Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 29 lutego 2024 r., sygn. I SA/Sz 687/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bolesław Stachura (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Nadzieja Karczmarczyk-Gawęcka Sędzia WSA Jolanta Kwiecińska Protokolant Sekretarz sądowy Emilia Szeliga-Rydzewska po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 21 lutego 2024 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w S. z dnia [...] października 2023 r. nr 3201-IOD1.4132.22.2023.6 w przedmiocie ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za 2023 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie (organ) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w S. (organ I instancji) z 19 czerwca 2023 r. o odmowie J. K. (podatnik, skarżący) ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za rok 2023.

Jak podstawę prawną rozstrzygnięcia organ wskazał art. 233 § 1 pkt 1, art. 22 § 2a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm. – O.p.), art. 3 ust. 1 i 1a, art. 4a, art. 44 ust. 1a pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2022 r., poz. 2647 ze zm. – p.d.o.f.), art. 3 ust. 1 lit. d), g) i h), art. 14 ust. 3 i art. 22 ust. 2 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840 - Konwencja).

Jak wynika z uzasadnienia zaskarżonej decyzji, podatnik złożył wniosek o ograniczenie wysokości poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w 2023 r. Uzasadnił go uzyskiwaniem w tym roku wynagrodzenia wyłącznie w związku z wykonywaniem pracy najemnej, na podstawie kontraktu w charakterze 2nd Engineer, na pokładzie statku morskiego S. (IMO; [...] – statek S) eksploatowanego przez przedsiębiorstwo S. LTD z faktycznym zarządem w Wielkiej Brytanii. Oświadczył, że ośrodek jego interesów życiowych i gospodarczych znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiada zatem polską rezydencję podatkową. Przywołał przepisy art. 27 ust. 8, ust. 9 i ust. 9a oraz art. 27g ust. 2 i ust. 5 p.d.o.f. i stwierdził, że przysługuje mu ulga abolicyjna. Możliwość skorzystania z niej nie jest zaś uzależniona od zapłaty podatku za granicą, w sytuacji gdy Rzeczpospolita Polska zawarła z danym krajem umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania. Wskazał przy tym na interpretację ogólną Ministra Rozwoju i Finansów z 31 października 2016 r., nr DDIO.8201.1.2016.GOJ oraz wyrok NSA z 18 stycznia 2017 r., sygn. akt II FSK 2273/15. Zaznaczył, że będzie korzystał z ulgi abolicyjnej w stosunku do całości swojego dochodu.