Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 grudnia 2019 r., sygn. III SA/Wa 790/19

Podatek dochodowy od osób prawnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska (sprawozdawca), Sędziowie asesor WSA Piotr Dębkowski, sędzia WSA Waldemar Śledzik, Protokolant referent Agnieszka Dominiak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 listopada 2019 r. sprawy ze skargi L. sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 stycznia 2019 r. nr 0114-KDIP2-2.4010.598.2018.1.SJ w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę

Uzasadnienie

Skarżąca L. [...] sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej także jako "Wnioskodawca", "Strona"), w dniu 28 listopada 2018 r. złożyła wniosek (z tej samej daty) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W uzasadnieniu wskazała, że jest indywidualnym dostawcą usług związanych z obsługą techniczną samolotów, obsługującym floty lotnictwa cywilnego oraz wykonującym prace na rzecz agend rządowych. W lipcu 2010 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Wnioskodawcy podjęło uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego Wnioskodawcy i przeznaczeniu nowo utworzonych udziałów do objęcia przez dotychczasowego wspólnika Wnioskodawcy (dalej: "Wspólnik" lub "Spółka"). Wspólnik objął wszystkie nowo utworzone udziały w trybie wniesienia wkładu niepieniężnego jakim były aktywa i prawa wchodzące w skład B. (dalej: Baza obsługowa). W wyniku podwyższenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy i nabycia przez niego wkładu niepieniężnego, tj. Bazy Obsługowej, doszło także do przejścia ze Spółki na rzecz Wnioskodawcy zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ Kodeksu pracy (Dz. U. z 2018 r. poz. 108; dalej: K.P.), w wyniku czego Wnioskodawca przejął ponad 800 pracowników personelu technicznego Spółki. Dodatkowo, w razie rozwiązania umów o pracę z pracownikami przejętymi, Wnioskodawca wypłacał ekwiwalenty pieniężne za niewykorzystany w naturze urlop wypoczynkowy. Wynikało to z solidarnej odpowiedzialności Wnioskodawcy, określonej w art. 23¹ § 2 K.P. Wnioskodawca wysunął wobec Spółki roszczenie o zwrot poniesionych w ten sposób kosztów, wytaczając następnie Spółce (wobec braku zapłaty należnej Wnioskodawcy kwoty) z tego tytułu powództwo przed sądem powszechnym. Strony rozwiązały ten spór w drodze porozumienia o uznaniu i spłacie wzajemnych zobowiązań z dnia 13 marca 2018 r. (dalej: Porozumienie): ustaliły należną L. kwotę zwrotu kosztów przejęcia pracowników (Wspólnik uznał roszczenie). Dyrektor Krajowej Administracji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 15 maja 2018 r. uznał, że ten zwrot kosztów poniesionych przez Wnioskodawcę w związku z przejęciem pracowników nie może zostać uznany za rekompensatę wydatków związanych z tym, że Wnioskodawca zaspokoił określone uprawnienia przenoszonych pracowników. Stanowi to formę wynagrodzenia za uwolnienie Wspólnika od zobowiązań wynikających z zatrudniania przeniesionych pracowników i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług: spełniona została przesłanka istnienia związku pomiędzy wypłatą należności, a otrzymaniem świadczenia wzajemnego. Wnioskodawca w dniu 22 czerwca 2018 r. wystawił Wspólnikowi fakturę, oznaczając datę zawarcia Porozumienia (tj. 13 marca 2018 r.) jako datę wykonania usługi.