Interpretacja indywidualna z dnia 13.03.2020, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.601.2019.2.IM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.601.2019.2.IM

W zakresie w zakresie ustalenia, czy w opisanym stanie faktycznym Spółka ma prawo do zaliczenia w koszty uzyskania przychodu odpisu aktualizującego z tytułu Należności.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 grudnia 2019 r. (data wpływu 30 grudnia 2019 r.) uzupełnionym 5 marca 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w opisanym stanie faktycznym Spółka ma prawo do zaliczenia w koszty uzyskania przychodu odpisu aktualizującego z tytułu Należności jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w opisanym stanie faktycznym Spółka ma prawo do zaliczenia w koszty uzyskania przychodu odpisu aktualizującego z tytułu Należności. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z 21 lutego 2020 r. wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 5 marca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest (...). Przedmiotem przeważającej działalności przedsiębiorcy jest działalność związana z oprogramowaniem tj. PKD 62.01.Z. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności dokonał z niemiecką spółką (dalej jako: Kontrahent) transakcji handlowych. Z tego tytułu podatnik rozpoznał przychód należny, na zasadzie przepisu art. 12 ust. 3 ustawy o CIT. Pierwotnie, kontrahent nie dokonał uregulowania całości należności względem Spółki. Kontrahent został postawiony w stan upadłości z tym, że jako niemiecki podmiot podlegał w tym względzie odpowiednim regulacjom niemieckiego prawa upadłościowego. W toku postępowania upadłościowego Spółka uzyskała zaspokojenie swojej należności. Środki pieniężne zostały przekazane w ramach ww. postępowania. Jednakże, w dalszym toku tegoż postępowania okazało się, że kwota przelana na rzecz Spółki była zbyt duża - w stosunku do zasad podziału środków pomiędzy wierzycieli. Innymi słowy - w wyniku omyłki popełnionej w niemieckim postępowaniu upadłościowym - zaspokojono roszczenie Spółki w stopniu zbyt wysokim, niż powinno to wynikać z właściwych i wiążących prawnie ustaleń ww. postępowania. W efekcie, Spółka będzie zobowiązana do podpisania stosownych dokumentów (porozumienia) i zwrotu części otrzymanej kwoty tak, aby stopień jej zaspokojenia odpowiadał przyjętemu rozwiązaniu prawnemu, zapadłemu we wskazanym postępowaniu.