Wyrok SN z dnia 2 kwietnia 2009 r., sygn. III SK 30/08

Przepis art. 479¹² § 1 k.p.c. określający warunki prekluzji twierdzeń i dowodów stosuje się także w sprawach z odwołań od decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (art. 479²⁸ § 1 pkt 1 k.p.c.).

Przewodniczący SSN Andrzej Wróbel, Sędziowie SN: Zbigniew Hajn, Jerzy Kwaśniewski (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 kwietnia 2009 r. sprawy z odwołania Przedsiębiorstwa Komunikacji Samochodowej SA w S. przeciwko Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z udziałem N.E. Spółki z o.o. w D.K. o ochronę konkurencji i nałożenie kary pieniężnej, na skutek skargi kasacyjnej odwołującego się od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 2 kwietnia 2008 r. [...]

1. oddalił skargę kasacyjną,

2. zasądził od Przedsiębiorstwa Komunikacji Samochodowej SA w S. na rzecz Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 270 zł ( dwieście siedemdziesiąt ) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 30 grudnia 2005 r. [...] Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów uznał za ograniczającą konkurencję i naruszającą zakaz, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów, praktykę Przedsiębiorstwa Państwowej Komunikacji Samochodowej z siedzibą w S. polegającą na nadużywaniu pozycji dominującej na rynku wykonywanych regularnych przewozów osób, na podstawie biletów jednorazowych i miesięcznych, ograniczonym do linii komunikacyjnej S. - G., poprzez pośrednie narzucanie nieuczciwych cen, wyrażające się wprowadzeniem (z dniem 17 listopada 2004 r.) „znaczących obniżek cen”, mających na celu eliminację wnioskodawcy N.E. Spółki zo. o. z siedzibą w D.K. z tego rynku i za to nałożył na PPKS karę pieniężną 1.6457,34 zł, stwierdził zaniechanie stosowania tej praktyki z dniem 1 lipca 2005 r.

W uzasadnieniu decyzji Prezes UOKiK wskazał, że PPKS wykorzystał swą pozycję dominującą na rynku właściwym w celu narzucenia konkurentowi - N.E., cen, które były „nieuczciwe”, bo - „rażąco niskie”. Narzucenie cen nastąpiło pośrednio w następującej sekwencji zdarzeń: 1. z dniem 11 października 2004 r. N.E. uzyskał zezwolenie na wykonywanie regularnych przewozów osób w krajowym transporcie w ramach linii regularnej S. - G., 2. działalność tę N.E. rozpoczął z dniem 28 października 2004 r. (26 kursów w dni powszednie, 26 w soboty i 22 w niedziele i święta) w oparciu o ceny biletów konkurencyjne wobec cen stosowanych przez PPKS, 3. PPKS z dniem 2 listopada 2004 r. wprowadził ceny „promocyjne” między innymi na trasach współbieżnych z trasą S. - G., ceny te niższe od cen N.E., stosowano przez ponad 7 miesięcy, 3. z dniem 24 listopada 2004 r PPKS wprowadził nowy rozkład jazdy, z uruchomieniem 34 nowych kursów na trasie S. - G. przez 9 miesięcy, 4. pomimo trudnej sytuacji finansowej i podwyżek cen paliwa PPKS miał zamiar kontynuować obniżanie cen, 5. z dniem 12 lutego 2005 r., nastąpiło ograniczenie oferty przewozowej N.E. na trasie S. - G. z 26 do 24 kursów w dni powszednie, z 26 do 14 kursów w soboty oraz z 22 do 14 w niedziele i święta.

Prezes UOKiK uwzględnił jako okoliczności łagodzące wymiar kary pieniężnej: to, że PPKS dopuścił się po raz pierwszy przedmiotowego naruszania, współpracował w trakcie postępowania, zaniechał zakazanej praktyki, która miała ograniczony terytorialnie zasięg oddziaływania. Uwzględniono także trudną sytuację finansową PPKS.