history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 1999-05-02 do 2014-11-01
RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego artykuł 100,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (2),
a także mając na uwadze, co następuje:
wymagania techniczne, jakim muszą odpowiadać pojazdy mechaniczne na mocy ustawodawstw krajowych, dotyczą między innymi kierunkowskazów;
w związku z różnicami, jakie istnieją między przepisami krajowymi poszczególnych Państw Członkowskich, zachodzi konieczność przyjęcia przez wszystkie te państwa w uzupełnieniu do ich obowiązujących obecnie przepisów krajowych lub w miejsce tych przepisów jednolitych regulacji, które pozwolą na objęcie wszystkich typów pojazdów homologacją EWG, będącą przedmiotem dyrektywy Rady 70/156/EWG z dnia 6 lutego 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do homologacji pojazdów mechanicznych i ich przyczep (3), która ma być wprowadzona w przypadku każdego typu pojazdu;
dyrektywą 76/756/EWG (4) Rada ustanowiła wspólne wymagania dotyczące instalacji urządzeń oświetleniowych i sygnalizacji świetlnej na pojazdach mechanicznych i ich przyczepach;
ujednolicone procedury homologacji typu kierunkowskazów umożliwiają każdemu Państwu Członkowskiemu kontrolę zgodności z wymaganiami dotyczącymi jednolitej konstrukcji oraz z wymaganiami zawartymi w testach oraz informowanie innych Państw Członkowskich o swoich wynikach poprzez wysyłanie kopii sporządzonego świadectwa homologacji typu elementu dla każdego typu kierunkowskazów; umiejscowienie znaku homologacji typu EWG elementu na wszystkich kierunkowskazach wyprodukowanych zgodnie z typem posiadającym homologację zapobiega potrzebie kontroli technicznych tych kierunkowskazów w innych Państwach Członkowskich;
należy wziąć pod uwagę wymagania techniczne przyjęte przez Europejską Komisję Gospodarczą NZ w jej regulacji nr 6 („Jednolite przepisy dotyczące homologacji kierunkowskazów pojazdów mechanicznych (z wyjątkiem motocykli) i ich przyczep” (5)), które są załączone do Układu z dnia 20 marca 1958 r. dotyczącego stosowania jednolitych warunków homologacji i wzajemnego uznawania homologacji wyposażenia i części pojazdów mechanicznych;
zbliżenie ustawodawstw krajowych odnoszących się do pojazdów mechanicznych uprawnia do wzajemnego uznawania przez Państwa Członkowskie przeprowadzonych przez nie testów opartych na wspólnych wymaganiach,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1
1. [1] Każde Państwo Członkowskie udziela homologacji WE części dla każdego typu kierunkowskazów, które spełniają wymogi w zakresie konstrukcji i badań ustanowione we właściwych załącznikach.
2. Państwo Członkowskie, które przyznało homologację typu EWG elementu, podejmuje środki wymagane w celu sprawdzenia, czy modele produkcyjne są zgodne z typem posiadającym homologację, tak dalece jak jest to konieczne i w przypadku zaistnienia potrzeby wypływającej ze współpracy z innymi Państwami Członkowskimi. Taka kontrola jest ograniczona do kontroli na miejscu.
Artykuł 2
Państwa Członkowskie, dla każdego typu kierunkowskazów, którym udzielają homologacji na mocy art. 1, wydają producentowi znak homologacji WE części, zgodny ze wzorem przedstawionym w załączniku I dodatek 3. [2]
Państwa Członkowskie podejmują odpowiednie środki zapobiegające użyciu znaków mogących spowodować pomylenie kierunkowskazów z innymi przyrządami, które uzyskały homologację zgodnie z art. 1.
Artykuł 3
1. Żadne Państwo Członkowskie nie może zabronić wprowadzenia na rynek kierunkowskazów na podstawie ich konstrukcji lub metod działania, w przypadku kiedy posiadają one znak homologacji typu.
2. Jednakże Państwo Członkowskie może zabronić wprowadzenia na rynek kierunkowskazów posiadających znak homologacji typu elementu, które w sposób ciągły nie odpowiadają zatwierdzonemu typowi.
Państwo to powiadamia pozostałe Państwa Członkowskie oraz Komisję o podjętych środkach, przedstawiając powody swojej decyzji.
Artykuł 4
[3] Właściwe władze Państw Członkowskich powiadamiają się wzajemnie, z wykorzystaniem procedury określonej w art. 4 ust. 6 dyrektywy 70/156/EWG, o każdym udzieleniu, odmowie lub cofnięciu homologacji na mocy niniejszej dyrektywy.
Artykuł 5
1. W przypadku gdy Państwo Członkowskie, które przyznało homologację typu EWG elementu, stwierdzi, że pewna liczba kierunkowskazów posiadających ten sam znak homologacji typu nie jest zgodna z typem, który uzyskał homologację, podejmuje konieczne środki mające na celu zagwarantowanie, że modele produkcyjne odpowiadają typowi, który uzyskał homologację. Właściwe władze tego państwa służą radą innym Państwom Członkowskim co do przyjętych środków, które w przypadku stałego braku zgodności z typem mogą powodować cofnięcie homologacji. Wspomniane władze podejmują takie same środki, jeśli zostały poinformowane przez właściwe władze innego Państwa Członkowskiego o takim braku zgodności.
2. Właściwe władze Państw Członkowskich w ciągu miesiąca powiadamiają się wzajemnie o cofnięciu homologacji typu EWG elementu oraz o powodach podjęcia takich środków.
Artykuł 6
Każda decyzja podjęta zgodnie z przepisami przyjętymi przy wprowadzaniu w życie niniejszej dyrektywy, dotycząca odmowy lub cofnięcia homologacji typu EWG kierunkowskazów lub zabraniająca wprowadzania ich na rynek lub ich użycia powinna szczegółowo określać powody, na których została oparta. O tej decyzji jest informowana zainteresowana strona, która jednocześnie jest powiadamiana o odszkodowaniach przysługujących jej zgodnie z obowiązującym w Państwach Członkowskich prawem, a także o ograniczonym czasie na uzyskanie takich odszkodowań.
Artykuł 7
Żadne Państwo Członkowskie nie może odmówić przyznania homologacji EWG lub homologacji krajowej pojazdu mechanicznego na podstawie ich kierunkowskazów, jeśli posiadają one znak homologacji typu EWG elementu i są zainstalowane zgodnie z wymaganiami ustanowionymi dyrektywą 76/756/EWG.
Artykuł 8
Żadne Państwo Członkowskie nie może odmówić lub zabronić sprzedaży, rejestracji lub wprowadzenia do użytku dowolnego pojazdu na podstawie kierunkowskazów, jeśli posiadają one znak homologacji EWG oraz są zainstalowane zgodnie z wymaganiami ustanowionymi dyrektywą 76/756/EWG.
Artykuł 9
[4] Do celów niniejszej dyrektywy „pojazd” oznacza każdy pojazd silnikowy, przeznaczony do ruchu drogowego, z nadwoziem lub bez, posiadający co najmniej cztery koła i rozwijający maksymalną prędkość konstrukcyjną przekraczającą 25 km/h, oraz jego przyczepy, z wyjątkiem pojazdów poruszających się po szynach, ciągników rolniczych i leśnych oraz wszelkich maszyn samobieżnych.
Artykuł 10
Wszelkie zmiany konieczne do dostosowania wymagań załączników celem uwzględnienia postępu technicznego przyjmuje się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 13 dyrektywy 70/156/EWG.
Artykuł 11
1. Do dnia 1 lipca 1977 r. Państwa Członkowskie przyjmują i publikują przepisy niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy oraz niezwłocznie informują o tym Komisję. Przepisy te stosuje się nie później niż od dnia 1 października 1977 r.
2. Z chwilą podania niniejszej dyrektywy do wiadomości Państw Członkowskich gwarantują one informowanie Komisji w czasie umożliwiającym jej przedstawienie swoich uwag o wszelkich projektach przepisów ustawowych wykonawczych i administracyjnych, które zamierzają przyjąć w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.
Artykuł 12
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 27 lipca 1976 r.
[1] Art. 1 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 ust. 1 dyrektywy Komisji 1999/15/WE z dnia 16 marca 1999 r. dostosowującej do postępu technicznego dyrektywę Rady 76/759/EWG odnoszącą się do kierunkowskazów pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dz.Urz.UE L 97 z 12.04.1999, str. 14). Zmiana weszła w życie 2 maja 1999 r.
[2] Art. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 ust. 2 dyrektywy Komisji 1999/15/WE z dnia 16 marca 1999 r. dostosowującej do postępu technicznego dyrektywę Rady 76/759/EWG odnoszącą się do kierunkowskazów pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dz.Urz.UE L 97 z 12.04.1999, str. 14). Zmiana weszła w życie 2 maja 1999 r.
[3] Art. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 ust. 3 dyrektywy Komisji 1999/15/WE z dnia 16 marca 1999 r. dostosowującej do postępu technicznego dyrektywę Rady 76/759/EWG odnoszącą się do kierunkowskazów pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dz.Urz.UE L 97 z 12.04.1999, str. 14). Zmiana weszła w życie 2 maja 1999 r.
[4] Art. 9 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 ust. 4 dyrektywy Komisji 1999/15/WE z dnia 16 marca 1999 r. dostosowującej do postępu technicznego dyrektywę Rady 76/759/EWG odnoszącą się do kierunkowskazów pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dz.Urz.UE L 97 z 12.04.1999, str. 14). Zmiana weszła w życie 2 maja 1999 r.
Wersja obowiązująca od 1999-05-02 do 2014-11-01
RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego artykuł 100,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (2),
a także mając na uwadze, co następuje:
wymagania techniczne, jakim muszą odpowiadać pojazdy mechaniczne na mocy ustawodawstw krajowych, dotyczą między innymi kierunkowskazów;
w związku z różnicami, jakie istnieją między przepisami krajowymi poszczególnych Państw Członkowskich, zachodzi konieczność przyjęcia przez wszystkie te państwa w uzupełnieniu do ich obowiązujących obecnie przepisów krajowych lub w miejsce tych przepisów jednolitych regulacji, które pozwolą na objęcie wszystkich typów pojazdów homologacją EWG, będącą przedmiotem dyrektywy Rady 70/156/EWG z dnia 6 lutego 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do homologacji pojazdów mechanicznych i ich przyczep (3), która ma być wprowadzona w przypadku każdego typu pojazdu;
dyrektywą 76/756/EWG (4) Rada ustanowiła wspólne wymagania dotyczące instalacji urządzeń oświetleniowych i sygnalizacji świetlnej na pojazdach mechanicznych i ich przyczepach;
ujednolicone procedury homologacji typu kierunkowskazów umożliwiają każdemu Państwu Członkowskiemu kontrolę zgodności z wymaganiami dotyczącymi jednolitej konstrukcji oraz z wymaganiami zawartymi w testach oraz informowanie innych Państw Członkowskich o swoich wynikach poprzez wysyłanie kopii sporządzonego świadectwa homologacji typu elementu dla każdego typu kierunkowskazów; umiejscowienie znaku homologacji typu EWG elementu na wszystkich kierunkowskazach wyprodukowanych zgodnie z typem posiadającym homologację zapobiega potrzebie kontroli technicznych tych kierunkowskazów w innych Państwach Członkowskich;
należy wziąć pod uwagę wymagania techniczne przyjęte przez Europejską Komisję Gospodarczą NZ w jej regulacji nr 6 („Jednolite przepisy dotyczące homologacji kierunkowskazów pojazdów mechanicznych (z wyjątkiem motocykli) i ich przyczep” (5)), które są załączone do Układu z dnia 20 marca 1958 r. dotyczącego stosowania jednolitych warunków homologacji i wzajemnego uznawania homologacji wyposażenia i części pojazdów mechanicznych;
zbliżenie ustawodawstw krajowych odnoszących się do pojazdów mechanicznych uprawnia do wzajemnego uznawania przez Państwa Członkowskie przeprowadzonych przez nie testów opartych na wspólnych wymaganiach,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1
1. [1] Każde Państwo Członkowskie udziela homologacji WE części dla każdego typu kierunkowskazów, które spełniają wymogi w zakresie konstrukcji i badań ustanowione we właściwych załącznikach.
2. Państwo Członkowskie, które przyznało homologację typu EWG elementu, podejmuje środki wymagane w celu sprawdzenia, czy modele produkcyjne są zgodne z typem posiadającym homologację, tak dalece jak jest to konieczne i w przypadku zaistnienia potrzeby wypływającej ze współpracy z innymi Państwami Członkowskimi. Taka kontrola jest ograniczona do kontroli na miejscu.
Artykuł 2
Państwa Członkowskie, dla każdego typu kierunkowskazów, którym udzielają homologacji na mocy art. 1, wydają producentowi znak homologacji WE części, zgodny ze wzorem przedstawionym w załączniku I dodatek 3. [2]
Państwa Członkowskie podejmują odpowiednie środki zapobiegające użyciu znaków mogących spowodować pomylenie kierunkowskazów z innymi przyrządami, które uzyskały homologację zgodnie z art. 1.
Artykuł 3
1. Żadne Państwo Członkowskie nie może zabronić wprowadzenia na rynek kierunkowskazów na podstawie ich konstrukcji lub metod działania, w przypadku kiedy posiadają one znak homologacji typu.
2. Jednakże Państwo Członkowskie może zabronić wprowadzenia na rynek kierunkowskazów posiadających znak homologacji typu elementu, które w sposób ciągły nie odpowiadają zatwierdzonemu typowi.
Państwo to powiadamia pozostałe Państwa Członkowskie oraz Komisję o podjętych środkach, przedstawiając powody swojej decyzji.
Artykuł 4
[3] Właściwe władze Państw Członkowskich powiadamiają się wzajemnie, z wykorzystaniem procedury określonej w art. 4 ust. 6 dyrektywy 70/156/EWG, o każdym udzieleniu, odmowie lub cofnięciu homologacji na mocy niniejszej dyrektywy.
Artykuł 5
1. W przypadku gdy Państwo Członkowskie, które przyznało homologację typu EWG elementu, stwierdzi, że pewna liczba kierunkowskazów posiadających ten sam znak homologacji typu nie jest zgodna z typem, który uzyskał homologację, podejmuje konieczne środki mające na celu zagwarantowanie, że modele produkcyjne odpowiadają typowi, który uzyskał homologację. Właściwe władze tego państwa służą radą innym Państwom Członkowskim co do przyjętych środków, które w przypadku stałego braku zgodności z typem mogą powodować cofnięcie homologacji. Wspomniane władze podejmują takie same środki, jeśli zostały poinformowane przez właściwe władze innego Państwa Członkowskiego o takim braku zgodności.
2. Właściwe władze Państw Członkowskich w ciągu miesiąca powiadamiają się wzajemnie o cofnięciu homologacji typu EWG elementu oraz o powodach podjęcia takich środków.
Artykuł 6
Każda decyzja podjęta zgodnie z przepisami przyjętymi przy wprowadzaniu w życie niniejszej dyrektywy, dotycząca odmowy lub cofnięcia homologacji typu EWG kierunkowskazów lub zabraniająca wprowadzania ich na rynek lub ich użycia powinna szczegółowo określać powody, na których została oparta. O tej decyzji jest informowana zainteresowana strona, która jednocześnie jest powiadamiana o odszkodowaniach przysługujących jej zgodnie z obowiązującym w Państwach Członkowskich prawem, a także o ograniczonym czasie na uzyskanie takich odszkodowań.
Artykuł 7
Żadne Państwo Członkowskie nie może odmówić przyznania homologacji EWG lub homologacji krajowej pojazdu mechanicznego na podstawie ich kierunkowskazów, jeśli posiadają one znak homologacji typu EWG elementu i są zainstalowane zgodnie z wymaganiami ustanowionymi dyrektywą 76/756/EWG.
Artykuł 8
Żadne Państwo Członkowskie nie może odmówić lub zabronić sprzedaży, rejestracji lub wprowadzenia do użytku dowolnego pojazdu na podstawie kierunkowskazów, jeśli posiadają one znak homologacji EWG oraz są zainstalowane zgodnie z wymaganiami ustanowionymi dyrektywą 76/756/EWG.
Artykuł 9
[4] Do celów niniejszej dyrektywy „pojazd” oznacza każdy pojazd silnikowy, przeznaczony do ruchu drogowego, z nadwoziem lub bez, posiadający co najmniej cztery koła i rozwijający maksymalną prędkość konstrukcyjną przekraczającą 25 km/h, oraz jego przyczepy, z wyjątkiem pojazdów poruszających się po szynach, ciągników rolniczych i leśnych oraz wszelkich maszyn samobieżnych.
Artykuł 10
Wszelkie zmiany konieczne do dostosowania wymagań załączników celem uwzględnienia postępu technicznego przyjmuje się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 13 dyrektywy 70/156/EWG.
Artykuł 11
1. Do dnia 1 lipca 1977 r. Państwa Członkowskie przyjmują i publikują przepisy niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy oraz niezwłocznie informują o tym Komisję. Przepisy te stosuje się nie później niż od dnia 1 października 1977 r.
2. Z chwilą podania niniejszej dyrektywy do wiadomości Państw Członkowskich gwarantują one informowanie Komisji w czasie umożliwiającym jej przedstawienie swoich uwag o wszelkich projektach przepisów ustawowych wykonawczych i administracyjnych, które zamierzają przyjąć w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.
Artykuł 12
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 27 lipca 1976 r.
[1] Art. 1 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 ust. 1 dyrektywy Komisji 1999/15/WE z dnia 16 marca 1999 r. dostosowującej do postępu technicznego dyrektywę Rady 76/759/EWG odnoszącą się do kierunkowskazów pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dz.Urz.UE L 97 z 12.04.1999, str. 14). Zmiana weszła w życie 2 maja 1999 r.
[2] Art. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 ust. 2 dyrektywy Komisji 1999/15/WE z dnia 16 marca 1999 r. dostosowującej do postępu technicznego dyrektywę Rady 76/759/EWG odnoszącą się do kierunkowskazów pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dz.Urz.UE L 97 z 12.04.1999, str. 14). Zmiana weszła w życie 2 maja 1999 r.
[3] Art. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 ust. 3 dyrektywy Komisji 1999/15/WE z dnia 16 marca 1999 r. dostosowującej do postępu technicznego dyrektywę Rady 76/759/EWG odnoszącą się do kierunkowskazów pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dz.Urz.UE L 97 z 12.04.1999, str. 14). Zmiana weszła w życie 2 maja 1999 r.
[4] Art. 9 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 ust. 4 dyrektywy Komisji 1999/15/WE z dnia 16 marca 1999 r. dostosowującej do postępu technicznego dyrektywę Rady 76/759/EWG odnoszącą się do kierunkowskazów pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dz.Urz.UE L 97 z 12.04.1999, str. 14). Zmiana weszła w życie 2 maja 1999 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 1976-07-30 do 1999-05-01
RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego artykuł 100,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (2),
a także mając na uwadze, co następuje:
wymagania techniczne, jakim muszą odpowiadać pojazdy mechaniczne na mocy ustawodawstw krajowych, dotyczą między innymi kierunkowskazów;
w związku z różnicami, jakie istnieją między przepisami krajowymi poszczególnych Państw Członkowskich, zachodzi konieczność przyjęcia przez wszystkie te państwa w uzupełnieniu do ich obowiązujących obecnie przepisów krajowych lub w miejsce tych przepisów jednolitych regulacji, które pozwolą na objęcie wszystkich typów pojazdów homologacją EWG, będącą przedmiotem dyrektywy Rady 70/156/EWG z dnia 6 lutego 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do homologacji pojazdów mechanicznych i ich przyczep (3), która ma być wprowadzona w przypadku każdego typu pojazdu;
dyrektywą 76/756/EWG (4) Rada ustanowiła wspólne wymagania dotyczące instalacji urządzeń oświetleniowych i sygnalizacji świetlnej na pojazdach mechanicznych i ich przyczepach;
ujednolicone procedury homologacji typu kierunkowskazów umożliwiają każdemu Państwu Członkowskiemu kontrolę zgodności z wymaganiami dotyczącymi jednolitej konstrukcji oraz z wymaganiami zawartymi w testach oraz informowanie innych Państw Członkowskich o swoich wynikach poprzez wysyłanie kopii sporządzonego świadectwa homologacji typu elementu dla każdego typu kierunkowskazów; umiejscowienie znaku homologacji typu EWG elementu na wszystkich kierunkowskazach wyprodukowanych zgodnie z typem posiadającym homologację zapobiega potrzebie kontroli technicznych tych kierunkowskazów w innych Państwach Członkowskich;
należy wziąć pod uwagę wymagania techniczne przyjęte przez Europejską Komisję Gospodarczą NZ w jej regulacji nr 6 („Jednolite przepisy dotyczące homologacji kierunkowskazów pojazdów mechanicznych (z wyjątkiem motocykli) i ich przyczep” (5)), które są załączone do Układu z dnia 20 marca 1958 r. dotyczącego stosowania jednolitych warunków homologacji i wzajemnego uznawania homologacji wyposażenia i części pojazdów mechanicznych;
zbliżenie ustawodawstw krajowych odnoszących się do pojazdów mechanicznych uprawnia do wzajemnego uznawania przez Państwa Członkowskie przeprowadzonych przez nie testów opartych na wspólnych wymaganiach,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1
1. Każde Państwo Członkowskie przyznaje homologację typu każdym kierunkowskazom spełniającym wymagania dotyczące konstrukcji oraz te dotyczące testów, ustalone w załącznikach 0, I, III, IV i V.
2. Państwo Członkowskie, które przyznało homologację typu EWG elementu, podejmuje środki wymagane w celu sprawdzenia, czy modele produkcyjne są zgodne z typem posiadającym homologację, tak dalece jak jest to konieczne i w przypadku zaistnienia potrzeby wypływającej ze współpracy z innymi Państwami Członkowskimi. Taka kontrola jest ograniczona do kontroli na miejscu.
Artykuł 2
Dla każdego typu kierunkowskazów, dla którego przyznały homologację typu zgodnie z art. 1, Państwa Członkowskie wydają producentowi lub jego uprawnionemu przedstawicielowi znak homologacji typu EWG, którego przykład jest przedstawiony w załączniku III.
Państwa Członkowskie podejmują odpowiednie środki zapobiegające użyciu znaków mogących spowodować pomylenie kierunkowskazów z innymi przyrządami, które uzyskały homologację zgodnie z art. 1.
Artykuł 3
1. Żadne Państwo Członkowskie nie może zabronić wprowadzenia na rynek kierunkowskazów na podstawie ich konstrukcji lub metod działania, w przypadku kiedy posiadają one znak homologacji typu.
2. Jednakże Państwo Członkowskie może zabronić wprowadzenia na rynek kierunkowskazów posiadających znak homologacji typu elementu, które w sposób ciągły nie odpowiadają zatwierdzonemu typowi.
Państwo to powiadamia pozostałe Państwa Członkowskie oraz Komisję o podjętych środkach, przedstawiając powody swojej decyzji.
Artykuł 4
Właściwe władze każdego Państwa Członkowskiego w ciągu jednego miesiąca przesyłają właściwym władzom pozostałych Państw Członkowskich kopię świadectwa homologacji typu elementu, którego przykład podany jest w załączniku II, wypełnionego dla każdego typu kierunkowskazów, które zostały zatwierdzone lub których wniosek o homologację odrzucono.
Artykuł 5
1. W przypadku gdy Państwo Członkowskie, które przyznało homologację typu EWG elementu, stwierdzi, że pewna liczba kierunkowskazów posiadających ten sam znak homologacji typu nie jest zgodna z typem, który uzyskał homologację, podejmuje konieczne środki mające na celu zagwarantowanie, że modele produkcyjne odpowiadają typowi, który uzyskał homologację. Właściwe władze tego państwa służą radą innym Państwom Członkowskim co do przyjętych środków, które w przypadku stałego braku zgodności z typem mogą powodować cofnięcie homologacji. Wspomniane władze podejmują takie same środki, jeśli zostały poinformowane przez właściwe władze innego Państwa Członkowskiego o takim braku zgodności.
2. Właściwe władze Państw Członkowskich w ciągu miesiąca powiadamiają się wzajemnie o cofnięciu homologacji typu EWG elementu oraz o powodach podjęcia takich środków.
Artykuł 6
Każda decyzja podjęta zgodnie z przepisami przyjętymi przy wprowadzaniu w życie niniejszej dyrektywy, dotycząca odmowy lub cofnięcia homologacji typu EWG kierunkowskazów lub zabraniająca wprowadzania ich na rynek lub ich użycia powinna szczegółowo określać powody, na których została oparta. O tej decyzji jest informowana zainteresowana strona, która jednocześnie jest powiadamiana o odszkodowaniach przysługujących jej zgodnie z obowiązującym w Państwach Członkowskich prawem, a także o ograniczonym czasie na uzyskanie takich odszkodowań.
Artykuł 7
Żadne Państwo Członkowskie nie może odmówić przyznania homologacji EWG lub homologacji krajowej pojazdu mechanicznego na podstawie ich kierunkowskazów, jeśli posiadają one znak homologacji typu EWG elementu i są zainstalowane zgodnie z wymaganiami ustanowionymi dyrektywą 76/756/EWG.
Artykuł 8
Żadne Państwo Członkowskie nie może odmówić lub zabronić sprzedaży, rejestracji lub wprowadzenia do użytku dowolnego pojazdu na podstawie kierunkowskazów, jeśli posiadają one znak homologacji EWG oraz są zainstalowane zgodnie z wymaganiami ustanowionymi dyrektywą 76/756/EWG.
Artykuł 9
Do celów niniejszej dyrektywy „pojazd” oznacza pojazd mechaniczny przeznaczony do użytkowania na drogach, z lub bez karoserii, posiadający przynajmniej cztery koła i o maksymalnej prędkości konstrukcyjnej przekraczającej 25 km/h oraz jego przyczepę, z wyjątkiem pojazdów, które poruszają się na szynach, ciągników stosowanych w rolnictwie i leśnictwie oraz maszyn i sprzętu do robót publicznych.
Artykuł 10
Wszelkie zmiany konieczne do dostosowania wymagań załączników celem uwzględnienia postępu technicznego przyjmuje się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 13 dyrektywy 70/156/EWG.
Artykuł 11
1. Do dnia 1 lipca 1977 r. Państwa Członkowskie przyjmują i publikują przepisy niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy oraz niezwłocznie informują o tym Komisję. Przepisy te stosuje się nie później niż od dnia 1 października 1977 r.
2. Z chwilą podania niniejszej dyrektywy do wiadomości Państw Członkowskich gwarantują one informowanie Komisji w czasie umożliwiającym jej przedstawienie swoich uwag o wszelkich projektach przepisów ustawowych wykonawczych i administracyjnych, które zamierzają przyjąć w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.
Artykuł 12
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 27 lipca 1976 r.