§ 5. [Forma pomocy na restrukturyzację ] 1. Pomoc na restrukturyzację powinna być ograniczona do minimum niezbędnego do przywrócenia przedsiębiorcy długookresowej zdolności do konkurowania na rynku, biorąc pod uwagę w szczególności wielkość, formę udzielanej pomocy oraz podział obciążeń, o których mowa w ust. 5–7.

2. Pomoc na restrukturyzację może stanowić jedynie uzupełnienie wkładu własnego przedsiębiorcy, który obejmuje środki:

1) własne przedsiębiorcy lub

2) pochodzące od akcjonariuszy lub udziałowców przedsiębiorcy lub innych przedsiębiorców należących do tej samej grupy kapitałowej co przedsiębiorca, lub

3) pochodzące od wierzycieli przedsiębiorcy, lub

4) inne środki uzyskane na warunkach rynkowych.

3. Udział środków, o których mowa w ust. 2, w kosztach restrukturyzacji wynosi co najmniej 50%.

4. W odniesieniu do małego lub średniego przedsiębiorcy w przypadku, o którym mowa w § 26, udział środków, o których mowa w ust. 2, w kosztach restrukturyzacji wynosi:

1) 25% – w przypadku małego przedsiębiorcy;

2) 40% – w przypadku średniego przedsiębiorcy.

5. W przypadku wykazania przez przedsiębiorcę wyjątkowych okoliczności lub szczególnych trudności udział środków, o których mowa w ust. 2, w kosztach restrukturyzacji może być niższy niż określony w ust. 3.

6. Pomoc na restrukturyzację może zostać udzielona w formie wsparcia kapitałowego, o której mowa w § 16 ust. 1 pkt 3, 4 i 7, jeżeli akcjonariusze lub udziałowcy inni niż Skarb Państwa, lub inni przedsiębiorcy, należący do tej samej grupy kapitałowej co przedsiębiorca, zapewnią środki, które są wystarczające na pokrycie straty przedsiębiorcy, w formie wsparcia kapitałowego.

7. W przypadku gdy środki akcjonariuszy, udziałowców lub innych przedsiębiorców należących do tej samej grupy kapitałowej nie są wystarczające na pokrycie strat przedsiębiorcy, pomoc na restrukturyzację może zostać udzielona w formie wsparcia kapitałowego, o której mowa w § 16 ust. 1 pkt 3, 4 i 7, jeżeli wierzyciele nieposiadający wierzytelności zabezpieczonych hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską zapewnią środki w celu pokrycia pozostałej straty przedsiębiorcy przez:

1) konwersję wierzytelności na akcje lub udziały przedsiębiorcy lub

2) zmniejszenie wysokości wierzytelności.

8. Przepisów ust. 6 i 7 nie stosuje się, jeżeli ich zastosowanie prowadziłoby do nieproporcjonalnego obciążenia akcjonariuszy lub udziałowców, lub innych przedsiębiorców, należących do tej samej grupy kapitałowej co przedsiębiorca, lub wierzycieli nieposiadających wierzytelności zabezpieczonych hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską, w szczególności gdy:

1) kwota pomocy jest niewielka w porównaniu z środkami własnymi przedsiębiorcy;

2) wierzyciele odzyskaliby mniejszą kwotę wierzytelności niż w postępowaniu upadłościowym lub likwidacyjnym, przy założeniu, że pomoc publiczna nie byłaby udzielona.

9. Działania podejmowane na podstawie ust. 6 i 7 nie mogą stanowić pomocy publicznej w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

10. Pomoc na restrukturyzację nie może służyć finansowaniu nowych inwestycji, z wyjątkiem inwestycji niezbędnych do odzyskania przez przedsiębiorcę długookresowej zdolności do konkurowania na rynku.

§ 5. [Forma pomocy na restrukturyzację] 1. Pomoc na restrukturyzację powinna być ograniczona do minimum niezbędnego do przywrócenia przedsiębiorcy długookresowej zdolności do konkurowania na rynku, biorąc pod uwagę w szczególności wielkość, formę udzielanej pomocy oraz podział obciążeń, o których mowa w ust. 5–7.

2. Pomoc na restrukturyzację może stanowić jedynie uzupełnienie wkładu własnego przedsiębiorcy, który obejmuje środki:

1) własne przedsiębiorcy lub

2) pochodzące od akcjonariuszy lub udziałowców przedsiębiorcy lub innych przedsiębiorców należących do tej samej grupy kapitałowej co przedsiębiorca, lub

3) pochodzące od wierzycieli przedsiębiorcy, lub

4) inne środki uzyskane na warunkach rynkowych.

3. Udział środków, o których mowa w ust. 2, w kosztach restrukturyzacji wynosi co najmniej 50%.

4. W odniesieniu do małego lub średniego przedsiębiorcy w przypadku, o którym mowa w § 26, udział środków, o których mowa w ust. 2, w kosztach restrukturyzacji wynosi:

1) 25% – w przypadku małego przedsiębiorcy;

2) 40% – w przypadku średniego przedsiębiorcy.

5. W przypadku wykazania przez przedsiębiorcę wyjątkowych okoliczności lub szczególnych trudności udział środków, o których mowa w ust. 2, w kosztach restrukturyzacji może być niższy niż określony w ust. 3.

6. [1] Pomoc na restrukturyzację może zostać udzielona w formie wsparcia kapitałowego, o której mowa w § 16 ust. 1 pkt 3, 4 i 7, jeżeli akcjonariusze lub udziałowcy inni niż Skarb Państwa, lub inni przedsiębiorcy, należący do tej samej grupy kapitałowej co przedsiębiorca, zapewnią środki, które są wystarczające na pokrycie straty przedsiębiorcy, w formie wsparcia kapitałowego.

7. W przypadku gdy środki akcjonariuszy, udziałowców lub innych przedsiębiorców należących do tej samej grupy kapitałowej nie są wystarczające na pokrycie strat przedsiębiorcy, pomoc na restrukturyzację może zostać udzielona w formie wsparcia kapitałowego, o której mowa w § 16 ust. 1 pkt 3, 4 i 7, jeżeli wierzyciele nieposiadający wierzytelności zabezpieczonych hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską zapewnią środki w celu pokrycia pozostałej straty przedsiębiorcy przez: [2]

1) konwersję wierzytelności na akcje lub udziały przedsiębiorcy lub

2) zmniejszenie wysokości wierzytelności.

8. Przepisów ust. 6 i 7 nie stosuje się, jeżeli ich zastosowanie prowadziłoby do nieproporcjonalnego obciążenia akcjonariuszy lub udziałowców, lub innych przedsiębiorców, należących do tej samej grupy kapitałowej co przedsiębiorca, lub wierzycieli nieposiadających wierzytelności zabezpieczonych hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską, w szczególności gdy:

1) kwota pomocy jest niewielka w porównaniu z środkami własnymi przedsiębiorcy;

2) wierzyciele odzyskaliby mniejszą kwotę wierzytelności niż w postępowaniu upadłościowym lub likwidacyjnym, przy założeniu, że pomoc publiczna nie byłaby udzielona.

9. Działania podejmowane na podstawie ust. 6 i 7 nie mogą stanowić pomocy publicznej w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

10. Pomoc na restrukturyzację nie może służyć finansowaniu nowych inwestycji, z wyjątkiem inwestycji niezbędnych do odzyskania przez przedsiębiorcę długookresowej zdolności do konkurowania na rynku.

§ 5. [Forma pomocy na restrukturyzację ] 1. Pomoc na restrukturyzację powinna być ograniczona do minimum niezbędnego do przywrócenia przedsiębiorcy długookresowej zdolności do konkurowania na rynku, biorąc pod uwagę w szczególności wielkość, formę udzielanej pomocy oraz podział obciążeń, o których mowa w ust. 5–7.

2. Pomoc na restrukturyzację może stanowić jedynie uzupełnienie wkładu własnego przedsiębiorcy, który obejmuje środki:

1) własne przedsiębiorcy lub

2) pochodzące od akcjonariuszy lub udziałowców przedsiębiorcy lub innych przedsiębiorców należących do tej samej grupy kapitałowej co przedsiębiorca, lub

3) pochodzące od wierzycieli przedsiębiorcy, lub

4) inne środki uzyskane na warunkach rynkowych.

3. Udział środków, o których mowa w ust. 2, w kosztach restrukturyzacji wynosi co najmniej 50%.

4. W odniesieniu do małego lub średniego przedsiębiorcy w przypadku, o którym mowa w § 26, udział środków, o których mowa w ust. 2, w kosztach restrukturyzacji wynosi:

1) 25% – w przypadku małego przedsiębiorcy;

2) 40% – w przypadku średniego przedsiębiorcy.

5. W przypadku wykazania przez przedsiębiorcę wyjątkowych okoliczności lub szczególnych trudności udział środków, o których mowa w ust. 2, w kosztach restrukturyzacji może być niższy niż określony w ust. 3.

6. Pomoc na restrukturyzację może zostać udzielona w formie wsparcia kapitałowego, o której mowa w § 16 ust. 1 pkt 2–4 i 7, jeżeli akcjonariusze lub udziałowcy inni niż Skarb Państwa, lub inni przedsiębiorcy, należący do tej samej grupy kapitałowej co przedsiębiorca, zapewnią środki, które są wystarczające na pokrycie straty przedsiębiorcy, w formie wsparcia kapitałowego.

7. W przypadku gdy środki akcjonariuszy, udziałowców lub innych przedsiębiorców należących do tej samej grupy kapitałowej nie są wystarczające na pokrycie strat przedsiębiorcy, pomoc na restrukturyzację może zostać udzielona w formie wsparcia kapitałowego, o której mowa w § 16 ust. 1 pkt 2–4 i 7, jeżeli wierzyciele nieposiadający wierzytelności zabezpieczonych hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską zapewnią środki w celu pokrycia pozostałej straty przedsiębiorcy przez:

1) konwersję wierzytelności na akcje lub udziały przedsiębiorcy lub

2) zmniejszenie wysokości wierzytelności.

8. Przepisów ust. 6 i 7 nie stosuje się, jeżeli ich zastosowanie prowadziłoby do nieproporcjonalnego obciążenia akcjonariuszy lub udziałowców, lub innych przedsiębiorców, należących do tej samej grupy kapitałowej co przedsiębiorca, lub wierzycieli nieposiadających wierzytelności zabezpieczonych hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską, w szczególności gdy:

1) kwota pomocy jest niewielka w porównaniu z środkami własnymi przedsiębiorcy;

2) wierzyciele odzyskaliby mniejszą kwotę wierzytelności niż w postępowaniu upadłościowym lub likwidacyjnym, przy założeniu, że pomoc publiczna nie byłaby udzielona.

9. Działania podejmowane na podstawie ust. 6 i 7 nie mogą stanowić pomocy publicznej w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

10. Pomoc na restrukturyzację nie może służyć finansowaniu nowych inwestycji, z wyjątkiem inwestycji niezbędnych do odzyskania przez przedsiębiorcę długookresowej zdolności do konkurowania na rynku.