Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 27 marca 2024 r., sygn. II SA/Go 530/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Dziedzic (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Jarosław Piątek Asesor WSA Kamila Karwatowicz Protokolant st. sekr. sąd. Justyna Dyka-Tarnowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 marca 2024 r. sprawy ze skargi G.S.M. w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r., znak: [...], Prezydent Miasta [...] ustalił dla Ł.H. warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na rozbudowie ze zmianą sposobu użytkowania istniejącego budynku biurowego na budynek zamieszkania zbiorowego wraz z częścią usługowo-handlową oraz infrastrukturą techniczną i zagospodarowaniem terenu na działce nr ewid. [...] z obrębu [...]przy ul. [...] w [...].

Organ w decyzji ustalił następujące warunki i wymagania ochrony i kształtowania ładu przestrzennego:

- w ramach planowanej inwestycji przewiduje się zmianę sposobu użytkowania istniejącego budynku biurowego na budynek hotelowy z zapleczem gastronomicznym i konferencyjnym oraz częścią usługową w przyziemiu budynku wraz z wykonaniem niezbędnych prac adaptacyjno-budowlanych, w tym z przebudową lukarn w celu doświetlenia poddasza,

- planowana rozbudowa polegać będzie na budowie łącznika i budynku hotelowego z zapleczem gastronomicznym i konferencyjnym, z możliwością sytuowania usług w przyziemiu budynku; z uwagi na ukształtowanie terenu dopuszcza się lokalizowanie miejsc postojowych również w pierwszej kondygnacji nadziemnej; planowany budynek o trzech kondygnacjach nadziemnych, z dopuszczeniem czwartej w poddaszu dachu stromego; dopuszcza się kondygnację podziemne (piwniczne), w tym z wykorzystaniem na miejsca parkingowa, garaże,

- z uwagi na walory architektoniczno-historyczne istniejącego budynku biurowego w przypadku planowanej nowej zabudowy, przeszklony (transparentny) łącznik między budynkami może przylegać do elewacji północno-wschodniej tak, by bezwzględnie zachować w nienaruszony sposób najcenniejszą część tej elewacji w formie otwartych łuków, bez możliwości ingerencji w wielkość otworów,