Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 8, art. 40 ust. 1, art. 41 ust. 1, art. 42 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2013r., poz. 594 z późn. zm.) oraz art. 5 ust. 1 i 4, art. 6 ust. 12 i art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych [1](t. j. Dz. U. z 2014r., poz. 849), na wniosek Burmistrza Miasta Bierunia.

RADA MIEJSKA W BIERUNIU
uchwala:

§ 1.1. Określić wysokość rocznych stawek podatku od nieruchomości:

1)od gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, bez względu na sposób zakwalifikowania w ewidencji gruntów i budynków, od 1 m² powierzchni - 0,80 zł;

2)od gruntów pod jeziorami, zajętych na zbiorniki wodne, retencyjne lub elektrowni wodnych, od 1 ha powierzchni
- 4,10 zł;

3)od gruntów pozostałych, w tym zajętych na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego, od 1 m² powierzchni - 0,18 zł;

4)od budynków mieszkalnych lub ich części, od 1 m² powierzchni użytkowej - 0,56 zł;

5)od budynków lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej, od 1 m² powierzchni użytkowej - 20,14 zł;

6)od budynków o pow. do 250 m² lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych o pow. do 250 m² lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie: handlu detalicznego, gastronomii, usług świadczonych na rzecz ludności objętej wpisem do CEIDG, od 1 m² powierzchni użytkowej - 19,00 zł;

7)od budynków lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu kwalifikowanym materiałem siewnym, od 1 m² powierzchni użytkowej - 9,80 zł;

8)od budynków lub ich części związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej, zajętych przez podmioty udzielające tych świadczeń, od 1 m² powierzchni użytkowej - 4,27 zł;

9)od pozostałych budynków lub ich części, w tym zajętych na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego, od 1 m² powierzchni użytkowej - 3,90 zł;

10)od budowli sieci kanalizacji sanitarnej - 0,1 % ich wartości;

11)od pozostałych budowli - 2% ich wartości.

§ 2.1. Zarządzić pobór podatku od nieruchomości na terenie gminy w drodze inkasa.

2. Powołać dwóch inkasentów:

1)Urszulę Podbioł - zamieszkałą w Bieruniu przy ul. Jagiełły 24;

2)Krzysztofa Kałę - zamieszkałego w Bieruniu przy ul. Bohaterów Westerplatte 81.

3. Ustalić wysokość wynagrodzenia za inkaso podatku od nieruchomości w wysokości 8 % prowizji od pobranych kwot podatków.

§ 3.1. Zwolnić z podatku od nieruchomości:

1)budynki lub ich części oraz grunty zajęte na działalność polegającą na świadczeniu i wykonywaniu zadań w zakresie ochrony przeciwpożarowej;

2)budynki lub ich części oraz grunty zajęte na potrzeby ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego oraz ochrony przeciwpowodziowej;

3)budynki lub ich części oraz grunty wykorzystywane na potrzeby działalności statutowej w zakresie sportu i kultury fizycznej;

4)budynki lub ich części oraz grunty zajęte na działalność, o której mowa w art. 1 ustawy z dnia 25 października 1991r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 406 z późn. zm.);

5)budynki lub ich części oraz grunty zajęte na działalność, o której mowa w art. 2 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (t.j. Dz. U. z 2013r., poz. 182 z późn. zm.);

6)budynki lub ich części oraz grunty zajęte na wykonywanie zadań wymienionych w art. 7 ust. 1 pkt 8, 10 i 13 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2013r., poz. 594 z późn. zm.);

7)budynki lub ich części oraz grunty zajęte na działalność, o której mowa w art. 2 ustawy z dnia 4 lutego 2011r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (t.j. Dz. U. z 2013r., poz. 1457);

8)budynki lub ich części zajmowane na prowadzenie działalności gospodarczej, z których dochody z najmu przeznaczone są na cele statutowe w zakresie realizacji zadań publicznych z dziedziny sportu, kultury fizycznej, kultury, ochrony środowiska;

9)części budynków szkolnych zajęte na gabinety profilaktyki zdrowotnej i pomocy przedlekarskiej.

§ 4.1. Jeżeli zwolnienia z § 3 lub niższe stawki z § 1 ust. 1pkt 6 i pkt 10 dla podatników będących przedsiębiorstwami stanowią pomoc publiczną to są stosowane jako pomoc de minimis. Pomoc de minimis jest różnicą pomiędzy stawką podstawową z § 1 ust. 1pkt 5 uchwały a stawką preferencyjną z § 1 ust. 1pkt 6 uchwały oraz różnicą pomiędzy stawką podstawową z § 1 ust. 1pkt 11 uchwały a stawką preferencyjną z § 1 ust. 1pkt 10 uchwały.

2. Udzielenie tej pomocy może nastapić zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013 r.) tylko w przypadkach określonych w załączniku nr 1 do tej uchwały.

§ 5.Przedsiębiorstwem jest każda jednostka wykonująca działalność gospodarczą niezależnie od jej formy prawnej i sposobu finansowania.

§ 6.Wykonanie uchwały powierzyć Burmistrzowi Miasta Bierunia.

§ 7.Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od jej ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Śląskiego, z mocą obowiązującą od 1.01.2015 r.

Załącznik Nr 1 do Uchwały Nr XIII/1/2014
Rady Miejskiej w Bieruniu
z dnia 14 listopada 2014 r.

§ 1.1. Pomoc może być przyznawana  przedsiębiorstwom we wszystkich sektorach, z wyjątkiem:

1)pomocy przyznawanej przedsiębiorstwom prowadzącym  działalność w sektorach rybołówstwa i akwakultury, objętych rozporządzeniem Rady (WE) nr 104/2000 [1];

2)pomocy przyznawanej  przedsiębiorstwom zajmującą się  produkcją podstawową  produktów rolnych;

3)pomocy przyznawanej przedsiębiorstwom prowadzącym działalność w sektorze  przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych w następujących przypadkach:

- kiedy wysokość pomocy ustalona jest na podstawie ceny lub ilości takich produktów nabytych od producentów podstawowych  lub wprowadzonych na rynek przez przedsiębiorstwa objęte pomocą;

- kiedy przyznanie pomocy zależy od faktu  przekazania  jej w części lub w całości producentom  podstawowym;

4)pomocy przyznawanej na działalność związaną z wywozem do państw trzecich lub państw członkowskich, tzn. pomocy bezpośrednio związanej z ilością wywożonych produktów, tworzeniem i prowadzeniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności  wywozowej;

5)pomocy uwarunkowanej pierwszeństwem korzystania z towarów krajowych w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy;

2. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi dzialalność w sektorach, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2 lub 3 załącznika do uchwały, a także dzialalność w jednym lub większej liczbie sektorów lub w innych obszarach działalności wchodzących w zakres stosowania rozporzadzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 niniejsza uchwała ma zastosowanie do pomocy przyznanej w zwiazku z działalnością w sektorach lub obszarach działalności wchodzacych w zakres stosowania rozporządzenia,  pod warunkiem, że państwo  zapewni za pomocą odpowiednich środków, takich jak rozdzielenie działalności lub wyodrębnienie kosztów, by dzialalność w sektorach wyłączonch z zakresu stosowania niniejszej uchwały nie odnosiła korzyści z pomocy de minimis przyznanej zgodnie z niniejszą uchwałą.

§ 2.Całkowita kwota pomocy de minimis przyznanej przez państwo członkowskie jednemu przedsiębiorstwu nie może przekroczyć 200 000 EUR w okresie trzech lat podatkowych (w sektorze drogowego transportu towarów nie może przekroczyć 100 000 EUR w okresie trzech lat podatkowych).

§ 3.W celu skorzystania z pomocy podatnik winien w terminie  przewidzianym w przepisach prawa    przedłożyć deklarację z podatku od nieruchomości lub  informację w sprawie podatku od nieruchomości   oraz  uczynić  zadość obowiązkowi wynikającemu z art. 37 ust 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej
(t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404 z późn. zm.).

[1]] Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia następujących dyrektyw Wspólnot Europejskich:  1/ dyrektywy 92/106/EWG z dnia 7 grudnia 1992 r. w sprawie ustanowienia wspólnych zasad dla niektórych typów transportu kombinowanego towarów między państwami członkowskimi (Dz. Urz. WEL 368 z 17.12.1992 r.),  2/ dyrektywy 1999/62/WE z dnia 17 czerwca 1999 r. w sprawie pobierania opłat za użytkowania niektórych typów infrastruktury przez pojazdy ciężarowe (Dz. Urz. WEL. 187 z 20.07.1999). Dane dotyczące ogłoszenia aktów prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie - z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej - dotyczą ogłoszenia tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - wydanie specjalne.