Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 9 stycznia 2020 r., sygn. III SA/Gd 730/19

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Paweł Mierzejewski, Sędziowie Sędzia WSA Alina Dominiak (spr.), Sędzia WSA Janina Guść, Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Pobojewski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 stycznia 2020 r. sprawy ze skargi H. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia 9 września 2019 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy [...] z dnia 30 maja 2019 r. nr [...], 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] na rzecz skarżącej H. W. kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 30 maja 2019 r. Wójt Gminy, działając na podstawie art. 17 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r., poz. 2220 ze zm.) - dalej jako "ustawa", odmówił przyznania H. W. świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad mężem K. W.

Organ wskazał, że świadczenie pielęgnacyjne przysługuje, gdy niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała nie później niż do ukończenia 18. roku życia lub w trakcie nauki (...), jednak nie później niż do ukończenia 25. roku życia. Tymczasem mąż wnioskodawczyni legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności z dnia 7 grudnia 2018 r. ze wskazaniem, że niepełnosprawność istnieje od 54. roku życia.

W odwołaniu od powyższej decyzji H. W. zarzuciła , że organ I instancji odmówił jej przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, pomimo orzeczenia przez Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 21 października 2014 r., sygn. akt K 38/13 o niekonstytucyjności art. 17 ust. 1b ustawy.

Decyzją z dnia 9 września 2019 r., nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.