Wersja obowiązująca od 2017-01-19 (Dz.U.2017.123 tekst jednolity)

§ 2. [Definicje] Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) ustawa – ustawę z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości;

2) ustawa o obrocie instrumentami finansowymi – ustawę z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 1636, 1948 i 1997);

3) ustawa o giełdach towarowych – ustawę z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 719, 831, 904 i 1948);

4) dom maklerski – niebędący bankiem podmiot prowadzący działalność maklerską, w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;

5) towarowy dom maklerski – podmiot, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy o giełdach towarowych;

6) fundusz rozliczeniowy – fundusz, o którym mowa w art. 65 i art. 68d ust. 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;

7) towary giełdowe – towary giełdowe, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. d i e ustawy o giełdach towarowych;

8) (uchylony);

9) klient – osobę prawną, osobę fizyczną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, korzystającą z usług świadczonych przez dom maklerski;

10) system kojarzenia ofert – system obrotu instrumentami finansowymi, określonymi w pkt 16, w którym przeciwstawne oferty kojarzone są według zasady najkorzystniejszej ceny, bez ustalania kursów otwarcia i zamknięcia;

11) dzień bilansowy – dzień, na który sporządza się sprawozdanie finansowe na podstawie art. 45 ustawy, a także sprawozdania sporządzane przez dom maklerski na podstawie odrębnych przepisów;

12) izba gospodarcza – izbę, o której mowa w art. 92 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;

13) instrument zabezpieczający – to wskazany przez jednostkę instrument pochodny, od którego oczekuje się i służy temu, że jego wartość godziwa lub wynikające z niego przepływy pieniężne zrównoważą zmiany wartości godziwej lub przepływów pieniężnych pozycji zabezpieczanej lub wskazany wyłącznie w celu zabezpieczenia ryzyka zmiany kursów walut inny składnik aktywów finansowych, niebędący instrumentem pochodnym, albo zobowiązanie finansowe, niebędące instrumentem pochodnym; nie mogą stanowić instrumentów zabezpieczających wystawione przez jednostkę opcje, z wyjątkiem tych, które wystawiono w celu zamknięcia pozycji w uprzednio nabytych opcjach, w tym wbudowanych w inny instrument finansowy;

14) rynek regulowany – rynek, o którym mowa w art. 14 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;

15) uczestnik systemu rekompensat – dom maklerski uczestniczący w systemie, o którym mowa w dziale V ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;

16) instrument pochodny – instrument finansowy lub inny kontrakt spełniający łącznie warunki:

a) wartość jest zależna od określonej stopy procentowej, ceny papieru wartościowego, ceny towaru, kursu wymiany waluty obcej, indeksu opartego na cenie lub stopie procentowej, albo innej zmiennej,

b) nabycie nie wymaga żadnej płatności początkowej lub wymaga tylko niewielkiej płatności początkowej mniejszej niż dla innych rodzajów kontraktów, dla których oczekuje się podobnych reakcji na zmiany czynników rynkowych,

c) rozliczenie nastąpi w przyszłości;

17) zamortyzowany koszt składnika aktywów finansowych lub zobowiązania finansowego – wartość, w jakiej składnik aktywów finansowych lub zobowiązanie finansowe zostały wycenione w momencie początkowego ujęcia, pomniejszoną o spłaty kwoty kapitału oraz powiększoną lub pomniejszoną o umorzenia wszelkich różnic pomiędzy wartością początkową a wartością w terminie zapadalności lub wymagalności wyliczoną za pomocą efektywnej stopy procentowej oraz pomniejszoną o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości;

18) efektywna stopa procentowa – stopę, która dyskontuje oczekiwany strumień przyszłych płatności pieniężnych do bieżącej wartości bilansowej netto przez okres do zapadalności lub do momentu następnej rynkowej wyceny, stanowiącą wewnętrzną stopę zwrotu składnika aktywów finansowych lub zobowiązania finansowego za dany okres; ustalenie tej stopy obejmuje wszystkie opłaty płacone lub otrzymywane przez dom maklerski;

19) alternatywny system obrotu – system, o którym mowa w art. 3 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;

20) rachunek papierów wartościowych – rachunek, o którym mowa w art. 4 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;

21) Krajowy Depozyt – Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A.;

22) CCP – podmiot, o którym mowa w art. 2 pkt 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz. Urz. UE L 201 z 27.07.2012, str. 1, z późn. zm.).

Wersja archiwalna obowiązująca od 2016-04-28 do 2017-01-18

§ 2. [Definicje] Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) ustawa – ustawę z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości;

2) ustawa o obrocie instrumentami finansowymi – ustawę z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384, z późn. zm.);

3) ustawa o giełdach towarowych – ustawę z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 48, poz. 284, z późn. zm.);

4) dom maklerski – niebędący bankiem podmiot prowadzący działalność maklerską, w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;

5) towarowy dom maklerski – podmiot, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy o giełdach towarowych;

6) fundusz rozliczeniowy – fundusz, o którym mowa w art. 65 i art. 68d ust. 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;

7) towary giełdowe – towary giełdowe, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. d i e ustawy o giełdach towarowych;

8) [1] (uchylony);

9) [2] klient – osobę prawną, osobę fizyczną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, korzystającą z usług świadczonych przez dom maklerski;