wołowiny i cielęciny, mięsa baraniego i koziego, wieprzowiny, mleka i przetworów mlecznych, jaj, mięsa drobiowego, alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego i pozostałych sektorów, innych niż sektor ryżu, cukru i wina, od 1 lipca 2008 r. oraz w odniesieniu do sektora ryżu od 1 września 2008 r.

[7] Art. 12 w brzmieniu ustalonym przez art. 5 pkt 7 rozporządzenia Komisji (WE) nr 514/2008 z dnia 9 czerwca 2008 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 376/2008 ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych, oraz rozporządzenia (WE) nr 1439/95, (WE) nr 245/2001, (WE) nr 2535/2001, (WE) nr 1342/2003, (WE) nr 2336/2003, (WE) nr 1345/2005, (WE) nr 2014/2005, (WE) nr 951/2006, (WE) nr 1918/2006, (WE) nr 341/2007, (WE) nr 1002/2007, (WE) nr 1580/2007 i (WE) nr 382/2008 uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 1119/79 (Dz.Urz.UE L 150 z 10.06.2008, str. 7). Zmiana weszła w życie 13 czerwca 2008 r. i ma zastosowanie w odniesieniu do sektorów zbóż, lnu i konopi, oliwy z oliwek, świeżych lub przetworzonych owoców i warzyw, nasion, wołowiny i cielęciny, mięsa baraniego i koziego, wieprzowiny, mleka i przetworów mlecznych, jaj, mięsa drobiowego, alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego i pozostałych sektorów, innych niż sektor ryżu, cukru i wina, od 1 lipca 2008 r. oraz w odniesieniu do sektora ryżu od 1 września 2008 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2007-01-01 do 2008-06-12

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1766/92 z dnia 30 czerwca 1992 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż (1), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1104/2003 (2), w szczególności jego art. 9 ust. 2 oraz art. 13 ust. 11,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 3072/95 z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku ryżu (3), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 411/2002 (4), w szczególności jego art. 9 ust. 2 oraz art. 13,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1162/95 z dnia 23 maja 1995 r. ustanawiające specjalne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz zbóż i ryżu (5) zostało kilkakrotnie zasadniczo zmienione (6). W interesie jasności i do celów praktycznych wspomniana dyrektywa powinna zostać skodyfikowana.

(2) Z punktu widzenia działań charakterystycznych dla handlu zbożami i ryżem, należy stworzyć przepisy dalszych reguł lub odstępujące od rozporządzenia Komisji (EWG) nr 1291/2000 z dnia 9 czerwca 2000 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (7), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 325/2003 (8).

(3) W przypadku ogłoszeń o przetargu na wywóz zapasów interwencyjnych, pozwolenia powinny określać ilości i miejsca przeznaczenia, w odniesieniu do których zostały wydane pozwolenia, oraz należy wprowadzić przepisy dotyczące umieszczenia specjalnych danych szczegółowych w pozwoleniu na wywóz, w szczególności w przypadku ogłoszeń o przetargu na refundacje wywozowe, wywozu mieszanek paszowych na bazie zboża oraz wcześniejszego ustalenia podatków wywozowych.

(4) Terminy obowiązywania pozwoleń na przywóz i wywóz różnych produktów powinny zostać ustalone zgodnie z wymogami rynkowymi oraz potrzebami racjonalnego zarządzania. Z punktu widzenia konkurencji na światowym rynku, na wywóz słodu należy przyznawać szczególnie długie terminy ważności, jednakże wygasające w dniu 30 września w przypadku pozwoleń wydanych przed dniem 1 lipca, aby zobowiązania wywozowe nie wchodziły w życie na nowy rok gospodarczy, przed rozpoczęciem zbiorów jęczmienia.

(5) Z punktu widzenia ryzyka wydawania pozwoleń wyłącznie na duże ilości, należy określić trzydniowy termin potrzebny na rozpatrzenie wniosku, który musi upłynąć, zanim zostanie wydane jakiekolwiek pozwolenie na wszelkie zboża oraz większość przetworzonych produktów zbożowych, inne niż na wywóz, na wywóz w celach niehandlowych w związku z dostarczaniem wspólnotowej lub krajowej pomocy żywnościowej, a także niektóre dostawy agencji humanitarnych.

(6) Decyzja Komisji o nieprzyznawaniu certyfikatu eksportowego na koniec trzydniowego terminu na rozpatrzenie może jednakże w niektórych przypadkach zakłócić ciągłość dostaw produktów, których regularne dostawy są niezbędne. Podmiotom gospodarczym składającym takie żądania należy umożliwić uzyskanie pozwolenia na wywóz bez refundacji, pod warunkiem że do takich pozwoleń zostają dołączone specjalne warunki ich wykorzystania.

(7) Niektóre przepisy art. 49 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 dotyczące wniosków o pozwolenia na wywóz niektórych produktów w związku z ogłoszeniami o przetargu zorganizowanym w państwach trzecich przywozu powinny być bardziej zaostrzone i tym samym bardziej dostosowane do praktyki handlowej w handlu zbożami.

(8) Z punktu widzenia konkurencji na światowym rynku zbóż i ryżu, należy ustanowić przepisy na przyznawanie pozwoleń na przywóz głównych produktów, zawierających pszenicę durum, ze specjalnymi terminami ważności i na stosunkowo duże ilości minimalne, o korzystniejszych ilościach minimalnych na wywóz do Państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP). Pozwolenia należy przyznawać zgodnie z niektórymi warunkami dodatkowymi dotyczącymi w szczególności, przedłożenia w określonym terminie zamówienia dostawy we właściwej agencji.

(9) Należy ustalić kwotę zabezpieczenia wnoszonego w przypadku pozwoleń na przywóz i wywóz, różnicując te kwoty według grup produktów zgodnie z ewentualnymi wahaniami refundacji lub podatku wywozowego w okresie ważności pozwolenia, przy czym dostawy dla krajów AKP są traktowane preferencyjnie.

(10) Należy określić stosowane refundacje wywozowe, w przypadku gdy termin ważności pozwoleń zostaje przedłużony wskutek działania siły wyższej na podstawie art. 41 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Niniejsze rozporządzenie ustanawia specjalne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz lub wywóz wprowadzonego zgodnie z:

a) art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92;

b) art. 9 rozporządzenia (WE) nr 3072/95.

Przepisy rozporządzeń Komisji (WE) nr 1291/2000 i (WE) nr 1301/2006 (9) mają zastosowanie, o ile przepisy niniejszego rozporządzenia nie stanowią inaczej. [1]

Artykuł 2

1. W przypadku gdy wnioski o wydanie pozwolenia na wywóz zostają złożone w związku z przetargiem zgodnie z art. 7 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2131/93 (10), pozwolenie jest wystawiane tylko na ilości, na które wnioskodawca zawarł umowy.

Pozwolenia na wywóz są ważne na ilość nieprzekraczającą tej, którą podano w sekcji 17. W sekcji 19 wpisuje się „0”.

2. W sekcji 7 wniosku o udzielenie pozwolenia na wywóz przewidzianego w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2131/93 podaje się właściwe miejsce przeznaczenia. Posiadacz pozwolenia zobowiązany jest do wywozu danych produktów do tego miejsca przeznaczenia.

Przez miejsce przeznaczenia należy rozumieć wszystkie państwa, w stosunku do których stosowana jest taka sama stawka refundacji wywozowej lub podatku wywozowego.

Artykuł 3

[2] 1. W przypadku gdy refundacje wywozowe ustala się w drodze przetargu, w polu 22 pozwolenia wpisuje się słownie i cyframi stawki refundacji wywozowej figurującej w oświadczeniu o udzieleniu zamówienia. Stawka ta jest wyrażona w euro i poprzedza ją jeden z wpisów znajdujących się w załączniku VII.

2. W przypadku gdy podatek wywozowy jest ustalony na podstawie oferty przetargowej, w polu 22 pozwolenia wpisuje się słownie i cyframi stawki podatku figurującego w oświadczeniu o udzieleniu zamówienia. Stawka ta jest wyrażona w euro i poprzedza ją jeden z wpisów znajdujących się w załączniku VIII.

Artykuł 4

1. Nie naruszając przepisów art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, dla produktów objętych kodami CN 1101 00 15, 1102 20, 1103 11 10 i 1103 13 wnioski o pozwolenia na wywóz mogą zawierać produkty objęte dwoma sąsiadującymi ze sobą kolejnymi pozycjami, oznaczonymi dwunastoma cyframi, wyżej wymienionych podpozycji.

Stosuje się następujące kategorie produktów w rozumieniu art. 14 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000:

kategoria 1:

1108 11 00 9200,1108 11 00 9300

kategoria 2:

1108 12 00 9200,1108 12 00 9300

kategoria 3:

1108 13 00 9200,1108 13 00 9300

kategoria 4:

1108 19 10 9200,1108 19 10 9300

kategoria 5:

1702 30 51 9000,1702 30 91 9000,1-702 90 50 9100

kategoria 6:

1702 30 59 9000,1702 30 99 9000,1-702 40 90 9000,1702 90 50 9900,21-06 90 55 9000

kategoria 7:

1006 20 11 9000, 1006 20 13 9000, 1006 20 15 9000, 1006 20 92 9000, 1006 20 94 9000, 1006 20 96 9000

kategoria 8:

1006 30 21 9000, 1006 30 23 9000, 1006 30 25 9000, 1006 30 42 9000, 1006 30 44 9000, 1006 30 46 9000

kategoria 9:

1006 30 61 9100, 1006 30 63 9100, 1006 30 65 9100, 1006 30 92 9100, 1006 30 94 9100, 1006 30 96 9100

kategoria 10:

1006 30 61 9900, 1006 30 63 9900, 1006 30 65 9900, 1006 30 92 9900, 1006 30 94 9900, 1006 30 96 9900

 

 

12-cyfrowe podpodziały widniejące na wniosku zostają umieszczone na pozwoleniu na wywóz.

2. Nie naruszając przepisów art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, na produkty objęte kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53, zawierające wagowo mniej niż 50 % przetworów mlecznych, wnioski o pozwolenie na wywóz przedstawiają:

a) w sekcji 15 opis produktu i jego 12-cyfrowy kod; w przypadku produktów dających się przyporządkować do dwóch lub więcej sąsiednich podpozycji, eksporter może zastosować 12-cyfrową nomenklaturę refundacji, w takim przypadku zostanie to zaznaczone w sekcji 15; preparaty wykorzystywane jako pasza dla zwierząt objęta rozporządzeniem (WE) nr 1517/95;

b) w sekcji 16 numer referencyjny „2309”;

c) w sekcji 17 i 18 ilość mieszanek paszowych, które muszą zostać wywiezione;

d) w sekcji 20 zawartość produktów zbożowych, którą mają zawierać mieszanki paszowe, jeżeli jest ona znana, należy wprowadzić rozróżnienie między kukurydzą i innymi zbożami; oznacza to, że jeżeli stosuje się przepis lit. a) o wypełnieniu sekcji 15, należy wprowadzić nawias przedstawiający ilości kukurydzy i innych zbóż zawartych w paszy.

Informacje zamieszczone we wniosku są zawarte w pozwoleniu na wywóz.

Artykuł 5

[3] Do celów stosowania art. 15 akapit drugi rozporządzenia Komisji (WE) nr 1501/95 (11) oraz art. 16 ust. 10 rozporządzenia (WE) nr 3072/95, w polu 22 pozwolenia na wywóz wprowadza się jeden z wpisów znajdujących się w załączniku IX do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 6

1. [4] Pozwolenia na przywóz produktów wymienionych w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 i art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1785/2003 są ważne od daty ich faktycznego wydania w rozumieniu art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 do końca terminów ważności ustanowionych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

Jednakże w przypadku przywozowych kontyngentów taryfowych otwartych w sektorze zbóż i ryżu, podlegających systemowi pozwoleń na przywóz, wydane pozwolenia na przywóz tracą ważność po upływie ostatniego dnia okresu obowiązywania przedmiotowego kontyngentu zgodnie z art. 8 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1301/2006.

2. W przypadku gdy ustanowiony jest specjalny termin ważności pozwoleń na przywóz towarów pochodzących i przywożonych z niektórych państw trzecich, w sekcji 7 i 8 wniosków o wydanie pozwolenia oraz pozwoleń wymienione jest państwo lub państwa przywozu i pochodzenia. Pozwolenia zobowiązują do przywozu z tego państwa lub z tych państw.

3. [5] W przypadku przywozowych kontyngentów taryfowych otwartych w sektorze zbóż i ryżu podlegających systemowi pozwoleń na przywóz, na zasadzie odstępstwa od art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 uprawnienia wynikające z pozwoleń nie podlegają przeniesieniu.

Artykuł 7

1. Pozwolenia na wywóz produktów wymienionych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 i w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 zachowują ważność od daty ich wydania na podstawie art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000 do końca terminów ważności ustanowionych w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

2. Nie naruszając przepisów ust. 1, termin ważności pozwoleń na wywóz dotyczących produktów objętych kodami CN 1702 30, 1702 40, 1702 90 oraz 2106 90, w odniesieniu do których składane są wnioski do dnia 25 czerwca każdego roku gospodarczego, upływa dnia 30 czerwca. W przypadku wniosków składanych w okresie od dnia 26 czerwca danego roku gospodarczego do dnia 30 września kolejnego roku gospodarczego, pozwolenia na wywóz dla wyżej wymienionych produktów są ważne przez trzydzieści dni, po dacie ich wydania, w rozumieniu art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

Celne formalności wywozowe dla pozwoleń określonych w akapicie pierwszym muszą zostać zakończone do dnia 30 czerwca każdego roku gospodarczego w odniesieniu do wniosków złożonych do dnia 25 czerwca. Dla takich wniosków złożonych w okresie między dniem 26 czerwca a dniem 30 września kolejnego roku gospodarczego, formalności celne wywozowe muszą być wykonane nie później niż w terminie 30 dni po dacie ich wydania.

W polu 22 pozwoleń wprowadza się jeden z wpisów znajdujących się w załączniku X. [6]

3. Nie naruszając przepisów ust. 1, na wniosek podmiotu gospodarczego pozwolenia na wywóz produktów objętych kodami CN 1107 10 19, 1107 10 99 i 1107 20 00 są ważne od daty ich wydania na podstawie art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000 do:

a) dnia 30 września bieżącego roku kalendarzowego, jeżeli zostały wydane w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 30 kwietnia,

b) końca jedenastego miesiąca od daty wydania pozwolenia, jeżeli zostały wydane w okresie od dnia 1 lipca do dnia 31 października,

c) dnia 30 września następnego roku kalendarzowego, jeżeli zostały wydane w okresie od dnia 1 listopada do dnia 31 grudnia.

W powyższych przypadkach, nie naruszając przepisów art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000, prawa wynikające z pozwoleń określonych w niniejszym ustępie nie podlegają przeniesieniu.

4. W przypadku gdy nie została ustalona refundacja lub podatek wywozowy, pozwolenia na wywóz produktów określonych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 oraz art. 1 rozporządzenia (WE) nr 3072/95 są ważne przez okres 60 dni od daty wydania.

Artykuł 8

1. Pozwolenia na wywóz produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a)– c) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 oraz w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 3072/95 oraz dla produktów objętych kodami CN 1102 20 10, 1102 20 90, 1103 13 10, 1103 13 90, 1103 20 20, 1104 29 05, 1104 22 98, 1104 23 10, 1108 11 00, 1108 12 00, 1108 13 00, 1109 00 00, 1702 30 51, 1702 30 91, 1702 30 99, 1702 40 90, 1702 90 50, 1702 90 79, 2106 90 55, 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53, wymienionych w rozporządzeniu (EWG) nr 1766/92 zostaną wydane w trzecim dniu roboczym po złożeniu wniosku, o ile w międzyczasie nie podjęto specjalnych środków.

Komisja może podjąć decyzję o nieuwzględnieniu wniosków.

Akapit pierwszy nie ma zastosowania do pozwoleń wydanych w związku z ogłoszeniami o przetargu lub do pozwoleń określonych w art. 16 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, które są wydawane do celów operacji pomocy żywnościowej w rozumieniu art. 10 ust. 4 Porozumienia w sprawie rolnictwa zawartego w ramach Rundy Urugwajskiej wielostronnych negocjacji handlowych (12). Okres badania nie ma zastosowania do wydawania pozwoleń na wywóz w przypadku gdy wniosek dotyczący ilości 20 ton lub mniej zostaje złożony przez agencję humanitarną bez towarzyszącego wniosku o refundację.

2. Bez uszczerbku dla przepisów art. 16 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92, na wniosek podmiotów gospodarczych, pozwolenia na wywóz bez refundacji zostają wydane w dniu złożenia wniosków, z wyjątkiem przypadków gdy należność celną wywozową stosuje się wobec przedmiotowego produktu w dniu złożenia.

W przypadku gdy w momencie wywozu została ustalona należność celna wywozowa na produkty objęte pozwoleniami wydanymi w zastosowaniu akapitu pierwszego, taka należność ma zastosowanie.

Takie pozwolenia na wywóz są ważne przez 60 dni od daty ich wydania.

W polu 22 pozwoleń wprowadza się jeden z wpisów znajdujących się w załączniku XI. [7]

3. W przypadku gdy następuje szczególne odniesienie do niniejszego ustępu przy ustalaniu refundacji wywozowej lub podatku wywozowego na produkty wymienione w art. 1 ust. 1 lit. a)–c) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 oraz w art. 1 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 3072/95, do wniosku o wydanie pozwolenia na wywóz musi być dołączona kopia zamówienia. Zamówienie musi pochodzić od organu urzędowego w kraju przeznaczenia lub od przedsiębiorstwa prowadzącego działalność w tym kraju, a także musi wskazywać ilość objętą pozwoleniem oraz okres dostawy niewykraczający poza okres ważności pozwolenia. W stosunku do zamówień na mocy niniejszego artykułu nie można było wcześniej udzielać pozwoleń na wywóz. Dane Państwo Członkowskie sprawdza, czy wnioski o udzielenie pozwolenia spełniają warunki niniejszego ustępu i powiadamia Komisję w dniu ich wniesienia o ilości objętej przyjętymi wnioskami. Pozwolenia dotyczące tych wniosków są faktycznie wydawane dopiero trzeciego dnia roboczego od daty złożenia wniosku, pod warunkiem że Komisja nie podjęła uprzednio specjalnych środków.

Jeżeli wnioski o udzielenie pozwoleń na wywóz określone w akapicie pierwszym przekraczają ilości, jakie mogą być przeznaczone na wywóz oraz które zostały wskazane w rozporządzeniu ustalającym daną refundację lub podatek, Komisja może ustalić w terminie dwóch dni roboczych od złożenia wniosku jednolitą procentową obniżkę ilości towarów. Wniosek o udzielenie pozwolenia może być wycofany w terminie dwóch dni roboczych od daty opublikowania procentowej obniżki.

Nie naruszając przepisów art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, prawa wynikające z pozwoleń na przywóz nie są zbywalne.

W przypadku niezrealizowania zamówienia przez przywożącego nabywcę, podmiot gospodarczy może dokonać wywozu do innego kraju przeznaczenia, ale stosując wyłącznie refundację wywozową lub podatek wywozowy obowiązujący w dniu, w którym został pierwotnie wniesiony wniosek o udzielenie pozwolenia na wywóz do „innych państw trzecich”. W przypadku gdy w dniu złożenia pierwotnego wniosku o udzielenie pozwolenia nie obowiązuje żadna refundacja wywozowa lub podatek wywozowy w odniesieniu do „innych państw trzecich” , można przyjąć rozwiązanie ad hoc zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 23 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92.

Artykuł 9

1. Ustępy 2–6 stosuje się do wywozu do państw trzecich określonego w załączniku IV oraz w odniesieniu do produktów wymienionych w tym załączniku.

2. Wywóz określony w ust. 1 podlega obowiązkowi przedłożenia właściwym władzom odnośnych państw trzecich poświadczonej kopii pozwolenia na wywóz, wydanego zgodnie z art. 8 ust. 2 oraz z niniejszym artykułem oraz właściwie potwierdzonej kopii deklaracji wywozowej dotyczącej każdego kontyngentu. Towary nie mogą być wcześniej wywożone do innego państwa trzeciego.

3. Deklaracja określona w ust. 2 obejmuje:

a) w rubryce 7 nazwę kraju przywozu lub odnośnych państw;

b) w rubryce 15 opis towarów zgodnie z Nomenklaturą Scaloną;

c) w rubryce 16 8-cyfrowy kod Nomenklatury Scalonej oraz ilość każdego produktu, określonego w rubryce 15, w tonach;

d) w rubryce 17 i 18 całkowitą ilość produktów określonych w rubryce 16;

e) [8] w polu 20 - jeden z wpisów znajdujących się w załączniku XII;

f) [9] w polu 22 - poza wpisem przewidzianym w art. 8 ust. 2 oraz, w stosownym przypadku, wpisem przewidzianym w art. 7 ust. 2, jeden z wpisów znajdujących się w załączniku XIII.

Pozwolenia są ważne wyłącznie w odniesieniu do produktów i ilości określonych w podany sposób.

4. Pozwolenia wydane na mocy niniejszego artykułu nakładają obowiązek wywozu do jednego z miejsc przeznaczenia wskazanych w rubryce 7.

5. Na wniosek zainteresowanej strony wydaje się uwierzytelniony odpis zatwierdzonego pozwolenia.

6. W pierwszy poniedziałek każdego miesiąca właściwe organy Państw Członkowskich powinny powiadomić Komisję o ilościach, na jakie zostały wydane pozwolenia w podziale według kodu CN.

Artykuł 10

1. W przypadku gdy wywóz zostaje dokonany w wyniku przetargu otwartego w państwie trzecim przywozu, pozwolenia na wywóz pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, żyta, jęczmienia, kukurydzy, ryżu, mąki pszennej i żytniej, kaszy i kaszki z pszenicy durum oraz produktów objętych kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53 o zawartości wagowej produktów mlecznych mniejszej niż 50 %, są ważne od daty ich wydania w rozumieniu art. 23 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 do dnia, w którym muszą być wypełnione zobowiązania wynikające z udzielenia zamówienia.

2. Termin ważności pozwolenia nie może przekraczać czterech miesięcy następujących po miesiącu, w którym wydano pozwolenie, na podstawie art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

3. Nie naruszając przepisów art. 49 ust. 3 akapit trzeci rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000, wniosek lub wnioski o udzielenie pozwolenia na wywóz nie mogą być składane wcześniej niż na cztery dni robocze przed terminem ostatecznym składania ofert, określonym w ogłoszeniu o przetargu.

4. Nie naruszając przepisów art. 49 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, maksymalny okres między ostatecznym terminem składania ofert a poinformowaniem organu wystawiającego przez ubiegającego się o pozwolenie o wyniku przetargu, tak jak przewidziano w art. 44 ust. 5 lit. a)–d) tego rozporządzenia, wynosi sześć dni roboczych.

Artykuł 11

1. W szczególnych przypadkach termin ważności pozwoleń na wywóz pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, żyta, jęczmienia, kukurydzy, ryżu, maki pszennej, mąki żytniej, kaszy i kaszki z pszenicy durum oraz produktów objętych kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53, zawierających wagowo mniej niż 50 % przetworów mlecznych, nie może być dłuższy niż przewidziany w art. 7 ust. 1, w przypadku gdy strona zainteresowana jest w trakcie przyjmowania zamówienia gwarantującego dłuższy okres. W tym celu zainteresowana strona przedstawia właściwemu organowi pisemne oświadczenie wydane przez urzędowy organ lub przedsiębiorstwo z siedzibą w kraju będącym odbiorcą wywożonego towaru. Oświadczenie musi zawierać informacje o przewidywanej ilości i jakości danego towaru, terminie dostawy oraz warunkach cenowych. Państwo Członkowskie niezwłocznie przekazuje kopię oświadczenia Komisji w celu informacyjnym.

2. W przypadkach ustanowionych w ust. 1 zainteresowana strona składa do właściwego organu wniosek o udzielenie pozwolenia na wywóz, do którego dołączony jest wniosek o ustalenie z góry refundacji wywozowej lub podatku wywozowego stosowanego w dniu złożenia tego wniosku wobec danego miejsca przeznaczenia, wraz z informacjami szczegółowymi określającymi minimalne i maksymalne ilości towaru, które zamierza wywieźć, jak również minimalny i maksymalny okres potrzebny do dokonania przewidywanego wywozu. Jednakże minimalna ilość nie może być mniejsza niż 75 000 ton w przypadku pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, żyta, jęczmienia, kukurydzy, mąki pszennej, mąki żytniej oraz produktów objętych kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53, zawierających wagowo mniej niż 50 % przetworów mlecznych, oraz 15 000 ton w przypadku kaszy i kaszki z pszenicy durum i ryżu. Nie naruszając przepisów art. 15 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, takim wnioskom nie towarzyszą zabezpieczenia.

W przypadku wywozu do Państwa AKP lub kilku państw w obrębie grup Państw AKP określonych w załączniku III, minimalna ilość przewidziana w akapicie pierwszym zostaje obniżona do:

a) 20 000 ton w przypadku pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, żyta, jęczmienia, kukurydzy, mąki pszennej, mąki żytniej oraz produktów objętych kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53 zawierających wagowo mniej niż 50 % przetworów mlecznych; oraz

b) 5000 ton w przypadku kaszy i kaszki z pszenicy durum oraz ryżu.

We wnioskach dotyczących kilku państw w obrębie grupy Państw AKP, powinny być wymienione nazwy wszystkich krajów przeznaczenia.

3. Państwo Członkowskie, w którym właściwy organ otrzymujący wnioski, rozpatruje te wnioski w szczególności pod względem ilości i gospodarczych następstw planowanego wywozu, jak również konkretnych możliwości jego realizacji, a w przypadku gdy wnioski kwalifikują się do zatwierdzenia, informuje o tym Komisję, która podejmuje decyzję zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 23 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 lub w art. 22 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95. W przypadku przyjęcia wniosku Komisja ustala przede wszystkim termin, w którym zainteresowany powinien przedłożyć zamówienie właściwemu organowi. Ten ostatni informuje ubiegającego się o pozwolenie o decyzji Komisji.

4. W przypadku gdy termin ważności ustalony dla pozwolenia jest taki sam jak termin wnioskowany, wnioskodawca, w terminie ustanowionym w ust. 3, składa właściwemu organowi podpisany oryginał zamówienia, wraz z kopią. Zamówienie określa przynajmniej objętą nim ilość, która musi mieścić się w granicach minimalnych i maksymalnych ilości wskazanych we wniosku o wydanie pozwolenia, miejsce przeznaczenia, okres, w którym należy przeprowadzić wywóz (który musi mieścić się w ramach wskazanego minimalnego i maksymalnego okresu), cenę ustaloną za czas trwania zamówienia i terminy płatności. Pozwolenie jest wówczas wydawane po wpłaceniu zabezpieczenia przewidzianego w art. 9 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 lub art. 9 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95. Państwo przeznaczenia (lub państwa wchodzące w skład tej samej grupy) wymienione są w sekcji 7 pozwolenia, które zobowiązuje eksportera do wywozu towaru do tego państwa lub państw. Jednakże w granicach 10 % ilości towaru wskazanych w pozwoleniu może być dostarczona na mocy umowy do innego państwa, które wchodzi w skład grupy państw wymienionych w załączniku III.

W przypadku gdy wnioskodawca nie może zawrzeć takiej umowy, informuje o tym właściwy organ w wyznaczonym terminie do przedstawienia umowy; pozwolenie nie jest wydawane.

5. Z wyjątkiem przypadku siły wyższej, pozwolenie nie jest wydawane, jeżeli wnioskodawca nie przestrzega przepisów ust. 4.

6. W przypadku gdy ustalony okres ważności różni się od wnioskowanego, lecz jest dłuższy niż ustanowiony w art. 7, stosuje się ust. 4 i 5 niniejszego artykułu. Jednakże wnioskodawca może, w terminie wyznaczonym na dostarczenie umowy, wycofać swój wniosek o wydanie pozwolenia.

7. W przypadku odmowy przedłużenia terminu ważności przewidzianego w art. 7, pozwolenie nie jest wydawane.

8. Pozwolenia wydane na warunkach przewidzianych w niniejszym artykule nie podlegają przepisom art. 8 ust. 1.

Artykuł 12

Zabezpieczenia pozwoleń na produkty wymienione w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 oraz art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 wynoszą:

a) 1 EUR za tonę w przypadku pozwoleń na wywóz, do których nie stosuje się przepisów art. 10 ust. 4 tiret czwarte rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 lub w przypadku produktów objętych rozporządzeniem (EWG) nr 3072/95 i 5 ECU za tonę w przypadku pozwoleń na wywóz bez refundacji:

i) na produkt, na który w dniu złożenia wniosku nie ustalono refundacji lub należności celnej wywozowej;

ii) na produkt, na który nie ustalono refundacji lub należności celnej wywozowej z góry;

iii) wydanych na podstawie art. 8 ust. 2 niniejszego rozporządzenia;

aa) 30 EUR za tonę, w drodze odstępstwa od lit. a), w odniesieniu do produktów objętych kodami CN 100620 i 100630 w przypadku pozwoleń na przywóz;

b) w przypadku pozwoleń na przywóz, wobec których stosuje się art. 10 ust. 4 tiret czwarte rozporządzenia (EWG) nr 1766/92:

i) 15 EUR za tonę w odniesieniu do produktów objętych kodami CN 0709 90 60, 0712 90 19, 1001 10 00, 1001 90 91, 1001 90 99, 1002 00 00, 1003 00, 1004, 1005 10 90, 1005 90 00, 1007 00 oraz 1008;

ii) 5 EUR za tonę w odniesieniu do innych produktów;

c) 45 EUR za tonę w odniesieniu do produktów wymienionych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3072/76 w przypadku pozwoleń na wywóz.

W przypadku wywozu do Państw AKP realizowanych na podstawie pozwolenia o specjalnym terminie ważności zgodnie z art. 11, zabezpieczenie to ustala się w wysokości 12 EUR za tonę;

d) 20 ECU za tonę w odniesieniu do produktów wymienionych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/76 w przypadku pozwoleń na wywóz.

Jednakże w przypadku pozwoleń wydanych z refundacją zgodnie z art. 7 ust. 3 zabezpieczenie to wynosi 24 EUR za tonę.

W przypadku wywozu do Państw AKP realizowanych na podstawie pozwolenia o specjalnym terminie ważności zgodnie z art. 11, zabezpieczenie to wynosi 12 EUR za tonę.

Artykuł 13

W przypadku gdy termin ważności pozwolenia zostaje przedłużony na podstawie art. 41 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, stosowana jest kwota korygująca obowiązująca w dniu złożenia wniosku o wydanie pozwolenia na wywóz w ciągu ostatniego miesiąca normalnej ważności pozwolenia.

Ponadto refundacja wywozowa jest korygowana zgodnie z przepisami art. 14.

Artykuł 14

1. Refundacje stosowane na podstawie art. 13 ust. 5 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 do produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) wspomnianego rozporządzenia, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, są korygowane w okresie od sierpnia do maja tego samego roku gospodarczego o kwotę równą miesięcznej podwyżce stosowanej w odniesieniu do ceny interwencyjnej wyznaczonej na dany rok gospodarczego.

W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo refundacje te są korygowane w okresie od listopada jednego roku gospodarczego do sierpnia następnego roku gospodarczego o kwotę równą miesięcznej podwyżce stosowanej w odniesieniu do cen interwencyjnych ustalonych na dany rok gospodarczy.

Pierwszej korekty dokonuje się pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym został złożony wniosek. Kolejne korekty dokonywane są co miesiąc.

W przypadku produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, refundacje korygowane zgodnie z akapitem pierwszym i obowiązujące w maju obowiązują również w czerwcu. W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo, refundacje korygowane zgodnie z akapitem drugim i obowiązujące w sierpniu obowiązują również we wrześniu.

2. Korekta określona w ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy kwota refundacji jest równa zero.

3. W przypadku gdy termin ważności pozwoleń upływa po zakończeniu roku gospodarczego, a wywóz ma miejsce w kolejnym roku gospodarczym, refundacje do produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit a) i b) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 z wyłączeniem wszelkich podwyżek miesięcznych, określonych w ust. 1, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, zostają obniżone w związku z rozbiciem ceny na dwa lata gospodarcze. Rozbicie ceny następuje w dniu 1 lipca i oznacza:

a) różnicę między cenami interwencyjnymi za ryż niełuskany bez jakichkolwiek miesięcznych podwyżek cen za poprzedni i nowy rok gospodarczy, oraz

b) kwotę równą miesięcznej podwyżce, pomnożonej przez liczbę miesięcy, które upłynęły od sierpnia do miesiąca, w którym złożono wniosek o wydanie pozwolenia włącznie.

W przypadku gdy rozbicie ceny jest większe niż dana refundacja, skorygowana refundacja zostaje obniżona do zera.

Refundacje obniżane w związku z rozbiciem ceny są zwiększane począwszy od miesiąca sierpnia nowego roku gospodarczego zgodnie z zasadami ustanowionymi w ust. 1 o kwotę miesięcznej podwyżki obowiązującej w nowym roku gospodarczym.

4. W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo, reguły dotyczące korekty, wymienione w pierwszym i drugim akapicie stosuje się mutatis mutandis z zastrzeżeniem następujących wyjątków:

a) za koniec roku gospodarczego uważa się dzień 30 września,

b) wspomniane wyżej rozbicie ceny pojawia się dnia 1 października zamiast dnia 1 lipca,

c) miesiąc sierpień zastępuje się miesiącem listopad;

d) miesięczne podwyżki są tymi, które stosuje się w danych latach gospodarczych.

Artykuł 15

1. W przypadku produktów, wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. c) i d) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 i art. 1 lit. c) rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 kwota będąca efektem każdej z korekt, wymienionych w art. 14 ust. 1 i 3 niniejszego rozporządzenia jest pomnożona przez współczynnik przetworzenia obowiązujący w odniesieniu do danego produktu.

2. Kwota refundacji stosowanej zgodnie z art. 13 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 dla produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) tego rozporządzenia, jest korygowania w miesiącach od października do lipca przez kwotę równą miesięcznej podwyżce ceny interwencyjnej za ryż niełuskany ustalonej na ten rok gospodarczy, oparty na etapie przetworzenia oraz odpowiednim współczynniku przetworzenia.

Pierwszej korekty należy dokonać pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po tym, w którym złożono wniosek o pozwolenie. Kolejne korekty dokonywane są co miesiąc.

3. Korekta przewidziana w ust. 2 nie ma zastosowania w przypadku gdy kwota refundacji jest równa zero.

4. W przypadku gdy termin ważności pozwolenia upływa po zakończeniu roku gospodarczego oraz wywóz ma miejsce w kolejnym roku gospodarczym, refundacje wywozowe, z wyłączeniem podwyżek miesięcznych, określonych w ust. 2, zostają obniżone w związku z rozbiciem ceny interwencyjnej ryżu niełuskanego na dwa lata gospodarcze, w oparciu o stadium przetworzenia i obowiązujący współczynnik przetworzenia.

To rozbicie ceny ma miejsce w dniu 1 września i jest określane jako:

a) różnica między ceną interwencyjną za ryż niełuskany bez jakichkolwiek miesięcznych podwyżek cen za poprzedni i nowy rok gospodarczy,

b) kwota równa miesięcznej podwyżce pomnożona przez liczbę miesięcy, jakie upłynęły od października do miesiąca, w którym złożono wniosek o wydanie pozwolenia, włącznie.

Wymienione dwa czynniki należy skorygować współczynnikiem przetworzenia, stosowanym w czasie wywozu produktu.

W przypadku gdy rozbicie ceny jest większe niż dana refundacja, skorygowana refundacja zostaje obniżona do zera.

Refundacje zostają zmniejszone o kwoty wynikające z powyższych lit. a) i b) na podstawie etapu mielenia i mogą zostać zwiększone od października nowego roku gospodarczego przez miesięczne podwyżki odnoszące się do nowego roku gospodarczego, zgodnie z przepisami określonymi w ust. 2.

Artykuł 16

1. W odniesieniu do pozwoleń na wywóz Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję:

a) każdego dnia roboczego:

i) o wszystkich wnioskach o wydanie pozwolenia lub o braku takich wniosków;

ii) o wnioskach o wydanie pozwoleń, określonych w art. 49 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000, złożonych w dniu roboczym poprzedzającym dzień powiadomienia;

iii) o ilościach, na które wydano pozwolenia w wyniku wniosków o wydanie pozwolenia, określonych w art. 49 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000;

b) przed 15 dniem każdego miesiąca w odniesieniu do miesiąca poprzedniego:

i) o ilościach, na które wystawione zostały pozwolenia na pomoc żywnościową;

ii) o ilościach, objętych pozwoleniami wydanymi, lecz nie wykorzystanymi, oraz o refundacji lub podatku wywozowym według kodu;

iii) o ilościach, wobec których nie stosuje się art. 8 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, a na które pozwolenia zostały wydane;

c) raz na rok gospodarczy, najpóźniej do dnia 30 kwietnia, o dokładnych ilościach wykorzystanych na podstawie pozwoleń z uwzględnieniem tolerancji przewidzianych w art. 8 ust. 4 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

Powiadomienia o wnioskach oraz ilościach, określone w pierwszym akapicie muszą wymieniać:

a) ilość odpowiadającą każdemu 12-cyfrowemu kodowi produktu nomenklatury produktów rolnych do celów refundacji wywozowych. W przypadku wydania pozwolenia obejmującego więcej niż jeden kod 12-cyfrowy, podaje się tylko pierwszy kod.

b) ilość odpowiadającą każdemu kodowi rozbitą ze względu na miejsca przeznaczenia, w przypadku gdy refundacja lub podatek wywozowy jest zróżnicowany w zależności od miejsca przeznaczenia.

2. [10] W przypadku pozwoleń na przywóz innych niż pozwolenia związane z zarządzaniem przywozowymi kontyngentami taryfowymi i uregulowane w rozporządzeniu (WE) nr 1301/2006 państwa członkowskie przekazują Komisji codziennie, wyłącznie drogą elektroniczną na formularzach udostępnionych przez Komisję i zgodnie z warunkami przewidzianymi przez system informatyczny przez nią opracowany, informacje o całkowitych ilościach objętych pozwoleniami według pochodzenia i kodu produktu, a w odniesieniu do pszenicy zwykłej według klasy jakości. Pochodzenie wskazuje się również w korespondencji dotyczącej pozwoleń na przywóz ryżu.

Artykuł 17

Rozporządzenie (EWG) nr 1162/95 traci moc.

Stosuje się je wobec pozwoleń wydanych przed wejściem niniejszego rozporządzenia w życie.

Odniesienia do uchylonego rozporządzenia traktowane są tak, jak odniesienia do niniejszego rozporządzenia i odczytywane są zgodnie z tabelą korelacji w załączniku VI.

Artykuł 18

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 lipca 2003 r.

[1] Art. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1917/2006 z dnia 19 grudnia 2006 r. zmieniającego rozporządzenie Komisji (WE) nr 1342/2003 ustalające specjalne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz zbóż i ryżu (Dz.Urz.UE L 365 z 21.12.2006, str. 82). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2007 r.

[2] Art. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 13 pkt 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1996/2006 z dnia 22 grudnia 2006 r. dostosowującego kilka rozporządzeń dotyczących rynku zbóż i ryżu w związku z przystąpieniem do Unii Europejskiej Bułgarii i Rumunii (Dz.Urz.UE L 398 z 30.12.2006, str. 1). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2007 r.

[3] Art. 5 w brzmieniu ustalonym przez art. 13 pkt 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1996/2006 z dnia 22 grudnia 2006 r. dostosowującego kilka rozporządzeń dotyczących rynku zbóż i ryżu w związku z przystąpieniem do Unii Europejskiej Bułgarii i Rumunii (Dz.Urz.UE L 398 z 30.12.2006, str. 1). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2007 r.

[4] Art. 6 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia Komisji (WE) nr 1917/2006 z dnia 19 grudnia 2006 r. zmieniającego rozporządzenie Komisji (WE) nr 1342/2003 ustalające specjalne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz zbóż i ryżu (Dz.Urz.UE L 365 z 21.12.2006, str. 82). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2007 r.

[5] Art. 6 ust. 3 dodany przez art. 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia Komisji (WE) nr 1917/2006 z dnia 19 grudnia 2006 r. zmieniającego rozporządzenie Komisji (WE) nr 1342/2003 ustalające specjalne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz zbóż i ryżu (Dz.Urz.UE L 365 z 21.12.2006, str. 82). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2007 r.

[6] Art. 7 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 13 pkt 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1996/2006 z dnia 22 grudnia 2006 r. dostosowującego kilka rozporządzeń dotyczących rynku zbóż i ryżu w związku z przystąpieniem do Unii Europejskiej Bułgarii i Rumunii (Dz.Urz.UE L 398 z 30.12.2006, str. 1). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2007 r.

[7] Art. 8 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 13 pkt 4 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1996/2006 z dnia 22 grudnia 2006 r. dostosowującego kilka rozporządzeń dotyczących rynku zbóż i ryżu w związku z przystąpieniem do Unii Europejskiej Bułgarii i Rumunii (Dz.Urz.UE L 398 z 30.12.2006, str. 1). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2007 r.

[8] Art. 9 ust. 3 lit. e) w brzmieniu ustalonym przez art. 13 pkt 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1996/2006 z dnia 22 grudnia 2006 r. dostosowującego kilka rozporządzeń dotyczących rynku zbóż i ryżu w związku z przystąpieniem do Unii Europejskiej Bułgarii i Rumunii (Dz.Urz.UE L 398 z 30.12.2006, str. 1). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2007 r.

[9] Art. 9 ust. 3 lit. f) w brzmieniu ustalonym przez art. 13 pkt 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1996/2006 z dnia 22 grudnia 2006 r. dostosowującego kilka rozporządzeń dotyczących rynku zbóż i ryżu w związku z przystąpieniem do Unii Europejskiej Bułgarii i Rumunii (Dz.Urz.UE L 398 z 30.12.2006, str. 1). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2007 r.

[10] Art. 16 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1917/2006 z dnia 19 grudnia 2006 r. zmieniającego rozporządzenie Komisji (WE) nr 1342/2003 ustalające specjalne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz zbóż i ryżu (Dz.Urz.UE L 365 z 21.12.2006, str. 82). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2007 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2006-11-24 do 2006-12-31

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1766/92 z dnia 30 czerwca 1992 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż (1), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1104/2003 (2), w szczególności jego art. 9 ust. 2 oraz art. 13 ust. 11,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 3072/95 z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku ryżu (3), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 411/2002 (4), w szczególności jego art. 9 ust. 2 oraz art. 13,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1162/95 z dnia 23 maja 1995 r. ustanawiające specjalne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz zbóż i ryżu (5) zostało kilkakrotnie zasadniczo zmienione (6). W interesie jasności i do celów praktycznych wspomniana dyrektywa powinna zostać skodyfikowana.

(2) Z punktu widzenia działań charakterystycznych dla handlu zbożami i ryżem, należy stworzyć przepisy dalszych reguł lub odstępujące od rozporządzenia Komisji (EWG) nr 1291/2000 z dnia 9 czerwca 2000 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (7), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 325/2003 (8).

(3) W przypadku ogłoszeń o przetargu na wywóz zapasów interwencyjnych, pozwolenia powinny określać ilości i miejsca przeznaczenia, w odniesieniu do których zostały wydane pozwolenia, oraz należy wprowadzić przepisy dotyczące umieszczenia specjalnych danych szczegółowych w pozwoleniu na wywóz, w szczególności w przypadku ogłoszeń o przetargu na refundacje wywozowe, wywozu mieszanek paszowych na bazie zboża oraz wcześniejszego ustalenia podatków wywozowych.

(4) Terminy obowiązywania pozwoleń na przywóz i wywóz różnych produktów powinny zostać ustalone zgodnie z wymogami rynkowymi oraz potrzebami racjonalnego zarządzania. Z punktu widzenia konkurencji na światowym rynku, na wywóz słodu należy przyznawać szczególnie długie terminy ważności, jednakże wygasające w dniu 30 września w przypadku pozwoleń wydanych przed dniem 1 lipca, aby zobowiązania wywozowe nie wchodziły w życie na nowy rok gospodarczy, przed rozpoczęciem zbiorów jęczmienia.

(5) Z punktu widzenia ryzyka wydawania pozwoleń wyłącznie na duże ilości, należy określić trzydniowy termin potrzebny na rozpatrzenie wniosku, który musi upłynąć, zanim zostanie wydane jakiekolwiek pozwolenie na wszelkie zboża oraz większość przetworzonych produktów zbożowych, inne niż na wywóz, na wywóz w celach niehandlowych w związku z dostarczaniem wspólnotowej lub krajowej pomocy żywnościowej, a także niektóre dostawy agencji humanitarnych.

(6) Decyzja Komisji o nieprzyznawaniu certyfikatu eksportowego na koniec trzydniowego terminu na rozpatrzenie może jednakże w niektórych przypadkach zakłócić ciągłość dostaw produktów, których regularne dostawy są niezbędne. Podmiotom gospodarczym składającym takie żądania należy umożliwić uzyskanie pozwolenia na wywóz bez refundacji, pod warunkiem że do takich pozwoleń zostają dołączone specjalne warunki ich wykorzystania.

(7) Niektóre przepisy art. 49 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 dotyczące wniosków o pozwolenia na wywóz niektórych produktów w związku z ogłoszeniami o przetargu zorganizowanym w państwach trzecich przywozu powinny być bardziej zaostrzone i tym samym bardziej dostosowane do praktyki handlowej w handlu zbożami.

(8) Z punktu widzenia konkurencji na światowym rynku zbóż i ryżu, należy ustanowić przepisy na przyznawanie pozwoleń na przywóz głównych produktów, zawierających pszenicę durum, ze specjalnymi terminami ważności i na stosunkowo duże ilości minimalne, o korzystniejszych ilościach minimalnych na wywóz do Państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP). Pozwolenia należy przyznawać zgodnie z niektórymi warunkami dodatkowymi dotyczącymi w szczególności, przedłożenia w określonym terminie zamówienia dostawy we właściwej agencji.

(9) Należy ustalić kwotę zabezpieczenia wnoszonego w przypadku pozwoleń na przywóz i wywóz, różnicując te kwoty według grup produktów zgodnie z ewentualnymi wahaniami refundacji lub podatku wywozowego w okresie ważności pozwolenia, przy czym dostawy dla krajów AKP są traktowane preferencyjnie.

(10) Należy określić stosowane refundacje wywozowe, w przypadku gdy termin ważności pozwoleń zostaje przedłużony wskutek działania siły wyższej na podstawie art. 41 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Niniejsze rozporządzenie ustanawia specjalne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz lub wywóz wprowadzonego zgodnie z:

a) art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92;

b) art. 9 rozporządzenia (WE) nr 3072/95.

Artykuł 2

1. W przypadku gdy wnioski o wydanie pozwolenia na wywóz zostają złożone w związku z przetargiem zgodnie z art. 7 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2131/93 (9), pozwolenie jest wystawiane tylko na ilości, na które wnioskodawca zawarł umowy.

Pozwolenia na wywóz są ważne na ilość nieprzekraczającą tej, którą podano w sekcji 17. W sekcji 19 wpisuje się „0”.

2. W sekcji 7 wniosku o udzielenie pozwolenia na wywóz przewidzianego w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2131/93 podaje się właściwe miejsce przeznaczenia. Posiadacz pozwolenia zobowiązany jest do wywozu danych produktów do tego miejsca przeznaczenia.

Przez miejsce przeznaczenia należy rozumieć wszystkie państwa, w stosunku do których stosowana jest taka sama stawka refundacji wywozowej lub podatku wywozowego.

Artykuł 3

1. W przypadku gdy refundacje wywozowe ustala się w drodze przetargu, w sekcji 22 pozwolenia wpisuje się cyframi i słownie stawki refundacji wywozowej figurującej w oświadczeniu o udzieleniu zamówienia. Stawka ta jest wyrażona w euro i poprzedza ją następująca informacja:

– Tipo de la restitución de base a la exportación adjudicado

– Nabídková výše pro základní vývozní náhradu

– Tilslagssats for basiseksportrestitutionen

– Zugeschlagener Satz der Grundausfuhrerstattung

– Pakkumiskutsega kinnitatud eksporditoetus

– Ποσοστό της κατακυρωθείσας επιστροφής βάσεως κατά την εξαγωγή

– Tendered rate of basic export refund

– Taux de la restitution de base ŕ l'exportation adjugé

– Az alap export-visszatérítés megítélt hányada

– Tasso della restituzione di base all'esportazione aggiudicato

– Pagrindinės eksporto grąžinamosios išmokos dydis

– Pamata izvešanas kompensācijas likme

– Rata aġġudikata ta' rifużjoni bażika fuq l-esportazzjoni

– Gegunde basisrestitutie bij uitvoer

– Przyznana stawka podstawowej refundacji wywozowej

– Taxa de restituiçăo de base ŕ exportaçăo adjudicada

– Základná sadzba vývoznej náhrady ustanovená v rámci výberového konania

– Dodatna stopnja dajatve na osnovi izvoznih nadomestil

– Tarjouskilpailutetun perusvientituen määrä

– Anbudssats för exportbidrag.

2. W przypadku gdy podatek wywozowy jest ustalony na podstawie oferty przetargowej, w sekcji 22 pozwolenia wpisuje się cyframi i słownie stawki podatku widniejącego w oświadczeniu o udzieleniu zamówienia. Stawka ta jest wyrażona w euro i poprzedza ją następująca informacja:

– Tipo del gravamen a la exportación adjudicado

– Nabídková výše vývozního cla

– Tilslagssats for eksportafgiften

– Zugeschlagener Satz der Ausfuhrabgabe

– Pakkumiskutsega kinnitatud ekspordimaks

– Ύψος φόρου κατά την εξαγωγή

– Tendered rate of export tax

– Taux de la taxe à l'exportation adjugé

– Az exportadó megítélt mértéke

– Aliquota della tassa all'esportazione aggiudicata

– Eksporto muito mokesčio dydis

– Izvešanas muitas nodevas likme

– Rata aġġudikata ta' taxxa fuq l-esportazzjoni

– Gegunde belasting bij uitvoer

– Przyznana stawka podatku eksportowego

– Taxa de exportação adjudicada

– Vývozný poplatok ustanovený v rámci výberového konania

– Dodatna stopnja dajatve za izvozno pristojbino

– Tarjouskilpailutetusta viennistä kannettavan maksun määrä

– Anbudssats för exportavgift.

Artykuł 4

1. Nie naruszając przepisów art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, dla produktów objętych kodami CN 1101 00 15, 1102 20, 1103 11 10 i 1103 13 wnioski o pozwolenia na wywóz mogą zawierać produkty objęte dwoma sąsiadującymi ze sobą kolejnymi pozycjami, oznaczonymi dwunastoma cyframi, wyżej wymienionych podpozycji.

Stosuje się następujące kategorie produktów w rozumieniu art. 14 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000:

kategoria 1:

1108 11 00 9200,1108 11 00 9300

kategoria 2:

1108 12 00 9200,1108 12 00 9300

kategoria 3:

1108 13 00 9200,1108 13 00 9300

kategoria 4:

1108 19 10 9200,1108 19 10 9300

kategoria 5:

1702 30 51 9000,1702 30 91 9000,1-702 90 50 9100

kategoria 6:

1702 30 59 9000,1702 30 99 9000,1-702 40 90 9000,1702 90 50 9900,21-06 90 55 9000

kategoria 7:

1006 20 11 9000, 1006 20 13 9000, 1006 20 15 9000, 1006 20 92 9000, 1006 20 94 9000, 1006 20 96 9000

kategoria 8:

1006 30 21 9000, 1006 30 23 9000, 1006 30 25 9000, 1006 30 42 9000, 1006 30 44 9000, 1006 30 46 9000

kategoria 9:

1006 30 61 9100, 1006 30 63 9100, 1006 30 65 9100, 1006 30 92 9100, 1006 30 94 9100, 1006 30 96 9100

kategoria 10:

1006 30 61 9900, 1006 30 63 9900, 1006 30 65 9900, 1006 30 92 9900, 1006 30 94 9900, 1006 30 96 9900

 

 

12-cyfrowe podpodziały widniejące na wniosku zostają umieszczone na pozwoleniu na wywóz.

2. Nie naruszając przepisów art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, na produkty objęte kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53, zawierające wagowo mniej niż 50 % przetworów mlecznych, wnioski o pozwolenie na wywóz przedstawiają:

a) w sekcji 15 opis produktu i jego 12-cyfrowy kod; w przypadku produktów dających się przyporządkować do dwóch lub więcej sąsiednich podpozycji, eksporter może zastosować 12-cyfrową nomenklaturę refundacji, w takim przypadku zostanie to zaznaczone w sekcji 15; preparaty wykorzystywane jako pasza dla zwierząt objęta rozporządzeniem (WE) nr 1517/95;

b) w sekcji 16 numer referencyjny „2309”;

c) w sekcji 17 i 18 ilość mieszanek paszowych, które muszą zostać wywiezione;

d) w sekcji 20 zawartość produktów zbożowych, którą mają zawierać mieszanki paszowe, jeżeli jest ona znana, należy wprowadzić rozróżnienie między kukurydzą i innymi zbożami; oznacza to, że jeżeli stosuje się przepis lit. a) o wypełnieniu sekcji 15, należy wprowadzić nawias przedstawiający ilości kukurydzy i innych zbóż zawartych w paszy.

Informacje zamieszczone we wniosku są zawarte w pozwoleniu na wywóz.

Artykuł 5

Do celów art. 15 akapit drugi rozporządzenia Komisji (WE) nr 1501/95 (10) oraz art. 16 ust. 10 rozporządzenia (WE) nr 3072/95, sekcja 22 pozwolenia na wywóz zawiera jeden z następujących wpisów:

– Gravamen a la exportación no aplicable

– Vývozní clo se nepoužije

– Eksportafgift ikke anvendelig

– Ausfuhrabgabe nicht anwendbar

– Ekspordimaksu ei kohaldata

– Μη εφαρµοζόµενος φόρος κατά την εξαγωγή

– Export tax not applicable

– Taxe à l'exportation non applicable

– Exportadó nem alkalmazandó

– Tassa all'esportazione non applicabile

– Eksporto muitas netaikytinas

– Izvešanas muita netiek piemērota

– Uitvoerbelasting niet van toepassing

– Podatku eksportowego nie stosuje się

– Taxa de exportação não aplicável

– Vývozný poplatok sa neuplatňuje

– Izvozni davek ni sprejemljiv

– Vientimaksua ei sovelleta

– Exportavgift icke tillämplig.

Artykuł 6

1. Pozwolenia na przywóz produktów wymienionych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 i art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 są ważne od daty ich wydania na podstawie art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000 do końca terminów ważności ustanowionych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

2. W przypadku gdy ustanowiony jest specjalny termin ważności pozwoleń na przywóz towarów pochodzących i przywożonych z niektórych państw trzecich, w sekcji 7 i 8 wniosków o wydanie pozwolenia oraz pozwoleń wymienione jest państwo lub państwa przywozu i pochodzenia. Pozwolenia zobowiązują do przywozu z tego państwa lub z tych państw.

Artykuł 7

1. Pozwolenia na wywóz produktów wymienionych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 i w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 zachowują ważność od daty ich wydania na podstawie art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000 do końca terminów ważności ustanowionych w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

2. [1] Nie naruszając przepisów ust. 1, termin ważności pozwoleń na wywóz dotyczących produktów objętych kodami CN 1702 30, 1702 40, 1702 90 oraz 2106 90, w odniesieniu do których składane są wnioski do dnia 25 czerwca każdego roku gospodarczego, upływa dnia 30 czerwca. W przypadku wniosków składanych w okresie od dnia 26 czerwca danego roku gospodarczego do dnia 30 września kolejnego roku gospodarczego, pozwolenia na wywóz dla wyżej wymienionych produktów są ważne przez trzydzieści dni, po dacie ich wydania, w rozumieniu art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

Celne formalności wywozowe dla pozwoleń określonych w akapicie pierwszym muszą zostać zakończone do dnia 30 czerwca każdego roku gospodarczego w odniesieniu do wniosków złożonych do dnia 25 czerwca. Dla takich wniosków złożonych w okresie między dniem 26 czerwca a dniem 30 września kolejnego roku gospodarczego, formalności celne wywozowe muszą być wykonane nie później niż w terminie 30 dni po dacie ich wydania.

W sekcji 22 licencji zostaje wpisane:

– Limitación establecida en apartado 2 del artículo 7 del Reglamento (CE) n° 1342/2003

– Omezení dle čl. 7 ods. 2 nařízení (ES) č. 1342/2003

– Begrænsning, jf. artikel 7, stk. 2, i forordning (EF) nr. 1342/2003

– Kürzung der Gültigkeitsdauer nach Artikel 7 Absatz 2 der Verordnung (EG) Nr. 1342/2003

– Piirang vastavalt määruse (EÜ) nr 1342/2003 artikli 7 lõikele 2

– Περιορισµός που προβλέπεται στο άρθρο 7 παράγραφος 2 του κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 1342/2003

– Limitation provided for in Article 7(2) of Regulation (WE) No 1342/2003

– Limitation prévue à l'article 7, paragraphe 2, du règlement (CE) n° 1342/2003

– Az 1342/2003/EK rendelet 7. cikk (2) bek. szerinti korlátozás

– Limitazione prevista all'articolo 7, paragrafo 2, del regolamento (CE) n. 1342/2003

– Apribojimai numatyti reglamento (EB) Nr. 1342/2003 7 straipsnio 2 dalyje

– Ierobežojumi noteikti regulas (EK) Nr. 1342/2003 7. panta 2. daļā

– Limitazzjoni masuba fl-Artikolu 7(2) smoła-Regolament (KE) Nru 1342/2003

– Beperking als bepaald in artikel 7, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1342/2003

– Ograniczenie przewidziane w art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1342/2003

– Limitação estabelecida no n.° 2 do artigo 7.° do Regulamento (CE) n.° 1342/2003

– Obmedzenie v súlade s článkom 7 odsek 2 nariadenia (ES) č. 1342/2003

– Omejitev določena v členu 7(2) Uredbe (ES) št. 1342/2003

– Asetuksen (EY) N:o 1342/2003 7 artiklan 2 kohdassa säädetty rajoitus

– Begränsning enligt artikel 7.2 i förordning (EG) nr 1342/2003.

3. Nie naruszając przepisów ust. 1, na wniosek podmiotu gospodarczego pozwolenia na wywóz produktów objętych kodami CN 1107 10 19, 1107 10 99 i 1107 20 00 są ważne od daty ich wydania na podstawie art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000 do:

a) dnia 30 września bieżącego roku kalendarzowego, jeżeli zostały wydane w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 30 kwietnia,

b) końca jedenastego miesiąca od daty wydania pozwolenia, jeżeli zostały wydane w okresie od dnia 1 lipca do dnia 31 października,

c) dnia 30 września następnego roku kalendarzowego, jeżeli zostały wydane w okresie od dnia 1 listopada do dnia 31 grudnia.

W powyższych przypadkach, nie naruszając przepisów art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000, prawa wynikające z pozwoleń określonych w niniejszym ustępie nie podlegają przeniesieniu.

4. W przypadku gdy nie została ustalona refundacja lub podatek wywozowy, pozwolenia na wywóz produktów określonych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 oraz art. 1 rozporządzenia (WE) nr 3072/95 są ważne przez okres 60 dni od daty wydania.

Artykuł 8

1. Pozwolenia na wywóz produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a)– c) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 oraz w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 3072/95 oraz dla produktów objętych kodami CN 1102 20 10, 1102 20 90, 1103 13 10, 1103 13 90, 1103 20 20, 1104 29 05, 1104 22 98, 1104 23 10, 1108 11 00, 1108 12 00, 1108 13 00, 1109 00 00, 1702 30 51, 1702 30 91, 1702 30 99, 1702 40 90, 1702 90 50, 1702 90 79, 2106 90 55, 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53, wymienionych w rozporządzeniu (EWG) nr 1766/92 zostaną wydane w trzecim dniu roboczym po złożeniu wniosku, o ile w międzyczasie nie podjęto specjalnych środków.

Komisja może podjąć decyzję o nieuwzględnieniu wniosków.

Akapit pierwszy nie ma zastosowania do pozwoleń wydanych w związku z ogłoszeniami o przetargu lub do pozwoleń określonych w art. 16 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, które są wydawane do celów operacji pomocy żywnościowej w rozumieniu art. 10 ust. 4 Porozumienia w sprawie rolnictwa zawartego w ramach Rundy Urugwajskiej wielostronnych negocjacji handlowych (11). Okres badania nie ma zastosowania do wydawania pozwoleń na wywóz w przypadku gdy wniosek dotyczący ilości 20 ton lub mniej zostaje złożony przez agencję humanitarną bez towarzyszącego wniosku o refundację.

2. Bez uszczerbku dla przepisów art. 16 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92, na wniosek podmiotów gospodarczych, pozwolenia na wywóz bez refundacji zostają wydane w dniu złożenia wniosków, z wyjątkiem przypadków gdy należność celną wywozową stosuje się wobec przedmiotowego produktu w dniu złożenia.

W przypadku gdy w momencie wywozu została ustalona należność celna wywozowa na produkty objęte pozwoleniami wydanymi w zastosowaniu akapitu pierwszego, taka należność ma zastosowanie.

Takie pozwolenia na wywóz są ważne przez 60 dni od daty ich wydania.

W sekcji 22 pozwolenia wprowadza się jeden z następujących wpisów:

– Limitación establecida en el apartado 2 del artículo 8 del Reglamento (CE) n° 1342/2003

– Omezení dle čl. 8 ods. 2 nařízeníč. 1342/2003

– Begrænsning, jf. artikel 8, stk. 2, i forordning (EF) nr. 1342/2003

– Kürzung der Gültigkeitsdauer nach Artikel 8 Absatz 2 der Verordnung (EG) Nr. 1342/2003

– Piirang vastavalt määruse (EÜ) nr 1342/2003 artikli 8 lõikele 2

– Περιορισµός που προβλέπεται στο άρθρο 8 παράγραφος 2 του κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 1342/2003

– Limitation provided for in Article 8(2) of Regulation (EC) No 1342/2003

– Limitation prévue à l'article 8, paragraphe 2, du règlement (CE) n° 1342/2003

– Az 1342/2003/EK rendelet 8. cikk (2) bek. szerinti korlátozás

– Limitazione prevista all'articolo 8, paragrafo 2, del regolamento (CE) n. 1342/2003

– Apribojimai numatyti reglamento (EB) Nr. 1342/2003 8 straipsnio 2 dalyje

– Ierobežojumi noteikti regulas (EK) Nr. 1342/2003 8. panta 2. daļā

– Limitazzjoni masħuba fl-Artikolu 8(2) tar-Regolament (KE) Nru 1342/2003

– Beperking als bepaald in artikel 8, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1342/2003

– Ograniczenie przewidziane w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1342/2003

– Limitação estabelecida no n.° 2 do artigo 8.° do Regulamento (CE) n.° 1342/2003

– Obmedzenie v súlade s článkom 8 odsek 2 nariadenia (ES) č. 1342/2003

– Omejitev določena v členu 8(2) Uredbe (ES) št. 1342/2003

– Asetuksen (EY) N:o 1342/2003 8 artiklan 2 kohdassa säädetty rajoitus

– Begränsning enligt artikel 8.2 i förordning (EG) nr 1342/2003.

3. W przypadku gdy następuje szczególne odniesienie do niniejszego ustępu przy ustalaniu refundacji wywozowej lub podatku wywozowego na produkty wymienione w art. 1 ust. 1 lit. a)–c) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 oraz w art. 1 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 3072/95, do wniosku o wydanie pozwolenia na wywóz musi być dołączona kopia zamówienia. Zamówienie musi pochodzić od organu urzędowego w kraju przeznaczenia lub od przedsiębiorstwa prowadzącego działalność w tym kraju, a także musi wskazywać ilość objętą pozwoleniem oraz okres dostawy niewykraczający poza okres ważności pozwolenia. W stosunku do zamówień na mocy niniejszego artykułu nie można było wcześniej udzielać pozwoleń na wywóz. Dane Państwo Członkowskie sprawdza, czy wnioski o udzielenie pozwolenia spełniają warunki niniejszego ustępu i powiadamia Komisję w dniu ich wniesienia o ilości objętej przyjętymi wnioskami. Pozwolenia dotyczące tych wniosków są faktycznie wydawane dopiero trzeciego dnia roboczego od daty złożenia wniosku, pod warunkiem że Komisja nie podjęła uprzednio specjalnych środków.

Jeżeli wnioski o udzielenie pozwoleń na wywóz określone w akapicie pierwszym przekraczają ilości, jakie mogą być przeznaczone na wywóz oraz które zostały wskazane w rozporządzeniu ustalającym daną refundację lub podatek, Komisja może ustalić w terminie dwóch dni roboczych od złożenia wniosku jednolitą procentową obniżkę ilości towarów. Wniosek o udzielenie pozwolenia może być wycofany w terminie dwóch dni roboczych od daty opublikowania procentowej obniżki.

Nie naruszając przepisów art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, prawa wynikające z pozwoleń na przywóz nie są zbywalne.

W przypadku niezrealizowania zamówienia przez przywożącego nabywcę, podmiot gospodarczy może dokonać wywozu do innego kraju przeznaczenia, ale stosując wyłącznie refundację wywozową lub podatek wywozowy obowiązujący w dniu, w którym został pierwotnie wniesiony wniosek o udzielenie pozwolenia na wywóz do „innych państw trzecich”. W przypadku gdy w dniu złożenia pierwotnego wniosku o udzielenie pozwolenia nie obowiązuje żadna refundacja wywozowa lub podatek wywozowy w odniesieniu do „innych państw trzecich” , można przyjąć rozwiązanie ad hoc zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 23 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92.

Artykuł 9

1. Ustępy 2–6 stosuje się do wywozu do państw trzecich określonego w załączniku IV oraz w odniesieniu do produktów wymienionych w tym załączniku.

2. Wywóz określony w ust. 1 podlega obowiązkowi przedłożenia właściwym władzom odnośnych państw trzecich poświadczonej kopii pozwolenia na wywóz, wydanego zgodnie z art. 8 ust. 2 oraz z niniejszym artykułem oraz właściwie potwierdzonej kopii deklaracji wywozowej dotyczącej każdego kontyngentu. Towary nie mogą być wcześniej wywożone do innego państwa trzeciego.

3. Deklaracja określona w ust. 2 obejmuje:

a) w rubryce 7 nazwę kraju przywozu lub odnośnych państw;

b) w rubryce 15 opis towarów zgodnie z Nomenklaturą Scaloną;

c) w rubryce 16 8-cyfrowy kod Nomenklatury Scalonej oraz ilość każdego produktu, określonego w rubryce 15, w tonach;

d) w rubryce 17 i 18 całkowitą ilość produktów określonych w rubryce 16;

e) w rubryce 20, jeden z następujących wpisów:

– Exportación conforme al artículo 9 del Reglamento (CE) n° 1342/2003

– Vývoz v souladu s čl. 9 nařízení (ES) č. 1342/2003

– Udførsel i overensstemmelse med artikel 9 i forordning (EF) nr. 1342/2003

– Ausfuhr in Übereinstimmung mit Artikel 9 der Verordnung (EG) Nr. 1342/2003

– Eksport vastavalt määruse (EÜ) nr 1342/2003 artiklile 9

– Περιορισµός που προβλέπεται στο άρθρο 9 του κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 1342/2003

– Export in accordance with Article 9 of Regulation (EC) No 1342/2003

– Exportation conformément à l'article 9 du règlement (CE) n° 1342/2003

– Az 1342/2003/EK rendelet 9. cikkével összhangban bonyolított export

– Esportazione in conformità all'articolo 9 del regolamento (CE) n. 1342/2003

– Eksportas vadovaujantis reglamento (EB) Nr. 1342/2003 9 straipsniu

– Izvešana saskaņā ar regulas (EK) Nr. 1342/2003 9. pantu

– Esportazzjoni b'mod konformi ma' l-Artikolu 9 tar-Regolament (KE) Nru 1342/2003

– Uitvoer op grond van artikel 9 van Verordening (EG) nr. 1342/2003

– Wywóz w myśl art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1342/2003

– Exportação conforme o artigo 9.° do Regulamento (CE) n.° 1342/2003

– Vývoz v súlade s článkom 9 nariadenia (ES) č. 1342/2003

– Izvoz v skladu s členom 9 Uredbe (ES) št. 1342/2003

– Asetuksen (EY) N:o 1342/2003 9 artiklan mukainen vienti

– Export i överensstämmelse med artikel 9 i förordning (EG) nr 1342/2003;

f) w rubryce 22 do wyrazów przewidzianych w art. 8 ust. 2 dodaje się jeden z następujących wpisów:

– Sin restitución por exportación

– Žádná vývozní náhrada

– Uden eksportrestitution

– Ohne Ausfuhrerstattung

– Eksporditoetuseta

– Χωρίς επιστροφή κατά την εξαγωγή

– No export refund

– Sans restitution à l'exportation

– Export-visszatérítés nélkül

– Senza restituzione all'esportazione

– Eksporto grąžinamosios išmokos nėra

– Izvešanas kompensācijas nav

– Mingħajr rifużjoni fuq l-esportazzjoni

– Zonder uitvoerrestitutie

– Bez refundacji wywozowej

– Sem restituição à exportação

– Bez vývoznej náhrady

– Brez izvoznih nadomestil

– Ilman vientitukea

– Utan exportbidrag.

Pozwolenia są ważne wyłącznie w odniesieniu do produktów i ilości określonych w podany sposób.

4. Pozwolenia wydane na mocy niniejszego artykułu nakładają obowiązek wywozu do jednego z miejsc przeznaczenia wskazanych w rubryce 7.

5. Na wniosek zainteresowanej strony wydaje się uwierzytelniony odpis zatwierdzonego pozwolenia.

6. W pierwszy poniedziałek każdego miesiąca właściwe organy Państw Członkowskich powinny powiadomić Komisję o ilościach, na jakie zostały wydane pozwolenia w podziale według kodu CN.

Artykuł 10

1. W przypadku gdy wywóz zostaje dokonany w wyniku przetargu otwartego w państwie trzecim przywozu, pozwolenia na wywóz pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, żyta, jęczmienia, kukurydzy, ryżu, mąki pszennej i żytniej, kaszy i kaszki z pszenicy durum oraz produktów objętych kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53 o zawartości wagowej produktów mlecznych mniejszej niż 50 %, są ważne od daty ich wydania w rozumieniu art. 23 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 do dnia, w którym muszą być wypełnione zobowiązania wynikające z udzielenia zamówienia.

2. Termin ważności pozwolenia nie może przekraczać czterech miesięcy następujących po miesiącu, w którym wydano pozwolenie, na podstawie art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

3. Nie naruszając przepisów art. 49 ust. 3 akapit trzeci rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000, wniosek lub wnioski o udzielenie pozwolenia na wywóz nie mogą być składane wcześniej niż na cztery dni robocze przed terminem ostatecznym składania ofert, określonym w ogłoszeniu o przetargu.

4. Nie naruszając przepisów art. 49 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, maksymalny okres między ostatecznym terminem składania ofert a poinformowaniem organu wystawiającego przez ubiegającego się o pozwolenie o wyniku przetargu, tak jak przewidziano w art. 44 ust. 5 lit. a)–d) tego rozporządzenia, wynosi sześć dni roboczych.

Artykuł 11

1. W szczególnych przypadkach termin ważności pozwoleń na wywóz pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, żyta, jęczmienia, kukurydzy, ryżu, maki pszennej, mąki żytniej, kaszy i kaszki z pszenicy durum oraz produktów objętych kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53, zawierających wagowo mniej niż 50 % przetworów mlecznych, nie może być dłuższy niż przewidziany w art. 7 ust. 1, w przypadku gdy strona zainteresowana jest w trakcie przyjmowania zamówienia gwarantującego dłuższy okres. W tym celu zainteresowana strona przedstawia właściwemu organowi pisemne oświadczenie wydane przez urzędowy organ lub przedsiębiorstwo z siedzibą w kraju będącym odbiorcą wywożonego towaru. Oświadczenie musi zawierać informacje o przewidywanej ilości i jakości danego towaru, terminie dostawy oraz warunkach cenowych. Państwo Członkowskie niezwłocznie przekazuje kopię oświadczenia Komisji w celu informacyjnym.

2. W przypadkach ustanowionych w ust. 1 zainteresowana strona składa do właściwego organu wniosek o udzielenie pozwolenia na wywóz, do którego dołączony jest wniosek o ustalenie z góry refundacji wywozowej lub podatku wywozowego stosowanego w dniu złożenia tego wniosku wobec danego miejsca przeznaczenia, wraz z informacjami szczegółowymi określającymi minimalne i maksymalne ilości towaru, które zamierza wywieźć, jak również minimalny i maksymalny okres potrzebny do dokonania przewidywanego wywozu. Jednakże minimalna ilość nie może być mniejsza niż 75 000 ton w przypadku pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, żyta, jęczmienia, kukurydzy, mąki pszennej, mąki żytniej oraz produktów objętych kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53, zawierających wagowo mniej niż 50 % przetworów mlecznych, oraz 15 000 ton w przypadku kaszy i kaszki z pszenicy durum i ryżu. Nie naruszając przepisów art. 15 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, takim wnioskom nie towarzyszą zabezpieczenia.

W przypadku wywozu do Państwa AKP lub kilku państw w obrębie grup Państw AKP określonych w załączniku III, minimalna ilość przewidziana w akapicie pierwszym zostaje obniżona do:

a) 20 000 ton w przypadku pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, żyta, jęczmienia, kukurydzy, mąki pszennej, mąki żytniej oraz produktów objętych kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53 zawierających wagowo mniej niż 50 % przetworów mlecznych; oraz

b) 5000 ton w przypadku kaszy i kaszki z pszenicy durum oraz ryżu.

We wnioskach dotyczących kilku państw w obrębie grupy Państw AKP, powinny być wymienione nazwy wszystkich krajów przeznaczenia.

3. Państwo Członkowskie, w którym właściwy organ otrzymujący wnioski, rozpatruje te wnioski w szczególności pod względem ilości i gospodarczych następstw planowanego wywozu, jak również konkretnych możliwości jego realizacji, a w przypadku gdy wnioski kwalifikują się do zatwierdzenia, informuje o tym Komisję, która podejmuje decyzję zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 23 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 lub w art. 22 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95. W przypadku przyjęcia wniosku Komisja ustala przede wszystkim termin, w którym zainteresowany powinien przedłożyć zamówienie właściwemu organowi. Ten ostatni informuje ubiegającego się o pozwolenie o decyzji Komisji.

4. W przypadku gdy termin ważności ustalony dla pozwolenia jest taki sam jak termin wnioskowany, wnioskodawca, w terminie ustanowionym w ust. 3, składa właściwemu organowi podpisany oryginał zamówienia, wraz z kopią. Zamówienie określa przynajmniej objętą nim ilość, która musi mieścić się w granicach minimalnych i maksymalnych ilości wskazanych we wniosku o wydanie pozwolenia, miejsce przeznaczenia, okres, w którym należy przeprowadzić wywóz (który musi mieścić się w ramach wskazanego minimalnego i maksymalnego okresu), cenę ustaloną za czas trwania zamówienia i terminy płatności. Pozwolenie jest wówczas wydawane po wpłaceniu zabezpieczenia przewidzianego w art. 9 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 lub art. 9 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95. Państwo przeznaczenia (lub państwa wchodzące w skład tej samej grupy) wymienione są w sekcji 7 pozwolenia, które zobowiązuje eksportera do wywozu towaru do tego państwa lub państw. Jednakże w granicach 10 % ilości towaru wskazanych w pozwoleniu może być dostarczona na mocy umowy do innego państwa, które wchodzi w skład grupy państw wymienionych w załączniku III.

W przypadku gdy wnioskodawca nie może zawrzeć takiej umowy, informuje o tym właściwy organ w wyznaczonym terminie do przedstawienia umowy; pozwolenie nie jest wydawane.

5. Z wyjątkiem przypadku siły wyższej, pozwolenie nie jest wydawane, jeżeli wnioskodawca nie przestrzega przepisów ust. 4.

6. W przypadku gdy ustalony okres ważności różni się od wnioskowanego, lecz jest dłuższy niż ustanowiony w art. 7, stosuje się ust. 4 i 5 niniejszego artykułu. Jednakże wnioskodawca może, w terminie wyznaczonym na dostarczenie umowy, wycofać swój wniosek o wydanie pozwolenia.

7. W przypadku odmowy przedłużenia terminu ważności przewidzianego w art. 7, pozwolenie nie jest wydawane.

8. Pozwolenia wydane na warunkach przewidzianych w niniejszym artykule nie podlegają przepisom art. 8 ust. 1.

Artykuł 12

Zabezpieczenia pozwoleń na produkty wymienione w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 oraz art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 wynoszą:

a) 1 EUR za tonę w przypadku pozwoleń na wywóz, do których nie stosuje się przepisów art. 10 ust. 4 tiret czwarte rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 lub w przypadku produktów objętych rozporządzeniem (EWG) nr 3072/95 i 5 ECU za tonę w przypadku pozwoleń na wywóz bez refundacji:

i) na produkt, na który w dniu złożenia wniosku nie ustalono refundacji lub należności celnej wywozowej;

ii) na produkt, na który nie ustalono refundacji lub należności celnej wywozowej z góry;

iii) wydanych na podstawie art. 8 ust. 2 niniejszego rozporządzenia;

aa) 30 EUR za tonę, w drodze odstępstwa od lit. a), w odniesieniu do produktów objętych kodami CN 100620 i 100630 w przypadku pozwoleń na przywóz;

b) w przypadku pozwoleń na przywóz, wobec których stosuje się art. 10 ust. 4 tiret czwarte rozporządzenia (EWG) nr 1766/92:

i) 15 EUR za tonę w odniesieniu do produktów objętych kodami CN 0709 90 60, 0712 90 19, 1001 10 00, 1001 90 91, 1001 90 99, 1002 00 00, 1003 00, 1004, 1005 10 90, 1005 90 00, 1007 00 oraz 1008;

ii) 5 EUR za tonę w odniesieniu do innych produktów;

c) 45 EUR za tonę w odniesieniu do produktów wymienionych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3072/76 w przypadku pozwoleń na wywóz.

W przypadku wywozu do Państw AKP realizowanych na podstawie pozwolenia o specjalnym terminie ważności zgodnie z art. 11, zabezpieczenie to ustala się w wysokości 12 EUR za tonę;

d) 20 ECU za tonę w odniesieniu do produktów wymienionych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/76 w przypadku pozwoleń na wywóz.

Jednakże w przypadku pozwoleń wydanych z refundacją zgodnie z art. 7 ust. 3 zabezpieczenie to wynosi 24 EUR za tonę.

W przypadku wywozu do Państw AKP realizowanych na podstawie pozwolenia o specjalnym terminie ważności zgodnie z art. 11, zabezpieczenie to wynosi 12 EUR za tonę.

Artykuł 13

W przypadku gdy termin ważności pozwolenia zostaje przedłużony na podstawie art. 41 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, stosowana jest kwota korygująca obowiązująca w dniu złożenia wniosku o wydanie pozwolenia na wywóz w ciągu ostatniego miesiąca normalnej ważności pozwolenia.

Ponadto refundacja wywozowa jest korygowana zgodnie z przepisami art. 14.

Artykuł 14

1. Refundacje stosowane na podstawie art. 13 ust. 5 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 do produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) wspomnianego rozporządzenia, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, są korygowane w okresie od sierpnia do maja tego samego roku gospodarczego o kwotę równą miesięcznej podwyżce stosowanej w odniesieniu do ceny interwencyjnej wyznaczonej na dany rok gospodarczego.

W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo refundacje te są korygowane w okresie od listopada jednego roku gospodarczego do sierpnia następnego roku gospodarczego o kwotę równą miesięcznej podwyżce stosowanej w odniesieniu do cen interwencyjnych ustalonych na dany rok gospodarczy.

Pierwszej korekty dokonuje się pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym został złożony wniosek. Kolejne korekty dokonywane są co miesiąc.

W przypadku produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, refundacje korygowane zgodnie z akapitem pierwszym i obowiązujące w maju obowiązują również w czerwcu. W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo, refundacje korygowane zgodnie z akapitem drugim i obowiązujące w sierpniu obowiązują również we wrześniu.

2. Korekta określona w ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy kwota refundacji jest równa zero.

3. W przypadku gdy termin ważności pozwoleń upływa po zakończeniu roku gospodarczego, a wywóz ma miejsce w kolejnym roku gospodarczym, refundacje do produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit a) i b) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 z wyłączeniem wszelkich podwyżek miesięcznych, określonych w ust. 1, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, zostają obniżone w związku z rozbiciem ceny na dwa lata gospodarcze. Rozbicie ceny następuje w dniu 1 lipca i oznacza:

a) różnicę między cenami interwencyjnymi za ryż niełuskany bez jakichkolwiek miesięcznych podwyżek cen za poprzedni i nowy rok gospodarczy, oraz

b) kwotę równą miesięcznej podwyżce, pomnożonej przez liczbę miesięcy, które upłynęły od sierpnia do miesiąca, w którym złożono wniosek o wydanie pozwolenia włącznie.

W przypadku gdy rozbicie ceny jest większe niż dana refundacja, skorygowana refundacja zostaje obniżona do zera.

Refundacje obniżane w związku z rozbiciem ceny są zwiększane począwszy od miesiąca sierpnia nowego roku gospodarczego zgodnie z zasadami ustanowionymi w ust. 1 o kwotę miesięcznej podwyżki obowiązującej w nowym roku gospodarczym.

4. W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo, reguły dotyczące korekty, wymienione w pierwszym i drugim akapicie stosuje się mutatis mutandis z zastrzeżeniem następujących wyjątków:

a) za koniec roku gospodarczego uważa się dzień 30 września,

b) wspomniane wyżej rozbicie ceny pojawia się dnia 1 października zamiast dnia 1 lipca,

c) miesiąc sierpień zastępuje się miesiącem listopad;

d) miesięczne podwyżki są tymi, które stosuje się w danych latach gospodarczych.

Artykuł 15

1. W przypadku produktów, wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. c) i d) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 i art. 1 lit. c) rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 kwota będąca efektem każdej z korekt, wymienionych w art. 14 ust. 1 i 3 niniejszego rozporządzenia jest pomnożona przez współczynnik przetworzenia obowiązujący w odniesieniu do danego produktu.

2. Kwota refundacji stosowanej zgodnie z art. 13 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 dla produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) tego rozporządzenia, jest korygowania w miesiącach od października do lipca przez kwotę równą miesięcznej podwyżce ceny interwencyjnej za ryż niełuskany ustalonej na ten rok gospodarczy, oparty na etapie przetworzenia oraz odpowiednim współczynniku przetworzenia.

Pierwszej korekty należy dokonać pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po tym, w którym złożono wniosek o pozwolenie. Kolejne korekty dokonywane są co miesiąc.

3. Korekta przewidziana w ust. 2 nie ma zastosowania w przypadku gdy kwota refundacji jest równa zero.

4. W przypadku gdy termin ważności pozwolenia upływa po zakończeniu roku gospodarczego oraz wywóz ma miejsce w kolejnym roku gospodarczym, refundacje wywozowe, z wyłączeniem podwyżek miesięcznych, określonych w ust. 2, zostają obniżone w związku z rozbiciem ceny interwencyjnej ryżu niełuskanego na dwa lata gospodarcze, w oparciu o stadium przetworzenia i obowiązujący współczynnik przetworzenia.

To rozbicie ceny ma miejsce w dniu 1 września i jest określane jako:

a) różnica między ceną interwencyjną za ryż niełuskany bez jakichkolwiek miesięcznych podwyżek cen za poprzedni i nowy rok gospodarczy,

b) kwota równa miesięcznej podwyżce pomnożona przez liczbę miesięcy, jakie upłynęły od października do miesiąca, w którym złożono wniosek o wydanie pozwolenia, włącznie.

Wymienione dwa czynniki należy skorygować współczynnikiem przetworzenia, stosowanym w czasie wywozu produktu.

W przypadku gdy rozbicie ceny jest większe niż dana refundacja, skorygowana refundacja zostaje obniżona do zera.

Refundacje zostają zmniejszone o kwoty wynikające z powyższych lit. a) i b) na podstawie etapu mielenia i mogą zostać zwiększone od października nowego roku gospodarczego przez miesięczne podwyżki odnoszące się do nowego roku gospodarczego, zgodnie z przepisami określonymi w ust. 2.

Artykuł 16

1. W odniesieniu do pozwoleń na wywóz Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję:

a) każdego dnia roboczego:

i) o wszystkich wnioskach o wydanie pozwolenia lub o braku takich wniosków;

ii) o wnioskach o wydanie pozwoleń, określonych w art. 49 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000, złożonych w dniu roboczym poprzedzającym dzień powiadomienia;

iii) o ilościach, na które wydano pozwolenia w wyniku wniosków o wydanie pozwolenia, określonych w art. 49 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000;

b) przed 15 dniem każdego miesiąca w odniesieniu do miesiąca poprzedniego:

i) o ilościach, na które wystawione zostały pozwolenia na pomoc żywnościową;

ii) o ilościach, objętych pozwoleniami wydanymi, lecz nie wykorzystanymi, oraz o refundacji lub podatku wywozowym według kodu;

iii) o ilościach, wobec których nie stosuje się art. 8 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, a na które pozwolenia zostały wydane;

c) raz na rok gospodarczy, najpóźniej do dnia 30 kwietnia, o dokładnych ilościach wykorzystanych na podstawie pozwoleń z uwzględnieniem tolerancji przewidzianych w art. 8 ust. 4 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

Powiadomienia o wnioskach oraz ilościach, określone w pierwszym akapicie muszą wymieniać:

a) ilość odpowiadającą każdemu 12-cyfrowemu kodowi produktu nomenklatury produktów rolnych do celów refundacji wywozowych. W przypadku wydania pozwolenia obejmującego więcej niż jeden kod 12-cyfrowy, podaje się tylko pierwszy kod.

b) ilość odpowiadającą każdemu kodowi rozbitą ze względu na miejsca przeznaczenia, w przypadku gdy refundacja lub podatek wywozowy jest zróżnicowany w zależności od miejsca przeznaczenia.

2. W związku z wydanymi pozwoleniami na przywóz państwa członkowskie przekazują codziennie informację o ilościach objętych pozwoleniami według pochodzenia i kodów produktów, a w odniesieniu do pszenicy zwyczajnej według klasy jakości. Pochodzenie wskazuje się również w powiadomieniach o pozwoleniach na przywóz ryżu.

Artykuł 17

Rozporządzenie (EWG) nr 1162/95 traci moc.

Stosuje się je wobec pozwoleń wydanych przed wejściem niniejszego rozporządzenia w życie.

Odniesienia do uchylonego rozporządzenia traktowane są tak, jak odniesienia do niniejszego rozporządzenia i odczytywane są zgodnie z tabelą korelacji w załączniku VI.

Artykuł 18

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 lipca 2003 r.

[1] Art. 7 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 11 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1713/2006 z dnia 20 listopada 2006 r. znoszącego wstępne finansowanie refundacji wywozowych w odniesieniu do produktów rolnych (Dz.Urz.UE L 321 z 21.11.2006, str. 11). Zmiana weszła w życie 24 listopada 2006 r. i ma zastosowanie od 1 stycznia 2007 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2006-07-01 do 2006-11-23

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1766/92 z dnia 30 czerwca 1992 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż (1), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1104/2003 (2), w szczególności jego art. 9 ust. 2 oraz art. 13 ust. 11,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 3072/95 z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku ryżu (3), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 411/2002 (4), w szczególności jego art. 9 ust. 2 oraz art. 13,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1162/95 z dnia 23 maja 1995 r. ustanawiające specjalne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz zbóż i ryżu (5) zostało kilkakrotnie zasadniczo zmienione (6). W interesie jasności i do celów praktycznych wspomniana dyrektywa powinna zostać skodyfikowana.

(2) Z punktu widzenia działań charakterystycznych dla handlu zbożami i ryżem, należy stworzyć przepisy dalszych reguł lub odstępujące od rozporządzenia Komisji (EWG) nr 1291/2000 z dnia 9 czerwca 2000 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (7), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 325/2003 (8).

(3) W przypadku ogłoszeń o przetargu na wywóz zapasów interwencyjnych, pozwolenia powinny określać ilości i miejsca przeznaczenia, w odniesieniu do których zostały wydane pozwolenia, oraz należy wprowadzić przepisy dotyczące umieszczenia specjalnych danych szczegółowych w pozwoleniu na wywóz, w szczególności w przypadku ogłoszeń o przetargu na refundacje wywozowe, wywozu mieszanek paszowych na bazie zboża oraz wcześniejszego ustalenia podatków wywozowych.

(4) Terminy obowiązywania pozwoleń na przywóz i wywóz różnych produktów powinny zostać ustalone zgodnie z wymogami rynkowymi oraz potrzebami racjonalnego zarządzania. Z punktu widzenia konkurencji na światowym rynku, na wywóz słodu należy przyznawać szczególnie długie terminy ważności, jednakże wygasające w dniu 30 września w przypadku pozwoleń wydanych przed dniem 1 lipca, aby zobowiązania wywozowe nie wchodziły w życie na nowy rok gospodarczy, przed rozpoczęciem zbiorów jęczmienia.

(5) Z punktu widzenia ryzyka wydawania pozwoleń wyłącznie na duże ilości, należy określić trzydniowy termin potrzebny na rozpatrzenie wniosku, który musi upłynąć, zanim zostanie wydane jakiekolwiek pozwolenie na wszelkie zboża oraz większość przetworzonych produktów zbożowych, inne niż na wywóz, na wywóz w celach niehandlowych w związku z dostarczaniem wspólnotowej lub krajowej pomocy żywnościowej, a także niektóre dostawy agencji humanitarnych.

(6) Decyzja Komisji o nieprzyznawaniu certyfikatu eksportowego na koniec trzydniowego terminu na rozpatrzenie może jednakże w niektórych przypadkach zakłócić ciągłość dostaw produktów, których regularne dostawy są niezbędne. Podmiotom gospodarczym składającym takie żądania należy umożliwić uzyskanie pozwolenia na wywóz bez refundacji, pod warunkiem że do takich pozwoleń zostają dołączone specjalne warunki ich wykorzystania.

(7) Niektóre przepisy art. 49 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 dotyczące wniosków o pozwolenia na wywóz niektórych produktów w związku z ogłoszeniami o przetargu zorganizowanym w państwach trzecich przywozu powinny być bardziej zaostrzone i tym samym bardziej dostosowane do praktyki handlowej w handlu zbożami.

(8) Z punktu widzenia konkurencji na światowym rynku zbóż i ryżu, należy ustanowić przepisy na przyznawanie pozwoleń na przywóz głównych produktów, zawierających pszenicę durum, ze specjalnymi terminami ważności i na stosunkowo duże ilości minimalne, o korzystniejszych ilościach minimalnych na wywóz do Państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP). Pozwolenia należy przyznawać zgodnie z niektórymi warunkami dodatkowymi dotyczącymi w szczególności, przedłożenia w określonym terminie zamówienia dostawy we właściwej agencji.

(9) Należy ustalić kwotę zabezpieczenia wnoszonego w przypadku pozwoleń na przywóz i wywóz, różnicując te kwoty według grup produktów zgodnie z ewentualnymi wahaniami refundacji lub podatku wywozowego w okresie ważności pozwolenia, przy czym dostawy dla krajów AKP są traktowane preferencyjnie.

(10) Należy określić stosowane refundacje wywozowe, w przypadku gdy termin ważności pozwoleń zostaje przedłużony wskutek działania siły wyższej na podstawie art. 41 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Niniejsze rozporządzenie ustanawia specjalne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz lub wywóz wprowadzonego zgodnie z:

a) art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92;

b) art. 9 rozporządzenia (WE) nr 3072/95.

Artykuł 2

1. W przypadku gdy wnioski o wydanie pozwolenia na wywóz zostają złożone w związku z przetargiem zgodnie z art. 7 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2131/93 (9), pozwolenie jest wystawiane tylko na ilości, na które wnioskodawca zawarł umowy.

Pozwolenia na wywóz są ważne na ilość nieprzekraczającą tej, którą podano w sekcji 17. W sekcji 19 wpisuje się „0”.

2. W sekcji 7 wniosku o udzielenie pozwolenia na wywóz przewidzianego w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2131/93 podaje się właściwe miejsce przeznaczenia. Posiadacz pozwolenia zobowiązany jest do wywozu danych produktów do tego miejsca przeznaczenia.

Przez miejsce przeznaczenia należy rozumieć wszystkie państwa, w stosunku do których stosowana jest taka sama stawka refundacji wywozowej lub podatku wywozowego.

Artykuł 3

1. W przypadku gdy refundacje wywozowe ustala się w drodze przetargu, w sekcji 22 pozwolenia wpisuje się cyframi i słownie stawki refundacji wywozowej figurującej w oświadczeniu o udzieleniu zamówienia. Stawka ta jest wyrażona w euro i poprzedza ją następująca informacja:

– Tipo de la restitución de base a la exportación adjudicado

– Nabídková výše pro základní vývozní náhradu

– Tilslagssats for basiseksportrestitutionen

– Zugeschlagener Satz der Grundausfuhrerstattung

– Pakkumiskutsega kinnitatud eksporditoetus

– Ποσοστό της κατακυρωθείσας επιστροφής βάσεως κατά την εξαγωγή

– Tendered rate of basic export refund

– Taux de la restitution de base ŕ l'exportation adjugé

– Az alap export-visszatérítés megítélt hányada

– Tasso della restituzione di base all'esportazione aggiudicato

– Pagrindinės eksporto grąžinamosios išmokos dydis

– Pamata izvešanas kompensācijas likme

– Rata aġġudikata ta' rifużjoni bażika fuq l-esportazzjoni

– Gegunde basisrestitutie bij uitvoer

– Przyznana stawka podstawowej refundacji wywozowej

– Taxa de restituiçăo de base ŕ exportaçăo adjudicada

– Základná sadzba vývoznej náhrady ustanovená v rámci výberového konania

– Dodatna stopnja dajatve na osnovi izvoznih nadomestil

– Tarjouskilpailutetun perusvientituen määrä

– Anbudssats för exportbidrag.

2. W przypadku gdy podatek wywozowy jest ustalony na podstawie oferty przetargowej, w sekcji 22 pozwolenia wpisuje się cyframi i słownie stawki podatku widniejącego w oświadczeniu o udzieleniu zamówienia. Stawka ta jest wyrażona w euro i poprzedza ją następująca informacja:

– Tipo del gravamen a la exportación adjudicado

– Nabídková výše vývozního cla

– Tilslagssats for eksportafgiften

– Zugeschlagener Satz der Ausfuhrabgabe

– Pakkumiskutsega kinnitatud ekspordimaks

– Ύψος φόρου κατά την εξαγωγή

– Tendered rate of export tax

– Taux de la taxe à l'exportation adjugé

– Az exportadó megítélt mértéke

– Aliquota della tassa all'esportazione aggiudicata

– Eksporto muito mokesčio dydis

– Izvešanas muitas nodevas likme

– Rata aġġudikata ta' taxxa fuq l-esportazzjoni

– Gegunde belasting bij uitvoer

– Przyznana stawka podatku eksportowego

– Taxa de exportação adjudicada

– Vývozný poplatok ustanovený v rámci výberového konania

– Dodatna stopnja dajatve za izvozno pristojbino

– Tarjouskilpailutetusta viennistä kannettavan maksun määrä

– Anbudssats för exportavgift.

Artykuł 4

1. Nie naruszając przepisów art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, dla produktów objętych kodami CN 1101 00 15, 1102 20, 1103 11 10 i 1103 13 wnioski o pozwolenia na wywóz mogą zawierać produkty objęte dwoma sąsiadującymi ze sobą kolejnymi pozycjami, oznaczonymi dwunastoma cyframi, wyżej wymienionych podpozycji.

Stosuje się następujące kategorie produktów w rozumieniu art. 14 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000:

kategoria 1:

1108 11 00 9200,1108 11 00 9300

kategoria 2:

1108 12 00 9200,1108 12 00 9300

kategoria 3:

1108 13 00 9200,1108 13 00 9300

kategoria 4:

1108 19 10 9200,1108 19 10 9300

kategoria 5:

1702 30 51 9000,1702 30 91 9000,1-702 90 50 9100

kategoria 6:

1702 30 59 9000,1702 30 99 9000,1-702 40 90 9000,1702 90 50 9900,21-06 90 55 9000

kategoria 7:

1006 20 11 9000, 1006 20 13 9000, 1006 20 15 9000, 1006 20 92 9000, 1006 20 94 9000, 1006 20 96 9000

kategoria 8:

1006 30 21 9000, 1006 30 23 9000, 1006 30 25 9000, 1006 30 42 9000, 1006 30 44 9000, 1006 30 46 9000

kategoria 9:

1006 30 61 9100, 1006 30 63 9100, 1006 30 65 9100, 1006 30 92 9100, 1006 30 94 9100, 1006 30 96 9100

kategoria 10:

1006 30 61 9900, 1006 30 63 9900, 1006 30 65 9900, 1006 30 92 9900, 1006 30 94 9900, 1006 30 96 9900

 

 

12-cyfrowe podpodziały widniejące na wniosku zostają umieszczone na pozwoleniu na wywóz.

2. Nie naruszając przepisów art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, na produkty objęte kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53, zawierające wagowo mniej niż 50 % przetworów mlecznych, wnioski o pozwolenie na wywóz przedstawiają:

a) w sekcji 15 opis produktu i jego 12-cyfrowy kod; w przypadku produktów dających się przyporządkować do dwóch lub więcej sąsiednich podpozycji, eksporter może zastosować 12-cyfrową nomenklaturę refundacji, w takim przypadku zostanie to zaznaczone w sekcji 15; preparaty wykorzystywane jako pasza dla zwierząt objęta rozporządzeniem (WE) nr 1517/95;

b) w sekcji 16 numer referencyjny „2309”;

c) w sekcji 17 i 18 ilość mieszanek paszowych, które muszą zostać wywiezione;

d) w sekcji 20 zawartość produktów zbożowych, którą mają zawierać mieszanki paszowe, jeżeli jest ona znana, należy wprowadzić rozróżnienie między kukurydzą i innymi zbożami; oznacza to, że jeżeli stosuje się przepis lit. a) o wypełnieniu sekcji 15, należy wprowadzić nawias przedstawiający ilości kukurydzy i innych zbóż zawartych w paszy.

Informacje zamieszczone we wniosku są zawarte w pozwoleniu na wywóz.

Artykuł 5

Do celów art. 15 akapit drugi rozporządzenia Komisji (WE) nr 1501/95 (10) oraz art. 16 ust. 10 rozporządzenia (WE) nr 3072/95, sekcja 22 pozwolenia na wywóz zawiera jeden z następujących wpisów:

– Gravamen a la exportación no aplicable

– Vývozní clo se nepoužije

– Eksportafgift ikke anvendelig

– Ausfuhrabgabe nicht anwendbar

– Ekspordimaksu ei kohaldata

– Μη εφαρµοζόµενος φόρος κατά την εξαγωγή

– Export tax not applicable

– Taxe à l'exportation non applicable

– Exportadó nem alkalmazandó

– Tassa all'esportazione non applicabile

– Eksporto muitas netaikytinas

– Izvešanas muita netiek piemērota

– Uitvoerbelasting niet van toepassing

– Podatku eksportowego nie stosuje się

– Taxa de exportação não aplicável

– Vývozný poplatok sa neuplatňuje

– Izvozni davek ni sprejemljiv

– Vientimaksua ei sovelleta

– Exportavgift icke tillämplig.

Artykuł 6

1. Pozwolenia na przywóz produktów wymienionych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 i art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 są ważne od daty ich wydania na podstawie art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000 do końca terminów ważności ustanowionych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

2. W przypadku gdy ustanowiony jest specjalny termin ważności pozwoleń na przywóz towarów pochodzących i przywożonych z niektórych państw trzecich, w sekcji 7 i 8 wniosków o wydanie pozwolenia oraz pozwoleń wymienione jest państwo lub państwa przywozu i pochodzenia. Pozwolenia zobowiązują do przywozu z tego państwa lub z tych państw.

Artykuł 7

1. Pozwolenia na wywóz produktów wymienionych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 i w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 zachowują ważność od daty ich wydania na podstawie art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000 do końca terminów ważności ustanowionych w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

2. Nie naruszając przepisów ust. 1, termin ważności pozwoleń na wywóz dotyczących produktów objętych kodami CN 1702 30, 1702 40, 1702 90 oraz 2106 90, w odniesieniu do których składane są wnioski do dnia 25 czerwca każdego roku gospodarczego, upływa dnia 30 czerwca. W przypadku wniosków składanych w okresie od dnia 26 czerwca danego roku gospodarczego do dnia 30 września kolejnego roku gospodarczego, pozwolenia na wywóz dla wyżej wymienionych produktów są ważne przez trzydzieści dni, po dacie ich wydania, w rozumieniu art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

Celne formalności wywozowe dla pozwoleń określonych w akapicie pierwszym muszą zostać zakończone do dnia 30 czerwca każdego roku gospodarczego w odniesieniu do wniosków złożonych do dnia 25 czerwca. Dla takich wniosków złożonych w okresie między dniem 26 czerwca a dniem 30 września kolejnego roku gospodarczego, formalności celne wywozowe muszą być wykonane nie później niż w terminie 30 dni po dacie ich wydania.

Takie terminy ostateczne stosuje się również wobec formalności, określonych w art. 30 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/1999 (11), w odniesieniu do produktów objętych pozwoleniami, zgodnie z uzgodnieniami ustanowionymi rozporządzeniem Rady (EWG) nr 565/80 (12).

W sekcji 22 licencji zostaje wpisane:

– Limitación establecida en apartado 2 del artículo 7 del Reglamento (CE) n° 1342/2003

– Omezení dle čl. 7 ods. 2 nařízení (ES) č. 1342/2003

– Begrænsning, jf. artikel 7, stk. 2, i forordning (EF) nr. 1342/2003

– Kürzung der Gültigkeitsdauer nach Artikel 7 Absatz 2 der Verordnung (EG) Nr. 1342/2003

– Piirang vastavalt määruse (EÜ) nr 1342/2003 artikli 7 lõikele 2

– Περιορισµός που προβλέπεται στο άρθρο 7 παράγραφος 2 του κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 1342/2003

– Limitation provided for in Article 7(2) of Regulation (WE) No 1342/2003

– Limitation prévue à l'article 7, paragraphe 2, du règlement (CE) n° 1342/2003

– Az 1342/2003/EK rendelet 7. cikk (2) bek. szerinti korlátozás

– Limitazione prevista all'articolo 7, paragrafo 2, del regolamento (CE) n. 1342/2003

– Apribojimai numatyti reglamento (EB) Nr. 1342/2003 7 straipsnio 2 dalyje

– Ierobežojumi noteikti regulas (EK) Nr. 1342/2003 7. panta 2. daļā

– Limitazzjoni masuba fl-Artikolu 7(2) smoła-Regolament (KE) Nru 1342/2003

– Beperking als bepaald in artikel 7, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1342/2003

– Ograniczenie przewidziane w art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1342/2003

– Limitação estabelecida no n.° 2 do artigo 7.° do Regulamento (CE) n.° 1342/2003

– Obmedzenie v súlade s článkom 7 odsek 2 nariadenia (ES) č. 1342/2003

– Omejitev določena v členu 7(2) Uredbe (ES) št. 1342/2003

– Asetuksen (EY) N:o 1342/2003 7 artiklan 2 kohdassa säädetty rajoitus

– Begränsning enligt artikel 7.2 i förordning (EG) nr 1342/2003.

3. Nie naruszając przepisów ust. 1, na wniosek podmiotu gospodarczego pozwolenia na wywóz produktów objętych kodami CN 1107 10 19, 1107 10 99 i 1107 20 00 są ważne od daty ich wydania na podstawie art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000 do:

a) dnia 30 września bieżącego roku kalendarzowego, jeżeli zostały wydane w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 30 kwietnia,

b) końca jedenastego miesiąca od daty wydania pozwolenia, jeżeli zostały wydane w okresie od dnia 1 lipca do dnia 31 października,

c) dnia 30 września następnego roku kalendarzowego, jeżeli zostały wydane w okresie od dnia 1 listopada do dnia 31 grudnia.

W powyższych przypadkach, nie naruszając przepisów art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000, prawa wynikające z pozwoleń określonych w niniejszym ustępie nie podlegają przeniesieniu.

4. W przypadku gdy nie została ustalona refundacja lub podatek wywozowy, pozwolenia na wywóz produktów określonych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 oraz art. 1 rozporządzenia (WE) nr 3072/95 są ważne przez okres 60 dni od daty wydania.

Artykuł 8

1. Pozwolenia na wywóz produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a)– c) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 oraz w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 3072/95 oraz dla produktów objętych kodami CN 1102 20 10, 1102 20 90, 1103 13 10, 1103 13 90, 1103 20 20, 1104 29 05, 1104 22 98, 1104 23 10, 1108 11 00, 1108 12 00, 1108 13 00, 1109 00 00, 1702 30 51, 1702 30 91, 1702 30 99, 1702 40 90, 1702 90 50, 1702 90 79, 2106 90 55, 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53, wymienionych w rozporządzeniu (EWG) nr 1766/92 zostaną wydane w trzecim dniu roboczym po złożeniu wniosku, o ile w międzyczasie nie podjęto specjalnych środków.

Komisja może podjąć decyzję o nieuwzględnieniu wniosków.

Akapit pierwszy nie ma zastosowania do pozwoleń wydanych w związku z ogłoszeniami o przetargu lub do pozwoleń określonych w art. 16 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, które są wydawane do celów operacji pomocy żywnościowej w rozumieniu art. 10 ust. 4 Porozumienia w sprawie rolnictwa zawartego w ramach Rundy Urugwajskiej wielostronnych negocjacji handlowych (13). Okres badania nie ma zastosowania do wydawania pozwoleń na wywóz w przypadku gdy wniosek dotyczący ilości 20 ton lub mniej zostaje złożony przez agencję humanitarną bez towarzyszącego wniosku o refundację.

2. Bez uszczerbku dla przepisów art. 16 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92, na wniosek podmiotów gospodarczych, pozwolenia na wywóz bez refundacji zostają wydane w dniu złożenia wniosków, z wyjątkiem przypadków gdy należność celną wywozową stosuje się wobec przedmiotowego produktu w dniu złożenia.

W przypadku gdy w momencie wywozu została ustalona należność celna wywozowa na produkty objęte pozwoleniami wydanymi w zastosowaniu akapitu pierwszego, taka należność ma zastosowanie.

Takie pozwolenia na wywóz są ważne przez 60 dni od daty ich wydania.

W sekcji 22 pozwolenia wprowadza się jeden z następujących wpisów:

– Limitación establecida en el apartado 2 del artículo 8 del Reglamento (CE) n° 1342/2003

– Omezení dle čl. 8 ods. 2 nařízeníč. 1342/2003

– Begrænsning, jf. artikel 8, stk. 2, i forordning (EF) nr. 1342/2003

– Kürzung der Gültigkeitsdauer nach Artikel 8 Absatz 2 der Verordnung (EG) Nr. 1342/2003

– Piirang vastavalt määruse (EÜ) nr 1342/2003 artikli 8 lõikele 2

– Περιορισµός που προβλέπεται στο άρθρο 8 παράγραφος 2 του κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 1342/2003

– Limitation provided for in Article 8(2) of Regulation (EC) No 1342/2003

– Limitation prévue à l'article 8, paragraphe 2, du règlement (CE) n° 1342/2003

– Az 1342/2003/EK rendelet 8. cikk (2) bek. szerinti korlátozás

– Limitazione prevista all'articolo 8, paragrafo 2, del regolamento (CE) n. 1342/2003

– Apribojimai numatyti reglamento (EB) Nr. 1342/2003 8 straipsnio 2 dalyje

– Ierobežojumi noteikti regulas (EK) Nr. 1342/2003 8. panta 2. daļā

– Limitazzjoni masħuba fl-Artikolu 8(2) tar-Regolament (KE) Nru 1342/2003

– Beperking als bepaald in artikel 8, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1342/2003

– Ograniczenie przewidziane w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1342/2003

– Limitação estabelecida no n.° 2 do artigo 8.° do Regulamento (CE) n.° 1342/2003

– Obmedzenie v súlade s článkom 8 odsek 2 nariadenia (ES) č. 1342/2003

– Omejitev določena v členu 8(2) Uredbe (ES) št. 1342/2003

– Asetuksen (EY) N:o 1342/2003 8 artiklan 2 kohdassa säädetty rajoitus

– Begränsning enligt artikel 8.2 i förordning (EG) nr 1342/2003.

3. W przypadku gdy następuje szczególne odniesienie do niniejszego ustępu przy ustalaniu refundacji wywozowej lub podatku wywozowego na produkty wymienione w art. 1 ust. 1 lit. a)–c) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 oraz w art. 1 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 3072/95, do wniosku o wydanie pozwolenia na wywóz musi być dołączona kopia zamówienia. Zamówienie musi pochodzić od organu urzędowego w kraju przeznaczenia lub od przedsiębiorstwa prowadzącego działalność w tym kraju, a także musi wskazywać ilość objętą pozwoleniem oraz okres dostawy niewykraczający poza okres ważności pozwolenia. W stosunku do zamówień na mocy niniejszego artykułu nie można było wcześniej udzielać pozwoleń na wywóz. Dane Państwo Członkowskie sprawdza, czy wnioski o udzielenie pozwolenia spełniają warunki niniejszego ustępu i powiadamia Komisję w dniu ich wniesienia o ilości objętej przyjętymi wnioskami. Pozwolenia dotyczące tych wniosków są faktycznie wydawane dopiero trzeciego dnia roboczego od daty złożenia wniosku, pod warunkiem że Komisja nie podjęła uprzednio specjalnych środków.

Jeżeli wnioski o udzielenie pozwoleń na wywóz określone w akapicie pierwszym przekraczają ilości, jakie mogą być przeznaczone na wywóz oraz które zostały wskazane w rozporządzeniu ustalającym daną refundację lub podatek, Komisja może ustalić w terminie dwóch dni roboczych od złożenia wniosku jednolitą procentową obniżkę ilości towarów. Wniosek o udzielenie pozwolenia może być wycofany w terminie dwóch dni roboczych od daty opublikowania procentowej obniżki.

Nie naruszając przepisów art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, prawa wynikające z pozwoleń na przywóz nie są zbywalne.

W przypadku niezrealizowania zamówienia przez przywożącego nabywcę, podmiot gospodarczy może dokonać wywozu do innego kraju przeznaczenia, ale stosując wyłącznie refundację wywozową lub podatek wywozowy obowiązujący w dniu, w którym został pierwotnie wniesiony wniosek o udzielenie pozwolenia na wywóz do „innych państw trzecich”. W przypadku gdy w dniu złożenia pierwotnego wniosku o udzielenie pozwolenia nie obowiązuje żadna refundacja wywozowa lub podatek wywozowy w odniesieniu do „innych państw trzecich” , można przyjąć rozwiązanie ad hoc zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 23 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92.

Artykuł 9

1. Ustępy 2–6 stosuje się do wywozu do państw trzecich określonego w załączniku IV oraz w odniesieniu do produktów wymienionych w tym załączniku.

2. Wywóz określony w ust. 1 podlega obowiązkowi przedłożenia właściwym władzom odnośnych państw trzecich poświadczonej kopii pozwolenia na wywóz, wydanego zgodnie z art. 8 ust. 2 oraz z niniejszym artykułem oraz właściwie potwierdzonej kopii deklaracji wywozowej dotyczącej każdego kontyngentu. Towary nie mogą być wcześniej wywożone do innego państwa trzeciego.

3. Deklaracja określona w ust. 2 obejmuje:

a) w rubryce 7 nazwę kraju przywozu lub odnośnych państw;

b) w rubryce 15 opis towarów zgodnie z Nomenklaturą Scaloną;

c) w rubryce 16 8-cyfrowy kod Nomenklatury Scalonej oraz ilość każdego produktu, określonego w rubryce 15, w tonach;

d) w rubryce 17 i 18 całkowitą ilość produktów określonych w rubryce 16;

e) w rubryce 20, jeden z następujących wpisów:

– Exportación conforme al artículo 9 del Reglamento (CE) n° 1342/2003

– Vývoz v souladu s čl. 9 nařízení (ES) č. 1342/2003

– Udførsel i overensstemmelse med artikel 9 i forordning (EF) nr. 1342/2003

– Ausfuhr in Übereinstimmung mit Artikel 9 der Verordnung (EG) Nr. 1342/2003

– Eksport vastavalt määruse (EÜ) nr 1342/2003 artiklile 9

– Περιορισµός που προβλέπεται στο άρθρο 9 του κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 1342/2003

– Export in accordance with Article 9 of Regulation (EC) No 1342/2003

– Exportation conformément à l'article 9 du règlement (CE) n° 1342/2003

– Az 1342/2003/EK rendelet 9. cikkével összhangban bonyolított export

– Esportazione in conformità all'articolo 9 del regolamento (CE) n. 1342/2003

– Eksportas vadovaujantis reglamento (EB) Nr. 1342/2003 9 straipsniu

– Izvešana saskaņā ar regulas (EK) Nr. 1342/2003 9. pantu

– Esportazzjoni b'mod konformi ma' l-Artikolu 9 tar-Regolament (KE) Nru 1342/2003

– Uitvoer op grond van artikel 9 van Verordening (EG) nr. 1342/2003

– Wywóz w myśl art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1342/2003

– Exportação conforme o artigo 9.° do Regulamento (CE) n.° 1342/2003

– Vývoz v súlade s článkom 9 nariadenia (ES) č. 1342/2003

– Izvoz v skladu s členom 9 Uredbe (ES) št. 1342/2003

– Asetuksen (EY) N:o 1342/2003 9 artiklan mukainen vienti

– Export i överensstämmelse med artikel 9 i förordning (EG) nr 1342/2003;

f) w rubryce 22 do wyrazów przewidzianych w art. 8 ust. 2 dodaje się jeden z następujących wpisów:

– Sin restitución por exportación

– Žádná vývozní náhrada

– Uden eksportrestitution

– Ohne Ausfuhrerstattung

– Eksporditoetuseta

– Χωρίς επιστροφή κατά την εξαγωγή

– No export refund

– Sans restitution à l'exportation

– Export-visszatérítés nélkül

– Senza restituzione all'esportazione

– Eksporto grąžinamosios išmokos nėra

– Izvešanas kompensācijas nav

– Mingħajr rifużjoni fuq l-esportazzjoni

– Zonder uitvoerrestitutie

– Bez refundacji wywozowej

– Sem restituição à exportação

– Bez vývoznej náhrady

– Brez izvoznih nadomestil

– Ilman vientitukea

– Utan exportbidrag.

Pozwolenia są ważne wyłącznie w odniesieniu do produktów i ilości określonych w podany sposób.

4. Pozwolenia wydane na mocy niniejszego artykułu nakładają obowiązek wywozu do jednego z miejsc przeznaczenia wskazanych w rubryce 7.

5. Na wniosek zainteresowanej strony wydaje się uwierzytelniony odpis zatwierdzonego pozwolenia.

6. W pierwszy poniedziałek każdego miesiąca właściwe organy Państw Członkowskich powinny powiadomić Komisję o ilościach, na jakie zostały wydane pozwolenia w podziale według kodu CN.

Artykuł 10

1. W przypadku gdy wywóz zostaje dokonany w wyniku przetargu otwartego w państwie trzecim przywozu, pozwolenia na wywóz pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, żyta, jęczmienia, kukurydzy, ryżu, mąki pszennej i żytniej, kaszy i kaszki z pszenicy durum oraz produktów objętych kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53 o zawartości wagowej produktów mlecznych mniejszej niż 50 %, są ważne od daty ich wydania w rozumieniu art. 23 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 do dnia, w którym muszą być wypełnione zobowiązania wynikające z udzielenia zamówienia.

2. Termin ważności pozwolenia nie może przekraczać czterech miesięcy następujących po miesiącu, w którym wydano pozwolenie, na podstawie art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

3. Nie naruszając przepisów art. 49 ust. 3 akapit trzeci rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000, wniosek lub wnioski o udzielenie pozwolenia na wywóz nie mogą być składane wcześniej niż na cztery dni robocze przed terminem ostatecznym składania ofert, określonym w ogłoszeniu o przetargu.

4. Nie naruszając przepisów art. 49 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, maksymalny okres między ostatecznym terminem składania ofert a poinformowaniem organu wystawiającego przez ubiegającego się o pozwolenie o wyniku przetargu, tak jak przewidziano w art. 44 ust. 5 lit. a)–d) tego rozporządzenia, wynosi sześć dni roboczych.

Artykuł 11

1. W szczególnych przypadkach termin ważności pozwoleń na wywóz pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, żyta, jęczmienia, kukurydzy, ryżu, maki pszennej, mąki żytniej, kaszy i kaszki z pszenicy durum oraz produktów objętych kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53, zawierających wagowo mniej niż 50 % przetworów mlecznych, nie może być dłuższy niż przewidziany w art. 7 ust. 1, w przypadku gdy strona zainteresowana jest w trakcie przyjmowania zamówienia gwarantującego dłuższy okres. W tym celu zainteresowana strona przedstawia właściwemu organowi pisemne oświadczenie wydane przez urzędowy organ lub przedsiębiorstwo z siedzibą w kraju będącym odbiorcą wywożonego towaru. Oświadczenie musi zawierać informacje o przewidywanej ilości i jakości danego towaru, terminie dostawy oraz warunkach cenowych. Państwo Członkowskie niezwłocznie przekazuje kopię oświadczenia Komisji w celu informacyjnym.

2. W przypadkach ustanowionych w ust. 1 zainteresowana strona składa do właściwego organu wniosek o udzielenie pozwolenia na wywóz, do którego dołączony jest wniosek o ustalenie z góry refundacji wywozowej lub podatku wywozowego stosowanego w dniu złożenia tego wniosku wobec danego miejsca przeznaczenia, wraz z informacjami szczegółowymi określającymi minimalne i maksymalne ilości towaru, które zamierza wywieźć, jak również minimalny i maksymalny okres potrzebny do dokonania przewidywanego wywozu. Jednakże minimalna ilość nie może być mniejsza niż 75 000 ton w przypadku pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, żyta, jęczmienia, kukurydzy, mąki pszennej, mąki żytniej oraz produktów objętych kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53, zawierających wagowo mniej niż 50 % przetworów mlecznych, oraz 15 000 ton w przypadku kaszy i kaszki z pszenicy durum i ryżu. Nie naruszając przepisów art. 15 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, takim wnioskom nie towarzyszą zabezpieczenia.

W przypadku wywozu do Państwa AKP lub kilku państw w obrębie grup Państw AKP określonych w załączniku III, minimalna ilość przewidziana w akapicie pierwszym zostaje obniżona do:

a) 20 000 ton w przypadku pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, żyta, jęczmienia, kukurydzy, mąki pszennej, mąki żytniej oraz produktów objętych kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53 zawierających wagowo mniej niż 50 % przetworów mlecznych; oraz

b) 5000 ton w przypadku kaszy i kaszki z pszenicy durum oraz ryżu.

We wnioskach dotyczących kilku państw w obrębie grupy Państw AKP, powinny być wymienione nazwy wszystkich krajów przeznaczenia.

3. Państwo Członkowskie, w którym właściwy organ otrzymujący wnioski, rozpatruje te wnioski w szczególności pod względem ilości i gospodarczych następstw planowanego wywozu, jak również konkretnych możliwości jego realizacji, a w przypadku gdy wnioski kwalifikują się do zatwierdzenia, informuje o tym Komisję, która podejmuje decyzję zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 23 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 lub w art. 22 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95. W przypadku przyjęcia wniosku Komisja ustala przede wszystkim termin, w którym zainteresowany powinien przedłożyć zamówienie właściwemu organowi. Ten ostatni informuje ubiegającego się o pozwolenie o decyzji Komisji.

4. W przypadku gdy termin ważności ustalony dla pozwolenia jest taki sam jak termin wnioskowany, wnioskodawca, w terminie ustanowionym w ust. 3, składa właściwemu organowi podpisany oryginał zamówienia, wraz z kopią. Zamówienie określa przynajmniej objętą nim ilość, która musi mieścić się w granicach minimalnych i maksymalnych ilości wskazanych we wniosku o wydanie pozwolenia, miejsce przeznaczenia, okres, w którym należy przeprowadzić wywóz (który musi mieścić się w ramach wskazanego minimalnego i maksymalnego okresu), cenę ustaloną za czas trwania zamówienia i terminy płatności. Pozwolenie jest wówczas wydawane po wpłaceniu zabezpieczenia przewidzianego w art. 9 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 lub art. 9 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95. Państwo przeznaczenia (lub państwa wchodzące w skład tej samej grupy) wymienione są w sekcji 7 pozwolenia, które zobowiązuje eksportera do wywozu towaru do tego państwa lub państw. Jednakże w granicach 10 % ilości towaru wskazanych w pozwoleniu może być dostarczona na mocy umowy do innego państwa, które wchodzi w skład grupy państw wymienionych w załączniku III.

W przypadku gdy wnioskodawca nie może zawrzeć takiej umowy, informuje o tym właściwy organ w wyznaczonym terminie do przedstawienia umowy; pozwolenie nie jest wydawane.

5. Z wyjątkiem przypadku siły wyższej, pozwolenie nie jest wydawane, jeżeli wnioskodawca nie przestrzega przepisów ust. 4.

6. W przypadku gdy ustalony okres ważności różni się od wnioskowanego, lecz jest dłuższy niż ustanowiony w art. 7, stosuje się ust. 4 i 5 niniejszego artykułu. Jednakże wnioskodawca może, w terminie wyznaczonym na dostarczenie umowy, wycofać swój wniosek o wydanie pozwolenia.

7. W przypadku odmowy przedłużenia terminu ważności przewidzianego w art. 7, pozwolenie nie jest wydawane.

8. Pozwolenia wydane na warunkach przewidzianych w niniejszym artykule nie podlegają przepisom art. 8 ust. 1.

Artykuł 12

Zabezpieczenia pozwoleń na produkty wymienione w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 oraz art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 wynoszą:

a) 1 EUR za tonę w przypadku pozwoleń na wywóz, do których nie stosuje się przepisów art. 10 ust. 4 tiret czwarte rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 lub w przypadku produktów objętych rozporządzeniem (EWG) nr 3072/95 i 5 ECU za tonę w przypadku pozwoleń na wywóz bez refundacji:

i) na produkt, na który w dniu złożenia wniosku nie ustalono refundacji lub należności celnej wywozowej;

ii) na produkt, na który nie ustalono refundacji lub należności celnej wywozowej z góry;

iii) wydanych na podstawie art. 8 ust. 2 niniejszego rozporządzenia;

aa) 30 EUR za tonę, w drodze odstępstwa od lit. a), w odniesieniu do produktów objętych kodami CN 100620 i 100630 w przypadku pozwoleń na przywóz;

b) w przypadku pozwoleń na przywóz, wobec których stosuje się art. 10 ust. 4 tiret czwarte rozporządzenia (EWG) nr 1766/92:

i) 15 EUR za tonę w odniesieniu do produktów objętych kodami CN 0709 90 60, 0712 90 19, 1001 10 00, 1001 90 91, 1001 90 99, 1002 00 00, 1003 00, 1004, 1005 10 90, 1005 90 00, 1007 00 oraz 1008;

ii) 5 EUR za tonę w odniesieniu do innych produktów;

c) 45 EUR za tonę w odniesieniu do produktów wymienionych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3072/76 w przypadku pozwoleń na wywóz.

W przypadku wywozu do Państw AKP realizowanych na podstawie pozwolenia o specjalnym terminie ważności zgodnie z art. 11, zabezpieczenie to ustala się w wysokości 12 EUR za tonę;

d) 20 ECU za tonę w odniesieniu do produktów wymienionych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/76 w przypadku pozwoleń na wywóz.

Jednakże w przypadku pozwoleń wydanych z refundacją zgodnie z art. 7 ust. 3 zabezpieczenie to wynosi 24 EUR za tonę.

W przypadku wywozu do Państw AKP realizowanych na podstawie pozwolenia o specjalnym terminie ważności zgodnie z art. 11, zabezpieczenie to wynosi 12 EUR za tonę.

Artykuł 13

W przypadku gdy termin ważności pozwolenia zostaje przedłużony na podstawie art. 41 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, stosowana jest kwota korygująca obowiązująca w dniu złożenia wniosku o wydanie pozwolenia na wywóz w ciągu ostatniego miesiąca normalnej ważności pozwolenia.

Ponadto refundacja wywozowa jest korygowana zgodnie z przepisami art. 14.

Artykuł 14

1. Refundacje stosowane na podstawie art. 13 ust. 5 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 do produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) wspomnianego rozporządzenia, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, są korygowane w okresie od sierpnia do maja tego samego roku gospodarczego o kwotę równą miesięcznej podwyżce stosowanej w odniesieniu do ceny interwencyjnej wyznaczonej na dany rok gospodarczego.

W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo refundacje te są korygowane w okresie od listopada jednego roku gospodarczego do sierpnia następnego roku gospodarczego o kwotę równą miesięcznej podwyżce stosowanej w odniesieniu do cen interwencyjnych ustalonych na dany rok gospodarczy.

Pierwszej korekty dokonuje się pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym został złożony wniosek. Kolejne korekty dokonywane są co miesiąc.

W przypadku produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, refundacje korygowane zgodnie z akapitem pierwszym i obowiązujące w maju obowiązują również w czerwcu. W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo, refundacje korygowane zgodnie z akapitem drugim i obowiązujące w sierpniu obowiązują również we wrześniu.

2. Korekta określona w ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy kwota refundacji jest równa zero.

3. W przypadku gdy termin ważności pozwoleń upływa po zakończeniu roku gospodarczego, a wywóz ma miejsce w kolejnym roku gospodarczym, refundacje do produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit a) i b) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 z wyłączeniem wszelkich podwyżek miesięcznych, określonych w ust. 1, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, zostają obniżone w związku z rozbiciem ceny na dwa lata gospodarcze. Rozbicie ceny następuje w dniu 1 lipca i oznacza:

a) różnicę między cenami interwencyjnymi za ryż niełuskany bez jakichkolwiek miesięcznych podwyżek cen za poprzedni i nowy rok gospodarczy, oraz

b) kwotę równą miesięcznej podwyżce, pomnożonej przez liczbę miesięcy, które upłynęły od sierpnia do miesiąca, w którym złożono wniosek o wydanie pozwolenia włącznie.

W przypadku gdy rozbicie ceny jest większe niż dana refundacja, skorygowana refundacja zostaje obniżona do zera.

Refundacje obniżane w związku z rozbiciem ceny są zwiększane począwszy od miesiąca sierpnia nowego roku gospodarczego zgodnie z zasadami ustanowionymi w ust. 1 o kwotę miesięcznej podwyżki obowiązującej w nowym roku gospodarczym.

4. W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo, reguły dotyczące korekty, wymienione w pierwszym i drugim akapicie stosuje się mutatis mutandis z zastrzeżeniem następujących wyjątków:

a) za koniec roku gospodarczego uważa się dzień 30 września,

b) wspomniane wyżej rozbicie ceny pojawia się dnia 1 października zamiast dnia 1 lipca,

c) miesiąc sierpień zastępuje się miesiącem listopad;

d) miesięczne podwyżki są tymi, które stosuje się w danych latach gospodarczych.

Artykuł 15

1. W przypadku produktów, wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. c) i d) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 i art. 1 lit. c) rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 kwota będąca efektem każdej z korekt, wymienionych w art. 14 ust. 1 i 3 niniejszego rozporządzenia jest pomnożona przez współczynnik przetworzenia obowiązujący w odniesieniu do danego produktu.

2. Kwota refundacji stosowanej zgodnie z art. 13 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 dla produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) tego rozporządzenia, jest korygowania w miesiącach od października do lipca przez kwotę równą miesięcznej podwyżce ceny interwencyjnej za ryż niełuskany ustalonej na ten rok gospodarczy, oparty na etapie przetworzenia oraz odpowiednim współczynniku przetworzenia.

Pierwszej korekty należy dokonać pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po tym, w którym złożono wniosek o pozwolenie. Kolejne korekty dokonywane są co miesiąc.

3. Korekta przewidziana w ust. 2 nie ma zastosowania w przypadku gdy kwota refundacji jest równa zero.

4. W przypadku gdy termin ważności pozwolenia upływa po zakończeniu roku gospodarczego oraz wywóz ma miejsce w kolejnym roku gospodarczym, refundacje wywozowe, z wyłączeniem podwyżek miesięcznych, określonych w ust. 2, zostają obniżone w związku z rozbiciem ceny interwencyjnej ryżu niełuskanego na dwa lata gospodarcze, w oparciu o stadium przetworzenia i obowiązujący współczynnik przetworzenia.

To rozbicie ceny ma miejsce w dniu 1 września i jest określane jako:

a) różnica między ceną interwencyjną za ryż niełuskany bez jakichkolwiek miesięcznych podwyżek cen za poprzedni i nowy rok gospodarczy,

b) kwota równa miesięcznej podwyżce pomnożona przez liczbę miesięcy, jakie upłynęły od października do miesiąca, w którym złożono wniosek o wydanie pozwolenia, włącznie.

Wymienione dwa czynniki należy skorygować współczynnikiem przetworzenia, stosowanym w czasie wywozu produktu.

W przypadku gdy rozbicie ceny jest większe niż dana refundacja, skorygowana refundacja zostaje obniżona do zera.

Refundacje zostają zmniejszone o kwoty wynikające z powyższych lit. a) i b) na podstawie etapu mielenia i mogą zostać zwiększone od października nowego roku gospodarczego przez miesięczne podwyżki odnoszące się do nowego roku gospodarczego, zgodnie z przepisami określonymi w ust. 2.

Artykuł 16

1. W odniesieniu do pozwoleń na wywóz Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję:

a) każdego dnia roboczego:

i) o wszystkich wnioskach o wydanie pozwolenia lub o braku takich wniosków;

ii) o wnioskach o wydanie pozwoleń, określonych w art. 49 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000, złożonych w dniu roboczym poprzedzającym dzień powiadomienia;

iii) o ilościach, na które wydano pozwolenia w wyniku wniosków o wydanie pozwolenia, określonych w art. 49 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000;

b) przed 15 dniem każdego miesiąca w odniesieniu do miesiąca poprzedniego:

i) o ilościach, na które wystawione zostały pozwolenia na pomoc żywnościową;

ii) o ilościach, objętych pozwoleniami wydanymi, lecz nie wykorzystanymi, oraz o refundacji lub podatku wywozowym według kodu;

iii) o ilościach, wobec których nie stosuje się art. 8 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, a na które pozwolenia zostały wydane;

c) raz na rok gospodarczy, najpóźniej do dnia 30 kwietnia, o dokładnych ilościach wykorzystanych na podstawie pozwoleń z uwzględnieniem tolerancji przewidzianych w art. 8 ust. 4 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

Powiadomienia o wnioskach oraz ilościach, określone w pierwszym akapicie muszą wymieniać:

a) ilość odpowiadającą każdemu 12-cyfrowemu kodowi produktu nomenklatury produktów rolnych do celów refundacji wywozowych. W przypadku wydania pozwolenia obejmującego więcej niż jeden kod 12-cyfrowy, podaje się tylko pierwszy kod.

b) ilość odpowiadającą każdemu kodowi rozbitą ze względu na miejsca przeznaczenia, w przypadku gdy refundacja lub podatek wywozowy jest zróżnicowany w zależności od miejsca przeznaczenia.

2. [1] W związku z wydanymi pozwoleniami na przywóz państwa członkowskie przekazują codziennie informację o ilościach objętych pozwoleniami według pochodzenia i kodów produktów, a w odniesieniu do pszenicy zwyczajnej według klasy jakości. Pochodzenie wskazuje się również w powiadomieniach o pozwoleniach na przywóz ryżu.

Artykuł 17

Rozporządzenie (EWG) nr 1162/95 traci moc.

Stosuje się je wobec pozwoleń wydanych przed wejściem niniejszego rozporządzenia w życie.

Odniesienia do uchylonego rozporządzenia traktowane są tak, jak odniesienia do niniejszego rozporządzenia i odczytywane są zgodnie z tabelą korelacji w załączniku VI.

Artykuł 18

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 lipca 2003 r.

[1] Art. 16 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 830/2006 z dnia 2 czerwca 2006 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1342/2003 w odniesieniu do przywozu zbóż oraz ryżu (Dz.Urz.UE L 150 z 03.06.2006, str. 3). Zmiana weszła w życie 1 lipca 2006 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2006-06-30 do 2006-06-30

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1766/92 z dnia 30 czerwca 1992 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż (1), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1104/2003 (2), w szczególności jego art. 9 ust. 2 oraz art. 13 ust. 11,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 3072/95 z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku ryżu (3), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 411/2002 (4), w szczególności jego art. 9 ust. 2 oraz art. 13,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1162/95 z dnia 23 maja 1995 r. ustanawiające specjalne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz zbóż i ryżu (5) zostało kilkakrotnie zasadniczo zmienione (6). W interesie jasności i do celów praktycznych wspomniana dyrektywa powinna zostać skodyfikowana.

(2) Z punktu widzenia działań charakterystycznych dla handlu zbożami i ryżem, należy stworzyć przepisy dalszych reguł lub odstępujące od rozporządzenia Komisji (EWG) nr 1291/2000 z dnia 9 czerwca 2000 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (7), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 325/2003 (8).

(3) W przypadku ogłoszeń o przetargu na wywóz zapasów interwencyjnych, pozwolenia powinny określać ilości i miejsca przeznaczenia, w odniesieniu do których zostały wydane pozwolenia, oraz należy wprowadzić przepisy dotyczące umieszczenia specjalnych danych szczegółowych w pozwoleniu na wywóz, w szczególności w przypadku ogłoszeń o przetargu na refundacje wywozowe, wywozu mieszanek paszowych na bazie zboża oraz wcześniejszego ustalenia podatków wywozowych.

(4) Terminy obowiązywania pozwoleń na przywóz i wywóz różnych produktów powinny zostać ustalone zgodnie z wymogami rynkowymi oraz potrzebami racjonalnego zarządzania. Z punktu widzenia konkurencji na światowym rynku, na wywóz słodu należy przyznawać szczególnie długie terminy ważności, jednakże wygasające w dniu 30 września w przypadku pozwoleń wydanych przed dniem 1 lipca, aby zobowiązania wywozowe nie wchodziły w życie na nowy rok gospodarczy, przed rozpoczęciem zbiorów jęczmienia.

(5) Z punktu widzenia ryzyka wydawania pozwoleń wyłącznie na duże ilości, należy określić trzydniowy termin potrzebny na rozpatrzenie wniosku, który musi upłynąć, zanim zostanie wydane jakiekolwiek pozwolenie na wszelkie zboża oraz większość przetworzonych produktów zbożowych, inne niż na wywóz, na wywóz w celach niehandlowych w związku z dostarczaniem wspólnotowej lub krajowej pomocy żywnościowej, a także niektóre dostawy agencji humanitarnych.

(6) Decyzja Komisji o nieprzyznawaniu certyfikatu eksportowego na koniec trzydniowego terminu na rozpatrzenie może jednakże w niektórych przypadkach zakłócić ciągłość dostaw produktów, których regularne dostawy są niezbędne. Podmiotom gospodarczym składającym takie żądania należy umożliwić uzyskanie pozwolenia na wywóz bez refundacji, pod warunkiem że do takich pozwoleń zostają dołączone specjalne warunki ich wykorzystania.

(7) Niektóre przepisy art. 49 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 dotyczące wniosków o pozwolenia na wywóz niektórych produktów w związku z ogłoszeniami o przetargu zorganizowanym w państwach trzecich przywozu powinny być bardziej zaostrzone i tym samym bardziej dostosowane do praktyki handlowej w handlu zbożami.

(8) Z punktu widzenia konkurencji na światowym rynku zbóż i ryżu, należy ustanowić przepisy na przyznawanie pozwoleń na przywóz głównych produktów, zawierających pszenicę durum, ze specjalnymi terminami ważności i na stosunkowo duże ilości minimalne, o korzystniejszych ilościach minimalnych na wywóz do Państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP). Pozwolenia należy przyznawać zgodnie z niektórymi warunkami dodatkowymi dotyczącymi w szczególności, przedłożenia w określonym terminie zamówienia dostawy we właściwej agencji.

(9) Należy ustalić kwotę zabezpieczenia wnoszonego w przypadku pozwoleń na przywóz i wywóz, różnicując te kwoty według grup produktów zgodnie z ewentualnymi wahaniami refundacji lub podatku wywozowego w okresie ważności pozwolenia, przy czym dostawy dla krajów AKP są traktowane preferencyjnie.

(10) Należy określić stosowane refundacje wywozowe, w przypadku gdy termin ważności pozwoleń zostaje przedłużony wskutek działania siły wyższej na podstawie art. 41 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Niniejsze rozporządzenie ustanawia specjalne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz lub wywóz wprowadzonego zgodnie z:

a) art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92;

b) art. 9 rozporządzenia (WE) nr 3072/95.

Artykuł 2

1. W przypadku gdy wnioski o wydanie pozwolenia na wywóz zostają złożone w związku z przetargiem zgodnie z art. 7 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2131/93 (9), pozwolenie jest wystawiane tylko na ilości, na które wnioskodawca zawarł umowy.

Pozwolenia na wywóz są ważne na ilość nieprzekraczającą tej, którą podano w sekcji 17. W sekcji 19 wpisuje się „0”.

2. W sekcji 7 wniosku o udzielenie pozwolenia na wywóz przewidzianego w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2131/93 podaje się właściwe miejsce przeznaczenia. Posiadacz pozwolenia zobowiązany jest do wywozu danych produktów do tego miejsca przeznaczenia.

Przez miejsce przeznaczenia należy rozumieć wszystkie państwa, w stosunku do których stosowana jest taka sama stawka refundacji wywozowej lub podatku wywozowego.

Artykuł 3

1. W przypadku gdy refundacje wywozowe ustala się w drodze przetargu, w sekcji 22 pozwolenia wpisuje się cyframi i słownie stawki refundacji wywozowej figurującej w oświadczeniu o udzieleniu zamówienia. Stawka ta jest wyrażona w euro i poprzedza ją następująca informacja:

– Tipo de la restitución de base a la exportación adjudicado

– Nabídková výše pro základní vývozní náhradu

– Tilslagssats for basiseksportrestitutionen

– Zugeschlagener Satz der Grundausfuhrerstattung

– Pakkumiskutsega kinnitatud eksporditoetus

– Ποσοστό της κατακυρωθείσας επιστροφής βάσεως κατά την εξαγωγή

– Tendered rate of basic export refund

– Taux de la restitution de base ŕ l'exportation adjugé

– Az alap export-visszatérítés megítélt hányada

– Tasso della restituzione di base all'esportazione aggiudicato

– Pagrindinės eksporto grąžinamosios išmokos dydis

– Pamata izvešanas kompensācijas likme

– Rata aġġudikata ta' rifużjoni bażika fuq l-esportazzjoni

– Gegunde basisrestitutie bij uitvoer

– Przyznana stawka podstawowej refundacji wywozowej

– Taxa de restituiçăo de base ŕ exportaçăo adjudicada

– Základná sadzba vývoznej náhrady ustanovená v rámci výberového konania

– Dodatna stopnja dajatve na osnovi izvoznih nadomestil

– Tarjouskilpailutetun perusvientituen määrä

– Anbudssats för exportbidrag.

2. W przypadku gdy podatek wywozowy jest ustalony na podstawie oferty przetargowej, w sekcji 22 pozwolenia wpisuje się cyframi i słownie stawki podatku widniejącego w oświadczeniu o udzieleniu zamówienia. Stawka ta jest wyrażona w euro i poprzedza ją następująca informacja:

– Tipo del gravamen a la exportación adjudicado

– Nabídková výše vývozního cla

– Tilslagssats for eksportafgiften

– Zugeschlagener Satz der Ausfuhrabgabe

– Pakkumiskutsega kinnitatud ekspordimaks

– Ύψος φόρου κατά την εξαγωγή

– Tendered rate of export tax

– Taux de la taxe à l'exportation adjugé

– Az exportadó megítélt mértéke

– Aliquota della tassa all'esportazione aggiudicata

– Eksporto muito mokesčio dydis

– Izvešanas muitas nodevas likme

– Rata aġġudikata ta' taxxa fuq l-esportazzjoni

– Gegunde belasting bij uitvoer

– Przyznana stawka podatku eksportowego

– Taxa de exportação adjudicada

– Vývozný poplatok ustanovený v rámci výberového konania

– Dodatna stopnja dajatve za izvozno pristojbino

– Tarjouskilpailutetusta viennistä kannettavan maksun määrä

– Anbudssats för exportavgift.

Artykuł 4

1. Nie naruszając przepisów art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, dla produktów objętych kodami CN 1101 00 15, 1102 20, 1103 11 10 i 1103 13 wnioski o pozwolenia na wywóz mogą zawierać produkty objęte dwoma sąsiadującymi ze sobą kolejnymi pozycjami, oznaczonymi dwunastoma cyframi, wyżej wymienionych podpozycji.

Stosuje się następujące kategorie produktów w rozumieniu art. 14 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000:

kategoria 1:

1108 11 00 9200,1108 11 00 9300

kategoria 2:

1108 12 00 9200,1108 12 00 9300

kategoria 3:

1108 13 00 9200,1108 13 00 9300

kategoria 4:

1108 19 10 9200,1108 19 10 9300

kategoria 5:

1702 30 51 9000,1702 30 91 9000,1-702 90 50 9100

kategoria 6:

1702 30 59 9000,1702 30 99 9000,1-702 40 90 9000,1702 90 50 9900,21-06 90 55 9000

kategoria 7:

1006 20 11 9000, 1006 20 13 9000, 1006 20 15 9000, 1006 20 92 9000, 1006 20 94 9000, 1006 20 96 9000

kategoria 8:

1006 30 21 9000, 1006 30 23 9000, 1006 30 25 9000, 1006 30 42 9000, 1006 30 44 9000, 1006 30 46 9000

kategoria 9:

1006 30 61 9100, 1006 30 63 9100, 1006 30 65 9100, 1006 30 92 9100, 1006 30 94 9100, 1006 30 96 9100

kategoria 10:

1006 30 61 9900, 1006 30 63 9900, 1006 30 65 9900, 1006 30 92 9900, 1006 30 94 9900, 1006 30 96 9900

 

 

12-cyfrowe podpodziały widniejące na wniosku zostają umieszczone na pozwoleniu na wywóz.

2. Nie naruszając przepisów art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, na produkty objęte kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53, zawierające wagowo mniej niż 50 % przetworów mlecznych, wnioski o pozwolenie na wywóz przedstawiają:

a) w sekcji 15 opis produktu i jego 12-cyfrowy kod; w przypadku produktów dających się przyporządkować do dwóch lub więcej sąsiednich podpozycji, eksporter może zastosować 12-cyfrową nomenklaturę refundacji, w takim przypadku zostanie to zaznaczone w sekcji 15; preparaty wykorzystywane jako pasza dla zwierząt objęta rozporządzeniem (WE) nr 1517/95;

b) w sekcji 16 numer referencyjny „2309”;

c) w sekcji 17 i 18 ilość mieszanek paszowych, które muszą zostać wywiezione;

d) w sekcji 20 zawartość produktów zbożowych, którą mają zawierać mieszanki paszowe, jeżeli jest ona znana, należy wprowadzić rozróżnienie między kukurydzą i innymi zbożami; oznacza to, że jeżeli stosuje się przepis lit. a) o wypełnieniu sekcji 15, należy wprowadzić nawias przedstawiający ilości kukurydzy i innych zbóż zawartych w paszy.

Informacje zamieszczone we wniosku są zawarte w pozwoleniu na wywóz.

Artykuł 5

Do celów art. 15 akapit drugi rozporządzenia Komisji (WE) nr 1501/95 (10) oraz art. 16 ust. 10 rozporządzenia (WE) nr 3072/95, sekcja 22 pozwolenia na wywóz zawiera jeden z następujących wpisów:

– Gravamen a la exportación no aplicable

– Vývozní clo se nepoužije

– Eksportafgift ikke anvendelig

– Ausfuhrabgabe nicht anwendbar

– Ekspordimaksu ei kohaldata

– Μη εφαρµοζόµενος φόρος κατά την εξαγωγή

– Export tax not applicable

– Taxe à l'exportation non applicable

– Exportadó nem alkalmazandó

– Tassa all'esportazione non applicabile

– Eksporto muitas netaikytinas

– Izvešanas muita netiek piemērota

– Uitvoerbelasting niet van toepassing

– Podatku eksportowego nie stosuje się

– Taxa de exportação não aplicável

– Vývozný poplatok sa neuplatňuje

– Izvozni davek ni sprejemljiv

– Vientimaksua ei sovelleta

– Exportavgift icke tillämplig.

Artykuł 6

1. Pozwolenia na przywóz produktów wymienionych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 i art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 są ważne od daty ich wydania na podstawie art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000 do końca terminów ważności ustanowionych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

2. W przypadku gdy ustanowiony jest specjalny termin ważności pozwoleń na przywóz towarów pochodzących i przywożonych z niektórych państw trzecich, w sekcji 7 i 8 wniosków o wydanie pozwolenia oraz pozwoleń wymienione jest państwo lub państwa przywozu i pochodzenia. Pozwolenia zobowiązują do przywozu z tego państwa lub z tych państw.

Artykuł 7

1. Pozwolenia na wywóz produktów wymienionych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 i w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 zachowują ważność od daty ich wydania na podstawie art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000 do końca terminów ważności ustanowionych w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

2. Nie naruszając przepisów ust. 1, termin ważności pozwoleń na wywóz dotyczących produktów objętych kodami CN 1702 30, 1702 40, 1702 90 oraz 2106 90, w odniesieniu do których składane są wnioski do dnia 25 czerwca każdego roku gospodarczego, upływa dnia 30 czerwca. W przypadku wniosków składanych w okresie od dnia 26 czerwca danego roku gospodarczego do dnia 30 września kolejnego roku gospodarczego, pozwolenia na wywóz dla wyżej wymienionych produktów są ważne przez trzydzieści dni, po dacie ich wydania, w rozumieniu art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

Celne formalności wywozowe dla pozwoleń określonych w akapicie pierwszym muszą zostać zakończone do dnia 30 czerwca każdego roku gospodarczego w odniesieniu do wniosków złożonych do dnia 25 czerwca. Dla takich wniosków złożonych w okresie między dniem 26 czerwca a dniem 30 września kolejnego roku gospodarczego, formalności celne wywozowe muszą być wykonane nie później niż w terminie 30 dni po dacie ich wydania.

Takie terminy ostateczne stosuje się również wobec formalności, określonych w art. 30 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/1999 (11), w odniesieniu do produktów objętych pozwoleniami, zgodnie z uzgodnieniami ustanowionymi rozporządzeniem Rady (EWG) nr 565/80 (12).

W sekcji 22 licencji zostaje wpisane:

– Limitación establecida en apartado 2 del artículo 7 del Reglamento (CE) n° 1342/2003

– Omezení dle čl. 7 ods. 2 nařízení (ES) č. 1342/2003

– Begrænsning, jf. artikel 7, stk. 2, i forordning (EF) nr. 1342/2003

– Kürzung der Gültigkeitsdauer nach Artikel 7 Absatz 2 der Verordnung (EG) Nr. 1342/2003

– Piirang vastavalt määruse (EÜ) nr 1342/2003 artikli 7 lõikele 2

– Περιορισµός που προβλέπεται στο άρθρο 7 παράγραφος 2 του κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 1342/2003

– Limitation provided for in Article 7(2) of Regulation (WE) No 1342/2003

– Limitation prévue à l'article 7, paragraphe 2, du règlement (CE) n° 1342/2003

– Az 1342/2003/EK rendelet 7. cikk (2) bek. szerinti korlátozás

– Limitazione prevista all'articolo 7, paragrafo 2, del regolamento (CE) n. 1342/2003

– Apribojimai numatyti reglamento (EB) Nr. 1342/2003 7 straipsnio 2 dalyje

– Ierobežojumi noteikti regulas (EK) Nr. 1342/2003 7. panta 2. daļā

– Limitazzjoni masuba fl-Artikolu 7(2) smoła-Regolament (KE) Nru 1342/2003

– Beperking als bepaald in artikel 7, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1342/2003

– Ograniczenie przewidziane w art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1342/2003

– Limitação estabelecida no n.° 2 do artigo 7.° do Regulamento (CE) n.° 1342/2003

– Obmedzenie v súlade s článkom 7 odsek 2 nariadenia (ES) č. 1342/2003

– Omejitev določena v členu 7(2) Uredbe (ES) št. 1342/2003

– Asetuksen (EY) N:o 1342/2003 7 artiklan 2 kohdassa säädetty rajoitus

– Begränsning enligt artikel 7.2 i förordning (EG) nr 1342/2003.

3. Nie naruszając przepisów ust. 1, na wniosek podmiotu gospodarczego pozwolenia na wywóz produktów objętych kodami CN 1107 10 19, 1107 10 99 i 1107 20 00 są ważne od daty ich wydania na podstawie art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000 do:

a) dnia 30 września bieżącego roku kalendarzowego, jeżeli zostały wydane w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 30 kwietnia,

b) końca jedenastego miesiąca od daty wydania pozwolenia, jeżeli zostały wydane w okresie od dnia 1 lipca do dnia 31 października,

c) dnia 30 września następnego roku kalendarzowego, jeżeli zostały wydane w okresie od dnia 1 listopada do dnia 31 grudnia.

W powyższych przypadkach, nie naruszając przepisów art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000, prawa wynikające z pozwoleń określonych w niniejszym ustępie nie podlegają przeniesieniu.

4. W przypadku gdy nie została ustalona refundacja lub podatek wywozowy, pozwolenia na wywóz produktów określonych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 oraz art. 1 rozporządzenia (WE) nr 3072/95 są ważne przez okres 60 dni od daty wydania.

Artykuł 8

1. Pozwolenia na wywóz produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a)– c) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 oraz w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 3072/95 oraz dla produktów objętych kodami CN 1102 20 10, 1102 20 90, 1103 13 10, 1103 13 90, 1103 20 20, 1104 29 05, 1104 22 98, 1104 23 10, 1108 11 00, 1108 12 00, 1108 13 00, 1109 00 00, 1702 30 51, 1702 30 91, 1702 30 99, 1702 40 90, 1702 90 50, 1702 90 79, 2106 90 55, 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53, wymienionych w rozporządzeniu (EWG) nr 1766/92 zostaną wydane w trzecim dniu roboczym po złożeniu wniosku, o ile w międzyczasie nie podjęto specjalnych środków.

Komisja może podjąć decyzję o nieuwzględnieniu wniosków.

Akapit pierwszy nie ma zastosowania do pozwoleń wydanych w związku z ogłoszeniami o przetargu lub do pozwoleń określonych w art. 16 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, które są wydawane do celów operacji pomocy żywnościowej w rozumieniu art. 10 ust. 4 Porozumienia w sprawie rolnictwa zawartego w ramach Rundy Urugwajskiej wielostronnych negocjacji handlowych (13). Okres badania nie ma zastosowania do wydawania pozwoleń na wywóz w przypadku gdy wniosek dotyczący ilości 20 ton lub mniej zostaje złożony przez agencję humanitarną bez towarzyszącego wniosku o refundację.

2. Bez uszczerbku dla przepisów art. 16 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92, na wniosek podmiotów gospodarczych, pozwolenia na wywóz bez refundacji zostają wydane w dniu złożenia wniosków, z wyjątkiem przypadków gdy należność celną wywozową stosuje się wobec przedmiotowego produktu w dniu złożenia.

W przypadku gdy w momencie wywozu została ustalona należność celna wywozowa na produkty objęte pozwoleniami wydanymi w zastosowaniu akapitu pierwszego, taka należność ma zastosowanie.

Takie pozwolenia na wywóz są ważne przez 60 dni od daty ich wydania.

W sekcji 22 pozwolenia wprowadza się jeden z następujących wpisów:

– Limitación establecida en el apartado 2 del artículo 8 del Reglamento (CE) n° 1342/2003

– Omezení dle čl. 8 ods. 2 nařízeníč. 1342/2003

– Begrænsning, jf. artikel 8, stk. 2, i forordning (EF) nr. 1342/2003

– Kürzung der Gültigkeitsdauer nach Artikel 8 Absatz 2 der Verordnung (EG) Nr. 1342/2003

– Piirang vastavalt määruse (EÜ) nr 1342/2003 artikli 8 lõikele 2

– Περιορισµός που προβλέπεται στο άρθρο 8 παράγραφος 2 του κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 1342/2003

– Limitation provided for in Article 8(2) of Regulation (EC) No 1342/2003

– Limitation prévue à l'article 8, paragraphe 2, du règlement (CE) n° 1342/2003

– Az 1342/2003/EK rendelet 8. cikk (2) bek. szerinti korlátozás

– Limitazione prevista all'articolo 8, paragrafo 2, del regolamento (CE) n. 1342/2003

– Apribojimai numatyti reglamento (EB) Nr. 1342/2003 8 straipsnio 2 dalyje

– Ierobežojumi noteikti regulas (EK) Nr. 1342/2003 8. panta 2. daļā

– Limitazzjoni masħuba fl-Artikolu 8(2) tar-Regolament (KE) Nru 1342/2003

– Beperking als bepaald in artikel 8, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1342/2003

– Ograniczenie przewidziane w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1342/2003

– Limitação estabelecida no n.° 2 do artigo 8.° do Regulamento (CE) n.° 1342/2003

– Obmedzenie v súlade s článkom 8 odsek 2 nariadenia (ES) č. 1342/2003

– Omejitev določena v členu 8(2) Uredbe (ES) št. 1342/2003

– Asetuksen (EY) N:o 1342/2003 8 artiklan 2 kohdassa säädetty rajoitus

– Begränsning enligt artikel 8.2 i förordning (EG) nr 1342/2003.

3. W przypadku gdy następuje szczególne odniesienie do niniejszego ustępu przy ustalaniu refundacji wywozowej lub podatku wywozowego na produkty wymienione w art. 1 ust. 1 lit. a)–c) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 oraz w art. 1 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 3072/95, do wniosku o wydanie pozwolenia na wywóz musi być dołączona kopia zamówienia. Zamówienie musi pochodzić od organu urzędowego w kraju przeznaczenia lub od przedsiębiorstwa prowadzącego działalność w tym kraju, a także musi wskazywać ilość objętą pozwoleniem oraz okres dostawy niewykraczający poza okres ważności pozwolenia. W stosunku do zamówień na mocy niniejszego artykułu nie można było wcześniej udzielać pozwoleń na wywóz. Dane Państwo Członkowskie sprawdza, czy wnioski o udzielenie pozwolenia spełniają warunki niniejszego ustępu i powiadamia Komisję w dniu ich wniesienia o ilości objętej przyjętymi wnioskami. Pozwolenia dotyczące tych wniosków są faktycznie wydawane dopiero trzeciego dnia roboczego od daty złożenia wniosku, pod warunkiem że Komisja nie podjęła uprzednio specjalnych środków.

Jeżeli wnioski o udzielenie pozwoleń na wywóz określone w akapicie pierwszym przekraczają ilości, jakie mogą być przeznaczone na wywóz oraz które zostały wskazane w rozporządzeniu ustalającym daną refundację lub podatek, Komisja może ustalić w terminie dwóch dni roboczych od złożenia wniosku jednolitą procentową obniżkę ilości towarów. Wniosek o udzielenie pozwolenia może być wycofany w terminie dwóch dni roboczych od daty opublikowania procentowej obniżki.

Nie naruszając przepisów art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, prawa wynikające z pozwoleń na przywóz nie są zbywalne.

W przypadku niezrealizowania zamówienia przez przywożącego nabywcę, podmiot gospodarczy może dokonać wywozu do innego kraju przeznaczenia, ale stosując wyłącznie refundację wywozową lub podatek wywozowy obowiązujący w dniu, w którym został pierwotnie wniesiony wniosek o udzielenie pozwolenia na wywóz do „innych państw trzecich”. W przypadku gdy w dniu złożenia pierwotnego wniosku o udzielenie pozwolenia nie obowiązuje żadna refundacja wywozowa lub podatek wywozowy w odniesieniu do „innych państw trzecich” , można przyjąć rozwiązanie ad hoc zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 23 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92.

Artykuł 9

1. Ustępy 2–6 stosuje się do wywozu do państw trzecich określonego w załączniku IV oraz w odniesieniu do produktów wymienionych w tym załączniku.

2. Wywóz określony w ust. 1 podlega obowiązkowi przedłożenia właściwym władzom odnośnych państw trzecich poświadczonej kopii pozwolenia na wywóz, wydanego zgodnie z art. 8 ust. 2 oraz z niniejszym artykułem oraz właściwie potwierdzonej kopii deklaracji wywozowej dotyczącej każdego kontyngentu. Towary nie mogą być wcześniej wywożone do innego państwa trzeciego.

3. Deklaracja określona w ust. 2 obejmuje:

a) w rubryce 7 nazwę kraju przywozu lub odnośnych państw;

b) w rubryce 15 opis towarów zgodnie z Nomenklaturą Scaloną;

c) w rubryce 16 8-cyfrowy kod Nomenklatury Scalonej oraz ilość każdego produktu, określonego w rubryce 15, w tonach;

d) w rubryce 17 i 18 całkowitą ilość produktów określonych w rubryce 16;

e) w rubryce 20, jeden z następujących wpisów:

– Exportación conforme al artículo 9 del Reglamento (CE) n° 1342/2003

– Vývoz v souladu s čl. 9 nařízení (ES) č. 1342/2003

– Udførsel i overensstemmelse med artikel 9 i forordning (EF) nr. 1342/2003

– Ausfuhr in Übereinstimmung mit Artikel 9 der Verordnung (EG) Nr. 1342/2003

– Eksport vastavalt määruse (EÜ) nr 1342/2003 artiklile 9

– Περιορισµός που προβλέπεται στο άρθρο 9 του κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 1342/2003

– Export in accordance with Article 9 of Regulation (EC) No 1342/2003

– Exportation conformément à l'article 9 du règlement (CE) n° 1342/2003

– Az 1342/2003/EK rendelet 9. cikkével összhangban bonyolított export

– Esportazione in conformità all'articolo 9 del regolamento (CE) n. 1342/2003

– Eksportas vadovaujantis reglamento (EB) Nr. 1342/2003 9 straipsniu

– Izvešana saskaņā ar regulas (EK) Nr. 1342/2003 9. pantu

– Esportazzjoni b'mod konformi ma' l-Artikolu 9 tar-Regolament (KE) Nru 1342/2003

– Uitvoer op grond van artikel 9 van Verordening (EG) nr. 1342/2003

– Wywóz w myśl art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1342/2003

– Exportação conforme o artigo 9.° do Regulamento (CE) n.° 1342/2003

– Vývoz v súlade s článkom 9 nariadenia (ES) č. 1342/2003

– Izvoz v skladu s členom 9 Uredbe (ES) št. 1342/2003

– Asetuksen (EY) N:o 1342/2003 9 artiklan mukainen vienti

– Export i överensstämmelse med artikel 9 i förordning (EG) nr 1342/2003;

f) w rubryce 22 do wyrazów przewidzianych w art. 8 ust. 2 dodaje się jeden z następujących wpisów:

– Sin restitución por exportación

– Žádná vývozní náhrada

– Uden eksportrestitution

– Ohne Ausfuhrerstattung

– Eksporditoetuseta

– Χωρίς επιστροφή κατά την εξαγωγή

– No export refund

– Sans restitution à l'exportation

– Export-visszatérítés nélkül

– Senza restituzione all'esportazione

– Eksporto grąžinamosios išmokos nėra

– Izvešanas kompensācijas nav

– Mingħajr rifużjoni fuq l-esportazzjoni

– Zonder uitvoerrestitutie

– Bez refundacji wywozowej

– Sem restituição à exportação

– Bez vývoznej náhrady

– Brez izvoznih nadomestil

– Ilman vientitukea

– Utan exportbidrag.

Pozwolenia są ważne wyłącznie w odniesieniu do produktów i ilości określonych w podany sposób.

4. Pozwolenia wydane na mocy niniejszego artykułu nakładają obowiązek wywozu do jednego z miejsc przeznaczenia wskazanych w rubryce 7.

5. Na wniosek zainteresowanej strony wydaje się uwierzytelniony odpis zatwierdzonego pozwolenia.

6. W pierwszy poniedziałek każdego miesiąca właściwe organy Państw Członkowskich powinny powiadomić Komisję o ilościach, na jakie zostały wydane pozwolenia w podziale według kodu CN.

Artykuł 10

1. W przypadku gdy wywóz zostaje dokonany w wyniku przetargu otwartego w państwie trzecim przywozu, pozwolenia na wywóz pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, żyta, jęczmienia, kukurydzy, ryżu, mąki pszennej i żytniej, kaszy i kaszki z pszenicy durum oraz produktów objętych kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53 o zawartości wagowej produktów mlecznych mniejszej niż 50 %, są ważne od daty ich wydania w rozumieniu art. 23 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 do dnia, w którym muszą być wypełnione zobowiązania wynikające z udzielenia zamówienia.

2. Termin ważności pozwolenia nie może przekraczać czterech miesięcy następujących po miesiącu, w którym wydano pozwolenie, na podstawie art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

3. Nie naruszając przepisów art. 49 ust. 3 akapit trzeci rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000, wniosek lub wnioski o udzielenie pozwolenia na wywóz nie mogą być składane wcześniej niż na cztery dni robocze przed terminem ostatecznym składania ofert, określonym w ogłoszeniu o przetargu.

4. Nie naruszając przepisów art. 49 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, maksymalny okres między ostatecznym terminem składania ofert a poinformowaniem organu wystawiającego przez ubiegającego się o pozwolenie o wyniku przetargu, tak jak przewidziano w art. 44 ust. 5 lit. a)–d) tego rozporządzenia, wynosi sześć dni roboczych.

Artykuł 11

1. W szczególnych przypadkach termin ważności pozwoleń na wywóz pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, żyta, jęczmienia, kukurydzy, ryżu, maki pszennej, mąki żytniej, kaszy i kaszki z pszenicy durum oraz produktów objętych kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53, zawierających wagowo mniej niż 50 % przetworów mlecznych, nie może być dłuższy niż przewidziany w art. 7 ust. 1, w przypadku gdy strona zainteresowana jest w trakcie przyjmowania zamówienia gwarantującego dłuższy okres. W tym celu zainteresowana strona przedstawia właściwemu organowi pisemne oświadczenie wydane przez urzędowy organ lub przedsiębiorstwo z siedzibą w kraju będącym odbiorcą wywożonego towaru. Oświadczenie musi zawierać informacje o przewidywanej ilości i jakości danego towaru, terminie dostawy oraz warunkach cenowych. Państwo Członkowskie niezwłocznie przekazuje kopię oświadczenia Komisji w celu informacyjnym.

2. W przypadkach ustanowionych w ust. 1 zainteresowana strona składa do właściwego organu wniosek o udzielenie pozwolenia na wywóz, do którego dołączony jest wniosek o ustalenie z góry refundacji wywozowej lub podatku wywozowego stosowanego w dniu złożenia tego wniosku wobec danego miejsca przeznaczenia, wraz z informacjami szczegółowymi określającymi minimalne i maksymalne ilości towaru, które zamierza wywieźć, jak również minimalny i maksymalny okres potrzebny do dokonania przewidywanego wywozu. Jednakże minimalna ilość nie może być mniejsza niż 75 000 ton w przypadku pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, żyta, jęczmienia, kukurydzy, mąki pszennej, mąki żytniej oraz produktów objętych kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53, zawierających wagowo mniej niż 50 % przetworów mlecznych, oraz 15 000 ton w przypadku kaszy i kaszki z pszenicy durum i ryżu. Nie naruszając przepisów art. 15 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, takim wnioskom nie towarzyszą zabezpieczenia.

W przypadku wywozu do Państwa AKP lub kilku państw w obrębie grup Państw AKP określonych w załączniku III, minimalna ilość przewidziana w akapicie pierwszym zostaje obniżona do:

a) 20 000 ton w przypadku pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, żyta, jęczmienia, kukurydzy, mąki pszennej, mąki żytniej oraz produktów objętych kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53 zawierających wagowo mniej niż 50 % przetworów mlecznych; oraz

b) 5000 ton w przypadku kaszy i kaszki z pszenicy durum oraz ryżu.

We wnioskach dotyczących kilku państw w obrębie grupy Państw AKP, powinny być wymienione nazwy wszystkich krajów przeznaczenia.

3. Państwo Członkowskie, w którym właściwy organ otrzymujący wnioski, rozpatruje te wnioski w szczególności pod względem ilości i gospodarczych następstw planowanego wywozu, jak również konkretnych możliwości jego realizacji, a w przypadku gdy wnioski kwalifikują się do zatwierdzenia, informuje o tym Komisję, która podejmuje decyzję zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 23 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 lub w art. 22 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95. W przypadku przyjęcia wniosku Komisja ustala przede wszystkim termin, w którym zainteresowany powinien przedłożyć zamówienie właściwemu organowi. Ten ostatni informuje ubiegającego się o pozwolenie o decyzji Komisji.

4. W przypadku gdy termin ważności ustalony dla pozwolenia jest taki sam jak termin wnioskowany, wnioskodawca, w terminie ustanowionym w ust. 3, składa właściwemu organowi podpisany oryginał zamówienia, wraz z kopią. Zamówienie określa przynajmniej objętą nim ilość, która musi mieścić się w granicach minimalnych i maksymalnych ilości wskazanych we wniosku o wydanie pozwolenia, miejsce przeznaczenia, okres, w którym należy przeprowadzić wywóz (który musi mieścić się w ramach wskazanego minimalnego i maksymalnego okresu), cenę ustaloną za czas trwania zamówienia i terminy płatności. Pozwolenie jest wówczas wydawane po wpłaceniu zabezpieczenia przewidzianego w art. 9 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 lub art. 9 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95. Państwo przeznaczenia (lub państwa wchodzące w skład tej samej grupy) wymienione są w sekcji 7 pozwolenia, które zobowiązuje eksportera do wywozu towaru do tego państwa lub państw. Jednakże w granicach 10 % ilości towaru wskazanych w pozwoleniu może być dostarczona na mocy umowy do innego państwa, które wchodzi w skład grupy państw wymienionych w załączniku III.

W przypadku gdy wnioskodawca nie może zawrzeć takiej umowy, informuje o tym właściwy organ w wyznaczonym terminie do przedstawienia umowy; pozwolenie nie jest wydawane.

5. Z wyjątkiem przypadku siły wyższej, pozwolenie nie jest wydawane, jeżeli wnioskodawca nie przestrzega przepisów ust. 4.

6. W przypadku gdy ustalony okres ważności różni się od wnioskowanego, lecz jest dłuższy niż ustanowiony w art. 7, stosuje się ust. 4 i 5 niniejszego artykułu. Jednakże wnioskodawca może, w terminie wyznaczonym na dostarczenie umowy, wycofać swój wniosek o wydanie pozwolenia.

7. W przypadku odmowy przedłużenia terminu ważności przewidzianego w art. 7, pozwolenie nie jest wydawane.

8. Pozwolenia wydane na warunkach przewidzianych w niniejszym artykule nie podlegają przepisom art. 8 ust. 1.

Artykuł 12

Zabezpieczenia pozwoleń na produkty wymienione w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 oraz art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 wynoszą:

a) 1 EUR za tonę w przypadku pozwoleń na wywóz, do których nie stosuje się przepisów art. 10 ust. 4 tiret czwarte rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 lub w przypadku produktów objętych rozporządzeniem (EWG) nr 3072/95 i 5 ECU za tonę w przypadku pozwoleń na wywóz bez refundacji:

i) na produkt, na który w dniu złożenia wniosku nie ustalono refundacji lub należności celnej wywozowej;

ii) na produkt, na który nie ustalono refundacji lub należności celnej wywozowej z góry;

iii) wydanych na podstawie art. 8 ust. 2 niniejszego rozporządzenia;

aa) [1] 30 EUR za tonę, w drodze odstępstwa od lit. a), w odniesieniu do produktów objętych kodami CN 100620 i 100630 w przypadku pozwoleń na przywóz;

b) w przypadku pozwoleń na przywóz, wobec których stosuje się art. 10 ust. 4 tiret czwarte rozporządzenia (EWG) nr 1766/92:

i) 15 EUR za tonę w odniesieniu do produktów objętych kodami CN 0709 90 60, 0712 90 19, 1001 10 00, 1001 90 91, 1001 90 99, 1002 00 00, 1003 00, 1004, 1005 10 90, 1005 90 00, 1007 00 oraz 1008;

ii) 5 EUR za tonę w odniesieniu do innych produktów;

c) 45 EUR za tonę w odniesieniu do produktów wymienionych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3072/76 w przypadku pozwoleń na wywóz.

W przypadku wywozu do Państw AKP realizowanych na podstawie pozwolenia o specjalnym terminie ważności zgodnie z art. 11, zabezpieczenie to ustala się w wysokości 12 EUR za tonę;

d) 20 ECU za tonę w odniesieniu do produktów wymienionych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/76 w przypadku pozwoleń na wywóz.

Jednakże w przypadku pozwoleń wydanych z refundacją zgodnie z art. 7 ust. 3 zabezpieczenie to wynosi 24 EUR za tonę.

W przypadku wywozu do Państw AKP realizowanych na podstawie pozwolenia o specjalnym terminie ważności zgodnie z art. 11, zabezpieczenie to wynosi 12 EUR za tonę.

Artykuł 13

W przypadku gdy termin ważności pozwolenia zostaje przedłużony na podstawie art. 41 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, stosowana jest kwota korygująca obowiązująca w dniu złożenia wniosku o wydanie pozwolenia na wywóz w ciągu ostatniego miesiąca normalnej ważności pozwolenia.

Ponadto refundacja wywozowa jest korygowana zgodnie z przepisami art. 14.

Artykuł 14

1. Refundacje stosowane na podstawie art. 13 ust. 5 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 do produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) wspomnianego rozporządzenia, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, są korygowane w okresie od sierpnia do maja tego samego roku gospodarczego o kwotę równą miesięcznej podwyżce stosowanej w odniesieniu do ceny interwencyjnej wyznaczonej na dany rok gospodarczego.

W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo refundacje te są korygowane w okresie od listopada jednego roku gospodarczego do sierpnia następnego roku gospodarczego o kwotę równą miesięcznej podwyżce stosowanej w odniesieniu do cen interwencyjnych ustalonych na dany rok gospodarczy.

Pierwszej korekty dokonuje się pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym został złożony wniosek. Kolejne korekty dokonywane są co miesiąc.

W przypadku produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, refundacje korygowane zgodnie z akapitem pierwszym i obowiązujące w maju obowiązują również w czerwcu. W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo, refundacje korygowane zgodnie z akapitem drugim i obowiązujące w sierpniu obowiązują również we wrześniu.

2. Korekta określona w ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy kwota refundacji jest równa zero.

3. W przypadku gdy termin ważności pozwoleń upływa po zakończeniu roku gospodarczego, a wywóz ma miejsce w kolejnym roku gospodarczym, refundacje do produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit a) i b) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 z wyłączeniem wszelkich podwyżek miesięcznych, określonych w ust. 1, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, zostają obniżone w związku z rozbiciem ceny na dwa lata gospodarcze. Rozbicie ceny następuje w dniu 1 lipca i oznacza:

a) różnicę między cenami interwencyjnymi za ryż niełuskany bez jakichkolwiek miesięcznych podwyżek cen za poprzedni i nowy rok gospodarczy, oraz

b) kwotę równą miesięcznej podwyżce, pomnożonej przez liczbę miesięcy, które upłynęły od sierpnia do miesiąca, w którym złożono wniosek o wydanie pozwolenia włącznie.

W przypadku gdy rozbicie ceny jest większe niż dana refundacja, skorygowana refundacja zostaje obniżona do zera.

Refundacje obniżane w związku z rozbiciem ceny są zwiększane począwszy od miesiąca sierpnia nowego roku gospodarczego zgodnie z zasadami ustanowionymi w ust. 1 o kwotę miesięcznej podwyżki obowiązującej w nowym roku gospodarczym.

4. W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo, reguły dotyczące korekty, wymienione w pierwszym i drugim akapicie stosuje się mutatis mutandis z zastrzeżeniem następujących wyjątków:

a) za koniec roku gospodarczego uważa się dzień 30 września,

b) wspomniane wyżej rozbicie ceny pojawia się dnia 1 października zamiast dnia 1 lipca,

c) miesiąc sierpień zastępuje się miesiącem listopad;

d) miesięczne podwyżki są tymi, które stosuje się w danych latach gospodarczych.

Artykuł 15

1. W przypadku produktów, wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. c) i d) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 i art. 1 lit. c) rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 kwota będąca efektem każdej z korekt, wymienionych w art. 14 ust. 1 i 3 niniejszego rozporządzenia jest pomnożona przez współczynnik przetworzenia obowiązujący w odniesieniu do danego produktu.

2. Kwota refundacji stosowanej zgodnie z art. 13 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 dla produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) tego rozporządzenia, jest korygowania w miesiącach od października do lipca przez kwotę równą miesięcznej podwyżce ceny interwencyjnej za ryż niełuskany ustalonej na ten rok gospodarczy, oparty na etapie przetworzenia oraz odpowiednim współczynniku przetworzenia.

Pierwszej korekty należy dokonać pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po tym, w którym złożono wniosek o pozwolenie. Kolejne korekty dokonywane są co miesiąc.

3. Korekta przewidziana w ust. 2 nie ma zastosowania w przypadku gdy kwota refundacji jest równa zero.

4. W przypadku gdy termin ważności pozwolenia upływa po zakończeniu roku gospodarczego oraz wywóz ma miejsce w kolejnym roku gospodarczym, refundacje wywozowe, z wyłączeniem podwyżek miesięcznych, określonych w ust. 2, zostają obniżone w związku z rozbiciem ceny interwencyjnej ryżu niełuskanego na dwa lata gospodarcze, w oparciu o stadium przetworzenia i obowiązujący współczynnik przetworzenia.

To rozbicie ceny ma miejsce w dniu 1 września i jest określane jako:

a) różnica między ceną interwencyjną za ryż niełuskany bez jakichkolwiek miesięcznych podwyżek cen za poprzedni i nowy rok gospodarczy,

b) kwota równa miesięcznej podwyżce pomnożona przez liczbę miesięcy, jakie upłynęły od października do miesiąca, w którym złożono wniosek o wydanie pozwolenia, włącznie.

Wymienione dwa czynniki należy skorygować współczynnikiem przetworzenia, stosowanym w czasie wywozu produktu.

W przypadku gdy rozbicie ceny jest większe niż dana refundacja, skorygowana refundacja zostaje obniżona do zera.

Refundacje zostają zmniejszone o kwoty wynikające z powyższych lit. a) i b) na podstawie etapu mielenia i mogą zostać zwiększone od października nowego roku gospodarczego przez miesięczne podwyżki odnoszące się do nowego roku gospodarczego, zgodnie z przepisami określonymi w ust. 2.

Artykuł 16

1. W odniesieniu do pozwoleń na wywóz Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję:

a) każdego dnia roboczego:

i) o wszystkich wnioskach o wydanie pozwolenia lub o braku takich wniosków;

ii) o wnioskach o wydanie pozwoleń, określonych w art. 49 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000, złożonych w dniu roboczym poprzedzającym dzień powiadomienia;

iii) o ilościach, na które wydano pozwolenia w wyniku wniosków o wydanie pozwolenia, określonych w art. 49 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000;

b) przed 15 dniem każdego miesiąca w odniesieniu do miesiąca poprzedniego:

i) o ilościach, na które wystawione zostały pozwolenia na pomoc żywnościową;

ii) o ilościach, objętych pozwoleniami wydanymi, lecz nie wykorzystanymi, oraz o refundacji lub podatku wywozowym według kodu;

iii) o ilościach, wobec których nie stosuje się art. 8 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, a na które pozwolenia zostały wydane;

c) raz na rok gospodarczy, najpóźniej do dnia 30 kwietnia, o dokładnych ilościach wykorzystanych na podstawie pozwoleń z uwzględnieniem tolerancji przewidzianych w art. 8 ust. 4 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

Powiadomienia o wnioskach oraz ilościach, określone w pierwszym akapicie muszą wymieniać:

a) ilość odpowiadającą każdemu 12-cyfrowemu kodowi produktu nomenklatury produktów rolnych do celów refundacji wywozowych. W przypadku wydania pozwolenia obejmującego więcej niż jeden kod 12-cyfrowy, podaje się tylko pierwszy kod.

b) ilość odpowiadającą każdemu kodowi rozbitą ze względu na miejsca przeznaczenia, w przypadku gdy refundacja lub podatek wywozowy jest zróżnicowany w zależności od miejsca przeznaczenia.

2. W związku z wydanymi pozwoleniami na przywóz, Państwa Członkowskie przekazują codziennie informację o ilościach objętych pozwoleniami według kodów produktów, a w odniesieniu do pszenicy zwykłej według klasy jakości i pochodzenia. Pochodzenie wskazuje się również w pozwoleniach na przywóz ryżu.

Artykuł 17

Rozporządzenie (EWG) nr 1162/95 traci moc.

Stosuje się je wobec pozwoleń wydanych przed wejściem niniejszego rozporządzenia w życie.

Odniesienia do uchylonego rozporządzenia traktowane są tak, jak odniesienia do niniejszego rozporządzenia i odczytywane są zgodnie z tabelą korelacji w załączniku VI.

Artykuł 18

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 lipca 2003 r.

[1] Art. 12 lit. aa) dodana przez art. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 945/2006 z dnia 26 czerwca 2006 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1342/2003 ustalające specjalne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz zbóż i ryżu (Dz.Urz.UE L 173 z 27.06.2006, str. 12). Zmiana weszła w życie 30 czerwca 2006 r. i ma zastosowanie od 1 lipca 2006 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-06-14 do 2006-06-29

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1766/92 z dnia 30 czerwca 1992 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż (1), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1104/2003 (2), w szczególności jego art. 9 ust. 2 oraz art. 13 ust. 11,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 3072/95 z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku ryżu (3), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 411/2002 (4), w szczególności jego art. 9 ust. 2 oraz art. 13,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1162/95 z dnia 23 maja 1995 r. ustanawiające specjalne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz zbóż i ryżu (5) zostało kilkakrotnie zasadniczo zmienione (6). W interesie jasności i do celów praktycznych wspomniana dyrektywa powinna zostać skodyfikowana.

(2) Z punktu widzenia działań charakterystycznych dla handlu zbożami i ryżem, należy stworzyć przepisy dalszych reguł lub odstępujące od rozporządzenia Komisji (EWG) nr 1291/2000 z dnia 9 czerwca 2000 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (7), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 325/2003 (8).

(3) W przypadku ogłoszeń o przetargu na wywóz zapasów interwencyjnych, pozwolenia powinny określać ilości i miejsca przeznaczenia, w odniesieniu do których zostały wydane pozwolenia, oraz należy wprowadzić przepisy dotyczące umieszczenia specjalnych danych szczegółowych w pozwoleniu na wywóz, w szczególności w przypadku ogłoszeń o przetargu na refundacje wywozowe, wywozu mieszanek paszowych na bazie zboża oraz wcześniejszego ustalenia podatków wywozowych.

(4) Terminy obowiązywania pozwoleń na przywóz i wywóz różnych produktów powinny zostać ustalone zgodnie z wymogami rynkowymi oraz potrzebami racjonalnego zarządzania. Z punktu widzenia konkurencji na światowym rynku, na wywóz słodu należy przyznawać szczególnie długie terminy ważności, jednakże wygasające w dniu 30 września w przypadku pozwoleń wydanych przed dniem 1 lipca, aby zobowiązania wywozowe nie wchodziły w życie na nowy rok gospodarczy, przed rozpoczęciem zbiorów jęczmienia.

(5) Z punktu widzenia ryzyka wydawania pozwoleń wyłącznie na duże ilości, należy określić trzydniowy termin potrzebny na rozpatrzenie wniosku, który musi upłynąć, zanim zostanie wydane jakiekolwiek pozwolenie na wszelkie zboża oraz większość przetworzonych produktów zbożowych, inne niż na wywóz, na wywóz w celach niehandlowych w związku z dostarczaniem wspólnotowej lub krajowej pomocy żywnościowej, a także niektóre dostawy agencji humanitarnych.

(6) Decyzja Komisji o nieprzyznawaniu certyfikatu eksportowego na koniec trzydniowego terminu na rozpatrzenie może jednakże w niektórych przypadkach zakłócić ciągłość dostaw produktów, których regularne dostawy są niezbędne. Podmiotom gospodarczym składającym takie żądania należy umożliwić uzyskanie pozwolenia na wywóz bez refundacji, pod warunkiem że do takich pozwoleń zostają dołączone specjalne warunki ich wykorzystania.

(7) Niektóre przepisy art. 49 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 dotyczące wniosków o pozwolenia na wywóz niektórych produktów w związku z ogłoszeniami o przetargu zorganizowanym w państwach trzecich przywozu powinny być bardziej zaostrzone i tym samym bardziej dostosowane do praktyki handlowej w handlu zbożami.

(8) Z punktu widzenia konkurencji na światowym rynku zbóż i ryżu, należy ustanowić przepisy na przyznawanie pozwoleń na przywóz głównych produktów, zawierających pszenicę durum, ze specjalnymi terminami ważności i na stosunkowo duże ilości minimalne, o korzystniejszych ilościach minimalnych na wywóz do Państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP). Pozwolenia należy przyznawać zgodnie z niektórymi warunkami dodatkowymi dotyczącymi w szczególności, przedłożenia w określonym terminie zamówienia dostawy we właściwej agencji.

(9) Należy ustalić kwotę zabezpieczenia wnoszonego w przypadku pozwoleń na przywóz i wywóz, różnicując te kwoty według grup produktów zgodnie z ewentualnymi wahaniami refundacji lub podatku wywozowego w okresie ważności pozwolenia, przy czym dostawy dla krajów AKP są traktowane preferencyjnie.

(10) Należy określić stosowane refundacje wywozowe, w przypadku gdy termin ważności pozwoleń zostaje przedłużony wskutek działania siły wyższej na podstawie art. 41 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Niniejsze rozporządzenie ustanawia specjalne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz lub wywóz wprowadzonego zgodnie z:

a) art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92;

b) art. 9 rozporządzenia (WE) nr 3072/95.

Artykuł 2

1. W przypadku gdy wnioski o wydanie pozwolenia na wywóz zostają złożone w związku z przetargiem zgodnie z art. 7 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2131/93 (9), pozwolenie jest wystawiane tylko na ilości, na które wnioskodawca zawarł umowy.

Pozwolenia na wywóz są ważne na ilość nieprzekraczającą tej, którą podano w sekcji 17. W sekcji 19 wpisuje się „0”.

2. W sekcji 7 wniosku o udzielenie pozwolenia na wywóz przewidzianego w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2131/93 podaje się właściwe miejsce przeznaczenia. Posiadacz pozwolenia zobowiązany jest do wywozu danych produktów do tego miejsca przeznaczenia.

Przez miejsce przeznaczenia należy rozumieć wszystkie państwa, w stosunku do których stosowana jest taka sama stawka refundacji wywozowej lub podatku wywozowego.

Artykuł 3

1. W przypadku gdy refundacje wywozowe ustala się w drodze przetargu, w sekcji 22 pozwolenia wpisuje się cyframi i słownie stawki refundacji wywozowej figurującej w oświadczeniu o udzieleniu zamówienia. Stawka ta jest wyrażona w euro i poprzedza ją następująca informacja:

– Tipo de la restitución de base a la exportación adjudicado

– Nabídková výše pro základní vývozní náhradu

– Tilslagssats for basiseksportrestitutionen

– Zugeschlagener Satz der Grundausfuhrerstattung

– Pakkumiskutsega kinnitatud eksporditoetus

– Ποσοστό της κατακυρωθείσας επιστροφής βάσεως κατά την εξαγωγή

– Tendered rate of basic export refund

– Taux de la restitution de base ŕ l'exportation adjugé

– Az alap export-visszatérítés megítélt hányada

– Tasso della restituzione di base all'esportazione aggiudicato

– Pagrindinės eksporto grąžinamosios išmokos dydis

– Pamata izvešanas kompensācijas likme

– Rata aġġudikata ta' rifużjoni bażika fuq l-esportazzjoni

– Gegunde basisrestitutie bij uitvoer

– Przyznana stawka podstawowej refundacji wywozowej

– Taxa de restituiçăo de base ŕ exportaçăo adjudicada

– Základná sadzba vývoznej náhrady ustanovená v rámci výberového konania

– Dodatna stopnja dajatve na osnovi izvoznih nadomestil

– Tarjouskilpailutetun perusvientituen määrä

– Anbudssats för exportbidrag.

2. W przypadku gdy podatek wywozowy jest ustalony na podstawie oferty przetargowej, w sekcji 22 pozwolenia wpisuje się cyframi i słownie stawki podatku widniejącego w oświadczeniu o udzieleniu zamówienia. Stawka ta jest wyrażona w euro i poprzedza ją następująca informacja:

– Tipo del gravamen a la exportación adjudicado

– Nabídková výše vývozního cla

– Tilslagssats for eksportafgiften

– Zugeschlagener Satz der Ausfuhrabgabe

– Pakkumiskutsega kinnitatud ekspordimaks

– Ύψος φόρου κατά την εξαγωγή

– Tendered rate of export tax

– Taux de la taxe à l'exportation adjugé

– Az exportadó megítélt mértéke

– Aliquota della tassa all'esportazione aggiudicata

– Eksporto muito mokesčio dydis

– Izvešanas muitas nodevas likme

– Rata aġġudikata ta' taxxa fuq l-esportazzjoni

– Gegunde belasting bij uitvoer

– Przyznana stawka podatku eksportowego

– Taxa de exportação adjudicada

– Vývozný poplatok ustanovený v rámci výberového konania

– Dodatna stopnja dajatve za izvozno pristojbino

– Tarjouskilpailutetusta viennistä kannettavan maksun määrä

– Anbudssats för exportavgift.

Artykuł 4

1. [1] Nie naruszając przepisów art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, dla produktów objętych kodami CN 1101 00 15, 1102 20, 1103 11 10 i 1103 13 wnioski o pozwolenia na wywóz mogą zawierać produkty objęte dwoma sąsiadującymi ze sobą kolejnymi pozycjami, oznaczonymi dwunastoma cyframi, wyżej wymienionych podpozycji.

Stosuje się następujące kategorie produktów w rozumieniu art. 14 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000:

kategoria 1:

1108 11 00 9200,1108 11 00 9300

kategoria 2:

1108 12 00 9200,1108 12 00 9300

kategoria 3:

1108 13 00 9200,1108 13 00 9300

kategoria 4:

1108 19 10 9200,1108 19 10 9300

kategoria 5:

1702 30 51 9000,1702 30 91 9000,1-702 90 50 9100

kategoria 6:

1702 30 59 9000,1702 30 99 9000,1-702 40 90 9000,1702 90 50 9900,21-06 90 55 9000

kategoria 7:

1006 20 11 9000, 1006 20 13 9000, 1006 20 15 9000, 1006 20 92 9000, 1006 20 94 9000, 1006 20 96 9000

kategoria 8:

1006 30 21 9000, 1006 30 23 9000, 1006 30 25 9000, 1006 30 42 9000, 1006 30 44 9000, 1006 30 46 9000

kategoria 9:

1006 30 61 9100, 1006 30 63 9100, 1006 30 65 9100, 1006 30 92 9100, 1006 30 94 9100, 1006 30 96 9100

kategoria 10:

1006 30 61 9900, 1006 30 63 9900, 1006 30 65 9900, 1006 30 92 9900, 1006 30 94 9900, 1006 30 96 9900

 

 

12-cyfrowe podpodziały widniejące na wniosku zostają umieszczone na pozwoleniu na wywóz.

2. Nie naruszając przepisów art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, na produkty objęte kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53, zawierające wagowo mniej niż 50 % przetworów mlecznych, wnioski o pozwolenie na wywóz przedstawiają:

a) w sekcji 15 opis produktu i jego 12-cyfrowy kod; w przypadku produktów dających się przyporządkować do dwóch lub więcej sąsiednich podpozycji, eksporter może zastosować 12-cyfrową nomenklaturę refundacji, w takim przypadku zostanie to zaznaczone w sekcji 15; preparaty wykorzystywane jako pasza dla zwierząt objęta rozporządzeniem (WE) nr 1517/95;

b) w sekcji 16 numer referencyjny „2309”;

c) w sekcji 17 i 18 ilość mieszanek paszowych, które muszą zostać wywiezione;

d) w sekcji 20 zawartość produktów zbożowych, którą mają zawierać mieszanki paszowe, jeżeli jest ona znana, należy wprowadzić rozróżnienie między kukurydzą i innymi zbożami; oznacza to, że jeżeli stosuje się przepis lit. a) o wypełnieniu sekcji 15, należy wprowadzić nawias przedstawiający ilości kukurydzy i innych zbóż zawartych w paszy.

Informacje zamieszczone we wniosku są zawarte w pozwoleniu na wywóz.

Artykuł 5

Do celów art. 15 akapit drugi rozporządzenia Komisji (WE) nr 1501/95 (10) oraz art. 16 ust. 10 rozporządzenia (WE) nr 3072/95, sekcja 22 pozwolenia na wywóz zawiera jeden z następujących wpisów:

– Gravamen a la exportación no aplicable

– Vývozní clo se nepoužije

– Eksportafgift ikke anvendelig

– Ausfuhrabgabe nicht anwendbar

– Ekspordimaksu ei kohaldata

– Μη εφαρµοζόµενος φόρος κατά την εξαγωγή

– Export tax not applicable

– Taxe à l'exportation non applicable

– Exportadó nem alkalmazandó

– Tassa all'esportazione non applicabile

– Eksporto muitas netaikytinas

– Izvešanas muita netiek piemērota

– Uitvoerbelasting niet van toepassing

– Podatku eksportowego nie stosuje się

– Taxa de exportação não aplicável

– Vývozný poplatok sa neuplatňuje

– Izvozni davek ni sprejemljiv

– Vientimaksua ei sovelleta

– Exportavgift icke tillämplig.

Artykuł 6

1. Pozwolenia na przywóz produktów wymienionych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 i art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 są ważne od daty ich wydania na podstawie art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000 do końca terminów ważności ustanowionych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

2. W przypadku gdy ustanowiony jest specjalny termin ważności pozwoleń na przywóz towarów pochodzących i przywożonych z niektórych państw trzecich, w sekcji 7 i 8 wniosków o wydanie pozwolenia oraz pozwoleń wymienione jest państwo lub państwa przywozu i pochodzenia. Pozwolenia zobowiązują do przywozu z tego państwa lub z tych państw.

Artykuł 7

1. Pozwolenia na wywóz produktów wymienionych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 i w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 zachowują ważność od daty ich wydania na podstawie art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000 do końca terminów ważności ustanowionych w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

2. Nie naruszając przepisów ust. 1, termin ważności pozwoleń na wywóz dotyczących produktów objętych kodami CN 1702 30, 1702 40, 1702 90 oraz 2106 90, w odniesieniu do których składane są wnioski do dnia 25 czerwca każdego roku gospodarczego, upływa dnia 30 czerwca. W przypadku wniosków składanych w okresie od dnia 26 czerwca danego roku gospodarczego do dnia 30 września kolejnego roku gospodarczego, pozwolenia na wywóz dla wyżej wymienionych produktów są ważne przez trzydzieści dni, po dacie ich wydania, w rozumieniu art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

Celne formalności wywozowe dla pozwoleń określonych w akapicie pierwszym muszą zostać zakończone do dnia 30 czerwca każdego roku gospodarczego w odniesieniu do wniosków złożonych do dnia 25 czerwca. Dla takich wniosków złożonych w okresie między dniem 26 czerwca a dniem 30 września kolejnego roku gospodarczego, formalności celne wywozowe muszą być wykonane nie później niż w terminie 30 dni po dacie ich wydania.

Takie terminy ostateczne stosuje się również wobec formalności, określonych w art. 30 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/1999 (11), w odniesieniu do produktów objętych pozwoleniami, zgodnie z uzgodnieniami ustanowionymi rozporządzeniem Rady (EWG) nr 565/80 (12).

W sekcji 22 licencji zostaje wpisane:

– Limitación establecida en apartado 2 del artículo 7 del Reglamento (CE) n° 1342/2003

– Omezení dle čl. 7 ods. 2 nařízení (ES) č. 1342/2003

– Begrænsning, jf. artikel 7, stk. 2, i forordning (EF) nr. 1342/2003

– Kürzung der Gültigkeitsdauer nach Artikel 7 Absatz 2 der Verordnung (EG) Nr. 1342/2003

– Piirang vastavalt määruse (EÜ) nr 1342/2003 artikli 7 lõikele 2

– Περιορισµός που προβλέπεται στο άρθρο 7 παράγραφος 2 του κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 1342/2003

– Limitation provided for in Article 7(2) of Regulation (WE) No 1342/2003

– Limitation prévue à l'article 7, paragraphe 2, du règlement (CE) n° 1342/2003

– Az 1342/2003/EK rendelet 7. cikk (2) bek. szerinti korlátozás

– Limitazione prevista all'articolo 7, paragrafo 2, del regolamento (CE) n. 1342/2003

– Apribojimai numatyti reglamento (EB) Nr. 1342/2003 7 straipsnio 2 dalyje

– Ierobežojumi noteikti regulas (EK) Nr. 1342/2003 7. panta 2. daļā

– Limitazzjoni masuba fl-Artikolu 7(2) smoła-Regolament (KE) Nru 1342/2003

– Beperking als bepaald in artikel 7, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1342/2003

– Ograniczenie przewidziane w art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1342/2003

– Limitação estabelecida no n.° 2 do artigo 7.° do Regulamento (CE) n.° 1342/2003

– Obmedzenie v súlade s článkom 7 odsek 2 nariadenia (ES) č. 1342/2003

– Omejitev določena v členu 7(2) Uredbe (ES) št. 1342/2003

– Asetuksen (EY) N:o 1342/2003 7 artiklan 2 kohdassa säädetty rajoitus

– Begränsning enligt artikel 7.2 i förordning (EG) nr 1342/2003.

3. Nie naruszając przepisów ust. 1, na wniosek podmiotu gospodarczego pozwolenia na wywóz produktów objętych kodami CN 1107 10 19, 1107 10 99 i 1107 20 00 są ważne od daty ich wydania na podstawie art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000 do:

a) dnia 30 września bieżącego roku kalendarzowego, jeżeli zostały wydane w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 30 kwietnia,

b) końca jedenastego miesiąca od daty wydania pozwolenia, jeżeli zostały wydane w okresie od dnia 1 lipca do dnia 31 października,

c) dnia 30 września następnego roku kalendarzowego, jeżeli zostały wydane w okresie od dnia 1 listopada do dnia 31 grudnia.

W powyższych przypadkach, nie naruszając przepisów art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000, prawa wynikające z pozwoleń określonych w niniejszym ustępie nie podlegają przeniesieniu.

4. W przypadku gdy nie została ustalona refundacja lub podatek wywozowy, pozwolenia na wywóz produktów określonych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 oraz art. 1 rozporządzenia (WE) nr 3072/95 są ważne przez okres 60 dni od daty wydania.

Artykuł 8

1. Pozwolenia na wywóz produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a)– c) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 oraz w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 3072/95 oraz dla produktów objętych kodami CN 1102 20 10, 1102 20 90, 1103 13 10, 1103 13 90, 1103 20 20, 1104 29 05, 1104 22 98, 1104 23 10, 1108 11 00, 1108 12 00, 1108 13 00, 1109 00 00, 1702 30 51, 1702 30 91, 1702 30 99, 1702 40 90, 1702 90 50, 1702 90 79, 2106 90 55, 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53, wymienionych w rozporządzeniu (EWG) nr 1766/92 zostaną wydane w trzecim dniu roboczym po złożeniu wniosku, o ile w międzyczasie nie podjęto specjalnych środków.

Komisja może podjąć decyzję o nieuwzględnieniu wniosków.

Akapit pierwszy nie ma zastosowania do pozwoleń wydanych w związku z ogłoszeniami o przetargu lub do pozwoleń określonych w art. 16 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, które są wydawane do celów operacji pomocy żywnościowej w rozumieniu art. 10 ust. 4 Porozumienia w sprawie rolnictwa zawartego w ramach Rundy Urugwajskiej wielostronnych negocjacji handlowych (13). Okres badania nie ma zastosowania do wydawania pozwoleń na wywóz w przypadku gdy wniosek dotyczący ilości 20 ton lub mniej zostaje złożony przez agencję humanitarną bez towarzyszącego wniosku o refundację.

2. Bez uszczerbku dla przepisów art. 16 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92, na wniosek podmiotów gospodarczych, pozwolenia na wywóz bez refundacji zostają wydane w dniu złożenia wniosków, z wyjątkiem przypadków gdy należność celną wywozową stosuje się wobec przedmiotowego produktu w dniu złożenia.

W przypadku gdy w momencie wywozu została ustalona należność celna wywozowa na produkty objęte pozwoleniami wydanymi w zastosowaniu akapitu pierwszego, taka należność ma zastosowanie.

Takie pozwolenia na wywóz są ważne przez 60 dni od daty ich wydania.

W sekcji 22 pozwolenia wprowadza się jeden z następujących wpisów:

– Limitación establecida en el apartado 2 del artículo 8 del Reglamento (CE) n° 1342/2003

– Omezení dle čl. 8 ods. 2 nařízeníč. 1342/2003

– Begrænsning, jf. artikel 8, stk. 2, i forordning (EF) nr. 1342/2003

– Kürzung der Gültigkeitsdauer nach Artikel 8 Absatz 2 der Verordnung (EG) Nr. 1342/2003

– Piirang vastavalt määruse (EÜ) nr 1342/2003 artikli 8 lõikele 2

– Περιορισµός που προβλέπεται στο άρθρο 8 παράγραφος 2 του κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 1342/2003

– Limitation provided for in Article 8(2) of Regulation (EC) No 1342/2003

– Limitation prévue à l'article 8, paragraphe 2, du règlement (CE) n° 1342/2003

– Az 1342/2003/EK rendelet 8. cikk (2) bek. szerinti korlátozás

– Limitazione prevista all'articolo 8, paragrafo 2, del regolamento (CE) n. 1342/2003

– Apribojimai numatyti reglamento (EB) Nr. 1342/2003 8 straipsnio 2 dalyje

– Ierobežojumi noteikti regulas (EK) Nr. 1342/2003 8. panta 2. daļā

– Limitazzjoni masħuba fl-Artikolu 8(2) tar-Regolament (KE) Nru 1342/2003

– Beperking als bepaald in artikel 8, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1342/2003

– Ograniczenie przewidziane w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1342/2003

– Limitação estabelecida no n.° 2 do artigo 8.° do Regulamento (CE) n.° 1342/2003

– Obmedzenie v súlade s článkom 8 odsek 2 nariadenia (ES) č. 1342/2003

– Omejitev določena v členu 8(2) Uredbe (ES) št. 1342/2003

– Asetuksen (EY) N:o 1342/2003 8 artiklan 2 kohdassa säädetty rajoitus

– Begränsning enligt artikel 8.2 i förordning (EG) nr 1342/2003.

3. W przypadku gdy następuje szczególne odniesienie do niniejszego ustępu przy ustalaniu refundacji wywozowej lub podatku wywozowego na produkty wymienione w art. 1 ust. 1 lit. a)–c) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 oraz w art. 1 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 3072/95, do wniosku o wydanie pozwolenia na wywóz musi być dołączona kopia zamówienia. Zamówienie musi pochodzić od organu urzędowego w kraju przeznaczenia lub od przedsiębiorstwa prowadzącego działalność w tym kraju, a także musi wskazywać ilość objętą pozwoleniem oraz okres dostawy niewykraczający poza okres ważności pozwolenia. W stosunku do zamówień na mocy niniejszego artykułu nie można było wcześniej udzielać pozwoleń na wywóz. Dane Państwo Członkowskie sprawdza, czy wnioski o udzielenie pozwolenia spełniają warunki niniejszego ustępu i powiadamia Komisję w dniu ich wniesienia o ilości objętej przyjętymi wnioskami. Pozwolenia dotyczące tych wniosków są faktycznie wydawane dopiero trzeciego dnia roboczego od daty złożenia wniosku, pod warunkiem że Komisja nie podjęła uprzednio specjalnych środków.

Jeżeli wnioski o udzielenie pozwoleń na wywóz określone w akapicie pierwszym przekraczają ilości, jakie mogą być przeznaczone na wywóz oraz które zostały wskazane w rozporządzeniu ustalającym daną refundację lub podatek, Komisja może ustalić w terminie dwóch dni roboczych od złożenia wniosku jednolitą procentową obniżkę ilości towarów. Wniosek o udzielenie pozwolenia może być wycofany w terminie dwóch dni roboczych od daty opublikowania procentowej obniżki.

Nie naruszając przepisów art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, prawa wynikające z pozwoleń na przywóz nie są zbywalne.

W przypadku niezrealizowania zamówienia przez przywożącego nabywcę, podmiot gospodarczy może dokonać wywozu do innego kraju przeznaczenia, ale stosując wyłącznie refundację wywozową lub podatek wywozowy obowiązujący w dniu, w którym został pierwotnie wniesiony wniosek o udzielenie pozwolenia na wywóz do „innych państw trzecich”. W przypadku gdy w dniu złożenia pierwotnego wniosku o udzielenie pozwolenia nie obowiązuje żadna refundacja wywozowa lub podatek wywozowy w odniesieniu do „innych państw trzecich” , można przyjąć rozwiązanie ad hoc zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 23 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92.

Artykuł 9

1. Ustępy 2–6 stosuje się do wywozu do państw trzecich określonego w załączniku IV oraz w odniesieniu do produktów wymienionych w tym załączniku.

2. Wywóz określony w ust. 1 podlega obowiązkowi przedłożenia właściwym władzom odnośnych państw trzecich poświadczonej kopii pozwolenia na wywóz, wydanego zgodnie z art. 8 ust. 2 oraz z niniejszym artykułem oraz właściwie potwierdzonej kopii deklaracji wywozowej dotyczącej każdego kontyngentu. Towary nie mogą być wcześniej wywożone do innego państwa trzeciego.

3. Deklaracja określona w ust. 2 obejmuje:

a) w rubryce 7 nazwę kraju przywozu lub odnośnych państw;

b) w rubryce 15 opis towarów zgodnie z Nomenklaturą Scaloną;

c) w rubryce 16 8-cyfrowy kod Nomenklatury Scalonej oraz ilość każdego produktu, określonego w rubryce 15, w tonach;

d) w rubryce 17 i 18 całkowitą ilość produktów określonych w rubryce 16;

e) w rubryce 20, jeden z następujących wpisów:

– Exportación conforme al artículo 9 del Reglamento (CE) n° 1342/2003

– Vývoz v souladu s čl. 9 nařízení (ES) č. 1342/2003

– Udførsel i overensstemmelse med artikel 9 i forordning (EF) nr. 1342/2003

– Ausfuhr in Übereinstimmung mit Artikel 9 der Verordnung (EG) Nr. 1342/2003

– Eksport vastavalt määruse (EÜ) nr 1342/2003 artiklile 9

– Περιορισµός που προβλέπεται στο άρθρο 9 του κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 1342/2003

– Export in accordance with Article 9 of Regulation (EC) No 1342/2003

– Exportation conformément à l'article 9 du règlement (CE) n° 1342/2003

– Az 1342/2003/EK rendelet 9. cikkével összhangban bonyolított export

– Esportazione in conformità all'articolo 9 del regolamento (CE) n. 1342/2003

– Eksportas vadovaujantis reglamento (EB) Nr. 1342/2003 9 straipsniu

– Izvešana saskaņā ar regulas (EK) Nr. 1342/2003 9. pantu

– Esportazzjoni b'mod konformi ma' l-Artikolu 9 tar-Regolament (KE) Nru 1342/2003

– Uitvoer op grond van artikel 9 van Verordening (EG) nr. 1342/2003

– Wywóz w myśl art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1342/2003

– Exportação conforme o artigo 9.° do Regulamento (CE) n.° 1342/2003

– Vývoz v súlade s článkom 9 nariadenia (ES) č. 1342/2003

– Izvoz v skladu s členom 9 Uredbe (ES) št. 1342/2003

– Asetuksen (EY) N:o 1342/2003 9 artiklan mukainen vienti

– Export i överensstämmelse med artikel 9 i förordning (EG) nr 1342/2003;

f) w rubryce 22 do wyrazów przewidzianych w art. 8 ust. 2 dodaje się jeden z następujących wpisów:

– Sin restitución por exportación

– Žádná vývozní náhrada

– Uden eksportrestitution

– Ohne Ausfuhrerstattung

– Eksporditoetuseta

– Χωρίς επιστροφή κατά την εξαγωγή

– No export refund

– Sans restitution à l'exportation

– Export-visszatérítés nélkül

– Senza restituzione all'esportazione

– Eksporto grąžinamosios išmokos nėra

– Izvešanas kompensācijas nav

– Mingħajr rifużjoni fuq l-esportazzjoni

– Zonder uitvoerrestitutie

– Bez refundacji wywozowej

– Sem restituição à exportação

– Bez vývoznej náhrady

– Brez izvoznih nadomestil

– Ilman vientitukea

– Utan exportbidrag.

Pozwolenia są ważne wyłącznie w odniesieniu do produktów i ilości określonych w podany sposób.

4. Pozwolenia wydane na mocy niniejszego artykułu nakładają obowiązek wywozu do jednego z miejsc przeznaczenia wskazanych w rubryce 7.

5. Na wniosek zainteresowanej strony wydaje się uwierzytelniony odpis zatwierdzonego pozwolenia.

6. W pierwszy poniedziałek każdego miesiąca właściwe organy Państw Członkowskich powinny powiadomić Komisję o ilościach, na jakie zostały wydane pozwolenia w podziale według kodu CN.

Artykuł 10

1. W przypadku gdy wywóz zostaje dokonany w wyniku przetargu otwartego w państwie trzecim przywozu, pozwolenia na wywóz pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, żyta, jęczmienia, kukurydzy, ryżu, mąki pszennej i żytniej, kaszy i kaszki z pszenicy durum oraz produktów objętych kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53 o zawartości wagowej produktów mlecznych mniejszej niż 50 %, są ważne od daty ich wydania w rozumieniu art. 23 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 do dnia, w którym muszą być wypełnione zobowiązania wynikające z udzielenia zamówienia.

2. Termin ważności pozwolenia nie może przekraczać czterech miesięcy następujących po miesiącu, w którym wydano pozwolenie, na podstawie art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

3. Nie naruszając przepisów art. 49 ust. 3 akapit trzeci rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000, wniosek lub wnioski o udzielenie pozwolenia na wywóz nie mogą być składane wcześniej niż na cztery dni robocze przed terminem ostatecznym składania ofert, określonym w ogłoszeniu o przetargu.

4. Nie naruszając przepisów art. 49 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, maksymalny okres między ostatecznym terminem składania ofert a poinformowaniem organu wystawiającego przez ubiegającego się o pozwolenie o wyniku przetargu, tak jak przewidziano w art. 44 ust. 5 lit. a)–d) tego rozporządzenia, wynosi sześć dni roboczych.

Artykuł 11

1. W szczególnych przypadkach termin ważności pozwoleń na wywóz pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, żyta, jęczmienia, kukurydzy, ryżu, maki pszennej, mąki żytniej, kaszy i kaszki z pszenicy durum oraz produktów objętych kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53, zawierających wagowo mniej niż 50 % przetworów mlecznych, nie może być dłuższy niż przewidziany w art. 7 ust. 1, w przypadku gdy strona zainteresowana jest w trakcie przyjmowania zamówienia gwarantującego dłuższy okres. W tym celu zainteresowana strona przedstawia właściwemu organowi pisemne oświadczenie wydane przez urzędowy organ lub przedsiębiorstwo z siedzibą w kraju będącym odbiorcą wywożonego towaru. Oświadczenie musi zawierać informacje o przewidywanej ilości i jakości danego towaru, terminie dostawy oraz warunkach cenowych. Państwo Członkowskie niezwłocznie przekazuje kopię oświadczenia Komisji w celu informacyjnym.

2. W przypadkach ustanowionych w ust. 1 zainteresowana strona składa do właściwego organu wniosek o udzielenie pozwolenia na wywóz, do którego dołączony jest wniosek o ustalenie z góry refundacji wywozowej lub podatku wywozowego stosowanego w dniu złożenia tego wniosku wobec danego miejsca przeznaczenia, wraz z informacjami szczegółowymi określającymi minimalne i maksymalne ilości towaru, które zamierza wywieźć, jak również minimalny i maksymalny okres potrzebny do dokonania przewidywanego wywozu. Jednakże minimalna ilość nie może być mniejsza niż 75 000 ton w przypadku pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, żyta, jęczmienia, kukurydzy, mąki pszennej, mąki żytniej oraz produktów objętych kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53, zawierających wagowo mniej niż 50 % przetworów mlecznych, oraz 15 000 ton w przypadku kaszy i kaszki z pszenicy durum i ryżu. Nie naruszając przepisów art. 15 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, takim wnioskom nie towarzyszą zabezpieczenia.

W przypadku wywozu do Państwa AKP lub kilku państw w obrębie grup Państw AKP określonych w załączniku III, minimalna ilość przewidziana w akapicie pierwszym zostaje obniżona do:

a) 20 000 ton w przypadku pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, żyta, jęczmienia, kukurydzy, mąki pszennej, mąki żytniej oraz produktów objętych kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53 zawierających wagowo mniej niż 50 % przetworów mlecznych; oraz

b) 5000 ton w przypadku kaszy i kaszki z pszenicy durum oraz ryżu.

We wnioskach dotyczących kilku państw w obrębie grupy Państw AKP, powinny być wymienione nazwy wszystkich krajów przeznaczenia.

3. Państwo Członkowskie, w którym właściwy organ otrzymujący wnioski, rozpatruje te wnioski w szczególności pod względem ilości i gospodarczych następstw planowanego wywozu, jak również konkretnych możliwości jego realizacji, a w przypadku gdy wnioski kwalifikują się do zatwierdzenia, informuje o tym Komisję, która podejmuje decyzję zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 23 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 lub w art. 22 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95. W przypadku przyjęcia wniosku Komisja ustala przede wszystkim termin, w którym zainteresowany powinien przedłożyć zamówienie właściwemu organowi. Ten ostatni informuje ubiegającego się o pozwolenie o decyzji Komisji.

4. W przypadku gdy termin ważności ustalony dla pozwolenia jest taki sam jak termin wnioskowany, wnioskodawca, w terminie ustanowionym w ust. 3, składa właściwemu organowi podpisany oryginał zamówienia, wraz z kopią. Zamówienie określa przynajmniej objętą nim ilość, która musi mieścić się w granicach minimalnych i maksymalnych ilości wskazanych we wniosku o wydanie pozwolenia, miejsce przeznaczenia, okres, w którym należy przeprowadzić wywóz (który musi mieścić się w ramach wskazanego minimalnego i maksymalnego okresu), cenę ustaloną za czas trwania zamówienia i terminy płatności. Pozwolenie jest wówczas wydawane po wpłaceniu zabezpieczenia przewidzianego w art. 9 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 lub art. 9 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95. Państwo przeznaczenia (lub państwa wchodzące w skład tej samej grupy) wymienione są w sekcji 7 pozwolenia, które zobowiązuje eksportera do wywozu towaru do tego państwa lub państw. Jednakże w granicach 10 % ilości towaru wskazanych w pozwoleniu może być dostarczona na mocy umowy do innego państwa, które wchodzi w skład grupy państw wymienionych w załączniku III.

W przypadku gdy wnioskodawca nie może zawrzeć takiej umowy, informuje o tym właściwy organ w wyznaczonym terminie do przedstawienia umowy; pozwolenie nie jest wydawane.

5. Z wyjątkiem przypadku siły wyższej, pozwolenie nie jest wydawane, jeżeli wnioskodawca nie przestrzega przepisów ust. 4.

6. W przypadku gdy ustalony okres ważności różni się od wnioskowanego, lecz jest dłuższy niż ustanowiony w art. 7, stosuje się ust. 4 i 5 niniejszego artykułu. Jednakże wnioskodawca może, w terminie wyznaczonym na dostarczenie umowy, wycofać swój wniosek o wydanie pozwolenia.

7. W przypadku odmowy przedłużenia terminu ważności przewidzianego w art. 7, pozwolenie nie jest wydawane.

8. Pozwolenia wydane na warunkach przewidzianych w niniejszym artykule nie podlegają przepisom art. 8 ust. 1.

Artykuł 12

Zabezpieczenia pozwoleń na produkty wymienione w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 oraz art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 wynoszą:

a) 1 EUR za tonę w przypadku pozwoleń na wywóz, do których nie stosuje się przepisów art. 10 ust. 4 tiret czwarte rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 lub w przypadku produktów objętych rozporządzeniem (EWG) nr 3072/95 i 5 ECU za tonę w przypadku pozwoleń na wywóz bez refundacji:

i) na produkt, na który w dniu złożenia wniosku nie ustalono refundacji lub należności celnej wywozowej;

ii) na produkt, na który nie ustalono refundacji lub należności celnej wywozowej z góry;

iii) wydanych na podstawie art. 8 ust. 2 niniejszego rozporządzenia;

b) w przypadku pozwoleń na przywóz, wobec których stosuje się art. 10 ust. 4 tiret czwarte rozporządzenia (EWG) nr 1766/92:

i) 15 EUR za tonę w odniesieniu do produktów objętych kodami CN 0709 90 60, 0712 90 19, 1001 10 00, 1001 90 91, 1001 90 99, 1002 00 00, 1003 00, 1004, 1005 10 90, 1005 90 00, 1007 00 oraz 1008;

ii) 5 EUR za tonę w odniesieniu do innych produktów;

c) 45 EUR za tonę w odniesieniu do produktów wymienionych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3072/76 w przypadku pozwoleń na wywóz.

W przypadku wywozu do Państw AKP realizowanych na podstawie pozwolenia o specjalnym terminie ważności zgodnie z art. 11, zabezpieczenie to ustala się w wysokości 12 EUR za tonę;

d) 20 ECU za tonę w odniesieniu do produktów wymienionych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/76 w przypadku pozwoleń na wywóz.

Jednakże w przypadku pozwoleń wydanych z refundacją zgodnie z art. 7 ust. 3 zabezpieczenie to wynosi 24 EUR za tonę.

W przypadku wywozu do Państw AKP realizowanych na podstawie pozwolenia o specjalnym terminie ważności zgodnie z art. 11, zabezpieczenie to wynosi 12 EUR za tonę.

Artykuł 13

W przypadku gdy termin ważności pozwolenia zostaje przedłużony na podstawie art. 41 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, stosowana jest kwota korygująca obowiązująca w dniu złożenia wniosku o wydanie pozwolenia na wywóz w ciągu ostatniego miesiąca normalnej ważności pozwolenia.

Ponadto refundacja wywozowa jest korygowana zgodnie z przepisami art. 14.

Artykuł 14

1. Refundacje stosowane na podstawie art. 13 ust. 5 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 do produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) wspomnianego rozporządzenia, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, są korygowane w okresie od sierpnia do maja tego samego roku gospodarczego o kwotę równą miesięcznej podwyżce stosowanej w odniesieniu do ceny interwencyjnej wyznaczonej na dany rok gospodarczego.

W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo refundacje te są korygowane w okresie od listopada jednego roku gospodarczego do sierpnia następnego roku gospodarczego o kwotę równą miesięcznej podwyżce stosowanej w odniesieniu do cen interwencyjnych ustalonych na dany rok gospodarczy.

Pierwszej korekty dokonuje się pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym został złożony wniosek. Kolejne korekty dokonywane są co miesiąc.

W przypadku produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, refundacje korygowane zgodnie z akapitem pierwszym i obowiązujące w maju obowiązują również w czerwcu. W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo, refundacje korygowane zgodnie z akapitem drugim i obowiązujące w sierpniu obowiązują również we wrześniu.

2. Korekta określona w ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy kwota refundacji jest równa zero.

3. W przypadku gdy termin ważności pozwoleń upływa po zakończeniu roku gospodarczego, a wywóz ma miejsce w kolejnym roku gospodarczym, refundacje do produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit a) i b) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 z wyłączeniem wszelkich podwyżek miesięcznych, określonych w ust. 1, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, zostają obniżone w związku z rozbiciem ceny na dwa lata gospodarcze. Rozbicie ceny następuje w dniu 1 lipca i oznacza:

a) różnicę między cenami interwencyjnymi za ryż niełuskany bez jakichkolwiek miesięcznych podwyżek cen za poprzedni i nowy rok gospodarczy, oraz

b) kwotę równą miesięcznej podwyżce, pomnożonej przez liczbę miesięcy, które upłynęły od sierpnia do miesiąca, w którym złożono wniosek o wydanie pozwolenia włącznie.

W przypadku gdy rozbicie ceny jest większe niż dana refundacja, skorygowana refundacja zostaje obniżona do zera.

Refundacje obniżane w związku z rozbiciem ceny są zwiększane począwszy od miesiąca sierpnia nowego roku gospodarczego zgodnie z zasadami ustanowionymi w ust. 1 o kwotę miesięcznej podwyżki obowiązującej w nowym roku gospodarczym.

4. W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo, reguły dotyczące korekty, wymienione w pierwszym i drugim akapicie stosuje się mutatis mutandis z zastrzeżeniem następujących wyjątków:

a) za koniec roku gospodarczego uważa się dzień 30 września,

b) wspomniane wyżej rozbicie ceny pojawia się dnia 1 października zamiast dnia 1 lipca,

c) miesiąc sierpień zastępuje się miesiącem listopad;

d) miesięczne podwyżki są tymi, które stosuje się w danych latach gospodarczych.

Artykuł 15

1. W przypadku produktów, wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. c) i d) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 i art. 1 lit. c) rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 kwota będąca efektem każdej z korekt, wymienionych w art. 14 ust. 1 i 3 niniejszego rozporządzenia jest pomnożona przez współczynnik przetworzenia obowiązujący w odniesieniu do danego produktu.

2. Kwota refundacji stosowanej zgodnie z art. 13 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 dla produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) tego rozporządzenia, jest korygowania w miesiącach od października do lipca przez kwotę równą miesięcznej podwyżce ceny interwencyjnej za ryż niełuskany ustalonej na ten rok gospodarczy, oparty na etapie przetworzenia oraz odpowiednim współczynniku przetworzenia.

Pierwszej korekty należy dokonać pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po tym, w którym złożono wniosek o pozwolenie. Kolejne korekty dokonywane są co miesiąc.

3. Korekta przewidziana w ust. 2 nie ma zastosowania w przypadku gdy kwota refundacji jest równa zero.

4. W przypadku gdy termin ważności pozwolenia upływa po zakończeniu roku gospodarczego oraz wywóz ma miejsce w kolejnym roku gospodarczym, refundacje wywozowe, z wyłączeniem podwyżek miesięcznych, określonych w ust. 2, zostają obniżone w związku z rozbiciem ceny interwencyjnej ryżu niełuskanego na dwa lata gospodarcze, w oparciu o stadium przetworzenia i obowiązujący współczynnik przetworzenia.

To rozbicie ceny ma miejsce w dniu 1 września i jest określane jako:

a) różnica między ceną interwencyjną za ryż niełuskany bez jakichkolwiek miesięcznych podwyżek cen za poprzedni i nowy rok gospodarczy,

b) kwota równa miesięcznej podwyżce pomnożona przez liczbę miesięcy, jakie upłynęły od października do miesiąca, w którym złożono wniosek o wydanie pozwolenia, włącznie.

Wymienione dwa czynniki należy skorygować współczynnikiem przetworzenia, stosowanym w czasie wywozu produktu.

W przypadku gdy rozbicie ceny jest większe niż dana refundacja, skorygowana refundacja zostaje obniżona do zera.

Refundacje zostają zmniejszone o kwoty wynikające z powyższych lit. a) i b) na podstawie etapu mielenia i mogą zostać zwiększone od października nowego roku gospodarczego przez miesięczne podwyżki odnoszące się do nowego roku gospodarczego, zgodnie z przepisami określonymi w ust. 2.

Artykuł 16

1. W odniesieniu do pozwoleń na wywóz Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję:

a) każdego dnia roboczego:

i) o wszystkich wnioskach o wydanie pozwolenia lub o braku takich wniosków;

ii) o wnioskach o wydanie pozwoleń, określonych w art. 49 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000, złożonych w dniu roboczym poprzedzającym dzień powiadomienia;

iii) o ilościach, na które wydano pozwolenia w wyniku wniosków o wydanie pozwolenia, określonych w art. 49 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000;

b) przed 15 dniem każdego miesiąca w odniesieniu do miesiąca poprzedniego:

i) o ilościach, na które wystawione zostały pozwolenia na pomoc żywnościową;

ii) o ilościach, objętych pozwoleniami wydanymi, lecz nie wykorzystanymi, oraz o refundacji lub podatku wywozowym według kodu;

iii) o ilościach, wobec których nie stosuje się art. 8 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, a na które pozwolenia zostały wydane;

c) raz na rok gospodarczy, najpóźniej do dnia 30 kwietnia, o dokładnych ilościach wykorzystanych na podstawie pozwoleń z uwzględnieniem tolerancji przewidzianych w art. 8 ust. 4 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

Powiadomienia o wnioskach oraz ilościach, określone w pierwszym akapicie muszą wymieniać:

a) ilość odpowiadającą każdemu 12-cyfrowemu kodowi produktu nomenklatury produktów rolnych do celów refundacji wywozowych. W przypadku wydania pozwolenia obejmującego więcej niż jeden kod 12-cyfrowy, podaje się tylko pierwszy kod.

b) ilość odpowiadającą każdemu kodowi rozbitą ze względu na miejsca przeznaczenia, w przypadku gdy refundacja lub podatek wywozowy jest zróżnicowany w zależności od miejsca przeznaczenia.

2. W związku z wydanymi pozwoleniami na przywóz, Państwa Członkowskie przekazują codziennie informację o ilościach objętych pozwoleniami według kodów produktów, a w odniesieniu do pszenicy zwykłej według klasy jakości i pochodzenia. Pochodzenie wskazuje się również w pozwoleniach na przywóz ryżu.

Artykuł 17

Rozporządzenie (EWG) nr 1162/95 traci moc.

Stosuje się je wobec pozwoleń wydanych przed wejściem niniejszego rozporządzenia w życie.

Odniesienia do uchylonego rozporządzenia traktowane są tak, jak odniesienia do niniejszego rozporządzenia i odczytywane są zgodnie z tabelą korelacji w załączniku VI.

Artykuł 18

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 lipca 2003 r.

[1] Art. 4 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1092/2004 z dnia 10 czerwca 2004 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1342/2003 w odniesieniu do określania kategorii ryżu w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 (Dz.Urz.UE L 209 z 11.06.2004, str. 9). Zmiana weszła w życie 14 czerwca 2004 r. i ma zastosowanie do pozwoleń wydanych od 1 kwietnia 2004 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-05-01 do 2004-06-13

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1766/92 z dnia 30 czerwca 1992 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż (1), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1104/2003 (2), w szczególności jego art. 9 ust. 2 oraz art. 13 ust. 11,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 3072/95 z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku ryżu (3), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 411/2002 (4), w szczególności jego art. 9 ust. 2 oraz art. 13,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1162/95 z dnia 23 maja 1995 r. ustanawiające specjalne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz zbóż i ryżu (5) zostało kilkakrotnie zasadniczo zmienione (6). W interesie jasności i do celów praktycznych wspomniana dyrektywa powinna zostać skodyfikowana.

(2) Z punktu widzenia działań charakterystycznych dla handlu zbożami i ryżem, należy stworzyć przepisy dalszych reguł lub odstępujące od rozporządzenia Komisji (EWG) nr 1291/2000 z dnia 9 czerwca 2000 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (7), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 325/2003 (8).

(3) W przypadku ogłoszeń o przetargu na wywóz zapasów interwencyjnych, pozwolenia powinny określać ilości i miejsca przeznaczenia, w odniesieniu do których zostały wydane pozwolenia, oraz należy wprowadzić przepisy dotyczące umieszczenia specjalnych danych szczegółowych w pozwoleniu na wywóz, w szczególności w przypadku ogłoszeń o przetargu na refundacje wywozowe, wywozu mieszanek paszowych na bazie zboża oraz wcześniejszego ustalenia podatków wywozowych.

(4) Terminy obowiązywania pozwoleń na przywóz i wywóz różnych produktów powinny zostać ustalone zgodnie z wymogami rynkowymi oraz potrzebami racjonalnego zarządzania. Z punktu widzenia konkurencji na światowym rynku, na wywóz słodu należy przyznawać szczególnie długie terminy ważności, jednakże wygasające w dniu 30 września w przypadku pozwoleń wydanych przed dniem 1 lipca, aby zobowiązania wywozowe nie wchodziły w życie na nowy rok gospodarczy, przed rozpoczęciem zbiorów jęczmienia.

(5) Z punktu widzenia ryzyka wydawania pozwoleń wyłącznie na duże ilości, należy określić trzydniowy termin potrzebny na rozpatrzenie wniosku, który musi upłynąć, zanim zostanie wydane jakiekolwiek pozwolenie na wszelkie zboża oraz większość przetworzonych produktów zbożowych, inne niż na wywóz, na wywóz w celach niehandlowych w związku z dostarczaniem wspólnotowej lub krajowej pomocy żywnościowej, a także niektóre dostawy agencji humanitarnych.

(6) Decyzja Komisji o nieprzyznawaniu certyfikatu eksportowego na koniec trzydniowego terminu na rozpatrzenie może jednakże w niektórych przypadkach zakłócić ciągłość dostaw produktów, których regularne dostawy są niezbędne. Podmiotom gospodarczym składającym takie żądania należy umożliwić uzyskanie pozwolenia na wywóz bez refundacji, pod warunkiem że do takich pozwoleń zostają dołączone specjalne warunki ich wykorzystania.

(7) Niektóre przepisy art. 49 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 dotyczące wniosków o pozwolenia na wywóz niektórych produktów w związku z ogłoszeniami o przetargu zorganizowanym w państwach trzecich przywozu powinny być bardziej zaostrzone i tym samym bardziej dostosowane do praktyki handlowej w handlu zbożami.

(8) Z punktu widzenia konkurencji na światowym rynku zbóż i ryżu, należy ustanowić przepisy na przyznawanie pozwoleń na przywóz głównych produktów, zawierających pszenicę durum, ze specjalnymi terminami ważności i na stosunkowo duże ilości minimalne, o korzystniejszych ilościach minimalnych na wywóz do Państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP). Pozwolenia należy przyznawać zgodnie z niektórymi warunkami dodatkowymi dotyczącymi w szczególności, przedłożenia w określonym terminie zamówienia dostawy we właściwej agencji.

(9) Należy ustalić kwotę zabezpieczenia wnoszonego w przypadku pozwoleń na przywóz i wywóz, różnicując te kwoty według grup produktów zgodnie z ewentualnymi wahaniami refundacji lub podatku wywozowego w okresie ważności pozwolenia, przy czym dostawy dla krajów AKP są traktowane preferencyjnie.

(10) Należy określić stosowane refundacje wywozowe, w przypadku gdy termin ważności pozwoleń zostaje przedłużony wskutek działania siły wyższej na podstawie art. 41 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Niniejsze rozporządzenie ustanawia specjalne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz lub wywóz wprowadzonego zgodnie z:

a) art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92;

b) art. 9 rozporządzenia (WE) nr 3072/95.

Artykuł 2

1. W przypadku gdy wnioski o wydanie pozwolenia na wywóz zostają złożone w związku z przetargiem zgodnie z art. 7 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2131/93 (9), pozwolenie jest wystawiane tylko na ilości, na które wnioskodawca zawarł umowy.

Pozwolenia na wywóz są ważne na ilość nieprzekraczającą tej, którą podano w sekcji 17. W sekcji 19 wpisuje się „0”.

2. W sekcji 7 wniosku o udzielenie pozwolenia na wywóz przewidzianego w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2131/93 podaje się właściwe miejsce przeznaczenia. Posiadacz pozwolenia zobowiązany jest do wywozu danych produktów do tego miejsca przeznaczenia.

Przez miejsce przeznaczenia należy rozumieć wszystkie państwa, w stosunku do których stosowana jest taka sama stawka refundacji wywozowej lub podatku wywozowego.

Artykuł 3

1. [1] W przypadku gdy refundacje wywozowe ustala się w drodze przetargu, w sekcji 22 pozwolenia wpisuje się cyframi i słownie stawki refundacji wywozowej figurującej w oświadczeniu o udzieleniu zamówienia. Stawka ta jest wyrażona w euro i poprzedza ją następująca informacja:

– Tipo de la restitución de base a la exportación adjudicado

– Nabídková výše pro základní vývozní náhradu

– Tilslagssats for basiseksportrestitutionen

– Zugeschlagener Satz der Grundausfuhrerstattung

– Pakkumiskutsega kinnitatud eksporditoetus

– Ποσοστό της κατακυρωθείσας επιστροφής βάσεως κατά την εξαγωγή

– Tendered rate of basic export refund

– Taux de la restitution de base ŕ l'exportation adjugé

– Az alap export-visszatérítés megítélt hányada

– Tasso della restituzione di base all'esportazione aggiudicato

– Pagrindinės eksporto grąžinamosios išmokos dydis

– Pamata izvešanas kompensācijas likme

– Rata aġġudikata ta' rifużjoni bażika fuq l-esportazzjoni

– Gegunde basisrestitutie bij uitvoer

– Przyznana stawka podstawowej refundacji wywozowej

– Taxa de restituiçăo de base ŕ exportaçăo adjudicada

– Základná sadzba vývoznej náhrady ustanovená v rámci výberového konania

– Dodatna stopnja dajatve na osnovi izvoznih nadomestil

– Tarjouskilpailutetun perusvientituen määrä

– Anbudssats för exportbidrag.

2. [2] W przypadku gdy podatek wywozowy jest ustalony na podstawie oferty przetargowej, w sekcji 22 pozwolenia wpisuje się cyframi i słownie stawki podatku widniejącego w oświadczeniu o udzieleniu zamówienia. Stawka ta jest wyrażona w euro i poprzedza ją następująca informacja:

– Tipo del gravamen a la exportación adjudicado

– Nabídková výše vývozního cla

– Tilslagssats for eksportafgiften

– Zugeschlagener Satz der Ausfuhrabgabe

– Pakkumiskutsega kinnitatud ekspordimaks

– Ύψος φόρου κατά την εξαγωγή

– Tendered rate of export tax

– Taux de la taxe à l'exportation adjugé

– Az exportadó megítélt mértéke

– Aliquota della tassa all'esportazione aggiudicata

– Eksporto muito mokesčio dydis

– Izvešanas muitas nodevas likme

– Rata aġġudikata ta' taxxa fuq l-esportazzjoni

– Gegunde belasting bij uitvoer

– Przyznana stawka podatku eksportowego

– Taxa de exportação adjudicada

– Vývozný poplatok ustanovený v rámci výberového konania

– Dodatna stopnja dajatve za izvozno pristojbino

– Tarjouskilpailutetusta viennistä kannettavan maksun määrä

– Anbudssats för exportavgift.

Artykuł 4

1. Nie naruszając przepisów art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, dla produktów objętych kodami CN 1101 00 15, 1102 20, 1103 11 10 i 1103 13 wnioski o pozwolenia na wywóz mogą zawierać produkty objęte dwoma sąsiadującymi ze sobą kolejnymi pozycjami, oznaczonymi dwunastoma cyframi, wyżej wymienionych podpozycji.

Stosuje się następujące kategorie produktów w rozumieniu art. 14 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000:

kategoria 1:

1108 11 00 9200,1108 11 00 9300

kategoria 2:

1108 12 00 9200,1108 12 00 9300

kategoria 3:

1108 13 00 9200,1108 13 00 9300

kategoria 4:

1108 19 10 9200,1108 19 10 9300

kategoria 5:

1702 30 51 9000,1702 30 91 9000,1-702 90 50 9100

kategoria 6:

1702 30 59 9000,1702 30 99 9000,1-702 40 90 9000,1702 90 50 9900,21-06 90 55 9000

12-cyfrowe podpodziały widniejące na wniosku zostają umieszczone na pozwoleniu na wywóz.

2. Nie naruszając przepisów art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, na produkty objęte kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53, zawierające wagowo mniej niż 50 % przetworów mlecznych, wnioski o pozwolenie na wywóz przedstawiają:

a) w sekcji 15 opis produktu i jego 12-cyfrowy kod; w przypadku produktów dających się przyporządkować do dwóch lub więcej sąsiednich podpozycji, eksporter może zastosować 12-cyfrową nomenklaturę refundacji, w takim przypadku zostanie to zaznaczone w sekcji 15; preparaty wykorzystywane jako pasza dla zwierząt objęta rozporządzeniem (WE) nr 1517/95;

b) w sekcji 16 numer referencyjny „2309”;

c) w sekcji 17 i 18 ilość mieszanek paszowych, które muszą zostać wywiezione;

d) w sekcji 20 zawartość produktów zbożowych, którą mają zawierać mieszanki paszowe, jeżeli jest ona znana, należy wprowadzić rozróżnienie między kukurydzą i innymi zbożami; oznacza to, że jeżeli stosuje się przepis lit. a) o wypełnieniu sekcji 15, należy wprowadzić nawias przedstawiający ilości kukurydzy i innych zbóż zawartych w paszy.

Informacje zamieszczone we wniosku są zawarte w pozwoleniu na wywóz.

Artykuł 5

[3] Do celów art. 15 akapit drugi rozporządzenia Komisji (WE) nr 1501/95 (10) oraz art. 16 ust. 10 rozporządzenia (WE) nr 3072/95, sekcja 22 pozwolenia na wywóz zawiera jeden z następujących wpisów:

– Gravamen a la exportación no aplicable

– Vývozní clo se nepoužije

– Eksportafgift ikke anvendelig

– Ausfuhrabgabe nicht anwendbar

– Ekspordimaksu ei kohaldata

– Μη εφαρµοζόµενος φόρος κατά την εξαγωγή

– Export tax not applicable

– Taxe à l'exportation non applicable

– Exportadó nem alkalmazandó

– Tassa all'esportazione non applicabile

– Eksporto muitas netaikytinas

– Izvešanas muita netiek piemērota

– Uitvoerbelasting niet van toepassing

– Podatku eksportowego nie stosuje się

– Taxa de exportação não aplicável

– Vývozný poplatok sa neuplatňuje

– Izvozni davek ni sprejemljiv

– Vientimaksua ei sovelleta

– Exportavgift icke tillämplig.

Artykuł 6

1. Pozwolenia na przywóz produktów wymienionych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 i art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 są ważne od daty ich wydania na podstawie art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000 do końca terminów ważności ustanowionych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

2. W przypadku gdy ustanowiony jest specjalny termin ważności pozwoleń na przywóz towarów pochodzących i przywożonych z niektórych państw trzecich, w sekcji 7 i 8 wniosków o wydanie pozwolenia oraz pozwoleń wymienione jest państwo lub państwa przywozu i pochodzenia. Pozwolenia zobowiązują do przywozu z tego państwa lub z tych państw.

Artykuł 7

1. Pozwolenia na wywóz produktów wymienionych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 i w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 zachowują ważność od daty ich wydania na podstawie art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000 do końca terminów ważności ustanowionych w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

2. [4] Nie naruszając przepisów ust. 1, termin ważności pozwoleń na wywóz dotyczących produktów objętych kodami CN 1702 30, 1702 40, 1702 90 oraz 2106 90, w odniesieniu do których składane są wnioski do dnia 25 czerwca każdego roku gospodarczego, upływa dnia 30 czerwca. W przypadku wniosków składanych w okresie od dnia 26 czerwca danego roku gospodarczego do dnia 30 września kolejnego roku gospodarczego, pozwolenia na wywóz dla wyżej wymienionych produktów są ważne przez trzydzieści dni, po dacie ich wydania, w rozumieniu art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

Celne formalności wywozowe dla pozwoleń określonych w akapicie pierwszym muszą zostać zakończone do dnia 30 czerwca każdego roku gospodarczego w odniesieniu do wniosków złożonych do dnia 25 czerwca. Dla takich wniosków złożonych w okresie między dniem 26 czerwca a dniem 30 września kolejnego roku gospodarczego, formalności celne wywozowe muszą być wykonane nie później niż w terminie 30 dni po dacie ich wydania.

Takie terminy ostateczne stosuje się również wobec formalności, określonych w art. 30 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/1999 (11), w odniesieniu do produktów objętych pozwoleniami, zgodnie z uzgodnieniami ustanowionymi rozporządzeniem Rady (EWG) nr 565/80 (12).

W sekcji 22 licencji zostaje wpisane:

– Limitación establecida en apartado 2 del artículo 7 del Reglamento (CE) n° 1342/2003

– Omezení dle čl. 7 ods. 2 nařízení (ES) č. 1342/2003

– Begrænsning, jf. artikel 7, stk. 2, i forordning (EF) nr. 1342/2003

– Kürzung der Gültigkeitsdauer nach Artikel 7 Absatz 2 der Verordnung (EG) Nr. 1342/2003

– Piirang vastavalt määruse (EÜ) nr 1342/2003 artikli 7 lõikele 2

– Περιορισµός που προβλέπεται στο άρθρο 7 παράγραφος 2 του κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 1342/2003

– Limitation provided for in Article 7(2) of Regulation (WE) No 1342/2003

– Limitation prévue à l'article 7, paragraphe 2, du règlement (CE) n° 1342/2003

– Az 1342/2003/EK rendelet 7. cikk (2) bek. szerinti korlátozás

– Limitazione prevista all'articolo 7, paragrafo 2, del regolamento (CE) n. 1342/2003

– Apribojimai numatyti reglamento (EB) Nr. 1342/2003 7 straipsnio 2 dalyje

– Ierobežojumi noteikti regulas (EK) Nr. 1342/2003 7. panta 2. daļā

– Limitazzjoni masuba fl-Artikolu 7(2) smoła-Regolament (KE) Nru 1342/2003

– Beperking als bepaald in artikel 7, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1342/2003

– Ograniczenie przewidziane w art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1342/2003

– Limitação estabelecida no n.° 2 do artigo 7.° do Regulamento (CE) n.° 1342/2003

– Obmedzenie v súlade s článkom 7 odsek 2 nariadenia (ES) č. 1342/2003

– Omejitev določena v členu 7(2) Uredbe (ES) št. 1342/2003

– Asetuksen (EY) N:o 1342/2003 7 artiklan 2 kohdassa säädetty rajoitus

– Begränsning enligt artikel 7.2 i förordning (EG) nr 1342/2003.

3. Nie naruszając przepisów ust. 1, na wniosek podmiotu gospodarczego pozwolenia na wywóz produktów objętych kodami CN 1107 10 19, 1107 10 99 i 1107 20 00 są ważne od daty ich wydania na podstawie art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000 do:

a) dnia 30 września bieżącego roku kalendarzowego, jeżeli zostały wydane w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 30 kwietnia,

b) końca jedenastego miesiąca od daty wydania pozwolenia, jeżeli zostały wydane w okresie od dnia 1 lipca do dnia 31 października,

c) dnia 30 września następnego roku kalendarzowego, jeżeli zostały wydane w okresie od dnia 1 listopada do dnia 31 grudnia.

W powyższych przypadkach, nie naruszając przepisów art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000, prawa wynikające z pozwoleń określonych w niniejszym ustępie nie podlegają przeniesieniu.

4. W przypadku gdy nie została ustalona refundacja lub podatek wywozowy, pozwolenia na wywóz produktów określonych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 oraz art. 1 rozporządzenia (WE) nr 3072/95 są ważne przez okres 60 dni od daty wydania.

Artykuł 8

1. Pozwolenia na wywóz produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a)– c) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 oraz w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 3072/95 oraz dla produktów objętych kodami CN 1102 20 10, 1102 20 90, 1103 13 10, 1103 13 90, 1103 20 20, 1104 29 05, 1104 22 98, 1104 23 10, 1108 11 00, 1108 12 00, 1108 13 00, 1109 00 00, 1702 30 51, 1702 30 91, 1702 30 99, 1702 40 90, 1702 90 50, 1702 90 79, 2106 90 55, 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53, wymienionych w rozporządzeniu (EWG) nr 1766/92 zostaną wydane w trzecim dniu roboczym po złożeniu wniosku, o ile w międzyczasie nie podjęto specjalnych środków.

Komisja może podjąć decyzję o nieuwzględnieniu wniosków.

Akapit pierwszy nie ma zastosowania do pozwoleń wydanych w związku z ogłoszeniami o przetargu lub do pozwoleń określonych w art. 16 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, które są wydawane do celów operacji pomocy żywnościowej w rozumieniu art. 10 ust. 4 Porozumienia w sprawie rolnictwa zawartego w ramach Rundy Urugwajskiej wielostronnych negocjacji handlowych (13). Okres badania nie ma zastosowania do wydawania pozwoleń na wywóz w przypadku gdy wniosek dotyczący ilości 20 ton lub mniej zostaje złożony przez agencję humanitarną bez towarzyszącego wniosku o refundację.

2. [5] Bez uszczerbku dla przepisów art. 16 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92, na wniosek podmiotów gospodarczych, pozwolenia na wywóz bez refundacji zostają wydane w dniu złożenia wniosków, z wyjątkiem przypadków gdy należność celną wywozową stosuje się wobec przedmiotowego produktu w dniu złożenia.

W przypadku gdy w momencie wywozu została ustalona należność celna wywozowa na produkty objęte pozwoleniami wydanymi w zastosowaniu akapitu pierwszego, taka należność ma zastosowanie.

Takie pozwolenia na wywóz są ważne przez 60 dni od daty ich wydania.

W sekcji 22 pozwolenia wprowadza się jeden z następujących wpisów:

– Limitación establecida en el apartado 2 del artículo 8 del Reglamento (CE) n° 1342/2003

– Omezení dle čl. 8 ods. 2 nařízeníč. 1342/2003

– Begrænsning, jf. artikel 8, stk. 2, i forordning (EF) nr. 1342/2003

– Kürzung der Gültigkeitsdauer nach Artikel 8 Absatz 2 der Verordnung (EG) Nr. 1342/2003

– Piirang vastavalt määruse (EÜ) nr 1342/2003 artikli 8 lõikele 2

– Περιορισµός που προβλέπεται στο άρθρο 8 παράγραφος 2 του κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 1342/2003

– Limitation provided for in Article 8(2) of Regulation (EC) No 1342/2003

– Limitation prévue à l'article 8, paragraphe 2, du règlement (CE) n° 1342/2003

– Az 1342/2003/EK rendelet 8. cikk (2) bek. szerinti korlátozás

– Limitazione prevista all'articolo 8, paragrafo 2, del regolamento (CE) n. 1342/2003

– Apribojimai numatyti reglamento (EB) Nr. 1342/2003 8 straipsnio 2 dalyje

– Ierobežojumi noteikti regulas (EK) Nr. 1342/2003 8. panta 2. daļā

– Limitazzjoni masħuba fl-Artikolu 8(2) tar-Regolament (KE) Nru 1342/2003

– Beperking als bepaald in artikel 8, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1342/2003

– Ograniczenie przewidziane w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1342/2003

– Limitação estabelecida no n.° 2 do artigo 8.° do Regulamento (CE) n.° 1342/2003

– Obmedzenie v súlade s článkom 8 odsek 2 nariadenia (ES) č. 1342/2003

– Omejitev določena v členu 8(2) Uredbe (ES) št. 1342/2003

– Asetuksen (EY) N:o 1342/2003 8 artiklan 2 kohdassa säädetty rajoitus

– Begränsning enligt artikel 8.2 i förordning (EG) nr 1342/2003.

3. W przypadku gdy następuje szczególne odniesienie do niniejszego ustępu przy ustalaniu refundacji wywozowej lub podatku wywozowego na produkty wymienione w art. 1 ust. 1 lit. a)–c) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 oraz w art. 1 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 3072/95, do wniosku o wydanie pozwolenia na wywóz musi być dołączona kopia zamówienia. Zamówienie musi pochodzić od organu urzędowego w kraju przeznaczenia lub od przedsiębiorstwa prowadzącego działalność w tym kraju, a także musi wskazywać ilość objętą pozwoleniem oraz okres dostawy niewykraczający poza okres ważności pozwolenia. W stosunku do zamówień na mocy niniejszego artykułu nie można było wcześniej udzielać pozwoleń na wywóz. Dane Państwo Członkowskie sprawdza, czy wnioski o udzielenie pozwolenia spełniają warunki niniejszego ustępu i powiadamia Komisję w dniu ich wniesienia o ilości objętej przyjętymi wnioskami. Pozwolenia dotyczące tych wniosków są faktycznie wydawane dopiero trzeciego dnia roboczego od daty złożenia wniosku, pod warunkiem że Komisja nie podjęła uprzednio specjalnych środków.

Jeżeli wnioski o udzielenie pozwoleń na wywóz określone w akapicie pierwszym przekraczają ilości, jakie mogą być przeznaczone na wywóz oraz które zostały wskazane w rozporządzeniu ustalającym daną refundację lub podatek, Komisja może ustalić w terminie dwóch dni roboczych od złożenia wniosku jednolitą procentową obniżkę ilości towarów. Wniosek o udzielenie pozwolenia może być wycofany w terminie dwóch dni roboczych od daty opublikowania procentowej obniżki.

Nie naruszając przepisów art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, prawa wynikające z pozwoleń na przywóz nie są zbywalne.

W przypadku niezrealizowania zamówienia przez przywożącego nabywcę, podmiot gospodarczy może dokonać wywozu do innego kraju przeznaczenia, ale stosując wyłącznie refundację wywozową lub podatek wywozowy obowiązujący w dniu, w którym został pierwotnie wniesiony wniosek o udzielenie pozwolenia na wywóz do „innych państw trzecich”. W przypadku gdy w dniu złożenia pierwotnego wniosku o udzielenie pozwolenia nie obowiązuje żadna refundacja wywozowa lub podatek wywozowy w odniesieniu do „innych państw trzecich” , można przyjąć rozwiązanie ad hoc zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 23 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92.

Artykuł 9

1. Ustępy 2–6 stosuje się do wywozu do państw trzecich określonego w załączniku IV oraz w odniesieniu do produktów wymienionych w tym załączniku.

2. Wywóz określony w ust. 1 podlega obowiązkowi przedłożenia właściwym władzom odnośnych państw trzecich poświadczonej kopii pozwolenia na wywóz, wydanego zgodnie z art. 8 ust. 2 oraz z niniejszym artykułem oraz właściwie potwierdzonej kopii deklaracji wywozowej dotyczącej każdego kontyngentu. Towary nie mogą być wcześniej wywożone do innego państwa trzeciego.

3. Deklaracja określona w ust. 2 obejmuje:

a) w rubryce 7 nazwę kraju przywozu lub odnośnych państw;

b) w rubryce 15 opis towarów zgodnie z Nomenklaturą Scaloną;

c) w rubryce 16 8-cyfrowy kod Nomenklatury Scalonej oraz ilość każdego produktu, określonego w rubryce 15, w tonach;

d) w rubryce 17 i 18 całkowitą ilość produktów określonych w rubryce 16;

e) [6] w rubryce 20, jeden z następujących wpisów:

– Exportación conforme al artículo 9 del Reglamento (CE) n° 1342/2003

– Vývoz v souladu s čl. 9 nařízení (ES) č. 1342/2003

– Udførsel i overensstemmelse med artikel 9 i forordning (EF) nr. 1342/2003

– Ausfuhr in Übereinstimmung mit Artikel 9 der Verordnung (EG) Nr. 1342/2003

– Eksport vastavalt määruse (EÜ) nr 1342/2003 artiklile 9

– Περιορισµός που προβλέπεται στο άρθρο 9 του κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 1342/2003

– Export in accordance with Article 9 of Regulation (EC) No 1342/2003

– Exportation conformément à l'article 9 du règlement (CE) n° 1342/2003

– Az 1342/2003/EK rendelet 9. cikkével összhangban bonyolított export

– Esportazione in conformità all'articolo 9 del regolamento (CE) n. 1342/2003

– Eksportas vadovaujantis reglamento (EB) Nr. 1342/2003 9 straipsniu

– Izvešana saskaņā ar regulas (EK) Nr. 1342/2003 9. pantu

– Esportazzjoni b'mod konformi ma' l-Artikolu 9 tar-Regolament (KE) Nru 1342/2003

– Uitvoer op grond van artikel 9 van Verordening (EG) nr. 1342/2003

– Wywóz w myśl art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1342/2003

– Exportação conforme o artigo 9.° do Regulamento (CE) n.° 1342/2003

– Vývoz v súlade s článkom 9 nariadenia (ES) č. 1342/2003

– Izvoz v skladu s členom 9 Uredbe (ES) št. 1342/2003

– Asetuksen (EY) N:o 1342/2003 9 artiklan mukainen vienti

– Export i överensstämmelse med artikel 9 i förordning (EG) nr 1342/2003;

f) [7] w rubryce 22 do wyrazów przewidzianych w art. 8 ust. 2 dodaje się jeden z następujących wpisów:

– Sin restitución por exportación

– Žádná vývozní náhrada

– Uden eksportrestitution

– Ohne Ausfuhrerstattung

– Eksporditoetuseta

– Χωρίς επιστροφή κατά την εξαγωγή

– No export refund

– Sans restitution à l'exportation

– Export-visszatérítés nélkül

– Senza restituzione all'esportazione

– Eksporto grąžinamosios išmokos nėra

– Izvešanas kompensācijas nav

– Mingħajr rifużjoni fuq l-esportazzjoni

– Zonder uitvoerrestitutie

– Bez refundacji wywozowej

– Sem restituição à exportação

– Bez vývoznej náhrady

– Brez izvoznih nadomestil

– Ilman vientitukea

– Utan exportbidrag.

Pozwolenia są ważne wyłącznie w odniesieniu do produktów i ilości określonych w podany sposób.

4. Pozwolenia wydane na mocy niniejszego artykułu nakładają obowiązek wywozu do jednego z miejsc przeznaczenia wskazanych w rubryce 7.

5. Na wniosek zainteresowanej strony wydaje się uwierzytelniony odpis zatwierdzonego pozwolenia.

6. W pierwszy poniedziałek każdego miesiąca właściwe organy Państw Członkowskich powinny powiadomić Komisję o ilościach, na jakie zostały wydane pozwolenia w podziale według kodu CN.

Artykuł 10

1. W przypadku gdy wywóz zostaje dokonany w wyniku przetargu otwartego w państwie trzecim przywozu, pozwolenia na wywóz pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, żyta, jęczmienia, kukurydzy, ryżu, mąki pszennej i żytniej, kaszy i kaszki z pszenicy durum oraz produktów objętych kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53 o zawartości wagowej produktów mlecznych mniejszej niż 50 %, są ważne od daty ich wydania w rozumieniu art. 23 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 do dnia, w którym muszą być wypełnione zobowiązania wynikające z udzielenia zamówienia.

2. Termin ważności pozwolenia nie może przekraczać czterech miesięcy następujących po miesiącu, w którym wydano pozwolenie, na podstawie art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

3. Nie naruszając przepisów art. 49 ust. 3 akapit trzeci rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000, wniosek lub wnioski o udzielenie pozwolenia na wywóz nie mogą być składane wcześniej niż na cztery dni robocze przed terminem ostatecznym składania ofert, określonym w ogłoszeniu o przetargu.

4. Nie naruszając przepisów art. 49 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, maksymalny okres między ostatecznym terminem składania ofert a poinformowaniem organu wystawiającego przez ubiegającego się o pozwolenie o wyniku przetargu, tak jak przewidziano w art. 44 ust. 5 lit. a)–d) tego rozporządzenia, wynosi sześć dni roboczych.

Artykuł 11

1. W szczególnych przypadkach termin ważności pozwoleń na wywóz pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, żyta, jęczmienia, kukurydzy, ryżu, maki pszennej, mąki żytniej, kaszy i kaszki z pszenicy durum oraz produktów objętych kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53, zawierających wagowo mniej niż 50 % przetworów mlecznych, nie może być dłuższy niż przewidziany w art. 7 ust. 1, w przypadku gdy strona zainteresowana jest w trakcie przyjmowania zamówienia gwarantującego dłuższy okres. W tym celu zainteresowana strona przedstawia właściwemu organowi pisemne oświadczenie wydane przez urzędowy organ lub przedsiębiorstwo z siedzibą w kraju będącym odbiorcą wywożonego towaru. Oświadczenie musi zawierać informacje o przewidywanej ilości i jakości danego towaru, terminie dostawy oraz warunkach cenowych. Państwo Członkowskie niezwłocznie przekazuje kopię oświadczenia Komisji w celu informacyjnym.

2. W przypadkach ustanowionych w ust. 1 zainteresowana strona składa do właściwego organu wniosek o udzielenie pozwolenia na wywóz, do którego dołączony jest wniosek o ustalenie z góry refundacji wywozowej lub podatku wywozowego stosowanego w dniu złożenia tego wniosku wobec danego miejsca przeznaczenia, wraz z informacjami szczegółowymi określającymi minimalne i maksymalne ilości towaru, które zamierza wywieźć, jak również minimalny i maksymalny okres potrzebny do dokonania przewidywanego wywozu. Jednakże minimalna ilość nie może być mniejsza niż 75 000 ton w przypadku pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, żyta, jęczmienia, kukurydzy, mąki pszennej, mąki żytniej oraz produktów objętych kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53, zawierających wagowo mniej niż 50 % przetworów mlecznych, oraz 15 000 ton w przypadku kaszy i kaszki z pszenicy durum i ryżu. Nie naruszając przepisów art. 15 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, takim wnioskom nie towarzyszą zabezpieczenia.

W przypadku wywozu do Państwa AKP lub kilku państw w obrębie grup Państw AKP określonych w załączniku III, minimalna ilość przewidziana w akapicie pierwszym zostaje obniżona do:

a) 20 000 ton w przypadku pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, żyta, jęczmienia, kukurydzy, mąki pszennej, mąki żytniej oraz produktów objętych kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53 zawierających wagowo mniej niż 50 % przetworów mlecznych; oraz

b) 5000 ton w przypadku kaszy i kaszki z pszenicy durum oraz ryżu.

We wnioskach dotyczących kilku państw w obrębie grupy Państw AKP, powinny być wymienione nazwy wszystkich krajów przeznaczenia.

3. Państwo Członkowskie, w którym właściwy organ otrzymujący wnioski, rozpatruje te wnioski w szczególności pod względem ilości i gospodarczych następstw planowanego wywozu, jak również konkretnych możliwości jego realizacji, a w przypadku gdy wnioski kwalifikują się do zatwierdzenia, informuje o tym Komisję, która podejmuje decyzję zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 23 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 lub w art. 22 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95. W przypadku przyjęcia wniosku Komisja ustala przede wszystkim termin, w którym zainteresowany powinien przedłożyć zamówienie właściwemu organowi. Ten ostatni informuje ubiegającego się o pozwolenie o decyzji Komisji.

4. W przypadku gdy termin ważności ustalony dla pozwolenia jest taki sam jak termin wnioskowany, wnioskodawca, w terminie ustanowionym w ust. 3, składa właściwemu organowi podpisany oryginał zamówienia, wraz z kopią. Zamówienie określa przynajmniej objętą nim ilość, która musi mieścić się w granicach minimalnych i maksymalnych ilości wskazanych we wniosku o wydanie pozwolenia, miejsce przeznaczenia, okres, w którym należy przeprowadzić wywóz (który musi mieścić się w ramach wskazanego minimalnego i maksymalnego okresu), cenę ustaloną za czas trwania zamówienia i terminy płatności. Pozwolenie jest wówczas wydawane po wpłaceniu zabezpieczenia przewidzianego w art. 9 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 lub art. 9 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95. Państwo przeznaczenia (lub państwa wchodzące w skład tej samej grupy) wymienione są w sekcji 7 pozwolenia, które zobowiązuje eksportera do wywozu towaru do tego państwa lub państw. Jednakże w granicach 10 % ilości towaru wskazanych w pozwoleniu może być dostarczona na mocy umowy do innego państwa, które wchodzi w skład grupy państw wymienionych w załączniku III.

W przypadku gdy wnioskodawca nie może zawrzeć takiej umowy, informuje o tym właściwy organ w wyznaczonym terminie do przedstawienia umowy; pozwolenie nie jest wydawane.

5. Z wyjątkiem przypadku siły wyższej, pozwolenie nie jest wydawane, jeżeli wnioskodawca nie przestrzega przepisów ust. 4.

6. W przypadku gdy ustalony okres ważności różni się od wnioskowanego, lecz jest dłuższy niż ustanowiony w art. 7, stosuje się ust. 4 i 5 niniejszego artykułu. Jednakże wnioskodawca może, w terminie wyznaczonym na dostarczenie umowy, wycofać swój wniosek o wydanie pozwolenia.

7. W przypadku odmowy przedłużenia terminu ważności przewidzianego w art. 7, pozwolenie nie jest wydawane.

8. Pozwolenia wydane na warunkach przewidzianych w niniejszym artykule nie podlegają przepisom art. 8 ust. 1.

Artykuł 12

Zabezpieczenia pozwoleń na produkty wymienione w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 oraz art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 wynoszą:

a) 1 EUR za tonę w przypadku pozwoleń na wywóz, do których nie stosuje się przepisów art. 10 ust. 4 tiret czwarte rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 lub w przypadku produktów objętych rozporządzeniem (EWG) nr 3072/95 i 5 ECU za tonę w przypadku pozwoleń na wywóz bez refundacji:

i) na produkt, na który w dniu złożenia wniosku nie ustalono refundacji lub należności celnej wywozowej;

ii) na produkt, na który nie ustalono refundacji lub należności celnej wywozowej z góry;

iii) wydanych na podstawie art. 8 ust. 2 niniejszego rozporządzenia;

b) w przypadku pozwoleń na przywóz, wobec których stosuje się art. 10 ust. 4 tiret czwarte rozporządzenia (EWG) nr 1766/92:

i) 15 EUR za tonę w odniesieniu do produktów objętych kodami CN 0709 90 60, 0712 90 19, 1001 10 00, 1001 90 91, 1001 90 99, 1002 00 00, 1003 00, 1004, 1005 10 90, 1005 90 00, 1007 00 oraz 1008;

ii) 5 EUR za tonę w odniesieniu do innych produktów;

c) 45 EUR za tonę w odniesieniu do produktów wymienionych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3072/76 w przypadku pozwoleń na wywóz.

W przypadku wywozu do Państw AKP realizowanych na podstawie pozwolenia o specjalnym terminie ważności zgodnie z art. 11, zabezpieczenie to ustala się w wysokości 12 EUR za tonę;

d) 20 ECU za tonę w odniesieniu do produktów wymienionych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/76 w przypadku pozwoleń na wywóz.

Jednakże w przypadku pozwoleń wydanych z refundacją zgodnie z art. 7 ust. 3 zabezpieczenie to wynosi 24 EUR za tonę.

W przypadku wywozu do Państw AKP realizowanych na podstawie pozwolenia o specjalnym terminie ważności zgodnie z art. 11, zabezpieczenie to wynosi 12 EUR za tonę.

Artykuł 13

W przypadku gdy termin ważności pozwolenia zostaje przedłużony na podstawie art. 41 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, stosowana jest kwota korygująca obowiązująca w dniu złożenia wniosku o wydanie pozwolenia na wywóz w ciągu ostatniego miesiąca normalnej ważności pozwolenia.

Ponadto refundacja wywozowa jest korygowana zgodnie z przepisami art. 14.

Artykuł 14

1. Refundacje stosowane na podstawie art. 13 ust. 5 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 do produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) wspomnianego rozporządzenia, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, są korygowane w okresie od sierpnia do maja tego samego roku gospodarczego o kwotę równą miesięcznej podwyżce stosowanej w odniesieniu do ceny interwencyjnej wyznaczonej na dany rok gospodarczego.

W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo refundacje te są korygowane w okresie od listopada jednego roku gospodarczego do sierpnia następnego roku gospodarczego o kwotę równą miesięcznej podwyżce stosowanej w odniesieniu do cen interwencyjnych ustalonych na dany rok gospodarczy.

Pierwszej korekty dokonuje się pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym został złożony wniosek. Kolejne korekty dokonywane są co miesiąc.

W przypadku produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, refundacje korygowane zgodnie z akapitem pierwszym i obowiązujące w maju obowiązują również w czerwcu. W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo, refundacje korygowane zgodnie z akapitem drugim i obowiązujące w sierpniu obowiązują również we wrześniu.

2. Korekta określona w ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy kwota refundacji jest równa zero.

3. W przypadku gdy termin ważności pozwoleń upływa po zakończeniu roku gospodarczego, a wywóz ma miejsce w kolejnym roku gospodarczym, refundacje do produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit a) i b) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 z wyłączeniem wszelkich podwyżek miesięcznych, określonych w ust. 1, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, zostają obniżone w związku z rozbiciem ceny na dwa lata gospodarcze. Rozbicie ceny następuje w dniu 1 lipca i oznacza:

a) różnicę między cenami interwencyjnymi za ryż niełuskany bez jakichkolwiek miesięcznych podwyżek cen za poprzedni i nowy rok gospodarczy, oraz

b) kwotę równą miesięcznej podwyżce, pomnożonej przez liczbę miesięcy, które upłynęły od sierpnia do miesiąca, w którym złożono wniosek o wydanie pozwolenia włącznie.

W przypadku gdy rozbicie ceny jest większe niż dana refundacja, skorygowana refundacja zostaje obniżona do zera.

Refundacje obniżane w związku z rozbiciem ceny są zwiększane począwszy od miesiąca sierpnia nowego roku gospodarczego zgodnie z zasadami ustanowionymi w ust. 1 o kwotę miesięcznej podwyżki obowiązującej w nowym roku gospodarczym.

4. W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo, reguły dotyczące korekty, wymienione w pierwszym i drugim akapicie stosuje się mutatis mutandis z zastrzeżeniem następujących wyjątków:

a) za koniec roku gospodarczego uważa się dzień 30 września,

b) wspomniane wyżej rozbicie ceny pojawia się dnia 1 października zamiast dnia 1 lipca,

c) miesiąc sierpień zastępuje się miesiącem listopad;

d) miesięczne podwyżki są tymi, które stosuje się w danych latach gospodarczych.

Artykuł 15

1. W przypadku produktów, wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. c) i d) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 i art. 1 lit. c) rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 kwota będąca efektem każdej z korekt, wymienionych w art. 14 ust. 1 i 3 niniejszego rozporządzenia jest pomnożona przez współczynnik przetworzenia obowiązujący w odniesieniu do danego produktu.

2. Kwota refundacji stosowanej zgodnie z art. 13 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 dla produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) tego rozporządzenia, jest korygowania w miesiącach od października do lipca przez kwotę równą miesięcznej podwyżce ceny interwencyjnej za ryż niełuskany ustalonej na ten rok gospodarczy, oparty na etapie przetworzenia oraz odpowiednim współczynniku przetworzenia.

Pierwszej korekty należy dokonać pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po tym, w którym złożono wniosek o pozwolenie. Kolejne korekty dokonywane są co miesiąc.

3. Korekta przewidziana w ust. 2 nie ma zastosowania w przypadku gdy kwota refundacji jest równa zero.

4. W przypadku gdy termin ważności pozwolenia upływa po zakończeniu roku gospodarczego oraz wywóz ma miejsce w kolejnym roku gospodarczym, refundacje wywozowe, z wyłączeniem podwyżek miesięcznych, określonych w ust. 2, zostają obniżone w związku z rozbiciem ceny interwencyjnej ryżu niełuskanego na dwa lata gospodarcze, w oparciu o stadium przetworzenia i obowiązujący współczynnik przetworzenia.

To rozbicie ceny ma miejsce w dniu 1 września i jest określane jako:

a) różnica między ceną interwencyjną za ryż niełuskany bez jakichkolwiek miesięcznych podwyżek cen za poprzedni i nowy rok gospodarczy,

b) kwota równa miesięcznej podwyżce pomnożona przez liczbę miesięcy, jakie upłynęły od października do miesiąca, w którym złożono wniosek o wydanie pozwolenia, włącznie.

Wymienione dwa czynniki należy skorygować współczynnikiem przetworzenia, stosowanym w czasie wywozu produktu.

W przypadku gdy rozbicie ceny jest większe niż dana refundacja, skorygowana refundacja zostaje obniżona do zera.

Refundacje zostają zmniejszone o kwoty wynikające z powyższych lit. a) i b) na podstawie etapu mielenia i mogą zostać zwiększone od października nowego roku gospodarczego przez miesięczne podwyżki odnoszące się do nowego roku gospodarczego, zgodnie z przepisami określonymi w ust. 2.

Artykuł 16

1. W odniesieniu do pozwoleń na wywóz Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję:

a) każdego dnia roboczego:

i) o wszystkich wnioskach o wydanie pozwolenia lub o braku takich wniosków;

ii) o wnioskach o wydanie pozwoleń, określonych w art. 49 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000, złożonych w dniu roboczym poprzedzającym dzień powiadomienia;

iii) o ilościach, na które wydano pozwolenia w wyniku wniosków o wydanie pozwolenia, określonych w art. 49 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000;

b) przed 15 dniem każdego miesiąca w odniesieniu do miesiąca poprzedniego:

i) o ilościach, na które wystawione zostały pozwolenia na pomoc żywnościową;

ii) o ilościach, objętych pozwoleniami wydanymi, lecz nie wykorzystanymi, oraz o refundacji lub podatku wywozowym według kodu;

iii) o ilościach, wobec których nie stosuje się art. 8 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, a na które pozwolenia zostały wydane;

c) raz na rok gospodarczy, najpóźniej do dnia 30 kwietnia, o dokładnych ilościach wykorzystanych na podstawie pozwoleń z uwzględnieniem tolerancji przewidzianych w art. 8 ust. 4 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

Powiadomienia o wnioskach oraz ilościach, określone w pierwszym akapicie muszą wymieniać:

a) ilość odpowiadającą każdemu 12-cyfrowemu kodowi produktu nomenklatury produktów rolnych do celów refundacji wywozowych. W przypadku wydania pozwolenia obejmującego więcej niż jeden kod 12-cyfrowy, podaje się tylko pierwszy kod.

b) ilość odpowiadającą każdemu kodowi rozbitą ze względu na miejsca przeznaczenia, w przypadku gdy refundacja lub podatek wywozowy jest zróżnicowany w zależności od miejsca przeznaczenia.

2. W związku z wydanymi pozwoleniami na przywóz, Państwa Członkowskie przekazują codziennie informację o ilościach objętych pozwoleniami według kodów produktów, a w odniesieniu do pszenicy zwykłej według klasy jakości i pochodzenia. Pochodzenie wskazuje się również w pozwoleniach na przywóz ryżu.

Artykuł 17

Rozporządzenie (EWG) nr 1162/95 traci moc.

Stosuje się je wobec pozwoleń wydanych przed wejściem niniejszego rozporządzenia w życie.

Odniesienia do uchylonego rozporządzenia traktowane są tak, jak odniesienia do niniejszego rozporządzenia i odczytywane są zgodnie z tabelą korelacji w załączniku VI.

Artykuł 18

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 lipca 2003 r.

[1] Art. 3 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 16 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Komisji (WE) nr 777/2004 z dnia 26 kwietnia 2004 r. dostosowującego kilka rozporządzeń dotyczących rynku zbóż w następstwie przystąpienia Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji do Unii Europejskiej (Dz.Urz.UE L 123 z 27.04.2004, str. 50). Zmiana weszła w życie 1 maja 2004 r.

[2] Art. 3 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 16 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Komisji (WE) nr 777/2004 z dnia 26 kwietnia 2004 r. dostosowującego kilka rozporządzeń dotyczących rynku zbóż w następstwie przystąpienia Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji do Unii Europejskiej (Dz.Urz.UE L 123 z 27.04.2004, str. 50). Zmiana weszła w życie 1 maja 2004 r.

[3] Art. 5 w brzmieniu ustalonym przez art. 16 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 777/2004 z dnia 26 kwietnia 2004 r. dostosowującego kilka rozporządzeń dotyczących rynku zbóż w następstwie przystąpienia Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji do Unii Europejskiej (Dz.Urz.UE L 123 z 27.04.2004, str. 50). Zmiana weszła w życie 1 maja 2004 r.

[4] Art. 7 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 16 ust. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 777/2004 z dnia 26 kwietnia 2004 r. dostosowującego kilka rozporządzeń dotyczących rynku zbóż w następstwie przystąpienia Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji do Unii Europejskiej (Dz.Urz.UE L 123 z 27.04.2004, str. 50). Zmiana weszła w życie 1 maja 2004 r.

[5] Art. 8 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 16 ust. 4 rozporządzenia Komisji (WE) nr 777/2004 z dnia 26 kwietnia 2004 r. dostosowującego kilka rozporządzeń dotyczących rynku zbóż w następstwie przystąpienia Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji do Unii Europejskiej (Dz.Urz.UE L 123 z 27.04.2004, str. 50). Zmiana weszła w życie 1 maja 2004 r.

[6] Art. 9 ust. 3 lit. e) w brzmieniu ustalonym przez art. 16 ust. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 777/2004 z dnia 26 kwietnia 2004 r. dostosowującego kilka rozporządzeń dotyczących rynku zbóż w następstwie przystąpienia Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji do Unii Europejskiej (Dz.Urz.UE L 123 z 27.04.2004, str. 50). Zmiana weszła w życie 1 maja 2004 r.

[7] Art. 9 ust. 3 lit. f) w brzmieniu ustalonym przez art. 16 ust. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 777/2004 z dnia 26 kwietnia 2004 r. dostosowującego kilka rozporządzeń dotyczących rynku zbóż w następstwie przystąpienia Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji do Unii Europejskiej (Dz.Urz.UE L 123 z 27.04.2004, str. 50). Zmiana weszła w życie 1 maja 2004 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2003-08-18 do 2004-04-30

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1766/92 z dnia 30 czerwca 1992 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż (1), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1104/2003 (2), w szczególności jego art. 9 ust. 2 oraz art. 13 ust. 11,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 3072/95 z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku ryżu (3), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 411/2002 (4), w szczególności jego art. 9 ust. 2 oraz art. 13,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1162/95 z dnia 23 maja 1995 r. ustanawiające specjalne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz zbóż i ryżu (5) zostało kilkakrotnie zasadniczo zmienione (6). W interesie jasności i do celów praktycznych wspomniana dyrektywa powinna zostać skodyfikowana.

(2) Z punktu widzenia działań charakterystycznych dla handlu zbożami i ryżem, należy stworzyć przepisy dalszych reguł lub odstępujące od rozporządzenia Komisji (EWG) nr 1291/2000 z dnia 9 czerwca 2000 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (7), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 325/2003 (8).

(3) W przypadku ogłoszeń o przetargu na wywóz zapasów interwencyjnych, pozwolenia powinny określać ilości i miejsca przeznaczenia, w odniesieniu do których zostały wydane pozwolenia, oraz należy wprowadzić przepisy dotyczące umieszczenia specjalnych danych szczegółowych w pozwoleniu na wywóz, w szczególności w przypadku ogłoszeń o przetargu na refundacje wywozowe, wywozu mieszanek paszowych na bazie zboża oraz wcześniejszego ustalenia podatków wywozowych.

(4) Terminy obowiązywania pozwoleń na przywóz i wywóz różnych produktów powinny zostać ustalone zgodnie z wymogami rynkowymi oraz potrzebami racjonalnego zarządzania. Z punktu widzenia konkurencji na światowym rynku, na wywóz słodu należy przyznawać szczególnie długie terminy ważności, jednakże wygasające w dniu 30 września w przypadku pozwoleń wydanych przed dniem 1 lipca, aby zobowiązania wywozowe nie wchodziły w życie na nowy rok gospodarczy, przed rozpoczęciem zbiorów jęczmienia.

(5) Z punktu widzenia ryzyka wydawania pozwoleń wyłącznie na duże ilości, należy określić trzydniowy termin potrzebny na rozpatrzenie wniosku, który musi upłynąć, zanim zostanie wydane jakiekolwiek pozwolenie na wszelkie zboża oraz większość przetworzonych produktów zbożowych, inne niż na wywóz, na wywóz w celach niehandlowych w związku z dostarczaniem wspólnotowej lub krajowej pomocy żywnościowej, a także niektóre dostawy agencji humanitarnych.

(6) Decyzja Komisji o nieprzyznawaniu certyfikatu eksportowego na koniec trzydniowego terminu na rozpatrzenie może jednakże w niektórych przypadkach zakłócić ciągłość dostaw produktów, których regularne dostawy są niezbędne. Podmiotom gospodarczym składającym takie żądania należy umożliwić uzyskanie pozwolenia na wywóz bez refundacji, pod warunkiem że do takich pozwoleń zostają dołączone specjalne warunki ich wykorzystania.

(7) Niektóre przepisy art. 49 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 dotyczące wniosków o pozwolenia na wywóz niektórych produktów w związku z ogłoszeniami o przetargu zorganizowanym w państwach trzecich przywozu powinny być bardziej zaostrzone i tym samym bardziej dostosowane do praktyki handlowej w handlu zbożami.

(8) Z punktu widzenia konkurencji na światowym rynku zbóż i ryżu, należy ustanowić przepisy na przyznawanie pozwoleń na przywóz głównych produktów, zawierających pszenicę durum, ze specjalnymi terminami ważności i na stosunkowo duże ilości minimalne, o korzystniejszych ilościach minimalnych na wywóz do Państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP). Pozwolenia należy przyznawać zgodnie z niektórymi warunkami dodatkowymi dotyczącymi w szczególności, przedłożenia w określonym terminie zamówienia dostawy we właściwej agencji.

(9) Należy ustalić kwotę zabezpieczenia wnoszonego w przypadku pozwoleń na przywóz i wywóz, różnicując te kwoty według grup produktów zgodnie z ewentualnymi wahaniami refundacji lub podatku wywozowego w okresie ważności pozwolenia, przy czym dostawy dla krajów AKP są traktowane preferencyjnie.

(10) Należy określić stosowane refundacje wywozowe, w przypadku gdy termin ważności pozwoleń zostaje przedłużony wskutek działania siły wyższej na podstawie art. 41 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Niniejsze rozporządzenie ustanawia specjalne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz lub wywóz wprowadzonego zgodnie z:

a) art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92;

b) art. 9 rozporządzenia (WE) nr 3072/95.

Artykuł 2

1. W przypadku gdy wnioski o wydanie pozwolenia na wywóz zostają złożone w związku z przetargiem zgodnie z art. 7 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2131/93 (9), pozwolenie jest wystawiane tylko na ilości, na które wnioskodawca zawarł umowy.

Pozwolenia na wywóz są ważne na ilość nieprzekraczającą tej, którą podano w sekcji 17. W sekcji 19 wpisuje się „0”.

2. W sekcji 7 wniosku o udzielenie pozwolenia na wywóz przewidzianego w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2131/93 podaje się właściwe miejsce przeznaczenia. Posiadacz pozwolenia zobowiązany jest do wywozu danych produktów do tego miejsca przeznaczenia.

Przez miejsce przeznaczenia należy rozumieć wszystkie państwa, w stosunku do których stosowana jest taka sama stawka refundacji wywozowej lub podatku wywozowego.

Artykuł 3

1. W przypadku gdy refundacje wywozowe ustala się w drodze przetargu, w sekcji 22 pozwolenia wpisuje się cyframi i słownie stawki refundacji wywozowej figurującej w oświadczeniu o udzieleniu zamówienia. Stawka ta jest wyrażona w euro i poprzedza ją następująca informacja:

– Tipo de la restitución de base a la exportación adjudicado

– Tilslagssats for basiseksportrestitutionen

– Zugeschlagener Satz der Grundausfuhrerstattung

– Ποσ οστό της κατακ υρωθείσας επι στροφής βάσεω ς κατά την εξαγ ωγή

– Tendered rate of basic export refund

– Taux de la restitution de base à l'export adjugé

– Tasso della restituzione di base all'esportazione aggiudicato

– Gegunde basisrestitutie bij uitvoer

– Taxa de restituiç ăo de base à exportaçăo adjudicada

– Tarjouskilpailutetun perusvientituen määrä

– Anbudssats för exportbidrag.

2. W przypadku gdy podatek wywozowy jest ustalony na podstawie oferty przetargowej, w sekcji 22 pozwolenia wpisuje się cyframi i słownie stawki podatku widniejącego w oświadczeniu o udzieleniu zamówienia. Stawka ta jest wyrażona w euro i poprzedza ją następująca informacja:

– Tipo del gravamen a la exportación adjudicado

– Tilslagssats for eksportafgiften

– Zugeschlagener Satz der Ausfuhrabgabe

– Ύψος φόρου κατ ά την εξαγωγή

– Tendered rate of export tax

– Taux de la taxe à l'export adjugé

– Aliquota della tassa all'esportazione aggiudicata

– Gegunde belasting bij uitvoer

– Taxa de exportaç ăo adjudicada

– Tarjouskilpailutetusta viennistä kannettavan maksun määrä

– Anbudssats för exportavgift.

Artykuł 4

1. Nie naruszając przepisów art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, dla produktów objętych kodami CN 1101 00 15, 1102 20, 1103 11 10 i 1103 13 wnioski o pozwolenia na wywóz mogą zawierać produkty objęte dwoma sąsiadującymi ze sobą kolejnymi pozycjami, oznaczonymi dwunastoma cyframi, wyżej wymienionych podpozycji.

Stosuje się następujące kategorie produktów w rozumieniu art. 14 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000:

kategoria 1:

1108 11 00 9200,1108 11 00 9300

kategoria 2:

1108 12 00 9200,1108 12 00 9300

kategoria 3:

1108 13 00 9200,1108 13 00 9300

kategoria 4:

1108 19 10 9200,1108 19 10 9300

kategoria 5:

1702 30 51 9000,1702 30 91 9000,1-702 90 50 9100

kategoria 6:

1702 30 59 9000,1702 30 99 9000,1-702 40 90 9000,1702 90 50 9900,21-06 90 55 9000

12-cyfrowe podpodziały widniejące na wniosku zostają umieszczone na pozwoleniu na wywóz.

2. Nie naruszając przepisów art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, na produkty objęte kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53, zawierające wagowo mniej niż 50 % przetworów mlecznych, wnioski o pozwolenie na wywóz przedstawiają:

a) w sekcji 15 opis produktu i jego 12-cyfrowy kod; w przypadku produktów dających się przyporządkować do dwóch lub więcej sąsiednich podpozycji, eksporter może zastosować 12-cyfrową nomenklaturę refundacji, w takim przypadku zostanie to zaznaczone w sekcji 15; preparaty wykorzystywane jako pasza dla zwierząt objęta rozporządzeniem (WE) nr 1517/95;

b) w sekcji 16 numer referencyjny „2309”;

c) w sekcji 17 i 18 ilość mieszanek paszowych, które muszą zostać wywiezione;

d) w sekcji 20 zawartość produktów zbożowych, którą mają zawierać mieszanki paszowe, jeżeli jest ona znana, należy wprowadzić rozróżnienie między kukurydzą i innymi zbożami; oznacza to, że jeżeli stosuje się przepis lit. a) o wypełnieniu sekcji 15, należy wprowadzić nawias przedstawiający ilości kukurydzy i innych zbóż zawartych w paszy.

Informacje zamieszczone we wniosku są zawarte w pozwoleniu na wywóz.

Artykuł 5

Do celów art. 15 akapit drugi rozporządzenia Komisji (WE) nr 1501/95 (10) oraz art. 16 ust. 10 rozporządzenia (WE) nr 3072/95, sekcja 22 pozwolenia na wywóz zawiera jeden z następujących wpisów:

– Gravamen a la exportación no aplicable

– Eksportafgift ikke anvendelig

– Ausfuhrabgabe nicht anwendbar

– Μη εφαρμοζό μενος φόρος κα τά την εξαγωγή

– Export tax not applicable

– Taxe à l'export non applicable

– Tassa all'esportazione non applicabile

– Uitvoerbelasting niet van toepassing

– Taxa de exportaçăo năo aplicável

– Vientimaksua ei sovelleta

– Exportavgift icke tillämplig.

Artykuł 6

1. Pozwolenia na przywóz produktów wymienionych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 i art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 są ważne od daty ich wydania na podstawie art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000 do końca terminów ważności ustanowionych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

2. W przypadku gdy ustanowiony jest specjalny termin ważności pozwoleń na przywóz towarów pochodzących i przywożonych z niektórych państw trzecich, w sekcji 7 i 8 wniosków o wydanie pozwolenia oraz pozwoleń wymienione jest państwo lub państwa przywozu i pochodzenia. Pozwolenia zobowiązują do przywozu z tego państwa lub z tych państw.

Artykuł 7

1. Pozwolenia na wywóz produktów wymienionych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 i w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 zachowują ważność od daty ich wydania na podstawie art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000 do końca terminów ważności ustanowionych w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

2. Nie naruszając przepisów ust. 1, termin ważności pozwoleń na wywóz dotyczących produktów objętych kodami CN 1702 30, 1702 40, 1702 90 oraz 2106 90, w odniesieniu do których składane są wnioski do dnia 25 czerwca każdego roku gospodarczego, upływa dnia 30 czerwca. W przypadku wniosków składanych w okresie od dnia 26 czerwca danego roku gospodarczego do dnia 30 września kolejnego roku gospodarczego, pozwolenia na wywóz dla wyżej wymienionych produktów są ważne przez trzydzieści dni, po dacie ich wydania, w rozumieniu art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

Celne formalności wywozowe dla pozwoleń określonych w akapicie pierwszym muszą zostać zakończone do dnia 30 czerwca każdego roku gospodarczego w odniesieniu do wniosków złożonych do dnia 25 czerwca. Dla takich wniosków złożonych w okresie między dniem 26 czerwca a dniem 30 września kolejnego roku gospodarczego, formalności celne wywozowe muszą być wykonane nie później niż w terminie 30 dni po dacie ich wydania.

Takie terminy ostateczne stosuje się również wobec formalności, określonych w art. 30 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/1999 (11), w odniesieniu do produktów objętych pozwoleniami, zgodnie z uzgodnieniami ustanowionymi rozporządzeniem Rady (EWG) nr 565/80 (12).

W sekcji 22 licencji zostaje wpisane:

– Limitación establecida en apartado 2 del artículo 7 del Reglamento (CE) no 1342/2003

– Begrænsning, jf. artikel 7, stk. 2, i forordning (EF) nr 1342/2003

– Kürzung der Gültigkeitsdauer nach Artikel 7 Absatz 2 der Verordnung (EG) Nr 1342/2003

– Περι ορισμός που πρ οβλέπεται στο άρθρο 7 παράγρα φος 2 του κανονι σμού (ΕΚ) αριθ. 1342/2003

– Limitation provided for in Article 7(2) of Regulation (WE) No 1342/2003

– Limitation prévue à l'article 7, paragraphe 2, du règlement (CE) no 1342/2003

– Limitazione prevista all'articolo 7, paragrafo 2, del regolamento (CE) n. 1342/2003

– Beperking als bepaald in artikel 7, lid 2, van Verordening (EG) nr 1342/2003

– Limitaçăo estabelecida no n.o 2 do artigo 7.o do Regulamento (CE) n.o 1342/2003

– Asetuksen (EY) N:o 1342/2003 7 artiklan 2 kohdassa sää detty rajoitus

– Begränsning enligt artikel 7.2 i fö rordning (EG) nr 1342/2003.

3. Nie naruszając przepisów ust. 1, na wniosek podmiotu gospodarczego pozwolenia na wywóz produktów objętych kodami CN 1107 10 19, 1107 10 99 i 1107 20 00 są ważne od daty ich wydania na podstawie art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000 do:

a) dnia 30 września bieżącego roku kalendarzowego, jeżeli zostały wydane w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 30 kwietnia,

b) końca jedenastego miesiąca od daty wydania pozwolenia, jeżeli zostały wydane w okresie od dnia 1 lipca do dnia 31 października,

c) dnia 30 września następnego roku kalendarzowego, jeżeli zostały wydane w okresie od dnia 1 listopada do dnia 31 grudnia.

W powyższych przypadkach, nie naruszając przepisów art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000, prawa wynikające z pozwoleń określonych w niniejszym ustępie nie podlegają przeniesieniu.

4. W przypadku gdy nie została ustalona refundacja lub podatek wywozowy, pozwolenia na wywóz produktów określonych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 oraz art. 1 rozporządzenia (WE) nr 3072/95 są ważne przez okres 60 dni od daty wydania.

Artykuł 8

1. Pozwolenia na wywóz produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a)– c) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 oraz w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 3072/95 oraz dla produktów objętych kodami CN 1102 20 10, 1102 20 90, 1103 13 10, 1103 13 90, 1103 20 20, 1104 29 05, 1104 22 98, 1104 23 10, 1108 11 00, 1108 12 00, 1108 13 00, 1109 00 00, 1702 30 51, 1702 30 91, 1702 30 99, 1702 40 90, 1702 90 50, 1702 90 79, 2106 90 55, 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53, wymienionych w rozporządzeniu (EWG) nr 1766/92 zostaną wydane w trzecim dniu roboczym po złożeniu wniosku, o ile w międzyczasie nie podjęto specjalnych środków.

Komisja może podjąć decyzję o nieuwzględnieniu wniosków.

Akapit pierwszy nie ma zastosowania do pozwoleń wydanych w związku z ogłoszeniami o przetargu lub do pozwoleń określonych w art. 16 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, które są wydawane do celów operacji pomocy żywnościowej w rozumieniu art. 10 ust. 4 Porozumienia w sprawie rolnictwa zawartego w ramach Rundy Urugwajskiej wielostronnych negocjacji handlowych (13). Okres badania nie ma zastosowania do wydawania pozwoleń na wywóz w przypadku gdy wniosek dotyczący ilości 20 ton lub mniej zostaje złożony przez agencję humanitarną bez towarzyszącego wniosku o refundację.

2. Bez uszczerbku dla przepisów art. 16 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92, na wniosek podmiotów gospodarczych, pozwolenia na wywóz bez refundacji zostają wydane w dniu złożenia wniosków, z wyjątkiem przypadków gdy należność celną wywozową stosuje się wobec przedmiotowego produktu w dniu złożenia.

W przypadku gdy w momencie wywozu została ustalona należność celna wywozowa na produkty objęte pozwoleniami wydanymi w zastosowaniu akapitu pierwszego, taka należność ma zastosowanie.

Takie pozwolenia na wywóz są ważne przez 60 dni od daty ich wydania.

W sekcji 22 pozwolenia wprowadza się jeden z następujących wpisów:

– Limitación establecida en el apartado 2 del artículo 8 del Reglamento (CE) no 1342/2003

– Begrænsning, jf. artikel 8, stk. 2, i forordning (EF) nr 1342/2003

– Kürzung der Gültigkeitsdauer nach Artikel 8 Absatz 2 der Verordnung (EG) Nr 1342/2003

– Περιορισμός π ου προβλέπετα ι στο άρθρο 8 πα ράγραφος 2 του κ ανονισμού (ΕΚ) α ριθ. 1342/2003

– Limitation provided for in Article 8(2) of Regulation (EC) No 1342/2003.

– Limitation prévue à l'article 8, paragraphe 2, du règlement (CE) no 1342/2003

– Limitazione prevista all' articolo 8, paragrafo 2, del regolamento (CE) n. 1342/2003

– Beperking als bepaald in artikel 8, lid 2, van Verordening (EG) nr 1342/2003

– Limitaçăo estabelecida no n.o 2 do artigo 8.o do Regulamento (CE) n.o 1342/2003

– Asetuksen (EY) N:o 1342/2003 8 artiklan 2 kohdassa säädetty rajoitus

– Begrä nsning enligt artikel 8.2 i förordning (EG) nr 1342/2003.

3. W przypadku gdy następuje szczególne odniesienie do niniejszego ustępu przy ustalaniu refundacji wywozowej lub podatku wywozowego na produkty wymienione w art. 1 ust. 1 lit. a)–c) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 oraz w art. 1 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 3072/95, do wniosku o wydanie pozwolenia na wywóz musi być dołączona kopia zamówienia. Zamówienie musi pochodzić od organu urzędowego w kraju przeznaczenia lub od przedsiębiorstwa prowadzącego działalność w tym kraju, a także musi wskazywać ilość objętą pozwoleniem oraz okres dostawy niewykraczający poza okres ważności pozwolenia. W stosunku do zamówień na mocy niniejszego artykułu nie można było wcześniej udzielać pozwoleń na wywóz. Dane Państwo Członkowskie sprawdza, czy wnioski o udzielenie pozwolenia spełniają warunki niniejszego ustępu i powiadamia Komisję w dniu ich wniesienia o ilości objętej przyjętymi wnioskami. Pozwolenia dotyczące tych wniosków są faktycznie wydawane dopiero trzeciego dnia roboczego od daty złożenia wniosku, pod warunkiem że Komisja nie podjęła uprzednio specjalnych środków.

Jeżeli wnioski o udzielenie pozwoleń na wywóz określone w akapicie pierwszym przekraczają ilości, jakie mogą być przeznaczone na wywóz oraz które zostały wskazane w rozporządzeniu ustalającym daną refundację lub podatek, Komisja może ustalić w terminie dwóch dni roboczych od złożenia wniosku jednolitą procentową obniżkę ilości towarów. Wniosek o udzielenie pozwolenia może być wycofany w terminie dwóch dni roboczych od daty opublikowania procentowej obniżki.

Nie naruszając przepisów art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, prawa wynikające z pozwoleń na przywóz nie są zbywalne.

W przypadku niezrealizowania zamówienia przez przywożącego nabywcę, podmiot gospodarczy może dokonać wywozu do innego kraju przeznaczenia, ale stosując wyłącznie refundację wywozową lub podatek wywozowy obowiązujący w dniu, w którym został pierwotnie wniesiony wniosek o udzielenie pozwolenia na wywóz do „innych państw trzecich”. W przypadku gdy w dniu złożenia pierwotnego wniosku o udzielenie pozwolenia nie obowiązuje żadna refundacja wywozowa lub podatek wywozowy w odniesieniu do „innych państw trzecich” , można przyjąć rozwiązanie ad hoc zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 23 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92.

Artykuł 9

1. Ustępy 2–6 stosuje się do wywozu do państw trzecich określonego w załączniku IV oraz w odniesieniu do produktów wymienionych w tym załączniku.

2. Wywóz określony w ust. 1 podlega obowiązkowi przedłożenia właściwym władzom odnośnych państw trzecich poświadczonej kopii pozwolenia na wywóz, wydanego zgodnie z art. 8 ust. 2 oraz z niniejszym artykułem oraz właściwie potwierdzonej kopii deklaracji wywozowej dotyczącej każdego kontyngentu. Towary nie mogą być wcześniej wywożone do innego państwa trzeciego.

3. Deklaracja określona w ust. 2 obejmuje:

a) w rubryce 7 nazwę kraju przywozu lub odnośnych państw;

b) w rubryce 15 opis towarów zgodnie z Nomenklaturą Scaloną;

c) w rubryce 16 8-cyfrowy kod Nomenklatury Scalonej oraz ilość każdego produktu, określonego w rubryce 15, w tonach;

d) w rubryce 17 i 18 całkowitą ilość produktów określonych w rubryce 16;

e) w rubryce 20 jeden z następujących wpisów:

– Exportación conforme al artículo 9 del Reglamento (CE) no 1342/2003

– Udførsel i overensstemmelse med artikel 9 i forordning (EF) nr 1342/2003

– Ausfuhr in Übereinstimmung mit Artikel 9 der Verordnung (EG) Nr 1342/2003

– Περιορισμός π ου προβλέπετα ι στο άρθρο 9 το υ κανονισμού (Ε Κ) αριθ. 1342/2003

– Export in accordance with Article 9 of Regulation (WE) No 1342/2003

– Export conformément à l'article 9 du règlement (CE) no 1342/2003

– Esportazione in conformitè all'articolo 9 del regolamento (CE) n. 1342/2003

– Uitvoer op grond van artikel 9 van Verordening (EG) nr 1342/2003

– Exportaçăo conforme o artigo 9.o do Regulamento (CE) n.o 1342/2003

– Asetuksen (EY) N:o 1342/2003 9 artiklan mukainen vienti

– Export i överensstämmelse med artikel 9 i förordning (EG) nr 1342/2003;

f) w rubryce 22 do wyrazów przewidzianych w art. 8 ust. 2 dodaje się jeden z następujących wpisów:

– Sin restitución por exportación

– Uden eksportrestitution

– Ohne Ausfuhrerstattung

– Χωρίς επι στροφή κατά τη ν εξαγωγή

– No export refund

– Sans restitution à l' export

– Senza restituzione all'esportazione

– Zonder uitvoerrestitutie

– Sem restituiçăo à exportaçăo

– Ilman vientitukea

– Utan exportbidrag.

Pozwolenia są ważne wyłącznie w odniesieniu do produktów i ilości określonych w podany sposób.

4. Pozwolenia wydane na mocy niniejszego artykułu nakładają obowiązek wywozu do jednego z miejsc przeznaczenia wskazanych w rubryce 7.

5. Na wniosek zainteresowanej strony wydaje się uwierzytelniony odpis zatwierdzonego pozwolenia.

6. W pierwszy poniedziałek każdego miesiąca właściwe organy Państw Członkowskich powinny powiadomić Komisję o ilościach, na jakie zostały wydane pozwolenia w podziale według kodu CN.

Artykuł 10

1. W przypadku gdy wywóz zostaje dokonany w wyniku przetargu otwartego w państwie trzecim przywozu, pozwolenia na wywóz pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, żyta, jęczmienia, kukurydzy, ryżu, mąki pszennej i żytniej, kaszy i kaszki z pszenicy durum oraz produktów objętych kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53 o zawartości wagowej produktów mlecznych mniejszej niż 50 %, są ważne od daty ich wydania w rozumieniu art. 23 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 do dnia, w którym muszą być wypełnione zobowiązania wynikające z udzielenia zamówienia.

2. Termin ważności pozwolenia nie może przekraczać czterech miesięcy następujących po miesiącu, w którym wydano pozwolenie, na podstawie art. 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

3. Nie naruszając przepisów art. 49 ust. 3 akapit trzeci rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000, wniosek lub wnioski o udzielenie pozwolenia na wywóz nie mogą być składane wcześniej niż na cztery dni robocze przed terminem ostatecznym składania ofert, określonym w ogłoszeniu o przetargu.

4. Nie naruszając przepisów art. 49 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, maksymalny okres między ostatecznym terminem składania ofert a poinformowaniem organu wystawiającego przez ubiegającego się o pozwolenie o wyniku przetargu, tak jak przewidziano w art. 44 ust. 5 lit. a)–d) tego rozporządzenia, wynosi sześć dni roboczych.

Artykuł 11

1. W szczególnych przypadkach termin ważności pozwoleń na wywóz pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, żyta, jęczmienia, kukurydzy, ryżu, maki pszennej, mąki żytniej, kaszy i kaszki z pszenicy durum oraz produktów objętych kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53, zawierających wagowo mniej niż 50 % przetworów mlecznych, nie może być dłuższy niż przewidziany w art. 7 ust. 1, w przypadku gdy strona zainteresowana jest w trakcie przyjmowania zamówienia gwarantującego dłuższy okres. W tym celu zainteresowana strona przedstawia właściwemu organowi pisemne oświadczenie wydane przez urzędowy organ lub przedsiębiorstwo z siedzibą w kraju będącym odbiorcą wywożonego towaru. Oświadczenie musi zawierać informacje o przewidywanej ilości i jakości danego towaru, terminie dostawy oraz warunkach cenowych. Państwo Członkowskie niezwłocznie przekazuje kopię oświadczenia Komisji w celu informacyjnym.

2. W przypadkach ustanowionych w ust. 1 zainteresowana strona składa do właściwego organu wniosek o udzielenie pozwolenia na wywóz, do którego dołączony jest wniosek o ustalenie z góry refundacji wywozowej lub podatku wywozowego stosowanego w dniu złożenia tego wniosku wobec danego miejsca przeznaczenia, wraz z informacjami szczegółowymi określającymi minimalne i maksymalne ilości towaru, które zamierza wywieźć, jak również minimalny i maksymalny okres potrzebny do dokonania przewidywanego wywozu. Jednakże minimalna ilość nie może być mniejsza niż 75 000 ton w przypadku pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, żyta, jęczmienia, kukurydzy, mąki pszennej, mąki żytniej oraz produktów objętych kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53, zawierających wagowo mniej niż 50 % przetworów mlecznych, oraz 15 000 ton w przypadku kaszy i kaszki z pszenicy durum i ryżu. Nie naruszając przepisów art. 15 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, takim wnioskom nie towarzyszą zabezpieczenia.

W przypadku wywozu do Państwa AKP lub kilku państw w obrębie grup Państw AKP określonych w załączniku III, minimalna ilość przewidziana w akapicie pierwszym zostaje obniżona do:

a) 20 000 ton w przypadku pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, żyta, jęczmienia, kukurydzy, mąki pszennej, mąki żytniej oraz produktów objętych kodami CN 2309 10 11, 2309 10 13, 2309 10 31, 2309 10 33, 2309 10 51, 2309 10 53, 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 oraz 2309 90 53 zawierających wagowo mniej niż 50 % przetworów mlecznych; oraz

b) 5000 ton w przypadku kaszy i kaszki z pszenicy durum oraz ryżu.

We wnioskach dotyczących kilku państw w obrębie grupy Państw AKP, powinny być wymienione nazwy wszystkich krajów przeznaczenia.

3. Państwo Członkowskie, w którym właściwy organ otrzymujący wnioski, rozpatruje te wnioski w szczególności pod względem ilości i gospodarczych następstw planowanego wywozu, jak również konkretnych możliwości jego realizacji, a w przypadku gdy wnioski kwalifikują się do zatwierdzenia, informuje o tym Komisję, która podejmuje decyzję zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 23 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 lub w art. 22 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95. W przypadku przyjęcia wniosku Komisja ustala przede wszystkim termin, w którym zainteresowany powinien przedłożyć zamówienie właściwemu organowi. Ten ostatni informuje ubiegającego się o pozwolenie o decyzji Komisji.

4. W przypadku gdy termin ważności ustalony dla pozwolenia jest taki sam jak termin wnioskowany, wnioskodawca, w terminie ustanowionym w ust. 3, składa właściwemu organowi podpisany oryginał zamówienia, wraz z kopią. Zamówienie określa przynajmniej objętą nim ilość, która musi mieścić się w granicach minimalnych i maksymalnych ilości wskazanych we wniosku o wydanie pozwolenia, miejsce przeznaczenia, okres, w którym należy przeprowadzić wywóz (który musi mieścić się w ramach wskazanego minimalnego i maksymalnego okresu), cenę ustaloną za czas trwania zamówienia i terminy płatności. Pozwolenie jest wówczas wydawane po wpłaceniu zabezpieczenia przewidzianego w art. 9 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 lub art. 9 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95. Państwo przeznaczenia (lub państwa wchodzące w skład tej samej grupy) wymienione są w sekcji 7 pozwolenia, które zobowiązuje eksportera do wywozu towaru do tego państwa lub państw. Jednakże w granicach 10 % ilości towaru wskazanych w pozwoleniu może być dostarczona na mocy umowy do innego państwa, które wchodzi w skład grupy państw wymienionych w załączniku III.

W przypadku gdy wnioskodawca nie może zawrzeć takiej umowy, informuje o tym właściwy organ w wyznaczonym terminie do przedstawienia umowy; pozwolenie nie jest wydawane.

5. Z wyjątkiem przypadku siły wyższej, pozwolenie nie jest wydawane, jeżeli wnioskodawca nie przestrzega przepisów ust. 4.

6. W przypadku gdy ustalony okres ważności różni się od wnioskowanego, lecz jest dłuższy niż ustanowiony w art. 7, stosuje się ust. 4 i 5 niniejszego artykułu. Jednakże wnioskodawca może, w terminie wyznaczonym na dostarczenie umowy, wycofać swój wniosek o wydanie pozwolenia.

7. W przypadku odmowy przedłużenia terminu ważności przewidzianego w art. 7, pozwolenie nie jest wydawane.

8. Pozwolenia wydane na warunkach przewidzianych w niniejszym artykule nie podlegają przepisom art. 8 ust. 1.

Artykuł 12

Zabezpieczenia pozwoleń na produkty wymienione w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 oraz art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 wynoszą:

a) 1 EUR za tonę w przypadku pozwoleń na wywóz, do których nie stosuje się przepisów art. 10 ust. 4 tiret czwarte rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 lub w przypadku produktów objętych rozporządzeniem (EWG) nr 3072/95 i 5 ECU za tonę w przypadku pozwoleń na wywóz bez refundacji:

i) na produkt, na który w dniu złożenia wniosku nie ustalono refundacji lub należności celnej wywozowej;

ii) na produkt, na który nie ustalono refundacji lub należności celnej wywozowej z góry;

iii) wydanych na podstawie art. 8 ust. 2 niniejszego rozporządzenia;

b) w przypadku pozwoleń na przywóz, wobec których stosuje się art. 10 ust. 4 tiret czwarte rozporządzenia (EWG) nr 1766/92:

i) 15 EUR za tonę w odniesieniu do produktów objętych kodami CN 0709 90 60, 0712 90 19, 1001 10 00, 1001 90 91, 1001 90 99, 1002 00 00, 1003 00, 1004, 1005 10 90, 1005 90 00, 1007 00 oraz 1008;

ii) 5 EUR za tonę w odniesieniu do innych produktów;

c) 45 EUR za tonę w odniesieniu do produktów wymienionych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3072/76 w przypadku pozwoleń na wywóz.

W przypadku wywozu do Państw AKP realizowanych na podstawie pozwolenia o specjalnym terminie ważności zgodnie z art. 11, zabezpieczenie to ustala się w wysokości 12 EUR za tonę;

d) 20 ECU za tonę w odniesieniu do produktów wymienionych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/76 w przypadku pozwoleń na wywóz.

Jednakże w przypadku pozwoleń wydanych z refundacją zgodnie z art. 7 ust. 3 zabezpieczenie to wynosi 24 EUR za tonę.

W przypadku wywozu do Państw AKP realizowanych na podstawie pozwolenia o specjalnym terminie ważności zgodnie z art. 11, zabezpieczenie to wynosi 12 EUR za tonę.

Artykuł 13

W przypadku gdy termin ważności pozwolenia zostaje przedłużony na podstawie art. 41 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, stosowana jest kwota korygująca obowiązująca w dniu złożenia wniosku o wydanie pozwolenia na wywóz w ciągu ostatniego miesiąca normalnej ważności pozwolenia.

Ponadto refundacja wywozowa jest korygowana zgodnie z przepisami art. 14.

Artykuł 14

1. Refundacje stosowane na podstawie art. 13 ust. 5 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 do produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) wspomnianego rozporządzenia, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, są korygowane w okresie od sierpnia do maja tego samego roku gospodarczego o kwotę równą miesięcznej podwyżce stosowanej w odniesieniu do ceny interwencyjnej wyznaczonej na dany rok gospodarczego.

W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo refundacje te są korygowane w okresie od listopada jednego roku gospodarczego do sierpnia następnego roku gospodarczego o kwotę równą miesięcznej podwyżce stosowanej w odniesieniu do cen interwencyjnych ustalonych na dany rok gospodarczy.

Pierwszej korekty dokonuje się pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym został złożony wniosek. Kolejne korekty dokonywane są co miesiąc.

W przypadku produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, refundacje korygowane zgodnie z akapitem pierwszym i obowiązujące w maju obowiązują również w czerwcu. W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo, refundacje korygowane zgodnie z akapitem drugim i obowiązujące w sierpniu obowiązują również we wrześniu.

2. Korekta określona w ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy kwota refundacji jest równa zero.

3. W przypadku gdy termin ważności pozwoleń upływa po zakończeniu roku gospodarczego, a wywóz ma miejsce w kolejnym roku gospodarczym, refundacje do produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit a) i b) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 z wyłączeniem wszelkich podwyżek miesięcznych, określonych w ust. 1, z wyjątkiem kukurydzy i ziarna sorgo, zostają obniżone w związku z rozbiciem ceny na dwa lata gospodarcze. Rozbicie ceny następuje w dniu 1 lipca i oznacza:

a) różnicę między cenami interwencyjnymi za ryż niełuskany bez jakichkolwiek miesięcznych podwyżek cen za poprzedni i nowy rok gospodarczy, oraz

b) kwotę równą miesięcznej podwyżce, pomnożonej przez liczbę miesięcy, które upłynęły od sierpnia do miesiąca, w którym złożono wniosek o wydanie pozwolenia włącznie.

W przypadku gdy rozbicie ceny jest większe niż dana refundacja, skorygowana refundacja zostaje obniżona do zera.

Refundacje obniżane w związku z rozbiciem ceny są zwiększane począwszy od miesiąca sierpnia nowego roku gospodarczego zgodnie z zasadami ustanowionymi w ust. 1 o kwotę miesięcznej podwyżki obowiązującej w nowym roku gospodarczym.

4. W przypadku kukurydzy i ziarna sorgo, reguły dotyczące korekty, wymienione w pierwszym i drugim akapicie stosuje się mutatis mutandis z zastrzeżeniem następujących wyjątków:

a) za koniec roku gospodarczego uważa się dzień 30 września,

b) wspomniane wyżej rozbicie ceny pojawia się dnia 1 października zamiast dnia 1 lipca,

c) miesiąc sierpień zastępuje się miesiącem listopad;

d) miesięczne podwyżki są tymi, które stosuje się w danych latach gospodarczych.

Artykuł 15

1. W przypadku produktów, wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. c) i d) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 i art. 1 lit. c) rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 kwota będąca efektem każdej z korekt, wymienionych w art. 14 ust. 1 i 3 niniejszego rozporządzenia jest pomnożona przez współczynnik przetworzenia obowiązujący w odniesieniu do danego produktu.

2. Kwota refundacji stosowanej zgodnie z art. 13 rozporządzenia (EWG) nr 3072/95 dla produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) tego rozporządzenia, jest korygowania w miesiącach od października do lipca przez kwotę równą miesięcznej podwyżce ceny interwencyjnej za ryż niełuskany ustalonej na ten rok gospodarczy, oparty na etapie przetworzenia oraz odpowiednim współczynniku przetworzenia.

Pierwszej korekty należy dokonać pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po tym, w którym złożono wniosek o pozwolenie. Kolejne korekty dokonywane są co miesiąc.

3. Korekta przewidziana w ust. 2 nie ma zastosowania w przypadku gdy kwota refundacji jest równa zero.

4. W przypadku gdy termin ważności pozwolenia upływa po zakończeniu roku gospodarczego oraz wywóz ma miejsce w kolejnym roku gospodarczym, refundacje wywozowe, z wyłączeniem podwyżek miesięcznych, określonych w ust. 2, zostają obniżone w związku z rozbiciem ceny interwencyjnej ryżu niełuskanego na dwa lata gospodarcze, w oparciu o stadium przetworzenia i obowiązujący współczynnik przetworzenia.

To rozbicie ceny ma miejsce w dniu 1 września i jest określane jako:

a) różnica między ceną interwencyjną za ryż niełuskany bez jakichkolwiek miesięcznych podwyżek cen za poprzedni i nowy rok gospodarczy,

b) kwota równa miesięcznej podwyżce pomnożona przez liczbę miesięcy, jakie upłynęły od października do miesiąca, w którym złożono wniosek o wydanie pozwolenia, włącznie.

Wymienione dwa czynniki należy skorygować współczynnikiem przetworzenia, stosowanym w czasie wywozu produktu.

W przypadku gdy rozbicie ceny jest większe niż dana refundacja, skorygowana refundacja zostaje obniżona do zera.

Refundacje zostają zmniejszone o kwoty wynikające z powyższych lit. a) i b) na podstawie etapu mielenia i mogą zostać zwiększone od października nowego roku gospodarczego przez miesięczne podwyżki odnoszące się do nowego roku gospodarczego, zgodnie z przepisami określonymi w ust. 2.

Artykuł 16

1. W odniesieniu do pozwoleń na wywóz Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję:

a) każdego dnia roboczego:

i) o wszystkich wnioskach o wydanie pozwolenia lub o braku takich wniosków;

ii) o wnioskach o wydanie pozwoleń, określonych w art. 49 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000, złożonych w dniu roboczym poprzedzającym dzień powiadomienia;

iii) o ilościach, na które wydano pozwolenia w wyniku wniosków o wydanie pozwolenia, określonych w art. 49 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000;

b) przed 15 dniem każdego miesiąca w odniesieniu do miesiąca poprzedniego:

i) o ilościach, na które wystawione zostały pozwolenia na pomoc żywnościową;

ii) o ilościach, objętych pozwoleniami wydanymi, lecz nie wykorzystanymi, oraz o refundacji lub podatku wywozowym według kodu;

iii) o ilościach, wobec których nie stosuje się art. 8 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, a na które pozwolenia zostały wydane;

c) raz na rok gospodarczy, najpóźniej do dnia 30 kwietnia, o dokładnych ilościach wykorzystanych na podstawie pozwoleń z uwzględnieniem tolerancji przewidzianych w art. 8 ust. 4 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000.

Powiadomienia o wnioskach oraz ilościach, określone w pierwszym akapicie muszą wymieniać:

a) ilość odpowiadającą każdemu 12-cyfrowemu kodowi produktu nomenklatury produktów rolnych do celów refundacji wywozowych. W przypadku wydania pozwolenia obejmującego więcej niż jeden kod 12-cyfrowy, podaje się tylko pierwszy kod.

b) ilość odpowiadającą każdemu kodowi rozbitą ze względu na miejsca przeznaczenia, w przypadku gdy refundacja lub podatek wywozowy jest zróżnicowany w zależności od miejsca przeznaczenia.

2. W związku z wydanymi pozwoleniami na przywóz, Państwa Członkowskie przekazują codziennie informację o ilościach objętych pozwoleniami według kodów produktów, a w odniesieniu do pszenicy zwykłej według klasy jakości i pochodzenia. Pochodzenie wskazuje się również w pozwoleniach na przywóz ryżu.

Artykuł 17

Rozporządzenie (EWG) nr 1162/95 traci moc.

Stosuje się je wobec pozwoleń wydanych przed wejściem niniejszego rozporządzenia w życie.

Odniesienia do uchylonego rozporządzenia traktowane są tak, jak odniesienia do niniejszego rozporządzenia i odczytywane są zgodnie z tabelą korelacji w załączniku VI.

Artykuł 18

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 lipca 2003 r.