Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 11 kwietnia 2024 r., sygn. II SA/Gd 1075/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Diana Trzcińska Sędziowie: Sędzia WSA Krzysztof Kaszubowski Asesor WSA Jakub Chojnacki (spr.) po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2024 r. w Gdańsku w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 5 października 2023 r., sygn. akt SKO Gd/3252/23 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Pan T. B. (dalej: strona, skarżący), wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku (dalej: Kolegium, organ odwoławczy) z 5 października 2023 r. w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego.

Decyzję wydano w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Wnioskiem z dnia 24 maja 2022 r. skarżący wniósł o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawnym członkiem rodziny - matką.

Burmistrz Gminy Kartuzy decyzją z 5 sierpnia 2022 r. odmówił świadczenia pielęgnacyjnego, jednak decyzja ta została przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Gdańsku uchylona decyzją z 26 stycznia 2023 r. z powodu naruszenia przez organ pierwszej instancji art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych. Kolegium uznało też, że zostały naruszone przepisy postępowania w zakresie dotyczącym zebrania dowodów w sprawie oraz dokonania przez organ ustaleń odnoszących się do treści zebranego materiału dowodowego.

Burmistrz Gminy Kartuzy ponownie rozpoznając sprawę decyzją z 15 marca 2023 r. odmówił przyznania skarżącemu świadczenia pielęgnacyjnego na matkę, L. B. Organ wyjaśnił najpierw, że podczas wywiadu środowiskowego pracownik socjalny ustalił, że skarżący mieszka z matką, nad którą sprawuje opiekę pomagając w codziennych czynnościach takich jak zakupy, przygotowanie posiłków, dbanie o higienę, monitoruje poziom cukru matki i dawkuje insulinę oraz lekarstwa. L. B. ubiera się samodzielnie, korzysta z toalety, w miarę swobodnie porusza się przy pomocy laski po mieszkaniu. Podczas nieobecności syna jest w stanie zjeść kanapkę, wypić herbatę, pozbiera po sobie ubrania oraz odsłuchuje audiobooka. Wnioskodawca, który jest jedynym żyjącym członkiem rodziny oświadczył, że w latach 2008-2019 był czynny zawodowo, po tym czasie nie podjął zatrudnienia z powodu konieczności pomocy matce w codziennych czynnościach. Posiada on wykształcenie zawodowe - kucharz, deklaruję chęć podjęcia pracy, ale z uwagi na konieczność pomocy matce na chwilę obecną jest to niemożliwe.