Wyrok NSA z dnia 14 lutego 2024 r., sygn. I OSK 196/23

Przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych wymaga wykazania bezpośredniego związku przyczynowego pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej a koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną, co oznacza, że samo sprawowanie opieki, bez ustalenia związku między nią a brakiem możliwości podjęcia pracy, nie jest wystarczającym warunkiem przyznania tego świadczenia.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędziowie: Sędzia NSA Monika Nowicka Sędzia NSA Marian Wolanin (spr.) po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 27 czerwca 2022 r., sygn. akt III SA/Kr 49/22 w sprawie ze skargi J. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 5 października 2021 r., nr SKO.ŚR/4111/1089/2021 w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 27 czerwca 2022 r., sygn. akt III SA/Kr 49/22, oddalił skargę J. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z 5 października 2021 r., nr SKO.ŚR/4111/1089/2021, w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.