Wersja archiwalna obowiązująca od 2014-07-31 do 2024-09-21

§ 37. [Wartości maksymalne pochylenia podłużnego] [55] Na liniach kolejowych powinno się stosować następujące wartości maksymalne pochylenia podłużnego:

1) w torach linii ruchu mieszanego lub towarowego – 12,5‰,

2) w torach linii przeznaczonych dla ruchu pasażerskiego – 25‰,

3) w torach przeznaczonych do postoju pojazdów kolejowych odłączonych od czynnego pojazdu trakcyjnego – 2,5‰,

4) w torach linii przebudowywanych – nie większe niż występujące przed przebudową albo zgodne z wymaganiami określonymi w pkt 1–3.

[55] § 37 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 21 rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 5 czerwca 2014 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle kolejowe i ich usytuowanie (Dz.U. poz. 867). Zmiana weszła w życie 31 lipca 2014 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2014-07-31 do 2024-09-21

§ 37. [Wartości maksymalne pochylenia podłużnego] [55] Na liniach kolejowych powinno się stosować następujące wartości maksymalne pochylenia podłużnego:

1) w torach linii ruchu mieszanego lub towarowego – 12,5‰,

2) w torach linii przeznaczonych dla ruchu pasażerskiego – 25‰,

3) w torach przeznaczonych do postoju pojazdów kolejowych odłączonych od czynnego pojazdu trakcyjnego – 2,5‰,

4) w torach linii przebudowywanych – nie większe niż występujące przed przebudową albo zgodne z wymaganiami określonymi w pkt 1–3.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1999-01-15 do 2014-07-30

§ 37. [Pochylenie miarodajne] 1. Maksymalne pochylenie podłużne torów linii kolejowych, pomniejszone na długości łuków poziomych o wielkość odpowiadającą oporowi ruchu w łukach, nie może być większe od pochylenia miarodajnego.

2. Na liniach kolejowych zakwalifikowanych do odpowiedniej kategorii według tabeli 3.1 powinno się stosować następujące wartości pochylenia miarodajnego:

1) dla linii magistralnych i pierwszorzędnych - 6,

2) dla linii drugorzędnych - 10,

3) dla linii znaczenia miejscowego i bocznic kolejowych - 20,

z zastrzeżeniem, że przy ustalaniu wartości pochylenia miarodajnego zarząd kolei powinien uwzględniać wymaganą warunkami techniczno-eksploatacyjnymi prędkość pociągów, moc pojazdów trakcyjnych, masę pociągów, obciążenie przewozami oraz zużycie energii.

3. Wartość pochylenia odpowiadającego oporowi ruchu po łuku poziomym określa się według wzorów:

gdzie:	i_R	- wartość pochylenia podłużnego torów [],
R		- promień łuku poziomego w [m],
Σα		- suma kątów środkowych w [°] przy kilku łukach poziomych położonych obok siebie,
Σl_R		- suma długości odcinków toru w łukach poziomych; jeżeli łuki są oddzielone wstawkami prostymi lub krzywymi przejściowymi, ich długość należy dodać do sumarycznej długości odcinków w łukach.

4. Pochylenie miarodajne wyznacza się na długości odpowiadającej co najmniej długości najcięższego pociągu towarowego. Na krótkich odcinkach odpowiadających 1/3 długości najdłuższego pociągu towarowego, w niekorzystnych warunkach terenowych, możliwe jest przekroczenie o 20% pochylenia miarodajnego. W tunelach o długości większej niż 250 m pochylenie podłużne nie może być większe niż 70% pochylenia miarodajnego ustalonego dla danej kategorii linii kolejowej.

5. W przypadku występowania trudnych warunków terenowych, po dokonaniu obliczenia trakcyjnego połączonego z analizą ekonomiczną, zarząd kolei może zezwolić na określonych odcinkach linii kolejowych na stosowanie pochyleń podłużnych większych niż pochylenie miarodajne.