Wyrok SN z dnia 11 października 1996 r. sygn. III RN 8/96

Decyzja administracyjna nie jest nieważna z tego tylko powodu, że została podpisana przez zastępcę naczelnika urzędu skarbowego lub wicedyrektora izby skarbowej bez wyraźnego powołania się na odpowiednie upoważnienie naczelnika urzędu lub dyrektora izby. Sąd powinien więc w razie wątpliwości badać, czy podpisujący decyzję miał w świetle regulaminu lub podziału czynności w danym urzędzie bądź izbie upoważnienie do działania w imieniu tych organów administracji skarbowej.

Przewodniczący SSN: Janusz Łętowski

Sędziowie SN: Kazimierz Jaśkowski, Andrzej Kijowski (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej Waldemara Grudzieckiego, po rozpoznaniu w dniu 11 października 1996 r. sprawy ze skargi Spółdzielni Mieszkaniowej „N.D.” w R. na decyzję Izby Skarbowej w R. z dnia 4 listopada 1994 r. [...] i poprzedzającą ją decyzję Urzędu Skarbowego w R. z dnia 7 czerwca 1994 r. [...] w sprawie ustalenia wysokości dotacji przedmiotowych za lata 1992 i 1993, na skutek rewizji nadzwyczajnej Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego [...] od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie-Ośrodka Zamiejscowego w Lublinie z dnia 26 stycznia 1996 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu-Ośrodkowi Zamiejscowemu w Lublinie do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie

Urząd Skarbowy w R., w oparciu o materiał dowodowy zebrany przez Urząd Kontroli Skarbowej, decyzją z dnia 7 czerwca 1994 r. [...] wydaną przez Zastępcę Naczelnika Urzędu, ustalił dla Spółdzielni Mieszkaniowej „N.D.” w R. zobowiązanie w kwocie 709.113.000 zł tytułem zwrotu nadebranych w latach 1992 i 1993 dotacji na częściowe pokrycie kosztów dostawy energii cieplnej dla potrzeb centralnego ogrzewania oraz na pokrycie kosztów remontów.