Wyrok SN z dnia 8 czerwca 2010 r., sygn. I UK 55/10

Przekonujące uzasadnienie braku możliwości uznania (ustalenia) stanu całkowitej niezdolności do wykonywania jakiejkolwiek pracy wymaga zawsze uwzględnienia tzw. aspektu socjalno-ekonomiczno-społecznego stanu niezdolności do wykonywania każdego zatrudnienia i chociażby przykładowego wskazania rodzajów i warunków wykonywania prac, które może wykonywać pracownik fizyczny dotknięty istotnym ograniczeniem zdolności do wykonywania pracy fizycznej ze względu na „praktyczną jednoręczność”.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Teresa Flemming-Kulesza (przewodniczący)

SSN Małgorzata Gersdorf

SSN Zbigniew Myszka (sprawozdawca)

w sprawie z odwołania Mariana F. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddziałowi w Ł. o prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 8 czerwca 2010 r., skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Ł. z dnia 16 października 2009 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Apelacyjnemu w Ł. do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 16 października 2009 r. Sąd Apelacyjny w Ł. - III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zmienił zaskarżony apelacją Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddziału w Ł. wyrok Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Ł. z dnia 29 października 2008 r. zmieniający decyzję organu rentowego z dnia 19 marca 2008 r. przez przyznanie ubezpieczonemu Marianowi F. prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy od dnia 1 lutego 2008 r. na stałe, w ten sposób, że oddali odwołanie wnioskodawcy.

W sprawie tej ustalono, że ubezpieczony miał ustalone prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, okresowo do dnia 31 stycznia 2008 r. W dniu 31 grudnia 2007 r. wystąpił o ponowne ustalenie prawa do renty. Orzeczeniem z dnia 5 lutego 2008 r. lekarz orzecznik ZUS uznał wnioskodawcę za trwale i częściowo niezdolnego do pracy, rozpoznając u niego znaczne ograniczenie funkcji ręki i przedramienia prawego w następstwie przebytego w sierpniu 2004 r. urazu zmiażdżeniowego, a także zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego oraz otyłość. Lekarz orzecznik stwierdził też znaczną dysfunkcję kończyny pod postacią zaburzenia osi przedramienia, zniekształcenia i upośledzenia sprawności ruchowej nadgarstka oraz wszystkich palców rąk w tym palców I i IV po częściowej amputacji. Obraz ten w odniesieniu do wieku i poziomu kwalifikacji zawodowych praworęcznej osoby uzasadnia orzeczenie częściowej i trwałej niezdolności do pracy. Decyzją z dnia 21 lutego 2008 r. organ ponownie ustalił od dnia 1 lutego 2008 r. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy na stałe.