Akt prawny
Alerty
Uchwała nr XXII/217/2016 Rady Miejskiej Rumi
z dnia 31 marca 2016r.
w sprawie zmiany nazwy ulicy Nowotki na terenie miasta Rumi
Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 13 ustawy z dnia 8 marca 1990 r o samorządzie gminnym ( Dz.U. z 2015r., poz. poz. 1045, poz. 1890), Rada Miejska uchwala, co następuje:
§ 1
Zmienia się nazwę ulicy Nowotki na ulicę Wisławy Szymborskiej.
§ 2
Przebieg ulicy wymienionej w § 1 pozostaje niezmieniony.
§ 3
Wykonanie uchwały powierza się Burmistrzowi Miasta.
§ 4
Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Pomorskiego.
Przewodniczący Rady Miejskiej Rumi |
Uzasadnienie
Marceli Nowotko (1893-1942)
pseudonim. "Marian", "Stary" - polski i sowiecki zawodowy funkcjonariusz komunistyczny, członek Komunistycznej Partii Polski oraz Wszechzwiązkowej Partii Komunistycznej (bolszewików) - WKP(b), współorganizator i pierwszy przywódca Polskiej Partii Robotniczej - PPR.
Urodził się 8 sierpnia 1893 roku w Warszawie w rodzinie fornali. Od 1916 roku był członkiem rewolucyjnej, współpracującej z ruchem bolszewickim Socjaldemokracji Królestwa Polskiego i Litwy (SDKPiL). W 1918 roku wstąpił do Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (KPRP). W dniach ofensywy Armii Czerwonej w 1920 r. aktywnie włączył się w działania dywersyjne, ukierunkowane na likwidację odrodzonego Państwa Polskiego i stworzenie polskiej republiki sowieckiej. Na terenach zajętych przez wojska bolszewickie w 1920 roku czynnie zaangażował się w tworzenie i działalność lokalnych struktur utworzonego w Białymstoku "rządu" sowieckiej Polski pod nazwą Tymczasowego Komitetu Rewolucyjnego. Za działalność na rzecz wroga w 1920 roku został zaocznie skazany przez wojskowy sąd doraźny RP na karę śmierci.
W ramach działalności partyjnej zajmował się m.in. kolportażem ówczesnych haseł KPRP, żądających budowy polskiej republiki sowieckiej, oderwania od Polski ziem wschodnich, a także - zgodnie z ówczesną linią partii - likwidacji "polskiej okupacji" na Pomorzu Gdańskim i Górnym Śląsku oraz przyłączenia tych regionów do Niemiec.
W 1929 r. został skazany przez niezawisły sąd Rzeczypospolitej na 4 lata pozbawienia wolności za działalność wywrotową. W 1934 r. został kierownikiem Wydziału Rolnego KC KPP i członkiem Sekretariatu Krajowego KC KPP. Ponownie został skazany wyrokiem sądowym na 12 lat więzienia w roku 1936.
Po ucieczce z więzienia organizował kolaboracyjne kampanie polityczne, związane z "wyborami" do tzw. Zgromadzenia Ludowego Zachodniej Białorusi. W okresie masowych represji i wywózek ludności polskiej na wschód w 1940 r. został sowieckim odpowiednikiem "starosty powiatowego", czyli przewodniczącym Rejonowego Komitetu Wykonawczego w Łapach.
Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej został dowódcą sowieckiej siatki dywersyjnej (tzw. Grupa Inicjatywna) w centralnej Polsce. Jako przywódca PPR konsekwentnie egzekwował realizację wytycznych Stalina.
Zginął w listopadzie 1942 roku w ramach wewnętrznych porachunków i rywalizacji o władzę w PPR.
W okresie PRL-u był kreowany na bohatera narodowego, człowieka walczącego o wolność i niepodległość Polski; jego podobiznę umieszczano m.in. na monetach, a imię nadawano licznym szkołom i ulicom.
Wisława Szymborska, właściwie - Maria Wisława Anna Szymborska urodzona 2 lipca 1923 na Prowencie, obecnie część Kórnika. Zmarła 1 lutego 2012 w Krakowie - polska poetka, eseistka, krytyczka literacka, tłumaczka, felietonistka.
Od 1945 brała udział w życiu literackim Krakowa, do 1946 należała do grupy literackiej "Inaczej".
W pierwszych latach istnienia Studium Literacko-Artystycznego, odbywającego się na UJ, prowadziła na nim warsztaty poetyckie.
W 1957 W. Szymborska nawiązała kontakty z paryską "Kulturą" i Jerzym Giedroyciem. W 1964 znalazła się wśród sygnatariuszy sfałszowanego przez władze protestu potępiającego Radio Wolna Europa za nagłośnienie Listu 34.W 1975 podpisała protestacyjny list 59, w którym czołowi polscy intelektualiści protestowali przeciwko zmianom w konstytucji, wprowadzającym zapis o kierowniczej roli PZPR i wiecznym sojuszu z ZSRR, a w styczniu 1978 deklarację założycielską Towarzystwa Kursów Naukowych.
Wisława Szymborska uznawana jest również za twórczynię i propagatorkę takich żartobliwych gatunków literackich, jak lepieje, moskaliki, odwódki i altruiki. Należy do najczęściej tłumaczonych polskich autorów. Jej książki zostały przetłumaczone na 42 języki.
Dorobek poetycki Wisławy Szymborskiej zawsze znajdował uznanie zarówno krytyki jak i czytelników.
Wisława Szymborska została uhonorowana n.w. orderami, odznaczeniami i nagrodami:
· Orderem Orła Białego (2011),
· Krzyżem Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1974),
· Złotym Krzyżem Zasługi (1955, w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki),
· Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2005),
· Nagroda Kościelskich (1990 - przyznana wyjątkowo, jednorazowa Nagroda im. Zygmunta Kallenbacha za najwybitniejszą książkę ostatniego dziesięciolecia,
· Nagrodą Goethego (1991),
· Nagrodą Herdera (1995),
· Doktora Honorisa Causa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (27 lutego 1995)[31] - jedyny doktorat honorowy, który przyjęła poetka,
· Nagrodą Literacką Miast Partnerskich Torunia i Getyngi im. Samuela Bogumiła Lindego (1996),
· Nagrodą Nobla w dziedzinie literatury (przyznana 1 października 1996, wręczona w Sztokholmie 9 grudnia 1996). Komitet Noblowski w uzasadnieniu przyznania poetce nagrody napisał: "za poezję, która z ironiczną precyzją pozwala historycznemu i biologicznemu kontekstowi ukazać się we fragmentach ludzkiej rzeczywistości".
· Tytułem Człowieka Roku Tygodnika Wprost (1996),
· Honorowym Obywatelstwem Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa[33] (1997),
· Dziecięcą Nagrodą SERCA za pomoc dla świdnickich dzieci. Za pośrednictwem Jacka Kuronia i jego Fundacji "Pomoc Społeczna SOS" przekazała część Nagrody Nobla na zakup okien do budowanego w Świdnicy Europejskiego Centrum Przyjaźni Dziecięcej.
Podkreślić również należy, iż obowiązujące przepisy nie nakładają na mieszkańców obciążenia finansowego związanego z koniecznością wymiany dokumentów, takich jak dowód osobisty, czy paszport, bowiem obecnie w dokumentach tych nie ma wzmianki o adresie zamieszkania. Natomiast, w sprawie opłat związanych z wymianą prawa jazdy i dowodu rejestracyjnego - w przypadku zmiany nazwy ulicy - uzyskano zapewnienie że Rada Powiatu Wejherowskiego podejmie stosowną uchwałę zwalniającą mieszkańców w/w ulicy z przedmiotowych opłat.
Mając na uwadze przedstawione wyżej życiorysy, uzasadnionym jest zmiana dotychczasowej nazwy Nowotki na Wisławy Szymborskiej.
Projekt uchwały przedkłada Klub Radnych Platformy Obywatelskiej