Wyrok WSA w Łodzi z dnia 15 stycznia 2009 r., sygn. III SA/Łd 37/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - III Wydział w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski, Sędziowie: Sędzia NSA Irena Krzemieniewska, Sędzia WSA Monika Krzyżaniak (spr.), Protokolant: Apl. radc. Joanna Bujacz, po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2009 roku na rozprawie sprawy ze skargi Z. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie wniosku o zwrot kwot zajętych w toku egzekucji administracyjnej oddala skargę.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...], złożonym po zakończeniu postępowania egzekucyjnego w sprawie przymusowej realizacji obowiązku pieniężnego objętego tytułami wykonawczymi z dnia [...] nr: [...], Z. S. zażądał zwrotu zajętych należności wraz z odsetkami, kosztami i odszkodowaniem z tytułu bezprawnego zajęcia, które zostało anulowane pismem z dnia [...]. Kwota, jakiej się domagał, to 10.000 zł oraz 3,60 zł tytułem zwrotu za list polecony.

Postanowieniem z dnia [...] nr [...] Prezydent Miasta Ł. umorzył postępowanie administracyjne wywołane powyższym wnioskiem Z. S. W uzasadnieniu postanowienia podniesiono, że w celu realizacji obowiązku objętego tytułami wykonawczymi nr: [...] zastosowano środki egzekucyjne w postaci zajęcia wierzytelności w Urzędzie Skarbowym [...] (zawiadomienie o zajęciu z dnia [...] nr [...]) oraz zajęcie rachunku bankowego w A (zawiadomienie o zajęciu z dnia [...] nr [...]). Zawiadomienia te zobowiązany odebrał w dniu [...]. Pierwszy z zastosowanych środków egzekucyjnych okazał się bezskuteczny (informacja z Urzędu Skarbowego o braku wierzytelności podlegających zajęciu z dnia [...]). Skuteczny okazał się natomiast drugi z zastosowanych środków - u dłużnika zajętej wierzytelności będącego bankiem dokonano zajęcia książeczki oszczędnościowej i bank przekazał zajętą kwotę na konto organu egzekucyjnego. Zajęta kwota pokryła w całości dochodzoną należność. Tym samym egzekucję skutecznie zakończono w dacie przekazania zajętej kwoty organowi egzekucyjnemu tzn. w dniu [...]. W związku z tym zajęcia dokonane w Urzędzie Skarbowym anulowano pismem z dnia [...] nr [...]. W świetle powyższych okoliczności organ egzekucyjny I instancji nie znalazł podstaw do zwrotu zobowiązanemu jakichkolwiek kwot, a postępowanie wszczęte jego wnioskiem z dnia [...] umorzył.