Wyrok SN z dnia 8 grudnia 2016 r., sygn. II UK 470/15

Postępowanie sądowe w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych ma charakter odwoławczy, gdyż inicjowane jest wniesieniem odwołania od decyzji organu rentowego. Przedmiotem postępowania w sprawach o świadczenia z ubezpieczeń społecznych jest zatem co do zasady kontrola decyzji organu rentowego według stanu rzeczy z chwili jej wydania. W sprawach o rentę z tytułu niezdolności do pracy znajduje to wprost potwierdzenie w obowiązujących od dnia 1 stycznia 2005 r. przepisach art. 477⁹ § 2¹ i 3¹ oraz art. 477¹⁴ § 4 k.p.c. Naturalnie przesłanka, jaką jest niezdolność do pracy, ma charakter dynamiczny i może zdarzyć się, że zostanie ona ujawniona w toku postępowania sądowego. Wówczas istnieją silne argumenty by taki stan rzeczy uwzględnić, o ile nabycie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, po wydaniu decyzji przez organ rentowy, pozwala z całą pewnością na merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy. W innych wypadkach ingerencja w treść zaskarżonej decyzji prowadziłaby do zmiany charakteru postępowania rentowego z administracyjno-sądowego na wyłącznie sądowy.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Bohdan Bieniek (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Maciej Pacuda

SSN Piotr Prusinowski

w sprawie z wniosku S. M. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych III Oddział w W. o rentę z tytułu niezdolności do pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 8 grudnia 2016 r., skargi kasacyjnej wnioskodawczyni od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 12 lutego 2015 r., sygn. akt III AUa (...),

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 12 lutego 2015 r. Sąd Apelacyjny oddalił apelację S. M. od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 10 września 2013 r., oddalającego odwołanie ubezpieczonej od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych III Oddziału w W. z dnia 13 sierpnia 2010 r., którą to decyzją organ rentowy odmówił jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.