1. Beata Kaczmarek	9. Bogusław Wenus
2. Ewa Śpionek	10. Grażyna Kos
3. Iwona Kopczyńska	11. Barbara Polowczyk
4. Anna Kaźmierczak	12. Paweł Dobrzyński
5. Wojciech Newereńczuk	13. Małgorzata Michałek
6. Paweł Jaśkiewicz	14. Roman Drozdowski
7. Bogdan Łągwa	15. Józefa Lucyna Michejda
8. Agnieszka Kamyczek-Maszewska

Po rozpoznaniu w dniu 16 lipca 2014 r. Uchwały Rady Gminy Bełchatów Nr LI/434/2014 z dnia 30 czerwca 2014 r. w sprawie ustalenia wysokości stawek opłaty targowej na 2014, doręczonej Regionalnej Izbie Obrachunkowej w Łodzi w dniu 7 lipca 2014 r., działając na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 7 października 1992 roku o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. Nr 85, poz. 428 z późniejszymi zmianami)

Kolegium uchwala, co następuje:

z powodu naruszenia prawa, tj. art. 15 ust. 1-3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2011 roku Nr 95, poz. 613 z późniejszymi zmianami) stwierdza się nieważność Uchwały Rady Gminy Bełchatów Nr LI/434/2014 z dnia 30 czerwca 2014 roku w sprawie ustalenia wysokości stawek opłaty targowej na 2014 rok.

Rada Gminy Bełchatów uchwałą Nr LI/434/2014 z dnia 30 czerwca 2014 roku ustaliła stawki opłaty targowej. Zawarte w niej regulacje naruszają prawo. W szczególności w § 1 przedmiotowej uchwały postanowiono, że stawki odnoszą się do podmiotów dokonujących sprzedaży wyłącznie na targowisku gminnym "Mój Rynek" w Zawadach. Zapis ten pozostaje w sprzeczności z treścią art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, z którego wynika, że opłatę targową pobiera się od podmiotów dokonujących sprzedaży na targowiskach, które określono jako wszelkie miejsca ( poza budynkami i ich częściami ), w których prowadzona jest sprzedaż. Bez znaczenia pozostaje fakt, że na terenie Gminy funkcjonuje tylko to jedno targowisko, gdyż sprzedaż może odbywać się zapewne w innych zwyczajowo przyjętych miejscach, w których opłaty targowej - w myśl kwestionowanego zapisu - nie można by pobierać.
Dodatkowo określenie zakresu stosowania i wysokości stawek stwarza sytuację, w której w przypadku zbiegu konieczności stosowania dwóch ich wysokości nie wiadomo, którą zastosować: - na przykład przy sprzedaży ze stołów ( stawka 5 zł ), - akcesoriów samochodowych ( stawka 10 zł ). W przypadku aktu prawa miejscowego określającego zasady wnoszenia danin publicznych, takie sytuacje nie mogą występować.

W tej sytuacji Kolegium postanowiło, jak w sentencji.

Od uchwały Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Łodzi służy skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi. Skargę wnosi się do Sądu za pośrednictwem Regionalnej Izby Obrachunkowej w Łodzi, w terminie 30 dni od dnia doręczenia skarżącemu uchwały.