Czy wynagrodzenie Wykonawcy z tytułu usług pośrednictwa w realizacji inwestycji kapitałowych Spółki w inne podmioty i spółki stanowi koszt podatkowy pośredni, który powinien podlegać rozliczeniu przez Spółkę w kosztach podatkowych „na bieżąco” (w dacie poniesienia) na podstawie art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Czy koszt wynagrodzenia Wykonawcy z tytułu usług pośrednictwa w realizacji inwestycji kapitałowych Spółki w inne podmioty i spółki powinien zostać zaliczony do źródła „przychody kapitałowe” z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

- wynagrodzenie Wykonawcy z tytułu usług pośrednictwa w realizacji inwestycji kapitałowych Spółki w inne podmioty i spółki stanowi koszt podatkowy pośredni, który powinien podlegać rozliczeniu przez Spółkę w kosztach podatkowych „na bieżąco” (w dacie poniesienia) na podstawie art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

- koszt wynagrodzenia Wykonawcy z tytułu usług pośrednictwa w realizacji inwestycji kapitałowych Spółki w inne podmioty i spółki powinien zostać zaliczony do źródła „przychody kapitałowe” z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

A Sp. z o.o. (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji (…). Jednocześnie, w zakresie posiadanych wolnych środków pieniężnych prowadzi działalność inwestycyjną. Ta działalność inwestycyjna Spółki może polegać na nabywaniu udziałów lub akcji w innych podmiotach. Mogą to być podmioty z branży, w której działa Wnioskodawca bądź podmioty z innych branż. W szczególności, w tym ostatnim wypadku, Spółka nabywa udziały albo akcje w podmiotach, które – w założeniu – mają budować wartość ekonomiczną swoich biznesów celem zrealizowania w przyszłości transakcji wyjścia z inwestycji czy to poprzez sprzedaż tych udziałów bądź akcji innym inwestorom czy to wskutek wejścia spółki będącej przedmiotem inwestycji na giełdę (polską bądź zagraniczną) czy w jakikolwiek inny sposób (na przykład – wskutek przejścia przez inny podmiot w zmian za udziały/akcje tego innego pomiotu). W tym zakresie, Spółka korzysta z różnych form wsparcia w pozyskaniu i przeprowadzeniu takich inwestycji i – w związku z tym wsparciem – ponosi różne koszty.

Zapytanie interpretacyjne Spółki dotyczy kosztów, jakie ponosi w powyższym zakresie na podstawie umowy, którą zawarła w dniu 2 stycznia 2023 r. w zakresie usług pośrednictwa w realizacji inwestycji kapitałowych Spółki w inne podmioty i spółki („Target”). Usługi te, zgodnie z umową, w szczególności, obejmują pomoc w nawiązaniu kontaktów pomiędzy Spółką a potencjalnym Targetem, pośredniczenie w rozmowach pomiędzy Spółką i Targetem, w tym – w rozmowach dotyczących istotnych warunków umowy inwestycyjnej oraz wykonywanie innych czynności faktycznych mających na celu pośrednictwo w skojarzeniu stron umowy inwestycyjnej celem doprowadzenia do zrealizowania przez Spółkę wybranej inwestycji. Usługi świadczone w powyższym zakresie na rzecz Spółki nie obejmują jakichkolwiek innych usług niż usługi pośrednictwa wymienione wyżej. W szczególności, nie będą one obejmować żadnych usług doradczych czy konsultingowych.

Na podstawie tej umowy, Spółka jest zobowiązana wypłacić Wykonawcy wynagrodzenie, które zostało skalkulowane w następujący sposób:

Pierwsza Inwestycja – w tym zakresie Wykonawca otrzyma wynagrodzenie wynoszące maksymalnie 15% wartości inwestycji kapitałowej Spółki w wybrany podmiot według ceny zakupu udziałów/akcji w Targecie bądź według wartości inwestycji kapitałowej polegającej na objęciu udziałów/akcji w Targecie w zamian za wkład kapitałowy Spółki („Wartość Inwestycji”), która zostanie pozyskana dla Spółki za pośrednictwem Wykonawcy.

Wynagrodzenie to będzie płatne w następujący sposób:

- 5% Wartości Inwestycji po dokonaniu inwestycji przez Spółkę;

- oraz maksymalnie 10% Wartości Inwestycji rozliczane rocznie, w okresach miesięcznych począwszy od momentu pozyskania dla Spółki Pierwszej Inwestycji przez okres kolejnych pięciu lat, chyba że wyjście z tej inwestycji przez Spółkę nastąpi przed upływem tego okresu.

Każda kolejna inwestycja – w tym zakresie Wykonawca otrzyma tytułem wynagrodzenia maksymalnie 10% Wartości Inwestycji, przy czym kwota tego wynagrodzenia będzie rozliczna rocznie, w okresach miesięcznych począwszy od momentu pozyskania dla Spółki inwestycji przez okres kolejnych pięciu lat, chyba że wyjście z tej inwestycji przez Spółkę nastąpi przed upływem tego okresu.

W 2023 r. Wnioskodawca – za pośrednictwem Wykonawcy – zrealizował jedną inwestycję (Pierwszą Inwestycję w znaczeniu opisanym wyżej).

Pytania

 1. Czy w opisanej wyżej sytuacji wynagrodzenie Wykonawcy z tytułu usług pośrednictwa w realizacji inwestycji kapitałowych Spółki w inne podmioty i spółki stanowi koszt podatkowy pośredni, który powinien podlegać rozliczeniu przez Spółkę w kosztach podatkowych „na bieżąco” (w dacie poniesienia) na podstawie art. 15 ust. 4d ustawy o CIT?

 2. Czy koszt wynagrodzenia Wykonawcy z tytułu usług pośrednictwa w realizacji inwestycji kapitałowych Spółki w inne podmioty i spółki powinien zostać zaliczony do źródła „przychody kapitałowe” z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, prowizja Wykonawcy powinny być traktowane jako pośredni koszt nabycia udziałów czy akcji w Targecie rozliczany w kosztach podatkowych na bieżąco w dacie poniesienia.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższa definicja kosztów podatkowych ma charakter ogólny. Dlatego każdy wydatek podatnika należy poddać indywidualnej analizie w celu dokonania jego właściwej oceny w ramach systemu podatkowego. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów.

Z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, wynika kilka warunków uznania danego wydatku za koszt podatkowy. Wydatek taki powinien mieć związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz jego poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź też dany wydatek związany jest z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym. Dlatego każdorazowo konieczna jest ocena istnienia związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodów lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Wynika z tego, że dla kwalifikacji podatkowej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby dany wydatek stanowił koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- wydatek taki został poniesiony w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Wydatki, które spełniają powyższe warunki są kosztami podatkowymi.

Jednocześnie, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, tj. zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami.

Ustawa o CIT w tym zakresie dokonuje podziału tych kosztów, kierując się takimi względami jak:

- za koszty bezpośrednie uznaje te wydatki, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła i są one niezbędne dla osiągnięcia przychodu (są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów),

- za koszty pośrednie uważa się te wydatki, które ponoszone są w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, tj. wydatki na funkcjonowanie przedsiębiorstwa, związane z całokształtem działalności firmy, itd., których, co do zasady, nie można przypisać konkretnym przychodom, jak również ocenić szczegółowo stopnia ich wpływu na uzyskanie konkretnych przychodów.

Przyporządkowanie danego wydatku do jednej z powyższych kategorii musi zostać powiązane ze specyfiką danej sytuacji, przy uwzględnieniu indywidualnych cech działalności podatnika, w warunkach, których wydatki te są ponoszone, może mieć znaczenie dla tej oceny. Kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. W ich przypadku możliwe jest „zidentyfikowanie” wpływu danego kosztu na wielkość osiągniętych przychodów. Do tej kategorii należą głównie te koszty, które mogą być przydzielone, przypisane do określonych wyrobów bądź usług. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru.

Natomiast pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku przyczynowym z konkretnymi przychodami – brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Do tego rodzaju kosztów zalicza się m.in. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną, ubezpieczenia, świadczenia na rzecz pracowników. Każdy z ww. wydatków jest związany z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczynia się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek jest przypisany. Tego rodzaju koszty, chociaż niewątpliwie związane są z osiąganymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku przyczynowym z konkretnymi przychodami podatnika. Stąd nie jest możliwe ustalenie, w którym okresie bądź roku podatkowym wystąpi przychód uzasadniający potrącenie takich kosztów.

Kosztami będą również koszty pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas, gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Podatnik zobowiązany jest więc wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność.

Regulacje dotyczące potrącalności kosztów pośrednio związanych z przychodami zawarte zostały w art. 15 ust. 4d ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Jednocześnie (art. 15 ust. 4e ustawy o CIT), za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Art. 16 ust. 1 ustawy o CIT zawiera enumeratywną listę wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów, co oznacza, że każdy wydatek dający się zakwalifikować do którejkolwiek z pozycji wymienionej na tej liście nie będzie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nawet jeśli był poniesiony w celu osiągnięcia przychodów.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia tych udziałów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 7e.

Użyte przez ustawodawcę w treści art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT określenie „wydatki na nabycie”, oznacza, że do kosztów uzyskania przychodów – ale dopiero z chwilą sprzedaży udziałów lub akcji – zaliczane są wydatki bezpośrednio warunkujące nabycie tych udziałów lub akcji, tj. takie, bez których poniesienia skuteczne nabycie udziałów lub akcji nie byłoby możliwe. Takimi wydatkami są np. cena zakupu udziałów (akcji), prowizja biura maklerskiego, podatek od czynności cywilnoprawnych, związane z ich zakupem. Zatem zasada ta nie odnosi się do innych wydatków, które nie były wydatkami na nabycie udziałów/akcji. W aktualnie wydawanych interpretacjach indywidualnych podatkowych z katalogu kosztów z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT wyłączane są, m.in. wydatki na usługi pośrednictwa w nabyciu akcji czy udziałów w innych podmiotach.

W interpretacjach tych wskazuje się, że przez wydatki, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT, należy rozumieć „wydatki, których poniesienie jest integralnie powiązane z nabyciem udziałów/akcji, tj. wydatki dokonane przez podatnika, bezpośrednio związane z nabyciem udziałów/akcji, bez których poniesienia nie byłoby możliwe skuteczne nabycie udziałów/akcji. Tym samym, wymienione we wniosku koszty badania due diligence przedsiębiorstwa, które zakończą się nabyciem danego przedsiębiorstwa, jak również prowizja Pośrednika oraz podmiotu trzeciego nie są kosztami, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8 updop”.

Jednocześnie, organy podatkowe uznają takie wydatki na usługi pośrednictwa w nabyciu innych podmiotów za wydatki spełniające definicję kosztów uzyskania przychodów z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. I wskazują, że takie wydatki „powinny być zakwalifikowane do tzw. „kosztów pośrednich”, gdyż nie mają bezpośredniego związku z uzyskaniem przez Państwa konkretnych przychodów (bezpośrednie koszty związane z nabyciem udziałów są potrącane na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 8 updop)”.

Dlatego, bazując na tych stanowiskach interpretacyjnych Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że wynagrodzenie Wykonawcy nie będzie w opisanej sytuacji klasyfikowane jako bezpośredni koszt nabycia udziałów czy akcji w danym podmiocie tylko jako koszt pośredni rozliczany w kosztach podatkowych w dacie poniesienia na podstawie art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.

Ad. 2

Spółka powinna koszt tego wynagrodzenia zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów powiązanych ze źródłem „przychody kapitałowe” z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT (winno być: „art. 7b ust. 1 ustawy o CIT”) „Zyski kapitałowe”.

Zdaniem Spółki, wynagrodzenie Wykonawcy jest wydatkiem związanym z podjęciem decyzji przez Spółkę o nabyciu udziałów czy akcji w danym podmiocie i nabyciem tych akcji/ udziałów. Spółka w związku ze swoimi transakcjami kapitałowymi o charakterze stricte inwestycyjnym przewiduje, że uzyska przychody bądź ze sprzedaży nabytych udziałów/akcji albo z dywidend bądź z innych strumieni przychodów wymienionych w art. 7 ust. 1 ustawy o CIT. Dlatego powinna alokować kwotę wypłaconego Wykonawcy wynagrodzenia do przychodów z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o CIT (winno być: „art. 7b ust. 1 ustawy o CIT”).

Zasadniczym argumentem przemawiającym za alokacją tych kosztów do zysków kapitałowych jest główny cel, jaki przyświeca Wnioskodawcy w związku z decyzją o nabyciu akcji/udziałów. Celem tym - w opisywanej sytuacji - jest bowiem dalsza odsprzedaż nabytych akcji/udziałów bądź uzyskiwanie w związku z nimi i na ich podstawie innych przychodów ze źródła zyski kapitałowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny w zakresie pytania Nr 1.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad. 2

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT:

Należy zauważyć, że w ustawie o CIT przychody podatników tego podatku zostały rozdzielone na źródła:

- z zysków kapitałowych oraz

- z innych źródeł.

Wydzielając źródło przychodów z zysków kapitałowych na gruncie ustawy o CIT, ustawodawca zamieścił w ustawie katalog, w którym określił listę przychodów alokowanych do tego źródła. Katalog ten został zawarty w art. 7b ust. 1 ustawy o CIT. Na podstawie powyższego przepisu:

Za przychody z zysków kapitałowych uważa się:

1) przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym:

 a) dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych,

 b) przychody z umorzenia udziału (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości,

 c) przychody z wystąpienia wspólnika ze spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,

 d) przychody ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,

 e) wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3,

f) równowartość zysku osoby prawnej oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przeznaczonego na podwyższenie jej kapitału zakładowego, równowartość nadwyżki bilansowej spółdzielni przeznaczonej na podwyższenie funduszu udziałowego oraz równowartość kwot przekazanych na ten kapitał (fundusz) z innych kapitałów (funduszy) takiej osoby prawnej lub spółki,

 g) dopłaty otrzymane w przypadku połączenia lub podziału podmiotów lub

 h) przychody wspólnika spółki dzielonej, z wyjątkiem podziału przez wyodrębnienie, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa,

i) zapłata, o której mowa w art. 12 ust. 4d,

j) wartość niepodzielonych zysków w spółce oraz wartość zysku przekazanego na inne kapitały niż kapitał zakładowy w spółce przekształcanej - w przypadku przekształcenia spółki w spółkę niebędącą osobą prawną, z tym że przychód określa się na dzień przekształcenia,

 k) odsetki od udziału kapitałowego, wypłacane na rzecz wspólnika przez spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3,

l) odsetki od pożyczki udzielonej osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, jeżeli wypłata odsetek od takiej pożyczki lub ich wysokość uzależnione są od osiągnięcia zysku przez tę osobę prawną lub spółkę lub od wysokości tego zysku (pożyczka partycypacyjna),

m) przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziałów podmiotów, w tym:

- przychody osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przejmującej w następstwie łączenia lub podziału majątek lub część majątku innej osoby prawnej lub spółki,

- przychody wspólnika spółki łączonej lub dzielonej,

- przychody spółki dzielonej,

n) przychód ze zmniejszenia kapitału akcyjnego w prostej spółce akcyjnej;

1a) przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziału podmiotów;

1b) przychody uzyskane w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną, wystąpienia wspólnika z takiej spółki lub zmniejszenia udziału kapitałowego w takiej spółce, jeżeli Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia otrzymanych składników majątku;

 2) przychody z tytułu wniesienia do osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, wkładu niepieniężnego;

 3) inne, niż określone w pkt 1 i 2, przychody z udziału (akcji) w osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, w tym:

a) przychody ze zbycia udziału (akcji), w tym ze zbycia dokonanego celem ich umorzenia,

b) przychody uzyskane w wyniku wymiany udziałów;

 4) przychody ze zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną;

 5) przychody ze zbycia wierzytelności uprzednio nabytych przez podatnika oraz wierzytelności wynikających z przychodów zaliczanych do zysków kapitałowych;

 6) przychody:

 a) z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych oraz praw wytworzonych przez podatnika,

 b) z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych,

 c) z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub instytucjach wspólnego inwestowania,

 d) z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnych charakterze dotyczącej praw, o których mowa w lit. a-c,

 e) ze zbycia praw, o których mowa w lit. a-c,

f) z wymiany waluty wirtualnej na środek płatniczy, towar, usługę lub prawo majątkowe inne niż waluta wirtualna lub z regulowania innych zobowiązań walutą wirtualną.

Wyodrębnienie źródeł przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych dotyczy również kosztów uzyskania przychodów. Tym samym, koszty takie będą mogły podlegać zaliczeniu do źródła zyski kapitałowe, o ile dotyczą kategorii przychodu wskazanej w dodanym art. 7b ustawy o CIT.

Zatem w związku z istnieniem różnych źródeł przychodów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy mają również obowiązek przyporządkowywania ponoszonych kosztów odpowiednio do przychodów z zysków kapitałowych oraz przychodów z działalności „podstawowej”.

Państwa wątpliwości w zakresie pytania Nr 2 dotyczą kwestii ustalenia, czy koszt wynagrodzenia Wykonawcy z tytułu usług pośrednictwa w realizacji inwestycji kapitałowych Spółki w inne podmioty i spółki powinien zostać zaliczony do źródła „przychody kapitałowe” z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT (winno być: „art. 7b ust. 1 ustawy o CIT”).

Odnosząc się do powyższej wątpliwości, wskazać należy, że wydatki poniesione na wynagrodzenia Wykonawcy z tytułu usług pośrednictwa w realizację inwestycji kapitałowych Państwa Spółki mają związek z przychodami kwalifikowanymi od 1 stycznia 2018 r., jako przychody z zysków kapitałowych.

Po analizie opisu sprawy nie ulega wątpliwości, że przedstawione wydatki na wynagrodzenia Wykonawcy odnoszą się do transakcji jaką było/będzie nabycie udziałów lub akcji. Biorąc zatem powyższe pod uwagę, w sprawie będącej przedmiotem wniosku wydatki na wynagrodzenia Wykonawcy z tytułu usług pośrednictwa w realizacji inwestycji kapitałowych Państwa Spółki, powinny być więc zaliczane do kosztów uzyskania przychodu z zysków kapitałowych. Za taką kwalifikacją przemawia wykładnia powołanego wcześniej art. 7b ustawy o CIT.

W art. 7b ust. 1 ustawy o CIT ustawodawca wymienia zdarzenia, w związku z którymi podatnik osiąga przychody będące następstwem uzyskania przychodów z obrotu udziałami/akcjami. Nie są to wyłącznie przychody ze zbycia udziałów/akcji, ale także np. przychody z umorzenia udziałów/akcji lub ze zmniejszenia ich wartości, uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziału podmiotów, czy też w wyniku wymiany udziałów.

Zauważyć zatem należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie uzależnia kwalifikacji do odpowiedniego źródła przychodów związanych z udziałami/akcjami od celu nabycia przedmiotowych udziałów/akcji. W każdej sytuacji koszty pośrednie związane z takim nabyciem powinny więc być odnoszone do kosztów związanych z zyskami kapitałowymi. Kwalifikacja ta również nie jest uzależniona od faktu czy ostatecznie doszło do nabycia udziałów/akcji czy też nie, lecz od celu w jakim koszt został poniesiony.

Przychody z udziałów/akcji zaliczane są do przychodów z zysków kapitałowych, a zatem wszystkie wydatki (bezpośrednie i pośrednie) związane z ich nabyciem powinny być przypisane do źródła przychodów jakim są zyski kapitałowe. Tym samym, koszt wynagrodzenia Wykonawcy z tytułu usług pośrednictwa w realizacji inwestycji kapitałowych Państwa Spółki w inne podmioty i spółki powinien zostać zaliczony do źródła „przychody kapitałowe” z art. 7b ust. 1 ustawy o CIT.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania Nr 2 sprowadzające się do twierdzenia, że Spółka powinna koszt tego wynagrodzenia zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów powiązanych ze źródłem „przychody kapitałowe” mimo błędnie powołanego art. 7 ust. 1 zamiast art. 7b ust. 1 ustawy o CIT należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym:

interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.