history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2009-07-10 do 2013-01-28

Rozdział 7

Kontrola materiału siewnego i opłaty sankcyjne

Art. 66. [Kontrola materiału siewnego] 1. Kontrola materiału siewnego polega na losowym sprawdzeniu jego jakości oraz spełniania innych wymagań dotyczących wytwarzania, oceny, przechowywania materiału siewnego a także obrotu tym materiałem.

2. Kontrolę materiału siewnego wykonuje wojewódzki inspektor.

2a. Pobieranie prób urzędowych i ocena, dokonywane przez organ Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa w ramach kontroli, nie podlegają opłacie.

2b. Kontroli materiału siewnego dokonuje się z urzędu lub na uzasadniony wniosek.

2c. Jeżeli w wyniku kontroli partii materiału siewnego zachodzą wątpliwości co do jakości i tożsamości odmianowej tego materiału, przeprowadza się badania genetyczne tego materiału.

3. Jeżeli w wyniku kontroli materiału siewnego stwierdzono, że jedna lub kilka partii nie odpowiada wymaganiom jakości albo wymaganiom obowiązującym przy wytwarzaniu, ocenie, przechowywaniu lub w obrocie tym materiałem, wojewódzki inspektor, w drodze decyzji, może:

1) zakazać prowadzenia obrotu partią materiału siewnego niespełniającą wymagań;

2) nakazać poddanie partii materiału siewnego niespełniającej wymagań zabiegom uniemożliwiającym użycie go do siewu, sadzenia, szczepienia, okulizacji lub tylko do rozmnażania roślin.

4. Decyzje, o których mowa w ust. 3, podlegają natychmiastowemu wykonaniu.

5. [4] (uchylony).

[4] Art. 66 ust. 5 uchylony przez art. 29 pkt 3 ustawy z dnia 7 maja 2009 r. o uchyleniu lub zmianie niektórych upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz.U. Nr 98, poz. 817). Zmiana weszła w życie 10 lipca 2009 r.

Wersja obowiązująca od 2009-07-10 do 2013-01-28

Rozdział 7

Kontrola materiału siewnego i opłaty sankcyjne

Art. 66. [Kontrola materiału siewnego] 1. Kontrola materiału siewnego polega na losowym sprawdzeniu jego jakości oraz spełniania innych wymagań dotyczących wytwarzania, oceny, przechowywania materiału siewnego a także obrotu tym materiałem.

2. Kontrolę materiału siewnego wykonuje wojewódzki inspektor.

2a. Pobieranie prób urzędowych i ocena, dokonywane przez organ Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa w ramach kontroli, nie podlegają opłacie.

2b. Kontroli materiału siewnego dokonuje się z urzędu lub na uzasadniony wniosek.

2c. Jeżeli w wyniku kontroli partii materiału siewnego zachodzą wątpliwości co do jakości i tożsamości odmianowej tego materiału, przeprowadza się badania genetyczne tego materiału.

3. Jeżeli w wyniku kontroli materiału siewnego stwierdzono, że jedna lub kilka partii nie odpowiada wymaganiom jakości albo wymaganiom obowiązującym przy wytwarzaniu, ocenie, przechowywaniu lub w obrocie tym materiałem, wojewódzki inspektor, w drodze decyzji, może:

1) zakazać prowadzenia obrotu partią materiału siewnego niespełniającą wymagań;

2) nakazać poddanie partii materiału siewnego niespełniającej wymagań zabiegom uniemożliwiającym użycie go do siewu, sadzenia, szczepienia, okulizacji lub tylko do rozmnażania roślin.

4. Decyzje, o których mowa w ust. 3, podlegają natychmiastowemu wykonaniu.

5. [4] (uchylony).

[4] Art. 66 ust. 5 uchylony przez art. 29 pkt 3 ustawy z dnia 7 maja 2009 r. o uchyleniu lub zmianie niektórych upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz.U. Nr 98, poz. 817). Zmiana weszła w życie 10 lipca 2009 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2007-03-07 do 2009-07-09    (Dz.U.2007.41.271 tekst jednolity)

Rozdział 7

Kontrola materiału siewnego i opłaty sankcyjne

Art. 66. 1. Kontrola materiału siewnego polega na losowym sprawdzeniu jego jakości oraz spełniania innych wymagań dotyczących wytwarzania, oceny, przechowywania materiału siewnego a także obrotu tym materiałem.

2. Kontrolę materiału siewnego wykonuje wojewódzki inspektor.

2a. Pobieranie prób urzędowych i ocena, dokonywane przez organ Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa w ramach kontroli, nie podlegają opłacie.

2b. Kontroli materiału siewnego dokonuje się z urzędu lub na uzasadniony wniosek.

2c. Jeżeli w wyniku kontroli partii materiału siewnego zachodzą wątpliwości co do jakości i tożsamości odmianowej tego materiału, przeprowadza się badania genetyczne tego materiału.

3. Jeżeli w wyniku kontroli materiału siewnego stwierdzono, że jedna lub kilka partii nie odpowiada wymaganiom jakości albo wymaganiom obowiązującym przy wytwarzaniu, ocenie, przechowywaniu lub w obrocie tym materiałem, wojewódzki inspektor, w drodze decyzji, może:

1) zakazać prowadzenia obrotu partią materiału siewnego niespełniającą wymagań;

2) nakazać poddanie partii materiału siewnego niespełniającej wymagań zabiegom uniemożliwiającym użycie go do siewu, sadzenia, szczepienia, okulizacji lub tylko do rozmnażania roślin.

4. Decyzje, o których mowa w ust. 3, podlegają natychmiastowemu wykonaniu.

5. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, urzędową metodę przeprowadzania badań genetycznych materiału siewnego, biorąc pod uwagę metody określone w wytycznych OECD dla testów upraw kontrolnych i polowej kontroli upraw nasiennych oraz bezpieczeństwo obrotu materiałem siewnym.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2006-07-02 do 2007-03-06

Rozdział 7

Kontrola materiału siewnego i opłaty sankcyjne

Art. 66. 1. Kontrola materiału siewnego polega na losowym sprawdzeniu jego jakości oraz spełniania innych wymagań dotyczących wytwarzania, oceny, przechowywania materiału siewnego a także obrotu tym materiałem.

2. Kontrolę materiału siewnego wykonuje wojewódzki inspektor.

2a. [160] Pobieranie prób urzędowych i ocena, dokonywane przez organ Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa w ramach kontroli, nie podlegają opłacie.

2b. [161] Kontroli materiału siewnego dokonuje się z urzędu lub na uzasadniony wniosek.

2c. [162] Jeżeli w wyniku kontroli partii materiału siewnego zachodzą wątpliwości co do jakości i tożsamości odmianowej tego materiału, przeprowadza się badania genetyczne tego materiału.

3. [163] Jeżeli w wyniku kontroli materiału siewnego stwierdzono, że jedna lub kilka partii nie odpowiada wymaganiom jakości albo wymaganiom obowiązującym przy wytwarzaniu, ocenie, przechowywaniu lub w obrocie tym materiałem, wojewódzki inspektor, w drodze decyzji, może:

1) zakazać prowadzenia obrotu partią materiału siewnego niespełniającą wymagań;

2) nakazać poddanie partii materiału siewnego niespełniającej wymagań zabiegom uniemożliwiającym użycie go do siewu, sadzenia, szczepienia, okulizacji lub tylko do rozmnażania roślin.

4. [164] Decyzje, o których mowa w ust. 3, podlegają natychmiastowemu wykonaniu.

5. [165] Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, urzędową metodę przeprowadzania badań genetycznych materiału siewnego, biorąc pod uwagę metody określone w wytycznych OECD dla testów upraw kontrolnych i polowej kontroli upraw nasiennych oraz bezpieczeństwo obrotu materiałem siewnym.

[160] Art. 66 ust. 2a dodany przez art. 1 pkt 52 lit. a) ustawy z dnia 27 kwietnia 2006 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie oraz ustawy o ochronie roślin (Dz.U. Nr 92, poz. 639). Zmiana weszła w życie 2 lipca 2006 r.

[161] Art. 66 ust. 2b dodany przez art. 1 pkt 52 lit. a) ustawy z dnia 27 kwietnia 2006 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie oraz ustawy o ochronie roślin (Dz.U. Nr 92, poz. 639). Zmiana weszła w życie 2 lipca 2006 r.

[162] Art. 66 ust. 2c dodany przez art. 1 pkt 52 lit. a) ustawy z dnia 27 kwietnia 2006 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie oraz ustawy o ochronie roślin (Dz.U. Nr 92, poz. 639). Zmiana weszła w życie 2 lipca 2006 r.

[163] Art. 66 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 52 lit. b) ustawy z dnia 27 kwietnia 2006 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie oraz ustawy o ochronie roślin (Dz.U. Nr 92, poz. 639). Zmiana weszła w życie 2 lipca 2006 r.

[164] Art. 66 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 52 lit. b) ustawy z dnia 27 kwietnia 2006 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie oraz ustawy o ochronie roślin (Dz.U. Nr 92, poz. 639). Zmiana weszła w życie 2 lipca 2006 r.

[165] Art. 66 ust. 5 dodany przez art. 1 pkt 52 lit. c) ustawy z dnia 27 kwietnia 2006 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie oraz ustawy o ochronie roślin (Dz.U. Nr 92, poz. 639). Zmiana weszła w życie 2 lipca 2006 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-05-01 do 2006-07-01

Rozdział 7

Kontrola materiału siewnego i opłaty sankcyjne

Art. 66. 1. [34] Kontrola materiału siewnego polega na losowym sprawdzeniu jego jakości oraz spełniania innych wymagań dotyczących wytwarzania, oceny, przechowywania materiału siewnego a także obrotu tym materiałem.

2. Kontrolę materiału siewnego wykonuje wojewódzki inspektor.

3. Jeżeli w wyniku kontroli partii materiału siewnego stwierdzono, że jest on innej jakości niż określona w świadectwie oceny albo nieodpowiedniej jakości albo nie są spełnione wymagania dotyczące wytwarzania, oceny, przechowywania, a także obrotu tym materiałem, wojewódzki inspektor może:

1) wydać nowe świadectwo dla całości lub części kontrolowanego materiału siewnego albo

2) w drodze decyzji:

a) zakazać wprowadzania materiału siewnego do obrotu,

b) wycofać go z obrotu,

c) nakazać poddanie tego materiału zabiegom uniemożliwiającym użycie go do siewu, sadzenia, szczepienia, okulizacji lub tylko do rozmnażania roślin.

4. Decyzje, o których mowa w ust. 3 pkt 2 lit. a i b, podlegają natychmiastowemu wykonaniu.

[34] Art. 66 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 96 pkt 23 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie i uchyleniu niektórych ustaw w związku z uzyskaniem przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej (Dz.U. Nr 96, poz. 959). Zmiana weszła w życie 1 maja 2004 r.