Na podstawie art. 18 ust. 1, art. 40 i art. 42 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446) oraz art. XII § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks pracy (Dz. U. z 1974 r., Nr 24, poz. 142 z późn. zm.), Rada Gminy w Skórcu uchwala, co następuje:

§ 1. 1. Placówki handlu detalicznego i zakłady usługowe dla ludności mogą być otwierane i zamykane w dniach i godzinach ustalonych przez przedsiębiorcę każdego dnia tygodnia w przedziale czasowym od godz.530 do godz. 2200.

2. Zakłady gastronomiczne mogą być:

1) otwierane i zamykane w dniach i godzinach ustalonych przez przedsiębiorcę każdego dnia tygodnia w przedziale czasowym od godz. 800 do godz. 2300 z zastrzeżeniem pkt 2.

2) W Wielki Czwartek, Wielki Piątek, Wielką Sobotę, Niedzielę Wielkanocną, Boże Ciało, Wszystkich Świętych, pierwszego dnia Świąt Bożego Narodzenia oraz w dniach żałoby narodowej zakłady gastronomiczne są nieczynne.

§ 2. Traci moc Uchwała Nr XIX/126/96 Rady Gminy w Skórcu z dnia 30 października 1996 r. w sprawie określenia dni i godzin otwierania i zamykania placówek handlu detalicznego, zakładów gastronomicznych i zakładów usługowych dla ludności na terenie Gminy Skórzec.

§ 3. Wykonanie uchwały powierza się Wójtowi Gminy Skórzec.

§ 4. Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od daty ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Mazowieckiego.

Uzasadnienie

do uchwały Nr XVIII/138/16 Rady Gminy w Skórcu z dnia 23 maja 2016 r.

Jak wynika z art. XII § 1 Ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks pracy (Dz. U. z 1974 r., Nr 24, poz. 142 z późn. zm.) - dni i godziny otwierania oraz zamykania placówek handlu detalicznego, zakładów gastronomicznych i zakładów usługowych dla ludności określa gmina.

Oznacza to tym samym, że do kompetencji rady Gminy należy ustalenie na swoim terenie godzin funkcjonowania placówek detalicznych, zakładów gastronomicznych i usługowych. Należy podkreślić, ze wykonując owe kompetencje rada Gminy winna uwzględnić zasady systemu prawnego, w szczególności te, wprost określone w ustawie zasadniczej.

Nie ulega wątpliwości, że akt prawa miejscowego regulujący godziny funkcjonowania placówek handlowych, usługowych i gastronomicznych w sposób bezpośredni wpływa na organizację prowadzenia działalności gospodarczej. Tworząc zatem tego rodzaju normy prawne należy mieć na względzie to, aby nie ograniczać swobody podejmowania i prowadzenia działalności gospodarczej i nie doprowadzić do nieuzasadnionego zróżnicowania podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, Szczególnie w orzecznictwie i działalności nadzorczej wojewody akcentowana jest konieczność respektowania przez radę Gminy regulacji art. 32 ustawy z dnia 16 lipca 1997 r. - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z 1997 r., Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) wskazującej, że wszyscy są wobec prawa równi.

Wszyscy maja prawo do równego traktowania przez władze publiczne. Nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny". W tym miejscu należy także przywołać art. 6 ust.1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. - o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jednolity Dz. U. z 2015 r., poz. 584 z późn. zm.). Jak wynika z jego brzmienia ,,podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej jest wolne na równych prawach, z zachowaniem warunków określonych przepisami prawa".

W ramach obowiązujących przepisów prawa - art. XII § 1 ustawy Przepisów wprowadzających Kodeks pracy jest jednakże dopuszczalne zróżnicowanie godzin otwierania oraz zamykania placówek handlu detalicznego, zakładów gastronomicznych i zakładów usługowych. Rada gminy obowiązana jest przy tym uwzględnić w tym zakresie różnorakie, często sprzeczne interesy i potrzeby pracowników zatrudnionych w tych zakładach i placówkach, osób prowadzących te zakłady i placówki w ramach działalności gospodarczej oraz konsumentów i klientów wskazanych zakładów i placówek, a także osób, dla których usytuowanie i działalność placówek handlu detalicznego, zakładów gastronomicznych i zakładów usługowych może powodować uciążliwości i niedogodności. A zatem rada gminy zobowiązana jest do zidentyfikowania wchodzących w rachubę interesów i potrzeb wymienionych wyżej grup osób i wyważenia tych interesów oraz potrzeb z uwzględnieniem podstawowych zasad demokratycznego państwa prawnego, w tym zwłaszcza zasady równości wobec prawa i proporcjonalności oraz reguły zdrowego rozsądku. (uzasadnienie Wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 kwietnia 2008 r., II GSK 477/07)

Reasumując, podjęcie uchwały jest zasadne.