RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 100c ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,

a także mając na uwadze, co następuje:

art. 100c ust. 3 Traktatu wymaga aby Rada przyjęła środki dotyczące jednolitego formularza wizowego przed dniem 1 stycznia 1996 r.;

wprowadzenie jednolitego formularza wizowego jest ważnym krokiem zmierzającym w kierunku harmonizacji polityki wizowej; art. 7a Traktatu przewiduje, że rynek wewnętrzny obejmuje obszar bez granic wewnętrznych, w obrębie którego zapewniony jest swobodny przepływ osób; krok ten jest uważany za posunięcie tworzące spójną całość z działaniami mieszczącymi się w ramach tytułu VI Traktatu o Unii Europejskiej;

ważne jest aby jednolity formularz wizowy zawierał wszystkie niezbędne informacje i spełniał surowe normy techniczne, szczególnie w zakresie zabezpieczeń przed podrabianiem i fałszerstwem; musi on być także tak opracowany, aby mogły go wykorzystywać wszystkie Państwa Członkowskie oraz aby był rozpoznawalny dzięki oznaczeniom widocznym gołym okiem;

niniejsze rozporządzenie określa jedynie specyfikacje nie stanowiące tajemnicy; specyfikacje te należy uzupełnić dalszymi specyfikacjami, które muszą pozostać tajne aby uchronić je przed podrabianiem i fałszerstwem, nie mogą one też zawierać danych osobowych ani odniesienia do nich; kompetencje do określania dalszych specyfikacji powinny zostać przyznane Komisji;

aby zapewnić, że informacje określone nie są dostępne większej liczbie osób niż jest to niezbędne, każde Państwo Członkowskie powinno wyznaczyć nie więcej niż jeden organ odpowiedzialny za druk jednolitego formularza wizowego, w razie potrzeby Państwa Członkowskie mogą ten organ zmienić; ze względów bezpieczeństwa, każde Państwo Członkowskie musi podać Komisji oraz pozostałym Państwom Członkowskim nazwę właściwego organu;

aby niniejsze rozporządzenie było skuteczne, powinno ono mieć zastosowanie do wszystkich wiz wymienionych w art. 5; Państwa Członkowskie powinny móc używać jednolitego formularza wizowego dla wydawania wiz do celów innych niż wymienione w art. 5 o ile wprowadzono oznaczenia widoczne gołym okiem, które zapobiegłyby myleniu formularzy;

w odniesieniu do danych osobowych, które mają zostać wprowadzone do jednolitego formularza wizowego zgodnie z Załącznikiem, należy zapewnić zgodność tych działań z przepisami Państw Członkowskich dotyczącymi ochrony danych, jak również z odpowiednim ustawodawstwem wspólnotowym,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

[1] 1. Wizy wydawane przez państwa członkowskie zgodnie z art. 5 mają jednolity format cyfrowy („wiza cyfrowa”). Zawierają one pola danych wymienione w załączniku.

2. Wiza cyfrowa:

a) jest wydawana jako dwuwymiarowy kod kreskowy, podpisany kryptograficznie przez krajowe centrum certyfikacji państwa członkowskiego wydającego wizę;

b) zawiera wizerunek twarzy posiadacza wizy; oraz

c) nadaje się do druku.

3. Państwa członkowskie mogą dodać wpisy krajowe w rubryce „uwagi” zgodnie z art. 10 ust. 1 lit. n) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008 (¹).

Artykuł 2

[2] 1. Komisja przyjmuje akty wykonawcze w celu określenia specyfikacji technicznych jednolitego formatu wiz cyfrowych w odniesieniu do następujących elementów:

a) standardy techniczne i metody dotyczące:

(i) kodowania danych zawartych w wizie cyfrowej; oraz

(ii) wizerunku twarzy;

b) specyfikacje dotyczące generowania przeznaczonej do druku wersji wizy cyfrowej.

2. Komisja może zdecydować w drodze aktów wykonawczych, że specyfikacje techniczne, o których mowa w ust. 1, są tajne i nie są publikowane. W takim przypadku specyfikacje techniczne udostępnia się wyłącznie osobom należycie upoważnionym przez państwo członkowskie lub Komisję.

3. Akty wykonawcze, o których mowa w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, która ma być stosowana jak przewidziano w art. 6 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, w związku z przepisem przejściowym zawartym w art. 13 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (²).

Artykuł 3

[3] (uchylony).

Artykuł 4

1. Bez uszczerbku dla odpowiednich obszerniejszych przepisów dotyczących ochrony danych, osoba, której została wydana wiza ma prawo zweryfikować swoje dane szczegółowe wpisane na wizie oraz, tam gdzie stosowne, poprosić o poprawę lub usunięcie danych.

2. [4] (uchylony).

Artykuł 5

Do celów niniejszego rozporządzenia termin „wiza” oznacza wizę określoną w art. 2 pkt 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 810/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy kodeks wizowy (kodeks wizowy) (³).

Artykuł 6

1. Komisja jest wspomagana przez Komitet.

2. Ilekroć w rozporządzeniu następuje odwołanie do niniejszego ustępu, stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE (⁴).

Okres określony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na dwa miesiące.

3. Komitet przyjmuje swój regulamin.

Artykuł 7

W przypadku, gdy Państwa Członkowskie używają jednolitych formularzy wizowych do celów innych niż określone w art. 5, należy przyjąć właściwe środki, aby zapobiec myleniu ich z wizami określonymi w art. 5.

Na wniosek Irlandii lub Zjednoczonego Królestwa Komisja zawiera z wnioskującym państwem członkowskim odpowiednie porozumienie w celu wymiany informacji technicznych, o których mowa w art. 2, dla celów wydawania przez wnioskujące państwo członkowskie wiz krajowych.

W przypadku złożenia takiego wniosku koszty, w których Irlandia lub Zjednoczone Królestwo nie uczestniczą zgodnie z art. 5 Protokołu nr 21 w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, dołączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, są pokrywane odpowiednio przez Irlandię lub Zjednoczone Królestwo.

Artykuł 8

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Art. 1 stosuje się sześć miesięcy po przyjęciu środków określonych w art. 2.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Wkomponowanie fotografii określonej w pkt 2a Załącznika zostanie zrealizowane najpóźniej po upływie pięciu lat od przyjęcia, w terminie przewidzianym w art. 2, środków technicznych.

Sporządzono w Brukseli, dnia 29 maja 1995 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 100c ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,

a także mając na uwadze, co następuje:

art. 100c ust. 3 Traktatu wymaga aby Rada przyjęła środki dotyczące jednolitego formularza wizowego przed dniem 1 stycznia 1996 r.;

wprowadzenie jednolitego formularza wizowego jest ważnym krokiem zmierzającym w kierunku harmonizacji polityki wizowej; art. 7a Traktatu przewiduje, że rynek wewnętrzny obejmuje obszar bez granic wewnętrznych, w obrębie którego zapewniony jest swobodny przepływ osób; krok ten jest uważany za posunięcie tworzące spójną całość z działaniami mieszczącymi się w ramach tytułu VI Traktatu o Unii Europejskiej;

ważne jest aby jednolity formularz wizowy zawierał wszystkie niezbędne informacje i spełniał surowe normy techniczne, szczególnie w zakresie zabezpieczeń przed podrabianiem i fałszerstwem; musi on być także tak opracowany, aby mogły go wykorzystywać wszystkie Państwa Członkowskie oraz aby był rozpoznawalny dzięki oznaczeniom widocznym gołym okiem;

niniejsze rozporządzenie określa jedynie specyfikacje nie stanowiące tajemnicy; specyfikacje te należy uzupełnić dalszymi specyfikacjami, które muszą pozostać tajne aby uchronić je przed podrabianiem i fałszerstwem, nie mogą one też zawierać danych osobowych ani odniesienia do nich; kompetencje do określania dalszych specyfikacji powinny zostać przyznane Komisji;

aby zapewnić, że informacje określone nie są dostępne większej liczbie osób niż jest to niezbędne, każde Państwo Członkowskie powinno wyznaczyć nie więcej niż jeden organ odpowiedzialny za druk jednolitego formularza wizowego, w razie potrzeby Państwa Członkowskie mogą ten organ zmienić; ze względów bezpieczeństwa, każde Państwo Członkowskie musi podać Komisji oraz pozostałym Państwom Członkowskim nazwę właściwego organu;

aby niniejsze rozporządzenie było skuteczne, powinno ono mieć zastosowanie do wszystkich wiz wymienionych w art. 5; Państwa Członkowskie powinny móc używać jednolitego formularza wizowego dla wydawania wiz do celów innych niż wymienione w art. 5 o ile wprowadzono oznaczenia widoczne gołym okiem, które zapobiegłyby myleniu formularzy;

w odniesieniu do danych osobowych, które mają zostać wprowadzone do jednolitego formularza wizowego zgodnie z Załącznikiem, należy zapewnić zgodność tych działań z przepisami Państw Członkowskich dotyczącymi ochrony danych, jak również z odpowiednim ustawodawstwem wspólnotowym,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wizy wydane przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 5 przyjmują formę jednolitego formularza (naklejki). Są one zgodne ze specyfikacjami wymienionymi w Załączniku.

Artykuł 2

1. Niżej wymienione dodatkowe specyfikacje techniczne jednolitego formularza wizowego są ustanowione zgodnie z procedurą określoną w art. 6 ust. 2:

a) dodatkowe elementy i wymogi dotyczące zabezpieczeń, w tym podwyższone standardy przeciwdziałające podrabianiu, przerabianiu i fałszowaniu;

b) techniczne standardy i metody mające zastosowanie do wypełniania wiz jednolitych.

2. Kolory naklejki wizowej mogą zostać zmienione zgodnie z procedurą określoną w art. 6 ust. 2.

3. Zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 6 ust. 2, można podjąć decyzję, że specyfikacje, o których mowa w art. 2, są tajne i nie zostaną opublikowane. W takim wypadku są one udostępniane wyłącznie wyznaczonym przez państwa członkowskie organom odpowiedzialnym za druk oraz osobom odpowiednio upoważnionym przez państwa członkowskie lub Komisję.

Artykuł 3

1. (skreślony).

2. Każde Państwo Członkowskie wyznacza jeden organ odpowiedzialny za druk wiz, a także podaje jego nazwę Komisji i pozostałym Państwom Członkowskim. Ten sam organ może zostać wyznaczony do tego celu przez dwa lub więcej Państwa Członkowskie. Każde Państwo Członkowskie jest uprawnione do zmiany wyznaczonego przez siebie organu. Powiadomi ono wtedy stosownie Komisję i pozostałe Państwa Członkowskie.

Artykuł 4

1. Bez uszczerbku dla odpowiednich obszerniejszych przepisów dotyczących ochrony danych, osoba, której została wydana wiza ma prawo zweryfikować swoje dane szczegółowe wpisane na wizie oraz, tam gdzie stosowne, poprosić o poprawę lub usunięcie danych.

2. Na jednolitym wzorcu wizy nie mogą się pojawić żadne informacje w formie czytelnej dla urządzeń, o ile nie są one widoczne również w rubrykach opisanych w punktach 6-12 Załącznika, lub też o ile nie są one wymienione w odpowiednich dokumentach podróżnych.

Artykuł 5

Do celów niniejszego rozporządzenia termin „wiza” oznacza wizę określoną w art. 2 pkt 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 810/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy kodeks wizowy (kodeks wizowy) (¹).

Artykuł 6

1. Komisja jest wspomagana przez Komitet.

2. Ilekroć w rozporządzeniu następuje odwołanie do niniejszego ustępu, stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE (²).

Okres określony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na dwa miesiące.

3. Komitet przyjmuje swój regulamin.

Artykuł 7

[1] W przypadku, gdy Państwa Członkowskie używają jednolitych formularzy wizowych do celów innych niż określone w art. 5, należy przyjąć właściwe środki, aby zapobiec myleniu ich z wizami określonymi w art. 5.

Na wniosek Irlandii lub Zjednoczonego Królestwa Komisja zawiera z wnioskującym państwem członkowskim odpowiednie porozumienie w celu wymiany informacji technicznych, o których mowa w art. 2, dla celów wydawania przez wnioskujące państwo członkowskie wiz krajowych.

W przypadku złożenia takiego wniosku koszty, w których Irlandia lub Zjednoczone Królestwo nie uczestniczą zgodnie z art. 5 Protokołu nr 21 w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, dołączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, są pokrywane odpowiednio przez Irlandię lub Zjednoczone Królestwo.

Artykuł 8

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Art. 1 stosuje się sześć miesięcy po przyjęciu środków określonych w art. 2.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Wkomponowanie fotografii określonej w pkt 2a Załącznika zostanie zrealizowane najpóźniej po upływie pięciu lat od przyjęcia, w terminie przewidzianym w art. 2, środków technicznych.

Sporządzono w Brukseli, dnia 29 maja 1995 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 100c ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,

a także mając na uwadze, co następuje:

art. 100c ust. 3 Traktatu wymaga aby Rada przyjęła środki dotyczące jednolitego formularza wizowego przed dniem 1 stycznia 1996 r.;

wprowadzenie jednolitego formularza wizowego jest ważnym krokiem zmierzającym w kierunku harmonizacji polityki wizowej; art. 7a Traktatu przewiduje, że rynek wewnętrzny obejmuje obszar bez granic wewnętrznych, w obrębie którego zapewniony jest swobodny przepływ osób; krok ten jest uważany za posunięcie tworzące spójną całość z działaniami mieszczącymi się w ramach tytułu VI Traktatu o Unii Europejskiej;

ważne jest aby jednolity formularz wizowy zawierał wszystkie niezbędne informacje i spełniał surowe normy techniczne, szczególnie w zakresie zabezpieczeń przed podrabianiem i fałszerstwem; musi on być także tak opracowany, aby mogły go wykorzystywać wszystkie Państwa Członkowskie oraz aby był rozpoznawalny dzięki oznaczeniom widocznym gołym okiem;

niniejsze rozporządzenie określa jedynie specyfikacje nie stanowiące tajemnicy; specyfikacje te należy uzupełnić dalszymi specyfikacjami, które muszą pozostać tajne aby uchronić je przed podrabianiem i fałszerstwem, nie mogą one też zawierać danych osobowych ani odniesienia do nich; kompetencje do określania dalszych specyfikacji powinny zostać przyznane Komisji;

aby zapewnić, że informacje określone nie są dostępne większej liczbie osób niż jest to niezbędne, każde Państwo Członkowskie powinno wyznaczyć nie więcej niż jeden organ odpowiedzialny za druk jednolitego formularza wizowego, w razie potrzeby Państwa Członkowskie mogą ten organ zmienić; ze względów bezpieczeństwa, każde Państwo Członkowskie musi podać Komisji oraz pozostałym Państwom Członkowskim nazwę właściwego organu;

aby niniejsze rozporządzenie było skuteczne, powinno ono mieć zastosowanie do wszystkich wiz wymienionych w art. 5; Państwa Członkowskie powinny móc używać jednolitego formularza wizowego dla wydawania wiz do celów innych niż wymienione w art. 5 o ile wprowadzono oznaczenia widoczne gołym okiem, które zapobiegłyby myleniu formularzy;

w odniesieniu do danych osobowych, które mają zostać wprowadzone do jednolitego formularza wizowego zgodnie z Załącznikiem, należy zapewnić zgodność tych działań z przepisami Państw Członkowskich dotyczącymi ochrony danych, jak również z odpowiednim ustawodawstwem wspólnotowym,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wizy wydane przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 5 przyjmują formę jednolitego formularza (naklejki). Są one zgodne ze specyfikacjami wymienionymi w Załączniku.

Artykuł 2

1. Niżej wymienione dodatkowe specyfikacje techniczne jednolitego formularza wizowego są ustanowione zgodnie z procedurą określoną w art. 6 ust. 2:

a) dodatkowe elementy i wymogi dotyczące zabezpieczeń, w tym podwyższone standardy przeciwdziałające podrabianiu, przerabianiu i fałszowaniu;

b) techniczne standardy i metody mające zastosowanie do wypełniania wiz jednolitych.

2. Kolory naklejki wizowej mogą zostać zmienione zgodnie z procedurą określoną w art. 6 ust. 2.

3. Zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 6 ust. 2, można podjąć decyzję, że specyfikacje, o których mowa w art. 2, są tajne i nie zostaną opublikowane. W takim wypadku są one udostępniane wyłącznie wyznaczonym przez państwa członkowskie organom odpowiedzialnym za druk oraz osobom odpowiednio upoważnionym przez państwa członkowskie lub Komisję.

Artykuł 3

1. (skreślony).

2. Każde Państwo Członkowskie wyznacza jeden organ odpowiedzialny za druk wiz, a także podaje jego nazwę Komisji i pozostałym Państwom Członkowskim. Ten sam organ może zostać wyznaczony do tego celu przez dwa lub więcej Państwa Członkowskie. Każde Państwo Członkowskie jest uprawnione do zmiany wyznaczonego przez siebie organu. Powiadomi ono wtedy stosownie Komisję i pozostałe Państwa Członkowskie.

Artykuł 4

1. Bez uszczerbku dla odpowiednich obszerniejszych przepisów dotyczących ochrony danych, osoba, której została wydana wiza ma prawo zweryfikować swoje dane szczegółowe wpisane na wizie oraz, tam gdzie stosowne, poprosić o poprawę lub usunięcie danych.

2. Na jednolitym wzorcu wizy nie mogą się pojawić żadne informacje w formie czytelnej dla urządzeń, o ile nie są one widoczne również w rubrykach opisanych w punktach 6-12 Załącznika, lub też o ile nie są one wymienione w odpowiednich dokumentach podróżnych.

Artykuł 5

[1] Do celów niniejszego rozporządzenia termin „wiza” oznacza wizę określoną w art. 2 pkt 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 810/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy kodeks wizowy (kodeks wizowy) (¹).

Artykuł 6

1. Komisja jest wspomagana przez Komitet.

2. Ilekroć w rozporządzeniu następuje odwołanie do niniejszego ustępu, stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE (²).

Okres określony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na dwa miesiące.

3. Komitet przyjmuje swój regulamin.

Artykuł 7

W przypadku, gdy Państwa Członkowskie używają jednolitych formularzy wizowych do celów innych niż określone w art. 5, należy przyjąć właściwe środki, aby zapobiec myleniu ich z wizami określonymi w art. 5.

Artykuł 8

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Art. 1 stosuje się sześć miesięcy po przyjęciu środków określonych w art. 2.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Wkomponowanie fotografii określonej w pkt 2a Załącznika zostanie zrealizowane najpóźniej po upływie pięciu lat od przyjęcia, w terminie przewidzianym w art. 2, środków technicznych.

Sporządzono w Brukseli, dnia 29 maja 1995 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 100c ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,

a także mając na uwadze, co następuje:

art. 100c ust. 3 Traktatu wymaga aby Rada przyjęła środki dotyczące jednolitego formularza wizowego przed dniem 1 stycznia 1996 r.;

wprowadzenie jednolitego formularza wizowego jest ważnym krokiem zmierzającym w kierunku harmonizacji polityki wizowej; art. 7a Traktatu przewiduje, że rynek wewnętrzny obejmuje obszar bez granic wewnętrznych, w obrębie którego zapewniony jest swobodny przepływ osób; krok ten jest uważany za posunięcie tworzące spójną całość z działaniami mieszczącymi się w ramach tytułu VI Traktatu o Unii Europejskiej;

ważne jest aby jednolity formularz wizowy zawierał wszystkie niezbędne informacje i spełniał surowe normy techniczne, szczególnie w zakresie zabezpieczeń przed podrabianiem i fałszerstwem; musi on być także tak opracowany, aby mogły go wykorzystywać wszystkie Państwa Członkowskie oraz aby był rozpoznawalny dzięki oznaczeniom widocznym gołym okiem;

niniejsze rozporządzenie określa jedynie specyfikacje nie stanowiące tajemnicy; specyfikacje te należy uzupełnić dalszymi specyfikacjami, które muszą pozostać tajne aby uchronić je przed podrabianiem i fałszerstwem, nie mogą one też zawierać danych osobowych ani odniesienia do nich; kompetencje do określania dalszych specyfikacji powinny zostać przyznane Komisji;

aby zapewnić, że informacje określone nie są dostępne większej liczbie osób niż jest to niezbędne, każde Państwo Członkowskie powinno wyznaczyć nie więcej niż jeden organ odpowiedzialny za druk jednolitego formularza wizowego, w razie potrzeby Państwa Członkowskie mogą ten organ zmienić; ze względów bezpieczeństwa, każde Państwo Członkowskie musi podać Komisji oraz pozostałym Państwom Członkowskim nazwę właściwego organu;

aby niniejsze rozporządzenie było skuteczne, powinno ono mieć zastosowanie do wszystkich wiz wymienionych w art. 5; Państwa Członkowskie powinny móc używać jednolitego formularza wizowego dla wydawania wiz do celów innych niż wymienione w art. 5 o ile wprowadzono oznaczenia widoczne gołym okiem, które zapobiegłyby myleniu formularzy;

w odniesieniu do danych osobowych, które mają zostać wprowadzone do jednolitego formularza wizowego zgodnie z Załącznikiem, należy zapewnić zgodność tych działań z przepisami Państw Członkowskich dotyczącymi ochrony danych, jak również z odpowiednim ustawodawstwem wspólnotowym,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wizy wydane przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 5 przyjmują formę jednolitego formularza (naklejki). Są one zgodne ze specyfikacjami wymienionymi w Załączniku.

Artykuł 2

1. Niżej wymienione dodatkowe specyfikacje techniczne jednolitego formularza wizowego są ustanowione zgodnie z procedurą określoną w art. 6 ust. 2:

a) dodatkowe elementy i wymogi dotyczące zabezpieczeń, w tym podwyższone standardy przeciwdziałające podrabianiu, przerabianiu i fałszowaniu;

b) techniczne standardy i metody mające zastosowanie do wypełniania wiz jednolitych.

2. Kolory naklejki wizowej mogą zostać zmienione zgodnie z procedurą określoną w art. 6 ust. 2.

3. [1] Zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 6 ust. 2, można podjąć decyzję, że specyfikacje, o których mowa w art. 2, są tajne i nie zostaną opublikowane. W takim wypadku są one udostępniane wyłącznie wyznaczonym przez państwa członkowskie organom odpowiedzialnym za druk oraz osobom odpowiednio upoważnionym przez państwa członkowskie lub Komisję.

Artykuł 3

1. [2] (skreślony).

2. Każde Państwo Członkowskie wyznacza jeden organ odpowiedzialny za druk wiz, a także podaje jego nazwę Komisji i pozostałym Państwom Członkowskim. Ten sam organ może zostać wyznaczony do tego celu przez dwa lub więcej Państwa Członkowskie. Każde Państwo Członkowskie jest uprawnione do zmiany wyznaczonego przez siebie organu. Powiadomi ono wtedy stosownie Komisję i pozostałe Państwa Członkowskie.

Artykuł 4

1. Bez uszczerbku dla odpowiednich obszerniejszych przepisów dotyczących ochrony danych, osoba, której została wydana wiza ma prawo zweryfikować swoje dane szczegółowe wpisane na wizie oraz, tam gdzie stosowne, poprosić o poprawę lub usunięcie danych.

2. Na jednolitym wzorcu wizy nie mogą się pojawić żadne informacje w formie czytelnej dla urządzeń, o ile nie są one widoczne również w rubrykach opisanych w punktach 6-12 Załącznika, lub też o ile nie są one wymienione w odpowiednich dokumentach podróżnych.

Artykuł 5

Do celów niniejszego rozporządzenia, „wiza” oznacza zezwolenie udzielone lub decyzję podjętą przez Państwo Członkowskie, wymagane do wjazdu na jego terytorium w celu:

— zamierzonego pobytu w danym Państwie Członkowskim lub w kilku Państwach Członkowskich, nie dłuższego niż trzy miesiące ogółem,

— tranzytu przez terytorium lub port lotniczy danego Państwa Członkowskiego lub kilku Państw Członkowskich.

Artykuł 6

1. Komisja jest wspomagana przez Komitet.

2. Ilekroć w rozporządzeniu następuje odwołanie do niniejszego ustępu, stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE (¹).

Okres określony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na dwa miesiące.

3. Komitet przyjmuje swój regulamin.

Artykuł 7

W przypadku, gdy Państwa Członkowskie używają jednolitych formularzy wizowych do celów innych niż określone w art. 5, należy przyjąć właściwe środki, aby zapobiec myleniu ich z wizami określonymi w art. 5.

Artykuł 8

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Art. 1 stosuje się sześć miesięcy po przyjęciu środków określonych w art. 2.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Wkomponowanie fotografii określonej w pkt 2a Załącznika zostanie zrealizowane najpóźniej po upływie pięciu lat od przyjęcia, w terminie przewidzianym w art. 2, środków technicznych.

Sporządzono w Brukseli, dnia 29 maja 1995 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 100c ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,

a także mając na uwadze, co następuje:

art. 100c ust. 3 Traktatu wymaga aby Rada przyjęła środki dotyczące jednolitego formularza wizowego przed dniem 1 stycznia 1996 r.;

wprowadzenie jednolitego formularza wizowego jest ważnym krokiem zmierzającym w kierunku harmonizacji polityki wizowej; art. 7a Traktatu przewiduje, że rynek wewnętrzny obejmuje obszar bez granic wewnętrznych, w obrębie którego zapewniony jest swobodny przepływ osób; krok ten jest uważany za posunięcie tworzące spójną całość z działaniami mieszczącymi się w ramach tytułu VI Traktatu o Unii Europejskiej;

ważne jest aby jednolity formularz wizowy zawierał wszystkie niezbędne informacje i spełniał surowe normy techniczne, szczególnie w zakresie zabezpieczeń przed podrabianiem i fałszerstwem; musi on być także tak opracowany, aby mogły go wykorzystywać wszystkie Państwa Członkowskie oraz aby był rozpoznawalny dzięki oznaczeniom widocznym gołym okiem;

niniejsze rozporządzenie określa jedynie specyfikacje nie stanowiące tajemnicy; specyfikacje te należy uzupełnić dalszymi specyfikacjami, które muszą pozostać tajne aby uchronić je przed podrabianiem i fałszerstwem, nie mogą one też zawierać danych osobowych ani odniesienia do nich; kompetencje do określania dalszych specyfikacji powinny zostać przyznane Komisji;

aby zapewnić, że informacje określone nie są dostępne większej liczbie osób niż jest to niezbędne, każde Państwo Członkowskie powinno wyznaczyć nie więcej niż jeden organ odpowiedzialny za druk jednolitego formularza wizowego, w razie potrzeby Państwa Członkowskie mogą ten organ zmienić; ze względów bezpieczeństwa, każde Państwo Członkowskie musi podać Komisji oraz pozostałym Państwom Członkowskim nazwę właściwego organu;

aby niniejsze rozporządzenie było skuteczne, powinno ono mieć zastosowanie do wszystkich wiz wymienionych w art. 5; Państwa Członkowskie powinny móc używać jednolitego formularza wizowego dla wydawania wiz do celów innych niż wymienione w art. 5 o ile wprowadzono oznaczenia widoczne gołym okiem, które zapobiegłyby myleniu formularzy;

w odniesieniu do danych osobowych, które mają zostać wprowadzone do jednolitego formularza wizowego zgodnie z Załącznikiem, należy zapewnić zgodność tych działań z przepisami Państw Członkowskich dotyczącymi ochrony danych, jak również z odpowiednim ustawodawstwem wspólnotowym,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wizy wydane przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 5 przyjmują formę jednolitego formularza (naklejki). Są one zgodne ze specyfikacjami wymienionymi w Załączniku.

Artykuł 2

[1] 1. Niżej wymienione dodatkowe specyfikacje techniczne jednolitego formularza wizowego są ustanowione zgodnie z procedurą określoną w art. 6 ust. 2:

a) dodatkowe elementy i wymogi dotyczące zabezpieczeń, w tym podwyższone standardy przeciwdziałające podrabianiu, przerabianiu i fałszowaniu;

b) techniczne standardy i metody mające zastosowanie do wypełniania wiz jednolitych.

2. Kolory naklejki wizowej mogą zostać zmienione zgodnie z procedurą określoną w art. 6 ust. 2.

Artykuł 3

1. Specyfikacje określone w art. 2 są tajne i nie są publikowane. Są dostępne tylko organom wyznaczonym przez Państwa Członkowskie jako odpowiedzialnym za druk lub osobom upoważnionym przez Państwo Członkowskie lub Komisję.

2. Każde Państwo Członkowskie wyznacza jeden organ odpowiedzialny za druk wiz, a także podaje jego nazwę Komisji i pozostałym Państwom Członkowskim. Ten sam organ może zostać wyznaczony do tego celu przez dwa lub więcej Państwa Członkowskie. Każde Państwo Członkowskie jest uprawnione do zmiany wyznaczonego przez siebie organu. Powiadomi ono wtedy stosownie Komisję i pozostałe Państwa Członkowskie.

Artykuł 4

1. Bez uszczerbku dla odpowiednich obszerniejszych przepisów dotyczących ochrony danych, osoba, której została wydana wiza ma prawo zweryfikować swoje dane szczegółowe wpisane na wizie oraz, tam gdzie stosowne, poprosić o poprawę lub usunięcie danych.

2. Na jednolitym wzorcu wizy nie mogą się pojawić żadne informacje w formie czytelnej dla urządzeń, o ile nie są one widoczne również w rubrykach opisanych w punktach 6-12 Załącznika, lub też o ile nie są one wymienione w odpowiednich dokumentach podróżnych.

Artykuł 5

Do celów niniejszego rozporządzenia, „wiza” oznacza zezwolenie udzielone lub decyzję podjętą przez Państwo Członkowskie, wymagane do wjazdu na jego terytorium w celu:

— zamierzonego pobytu w danym Państwie Członkowskim lub w kilku Państwach Członkowskich, nie dłuższego niż trzy miesiące ogółem,

— tranzytu przez terytorium lub port lotniczy danego Państwa Członkowskiego lub kilku Państw Członkowskich.

Artykuł 6

[2] 1. Komisja jest wspomagana przez Komitet.

2. Ilekroć w rozporządzeniu następuje odwołanie do niniejszego ustępu, stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE (¹).

Okres określony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na dwa miesiące.

3. Komitet przyjmuje swój regulamin.

Artykuł 7

W przypadku, gdy Państwa Członkowskie używają jednolitych formularzy wizowych do celów innych niż określone w art. 5, należy przyjąć właściwe środki, aby zapobiec myleniu ich z wizami określonymi w art. 5.

Artykuł 8

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Art. 1 stosuje się sześć miesięcy po przyjęciu środków określonych w art. 2.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Wkomponowanie fotografii określonej w pkt 2a Załącznika zostanie zrealizowane najpóźniej po upływie pięciu lat od przyjęcia, w terminie przewidzianym w art. 2, środków technicznych. [3]

Sporządzono w Brukseli, dnia 29 maja 1995 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 100c ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,

a także mając na uwadze, co następuje:

art. 100c ust. 3 Traktatu wymaga aby Rada przyjęła środki dotyczące jednolitego formularza wizowego przed dniem 1 stycznia 1996 r.;

wprowadzenie jednolitego formularza wizowego jest ważnym krokiem zmierzającym w kierunku harmonizacji polityki wizowej; art. 7a Traktatu przewiduje, że rynek wewnętrzny obejmuje obszar bez granic wewnętrznych, w obrębie którego zapewniony jest swobodny przepływ osób; krok ten jest uważany za posunięcie tworzące spójną całość z działaniami mieszczącymi się w ramach tytułu VI Traktatu o Unii Europejskiej;

ważne jest aby jednolity formularz wizowy zawierał wszystkie niezbędne informacje i spełniał surowe normy techniczne, szczególnie w zakresie zabezpieczeń przed podrabianiem i fałszerstwem; musi on być także tak opracowany, aby mogły go wykorzystywać wszystkie Państwa Członkowskie oraz aby był rozpoznawalny dzięki oznaczeniom widocznym gołym okiem;

niniejsze rozporządzenie określa jedynie specyfikacje nie stanowiące tajemnicy; specyfikacje te należy uzupełnić dalszymi specyfikacjami, które muszą pozostać tajne aby uchronić je przed podrabianiem i fałszerstwem, nie mogą one też zawierać danych osobowych ani odniesienia do nich; kompetencje do określania dalszych specyfikacji powinny zostać przyznane Komisji;

aby zapewnić, że informacje określone nie są dostępne większej liczbie osób niż jest to niezbędne, każde Państwo Członkowskie powinno wyznaczyć nie więcej niż jeden organ odpowiedzialny za druk jednolitego formularza wizowego, w razie potrzeby Państwa Członkowskie mogą ten organ zmienić; ze względów bezpieczeństwa, każde Państwo Członkowskie musi podać Komisji oraz pozostałym Państwom Członkowskim nazwę właściwego organu;

aby niniejsze rozporządzenie było skuteczne, powinno ono mieć zastosowanie do wszystkich wiz wymienionych w art. 5; Państwa Członkowskie powinny móc używać jednolitego formularza wizowego dla wydawania wiz do celów innych niż wymienione w art. 5 o ile wprowadzono oznaczenia widoczne gołym okiem, które zapobiegłyby myleniu formularzy;

w odniesieniu do danych osobowych, które mają zostać wprowadzone do jednolitego formularza wizowego zgodnie z Załącznikiem, należy zapewnić zgodność tych działań z przepisami Państw Członkowskich dotyczącymi ochrony danych, jak również z odpowiednim ustawodawstwem wspólnotowym,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wizy wydane przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 5 przyjmują formę jednolitego formularza (naklejki). Są one zgodne ze specyfikacjami wymienionymi w Załączniku.

Artykuł 2

Dalsze techniczne specyfikacje, które czynią wizę trudną do sfałszowania lub podrobienia, zostają ustanowione zgodnie z procedurą określoną w art. 6.

Artykuł 3

1.  Specyfikacje określone w art. 2 są tajne i nie są publikowane. Są dostępne tylko organom wyznaczonym przez Państwa Członkowskie jako odpowiedzialnym za druk lub osobom upoważnionym przez Państwo Członkowskie lub Komisję.

2.  Każde Państwo Członkowskie wyznacza jeden organ odpowiedzialny za druk wiz, a także podaje jego nazwę Komisji i pozostałym Państwom Członkowskim. Ten sam organ może zostać wyznaczony do tego celu przez dwa lub więcej Państwa Członkowskie. Każde Państwo Członkowskie jest uprawnione do zmiany wyznaczonego przez siebie organu. Powiadomi ono wtedy stosownie Komisję i pozostałe Państwa Członkowskie.

Artykuł 4

1.  Bez uszczerbku dla odpowiednich obszerniejszych przepisów dotyczących ochrony danych, osoba, której została wydana wiza ma prawo zweryfikować swoje dane szczegółowe wpisane na wizie oraz, tam gdzie stosowne, poprosić o poprawę lub usunięcie danych.

2.  Na jednolitym wzorcu wizy nie mogą się pojawić żadne informacje w formie czytelnej dla urządzeń, o ile nie są one widoczne również w rubrykach opisanych w punktach 6-12 Załącznika, lub też o ile nie są one wymienione w odpowiednich dokumentach podróżnych.

Artykuł 5

Do celów niniejszego rozporządzenia, „wiza” oznacza zezwolenie udzielone lub decyzję podjętą przez Państwo Członkowskie, wymagane do wjazdu na jego terytorium w celu:

—  zamierzonego pobytu w danym Państwie Członkowskim lub w kilku Państwach Członkowskich, nie dłuższego niż trzy miesiące ogółem,

—  tranzytu przez terytorium lub port lotniczy danego Państwa Członkowskiego lub kilku Państw Członkowskich.

Artykuł 6

1.  W przypadku, gdy następuje odniesienie do procedury określonej w niniejszym artykule, stosuje się następujące przepisy.

2.  Komisja wspierana jest przez komitet składający się z przedstawicieli Państw Członkowskich, na którego czele stoi przedstawiciel Komisji.

Przedstawiciel Komisji przedstawia komitetowi projekt środków, które należy przyjąć. Komitet przedstawia swoją opinię na temat projektu, w terminie ustalonym przez przewodniczącego, zgodnie z wagą danej kwestii. Opinia ta jest przyjmowana większością głosów, z wagą ustanowioną w sposób zgodny z postanowieniami art. 148 ust. 2 Traktatu, ustanawiającego zasady przyjmowania decyzji przez Radę na wniosek Komisji. Przewodniczący nie bierze udziału w głosowaniu.

3.  a) Komisja przyjmuje przewidziane środki, jeżeli są one zgodne z opinią komitetu.

b)  Jeżeli przewidziane środki nie są zgodne z opinią komitetu lub w przypadku braku opinii, Komisja bezzwłocznie przedłoży Radzie wniosek w sprawie środków jakie powinny zostać przyjęte. Rada podejmie decyzje kwalifikowaną większością.

Jeżeli, po upłynięciu terminu dwóch miesięcy Rada nie podjęła żadnych działań, projektowane środki zostają przyjęte przez Komisję, z wyjątkiem przypadków, gdy Rada zagłosowała przeciw tym środkom zwykłą większością głosów.

Artykuł 7

W przypadku, gdy Państwa Członkowskie używają jednolitych formularzy wizowych do celów innych niż określone w art. 5, należy przyjąć właściwe środki, aby zapobiec myleniu ich z wizami określonymi w art. 5.

Artykuł 8

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Art. 1 stosuje się sześć miesięcy po przyjęciu środków określonych w art. 2.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 29 maja 1995 r.