Wyrok WSA w Krakowie z dnia 25 marca 2024 r., sygn. III SA/Kr 1878/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Kiełkowski Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Marasek-Zybura (spr.) Asesor WSA Marta Kisielowska Protokolant starszy referent Monika Kostecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 marca 2024 r. sprawy ze skargi J. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnowie z dnia 18 października 2023 r., nr SKO.NP/4115/317/2023 w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 18 października 2023 r. znak: SKO.NP/4115/317/2023, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Tarnowie, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 775, dalej: k.p.a.) oraz art. 17, art 17 ust. 1b, art 17b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 390; dalej: u.ś.r.), utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy D. z dnia 6 września 2023 r. znak: GOPS.5211-7-23 w przedmiocie odmowy przyznania skarżącemu prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad bratem.

Powyższe decyzje zostały wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Wnioskiem z dnia 14 lipca 2023 r., J. P. (dalej: skarżący) zwrócił się do Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w D. o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawnym bratem A.

W następstwie rozpoznania wniosku, organ I instancji decyzją z dnia 6 września 2023 r. odmówił skarżącemu przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.

W uzasadnieniu organ wskazał, że wprawdzie osoba wymagająca opieki posiada orzeczony znaczny stopień niepełnosprawności, jednakże nie został spełniony warunek z art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych, ponieważ nie wykazano, aby niepełnosprawność brata skarżącego powstała w okresach wymienionych w tym przepisie. Argumentując zajęte stanowisko organ pomocowy stwierdził, że pomimo iż Trybunał Konstytucyjny uznał przepis ustawy o świadczeniach rodzinnych, tj. art. 17 ust. 1b za niekonstytucyjny, to jednak nie do organu I instancji należy zmiana istniejącego przepisu prawa, lecz do ustawodawcy. Jednocześnie organ dodał, że skarżący zamieszkuje w miejscowości oddalonej od miejsca zamieszkania osoby wymagającej w odległości około 12 km, co sprawia, że opieka w przedmiotowym wypadku nie ma charakteru całodobowego. Nadto wskazano, że opieka nad niepełnosprawnym jest konieczna, bowiem, jak podano w opinii psychiatrycznej, zachowanie brata skarżącego nie jest przewidywalne i może zagrażać życiu zarówno jego, jak i osobom w jego otoczeniu. W tej sytuacji, zdaniem organu, skarżący powinien być stale dyspozycyjny dla brata, a tym samym powinien z nim zamieszkiwać, aby zapewnić właściwą opiekę. Z uwagi na powyższe okoliczności organ nie znalazł podstaw do przyznania wnioskowanego świadczenia.