Na podstawie art. 11 ust. 1 pkt 5 oraz art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 października 1992 roku o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. z 2012 r. poz. 1113 z późn. zm.) w związku z art. 91 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.) - Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Katowicach u c h w a l a, co następuje:

§ 1. Stwierdza się nieważność uchwały Rady Miejskiej w Siewierzu Nr IV/33/2015 z dnia 26 lutego 2015 roku w sprawie zwolnień w podatku od nieruchomości w części dotyczącej § 1 pkt 1 i 2 z powodu istotnego naruszenia prawa, polegającego na wprowadzeniu zwolnienia przedmiotowo - podmiotowego w podatku od nieruchomości, podczas gdy rada miejska posiada uprawnienie do stanowienia o zwolnieniach przedmiotowych, czym naruszono art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 849).

§ 2. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Uzasadnienie

Uchwała Rady Miejskiej w Siewierzu Nr IV/33/2015 z dnia 26 lutego 2015 roku w sprawie zwolnień w podatku od nieruchomości wpłynęła do Regionalnej Izby Obrachunkowej w Katowicach w dniu 6 marca 2015 roku.

W dniu 19 marca 2015 r. Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Katowicach Uchwałą Nr 74/VI/2015 wszczęło postępowanie nadzorcze w sprawie stwierdzenia jej nieważności.

Prowadząc postępowanie nadzorcze Kolegium stwierdziło w niej istotne naruszenie prawa, określone w § 1 niniejszej uchwały. Podstawą rozstrzygnięcia był opisany poniżej stan faktyczny i prawny:

W uchwale Rady Miejskiej w Siewierzu Nr IV/33/2015 z dnia 26 lutego 2015 roku w sprawie zwolnień w podatku od nieruchomości postanowiono w § 1 zwolnić od podatku od nieruchomości:

1) budynki komunalne lub ich części oraz budowle komunalne,

2) grunty komunalne nie będące we władaniu innych podmiotów,

3) grunty, budynki i budowle wykorzystywane na działalność statutową polegającą na świadczeniu/wykonywaniu zadań w zakresie niezawodowej ochrony przeciwpożarowej.

Zgodnie art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 849 z późn. zm.) rada gminy, w drodze uchwały, może wprowadzić inne zwolnienia przedmiotowe, niż określone w ust. 1 oraz w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 października 2003 roku o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw. Regulacja powyższa jest realizacją dyspozycji wyrażonej w przepisach art. 168 i art. 217 Konstytucji RP, dającym jednostkom samorządu terytorialnego prawo ustalania wysokości podatków i opłat lokalnych, ale określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy.

Przyznana radzie gminy przez ustawodawcę w art. 7 ust. 3 ww. ustawy o podatkach i opłatach lokalnych delegacja, dotyczy uprawnienia do wprowadzania zwolnień podatkowych wyłącznie o charakterze przedmiotowym. Oznacza to, że zwolnienia mogą dotyczyć tylko i wyłącznie przedmiotu opodatkowania, a więc nieruchomości (budynków, budowli lub ich części i gruntów). Przedmiot zwolnienia winien być tak określony, żeby nie była możliwa identyfikacja konkretnego podatnika, a więc cechy przedmiotu muszą zostać w uchwale tak określone, żeby dotyczyły potencjalnie, hipotetycznie, nieoznaczonego indywidualnie podmiotu. Przysługujące radzie gminy upoważnienie ustawowe wymaga, aby przy określaniu kryterium zwolnienia identyfikowano wyłącznie przedmiot, a nie podmiot tego zwolnienia. Uprawnienie rady gminy dotyczy wyłącznie stanowienia o zwolnieniach o charakterze przedmiotowym, aby wykluczyć możliwość przyjęcia rozwiązań dyskryminujących grupy podatników, na których mimo spełnienia warunków przedmiotowych nie rozciągałoby się zwolnienie podatkowe ze względu na wprowadzenie kryteriów podmiotowych, czyli cech, właściwości podmiotu, a nie przedmiotu opodatkowania. Występuje zatem zakaz wprowadzania konstrukcji o charakterze mieszanym, czyli zwolnień przedmiotowo - podmiotowych.

Potwierdza to utrwalona linia orzecznicza sądów administracyjnych, m.in.: wyrok NSA z dnia 12 czerwca 2014 r. sygn. akt II FSK 1529/12, wyrok NSA z dnia 10 stycznia 2014 r. sygn. akt II FSK 112/12, wyrok NSA z dnia 22 marca 2012 r. sygn. akt II FSK 1785/10, wyrok WSA w Gliwicach z dnia 22 marca 2011 r. sygn. akt I SA/Gl 109/11, wyrok WSA w Gliwicach z dnia 20 października 2011 r. sygn. akt I SA/Gl 506/11, wyrok WSA w Gliwicach z dnia 1 marca 2011 r. sygn. akt I SA/Gl 56/11 oraz wyrok WSA w Gliwicach z dnia 14 stycznia 2013 r. sygn. akt I SA/Gl 1152/11.

W badanej uchwale w § 1 ust. 1 i 2 wprowadzono zwolnienie od podatku od nieruchomości dotyczące budynków komunalnych lub ich części oraz budowli komunalnych i gruntów komunalnych nie będących we władaniu innych podmiotów.

Zdaniem Kolegium Izby w § 1 pkt 1 i 2 badanej uchwały określony został zarówno przedmiot jak i podmiot korzystający ze zwolnienia. Wprowadzone zwolnienia przez Radę Miejską wskazują na podmioty uprawnione do korzystania z tego zwolnienia. Bowiem mienie komunalne to własność konkretnych podmiotów: gmin, ich związków oraz mienie innych gminnych osób prawnych, w tym przedsiębiorstw.

W ocenie Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Katowicach zwolnienia zawarte w § 1 pkt 1 i 2 przedmiotowej uchwały mają cechy zwolnień przedmiotowo-podmiotowych, tak więc Rada Miejska w Siewierzu przekroczyła ustawowy zakres delegacji określonej w art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych, do czego nie była upoważniona.

Biorąc pod uwagę przedstawione powyżej ustalenia Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Katowicach badając przedmiotową uchwałę stwierdziło istotne naruszenie prawa, określone w § 1 niniejszej uchwały i w związku z tym, działając na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 11 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 7 października 1992 roku o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. z 2012 r. poz. 1113 z późn. zm.) oraz art. 91 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.) stwierdziło nieważność w części uchwały Rady Miejskiej w Siewierzu Nr IV/33/2015 z dnia 26 lutego 2015 roku w sprawie zwolnień w podatku od nieruchomości.

Na niniejszą uchwałę Miastu Siewierz przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach za pośrednictwem Regionalnej Izby Obrachunkowej w Katowicach w terminie trzydziestu dni od jej doręczenia.