Działając na postawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz 594 ze zmianami) stwierdzam nieważność uchwały Nr VII/37/2015 Rady Gminy Krzeszyce z dnia 11 czerwca 2015 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nieruchomości oznaczonej nr ewid. 23, położonej w obrębie geodezyjnym Karkoszów, w części dotyczącej ustaleń:

- § 27 ust. 2 - w całości,

- § 36 pkt 3 - w całości.

Uzasadnienie

Rada Gminy Krzeszyce na sesji w dniu 11 czerwca 2015 r. działając na podstawie art. 18 ust. 5 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594 ze zmianami) oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2015 r. poz. 199 ze zmianami) podjęła uchwałę Nr VII/37/2015 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nieruchomości oznaczonej nr ewid. 23, położonej w obrębie geodezyjnym Karkoszów.

Wójt, burmistrz albo prezydent miasta ma obowiązek przedstawienia wojewodzie uchwały o uchwaleniu planu miejscowego wraz z załącznikami oraz dokumentacją prac planistycznych w celu oceny ich zgodności z przepisami prawnymi (art. 20 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym).

W dniu 22 czerwca 2015 r. Wójt Gminy Krzeszyce przedłożył Wojewodzie Lubuskiemu ww. uchwałę wraz z załącznikami i dokumentacją prac planistycznych celem oceny zgodności z przepisami prawnymi.

Zgodnie z art. 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego należy do zadań własnych gminy. Mimo, że ustawodawca jednoznacznie przyznał organom gminy uprawnienie do uchwalania planów zagospodarowania przestrzennego, to równocześnie nałożył na nie obowiązek przestrzegania reguł stanowienia prawa.

W myśl art. 15 ust.1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym Wójt, burmistrz albo prezydent miasta sporządza projekt planu miejscowego, zawierający części tekstową i graficzną, zgodnie z zapisami studium oraz z przepisami odrębnymi.

W ramach ustaleń organ stanowiący Gminy Krzeszyce dopuścił w § 36 pkt 3 realizację zjazdów z drogi 1KDW, w § 27 ust. 2 realizację zjazdu z drogi krajowej nr 22 oraz zjazdów na teren drogi wewnętrznej, oznaczonej na rysunku planu symbolem 1KDW.

Przepis art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz.U. 2013 r., poz. 260 ze zm.) klasyfikuje drogi publiczne, a art. 19 ust. 2 określa w sposób szczegółowy zadania i kompetencje organu pełniącego funkcję zarządcy drogi. Wedle art. 29 ust. 1 i 2 ww. ustawy "budowa lub przebudowa zjazdu należy do właściciela lub użytkownika nieruchomości przyległych do drogi, po uzyskaniu, w drodze decyzji administracyjnej, zezwolenia zarządcy drogi na lokalizację zjazdu lub przebudowę zjazdu, z zastrzeżeniem ust. 2. W przypadku budowy lub przebudowy drogi budowa lub przebudowa zjazdów dotychczas istniejących należy do zarządcy drogi". Zarządca drogi jako organ właściwy w sprawach określonych w art. 29 ust. 1 ustawy o drogach publicznych, został upoważniony do przeprowadzenia indywidualnej oceny technicznych i infrastrukturalnych możliwości dostępu do drogi publicznej z terenu nieruchomości do niej przyległej z uwzględnieniem obowiązujących zasad bezpieczeństwa ruchu drogowego. Regulacja ustawy o drogach publicznych wskazuje, że kompetencja ta została przyznana zarządcy drogi na zasadzie wyłączności, a decyzja administracyjna jest wyłączną formą prawną rozstrzygania o tej kategorii sprawach. Kwestia lokalizacji zjazdu z drogi publicznej rozstrzygana jest w trybie postępowania administracyjnego i w formie decyzji administracyjnej nie zaś procedury planistycznej i aktu prawa miejscowego - miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Rada Gminy, jako organ właściwy do uchwalenia planu miejscowego nie posiada kompetencji do wprowadzania ustaleń dotyczących zjazdów z drogi publicznej (wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 28 lipca 2011r., sygn. akt II SA/Wr 341/11).

Mając na uwadze powyższe należało usunąć z przedmiotowej uchwały zapisy dopuszczające możliwość realizacji zjazdów, tj. § 27 ust. 2, § 36 pkt 3 niniejszej uchwały.

Na mocy art. 92 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym stwierdzenie przez organ nadzoru nieważności uchwały organu gminy skutkuje wstrzymaniem jej wykonania z mocy prawa z dniem doręczenia rozstrzygnięcia nadzorczego.

Od niniejszego rozstrzygnięcia służy prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. w terminie 30 dni od dnia doręczenia, za pośrednictwem organu, który skarżone orzeczenie wydał.