Legitymacja do wniesienia skargi na bezczynność organu w kontekście udostępnienia informacji o środowisku przez osobę fizyczną działającą jako prezes fundacji - Wyrok NSA z dnia 13 marca 2024 r., sygn. III OSK 477/23

Wniosek o udostępnienie informacji o środowisku złożony przez osobę fizyczną, nawet jeżeli pełni ona funkcję prezesa fundacji, nie jest traktowany jako wniosek złożony przez fundację, chyba że jednoznacznie wskazuje na działanie w jej imieniu. Brak takiej jednoznaczności prowadzi do braku legitymacji do wniesienia skargi na bezczynność organu przez fundację.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Tamara Dziełakowska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Teresa Zyglewska Sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezydenta Miasta Lublin od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 15 listopada 2022 r. sygn. akt II SAB/Lu 81/22 w sprawie ze skargi "F. W." w L. na bezczynność Prezydenta Miasta Lublin w przedmiocie udostępnienia informacji o środowisku postanawia: 1) uchylić zaskarżony wyrok i odrzucić skargę, 2) zasądzić od skarżącej "F. W." z siedzibą w L. na rzecz organu Prezydenta Miasta Lublin kwotę 460 zł (czterysta sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego, 3) zwrócić skarżącej "F. W." z siedzibą w L. od Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie kwotę 100 zł (sto złotych) uiszczoną tytułem wpisu sądowego od skargi.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 15 listopada 2022 r. (sygn. akt II SAB/Lu 81/22) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, działając w oparciu o art. 149 § 1 pkt 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U z 2022 r., poz.329 ze zm.; dalej p.p.s.a.) w pkt I zobowiązał Prezydenta Miasta Lublin do załatwienia wniosku "F. W." w L. z 14 czerwca 2022 r. o udostępnienie informacji o środowisku w terminie miesiąca od dnia otrzymania odpisu prawomocnego wyroku; w pkt II w oparciu o 149 § 1a p.p.s.a. stwierdził, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; w pkt III na podstawie art. 151 p.p.s.a. oddalił skargę w zakresie wymierzenia organowi grzywny oraz w pkt IV na podstawie art. 200 p.p.s.a. zasądził od organu na rzecz skarżącej kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.