Wyrok SN z dnia 3 kwietnia 2013 r., sygn. I UK 566/12

Polemika z opinią biegłego, ustalenie powiązań między już ustalonymi (na podstawie opinii biegłego) faktami, wymaga przeprowadzenia dowodu z uzupełniającej opinii albo przynajmniej ustnego wyjaśnienia złożonej opinii uznanej za budzącą wątpliwości.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie :

SSN Teresa Flemming-Kulesza (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Beata Gudowska

SSN Kazimierz Jaśkowski

w sprawie z odwołania Z. R. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych o prawo do emerytury, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 3 kwietnia 2013 r., skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 27 czerwca 2012 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Decyzją z 9 czerwca 2010 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił Z. R. prawa do emerytury. Uznał bowiem, że wnioskodawca legitymuje się tylko 5 latami, 4 miesiącami i 20 dniami okresów pracy w szczególnych warunkach, zamiast wymaganych 15 lat. Nie uwzględniono okresu pracy w Fabryce Mebli od 23 października 1973 r. do 24 marca 1984 r. Wnioskodawca odwołał się od tej decyzji. W toku postępowania Z. R. złożył dodatkowe świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach, które ZUS uwzględnił, przez co zwiększył się staż pracy w szczególnych warunkach do 11 lat, 6 miesięcy i 28 dni. ZUS nadal stał na stanowisku, że Z. R. nie zgromadził 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Dlatego dnia 7 grudnia 2010 r. wydał kolejną decyzję, którą również odmówił Z. R. prawa do emerytury. Z. R. odwołał się również od tej decyzji.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w O. wyrokiem z 22 grudnia 2011 r. oddalił odwołania wnioskodawcy.

Sąd pierwszej instancji ustalił, że z dokumentów znajdujących się w aktach osobowych wynika, że Z. R. rozpoczął pracę w [...] Fabryce Mebli od dnia 23 października 1973 r. na stanowisku: pomoc przy obróbce drewna. Na tym stanowisku pracował do dnia 1 września 1974 r., kiedy to został przeniesiony na stanowisko kierowcy wózka akumulatorowego. Na tym stanowisku pracował do końca zatrudnienia u tego pracodawcy, tj. do dnia 24 marca 1984 r. Ponadto Sąd ustalił na podstawie zeznań świadka M. N. oraz zeznań odwołującego się Z. R., że początkowo praca odwołującego polegała na obrzynaniu płyt wiórowych piłą elektryczną. Następnie przeszedł on do pracy na prasie i produkował płyty wiórowe. Polegało to na tym, że maszyna nasypywała wióry, a następnie maszyna robiła docisk i wytwarzana była płyta, która ważyła 115 kg. Z. R. ładował po 18 wytworzonych przez siebie płyt na wózek akumulatorowy i przewoził je w inne miejsce. Świadek M. N. zeznał, że on pracował na klejowni, czyli na innym etapie produkcji niż odwołujący się. Świadek wiązał szczególne warunki pracy odwołującego z warunkami panującymi na hali tj. zapyleniem, zapachem kleju i amoniaku. Natomiast odwołujący się także uważał, że pracą w szczególnych warunkach była jedynie jego praca przy prasie, bo unosiły się przy tym pyły i był wyczuwalny zapach amoniaku.