Rachunkowość ’2002 a podatki
Zwykle najtrudniejsza praca księgowych związana jest z zamknięciem roku obrotowego, a przeniesienie danych do bilansu otwarcia przebiega w sposób automatyczny. W tym roku jednak dane sprawozdania finansowego wymagają dostosowania do wymogów znowelizowanej ustawy o rachunkowości. Oznacza to konieczność wprowadzenia wielu korekt, i to nie tylko do bilansu, ale również do rachunku zysków i strat oraz
W drugiej części opracowania „Sprawozdanie finansowe za 2002 rok” szczegółowo omawiamy rachunek przepływów pieniężnych i informację dodatkową. Obowiązujące od 1 stycznia 2002 r. przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2002 r. nr 76, poz. 694) w istotny sposób zmieniły treść tych dokumentów. Ich prawidłowe sporządzenie ma istotne znaczenie, bowiem zamieszczone w nich
Rachunek przepływów pieniężnych jest dla wielu księgowych najtrudniejszą częścią sprawozdania finansowego. W głównej mierze właśnie z tego powodu pierwszy krajowy standard rachunkowości został poświęcony właśnie temu zagadnieniu. 29 sierpnia 2003 r. został wydany Dziennik Urzędowy Ministra Finansów nr 12, w którym opublikowano Krajowy Standard Rachunkowości nr 1 „Rachunek przepływów pieniężnych”. W
Wszystkie jednostki prowadzące księgi rachunkowe obowiązane są sporządzać na dzień bilansowy sprawozdanie finansowe obejmujące: bilans, rachunek zysków i strat oraz informację dodatkową. Oprócz tego sprawozdanie jednostki podlegającej corocznemu badaniu i ogłaszaniu zawiera zestawienie zmian w kapitale (funduszu) własnym oraz rachunek przepływów pieniężnych (RPP).
W poprzednim tygodniu przedstawiliśmy Państwu istotę i znaczenie rachunku przepływów pieniężnych, omówiliśmy różne segmenty działalności jednostki, przybliżyliśmy pojęcia zastosowane w Krajowym Standardzie Rachunkowości oraz opisaliśmy metody sporządzania rachunku przepływów pieniężnych. W bieżącym numerze kontynuujemy tę tematykę.
Przedstawiamy Państwu ostatnią część cyklu dotyczącego rachunku przepływów pieniężnych. Do tej pory mówiliśmy o istocie i znaczeniu tego rachunku, różnych segmentach działalności jednostki, pojęciach stosowanych w Krajowym Standardzie Rachunkowości, metodach i podstawie sporządzania rachunku. Na koniec prezentujemy przepływy z działalności inwestycyjnej i finansowej oraz przykład liczbowy tworzenia
Nasza firma ubiega się o kredyt w banku na kwotę powyżej 500 tys. zł. Czy bank może żądać sporządzenia rachunku przepływów pieniężnych od jednostki, która ustawowo nie podlega obowiązkowemu sporządzaniu takiego sprawozdania?
Reprezentuję małe przedsiębiorstwo z branży budowlanej. Mam kilka pytań dotyczących metodologii sporządzania rachunku przepływów pieniężnych. Jak należy sporządzać rachunek przepływów pieniężnych przy zastosowaniu metody bezpośredniej? Czy wspomniana metoda daje takie same wyniki jak pośrednia?
Czy każda jednostka ma obowiązek sporządzania tego rachunku? Kiedy można zastosować rozwiązania MSR 7? Czym różni się metoda bezpośrednia od pośredniej? Gdzie w sprawozdaniu ujawnić płatność na rzecz właścicieli akcji?
W której pozycji rachunku wykazać amortyzację? Czy naliczone memoriałowo różnice kursowe powodują zmianę stanu środków pieniężnych? Czy sprzedaż rzeczowych aktywów trwałych to działalność inwestycyjna?
Rezultatem prowadzenia ksiąg rachunkowych jednostki są sporządzane na koniec roku sprawozdania finansowe. Obligatoryjnie każda jednostka sporządza bilans i rachunek zysków i strat, wraz z informacją dodatkową. Do sporządzania rachunku przepływów pieniężnych są zobowiązane tylko niektóre jednostki. Rachunek przepływów pieniężnych zawiera cenne informacje, których nie znajdziemy w innych sprawozdaniach
W pierwszej części cyklu o cash flow przedstawiliśmy podstawy prawne sporządzania rachunku przepływów pieniężnych. Wyjaśnialiśmy, na czym polega różnica między przygotowywaniem rachunku metodą bezpośrednią i pośrednią, uwzględniając przy tym obowiązkowy podział sprawozdania na trzy segmenty działalności: operacyjną, inwestycyjną i finansową. W niniejszej części przedstawiamy zasady ustalania przepływów
W poprzednich numerach „Brifu” opisaliśmy zasady sporządzania rachunku przepływów pieniężnych oraz szczegóły ustalania przepływów pieniężnych z działalności operacyjnej i inwestycyjnej. W poniższym artykule omówimy ostatni element rachunku przepływów pieniężnych: segment przepływów z działalności finansowej.
W poprzednich numerach „Brifu” opisaliśmy, jak ustalić przepływy pieniężne w różnych segmentach działalności. W kolejnej części cyklu o rachunku przepływów pieniężnych radzimy, jak sporządzić rachunek korzystając z danych przedstawionych w bilansie i rachunku zysków i strat oraz dodatkowych informacji do sprawozdania finansowego.