Interpretacja indywidualna z dnia 07.07.2015, sygn. IPPB4/4511-473/15-2/JK2, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB4/4511-473/15-2/JK2

Czy ewentualna sprzedaż ww. działek będzie stanowiła źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia 2015 r. (data wpływu 16 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest jedynym spadkobiercą nieruchomości położonej w W. Spadek ten Wnioskodawca nabył wraz z K. A. na podstawie prawomocnego Postanowienia Sądu Rejonowego, Wydział Cywilny z dnia 24 stycznia 1994 r., po zmarłym ojcu M. J. A. w dniu 12 sierpnia 1944 r. Spadek po K. A. zmarłej 27 maja 1972 r. nabył Skarb Państwa. Po drugiej wojnie światowej Nieruchomość ta znalazła się na terenie objętej Dekretem o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawa - tzw. dekretem Bieruta z dnia 26 października 1945 r. Z dniem 21 listopada 1945 r. powyższa nieruchomość przeszła na własność Gminy m.st. Warszawy, a po likwidacji gmin w roku 1950 na własność Skarbu Państwa. W dniu 13 października 1948 r. K. A., złożyła wniosek o przyznanie prawa własności czasowej do ww. nieruchomości. Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawy, orzeczeniem administracyjnym z dnia 18 października 1954 r. odmówił prawa własności czasowej. Następnie w dniu 4 listopada 1954 r. wniesione zostało wniesione odwołanie od ww orzeczeń. Decyzją z dnia 13 stycznia 1955 r. Ministerstwo Gospodarki Komunalnej utrzymała w mocy ww. orzeczenia. W latach dziewięćdziesiątych Wnioskodawca podjął starania o unieważnienie decyzji odmawiającej jej poprzednikom prawnym przyznania własności czasowej.